Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945-2


Συγκλονισμένος από όσα του ανέφερε τηλεφωνικά από το Führerbunker ο Eckard Cristian, ο Κoller με δική του πρωτοβουλία ή με παρότρυνση του Jodl όπως ισχυρίζεται ο Κeitel[1] θεωρεί χρέος του να ενημερώσει τον Αρχηγό του Göring πάνω στις τελευταίες εξελίξεις.  Ο Στρατάρχης με βάση το θέσπισμα του 1941 είναι ο υπ αριθμό δύο ισχυρός άνδρας της Γερμανίας και θεσμικά o αρμοδιότερος να διαχειριστεί τη κρίση που δημιουργεί η απόφαση του Führerνα μείνει και να πεθάνει στο Βερολίνο. Για λόγους αυτονόητους αποφεύγει τη τηλεφωνική επικοινωνία ,  και μέσα στη νύχτα ξημερώνοντας η 23η Απριλίου, εμφανίζεται   στο αεροδρόμιο του Γκάτωφ όπου ένα αεροπλάνο είναι ήδη έτοιμο να τον μεταφέρει στη Βαυαρία. 15 «Junkers 52 που είναι ακόμα σε θέση να πετάξουν τον ακολουθούν. 
Η καινούρια ημέρα μοιάζει να είναι αλλιώτικη από τις προηγούμενες. Έντονες φήμες που αναπαράγονται από στόμα σε στόμα, κάνουν λόγο  για τακτικά γερμανικά στρατεύματα που πλησιάζουν στη Πρωτεύουσα  από τα ανατολικά. Καθώς η ώρα περνά, πληροφορίες περισσότερο συγκεκριμένες αναφέρουν τα πρώτα φορτηγά γεμάτα στρατιώτες κυλούν ήδη  πάνω στους λιθόστρωτους δρόμους του Καρλσχορστ. Οι Βερολινέζοι με αναπτερωμένο το ηθικό βγαίνουν μέσα από τα καταφύγια με λαχτάρα να προϋπαντήσουν τις πρώτες ενισχύσεις που καταφθάνουν για την άμυνα της πρωτεύουσας. Δεν πρόκειται για φήμες. Τα τακτικά στρατεύματα που πλησιάζουν από ανατολικά και Νότιο -ανατολικά αντιπροσωπεύουν  το  κύριο όγκο του LVI Σώματος Στρατού με δύο  Μεραρχίες Πάντσεργρεναδιέρων (18η και 20η),  τη   Μεραρχία Αρμάτων Μύνχενμπεργκ και τη Μεραρχία των SS Nordland[2].

Σχεδόν από σύμπτωση στις 12.40 το Γερμανικό Ραδιόφωνο ανακοινώνει μια καταπληκτική είδηση. Ο Führer παραμένει στο Βερολίνο [3] και αναλαμβάνει προσωπικά  την άμυνα της Πρωτεύουσας μέχρι τη τελική νίκη. Η είδηση αυτή σε συνδυασμό με την άφιξη των στρατευμάτων αναπτερώνει όπως είναι φυσικό το ηθικό του πληθυσμού. 

