Τρίτη 24 Απριλίου 2018

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945-3


(επιστροφή)
 Πριν εγκαταλείψει τη Καγκελαρία ο Κeitel επιχειρεί να έχει μια ακόμα συνομιλία με το Führer. Στο ιδιαίτερο διαμέρισμά του δίπλα από την αίθουσα συσκέψεων ο Στρατάρχης αποκαλύπτει τους βαθύτερους φόβους του. Τα πράγματα χειροτερεύουν , μια διείσδυση του εχθρού από βορρά ανάμεσα σε Krampnitz και Βερολίνο θεωρείται περισσότερο από πιθανή και από τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα λάβει χώρα, ο Führer θα απομονωθεί από όλους. Πριν συμβεί κάτι τέτοιο ο Κeitel επιμένει στο αυτονόητο[1]. Θέλει να γνωρίζει από τώρα αν διεξάγονται διαπραγματεύσεις , ποιος είναι ο υπεύθυνος γι αυτές και μέχρι ποίου σημείου έχουν προχωρήσει.
Στην αρχή είπε ότι ήταν ακόμα πολύ νωρίς να μιλήσει για παραίτηση αλλά στη συνέχεια άρχισε να ισχυρίζεται ότι κάποιος θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερα αν είχε πετύχει πρώτα κάποια τοπική νίκη .Στη συγκεκριμένη περίπτωση η τοπική νίκη θα ήταν η μάχη για το Βερολίνο. Όταν του είπα πως δεν ήμουν ικανοποιημένος , ομολόγησε ότι εδώ και αρκετό καιρό είχε προχωρήσει πραγματικά σε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Αγγλία, μέσω Ιταλίας , και εκείνη την ίδια ημέρα είχε καλέσει τoν Ribbenntrop για να συζητήσει μαζί του τα επόμενα βήματα..Μέχρι τότε δεν επιθυμούσε να συζητήσει μαζί μου τις λεπτομέρειες [2]...

Με την υπόσχεση να τον συναντήσει αμέσως μετά την επιθεώρησή του στο Μέτωπο, ο Κeitel αναχωρεί με τη συνοδεία του Jodl για το Krampnitz. [3] Στην αίθουσα συσκέψεων η ανασκόπηση της κατάστασης συνεχίζεται. Πάνω στο τραπέζι ο μεγάλος χάρτης της Γερμανίας που υπήρχε μέχρι πριν από λίγες ημέρες έχει πια αντικατασταθεί με ένα που περιορίζεται έστω και σε μεγαλύτερη κλίμακα στη πόλη του Βερολίνου.

Führer: Χρειάζεται το απόγευμα να φέρουμε εδώ δύο τάγματα της Μεραρχίας Grossdeutschland[4] το δυνατόν συντομότερο. Ίσως μπορέσουμε να βρούμε και κάποιο άλλο τάγμα. Στο τετράγωνο των Υπουργείων διαθέτουμε τις ακόλουθες εφεδρείες. Τον λόχο της προσωπικής φρουράς του Führer εκτός από δύο διμοιρίες που βρίσκονται ήδη στο μέτωπο. Ένα τάγμα Volkssturm του Υπουργείου προπαγάνδας με τρεις λόχους. Ο λόχος Volkssturm της Καγκελαρίας. Όλοι μαζί μία δύναμη 3.500 ανδρών. Ο Reichsführer-SS  προσφέρθηκε να μας αποστείλει το τάγμα του σαν ύστατη εφεδρεία [5].
Krebs: Η φρουρά στο κέντρο της ζώνης των υπουργείων έχει ενισχυθεί με εθελοντές των S.S.

Führer: Χρειάζεται να δείξουμε προσοχή, να μην αφήσουμε να διεισδύ­σουν στρατιώτες ή αξιωματικοί του Σέυντλιτς[6]. Εκεί κάτω στο Χάβελ[7] έχει διαμορφωθεί μία επικίνδυνη κατάσταση. Αν το μέτωπο κατέρρεε οι συνέπειες θα ήσαν οδυνηρές και η ευθύνη θα έπεφτε πάνω στη διοίκηση. Χρειάζεται μ' αυτό να προβλέψουμε κάθε τι που είναι δυνατόν να συμβεί. Ας στείλουμε την 7η Μεραρχία Αρμάτων[8] για να αποφύγουμε χειρότερες επιπλοκές. Από το τρόπο που πιέζει ο εχθρός γίνεται φανερή η πρόθεσή του να κυκλώσει το Βερολίνο και να αποκλείσει κάθε δρόμο διαφυγής. 

Krebs: Η φρουρά στο κέντρο της ζώνης των υπουργείων έχει ενισχυθεί με εθελοντές των S.S.

