Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

HITLER 'S TABLE TALK 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1941 , ΒΡΑΔΥ

Προέλευση του Σιδηρού παραπετάσματος  — O Εθνικοσοσιαλισμός  δεν είναι προς εξαγωγή —Βοοειδή, καουτσούκ και πετρέλαιο. —Παρίσι και  Vichy σε αντιπαράθεση—Ευρωπαϊκή αποστολή των Νορβηγών.
Όταν η Ρωσία ύψωσε οδοφράγματα στα σύνορά της το έκανε για να εμποδίσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη χώρα και για να τους αποτρέψει από το πειρασμό κάποιων συγκρίσεων. Αυτό εξηγεί γιατί ο  Stalin ήταν υποχρεωμένος να  επιβάλει το μπολσεβικισμό στις Βαλτικές χώρες , ώστε τα κατοχικά του στρατεύματα να στερηθούν κάθε δυνατότητα σύγκρισης  σχετικά με κάποιο άλλο σύστημα. Στην αρχή αυτό, κάθε άλλο παρά ιδέα  του Στάλιν ήταν .

Είναι σπουδαίο αν δίναμε στη Γερμανία   μια μορφή  τέτοια,  που θα ανάγκαζε  κάθε ένα  επισκέπτη μας , να αποδεσμευτεί  από τις όποιες προκαταλήψεις του σχετικά με μας. Δεν θέλω να επιβάλω τον Εθνικοσοσιαλισμό σε κανένα . Αν μου έλεγαν ότι κάποιες χώρες επιθυμούν να παραμείνουν δημοκρατίες -πολύ καλά, οφείλουν να παραμείνουν δημοκρατίες με κάθε τίμημα. 
Η Γαλλία, σαν παράδειγμα, οφείλει να διατηρήσει τα κόμματά της .Όσο περισσότερα κοινωνικοεπαναστατικά κόμματα  έχει στους κόλπους της , τόσο το καλύτερο θα είναι για μας. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε σήμερα είναι ο πιο  σωστός. Πολλοί Γάλλοι  δεν θέλουν να φύγουμε από το Παρίσι , από τη στιγμή, που οι σχέσεις τους μαζί μας ,τους έχουν καταστήσει ύποπτους  στα μάτια της Γαλλίας του  Vichy . Αντίστοιχα το Vichy,   δεν δείχνει να ενοχλείται  ιδιαίτερα από τη παραμονή μας στο  Παρίσι από τη στιγμή που αν δεν ήμασταν εκεί , θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τα  επαναστατικά κινήματα.
Από τη στιγμή που η οικονομία μας θα έχει οριστικά οργανωθεί , θα πρέπει να εξετάσουμε την αύξηση της παραγωγής στο τομέα της κτηνοτροφίας. Επί πλέον οφείλουμε να διαθέσουμε  100,000 εκτάρια για τη καλλιέργεια καουτσούκ.
Λόγω των σφαλμάτων  του Καπιταλισμού , που ασχολείται μόνο με τα ιδιωτικά συμφέροντα , η εκμετάλλευση του  ηλεκτρισμού που παράγεται από την υδροκίνηση εδώ στη Γερμανία βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα..
Οι πιο σπουδαίες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις οφείλουν κατ' αρχάς  να τεθούν στη διάθεση των περισσότερο σπουδαίων καταναλωτών, όπως η  χημική βιομηχανία σαν παράδειγμα.
Οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο για να ενθαρρύνουμε οτιδήποτε θα  μπορούσε να μας εξασφαλίσει κέρδος ακόμα και ενός  κιλοβάτ. Ας μην ξεχνάμε τα παλαιού τύπου εργοστάσια. Αν υπάρχει ροή των υδάτων, είναι αρκετή η οικοδόμηση  ενός  φράγματος  για την τη παραγωγή  ενέργειας.
 Το κάρβουνο κάποια ημέρα θα εξαφανιστεί , αλλά πάντα θα υπάρχει το νερό.  Μπορεί να αξιοποιηθεί περισσότερο ορθολογικά . Κάποιος  μπορεί να χτίζει φράγματα και φράγματα και να   εκμεταλλεύεται και τις παραμικρές κλίσεις του εδάφους : έτσι υπάρχει πάντα σταθερή απόδοση  ........

 Η καινούρια μέθοδος Fischer είναι  μία από τις τελειότερες εφευρέσεις που έγιναν ποτέ.
Κάποια ημέρα η Νορβηγία θα γίνει το κέντρο ηλεκτρικής ενέργειας για όλη τη  Βόρεια Ευρώπη .Με τον τρόπο αυτό οι Νορβηγοί θα αναλάβουν επιτέλους  να εκτελέσουν,  μια ευρωπαϊκού τύπου αποστολή  . Δεν έχω μελετήσει το πρόβλημα σε ότι αφορά τη Σουηδία. Στη Φινλανδία δυστυχώς  δεν μπορεί να γίνει τίποτα πλέον.

Αν όλες οι πόλεις μας υιοθετούσαν τη δοκιμασμένη μέθοδο που εφαρμόζεται στο Μόναχο για τη παραγωγή υγραερίου θα προέκυπτε ένα τεράστιο όφελος. Στο Μόναχο το 12% του υγραερίου αποκτάται με το τρόπο αυτό.Στο Weiserheide το αέριο βγαίνει από τη γη . Η πόλη  Wels ζεσταίνεται μ΄αυτό το τρόπο .  Δεν θα με εξέπληττε αν μια ημέρα μάθαινα ότι ανακαλύφθηκε εκεί πετρέλαιο.
Αλλά το μέλλον ανήκει, ασφαλώς , στο νερό -στον άνεμο και τις παλίρροιες. Σε ότι αφορά τη θέρμανση, πιθανότατα  αυτό που θα επιλεγεί τελικά θα είναι το υδρογόνο.

(Επιστροφή)
 

ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1922- 53ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ

 
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Διοικητής: Αντ/ρχης Πεζικού Τσίπουρας Νικόλαος. Υποδιοικητής: Ταγ/ρχης Πεζικού Μπουντούρογλου Αντώνιος.
ΣΤΑΘΜΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
1-8-22 Σεϊντή Γαζή.
14-8-22 1000 μ. Β.Δ. Ισπάς.
16-8-22 Ακ Ουλούκ.
17-8-22 Σιδ. Σταθμ. Αλαγιούντ.
18-8-22 Στενωπός Κιρήσκιοϊ.
19-8-22 Β.Α. Κινίκ Βεράν.
20-8-22 Υψώματα Α. Ιντίς.
21-8-22 Νότια υψώματα Καρά Ογλού.
22-8-22 Τσάσκιοϊ.
 23-8-22 Δ. Μουτάκιοϊ.
24-8-22 Ριτζά.
25-8-22 Σιντιρτζή.
26-8-22 Ντερμπέντ.
27-8-22 Εγκισλούκ.
28-8-22 Κινίκ.
29-8-22 Ν.Δ. Ράλι Τσιφλίκ.
30-8-22 Β.Δ. Ντικελί.
1-9-22 Μυτιλήνη.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
Ι Τάγμα : Χριστόπουλος Μιχ.
ΙΙ Τάγμα : Ριζοδήμος Ιωάννης.
ΙΙΙ Τάγμα: Σπαής Λεωνίδας.
 