Από την ημέρα που το LVI Σώμα Στρατού αναγκάζεται  να εγκαταλείψει τα υψώματα του Σήλοου το βασικό μέλημα του Διοικητή του Σώματος Helmuth Weidling είναι πως να αποφύγει τη κύκλωση των δυνάμεών του από ένα συντριπτικά ισχυρότερο εχθρό. Έχοντας χάσει κάθε επαφή με τη Στρατιά , για τρεις σχεδόν ημέρες , δίνει σκληρές μάχες οπισθοφυλακών και τελικά καταφέρνει  να συμπτυχθεί μέχρι τη Πρωτεύουσα. Από ένα δημόσιο τηλεφωνικό θάλαμο ο Weidling καλεί τη Διοίκηση της Στρατιάς. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Επιτελάρχης Χελς[4] δεν κρύβει την έκπληξή του. Οι Helmuth Weidling θεωρείται φυγάς και ένοχος εσχάτης προδοσίας γιατί ο  ίδιος και το Σώμα του ...... εγκατέλειψαν τη γραμμή του Μετώπου και  υποχώρησαν αυθαίρετα στη περιοχή του Ντέμπεριτς. Το θέμα έχει πάρει διαστάσεις, ο Μπούσε έχει διατάξει τη σύλληψή του και το Βερολίνο τον έχει καταδικάσει σε θάνατο. Εμβρόντητος ο Weidling ακούει το δριμύ κατηγορητήριο . Προβάλει με θάρρος  τις ενστάσεις του.  Αρνείται ότι εγκατέλειψε το μέτωπο ότι βρέθηκε ποτέ στο Ντέμπεριτς και επικαλείται τις θέσεις των Μεραρχιών του για να αποδείξει το αυτονόητο. Η αλήθεια δεν αργεί να φανεί, Ο Weidling παραμένει στη Διοίκηση του Σώματος  που με βάση τις καινούριες διαταγές οφείλει να σταματήσει αμέσως τη πορεία του προς τη Πρωτεύουσα και να στραφεί προς Νότο. Όπως και πριν από τη Σοβιετική επίθεση στα υψώματα του Σήλοου οφείλει να πάρει θέση στο βόρειο πλευρό της 9ης Στρατιάς." Ήταν για μας μια μεγάλη ανακούφιση να μάθουμε  ότι δεν θα είμασταν υποχρεωμένοι να πολεμήσουμε στα ερείπια του Βερολίνου" παραδέχθηκε αργότερα ο Weidling

Στη διάρκεια της στρατιωτικής σύσκεψης[5] στις 2 το μεσημέρι , σε αντίθεση με το βαρύ κλίμα και τις εντάσεις  της προηγουμένης ημέρας ο Führer δείχνει ήρεμος με συγκρατημένη αισιοδοξία. Ο Στρατηγός Κrebs εκθέτει τη κατάσταση του ανατολικού μετώπου που δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτες μεταβολές σε σχέση με τη προηγούμενη ημέρα και στη συνέχεια ο Jodl για τα άλλα μέτωπα. Το κεντρικό θέμα παραμένει η άμυνα της πρωτεύουσας.  Για μια ακόμη φορά ο Κeitel επιχειρεί να παρουσιάζεται η ευκαιρία να τον επαναφέρει στη λογική και να τον κάνει να αναθεωρήσει τους ατυχείς σχεδιασμούς του.