Führer: Χρειάζεται να δείξουμε προσοχή, να μην αφήσουμε να διεισδύ­σουν στρατιώτες ή αξιωματικοί του Σέυντλιτς[6]. Εκεί κάτω στο Χάβελ[7] έχει διαμορφωθεί μία επικίνδυνη κατάσταση. Αν το μέτωπο κατέρρεε οι συνέπειες θα ήσαν οδυνηρές και η ευθύνη θα έπεφτε πάνω στη διοίκηση. Χρειάζεται μ' αυτό να προβλέψουμε κάθε τι που είναι δυνατόν να συμβεί. Ας στείλουμε την 7η Μεραρχία Αρμάτων[8] για να αποφύγουμε χειρότερες επιπλοκές. Από το τρόπο που πιέζει ο εχθρός γίνεται φανερή η πρόθεσή του να κυκλώσει το Βερολίνο και να αποκλείσει κάθε δρόμο διαφυγής. Η Luftwaffe  οφείλει να συγκεντρώσει εκεί πάνω όλα τα διαθέσιμα αεροπλάνα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Είναι υπόθεση λεπτών. Χρειάζεται επιπλέον να ρίξουμε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις ανάμεσα στο Trauenbrietzen[9] και το Schwielow[10] για να εμποδίσουμε περαιτέρω προώθηση του εχθρού. Ακόμα και στο Χάβελ χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε αμέσως τη κατάσταση. [11]
Fegelein: Είναι πρωταρχικής σημασίας η ελεύθερη διατήρηση του οδικού συστήματος.
Führer: Στο Πότσδαμ [12] πρέπει να κρατήσουμε με κάθε θυσία. Προς το Χάβελ κινείται από βορρά ο Στάινερ .
Kaether: Υπάρχουν καινούργιες ειδήσεις. Στην Λαντσμπεργκστράσσε[13] εμφανίσθηκαν δέκα ή δώδεκα βαριά τεθωρακισμένα, πιθανότατα Στάλιν, στα ανατολικά της γραμμής των συγκρούσεων. ‘ Από πίσω τους έρχεται μια πυκνή μάζα από άλλα τεθωρακισμένα. Δηλαδή πολύ μεγαλύτερη από εκείνη ή οποία είχε αναγγελθεί στην αρχή. Oχι μόνον σαράντα (άρματα) όπως φαινόταν τη πρώτη στιγμή, αλλά πολύ περισσότερα. Τουλάχιστον από αυτό που φαίνεται. Απαιτείται η άμεση επέμβαση της Luftwaffe. Μονάδες του πυροβολικού έλαβαν την εντολή να εκτελέσουν πυρά ανασχέσεως.
Führer: Για να βγάλουμε τα άρματα εκτός μάχης πρέπει να τα βομβαρδίσουμε. Το πυροβολικό μας είναι πολύ αδύναμο για τέτοιες αποστολές.
Περασμένες 6 το απόγευμα ο Στρατηγός Βάιλντιγκ, Διοικητής του LVI Σώματος Στρατού συνοδευόμενος από τον επικεφαλής επί των πληροφοριών λοχαγό Γκέραρντ που γνώριζε καλά τους δρόμους του Βερολίνου εμφανίζονται απρόσκλητος στο καταφύγιο αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει τη κατάσταση και να αποκαταστήσει τη τιμή του.Περασμένες 6 το απόγευμα ο Στρατηγός Βάιλντιγκ, Διοικητής του LVI Σώματος Στρατού συνοδευόμενος από τον επικεφαλής επί των πληροφοριών λοχαγό Γκέραρντ που γνώριζε καλά τους δρόμους του Βερολίνου εμφανίζονται απρόσκλητος στο καταφύγιο αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει τη κατάσταση και να αποκαταστήσει τη τιμή του.

Έφθασα στην Καγκελαρία γύρω στις 6 το απόγευμα με τον επικεφαλής αξιωματικό μου επί των πληροφοριών. Για να φθάσει κανείς σ΄ αυτό το μπουντρούμι, όπου εκατοντάδες ανθρώπων ζούσαν και εργάζονταν, έπρεπε να περάσει από την οδό Φος… Απογοητευμένος από όλα όσα έβλεπα, οδηγήθηκα τελικά σ΄αυτό που ονόμαζαν αίθουσα Υπασπιστών, στην άλλη άκρη της οποίας φαινόταν ένας ατέλειωτος διάδρομος. Οι Στρατηγοί Κρεμπς και Μπούργκντορφ με υποδέχθηκαν πολύ ψυχρά. Τους ρώτησα τι συνέβαινε και γιατί επρόκειτο να εκτελεσθώ. Μπορούσα να αποδείξω με ακλόνητα επιχειρήματα ότι, κατά τις τελευταίες μέρες, το Στρατηγείο μου δεν απείχε περισσότερο από ένα μίλι από την πρώτη γραμμή του πυρός και ότι ποτέ δεν διανοήθηκα κάτι τόσο ανόητο όπως μια μετακίνηση στο Ντέμπριτς.[14] Και οι δύο Στρατηγοί αναγκάσθηκαν να ομολογήσουν ότι ασφαλώς είχε γίνει κάποια παρεξήγηση. Έγιναν πιο εγκάρδιοι και συνεφώνησαν να θέσουν αμέσως την υπόθεσή μου υπόψη του Φύρερ[15].
Όλα γίνονται γρήγορα. Ο Φύρερ ενημερώνεται για τη παρουσία του Βάιλντιγκ και εκφράζει την επιθυμία του να τον συναντήσει και μάλιστα αμέσως . Στο προθάλαμο ο Ribbenntrop ενημερώνεται ότι οφείλει να περιμένει λίγο ακόμα.
Ο Κebs και ο Μπουργκντορφ με οδήγησαν γρήγορα σ' ένα άλλο δωμάτιο. Πίσω από ένα τραπέζι, σκεπασμένο με χάρτες, καθόταν ο Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ. Καθώς έμπαινα γύρισε το κεφάλι του. Είδα ένα πρησμένο πρόσωπο και δυο μάτια που γυάλιζαν. Ο Φύρερ προσπάθησε να σηκωθεί. Καθώς σηκωνόταν, παρατήρησα με φρίκη ότι τα χέρια του και το ένα του πόδι έτρεμαν. Με τρομερή δυσκολία κατόρθωσε να σταθεί όρθιος. Μου έδωσε το χέρι του. Μ' ένα χαμόγελο που έμοιαζε σαν μορ­φασμός και με φωνή που μόλις ακουγόταν, ρώτησε αν είχαμε συναντηθεί στο παρελθόν. Όταν απήντησα ότι με είχε παρασημοφορήσει με το Σταυρό του Ιππότη μετά φύλλων δρυός στις 13 Απριλίου 1944, είπε: «θυμάμαι τ' όνομα, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ το πρόσωπό σας...[16]
Οι εξηγήσεις του Βάιλντιγκ είναι ικανές για να διαλύσουν αμέσως κάθε καχυποψία . Ένας άλλος επισκέπτης που παρουσιάζεται απρόσκλητος στο Φυρερμπούνκερ λίγο μετά την αποχώρηση του Βάιλντιγκ . είναι ο άλλοτε παντοδύναμος Albert Speer. Βρισκόταν στο Αμβούργο όταν πληροφορήθηκε την απόφαση του Führer να μείνει και να πεθάνει στο Βερολίνο και θεώρησε υποχρέωσή του να διακινδυνεύσει ένα ταξίδι μέχρι το Βερολίνο για να τον αποχαιρετήσει. Σύμφωνα με όσα ο ίδιος αναφέρει στα απομνημονεύματά του[17] η υποδοχή που του επιφυλάσσει  ο Führer δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνη λίγες εβδομάδες πριν . Είναι ψυχρός , ανέκφραστος και απόμακρος. Ενδιαφέρεται για την άποψη του Speer για το Doenitz τον οποίο προφανώς έχει αποφασίσει να διορίσει διάδοχό του . Ο Υπουργός εκφράζεται θετικά.
Απότομα ο Χίτλερ με ρώτησε:"Ποια η άποψή σας; Πρέπει να μείνω εδώ ή να μετακινηθώ αεροπορικά στο Berchtesgaden; Ο Jodl μου είπε ότι αύριο θα είναι η τελευταία ημέρα γι αυτό. Αυθόρμητα τον συμβούλευσα να μείνει στο Βερολίνο .Τί θα μπορούσε να κάνει στο Ομπερσάλτσμπεγκ... Με τη πτώση του Βερολίνου ο πόλεμος σε κάθε περίπτωση θα τελείωνε είπα . Αν πρέπει να τελειώσετε τη ζωή σας, θεωρώ καλύτερο κάτι τέτοιο να γίνει εδώ στη Πρωτεύουσα σαν Führer και όχι στο εξοχικό σας . Για μια ακόμα φορά ήμουν βαθύτατα συγκινημένος..........