 

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1922-52ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ


 
 ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Διοικητής: Αντ/ρχης Πεζικού Λέφας Ν
Υποδιοικητής: Ταγματάρχης Μπουτούρογλου Αντώνιος
ΣΤΑΘΜΟ! ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
1-8-22 Ισπάς.
16-8-22 Σαρή Μπαΐρ.
19-8-22 Καρά Σεχήρ(Μύλοι).
 21-8-22 Ν.Μποζ Εγιούκ.
 22-8-22 Σιδ. Σταθμ. Καράκιοϊ
 24-8-22 10 χλμ. Δ. Ακ Σου.
28-8-22 Μιχαλίτσι
30-8-22 Δογά
1-9-22 Γκιοκμέν Τσιφλίκ
2-9-22 Μαμούνκιοϊ
3-9-22 Πάνορμος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
I Τάγμα Παπασιδέρης Αλ.
II Τάγμα Μελετόπουλος Μελ
IIΙ Τάγμα Τζάνης Aλεξ.



Επιστροφή στην Ανεξάρτητη Μεραρχία

HITLER 'S TABLE TALK ΝΥΚΤΑ 25ης ΠΡΟΣ 26η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1942

Περί γάμου — Κάποιες όμορφες γυναίκες.

Είμαι τυχερός που δεν παντρεύτηκα. Για μένα ο γάμος  θα ήταν δίχως άλλο μια σκέτη καταστροφή.
Υπάρχει ένα ζήτημα,  που κάποια στιγμή αναπόφευκτα, θα δημιουργήσει παρεξήγηση ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα.. Είναι ακριβώς όταν  ο σύζυγος δεν μπορεί να προσφέρει στη γυναίκα του όλο εκείνο το χρόνο, που αυτή , θεωρεί δικαίωμά της να απαιτεί.
 Όσο το πρόβλημα απασχολεί τα άλλα ζευγάρια ,ακούει κάποιος σχόλια γυναικών όπως :
-Δεν μπορώ να καταλάβω τη Κυρία Τάδε , δεν συμπεριφέρεται κανείς έτσι.
Όταν όμως καλείται να διαχειριστεί  το πρόβλημα η ίδια , κάθε γυναίκα παραλογίζεται στον ίδιο βαθμό.
Πρέπει να δείξει κανείς  κατανόηση σε παρόμοια απαίτηση.
Μια γυναίκα που αγαπάει τον άντρα της ζει μόνο για αυτόν. Αυτός είναι ο λόγος που, με τη σειρά της, περιμένει από το σύζυγό της, να συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο,   για χάρη της. Μόνο μετά την εμπειρία της μητρότητας η γυναίκα ανακαλύπτει ότι υπάρχουν και άλλες πραγματικότητες στη ζωή που την αφορούν.
Ο άνδρας , από την άλλη πλευρά, είναι υπηρέτης των σκέψεων  του. Η ιδέα των  καθηκόντων του τον εξουσιάζει .Αντιμετωπίζει  κατ' ανάγκη κάποιες   στιγμές, που θέλει να ξεφορτωθεί από πάνω του τα πάντα ,  σύζυγο και παιδιά επίσης  Όταν το σκέφτομαι, συνειδητοποιώ ότι αν ήμουν παντρεμένος στα 1932  στη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου ,δεν θα είχα περάσει σπίτι μου παρά μόνο κάποιες ελάχιστες ημέρες . Αλλά και στη διάρκεια  αυτών των ημερών, πάλι δεν θα ήμουν απερίσπαστος.. Η γυναίκα δεν διαμαρτύρεται  μόνο για την απουσία του συζύγου της. Επίσης  αγανακτεί  όταν τον βλέπει ,ενώ είναι κοντά της το  μυαλό του να  ταξιδεύει κάπου αλλού.
Στη  γυναίκα, η θλίψη του χωρισμού συνδέεται με μια ορισμένη απόλαυση. Μετά τον χωρισμό, και πάλι  η χαρά της συνάντησης ! Όταν ένας ναύτης επιστρέφει στο σπίτι, μετά από ένα μακρύ ταξίδι, είναι σαν να ξαναπαντρεύεται. Μετά από μήνες απουσίας, ο ίδιος απολαμβάνει μερικές εβδομάδες ολοκληρωτικής  ελευθερίας. Αυτό δεν  θα συνέβαινε ποτέ στη δική μου περίπτωση , και η γυναίκα μου δικαιότατα  θα βαριόταν μέχρι  θανάτου. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με το γάμο , αλλά έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στο αγέλαστο πρόσωπο μιας παραμελημένης γυναίκας  , ή στη πλημμελή  άσκηση των καθηκόντων μου.
Αυτός είναι ο λόγος  που θεωρώ  ότι είναι προτιμότερο να μη παντρεύεται κανείς.
Η κακιά πλευρά του γάμου  είναι ότι δημιουργεί δικαιώματα.  Σ' αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να έχεις κάποια ερωμένη .
Το βάρος γίνεται ελαφρότερο  και τα πάντα ανάγονται στην αξία των δώρων.
(Εκεί πάνω στην ανάλυση των σκέψεών του ο Φύρερ παρατήρησε  εμφανή σημάδια αμηχανίας σε ένα από τους  προσκεκλημένους του .  Επρόκειτο για το  Chr. Sehr ο οποίος μάλιστα συνοδευόταν από μια κυρία την οποία ο πρακτικογράφος με διακριτικότητα καταγράφει με τα αρχικά J. W. Συναισθανόμενος τη ψυχική ταραχή  που πιθανόν είχαν προκαλέσει στο ζευγάρι οι περί γάμου θεωρίες του ο Φύρερ επιχείρησε να επανορθώσει . Απευθυνόμενος στο   Chr. Sehr  διευκρίνισε.)
-Ότι προείπα  ισχύει φυσικά μόνο στη περίπτωση ανδρών ανωτέρων προδιαγραφών.
Φανερά ανακουφισμένος ο  Sehr, αναφώνησε:
-Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν και εγώ Φύρερ μου.