Führer: Πόσο πρέπει να περιμένουμε ακόμα για την άφιξη των ενισχύσεων;
Κrebs: Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Πέρα από τα δύο τάγματα για τα οποία ήδη έγινε λόγος, αυτή την στιγμή δεν μπορούμε να διαθέσουμε άλλες δυνάμεις, Ότι μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε το μεταφέραμε ήδη εδώ.
Κeitel:   Και αυτά τα δύο τάγματα δεν θα είναι εδώ πριν οπό αύριο το πρωί αν όλα πάνε καλά.   
Führer: Πολύ αργά. Μέχρι αύριο οι Ρώσοι μπορεί να βρίσκονται στο κέντρο του Βερολίνου. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πραγματική άμυνα όταν μας λείπουν οι στρατιώτες. Επιπλέον έχω και μία άλλη εντυπωσιακή είδηση. Σε κάποιο σημείο το στράτευμα υποχώρησε. Κάποιος έδωσε την άδεια να υποχωρήσουν. Χρειάστηκαν Χίτλερ-Γιούνγκεν και Φόλκ­στουρμ για να διορθώσουν το πρόβλημα.
Κrebs: Τα καταφέραμε. Παρ’ όλες τις αιματηρές απώλειες η υπόθεση ταχτοποιήθηκε. Πέρα από την μεραρχία Νόρτλαντ δεν υπάρχει καμία άλλη αλλοδαπή μονάδα σε κανένα σημείο του μετώπου.
Führer: Ένα ολόκληρο Σώμα εξαφανίσθηκε τελείως [6]. Μόνον η Μεραρχία Nordland κράτησε τις θέσεις της [7]. Όλοι οι άλλοι εξαφανίστηκαν συμπεριλαμβανομένου και του Διοικητή. Το μοναδικό τμήμα πού δεν τους ακολούθησε ήταν η Nordland, Είναι ντροπή. Όταν το σκέπτομαι, αναρωτιέμαι γιατί ζω ακόμη.
Κeitel: Χρειάζεται να μεταφέρουμε αμέσως με καμιόνια μέρος των ανδρών του Βενκ [8].
Burgdorf: Ο Βενκ έχει 4 μεραρχίες [9] αποτελούμενες από άνδρες της ‘Εθνικής υπηρεσίας Εργασίας άλλα δεν έχει όπλα.
Führer: Χρειάζεται να μεταφερθούν εδώ τμήματα του Ναυτικού.
Κrebs: Ο εχθρικός ελιγμός αναπτύσσεται με τρόπο επικίνδυνο. Ο εχθρός δεν προσπαθεί, να εισχωρήσει στο Βερολίνο, αλλά επιχειρεί να μας κυκλώσει.
Führer: Πρέπει να δοθούν στον Βένκ όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις ακόμη και αν αυτές, είναι άσχημα εξοπλισμένες, γιο να κλείσει το κενό το οποίο δημιουργήθηκε. Να μη δοθεί τίποτα στον Steiner. Κeitel  φροντίσετε εσείς για τα τάγματα που μπορούμε να βρούμε ακόμη.
Κeitel: Μάλιστα Führer μου. Θα γίνει[10]......
Führer: Χρειάζεται να μεταφέρουμε δυνάμεις με κάθε μέσον για να καλύψουμε το Grunenwald. Το Βερολίνο έγινε για τον εχθρό το σημείο της μεγαλύτερης έλξης. 0 εχθρός γνωρίζει ότι είμαι εδώ. Και θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να συγκεντρώσει εδώ τις δυνάμεις του, επομένως θα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να τον παρασύρουμε σε παγίδα[11]. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε, την σημασία αυτής της στιγμής και να αρχίσουμε να εργαζόμαστε πάνω σε ένα προκαθορισμένο σχέδιο. Χρειάζεται να εργαστούμε με μεθοδικότητα. 0 Στάινερ συμπεριφέρθηκε πολύ άσχημα: υπερτιμά την Ρωσική γραμμή προκαλύψεως πού έχει μπροστά[12].
Κrebs: Νομίζω ότι έχουμε ακόμη μπροστά μας χρόνο 4 ημερών.
Führer: Σε τέσσερις μέρες πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση.[13]

Την ώρα που πραγματοποιείται η στρατιωτική σύσκεψη στο Βερολίνο ο Walter Schellenberg βρίσκεται στο Φλένσμπουργκ στα πλαίσια των μυστικών διαπραγματεύσεων που έχει ξεκινήσει ο Χίμλερ με τους δυτικούς συμμάχους.  Στις  1 το μεσημέρι γίνεται δεκτός από το Σουηδό ακόλουθο Χίρων ο οποίος τον παρουσιάζει στο πρόξενο Πέτερσεν. Στη διάρκεια του γεύματος εργασίας που ακολουθεί γίνεται μια γενική ανασκόπηση της κατάστασης και στις 3 ακριβώς ενώνεται στην ομάδα και ο κόμης Folke Bernadotte. Το θέμα συζήτησης γίνεται περισσότερο συγκεκριμένο . Ο Schellenberg ενημερώνει τους συνομιλητές του για τις τελευταίες θέσεις του Χίμλερ. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Αρχηγός παρά το γεγονός ότι έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης δεν τολμά να αναλάβει ακόμα ξεκάθαρες πρωτοβουλίες όσο ο Führer βρίσκεται στη ζωή. Αντίθετα προτείνει ένα μέρος των αναγκαίων πρωτοβουλιών να αναληφθούν  από τον ίδιο το Μπερναντότε και ο ίδιος παρουσιάζεται  πρόθυμος να συζητήσει μαζί του διακριτικά τις λεπτομέρειες.