"Δεν πρόκειται να πολεμήσω προσωπικά. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να τραυματιστώ και να πέσω ζωντανός στα χέρια των Ρώσων. Ούτε θέλω οι εχθροί μου να ντροπιάσουν το σώμα μου.Διέταξα να κάψουν το σώμα μου. Η δεσποινίδα Braun θέλει να αναχωρήσει από αυτή τη ζωή μαζί μου και πριν θα πυροβολήσω τη Blondi. Πίστεψέ με , Speer, για μένα είναι εύκολο να βάλω τέλος στη ζωή μου. Μια σύντομη στιγμή και θα είμαι ελεύθερος από κάθε τι απελευθερωμένος από αυτή την οδυνηρή ύπαρξη" . Ένοιωσα σαν να μιλούσα σε έναν άνθρωπο που ήδη ταξίδευε.[20]

Μέσα στο Φύρερμπούνκερ κανείς δεν περιμένει με μεγαλύτερη αγωνία όσο ο Bormann την αντίδραση του Göring. Tον θεωρεί περισσότερο επικίνδυνο απ' τον παντοδύναμο Χίμλερ και τον εκλεκτό του Χίτλερ Speer που εκείνο το απόγευμα εμφανίζεται από το πουθενά, στο καταφύγιο της Καγκελαρίας . Τελικά ο Göring , όπως είχε ελπίσει ο Bormann αποφασίζει να επιλέξει από τους δύο δρόμους αυτό που θεωρεί λιγότερο οδυνηρό.[21] Με το τηλεγράφημα του Στρατάρχη στο χέρι ο Bormann σπεύδει να ανακοινώσει στο Führer αυτό που θεωρεί μια πράξη προδοσίας και αγνωμοσύνης του Στρατατάρχη.. Αρχικά ο Führer δεν συμμερίζεται την αξιολόγηση του Bormann. Ούτε επιθυμεί να δώσει συνέχεια στο θέμα που γι' αυτόν δεν έχει αντικείμενο. Ο Bormann όμως επιμένει.