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1922-51ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ

ΔΙΟΙΚΗΣH
     Διοικητής: Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Κωνσταντίνου Ιωάννης.
ΣΤΑΘΜΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
1-8-22 Αϊβαλί.
15-8-22 Ακ Iν.
16-8-22 Ακ Ουλούκ.
17-8-22 Σιδ. Σταθμός Αλαγιούντ.
 18-8-22 Στενωπός Κιρέσκιοϊ.
19 8-22 Ν.Δ. Κινίκ Βεράν.
20-8-22 Δύο χιλιομ. Α. Ιντίς.
21-8-22 Αυχήν 1465 (υψ. Καρά Ογλού).
22-8-22 Δυτικώς Τσάκιοϊ.
23-8-22 Ανατολικώς Μουτάκιοΐ.
 24-8-22 Ριτζά.
 25-8-22 Συντιρτζή.
 26-8-22 Ντερμπέντ.
 27-8-22 Εγκισλούκ.
 28-8-22 Β.Α. Κινκί.
 29-8-22 Β.Α. Ράλι Τσιφλίκ.
     30-8-22 Ν.Α. Ντικελί.
 31-8-22 Μυτιλήνη.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣH
I   Τάγμα: Ταγματάρχης Πλασκασοβίτης Ηλίας
IΙ  Τάγμα: Ταγματάρχης Ξυθάλης Θεμιστοκλής.
IΙΙ Τάγμα: Ταγματάρχης Ζαρκαδούλας Κων.
 

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Γ. ΑΘΑΝΑΣ : Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗΣ


Είναι ο καλός μας στο στρατό και τόσους  μήνες
                                                                           [λείπει!
Στο μάγουλό της άνθισε κίτρινο ρόδο           
                                                          [η λύπη
Απ το βουβό παράπονο κι' απ' το κρυφό
                                                               [το κλάμμα.
Κι' αν σήμερα χαμογελά κρατεί στο χέρι
                                                               [γράμμα!
Αυτή δεν ξέρει γράμματα μα τρέμαντας το
                                                                 [ανοίγει
Απ' άκρη σ' άκρη το  κυτά και στα φιλιά
                                                              [ το πνίγει.
Στα γόνατά της το ακουμπά, το παίζει,
                                                              [το χαϊδεύει.
 Αυτή δεν ξέρει γράμματα κι' απόξω
                                                         [το μαντεύει!
Τρέχει το γέροντα Παππά στην εκκλησιά
                                                               [ να φτάση.
Θα κάτση στο πεζούλι της και θα της 
                                                          [ το διάβαση.
Κι' όταν διαβάζη τα γλυκά λογάκια,
                                                      [ τα μελένια
Τι νόστιμα που θα γελά κάτω απο τ' άσπρα
                                                                    [γένια!
Και στα δικά της μάγουλα τι όμορφα
                                                         [θα  βγαίνουν,
Τ' άλικα ρόδα της ντροπής, που θα την
                                                            [ ομορφαίνουν,
Και θα  σκορπούν βαρειά βαρειά της Παρθενιάς
                                                                           [τα μύρα.
Λιβάνι—μοσκολίβανο στης  εκκλησιάς
                                                            [τη θύρα!...
Δειλά τον άσπρο φάκελλο θα δώση του
                                                             [παπούλη
Να γράψη το 'πανώγράμμα για τον καλόν
                                                                 [αντρούλη.
Αυτή δεν ξέρει γράμματα -μα θα του 
                                                        [ απαντήση ;
—Ένα κλωνί βασιλικό στο φάκελλο
                                                        [ θα κλείση!

Γ. ΑΘΑΝΑΣ : Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗΣ


Είναι ο καλός μας στο στρατό και τόσους  μήνες
                                                                           [λείπει!
Στο μάγουλό της άνθισε κίτρινο ρόδο           
                                                          [η λύπη
Απ το βουβό παράπονο κι' απ' το κρυφό
                                                               [το κλάμμα.
Κι' αν σήμερα χαμογελά κρατεί στο χέρι
                                                               [γράμμα!
Αυτή δεν ξέρει γράμματα μα τρέμαντας το
                                                                 [ανοίγει
Απ' άκρη σ' άκρη το  κυτά και στα φιλιά
                                                              [ το πνίγει.
Στα γόνατά της το ακουμπά, το παίζει,
                                                              [το χαϊδεύει.
 Αυτή δεν ξέρει γράμματα κι' απόξω
                                                         [το μαντεύει!
Τρέχει το γέροντα Παππά στην εκκλησιά
                                                               [ να φτάση.
Θα κάτση στο πεζούλι της και θα της 
                                                          [ το διάβαση.
Κι' όταν διαβάζη τα γλυκά λογάκια,
                                                      [ τα μελένια
Τι νόστιμα που θα γελά κάτω απο τ' άσπρα
                                                                    [γένια!
Και στα δικά της μάγουλα τι όμορφα
                                                         [θα  βγαίνουν,
Τ' άλικα ρόδα της ντροπής, που θα την
                                                            [ ομορφαίνουν,
Και θα  σκορπούν βαρειά βαρειά της Παρθενιάς
                                                                           [τα μύρα.
Λιβάνι—μοσκολίβανο στης  εκκλησιάς
                                                            [τη θύρα!...
Δειλά τον άσπρο φάκελλο θα δώση του
                                                             [παπούλη
Να γράψη το 'πανώγράμμα για τον καλόν
                                                                 [αντρούλη.
Αυτή δεν ξέρει γράμματα -μα θα του 
                                                        [ απαντήση ;
—Ένα κλωνί βασιλικό στο φάκελλο
                                                        [ θα κλείση!

ΙΤΑΛΙΑ 1935. ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΩΡΙΖΟΥΝ ΧΡΥΣΟ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Στις 3 Οκτωβρίου 1935 το Βασίλειο της Ιταλίας με αφορμή το επεισόδιο που έλαβε χώρα εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά, στα 100 πηγάδια του Ουάλ Ουάλ δέκα μήνες πριν,  κήρυξε το πόλεμο εναντίον της Αβησσυνίας , μιας αφρικανικής χώρας  που παρέμενε ακόμα ελεύθερη, γιατί ακριβώς δεν ενδιαφερόταν κανείς να τη κατακτήσει.
Η ΚΤΕ (Κοινωνία των Εθνών) κατηγόρησε την Ιταλία ότι με τη πράξη της αυτή παραβίασε το άρθρο XVI του καταστατικού του διεθνούς Οργανισμού και στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου , η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών μελών, αποφάσισε να  τιμωρήσει τον εισβολέα με ένα είδος οικονομικού αποκλεισμού.(sanzioni) Τα οικονομικά μέτρα που πάρθηκαν και τα οποία ελάχιστη πρακτική αξία είχαν (1)  , στάθηκαν αφορμή να συσπειρώσουν τον ιταλικό λαό ακόμη περισσότερο, γύρω από το καθεστώς του Μουσολίνι . Σαν απάντηση στα μέτρα της ΚΤΕ, ο Ντούτσε του Φασισμού εξήγγειλε μια νέα πολιτική που με γρήγορους ρυθμούς όφειλε να οδηγήσει την Ιταλία στην  αυτάρκεια και την αυτοδυναμία.
Ανάμεσα στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ,οργανώθηκε μία με την πομπώδη επωνυμία: "Χρυσός για την πατρίδα" . Κάνοντας έκκληση στα πατριωτικά φρονήματα των πολιτών, οι οργανωτές της ζητούσαν από τους Ιταλούς και τις Ιταλίδες να δωρίσουν στη Πατρίδα πέρα από χρυσό και ασήμι ,κάθε είδους υλικό που μπορούσε να χρησιμεύσει στην Εθνική οικονομία. (χαλκό , σίδερο κλπ)[2].

 Τα σχολεία μετατράπηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη  σε κέντρα συγκέντρωσης των πλέον ετερόκλητων υλικών .  Ο πυρετός της πατριωτικης έξαρσης οδήγησε ακόμη και σε υπερβολές. Στα καταστήματα πλήθυναν οι πινακίδες που διαβεβαίωναν ότι όλα τα προς πώληση προιόντα ήσαν ιταλικά , ενώ αιθαίρετα  παπάδες  κατέβασαν από τα καμπαναριά τις καμπάνες κάποιες από τις οποίες  είχαν ιδιαίτερα μεγάλη  ιστορική αξία .
Στις 7 Δεκεμβρίου ο Μουσολίνι απευθύνθηκε  προς τον Ιταλικό λαό με ένα λόγο ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά κατήγγηλε  την αδικία που η διεθνής κοινότητα επιχειρούσε  σε βάρος της Ιταλίας. ............
Η 18η Δεκεμβρίου 1935, ήταν  ημέρα κρύα και βροχερή. Κάτι τέτοιο δεν εμποδίζει τους κατοίκους της Ρώμης να εισρεύσουν κατά δεκάδες χιλιάδες  στη piazza Venezia μπροστά από το Altare della Patria (3)   για να δώσουν το παρόν τους στο γιορτασμό  της ημέρας του γαμήλιου δακτυλιδιού (Giornata della fede)  . Εθελοντικά εκατομμύρια Ιταλών και Ιταλίδων  όχι μόνο στη Ρώμη αλλά και σ΄όλη την επικράτεια προσέφεραν τις βέρες τους για να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες της  Πατρίδας . Το παράδειγμα έδωσε πρώτη η Βασίλισσα  Έλενα.
 Περισσότερες από 250.0000 βέρες συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη και περισσότερες από 180.000 στο Μιλάνο. Ανάλογες προσφορές έγιναν σε κάθε πόλη και χωριό με αποτέλεσμα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να  συγκεντρωθούν 37 τόννοι σε χρυσό  και 115 τόννοι σε ασήμι χωρίς να υπολογίζονται τα έσοδα από την αξιοποίηση ευτελέστερων υλικών  και των άλλων κυρίως σε χρήμα ,παροχών. Ο τύπος ανέδειξε το γεγονός δίχως επιφυλάξεις και ενδοιασμούς. «Στην Ιταλία του Μουσολίνι -έγραφαν οι εφημερίδες , το ευγενές μέταλλο είναι το ατσάλι.
Ένας στρατιώτης από την Αβησσυνία έστειλε  το δαχτυλίδι της πεθαμένης μητέρας του και ένα παιδάκι από τη Πίζα έγραφε. Για το Ντούτσε Μουσολίνι  θα έδινα τα πάντα  ακόμη και το αίμα μου ακόμη και το χρυσό μου ρολόι." ....
Όλοι  όσοι  δώρισαν τη βέρα τους , έλαβαν σε αντάλλαγμα μια άλλη σιδερένια. Όλες είχαν χαραγμένες στο εσωτερικό τους τις λέξεις  ORO ALLA PATRIA και δίπλα την ημερομηνία - 18 NOV.XIV.


Υποσημειώσεις:
[1] Η Γερμανία βρισκόταν εκτός της ΚΤΕ και δεν μπορούσε να ψηφίσει εναντίον του οικονομικού αποκλεισμού της Ιταλίας.  Υπέρ του αποκλεισμου ψήφησαν 52 χώρες και εναντίον μόνο 3 ( Αυστρία,   Ουγγαρία και  Αλβανία). Η Γαλλία αφού έκανε κάποιες χλιαρές προσπάθειες να υπερασπιστεί την Ιταλία προσχώρησε τελικά στη πλειοψηφία . Παρά τη σχεδόν ομόφωνη καταδικαστική απόφαση, το κανάλι του Σουέζ παρέμεινε  προκλητικά ανοικτό και φιλόξενο για τα ιταλικά πολεμικά και οι παραλαβές ρωσικού πετρελαίου για τις ανάγκες της Ιταλικής οικονομίας   γίνονταν πάντα στην ώρα τους
[2]. Στην έκκληση του Μουσολίνι ανταποκρίθηκαν οι Βασιλείς ,ο Πρίγκιπας Ουμπέρτο πολλοί Γερουσιαστές όπως ο Croce και ο Albertini, ο Αρχιεπίσκοπος της Μπολόνια Nasalli Rocca που χάρισε το ποιμαντορική του ράβδο, ο Guglielmo Marconi ο Luigi Pirandello ο Gabriele D'Annunzio . Ακόμα και αντίπαλοι του καθεστώτος οπως ο Pavese εξορία στο Brancaleone, έστειλε στο Γραμματέα του κόμματος 50 λίρες με μια συγκινητική επιστολή.
[3]. Λέγεται και Vittoriano (σε ανάμνηση του Vittorio Emanuele II di Savoia, πρώτου Βασιλιά της Ιταλίας γνωστού και με το όνομα  Vittoriano, (Μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη)

[4].Υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ των ιστορικών ότι η πρωτοβουλία "χρυσός για τη πατρίδα" καλλιέργησε ένα θετικότερο κλίμα εμπιστοσύνης των Ιταλών απέναντι στο Φασισμό.
       
 
  


 Όταν η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο, το τελευταίο που χρειάζεται είναι κάποιο αριθμό  λογαριασμού Τραπέζης στην υπηρεσία φιλανθρώπων πολιτών. Χρειάζεται  ένα  Ηγέτη που μπορεί να εμπνεύσει στο λαό εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και ένα εθνικό  όραμα   κατανοητό σε όλους.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Κ. ΜΙΣΑΗΛΙΔΗΣ :ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΑΣ ΕΡΗΜΟΥ


Τώρα μπρός μας ο εχθρός. Βρισκόμαστε σε στενή επαφή  μ' αυτόν. Κι' ήλθαμε εδώ περνώντας απ'  όλους τους κύκλους μιας και­νούργιας Κόλασης. Κι' ήμασταν νηστικοί κι' ήμασταν διψασμένοι.
Την νύχτα η δίψα η στρίγλα στέγνωσεν όλους τους πολεμάχους τους στράγγιξεν.
Νερό! Νερό! αντηχούσαν οι κραυγές απ' όλη τη Στρατιά.
Αύριο θα μας θερίση ο Χάρος. Αύριο θα ριχτούμε στη φωτιά. Να πάμε στον άλλο κόσμο νηστικοί μα όχι και διψασμένοι, φώναζεν όλη η Στρατιά μ' ένα στόμα. Μα το νερό νάτο! εκεί πέρα εκεί τα ρείθρα δυο ποταμιών, του Γκεούκ και του Κτραντζή. Να εκεί οι δροσόλουστες πηγές!
Αέρα λοιπόν για τις πηγές αντήχησεν  η κραυγή των φαντάρων.
—Αύριο-αύριο στην εξόρμησι απαντούσεν η φωνή της τακτικής του σχεδίου των επιχειρήσεων.
— Απόψε απήντησαν οι διψασμένοι μάρ­τυρες. Ο χάρος να μη μας βρη  διψασμέ­νους !
Νά το το νερό εκεί σε βάθος 5 χιλιομέ­τρων. Μα είνε οι πηγές στοιχειωμένες και το νερό θανατερό. Πάνω από τις πηγές νά-τοι και οι διψασμένοι για αίμα λόφοι. Α­ραδιαστά εκεί τα χίλια μύρια κανόνια του εχθρού, έτοιμα να βάψουν από το αίμα σας κόκκινο το νερό. Να και τα μύρια χίλια κανόνια του εχθρού γύρω από τις πηγές με τα βόλια πεινασμένα για σάρκα, τη σάρκα σας που την ετσάλωσαν τα μαρτύρια της Ερήμου. Φωτιά και σίδερο γύρω ατό τό νερό. Πάνω από τις πηγές φτερουγίζει ο χάρος με το ακονισμένο δρε­πάνι του, έτοιμος κι' αυτός γιά τή θανα­τερή του εξόρμησι.
Μέσα στα σκοτάδια της νύχτας της κρυερής νύχτας βύθιζαν οί διψασμένοι μάρτυ­ρες τα βαθουλωμένα μάτια τους προς την διεύθυνσιν των πηγών. Ποιά μάγια σκόρπισεν η νύχτα αυτή, τις στιγμές τούτες ολόγυρα   από το   διψασμένο στρατόπεδο;

Κι' οι μαρτυρικοί ετοιμοθάνατοι δε μιλούσαν πιά. Έσκυψαν και καθάριζαν  τα αγαπημένα τους τουφέκια από τη σκόνη της  Ερήμου.                                                 
Τί ειπώθηκε βαθειά άφοβα μεταξύ του φαντάρου, του όπλου, και της δίψας ; Ποιός τραγικός διάλογος σκίρτησεν ανάμεσα τους; Κοιμηθήτε, να ξεκουρασθήτε, αύριον το πρωΐ μπαίνομε στο θανατερό χορό ! Φώ­ναζαν οι αξιωματικοί.
Να κοιμηθούν: να ξεκουρασθούν; ποιοί; Οι ακοίμητοι, οι διψασμένοι, οι μαρτυρικοί διψασμένοι; Αύριο θα ριχτούν στις περιπέ­τειες της ματωμένης καντρίλιας. Αύριο θα χορτάσουν τα αμέτρητα κοπάδια των κορά­κων που σαν σύννεφα άγρια παρακολουθούν τις φάλαγγες, θα χορτάσουν από ανθρώπι­νες σάρκες.
Αύριο τις ρεματιές και τους κάμπους και τα ποτάμια, και τις κορφές θα τις σκεπά­σουν τα ωραία σας κορμιά για να τα σπα­ράξουν τα όρνεα, για να τα μαυρίση ο ήλι­ος, για να τα λυώση η γη άκλαυτα κι' αμοι­ρολόγητα.
—Κοιμηθήτε. Ξεκουρασθήτε.
—Νερό, νερό αντήχησαν τα στρατόπεδα από την τραγικήν αυτήν κραυγήν.
Και σαν ηλεκτρισμένη από βαθύτατην αίσθησι τινάχθηκεν όρθια όλη η Στρατιά σαν δαιμονισμένη. Έξω φρενών·
—Νερό! Νερό!
Η νύχτα απλώνει τά μάγια της πάνω στις πηγές.
Αέρα γιά τις πηγές κραυγάζουν οι φαν­τάροι.
Κι' εξορμούν.
Αφάνταστη πρωτάκουστη εις τα χρονικά των πολέμων η νυκτερινή αυτή έξαλλη ε­ξόρμησις. Μια έξόρμησι χωρίς διαταγή, χω­ρίς σχέδιο αυθόρμητος. Αρχηγός η Δίψα.
— Πού πάτε; φωνάζουν οι αξιωματικοί. Η Γενική Διοίκησις, οι Διοικηταί των μο­νάδων, όλοι οι βαθμούχοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τον μαινόμενον στρατόν.
—Πού τρέχετε στον χαμό και στον όλε­θρο ;
—Πού; στη πηγή στο ξεδίψασμα απαν­τούν.
Ο εχθρός είνε άγρυπνος θα ξαπολύση τους κεραυνούς του.
— Θα ξεδιψάσουν όσοι σωθούν! απαν­τούν πάλι οι φαντάροι.
—Αέρα! προς τη πηγή!
Και μέσα στο σκοτάδι και μέσα στην φρί­κη του ολέθρου, κυματίζει λαίλαψ σιμούν  η αυθόρμητη εξόρμηση των φαντάρων. Κάτι
το άγριο, το ζοφερό, το φρικιαστικόν. Λες και μύριες αθώρητες σάλπιγγες σάλπιζαν την έφοδον κατά της  πηγής. Ο εχθρός άγρυπνος.  Από τις κορφές του χίλια μύρια κανόνια, ξερνούν τη φωτιά τους. Το εχθρι­κό πεζικό θερίζει γύρω από τις πηγές»
Φρικτός θεριστής ο χάρος κατεβάζει στη σκοτεινιά του, τους διψασμένους, αρπάζοντας από την  αγκαλιά της  νύκτας αυτής, τα μεστωμένα κορμιά , τα παλληκάρια τα ωραιόψυχα.
Πανδαιμόνιον μέοα στην ασχεδιάστη νυχτιάτικη μάχη. Ο κρότος των κανονιών, των πολυβόλων ,  των τουφεκιών. Αναστενάγματα και βογγητά των πληγωμένων. Βλαστήμιες και θριάμβων επιφωνήματα.
Νάτο το νερό το στοιχειωμένο νερό! Αυτή  τη νύχτα πολεμά ο   άνθρωπος για να νικήση τη δίψα.
Και τραγουδούν τις πήγες, τις μαγικές και τις στοιχειωμένες πηγές, με τραγούδια της ζωής και του θανάτου τραγούδια. Τραγούδια  και των δροσοπηγών των αρματωλικών λημεριών.
Μαίνεται η  νυχτιάτικη μάχη. Και πάνω από όλα  απ' όλα από τον κρότο των όπλων , από τους στεναγμούς . Πάνω από τις στερνές κραυγές των ετοιμοθανάτων .. Κι' ακόμα πάνω   από τα   επιφωνήματα του θριάμβου. 
Πάνω απ' όλα οι πολεμικοί παιάνες των αντιπάλων.
Αέρα...
Αλλάχ.
Οι δυο αυτές ιαχές σκεπάζουν τα πάντα. Και κυριαρχούν και γεμίζουν τα υψώματα και την κοιλάδα. Και αντιλαλούν πάνω από τις στοιχιωμένες τις επίμαχες πηγές .
Σώμα με σώμα .Στήθος προς στήθος. Στα χέρια. Λυσσασμένοι.
Πάντα σειρήνες και μάγισσες οι πηγές τραβούν τους διψασμένους πολεμιστάς.
Ο εχθρός απορεί. Αυτόν τον νυχτερινόν αιφνιδιασμόν δεν τον περίμενε. Ανθρωπίνως δεν μπορούσε να τον δικαι­ολόγηση.
Μα είνε στρατός ανθρώπων αυτός που διέσχισε σε δέκα μέρες 300 χιλιόμετρα μέσα από την κόλασι της Ερήμου, κι' αύριο θά δώση μάχη;
Ναι . Δεν είνε στρατός ανθρώπων! Δεν είνε στρατός δαιμόνων. Δεν είνε στρατός ού­τε υπερανθρώπων.
Εΐνε ο κεραυνός, είνε η αστραπή, είνε οι αετοί.
Είνε οι Έλληνες.
Και η μάχη μαίνεται και γύρω από τις πηγές τώρα, άγρια, φονική, απερίγραπτη, υπεράνθρωπη, ασημαστράφτει η Ελληνική λόγχη.
Η λόγχη θρίαμβος. Η λόγχη Έπος. Η ελληνική λόγχη.
Και στα λαρύγγια του εχθρού κόβεται η συνέχεια της ιαχής, της μάταιης ιαχής, που ανεβαίνει προς τον ουρανόν, ειρωνεία και κατάρα της φυλής που είνε βουτηγμένη στο αίμα των μαρτύρων.
Και τώρα πάνω από τά ξαπλωτά κορμιά, πάνω από το αιματόβρεχτο πεδίο της μάχης, μια μονάχα κυριαρχεί ιαχή.
— Αέρααα!
Και ξεδιψούν οι διψασμένοι, (1) οι νικηταί μιας άγριας και φονικής μάχης που δώθηκε από τους φαντάρους, χωρίς διαταγή και χωρίς Διοίκησι, της πρωτάκουστης αυτής μάχης της νύχτας της 9ης προς την Ι0ην Αυγούστου 1921.

I) Σ" όλη τη διαδρομή του ο Ελληνικός στρατός μέσα στο καμίνι της Αλμύρας Ερήμου, μονάχα μια πηγή αντάμωσε το Γκιόκ- Πουνάρ κοντά στο Ρέγκογλου. Γκιόκ- Πουνάρ θα πη στη Τούρκικη γλώσσα Ουράνια Πηγή. Κι αληθηνά της ταιριάζει η ονομασία αυτή. Κάπου κάπου εύρισκαν και κάποιες πράσινες νεκρόλιμνες. Έπιναν οι φαντάροι από το σάπιο και μολυσμένο αυτό νερό, για το οποίον ο Διοικητής της 3ης Μεραχίας έγραφε στο ημερολόγιο του: 8 Αυγούστου. Βρισκόμαστε Τσακιρ ­—Χαν—Σιβρή Τεπέ. Πίνομεν από έλος έχον δυσωδεστάτην και ανυπόφορον οσμήν.

 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ: ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ


                                           Καλή μου
Μόλις τέλειωσεν η μάχη'
βροντούν στ΄ αυτιά μου ακόμη τα κανόνια
τόσο, που λέω πω θα περάσουν χρόνια
και τελειωμόν ο αντίλαλος δε θάχη..

Μεγάλο θαύμα, αλήθεια ! Με τι θάρρος
κι΄ο πειό δειλός το θάνατο αντικρύζει!..
Βλέπω το χάρο γύρω να θερίζη,
κι' όμως ξεχνώ πως ειν' αυτός ο Χάρος,

Μα όταν τελειώνη η μάχη και σηκώνουν
στον κάμπο τα κορμιά τα σκοτωμένα,
πετάει ο νους μου μονομιάς σε σένα
και μια στιγμή τα μάτια μου βουρκώνουν.

Στοχάζομαι ο φτωχός (συγχώρησέ μου,
Πατρίδα μου, την ταπεινή τη σκέψι !)
πώς, αν το βόλι απάνω μου είχε στρέψει,
αχ! δεν θα σε ξανάβλεπα ποτέ μου!

Για μια στιγμή μονάχα' μα όταν πάλι
χύνετ’ ο Χάρος μ' όλη την ορμή του,
τόσο με συνεπαίρν' η δύναμί του,
που ορμώ να πέσω στη φριχτή του αγκάλη.

Πώς νά σ’ το πω ; στη σκέψι μου, σε σένα
τόσο σφικτά δεμέν' είν' η Πατρίδα,
που μια βραδειά στον ύπνο μου την είδα
με τη δική σου τη μορφή, παρθένα.

Αχ I να βρισκόμουν κάποτε σιμά σου!
Ο κίνδυνος μεθάει, αγαπημένη’
μα σαν τραγούδι μέθης ανεβαίνει
στα χείλη μου το γλυκερό όνομά σου.

Τα βλέπω τα ματάκια σου να κλαίνε'
μα όταν με το καλό ξαναγυρίσω
θάχω πολλά, πολλά να σου Ιστορήσω.
Τις νίκες μόνο με φιλιά τις λένε !

Π. ΚΑΨΗΣ : ΠΡΟΣ ΚΙΟΥΤΑΧΙΑΝ

Ας είνε ευλογημένον το Σώμα της Επιμελητείας !
Το πλουσιοπάροχον, το αρχοντικόν και φιλόξενον τούτο Σώμα.
Καθώς μας εξεφόρτωσε μια σκοτεινή νύκτα το τραίνο στον σταθμόν του Τολού—Μπουνάρ. και δεν ξέραμε ούτε που θα πάμε ούτε που θα σταθούμεν ασφαλώς θα περνούσαμε  όλη τη νύχτα στο ύπαιθρο νηστικοί και κουρασμένοι. Ο Θεός όμως μας ελυπήθηκε και βρέθηκε μπροστά μας ένας αξιωματικός της Επιμελητείας ο οποίος μας πήρε στην πελώρια σκηνή της Επιμελητείας, όπου βρήκαμε όλα τα μέσα για να θεραπεύσουμε την πείνα μας: και να·ξεκουράσωμε τα κατάκοπα μέλη μας.

Ήτανε Ιούλιος. Μέσα Ιουλίου κατά το ημερολόγιο που ακολουθούμε τώρα  .Την αυγή     πληροφορούμεθα οτι το στρατηγείον προωθείται εις  Εϊρέτ.
Ακολουθούμε  τo στρατηγείον και ημείς μέχρι τινός. Στα μισά του δρόμου το στρατηγείο παίρνει  άλλο δρόμο κι' εμείς τραβούμε για το Αλτίν-Ντα.
Μια μερερχία  είνε εκεί και διεξάγει αγώνα προς κατάληψιν τοϋ Ακτσάλ-Νταγ. Αυτό το βουνό μας χασομερά μιά-δυό μέρες.Αναγκάζεται όμως να  γονατίση για να περάσουν οι νικηταί και έφιπποι ημείς τώρα ακολουθούμεν την Μεραρχίαν  την Μεραρχίαν προελαύνουσαν προς Κιουτάχειαν.
Τα Φρυγικά βουνά, από τις χαράδρες και τις  πλαγιές των  οποίων διερχόμεθα, πυρπολούνται  από τις ακτίνες του Φρυγικού ηλίου.
Και να μη συναντώμεν πουθενά ούτε ένα δένδρον ούτε μια πηγή. Οι μόνοι όμως που παραπονούνται  γι' αυτό είμεθα εμείς οι άμαχοι και απόλεμοι.  Καρτερικοί οί φαντάροι μας προχωρούν  προσπαθώντας με τραγούδια και με γέλια παιδικά να ξεχάσουν την κούραση και τη δίψα. 
Δεξιά  μας αριστερά προχωρούν άλλες μεραρχίες. Όλοι αυτοί που προχωρούν μου κάνουν την  εντύπωση ότι βαστά κάθε ένας στο χέρι την  άκρη ενός τεραστίου σεντονιού μέ το οποίον  σκεπάζουν την σκλαβιά μιας χώρας που ελευθερώνεται·
Μας πήρε η νύχτα 15 χιλιόμ. εντεύθεν της Κιουτάχειας.Σταθμεύομεν σ' ένα δάσος· Ο διοικητής της Μεραρχίας αγγέλλει ότι κατά ληφθέν  ραδιοτηλεγράφημα η 9 Μεραρχία δρώσα εις το  αριστερόν μας, είχε την τιμήν  να καταλάβη την Κιουτάχειαν προ ολίγου. Συνεπώς η Μεραρχία μας πέρνει διαταγή να αλλάξη κατεύθυνσιν προς Α. με αντικειμενικόν σκοπόν το   Σεϊδί-Γαζή. Ο διοικητής ενός συντάγματος με φιλοξενεί τη νύχτα.
Την ώρα που τρώγαμε τον ρωτώ:
— Τι ώρα θα ξεκινήσωμε αύριο ;
— Στας  9 το πρωΐ.
— Πόσα χιλιόμετρα απέχει η Κιουτάχεια ;
— Δέκα πέντε.
— Ώστε ένα αυτοκίνητον ημπορεί να μας πάη την αυγή και να  μας γυρίση πριν ξεκινήσωμεν. Αξίζει τον κόπο να ιδούμε την μυστηριώδη πόλιν της Ανατολής, την πόλιν όπου ελαβον χώραν τόσα γεγονότα κατά την Βυζαντινήν περίοδον.
— Δεν είνε άσχημη ιδέα. Να ζητήσωμεν την άδεια από τον στρατηγό.
H άδεια εζητήθη, παρεχωρήθη και το πρωΐ εις τας 5 ο διοικητής του συντάγματος, ο πολεμικός ζωγράφος κ. Προκοπίου και ο υποφαινόμενος επιβαίνοντες ενός φορτ, τραβούσαμε ολοταχώς για την Κιουτάχειαν.
Ερημία φρικιαστική στο δρόμο. Περνούσαμε από μέρη που δεν είχαν αναγνωρισθή ακόμη γιατί η 9η Μεραρχία είχε κατεύθυνσιν ΝΑ.
Ήρχισα να ανησυχώ. Όλα γίνονται. Και εκεί που υπελόγιζα ενδεχομένους κινδύνους διακρίνομεν στη ρίζα ενός δένδρου ένα Τούρκον στρατιώτην κρατούντα το όπλον εις στάσιν προσοχής.
Πριν μιλήσω το αυτοκίνητον είχε πλησιάση. Ο Τούρκος ακίνητος.
Ο συνταγματάρχης που είχε μαντεύση τους φόβους μου ξέσπασε στα γέλια.
Ο Τούρκος ήτανε σκοτωμένος. Τον είχαν στήση όρθιον στον κορμόν του δένδρου με το ‘αχρηστον όπλον εις τας χείρας του....
Σε λίγα λεπτά μπαίνομε μέσα στην περιμάχητη πόλι...Κατάκλειστη και σιωπηλή. Ενόμιζα ότι κάποιο τελώνιο των αραβικών παραμυθιών επέρασε από πάνω της και ενέκρωσε κάθε ζωήν της.
Την φρικιαστικήν σιγήν της νεκρουπόλεως ετάρασσαν μόνον από καιρού εις καιρόν τα βροντώδη βήματα των εφίππων περιπόλων.
Η Μεραρχία δεν είχε ακόμη εισέλθη ολόκληρη εις την πόλιν.
Ο συνταγματάρχης και ο ζωγράφος κ. Προκοπίου, επειγόμενοι ανεχώρησαν επιστρέφοντες εις την Βαν Μεραρχίαν. Εγώ έμεινα. Απόλυτος κύριος της κατακλείστου πόλεως.
Και όμως είχα ανάγκην να ιδώ κόσμον. Τριγυρνώ τους δρόμους σαν άεργος στρατοκόπος. Στο καφασωτό παράθυρο ενός σπιτιού διακρίνω δυο ωραία μαύρα μάτια που με κυττάζουν φοβισμένα.
Οπλίζομαι με θάρρος και κτυπώ την πόρτα. Ανοίξετε.
Το παράθυρο μισοανοίγει δειλά και ένα θαυμάσιο δροσερό προσωπάκι πλαισιούμενο από μια πλούσια εβελώδη κόμη ξεπροβάλλει.
— Μπις Ερμενί. Χριστιάν.
—Κι' εγώ Χριστιανός είμαι, κορίτσι μου.
Η πόρτα του σπιτιού ανοίγει. Με υποδέχονται με αδελφική καλωσύνη μέσα στο σπίτι και σε γλώσσα άγνωστη μου και που την εννοούσα καλά με την ψυχή μου, μου εκφράζουν την χαρά τους που γλύτωσαν από τα χέρια του Τούρκου.
Έξαφνα ακούγονται έξω ποδοβολητά αλόγου. Ένα κορίτσι που είδε από το παράθυρο φωνάζει:
—Τουρκλέρ. Οι Τούρκοι!
Φόβος και τρόμος.
Τρέχω στο παράθυρο κι' εγώ και βλέπω Τούρκους εφίππους να καλπάζουν.
Την πάθαμε, λέω μέσα στο νου μου.
Μα αμέσως συνήλθα γιατί μέσα στις πολεμικές κραυγές ακούω τις λέξεις:
—Γιασασίν Γιουνάν ! Ζήτω ή Ελλάς !
Ήσαν οι Τσερκέζοι της 5ης Μεραρχίας.


Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ

Από το ενημερωτικό δελτίο του ΓΕΕΘΑ της 25ης Ιουνίου 2012.
62η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, μετά από πρόσκληση του Πρέσβη της Δημοκρατίας της Κορέας κ. Tae Shin Jang και του προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Παλαιμάχων Πολεμιστών Κορέας, Υποστρατήγου εα Στυλιανού Δράκου, παρέστη την 25 Ιουνίου 2012 στις εκδηλώσεις για την 62η επέτειο του Κορεατικού Πολέμου, που πραγματοποιήθηκαν στο Ηρώο Ελλήνων Πεσόντων του Κορεατικού Πολέμου.
Αυτό το μνημείο βρίσκεται στην πλατεία του αγίου Γεωργίου στον Παπάγο κι αυτό το μνημείο θα γνωρίσουμε.

Τι συνέβη στην Κορέα;.....με δυο λόγια αυτά σύντροφοι,
Στις 25 Ιουνίου του 1950 η νότιος Κορέα δέχτηκε επίθεση από τις δυνάμεις τις βόρειας Κορέας κι αργότερα απ’ τις δυνάμεις της Κίνας…..Αυτή η επίθεση προκάλεσε την επέμβαση των Ηνωμένων Εθνών με την αποστολή διεθνούς δύναμης υπό Αμερικανική διοίκηση, που αφενός θ’ απέκρουε τις εχθρικές επιθέσεις κι αφετέρου θα διαφύλαττε και τελικά θα εξασφάλιζε την ανεξαρτησία της νότιας Κορέας.  (Η συνέχεια εδώ)

ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1922- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤH ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΠΕΖΙΚΟΥ

 



ΔΙΟΙΚΗΣH
Διοικητής : Συνταγματάρχης Πεζικού Θεοτόκης Δημήτριος.
Επιτελάρχης: Αντ/ρχης Πυρ/κου Μομφεράτος Γεώργιος.
Διευθυντές  επιτελικών γραφείων.
Ι Γραφείου...............................   .................................
ΙΙ Γραφείου Λοχαγός Πεζικού Μουντούρης Δημήτριος.
ΙΙΙ Γραφείου Λοχαγός Πεζικού Μουστεράκης Ιωάννης.
Διοικητής Πυροβολικού: Αντ/ρχης Πυρ/κου Μαυρογέννης Στέφανος.
Διευθυντής Μηχανικού : Λοχαγός Μηχανικού Παπάς Μ.
Διευθυντής Επιμελητείας...................    ..............................
Διευθυντής Υγειον. Υττηρεσίας: Επίατρος Πατταθανασίου Ξενοφών.

ΣΤΑΘΜΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
1-8-22. Σεϊντή Γαζή
15-8-22. Ακ Ιν
16-8-22. Ακ Ουλούκ
17-8-22. Σιδηρ. Σταθμός Αλαγιούντ
18-8-22. Κιρέσκιοϊ (εκατέρωθεν τής στενωπού.)
19-8-22. Κινίκ Βεράν (1000 μ. Β.Δ. αυτού)
20-8-22. Δύο χιλμ. Α. Ιντίς
21-8-22. Υψώματα Καρά Ογλού (υψ. 1445)
22-8-22. Τσάϊκιοϊ
23-8-22.Μουτάκιοϊ.
24-8-22. Ριζά
25-8-22.Σιντιρτζή
26-8-22.Ντερμπέντ
27-8-22.Εγκισλούκ
28-8-22.Δυτική παρυφή Κινίκ
29-8-22.Ράλι Τσιφλίκ
30-8-22.Ανατολική παρυφή Ντικελί
1-9-22.Μυτιλήνη

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
ΠΕΖΙΚΟ
ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ
Ανεξάρτητη Μοίρα Ορειβ. Πυρ/κού (2).
Ανεξάρτητη Μοίρα πεδινού Πυροβολικού.   (Δύο πυρ/χίες  (3) (4).
III Μοίρα Γ.Σ.Π.Π. (7η και 9η πυροβολαρχίες) (5).
1 1/2 Πυροβολαρχίες I Μοίρας Οβιδοβόλων (6).
2ος Ανεξάρτητος Ουλαμός 2ας Ορειβ. πυροβολαρχίας Δαγκλή 75.
III Μοίρα Σκόντα (Δ/σις Μοίρας και πυρ/χία) (7).
ΜΗΧΑΝΙΚΟ
Ανεξάρτητη Διλοχία Μηχανικού. (8)
ΙΠΠΙΚΟ
Ανεξάρτητη Ημιλαρχία (9)
 Χ Ημιλαρχία

Υποσημειώσεις:
(1) Εξήλθε τήν 16-8-22, ακολουθώντας  το Γ'. Σώμα Στράτου
(2) Ταγμ. Κυλομβότσος Νικόλαος.
(3) Ταγμ. Κουβέλης Κωνσταντίνος.
(4)Εξήλθαν την 16-8-22, ακολουθώντας το Γ'. Σώμα Στράτου
(5)Εξήλθαν την 16-8-22, ακολουθώντας το Γ'. Σώμα Στράτου
(6) Εξήλθαν την 16-8-22, ακολουθώντας το Γ'. Σώμα Στράτου
(7) Ταγμ. Τότσιος Κωνσταντίνος.
(8) Λοχ. Μηχανικού Δημητρόπουλος Παν.
(9) Ίλαρχος Κανάκης Γεώργιος.

Επιστροφή στο Γ.Σ.Στρατού