Ο Bernadotte όμως που βλέπει τις διαπραγματεύσεις να βυθίζονται σε τέλμα  δεν έχει σκοπό να χάσει άλλο χρόνο. Αρνείται να συναντηθεί με τον αναποφάσιστο Χίμλερ στη Lübeck όσο αυτός παραμένει αναποφάσιστος. Αντίθετα, και σε μια προσπάθεια να αποδεσμευτεί, προτείνει μια απευθείας επικοινωνία του Χίμλερ με τον Αμερικανό Στρατηγό Αιζενχάουερ όπου   μέσα από ένα κείμενο απευθυνόμενο τους δυτικούς συμμάχους ο  Χίμμλερ θα αποδεχόταν την άνευ όρων παράδοση του Γερμανικού Στρατού. ........ 
Εκείνο το ίδιο μεσημέρι στην άλλη άκρη της Γερμανίας ο Κoller βρίσκεται στο Berchtesgaden. 
Ο Στρατάρχης του Ράιχ, ακούει αρκετά ψύχραιμος τα όσα τραγικά του εξιστορεί ο Κoller σχετικά με τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας στο Βερολίνο. Δεν εκπλήσσεται με την απόφαση του Führer να μείνει και να πεθάνει υπερασπιζόμενος τη Πρωτεύουσά του. Έχει ενημερωθεί σχετικά από ένα ραδιομήνυμα που ο  Bormann του έχει στείλει  ,νωρίς το πρωί. Ο Bormann δεν αρκείται μόνο στην ενημέρωση. Συμβουλεύει και  προτρέπει το Στρατάρχη να αναλάβει πρωτοβουλίες. με την ιδιότητα του δεύτερου ισχυρότερου άνδρα τη Γερμανίας, και διάδοχου του Führer , με βάση το θέσπισμα του 1941.
Ο Göring οσμίζεται το κίνδυνο.[20] Διστάζει. Πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση ζητά να δει το Hans Lammers επιφανή νομικό του Κόμματος ο οποίος είναι και ο συντάκτης του θεσπίσματος περί της διαδοχής του Führer. 
Ο Lammers είναι απόλυτος: 
"Το θέσπισμα έχει βαρύτητα Νόμου...», τον διαβεβαιώνει.
Ο Hermann Göring  επιμένει. Ζητά τη διαβεβαίωση ότι το συγκεκριμένο θέσπισμα δεν έχει ακυρωθεί από κάποιο νεότερο. Η απάντηση είναι αρνητική . Ο Göring ακόμα διστάζει . Το ενδεχόμενο μιας απευθείας τηλεφωνικής επικοινωνίας με το Führer που θα μπορούσε να αποτρέψει μια ολόκληρη σειρά επώδυνων καταστάσεων παραβλέπεται. 

Ασφαλώς ο Göring φοβάται μια παγίδα του Bormann. Στη μάχη των επιγόνων ο Bormann, όπως ο Himmler, ο Γκαίμπελς κι αυτός ακόμα ο Speer είναι εξ ίσου επικίνδυνοι αντίπαλοι . Ρωτά το Lammers αν η στρατιωτική κατάσταση στο Βερολίνο επιτρέπει τη λήψη ανάλογων πρωτοβουλιών. Ο Lammers εκφράζει επιφύλαξη. Στο τέλος ο Göring πείθεται να συντάξει το ακόλουθο τηλεγράφημα προς τον αρχηγό του: 

Führer μου,
Λαμβάνοντας υπόψη την απόφασή σας να παραμείνετε στο Βερολίνο, σας ερωτώ, δέχεστε να αναλάβω την ύψιστη διακυβέρνηση του Ράιχ με ελευθερία δράσης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό με την ιδιότητα του αντιπροσώπου σας καθώς ορίζει το θέσπισμα του 1941; 
Αν δεν λάβω απάντηση μέχρι απόψε το βράδυ στις 10 αυτό για μένα θα σημαίνει ότι έχετε χάσει την ελευθερία δράσεως, θα θεωρήσω ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του θεσπίσματός σας έχουν δημιουργηθεί, και συνεπώς θα προχωρήσω με κατεύθυνση το καλύτερο συμφέρον της χώρας μας και του λαού μας. Γνωρίζετε ποια είναι τα αισθήματά μου αυτή την τραγική στιγμή της ζωής μου. Οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να εκφράσουν τα αισθήματα μου. Είθε ο Θεός να σας προστατεύει και να σας φωτίσει να έλθετε αμέσως εδώ.  
Ο πιστός σας Hermann Göring 