Ο Bormann με ακρίβεια έστρεψε την προσοχή του Χίτλερ στο χωρίο στο οποίο ο Göring απαιτούσε κάποια απάντηση έως τις δέκα η ώρα. Ήταν ένα τελεσίγραφο, είπε κι υπενθύμισε στο Χίτλερ ότι κάποιους μήνες πριν υπήρχαν υποψίες πως ο Göring αναζητούσε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους. Επιθυμούσε, λοιπόν, ξεκάθαρα να σφετεριστεί την εξουσία με σκοπό να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις. Έτσι λοιπόν, οι υποψίες του Χίτλερ, που ποτέ δεν τις είχε αποβάλλει τελείως, αναζωπυρώθηκαν. Ως εκ τούτου εστάλη ένα τηλεγράφημα :στον Göring διαβεβαιώνοντας τον πως ο Χίτλερ είχε ακόμα πλήρη ελευθερία κινήσεων και απαγορεύοντάς του κάθε ανεξάρτητη κίνηση.Τώρα. παρουσία του Speer εξεταζόταν το επόμενο βήμα: -η μοίρα του Göring. «Ο Χίτλερ ήταν έξαλλος», λέει ο Speer , «κι εκφράστηκε πολύ άσχημα για τον Göring. Είπε πως ήξερε από καιρό ότι ο Göring ήταν αποτυχημένος, ότι ήταν διεφθαρμένος και εθισμένος στα ναρκωτικά...». «Και παρόλα αυτά ». σχολίασε, «είναι σε θέση να διαπραγματευτεί τη συνθηκολόγηση», προσθέτοντας από μέσα του «όχι ότι έχει σημασία ποιος θα αναλάβει αυτό». «Η απέχθεια του προς το γερμανικό λαό». λέει ο Σπέερ. «φαινόταν απ' αυτό το σχόλιο».Στο τέλος. όμως. ο Χίτλερ δε συμφωνούσε να εκτελεστεί ο Göring. Συμφώνησε ωστόσο πως θα έπρεπε να τον καθαιρέσουν από όλα τα αξιώματα του και να απολέσει το δικαίωμα διαδοχής. Ζήτησε από τον Bormann να γράψει το σχετικό τηλεγράφημα. 0 Bormann αποσύρθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε μ' ένα σχέδιο κειμένου. 0 Χιτλερ το ενέκρινε κι έτσι εστάλη.[22]
Το κείμενο της απάντησης αναφέρει.
Η συμπεριφορά σας αποτελεί εσχάτη προδοσία στο πρόσωπο του Führer και του Εθνικοσοσιαλισμού. Η προβλεπομένη ποινή είναι θάνατος. Παρ’ όλα αυτά λαμβάνοντας υπόψη ότι στο παρελθόν είχατε προσφέρει στο κόμμα, ο Führer είναι διατεθειμένος να μη διατάξει το τουφεκισμό σας, με τον όρο να παραδώσετε αμέσως και οικειοθελώς την παραίτησή σας από κάθε αξίωμα και από κάθε αρμοδιότητα.[23]
Ένα δεύτερο ραδιομήνυμα συμπληρώνει:
Με ειδική διαταγή μου το θέσπισμα της 29 Ιουνίου 1941 παύει να υφίσταται. Η ελευθερία δράσεως μου παραμένει αμείωτη, γι’ αυτό σας απαγορεύω οποιαδήποτε κίνηση ή απόφαση με την έννοια που υποδεικνύετε. Αδόλφος Χίτλερ [24]
Στο περιορισμένο χώρο του καταφυγίου παρόμοια νέα δεν μπορούν να μείνουν κρυφά. Ο Κρεμπς βιάζεται να ενημερώσει το Κeitel ο οποίος έχει ήδη φτάσει στο σταθμό της διοίκησής του στο Krampnitz. Ο τελευταίος επιχειρεί να υποβιβάσει τη σημασία του γεγονότος αλλά η φωνή του Μπόρμαν που παρεμβαίνει στη τηλεφωνική συνομιλία διαβεβαιώνει ότι με απόφαση του Führer ο Στρατάρχης έχει απαλλαγεί από όλα του τα καθήκοντα.
Στο Ομπερσάλτσμπεργ ο Göring περνά ώρες αγωνίας . Πριν όμως φτάσει η απάντηση καταφθάνουν άνδρες των SS . Το σπίτι κυκλώνεται και ένας αξιωματικός ενημερώνει το στρατάρχη ότι με απόφαση του Φύρερ τίθεται υπό κράτηση.
Στις 9 το βράδυ, μια ώρα πριν λήξει το "τελεσίγραφο" του ο Γκαίριγκ λαμβάνει και την την απάντηση του Führer δια χειρός 
Bormann. [25]
Ψηλά στο Lubeck , γερμανικό λιμάνι της Βαλτικής. ένας κύκλος δισταγμών, διλημμάτων κλείνει στις 11 το βράδυ. Όταν ο ύστερα από κάποιους ενδοιασμούς ο Himmler δέχεται να συναντήσει το κόμη Bernadotte στο Σουηδικό προξενείο ο δρόμος δεν έχει πλέον επιστροφή. Τώρα που η ζωή του Führer πλησιάζει προς το τέλος κάτι που  τόσο ο Bernadotte όσο κι ο Σέλενμπεργκ φαίνεται να αγνοούν, ο Himmler νοιώθει απαλλαγμένος από τα όποια ηθικής φύσης διλήμματα απέναντι στον αρχηγό και είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη των διαπραγματεύσεων με τους νικητές με ένα τρόπο έντιμο και με καλή πίστη. Με εντολή του έχουν ήδη ματαιωθεί οι βομβαρδισμοί όλων των στρατοπέδων συγκέντρωσης που έχουν διαταχθεί προσωπικά από τον ίδιο το Hitler και ο Ερυθρός Σταυρός έχει πάρει την άδεια να μεταφέρει έξω από τη Γερμανία χιλιάδες Εβραίους. Μπροστά στο Bernadotte ομολογεί: "Εμείς οι Γερμανοί, είμεθα υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε ότι ηττήθημεν στον αγώνα μας από τους Δυτικούς Συμμάχους και σας παρακαλώ όπως μεταβιβάσετε αυτήν την δήλωσή μου εις τον Αιζενχάουερ καθώς και την αίτησή μου για τη κατάπαυση του πυρός. 
Ο κόμης Bernadotte δείχνει τη προθυμία του να μεταβιβάσει αμέσως   τη δήλωση τον Himmler, διότι και ο ίδιος, αλλά και η κυβέρνηση της Σουηδίας, ενδιαφέρονταν για τον τερματισμό τoυ πολέμου και την διαφύλαξη των Σκανδιναυϊκών χωρών από περαιτέρω καταστάσεις.
Ο Himmler εδήλωσε επίσης, ότι εδέχετο την μεταφορά εις την Σουηδία των Δανών και Νορβηγών αιχμαλώτων πολέμου. Εχρειάσθησαν αρκετές ώρες για να εξετάσουμε τον τρόπον με τον οποίον θα μετεβιβάζετο εις τους Δυτικούς συμμάχους η αίτησις συνθηκολογήσεως του Himmler. Αρχικώς επροτάθη όπως ο κόμης Bernadotte αναχωρήσει αεροπορικώς. προς συνάντησιν του στρατηγού Αϊζενχάουερ, άνευ προκαταρκτικών διπλωματικών διαβημάτων. Εν συνεχεία όμως το σχέδιον αυτό εγκατελήφθη και απεφασίσθη όπως ο Himmler απευθύνει προσωπικήν επιστολήν εις τον κ. Κριστιαν Γκούντερ, υπουργόν των Εξωτερικών της Σουηδίας, με την οποίαν να τον παρακαλέσει όπως υποστηρίξει δια του μεγάλου του προσωπικού κύρους , τις προτάσεις τις οποίες εκόμιζε ο κόμης Bernadotte Κατόπιν συζητήσαμε το περιεχόμενον της επιστολής και ο Himmler την έγραψε ιδιοχείρως.[27].
Αυτή τη φορά με τρόπο ξεκάθαρο ζητά από τον Bernadotte να μεταδώσει στους δυτικούς την επίσημη πλέον προσφορά του για τη παράδοση. Προειδοποιεί όμως ότι οι Γερμανοί δεν πρόκειται να παραδοθούν στην Ανατολή, αλλά θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στους Ρώσους μέχρις ότου αντικατασταθούν από τους δυτικούς. Οι Νορβηγοί και οι Δανοί κρατούμενοι θα μετεφέρονταν αμέσως και δίχως προβλήματα στη Σουηδία. Μετά από παράκληση του Μπερναντόττε ο Χίμλερ παραδίδει γραπτά τις θέσεις του σαν bona fide ώστε να μπορεί ο Μπερναντόττε να τις παρουσιάσει στην Κυβέρνησή του.
Ο 
Himmler δεν περιορίζεται στις καλές υπηρεσίες του Κόμη. Ο ίδιος συντάσσει επιστολές και υπομνήματα τις οποίες στέλνει φανερά πλέον στους στους Πολιτικούς της Δύσης[29]. Κάνει έκκληση στην αδελφότητα των Γερμανικών εθνών να σταματήσουν τον εμφύλιο πόλεμο και να συσπειρωθούν έστω κι την ύστατη στιγμή εναντίον του Μπολσε­βικισμού.
Δεν μπορούσε όμως να καταλάβει όταν έκανε έκκληση στην αδελφότητα των Γερμανικών Εθνών ενάντια στο Μπολσεβικισμό" ότι η συνείδηση της Αμερικής ήταν πλέον μέσα στα χέρια των Εβραίων του Χόλιγουντ και της Νέας Υόρκης , για τους οποίους δεν υπήρχαν εγκλήματα εναντίον της γερμανικής φυλής παρά μόνο εναντίον του Εβραϊσμού , ότι για το συμφέρον αυτού του Εβραϊσμού είχε εξαπολυθεί μια παγκόσμια δυσφήμιση ενάντια σε κάθε τι που ήταν Γερμανικό και ότι η προσέγγιση των Γερμανών και των Αγγλοσαξόνων ενάντια στους Ρωσικούς Βαρβαρισμούς ήταν περισσότερο απλή και κατανοητή για τον Αμερικανό Στρατιώτη που βάδιζε προς τον Έλβα παρά για τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς της Ουάσιγκτον[30].


Υποσημειώσεις:
[  1]
[  2] Keitel σελ 242-3
[  3]
[  4]
[  5]
[  6]
[  7]
[  8]
[  9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14] Ενδιαφέρουσα η ψυχολογικού τύπου παρατήρηση του Keitel με αφορμή το γεγονός αυτό.Κeitel σελ 259
[15] Χέλμουτ Βάιλντιγκ Η τελευταία Μάχη στο Βερολίνο . 
[16]
[17] Τhen I was led into Hitler's room in the bunker. In his welcome there was no sign of the warmth with which he had responded a few weeks before to my vow of loyalty. He showed no emotion at all. Once again I had the feeling that he was empty, burned out, lifeless. σελ 605-6
[18][
[19]
[20] Albert Speer Inside the Third Reich σελ 605
[21] Τέσσερα χρόνια ο Μπάρμαν περίμενε να παρουσιαστεί μια ευκαιρία για να καταστρέψει τον Γκαίρινγκ. Δεν είχε παρουσιαστεί καμία όμως. Τώρα τα περιθώρια στένευαν. Από μέρα σε μέρα ο Χίτλερ θα πέθαινε, και έπειτα, σύμφωνα με το νόμο. εκτός κι αν γινόταν κάποια τροποποίηση, ο Γκαίρινγκ θα ήταν ο διάδοχος του, και οι ημέρες της εξουσίας του Μπάρμαν θ' ανήκαν πια στο παρελθόν. Διότι μέσα στο γενικότερο σουρεαλισμό της γερμανικής πολιτικής, ο Μπάρμαν, όπως και οι Χίμλερ, Σέλενμπεργκ, Γκαίρινγκ και Σβέριν φον Κρόσιγκ, ακόμα πίστευε πως μετά το θάνατο του Χίτλερ θα υπήρχε εξουσία την οποία κάποιος θα έπρεπε να κληρονομήσει και να ασκήσει. Τώρα. την τελευταία στιγμή, είχε παρουσιαστεί μια τέτοια ευκαιρία κι είχε έρθει την καταλληλότερη στιγμή, όταν δεν υπήρχε δυνατότητα για εκ του σύνεγγυς εξηγήσεις, δεν μπορούσαν να ακουστούν αντίθετες απόψεις. Με το τηλεγράφημα του αυτό ο Γκαίρινγκ έπεσε στα χέρια του Μπάρμαν τη στιγμή που αυτός μονοπωλούσε την προσοχή του Χίτλερ όσο ποτέ άλλοτε. Είναι αλήθεια πως ο Γκαίρινγκ είχε προσπαθήσει να αποτρέψει κάτι τέτοιο στέλνοντας παράλληλα τηλεγραφήματα στους Κάιτελ. Ρίμπε-ντροπ, και φον Μπέλοβ. Ο Κάιτελ και ο Γιοντλ ωστόσο είχαν φύγει από το Καταφύγιο για τελευταία φορά και ήταν πια στα νέα τους στρατηγεία, και ο Ρίμπεντροπ δε θα παρενέβαινε για να σώσει τον Γκαίρινγκ Huge Trevor-Roper:Χιτλερ. Οι τελευταίες μέρες 1945 σελ 242-3
[22] Huge Trevor-Roper:Χιτλερ.Οι τελευταίες μέρες 1945 σελ.243
[23]
[24]
[25]
[26]
[27] Β.Σέλλεμπεργκ.Κατασκοπεία-Αντικατασκοπεια εις τονν Β ΠαγκόσμιονΠόλεμον σελ316-7
[28]
[29] Ένας από τους "δυτικούς' ηγέτες στους οποίους απευθύνθηκε γραπτά ο Χίμλερ ήταν και ο Στρατηγός Ντε Γκωλ. Του έγραφε ανάμεσα  στα άλλα. «Πολύ καλά! Κερδίσατε!-..... «Όταν ξέρει κανείς από που ξεκινήσατε, στρατηγέ Ντε Γκvλ, θα πρέπει να βγάζει μπρος σας, πολύ βαθιά το καπέλο του. . . Μα, τώρα, τί θα κάνετε; θα συνταχθείτε με τους Αγγλασάξωνες; Αλλ' αυτοί θα σας μεταχειρισθούν σαν υποτελή, και κάτι τέτοιο θάχε σαν αποτέλεσμα να χάσετε την τιμή σας. θα προσεταιρι­σθείτε τους Σοβιετικούς; Τότε θα υποτάξουν τη Γαλλία στο νόμο τους και θα σας εκ­καθαρίσουν κι εσάς τον ίδιο. . . Στ' αλήθεια, ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει το λαό σας στη μεγαλοσύνη και στην ανεξαρτησία είναι μια συμφωνία με τη νικημένη Γερμανία. Διακηρύξατε την τώρα αμέσως! Ελάτε σ' επαφή αμέσως και χωρίς καθυστέρηση με τους άνδρες που, μέσα στους κόλπους του Ράϊχ διαθέτουν ακόμη μια πραγματική εξουσία και θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα τους σ' έναν καινούργιο δρόμο. . Είναι έτοιμοι να το πράξουν. Το ζητούν από σας. . . Αν κυριαρχήσετε πάνω στο πνεύμα της εκδικήσεως, αν εκμεταλλευθείτε την ευκαιρία που σας προσφέρει σήμερα η Ιστορία, θα είσθε ο πιο μεγάλος άνδρας όλων των εποχών».(Ντε Γκωλ: Απομνημονεύματα Τόμος Γ’ σελ. 228)  
[30] Adolf Hitler: La BattagIia di Berlino σελ 84




Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945-2


Συγκλονισμένος από όσα του ανέφερε τηλεφωνικά από το Führerbunker ο Eckard Cristian, ο Κoller με δική του πρωτοβουλία ή με παρότρυνση του Jodl όπως ισχυρίζεται ο Κeitel[1] θεωρεί χρέος του να ενημερώσει τον Αρχηγό του Göring πάνω στις τελευταίες εξελίξεις.  Ο Στρατάρχης με βάση το θέσπισμα του 1941 είναι ο υπ αριθμό δύο ισχυρός άνδρας της Γερμανίας και θεσμικά o αρμοδιότερος να διαχειριστεί τη κρίση που δημιουργεί η απόφαση του Führerνα μείνει και να πεθάνει στο Βερολίνο. Για λόγους αυτονόητους αποφεύγει τη τηλεφωνική επικοινωνία ,  και μέσα στη νύχτα ξημερώνοντας η 23η Απριλίου, εμφανίζεται   στο αεροδρόμιο του Γκάτωφ όπου ένα αεροπλάνο είναι ήδη έτοιμο να τον μεταφέρει στη Βαυαρία. 15 «Junkers 52 που είναι ακόμα σε θέση να πετάξουν τον ακολουθούν. 
Η καινούρια ημέρα μοιάζει να είναι αλλιώτικη από τις προηγούμενες. Έντονες φήμες που αναπαράγονται από στόμα σε στόμα, κάνουν λόγο  για τακτικά γερμανικά στρατεύματα που πλησιάζουν στη Πρωτεύουσα  από τα ανατολικά. Καθώς η ώρα περνά, πληροφορίες περισσότερο συγκεκριμένες αναφέρουν τα πρώτα φορτηγά γεμάτα στρατιώτες κυλούν ήδη  πάνω στους λιθόστρωτους δρόμους του Καρλσχορστ. Οι Βερολινέζοι με αναπτερωμένο το ηθικό βγαίνουν μέσα από τα καταφύγια με λαχτάρα να προϋπαντήσουν τις πρώτες ενισχύσεις που καταφθάνουν για την άμυνα της πρωτεύουσας. Δεν πρόκειται για φήμες. Τα τακτικά στρατεύματα που πλησιάζουν από ανατολικά και Νότιο -ανατολικά αντιπροσωπεύουν  το  κύριο όγκο του LVI Σώματος Στρατού με δύο  Μεραρχίες Πάντσεργρεναδιέρων (18η και 20η),  τη   Μεραρχία Αρμάτων Μύνχενμπεργκ και τη Μεραρχία των SS Nordland[2].

Σχεδόν από σύμπτωση στις 12.40 το Γερμανικό Ραδιόφωνο ανακοινώνει μια καταπληκτική είδηση. Ο Führer παραμένει στο Βερολίνο [3] και αναλαμβάνει προσωπικά  την άμυνα της Πρωτεύουσας μέχρι τη τελική νίκη. Η είδηση αυτή σε συνδυασμό με την άφιξη των στρατευμάτων αναπτερώνει όπως είναι φυσικό το ηθικό του πληθυσμού. 

Από την ημέρα που το LVI Σώμα Στρατού αναγκάζεται  να εγκαταλείψει τα υψώματα του Σήλοου το βασικό μέλημα του Διοικητή του Σώματος Helmuth Weidling είναι πως να αποφύγει τη κύκλωση των δυνάμεών του από ένα συντριπτικά ισχυρότερο εχθρό. Έχοντας χάσει κάθε επαφή με τη Στρατιά , για τρεις σχεδόν ημέρες , δίνει σκληρές μάχες οπισθοφυλακών και τελικά καταφέρνει  να συμπτυχθεί μέχρι τη Πρωτεύουσα. Από ένα δημόσιο τηλεφωνικό θάλαμο ο Weidling καλεί τη Διοίκηση της Στρατιάς. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Επιτελάρχης Χελς[4] δεν κρύβει την έκπληξή του. Οι Helmuth Weidling θεωρείται φυγάς και ένοχος εσχάτης προδοσίας γιατί ο  ίδιος και το Σώμα του ...... εγκατέλειψαν τη γραμμή του Μετώπου και  υποχώρησαν αυθαίρετα στη περιοχή του Ντέμπεριτς. Το θέμα έχει πάρει διαστάσεις, ο Μπούσε έχει διατάξει τη σύλληψή του και το Βερολίνο τον έχει καταδικάσει σε θάνατο. Εμβρόντητος ο Weidling ακούει το δριμύ κατηγορητήριο . Προβάλει με θάρρος  τις ενστάσεις του.  Αρνείται ότι εγκατέλειψε το μέτωπο ότι βρέθηκε ποτέ στο Ντέμπεριτς και επικαλείται τις θέσεις των Μεραρχιών του για να αποδείξει το αυτονόητο. Η αλήθεια δεν αργεί να φανεί, Ο Weidling παραμένει στη Διοίκηση του Σώματος  που με βάση τις καινούριες διαταγές οφείλει να σταματήσει αμέσως τη πορεία του προς τη Πρωτεύουσα και να στραφεί προς Νότο. Όπως και πριν από τη Σοβιετική επίθεση στα υψώματα του Σήλοου οφείλει να πάρει θέση στο βόρειο πλευρό της 9ης Στρατιάς." Ήταν για μας μια μεγάλη ανακούφιση να μάθουμε  ότι δεν θα είμασταν υποχρεωμένοι να πολεμήσουμε στα ερείπια του Βερολίνου" παραδέχθηκε αργότερα ο Weidling

Στη διάρκεια της στρατιωτικής σύσκεψης[5] στις 2 το μεσημέρι , σε αντίθεση με το βαρύ κλίμα και τις εντάσεις  της προηγουμένης ημέρας ο Führer δείχνει ήρεμος με συγκρατημένη αισιοδοξία. Ο Στρατηγός Κrebs εκθέτει τη κατάσταση του ανατολικού μετώπου που δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτες μεταβολές σε σχέση με τη προηγούμενη ημέρα και στη συνέχεια ο Jodl για τα άλλα μέτωπα. Το κεντρικό θέμα παραμένει η άμυνα της πρωτεύουσας.  Για μια ακόμη φορά ο Κeitel επιχειρεί να παρουσιάζεται η ευκαιρία να τον επαναφέρει στη λογική και να τον κάνει να αναθεωρήσει τους ατυχείς σχεδιασμούς του.

Führer: Πόσο πρέπει να περιμένουμε ακόμα για την άφιξη των ενισχύσεων;
Κrebs: Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Πέρα από τα δύο τάγματα για τα οποία ήδη έγινε λόγος, αυτή την στιγμή δεν μπορούμε να διαθέσουμε άλλες δυνάμεις, Ότι μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε το μεταφέραμε ήδη εδώ.
Κeitel:   Και αυτά τα δύο τάγματα δεν θα είναι εδώ πριν οπό αύριο το πρωί αν όλα πάνε καλά.   
Führer: Πολύ αργά. Μέχρι αύριο οι Ρώσοι μπορεί να βρίσκονται στο κέντρο του Βερολίνου. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πραγματική άμυνα όταν μας λείπουν οι στρατιώτες. Επιπλέον έχω και μία άλλη εντυπωσιακή είδηση. Σε κάποιο σημείο το στράτευμα υποχώρησε. Κάποιος έδωσε την άδεια να υποχωρήσουν. Χρειάστηκαν Χίτλερ-Γιούνγκεν και Φόλκ­στουρμ για να διορθώσουν το πρόβλημα.
Κrebs: Τα καταφέραμε. Παρ’ όλες τις αιματηρές απώλειες η υπόθεση ταχτοποιήθηκε. Πέρα από την μεραρχία Νόρτλαντ δεν υπάρχει καμία άλλη αλλοδαπή μονάδα σε κανένα σημείο του μετώπου.
Führer: Ένα ολόκληρο Σώμα εξαφανίσθηκε τελείως [6]. Μόνον η Μεραρχία Nordland κράτησε τις θέσεις της [7]. Όλοι οι άλλοι εξαφανίστηκαν συμπεριλαμβανομένου και του Διοικητή. Το μοναδικό τμήμα πού δεν τους ακολούθησε ήταν η Nordland, Είναι ντροπή. Όταν το σκέπτομαι, αναρωτιέμαι γιατί ζω ακόμη.
Κeitel: Χρειάζεται να μεταφέρουμε αμέσως με καμιόνια μέρος των ανδρών του Βενκ [8].
Burgdorf: Ο Βενκ έχει 4 μεραρχίες [9] αποτελούμενες από άνδρες της ‘Εθνικής υπηρεσίας Εργασίας άλλα δεν έχει όπλα.
Führer: Χρειάζεται να μεταφερθούν εδώ τμήματα του Ναυτικού.
Κrebs: Ο εχθρικός ελιγμός αναπτύσσεται με τρόπο επικίνδυνο. Ο εχθρός δεν προσπαθεί, να εισχωρήσει στο Βερολίνο, αλλά επιχειρεί να μας κυκλώσει.
Führer: Πρέπει να δοθούν στον Βένκ όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις ακόμη και αν αυτές, είναι άσχημα εξοπλισμένες, γιο να κλείσει το κενό το οποίο δημιουργήθηκε. Να μη δοθεί τίποτα στον Steiner. Κeitel  φροντίσετε εσείς για τα τάγματα που μπορούμε να βρούμε ακόμη.
Κeitel: Μάλιστα Führer μου. Θα γίνει[10]......
Führer: Χρειάζεται να μεταφέρουμε δυνάμεις με κάθε μέσον για να καλύψουμε το Grunenwald. Το Βερολίνο έγινε για τον εχθρό το σημείο της μεγαλύτερης έλξης. 0 εχθρός γνωρίζει ότι είμαι εδώ. Και θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να συγκεντρώσει εδώ τις δυνάμεις του, επομένως θα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να τον παρασύρουμε σε παγίδα[11]. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε, την σημασία αυτής της στιγμής και να αρχίσουμε να εργαζόμαστε πάνω σε ένα προκαθορισμένο σχέδιο. Χρειάζεται να εργαστούμε με μεθοδικότητα. 0 Στάινερ συμπεριφέρθηκε πολύ άσχημα: υπερτιμά την Ρωσική γραμμή προκαλύψεως πού έχει μπροστά[12].
Κrebs: Νομίζω ότι έχουμε ακόμη μπροστά μας χρόνο 4 ημερών.
Führer: Σε τέσσερις μέρες πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση.[13]

Την ώρα που πραγματοποιείται η στρατιωτική σύσκεψη στο Βερολίνο ο Walter Schellenberg βρίσκεται στο Φλένσμπουργκ στα πλαίσια των μυστικών διαπραγματεύσεων που έχει ξεκινήσει ο Χίμλερ με τους δυτικούς συμμάχους.  Στις  1 το μεσημέρι γίνεται δεκτός από το Σουηδό ακόλουθο Χίρων ο οποίος τον παρουσιάζει στο πρόξενο Πέτερσεν. Στη διάρκεια του γεύματος εργασίας που ακολουθεί γίνεται μια γενική ανασκόπηση της κατάστασης και στις 3 ακριβώς ενώνεται στην ομάδα και ο κόμης Folke Bernadotte. Το θέμα συζήτησης γίνεται περισσότερο συγκεκριμένο . Ο Schellenberg ενημερώνει τους συνομιλητές του για τις τελευταίες θέσεις του Χίμλερ. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Αρχηγός παρά το γεγονός ότι έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης δεν τολμά να αναλάβει ακόμα ξεκάθαρες πρωτοβουλίες όσο ο Führer βρίσκεται στη ζωή. Αντίθετα προτείνει ένα μέρος των αναγκαίων πρωτοβουλιών να αναληφθούν  από τον ίδιο το Μπερναντότε και ο ίδιος παρουσιάζεται  πρόθυμος να συζητήσει μαζί του διακριτικά τις λεπτομέρειες.

Ο Bernadotte όμως που βλέπει τις διαπραγματεύσεις να βυθίζονται σε τέλμα  δεν έχει σκοπό να χάσει άλλο χρόνο. Αρνείται να συναντηθεί με τον αναποφάσιστο Χίμλερ στη Lübeck όσο αυτός παραμένει αναποφάσιστος. Αντίθετα, και σε μια προσπάθεια να αποδεσμευτεί, προτείνει μια απευθείας επικοινωνία του Χίμλερ με τον Αμερικανό Στρατηγό Αιζενχάουερ όπου   μέσα από ένα κείμενο απευθυνόμενο τους δυτικούς συμμάχους ο  Χίμμλερ θα αποδεχόταν την άνευ όρων παράδοση του Γερμανικού Στρατού. ........ 
Εκείνο το ίδιο μεσημέρι στην άλλη άκρη της Γερμανίας ο Κoller βρίσκεται στο Berchtesgaden. 
Ο Στρατάρχης του Ράιχ, ακούει αρκετά ψύχραιμος τα όσα τραγικά του εξιστορεί ο Κoller σχετικά με τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας στο Βερολίνο. Δεν εκπλήσσεται με την απόφαση του Führer να μείνει και να πεθάνει υπερασπιζόμενος τη Πρωτεύουσά του. Έχει ενημερωθεί σχετικά από ένα ραδιομήνυμα που ο  Bormann του έχει στείλει  ,νωρίς το πρωί. Ο Bormann δεν αρκείται μόνο στην ενημέρωση. Συμβουλεύει και  προτρέπει το Στρατάρχη να αναλάβει πρωτοβουλίες. με την ιδιότητα του δεύτερου ισχυρότερου άνδρα τη Γερμανίας, και διάδοχου του Führer , με βάση το θέσπισμα του 1941.
Ο Göring οσμίζεται το κίνδυνο.[20] Διστάζει. Πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση ζητά να δει το Hans Lammers επιφανή νομικό του Κόμματος ο οποίος είναι και ο συντάκτης του θεσπίσματος περί της διαδοχής του Führer. 
Ο Lammers είναι απόλυτος: 
"Το θέσπισμα έχει βαρύτητα Νόμου...», τον διαβεβαιώνει.
Ο Hermann Göring  επιμένει. Ζητά τη διαβεβαίωση ότι το συγκεκριμένο θέσπισμα δεν έχει ακυρωθεί από κάποιο νεότερο. Η απάντηση είναι αρνητική . Ο Göring ακόμα διστάζει . Το ενδεχόμενο μιας απευθείας τηλεφωνικής επικοινωνίας με το Führer που θα μπορούσε να αποτρέψει μια ολόκληρη σειρά επώδυνων καταστάσεων παραβλέπεται. 

Ασφαλώς ο Göring φοβάται μια παγίδα του Bormann. Στη μάχη των επιγόνων ο Bormann, όπως ο Himmler, ο Γκαίμπελς κι αυτός ακόμα ο Speer είναι εξ ίσου επικίνδυνοι αντίπαλοι . Ρωτά το Lammers αν η στρατιωτική κατάσταση στο Βερολίνο επιτρέπει τη λήψη ανάλογων πρωτοβουλιών. Ο Lammers εκφράζει επιφύλαξη. Στο τέλος ο Göring πείθεται να συντάξει το ακόλουθο τηλεγράφημα προς τον αρχηγό του: 

Führer μου,
Λαμβάνοντας υπόψη την απόφασή σας να παραμείνετε στο Βερολίνο, σας ερωτώ, δέχεστε να αναλάβω την ύψιστη διακυβέρνηση του Ράιχ με ελευθερία δράσης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό με την ιδιότητα του αντιπροσώπου σας καθώς ορίζει το θέσπισμα του 1941; 
Αν δεν λάβω απάντηση μέχρι απόψε το βράδυ στις 10 αυτό για μένα θα σημαίνει ότι έχετε χάσει την ελευθερία δράσεως, θα θεωρήσω ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του θεσπίσματός σας έχουν δημιουργηθεί, και συνεπώς θα προχωρήσω με κατεύθυνση το καλύτερο συμφέρον της χώρας μας και του λαού μας. Γνωρίζετε ποια είναι τα αισθήματά μου αυτή την τραγική στιγμή της ζωής μου. Οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να εκφράσουν τα αισθήματα μου. Είθε ο Θεός να σας προστατεύει και να σας φωτίσει να έλθετε αμέσως εδώ.  
Ο πιστός σας Hermann Göring 



Υποσημειώσεις:


[  1]Jodl further thought we should wait for the outcome of the steps he had undertaken with Gˆring. On the evening of the 22nd he had described the afternoonís events in the Reich Chancellery in the closest detail to General Koller,
the chief of Air Staff, and stressed that the F ̧hrer had resolved to stay in Berlin either as victor or victim. Jodl had sent Koller to Gˆring in Berchtesgaden to put him rapidly in the picture on the crisis which had thus blown up. Only Gˆring could intervene now, as he was indeed competent to. I underwrote Jodlís action at once, and was grateful that he had taken the initiative in a direction which had not occurred to me. σελ 243
[  2]Η Μεραρχία S.S. Νόρτλαντ συμπεριελάμβανε τους Δανούς του Συντάγματος Ντάνμαρκ, . Εσθονούς, Φινλανδούς. Φλαμανδούς ένα τάγμα Γάλλων υπό τη διοίκηση του Φενέτ, Γερμανούς, 'Άγγλους, Ολλανδούς. το Σύνταγμα Νορβηγών «Νορτζ» ένα λόχο Σουηδών, Ελβετούς ενσωματωμένους στα Συντάγματα «Ντάνμαρκ» και «Νόρ­τλαντ», Γερμανούς της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας.
[  3]12.40' μ.μ. της 23 Απρ. 1945 (B B C , Μοnitoring Report).
[  4]
[  5] Στα Ι962 ο εκδοτικός οίκος της Στουτγάρδης Deutsche Velags - Antalt εξέδωσε κάτω από τον τίτλο HITLERS LAGEBESPRECHUNG τα πρακτικά των στρατιωτικών συσκέψεων της Ανώτατης Γερμανικής Διοίκησης. Καλύπτουν την χρονική περίοδο η οποία αρχίζει τούς τελευταίους μήνες του Ι942 και τελειώνει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ι945. Μόλις το Ι966 στην αρκετά ενδιαφέρουσα αυτή σειρά θα προστεθούν οι τρεις τελευταίες συσκέψεις; του Φύρερ με ημερομηνία 23, 25, 27 Απριλίου. Ο Στενογράφος του Χίτλερ Λόρενζ αναγνώρισε αμέσως την αυθεντικότητα τους ο δε πρώην διοικητής του Βερολίνου Μόνκε παραδέχθηκε: -Είναι ακριβώς έτσι. Λέξη προς λέξη. 
[  6]
[  7]
[  8]
[  9]
[10]
[11]
[12]Ο Lorenz κατέγραψε την άποψη του Χίτλερ με αυτά τα λόγια: «Ο εχθρός ξέρει τώρα ότι είμαι εδώ... Αυτό μου δίνει μια εξαιρετική ευκαιρία να τους δελεάσω για να πέσουν στην ενέδρα. Αλλά αυτό εξαρτάται από το αν όλος ο λαός μας συνειδητοποιήσει τη σημασία αυτής της ώρας και υπακούσει απόλυτα στις διαταγές εκ των άνω! Πρέπει να δείξουν εντιμότητα! Αυτή η υπόθεση εδώ » -είπε δείχνοντας στον χάρτη τη θέση του Steiner- «ήταν μια ξεκάθαρη ατιμία!» Ο στρατηγός Krebs παρενέβη: «Πιστεύω ότι έχουμε ακόμη τέσσερις ημέρες καιρό». «Σε τέσσερις ημέρες θα ξέρουμε το αποτέλεσμα», συμφώνησε ο Χίτλερ. 
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20] Goring was hesitant. Might not Hitler have appointed Bormann as his successor? he asked again. Bormann, an old enemy, could have sent the telegram to make him usurp power prematurely. "If I act, he will call me a traitor; if I don't, he will accuse me of having failed at a most critical time!" He sent for Hans Lammers, the legal expert and custodian of the two official documents establishing a successor, drafted by Hitler himself in 1941. In these directives Goring was appointed Hitler's deputy upon his death. He would also be Hitler's successor in case the Fiihrer was prevented—permanently or temporarily—from performing his office.John Toland : Adolf Hitler σελ 871.
[21]
[22]
[23]