Υποσημειώσεις:


[  1]Jodl further thought we should wait for the outcome of the steps he had undertaken with Gˆring. On the evening of the 22nd he had described the afternoonís events in the Reich Chancellery in the closest detail to General Koller,
the chief of Air Staff, and stressed that the F ̧hrer had resolved to stay in Berlin either as victor or victim. Jodl had sent Koller to Gˆring in Berchtesgaden to put him rapidly in the picture on the crisis which had thus blown up. Only Gˆring could intervene now, as he was indeed competent to. I underwrote Jodlís action at once, and was grateful that he had taken the initiative in a direction which had not occurred to me. σελ 243
[  2]Η Μεραρχία S.S. Νόρτλαντ συμπεριελάμβανε τους Δανούς του Συντάγματος Ντάνμαρκ, . Εσθονούς, Φινλανδούς. Φλαμανδούς ένα τάγμα Γάλλων υπό τη διοίκηση του Φενέτ, Γερμανούς, 'Άγγλους, Ολλανδούς. το Σύνταγμα Νορβηγών «Νορτζ» ένα λόχο Σουηδών, Ελβετούς ενσωματωμένους στα Συντάγματα «Ντάνμαρκ» και «Νόρ­τλαντ», Γερμανούς της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας.
[  3]12.40' μ.μ. της 23 Απρ. 1945 (B B C , Μοnitoring Report).
[  4]
[  5] Στα Ι962 ο εκδοτικός οίκος της Στουτγάρδης Deutsche Velags - Antalt εξέδωσε κάτω από τον τίτλο HITLERS LAGEBESPRECHUNG τα πρακτικά των στρατιωτικών συσκέψεων της Ανώτατης Γερμανικής Διοίκησης. Καλύπτουν την χρονική περίοδο η οποία αρχίζει τούς τελευταίους μήνες του Ι942 και τελειώνει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ι945. Μόλις το Ι966 στην αρκετά ενδιαφέρουσα αυτή σειρά θα προστεθούν οι τρεις τελευταίες συσκέψεις; του Φύρερ με ημερομηνία 23, 25, 27 Απριλίου. Ο Στενογράφος του Χίτλερ Λόρενζ αναγνώρισε αμέσως την αυθεντικότητα τους ο δε πρώην διοικητής του Βερολίνου Μόνκε παραδέχθηκε: -Είναι ακριβώς έτσι. Λέξη προς λέξη. 
[  6]
[  7]
[  8]
[  9]
[10]
[11]
[12]Ο Lorenz κατέγραψε την άποψη του Χίτλερ με αυτά τα λόγια: «Ο εχθρός ξέρει τώρα ότι είμαι εδώ... Αυτό μου δίνει μια εξαιρετική ευκαιρία να τους δελεάσω για να πέσουν στην ενέδρα. Αλλά αυτό εξαρτάται από το αν όλος ο λαός μας συνειδητοποιήσει τη σημασία αυτής της ώρας και υπακούσει απόλυτα στις διαταγές εκ των άνω! Πρέπει να δείξουν εντιμότητα! Αυτή η υπόθεση εδώ » -είπε δείχνοντας στον χάρτη τη θέση του Steiner- «ήταν μια ξεκάθαρη ατιμία!» Ο στρατηγός Krebs παρενέβη: «Πιστεύω ότι έχουμε ακόμη τέσσερις ημέρες καιρό». «Σε τέσσερις ημέρες θα ξέρουμε το αποτέλεσμα», συμφώνησε ο Χίτλερ. 
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20] Goring was hesitant. Might not Hitler have appointed Bormann as his successor? he asked again. Bormann, an old enemy, could have sent the telegram to make him usurp power prematurely. "If I act, he will call me a traitor; if I don't, he will accuse me of having failed at a most critical time!" He sent for Hans Lammers, the legal expert and custodian of the two official documents establishing a successor, drafted by Hitler himself in 1941. In these directives Goring was appointed Hitler's deputy upon his death. He would also be Hitler's successor in case the Fiihrer was prevented—permanently or temporarily—from performing his office.John Toland : Adolf Hitler σελ 871.
[21]
[22]
[23]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου