Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

OSWALD SPENGLER: JAHRE DER ENTSCHEIDUNG (Αποφασιστικά χρόνια)

Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΚΡΙΣΗ  ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (Απόσπασμα)
                       
 Το μεγάλο πρόβλημα έχει να κάνει με τη πιθανότητα κατάρρευσης  των λευκών δυνάμεων. Ενάντια τους στρέφεται μια συντριπτικά ανώτερη δύναμη, που βάζει σε σκέψεις.
Ποιες όμως είναι οι δυνάμεις εκείνες που διαθέτει ο λευκός κόσμος, σε θέση να αναπτύξουν μια πνευματική και υλική αντίσταση μπροστά σε μια  παρόμοια απειλή;
Όπως τουλάχιστον φαίνεται με μια πρώτη ματιά , ελάχιστες . Οι λευκοί λαοί έχουν   αποκάμει από την υπερβολική πνευματική καλλιέργεια. Στη προσπάθειά  τους να πετύχουν   μια τυπική ανύψωση και μια εσωτερική τελειοποίηση, εξάντλησαν κάθε   τι που μπορούσε να διαθέτει πνευματική συνοχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν   απόμειναν παρά τα κάρβουνα για  να μη πούμε οι στάχτες.
Κάτι τέτοιο βέβαια δεν συμβαίνει  παντού. Όσο πιο λίγο ένας λαός με διευθύνουσα αρμοδιότητα μπερδεύεται στη δίνη του ανεμοστρόβιλου ,τόσο περισσότερο διατηρεί το χάος εκείνο που εκδηλώνεται με συγκεκριμένες μορφές. Όταν αρχίζει να πνέει ο ανεμοστρόβιλος των μεγάλων αποφάσεων όπως συνέβη στα Ι9Ι4, από τις   κρυμμένες σπίθες,   ξεπηδούν  τελείως ξαφνικά,  φλόγες.
Στη γερμανική φυλή, την ισχυρότερη φυλή που παρουσιάστηκε ποτέ,  λαγοκοιμούνται ακόμα και σήμερα οι μεγαλύτερες δυνατότητες. 'Οταν όμως εδώ γίνεται αναφορά στη φυλή πρέπει να ση­μειωθεί ότι ο όρος δεν αντιμετωπίζεται με το δαρβινιστικό ή   το υλιστικό νόημα  του, ένα νόημα που σήμερα είναι τόσο πολύ του συρμού ανάμεσα στους αντισημίτες της Ευρώπης   και της Αμερικής.
Η φυλετική ενότητα των ανθρώπων είναι μια παράδοξη έκφραση αν σκεφτούμε ότι από αιώνες τώρα όλα τα γένη και τα είδη έχουν αναμειχθεί και ότι ειδικά  στις πολεμικές κοινότητες κάθε ξένος "ράτσας" ήταν πάντα καλοδεχούμενος, χωρίς  κανείς να νοιάζεται για τη φυλή από την οποία προερχόταν. Όποιος μιλά πολύ για φυλή ,σημαίνει πως την έχει χάσει. Εκείνο που έχει σημασία δεν είναι η καθαρότητα της φυλής αλλά η φυλετική δύναμη που κατασκηνώνει σε κάθε λαό. Αυτή κατά κύριο λόγο, εκδηλώνεται με τη φυσική , τη στοιχειώδη γεννητικότητα, με τον αριθμό των παιδιών που όσο και να τον ξοδεύουν τα ιστορικά" γεγονότα, δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να τον εξαντλήσουν.
Σύμφωνα με το γνωστό απόφθεγμα του Φρειδερίκου του Μέγα, επίκαιρο όσο ποτέ, ο θεός βρίσκεται στο πλευρό των ισχυρότερων ταγμάτων.
Τα εκατομμύρια των νεκρών του Παγκοσμίου πολέμου, σε σχέση πάντα με τη ράτσα, στάθηκαν ότι καλύτερο   μπορούσαν να πα­ρουσιάσουν οι λευκοί λαοί παρ' όλα αυτά η φυλή φαίνεται    απ την ταχύτητα με την οποία μπορεί ν' αντικαταστήσει τους νεκρούς αυτούς.
Ένας Ρώσος μου έλεγε: Όλα όσα θυσιάσαμε στην επανάσταση, η ρωσίδα θα μας τα ξαναφτιάξει μέσα σε δέκα χρόνια. Αυτό είναι το πραγματικό ένστικτο ' παρόμοιες φυλές είναι ανίκητες.
Το χυδαίο δόγμα του Μάλθους   που εξυμνεί την στείρωση  σαν κάτι προοδευτικό και που προπαγανδίζεται σήμερα σ' όλα τα λευκά Έθνη    το μόνο   που   αποδεικνύει είναι    ότι οι διανοούμενοι σαν αυτόν δεν έχουν φυλή. Δεν είναι καθόλου αληθινό ότι οι οικονομικές κρίσεις ξεπερνιούνται  με την μείωση του πληθυσμού. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο:Tα "ισχυρά" τάγματα που δίχως αυτά   δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη πολιτική, υπερασπίζονται, ενδυναμώνουν και εμπλουτίζουν την οικονομική ζωή.
Η γυναίκα "ράτσας" δεν θέλει να είναι "συντρόφισσα"  ή "ερωμένη" αλλά μητέρα   όχι μόνο ενός παιδιού αλλά πολλών. Το ένστικτο των ισχυρών φυλών εκφράζεται μέσα από την   χαρά της πολυμελούς   οικογένειας, μέσα από την πίστη ότι η στείρωση    είναι η σκληρότερη κατάρα που μπορεί vα  χτυπήσει τη γυναίκα και μέσα από αυτή, το γένος.
Από αυτό ακριβώς το ένστικτο πηγάζει και η έμφυτη ζήλεια που αναγκάζει    μια γυναίκα   να πάρει από κάποια άλλη τον άνδρα που   επιθυμεί να είναι πατέρας των παιδιών της.
Ο άνθρωπος θέλει ν' αποκτήσει γερά παιδιά, σε θέση να δια­τηρήσουν το όνομα τoυ και μετά τον θάνατο του, να μεγαλώ­σουν το έργο του....
Για το λόγο αυτό η ιδέα της κληρονομικότητας είναι ανα­πόσπαστο τμήμα του γερμανικού γάμου.
Αν καταρρεύσει η αρχή της ιδιοκτησίας, τότε εξαφανίζεται ολοκληρωτικά και το νόημα της οικογένειας. Όποιος πολεμά το ένα, πολεμά αναπόφευκτα και το άλλο.
Η αρχή της ιδιοκτησίας που είναι σύμφυτη με την ύπαρξη κά­θε αγροκτήματος, κάθε εργοστασίου και έχει ταυτίσει την ανώτε­ρη συμβολική της έκφραση με τη κληρονομική μοναρχία, εγγυά­ται τη δύναμη του ενστίκτου της φυλής.
Ο σοσιαλισμός όχι μόνο στρέφεται εναντίον της αλλά ζητά την εξαφάνιση της.
Δυστυχώς όμως ο εκφυλισμός της λευκής οικογένειας, αναπό­φευκτη συνέπεια της δημιουργίας των μεγαλουπόλεων, γίνεται αφορμή για τη καταστροφή της "φυλής"  των Εθνών.
Χάνεται το ενδιαφέρον να είναι κανείς άνδρας ή γυναίκα  και μαζί μ' αυτό χάνεται και η θέληση για τη διαιώνιση του είδους. Ζουν μόνο για τους εαυτούς τους και αδιαφορούν για το μέλλον των επερχομένων.
Το Έθνος, κοινωνία που ξεκίνησε σαν ένας οργανικός ιστός οικογενειών, κινδυνεύει να εξελιχθεί αρχή   κάνοντας από τις πόλεις, σε κοινωνίες μοζανθρώπων όπου καθένας επιθυμεί να   κερδίσει από τη ζωή   και από τους άλλους τη μεγαλύτερη δυ­νατή, ποσότητα απολαύσεων. Ρanem circences.-
Η γυναικεία χειραφέτηση της εποχής του Ibsen  δεν είχε σαν στόχο την απελευθέρωση της γυναίκας από τον άνδρα αλλά από το βάρος της μητρότητας' η σύγχρονη χειραφέτηση των ανδρών έχει σαν στόχο την απελευθέρωση τους από  τις υποχρεώσεις τους απέναντι   στην οικογένεια, στο λαό, στο Κράτος...................................
Η φυλή  "λαγοκοιμάται" μέσα σε κάθε λαό και  περιμένει την αφύπνιση μιας μεγάλης εποχής.
Στο πλανήτη μας, ο αγώνας για την επικράτηση, έχει ήδη αρχίσει .Αν  θέλουμε να ζήσουμε, πρέπει να ξεπεράσουμε τον φιλειρηνισμό του Φιλελεύθερου αιώνα. Οι αντιπολεμικές κραυγές αν δεν θεωρηθούν  σαν ένα είδος   διανοητικής έκφρασης , αντιπροσωπεύουν μια  ουσιαστική φυγομαχία μπροστά στην ισ­τορία, με τίμημα την  αξιοπρέπεια, την τιμή και την ελευθερία .
Η ίδια η ζωή είναι πόλεμος. Μπορεί  κανείς από τη μια  να καταδικάζει το νόημα της ζωής κι από την άλλη να παρου­σιάζεται σαν υπερασπιστής του;
Με τη συμπεριφορά του, φαίνεται ότι επιδιώκει με φανατι­σμό μια ηρεμία τύπου fellah , μια σιγουριά ενάντια, σε κάθε τι που θα μπορούσε να ταράξει τον σταθερό καλπασμό των ημερών, ενάντια στο πεπρωμένο , οπουδήποτε κι αν αυτό παρουσιαστεί :ένα είδος mimikry  απέναντι στη Παγκόσμια ιστορία, το Ηappy end μιaς άδειας υπάρξεως, όπου μέσα της η αηδία, η μουσική Jazz και οι νέγρικοι χοροί, συνοδεύουν το πέν­θιμο εμβατήριο ενός μεγάλου πολιτισμού.
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί ούτε πρέπει να συμβεί ποτέ. Πιθα­νότατα ο λαγός να είναι σε θέση να εξαπατήσει, την αλεπού. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να εξαπατήσει τον άνθρωπο.
Οι έγχρωμοι λαοί κατασκοπεύουν τους λευκούς την ώρα που μιλούν για ανθρωπότητα και για μόνιμη ειρήνη' οσμίζονται την ανικανότητα τους και την ολοκληρωτική έλλειψη διαθέσε­ως να αντισταθούν.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται μια μεγάλη εκπαίδευση   που ε­γώ την ονόμασα Πρωσσική και που δεν θα είχα κανένα πρόβλη­μα να την ονομάσω και σοσιαλιστική.....
Δεν έχουμε δικαίωμα    να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας την πολυτέλεια της κούρασης. Ο κίνδυνος χτυπά τη πόρτα. Οι έγ­χρωμοι δεν είναι ειρηνιστές'  δεν εκτιμούν τη ζωή μόνο από τη διάρκεια της. Αν πέσει το σπαθί από τα χέρια μας, θα σκύ­ψουν και θα το σηκώσουν. Κάποτε αντιμετώπιζαν τους λευκούς με δέος' σήμερα όμως τους περιφρονούν.
Αν  οι λευκοί λαοί, άνδρες και γυναίκες συμπεριφερθούν απέναντί τους με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρονται στα σπί­τια τους ή στις χώρες των   έγχρωμων, στα μάτια  τους θα λάμ­ψει η ετυμηγορία....
Σήμερα· που οι ίδιοι είναι δύναμη, η μυστηριώδης ψυχή τους-που ποτέ δε θα καταλάβουμε, ορθώνεται και κοιτά τους λευκούς από ψηλά, σαν κάτι το ξεπερασμένο.


(Μετάφραση :Πενθεύς)
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Το Αντίδοτο", Τεύχος 2


Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Θ. ΚΑΡΛΆΥΛ: OΙ ΗΡΩΕΣ


Πιστεύουμε ότι η θρησκεία των Αρχαίων Σκανδιναβών ,είναι για μας πολύ πιο ενδιαφέρουσα από οποιαδήποτε αλλη θρησκεία.
Τουλάχιστον στους ευρωπαϊκούς εκείνους  τόπους στάθηκε η μακροβιότερη και διατηρήθηκε μέχρι τον ενδέκατο αιώνα.
Μόλις  πριν από 800 χρόνια,οι Νορβηγοί εξακολουθούσαν να λατρεύουν τον Odin. Από την άλλη πλευρά, η προαναφερομένη θρησκεία μας ενδιαφέρει Ιδιαίτερα, γιατί υπήρξε η θρησκεία των πατέρων μας, εκείνων δηλαδή των ανθρώπων,που το αίμα τους τρέχει στις δικές μας φλέβες και με τους οποίους συνδεόμαστε με πολλούς δεσμούς συγγένειας.
Πολλοί και διάφοροι άλλοι λόγοι μας υποχρεώνουν να εξετάσουμε Ιδιαίτερα προσεκτικά αυτή τη λατρεία του Βορρά και μπορούμε να το κάνουμε αρκετά εύκολα μια που - να ένα άλλο σημείο των σκανδιναβικών μυθολογιών - διασώθηκε ολόκληρη.
Στην Ισλανδία - οι γεωλόγοι ισχυρίζονται οτι το περίεργο αυτό νησί ξεπήδησε από τα νερά, ύστερα από ηφαιστειογενή φαινόμενα - σ΄ ένα τόπο γεμάτο από στάχτη και άγονο,όπου κατά μεν τη διάρκεια του χειμώνα καλύπτεται για ολόκληρους μήνες από το πιο μαύρο σκοτάδι και συνταράζεται από τρομακτικούς κυκλώνες και φρικαλέες θύελλες, κατά δέ την διάρκεια του καλοκαιριού αστράφτει μέσα σε άγρια ομορφιά και εκθαμβωτικό φως, στο σκοτεινό αυτό τόπο που επεκτείνεται στη Βόρεια θάλασσα, με τα χιονοσκεπή κωνοειδή βουνά του, με τους παφλάζοντες φλογογενείς πίδακες του με τις θειούχες πηγές του, με τα ηφαιστειώδη ανοίγματα του που του δίνουν την όψη πεδίου μάχης της φωτιάς καί του πάγου, σ' ένα τόπο που αν και κανείς δεν φανταζόταν την ύπαρξη γραπτών μνημείων, σ' αυτό τον τόπο ακριβώς χαράχτηκε η ιστορία των μυθικών εκείνων εποχών.
Πάνω στις άγριες ακτές αυτού του νησιού, υπάρχει μια λωρίδα χορτοφόρου εδάφους  όπου βρίσκουν τροφή τα ζώα που με την σειρά τους προσφέρουν τροφή στον άνθρωπο,παράλληλα με την τροφή που ο τελευταίος παίρνει από την θάλασσα.
Όπως φαίνεται οι κάτοικοι εκείνου του νησιού υπήρξαν ποιητές, ποιητές με βαθειά σκέψη,που διατύπωναν τις σκέψεις αυτές μουσικά.
Πολλά πράγματα θα είχαν χαθεί αν δεν ξεπηδούσε κάποια μέρα η Ισλανδία από τα βάθη της θάλασσας και αν δεν την ανακάλυπταν οι λαοί του Βορρά.
Ο Σαεμούνδος, ένας  από τους πρώτους ιερείς χριστιανούς εκείνου του νησιού,που ίσως να είχε διατήρησε  στα βάθη της καρδιάς του την αγάπη για τα είδωλα,προχώρησε στη περισυλλογή μερικών αρχαίων τραγουδιών που είχαν ήδη αρχίσει να βυθίζονται στον ωκεανό της λήθης.
Αυτά τα τραγούδια η τα ποιήματα έχουν μυθικό και τα περισσότερα  από αυτά προφητικό χαρακτήρα και είναι  γνωστά στους κριτικούς του Βορρά  με το όνομα "παλαιά ή ποιητική Edda.".
H ετυμολογία της λέξεως αυτής είναι σκοτεινή. Edda πιθανότατα μπορεί νά σημαίνει, την "μητέρα της φυλής".
Ο Snorre Sturluson Ισλανδός αριστοκράτης και αξιόλογη προσωπικότητα ανάμεσα στα άλλα του έργα κατάρτησε ένα είδος σύνοψης ολόκληρης της σκανδιναβικής μυθολογίας σε πεζό λόγο,στην οποία συμπεριλαμβάνονται και πρόσθετα αποσπάσματα σε στίχους, που διασώθηκαν μέσα από την παράδοση...
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί με ευχαρίστηση ακόμα καί σήμερα. Πρόκειται για τη νεότερη η πεζή Edda . Διαβάζοντας το έργο αυτό και τους υπόλοιπους πολυάριθμους θρύλους (SAGAS) που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους είναι  Ισλανδικοί μπορούμε να γνωρίσουμε απ' ευθείας τις μυθολογικές παραδόσεις και να δούμε πρόσωπο με πρόσωπο την αρχαία εκείνη πίστη.. .
Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της εξεταζόμενης μυθολογίας είναι κατά την γνώμη μας η προσωποποίηση των ορατών δυνάμεων της φύσεως, η σοβαρή και πάντοτε αυθόρμητη αντίληψη της φύσεως σαν Θαυμάσιο,καταπληκτικό και θείο δημιούργημα.
Αυτό που εμείς σήμερα αντιμετωπίζουμε με επιστημονικές διαλέξεις ,οι άνθρωποι εκείνης  της εποχής το αντιμετώπιζαν με δέος και μπροστά του γονάτιζαν σα νά επρόκειτο γιά θεία αποκάλυψη.
Ol σκοτεινές,εχθρικές δυνάμεις της φύσεως απεικονίζονται σαν "Jotun", σαν γίγαντες,σαν τερατώδη πυκνόμαλλα όντα, που είχαν δαιμονοειδή χαρακτήρα. Ο πάγος, η φωτιά, ο κυκλώνας, η θύελλα,όλα αυτά είναι πάντοτε Jotun. Αντίθετα oι φιλικές δυνάμεις, η θερμότητα του καλοκαιριού, ο ήλιος,είναι oι θεοί.
Η κυριαρχία του κόσμου μοιράζεται ανάμεσα στα αγαθά και στα πονηρά αυτά όντα που στρέφονται το ένα προς το άλλο πάντοτε με εχθρική διάθεση.
Οι θεοί κατοικούν στον Πάνω Κόσμο,στο Asgard, δηλαδή στον Παράδεισο τών Asen  ή" των Θεοτήτων, η μυστική δε κατοικία των γιγάντων είναι τόπος σκοτεινός καί χαώδης.
Η θρησκευτική αυτή αντίληψη μπορεί αρχικά να φαίνεται περίεργη άλλά αν την εξετάσουμε κατά βάθος θα δούμε ότι ούτε ανόητη είναι ούτε άσκοπη.Η  δύναμη της φωτιάς , η φλόγα σαν παράδειγμα στην οποία δίνουμε ένα κοινό χημικό όνομα για να κρύψουμε από τους εαυτούς μας τη πραγματική φύση του θαύματος που κατασκηνώνει μέσα της, όπως και σε κάθε αντικείμενο, είναι για τους αρχαίους Σκανδιναβούς , ο Loki ένας δαίμονας γρήγορος καί πονηρός που κατάγεται από την γενιά των γιγάντων.Οι άγριοι των νησιών LADRONES, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες Ισπανών ναυτικών,θεωρούσαν τη φωτιά.που ουδέποτε είχαν ξαναδεί στη ζωή τους, σαν Θεό ή δαίμονα που είχε την περίεργη Ιδιότητα να δαγκάνει τρομακτικά όσους το πλησιάζουν και να τρέφεται με ξύλα ξερά...
Τον παγετό οι αρχαίοι Σκανδιναυοί τον παριστάνουν σαν κολοσσιαίο γίγαντα με καφετιά γενειάδα. Αυτός είναι ο Τhrym, o Hrym ή  "Rime. H λέξη αυτή που εδώ είναι αρχαιότατη,συναντάται και στη Σκωτία για να δηλώσει τον βαρύ παγετό.
Ο Rime δεν ήταν όπως είναι σήμερα ένα νεκρό χημικό αντικείμενο αλλά γίγαντας ή  δαίμονας με σφρίγος και ζωή.
Ó τερατώδης αυτός γίγαντας οδηγούσε τα άλογα του τη νύκτα στη σκοτεινή σπηλιά του και "χτένιζε τις χαίτες τους".Τα άλογα αυτά ήταν νεφέλες χαλάζης ή παγετώδεις ορμητικοί άνεμοι.
0ι αγελάδες του - όχι  οι δικές του,αλλά ενός συγγενούς του,του γίγαντα Hymir - είναι oι παγετώνες. O Hymir ατενίζει τους βράχουε με βλέμμα δαίμονα και κάτω από τη φοβερή ματιά του,οι βράχοι σχίζονται. Η βροντή δεν ήταν απλά θετικός ή αρνητικός ηλεκτρισμός, αλλά ο θεός Donar ή Τhor , που ήταν επίσης θεός της ευεργετικής καλοκαιρινής θερμότητας. H βροντή ήταν η οργή του. Όταν τα νέφη συσσωρεύονται,ο Donar θυμώνει·
Ο κεραυνός που εκτοξεύεται από τη μαύρη νεφέλη είναι το παντοδύναμο σφυρί , που ο Τhor  εκσφενδονίζει στη γη με το ισχυρό του χέρι. O Τhor οδηγεί το θορυβώδες άρμα του πάνω από τις κορυφές των βουνών -το άρμα αυτό είναι η βροντή".    Ο πριν από τη καταιγίδα ορμητικός άνεμος που πνέει, μυκάται πάνω στη ξανθή του γενειάδα.

Από την άλλη πλευρά o Βaldur ο λευκός, ωραίος, δίκαιος και καλοκάγαθος θεός, που οι πρώτοι Χριστιανοί Ιεραπόστολοι παρομοίαζαν με το Χριστό, είναι ο ήλιος, το πιο ωραίο απ' όλα τα γήινα πράγματα που και σήμερα είναι θαυμαστός και θείος τόσο από την αστρονομία όσο και από τα ημερολόγια των συγχρόνων μας.    Ο πιό παράδοξος όμως θεός τα ίχνη του οποίου ανακάλυψε ο Γερμανός γλωσσολόγος Grimm, είναι o  Wühsche, ο Πόθος σε θέση να υλοποιήσει κάθε μας επιθυμία.    Δεν είναι άραγε αυτή η πιο ειλικρινής,  άσχετα αν είναι η πιό ωμή φωνή της ανθρώπινης ψυχής;
Αναμφισβήτητα είναι  το πιό ακατέργαστο και  άξεστο  ιδεώδες που διανοήθηκε ποτέ ο άνθρωπος και που επανεμφανίζεται στις μετέπειτα μορφές των θρησκευτικών μας αντιλήψεων.    Μια πιό προσεκτική μελέτη μας διδάσκει πως o Wühsche  δεν είναι αληθινός θεός.
Αναφορικά τώρα με τους άλλους θεούς και γίγαντες αναφέρουμε χαρακτηριστικά και χάριν της ετυμολογίας, πως ο κυκλώνας της θάλασσας, ο γίγαντας Aegir, είναι ένας γίγαντας πολύ επικίνδυνος. Ακόμα και στις ημέρες μας, οι λεμβόυχοι του Νόττιγκαμ ονομάζουν "Eager,, την εξόγκωση των κυμάτων του ποταμού Τρέντ, που είναι ένα πολύ επικίνδυνο είδος πλημμυρίδος και αμπώτιδος.    Τότε ακούγεται η φωνή!  "Προσοχή!  Έρχεται ο Eager." Περίεργο . Η μοναδική αυτή λέξη έχει διασωθεί όπως η κορυφή ενός εξαφανισμένου κόσμου.  Οι πρώτοι λεμβούχοι του Νόττιγκαμ λάτρευαν τον Aegir   σαν θεό...
 Αμέσως τώρα θα μιλήσουμε για τον Odin τον πιό σημαντικό από τους Θεούς. Ο αναγνώστης πρέπει να έχει στο μυαλό του τα παρακάτω!    Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της σκανδιναβικής και ολόκληρης γενικά της ειδωλολατρείας είναι πως αντιλαμβάνεται τις φυσικές ενέργειες, σαν  να είναι  Θεϊκές,  σαν αδιανόητες,  σαν προσωπικές  κινητήριες δυνάμεις των Θεών ή των δαιμόνων.  Για μας παρόμοια αντίληψη κάθε άλλο παρά ακατανόητη είναι. Έχουμε επιπλέον να κάνουμε  με την ακόμη παιδική, αγνή σκέψη του ανθρώπου, μια σκέψη που διανοίγεται με σεβασμό,  σαν κάλυκας ρόδου μέσα σ' αυτό το πάντα ακατάληπτο και αινιγματικό Σύμπαν. Πιστεύουμε ότι μέσα στο σκανδιναβικό Πάνθεο κατασκηνώνει κάτι πολύ αληθινό,  ανδρικό και  υπέροχο .

Τη μυθολογία του λαού αυτού τη χαρακτηρίζει μια άκομψη απλότητα και μια τραχύτητα που βρίσκεται σε ριζική αντίθεση με τη θελκτική τρυφερότητα της Αρχαίας Ελληνικής Πίστης,
Η προαναφερόμενη μυθολογία είναι σκέψη αγνή, σκέψη βαθύτατων, άξεστων, σοβαρών ψυχών, που διανοίγονται ευρύτατα στο γύρω κόσμο που τις περιτριγυρίζει, είναι η εποπτεία των πραγμάτων από πρόσωπο σε πρόσωπο και από καρδιά σε καρδιά, το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα αγαθής σκέψης μέσα σε κάθε εποχή.
Η μυθολογία του βορρά δεν αποκαλύπτει τη γεμάτη χάρη ελαφρότητα και φιλοπαιγμοσύνη της Ελληνικής μυθολογίας, αλλά άδολο έρωτα για την αλήθεια, ακαταμάχητη ηθική ρώμη και ωμή ειλικρίνεια.    Είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα η μετάβαση από τα ωραία αγάλματα του Απόλλωνα στους φαιδρούς θρύλους των Θεών του Βορρά. Πραγματικά τους βλέπουμε να "βράζουν μπύρα,, για να συμποσιάσουν με τον γίγαντα της θάλασσας Aegir  και να στέλνουν τον Donar στη χώρα των γιγάντων για να φέρει το καζάνι.    Βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Donar ύστερα από πολλές περιπέτειες στηρίζει το καζάνι πάνω στο κεφάλι του σαν τεράστιο καπέλο και παίρνει το δρόμο της επιστροφής χωμένος κυριολεκτικά μέσα στο καζάνι του οποίου οι λαβές έφταναν μέχρι τα γόνατα του. Το σύστημα των Θεών του Βορρά χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη τερατωδών, βάναυσων, άξεστων γιγάντων και από την υπόσταση μιάς κολοσσιαίας, αδιαπαιδαγώγητης δύναμης, που προχωρεί στο έργο της με μεγάλα αλλά ασταθή βήματα.
Είναι αρκετό, να αναφερθούμε στο βασικό κοσμογονικό μύθο.  Όταν οι θεοί κατάσφαξαν δίχως έλεος τον Υmir , ένας γίγαντας που γεννήθηκε από τους "θερμούς ανέμους" και από άλλες κάθε είδους συγκεχυμένες δυνάμεις, αποφάσισε να δημιουργήσει μέσα στον αγώνα του πάγου και της φωτιάς, ένα κόσμο φτιαγμένο από τα λείψανα του νεκρού ήρωα. Με  το αίμα του δημιούργησε την απέραντη θάλασσα και με τη σάρκα του τη γη.   Τα οστά του χρησίμευσαν για τη κατασκευή των βουνών και τα φρύδια του για τη κατασκευή του Ascard, του ενδιαιτήματος των Θεών,    Το κρανίο του γίγαντα είναι ο αχανής κυανός θόλος του  Άπειρου και ο εγκέφαλος του τα σύννεφα,   Έχουμε να κάνουμε με ένα περίεργο μύθο που ξεπερνά κατά πολύ τη πλούσια φαντασία του Βrobdighac .    Αχαλίνωτη, τερατώδη και κολοσσιαία σκέψη που προοριζόταν κάποτε να σφυριλατηθεί σε μια μεγαλειώδη ενότητα, και δεν θα ήταν πλέον παράσταση γιγάντων αλλά Θεία παράσταση, ισχυρότερη από τη πίστη στους γίγαντες- στη μεγαλειώδη δηλαδή ενότητα του Shakespeare ή του Goethe.
Αναμφισβήτητα οι άνδρες εκείνοι σωματικά και ψυχικά, υπήρξαν προπάτορές μας.    Επιπλέον δείχνουμε μια μεγάλη συμπάθεια στο μύθο του δένδρου Igdrasil. Στους ανθρώπους εκείνης της εποχής όλη η ζωή δίνει την εντύπωση του Δένδρου. Ο Igdrasil βυθίζει τις ρίζες του στο βασίλειο της Έλας ή του θανάτου ο κόσμος του υψώνεται προς τον Ουρανό και τα κλαδιά του εκτείνονται προς το Σύμπαν. Κοντά στις ρίζες του κάθονται οι τρεις Νόρνες, μοίρες, που αντιπροσωπεύουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.    Οι μοίρες αυτές ποτίζουν τον Igdrasil από την ιερή βρύση. Τα κλαδιά του με τα άνθη και τα φύλλα-γεγονότα, περιπέτειες, έργα, καταστροφές- εξαπλώνονται σε κάθε τόπο και σε κάθε εποχή.    Κάθε φύλλο του δεν είναι μήπως ιστορία,  ιστορία της ζωής και κάθε ένα του δεν είναι μήπως πράξη ή λέξη ;Τα κλαδιά του δένδρου αυτού είναι η ιστορία των λαών και το -θρόισμα των φυλλωμάτων του οι αιώνιες φωνές των ανθρώπων.    Αυτός είναι o Igdrasil.    Η πνοή των ανθρώπινων παθών περνά μέσα από τα κλαδιά του και οι θύελλες τον συγκλονίζουν σαν κραυγές όλων των θεών.

Αυτός είναι ο Igdrasil το δένδρο της ζωής. Είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, το γενόμενον, το γιγνόμενο και το γενησόμενο, η δίχως τέλος κλίση του ρήματος "δραν".

Αν αναλογιστούμε τη πορεία των ανθρώπινων πραγμάτων, κατά την οποία τα επιμέρους τμήματα συνδέονται με το σύνολο θα αντιληφθούμε ότι καμμιά εικόνα δεν είναι τόσο πετυχημένη όσο εκείνη του Igdrasil. Ωραία και  μεγαλειώδη εικόνα ! "Το Σύμπαν μηχανή"!
Ω σκεφθήτε οποία αντίθεση !

Η κοσμοθεωρία του Βορρά  είναι παραδοξότερη και πολύ διαφορετική  από τη δική μας. Κανείς όμως δεν μπαίνει στο κόπο να διερευνήσει τη  προέλευση της προαναφερόμενης κοσμοθεωρίας. Παρ όλα αυτά είναι προϊόν της σκέψης των ανδρών του Βορρά και ιδιαίτερα της σκέψης του πρώτου άνδρα που είχε το θάρρος της σκέψης του και των ιδεών του.
Αμέτρητοι άνθρωποι εμφανίστηκαν και χάθηκαν από τη γη με νεφελώδη , αόριστη έκπληξη, όμοια μ' εκείνη που αισθάνονται ίσως τα ζώα, ή με μια βασανιστική και άκαρπα ερευνητική κατάπληξη, που αισθανόταν  ο άνθρωπος πριν  κάνει την εμφάνιση του ο μέγας διανοούμενος, ο πραγματικός  άνθρωπος, ο προφήτης, του οποίου η διαμορφωμένη και συγκροτημένη σκέψη αφύπνισε την διανόηση των συνανθρώπων του.
Σ' αυτήν ακριβώς την ιδέα της αφύπνισης  βρίσκεται η δράση του φιλόσοφου, του πνευματικού  ήρωα.
Αυτά όλα που λέγει, θα τα έλεγαν όλοι σχεδόν οι άνθρωποι αν είχαν τον μεγάλο πόθο να τα εκφράσουν.    Οι σκέψεις τους αφυπνίζονται  από βαρύ, μυστηριώδη ύπνο και συσπειρώνονται γύρω από τη σκέψη του. Έτσι ακριβώς συμβαίνει.
Δεν είναι μήπως χαρμόσυνο γεγονός για τους ανθρώπους όπως η ανατολή της ημέρας από τη νύκτα, η εξέγερση της ύπαρξης μέσα από την ανυπαρξία, το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή ;
Ακόμα και σήμερα τιμούμε το "μεγάλο διανοούμενο,,
Σήμερα μπορεί να τον αποκαλούμε ποιητή, μεγαλοφυΐα αλλά τότε για   τους αγρίους εκείνους δεν ήταν άλλο από μάγος, από μάντις από προφήτης  και Θεός... .
Για τους ανθρώπους του Βορρά ο Odin, βασιλιάς του σκανδιναβικού Πανθέου υπήρξε κατά τη γνώμη μας ένας τέτοιος άνδρας...  .
Ο Odin με την άγρια σκανδιναβική περιβολή του, με την ακαλλώπιστη  μακριά γενειάδα του, με τα βλοσυρά μάτια του, με τη βαρεία προφορά  του Βορρά, με τους αγροίκους τρόπους του, ήταν άνθρωπος όπως  και  εμείς με χαρές και λύπες, με σάρκα και οστά. Παρ' όλα αυτά συνετέλεσε ένα μεγάλο έργο.
Αυτό όμως το έργο κατά το μεγαλύτερο μέρος του χάθηκε' και αυτό ακόμα  το όνομα του δημιουργού βυθίστηκε στη λήθη...  
O Snorro αναφέρει στη "HELMSKRINGLA„ έστω και με ύφος λακωνικό  και εμπορικό ότι o Odin  υπήρξε ήρωας, ηγεμόνας στις ακτές του Eυξείνου  που περιστοιχιζόταν από 12 μεγιστάνες και από πλήθος λαού.
0 Snorro περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο Odin αφού εγκατέλειψε  τη πατρίδα του εγκαταστάθηκε μαζί με τους Ασιάτες του (ASEN) ύστερα  από πολεμικές κατακτήσεις, στις Ευρωπαϊκές χώρες του Βορρά. Ο  ηγεμόνας αυτός ανακάλυψε τα γράμματα, την ποίηση κλπ. και σιγά -σιγά λατρεύτηκε από τους Σκανδιναβούς  σαν ο μεγαλύτερος από τους Θεούς.
Οι δώδεκα μεγιστάνες είναι τα δώδεκα παιδιά του, οι δώδεκα Θεοί που  είναι ομοούσιοι του πατέρα.
O Σάξων ο Γραμματικός ένας πολύ περίεργος Σκανδιναβός του ίδιου αιώνα, που δεν φαίνεται να αμφιβάλει  ιδιαίτερα για την αλήθεια των προαναφερομένων  γεγονότων, δεν διστάζει καθόλου να αναγνωρίσει σε κάθε αυτοτελή μύθο ένα ιστορικό γεγονός το οποίο και καταχωρεί σαν ιστορικό  συμβάν που έλαβε χώρα είτε στη Δανία είτε αλλού.
Ο TYRFAEUS, πολυμαθής και προσεκτικός, κατόρθωσε να εξακριβώσει λίγους  αιώνες αργότερα και τη σχετική ... ημερομηνία. Αυτός ισχυρίζεται ότι ο Odin ήλθε στην Ευρώπη το 70 π.Χ.  Ασφαλώς δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τους ισχυρισμούς αυτούς που στηρίζονται  σε απλές και ασύστατες εικασίες. Τα προαναφερόμενα γεγονότα συνέβησαν πολύ καιρό πριν από το 70 π.Χ        Η εποχή τους, η ιστορία τους, η φυσιογνωμία και το περιβάλλον μέσα στο οποίο  έλαβαν χώρα, είχαν ήδη από πολλές χιλιάδες χρόνια βυθιστεί  στον ωκεανό της λήθης.
Από την άλλη, ο Γερμανός μυθολόγος και γλωσσολόγος Grimm φτάνει μέχρι  του σημείου να ισχυριστεί ότι ουδέποτε υπήρξε άνθρωπος με το όνομα   Odin. Ο σοφός αυτός αποδεικνύει ετυμολογικά ότι η λέξη WUΟTAN που υπήρξε ο αρχικός τύπος του " Odin,, συναντιέται σ' όλα τα τευτονικά έθνη   σαν λέξη που δηλώνει τον ύψιστο Θεό του τευτονικού Πάνθεου.
Κατά τον GRIMM η λέξη αυτή που συνδέεται με το λατινικό VADERE, αγγλικό WADE κλπ. αρχικά σημαίνει την κίνηση, την πηγή  ή την αρχή  κινήσεως, την δύναμη και είναι το συμβατικό όνομα του μεγαλύτερου των Θεών και όχι το όνομα ανθρώπου. Η λέξη αυτή δηλώνει την δύναμη σ' όλους τους σαξονικούς, γερμανικούς  και τευτονικούς λαούς, τα δε από αυτή παραγόμενα επίθετα σημαίνουν   το Θείο, το ύψιστο  ή κάποια ιδιότητα του μεγαλύτερου των Θεών.  Υποκλινόμαστε μπροστά από το Γερμανό γλωσσολόγο και θεωρούμε αν­ίκητη αλήθεια ότι WUΟTAN σημαίνει την δύναμη της κίνησης. Όμως  ρωτούμε: τ ί μας εμποδίζει να δεχτούμε ότι WUOTAN υπήρξε τόσο όνομα  ήρωα όσο και όνομα Θεού;
Σχετικά τώρα με τη χρήση των επιθέτων και των συναφών παραγώγων, οι Ισπανοί από τον απεριόριστο θαυμασμό τους για το LOPE DE VEGA δεν φτάνουν  να μιλούν για το "ρόδο του Lope "  ή για τη "γυναίκα του Lope" όταν το είδος και η γυναίκα διακρίνεται για τη σπάνια ομορφιά της; Εδώ βλέπουμε πως το κύριο όνομα LOPE κατάντησε επίθετο , που στην ισπανική γλώσσα σημαίνει κάποιο θεϊκό αντικείμενο, όμοιο με Θεό.

                                                               

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

GEORGE COSBUC(1): DECEBAL CATRE POPOR (2)



Έvα χαμένο αγαθό είναι η ζωή αυτή 
αν δεν μπορείς να την ζήσης όπως θά ήθελες
Και να που  τώρα των Δημίων η φυλή θά ήθελε 
να σφίξη γύρω από τον λαιμό σου την θηλιά.

Είναι αρκετή κακοτυχία να γεννιέσαι
Μήπως δεν μας φτάνει και θέλουμε δεύτερη; 
Ακόμη και αν καταγόμασταν από τους Θεούς
ο θάνατος παρ' όλα αυτά είναι ένα χρέος που πρέπει να εξοφληθή

Και είναι το ίδιο πράγμα να πεθαίνης 
νέος ή  γέροντας καμπούρης.
Όμως δεν είναι το  ίδιο να  πεθαίνης, σαν λιοντάρι 
ή σαν δεμένο σκυλί.

Εκείνοι που πολεμούν κλαψουρίζοντας 
ακόμη και αν πολεμούν στην πρώτη γραμμή
δεν θα μπορούσαν να μας φάνουν   ενδοξότεροι 
από έναν οποιονδήποτε δειλό λιποτάκτη.

Το να κλαψουρίζης σήμερα όπως πάντα 
σημαίνει να κλαις άσκοπα
Όμως ακόμη και οι δειλοί ξέρουν κάποτε να σιωπούν . 
Όλοι οι νεκροί σιωπούν. Αλλά όποιος  είναι  ζωντανός, 
ας γελάση. Οι  γενναίοι γελούν καί πέφτουν.

Κι εμείς ,γελούμε ω ένδοξο γένος 
Είναι ένα γέλιο χαρούμενο και θορυβώδες.
Που από τους ουρανούς φθάνει στην κόλασι 
Ακόμη και αν το αίμα έτρεχε ποτάμι 
το χέρι σου είναι ανίκητο
οταν δεν άνασκιρτάς βλέποντας το πρόσωπο του θανάτου.

Και συ ο ίδιος βλέπεις όμοια με θεό τον  εαυτό σου  
όταν  γελάς γι' αυτό που οι ισχυροί  εχθροί σου φοβούνται Είναι Ρουμάνοι.. . Καί λοιπόν; 
Ακόμη και αν ο Άγιος Zamolxe (3)  ερχόταν εδώ 
μαζί μ' ολόκληρο  λαό  φτιαγμένο από Θεούς 
πάλι θα ζητούσαμε να μάθουμε τις προθέσεις του.

Ούτε σ' αυτούς πρόκειται νά δώσουμε μερίδιο από την γη μας 
γιατί αυτοί έχουν τούς ουρανούς τους! 
Και τώρα άνδρες ασπίδα και σίδερο
Είναι αρκετή κακοτυχία να γεννιέσαι:
όμως όποιος φοβάται τον πόλεμο 
είναι ελεύθερος να γυρίση πίσω 
Και όποιος είναι πουλημένος έμπορος 
δεν έχει θέσι ανάμεσα μας !
Δεν έχω τίποτε άλλο να πω!
Ορκιστήκαμε με τα χέρια πάνω στην ασπίδα.
Τώρα μέσα σας είναι η δύναμις 
και στους Θεούς .Αλλά σκεφθήτε ήρωες 
πως οι θεοί είναι μακρυά εκεί πάνω.
Και οι εχθροί μας είναι,τόσο κοντά .

Απόδοση : Πeνθεύς.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "η Φωνή του λαού" Τεύχος 7 Μάρτιος 1982


(1) GEORGE COSBUC (1866-1918) Τρανσιλβανός ποιητής ελληνικής καταγωγής.
(2)  O DECEBAL ΣΤΟ ΛΑΟ.
O Decebal ή  Decebalus ή πιο απλά "ο Γενναίος " ήταν βασιλιάς της Δακίας που βασίλεψε  από το 87-106 και πέρασε στην ιστορία, για τους αγώνες του εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών. 
(3) Zamolxe (ελληνικά Ζάλμοξις)  Προχριστιανική θεότητα . Ηρόδοτος Ιστορίαι  ΙV, 93-96 


Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΠΑΤΡΙΣ


Α. Η ΠΑΤΡΙΣ
Το αίσθημα της αγάπης προς μίαν Πατρίδα είνε έμφυτον όχι μόνον εις την ανθρωπίνην ψυχήν, αλλά και εις τα ζώα, και εις αυτά τα φυτά ακόμη.
Εκάστη ύπαρξις, ερχομένη εις τον κόσμον, συνδέεται από της πρώτης στιγμής που εμφανίζεται με το έδαφος, με τον αέρα, με τον ορίζοντα. Σχηματίζεται βαθμηδόν ένας εσωτερικός κόσμος παράλληλος και ομογενής με τον εξωτερικόν.
Té φυτον απορροφά ζωϊκά στοιχεία από το έδαφος που φύεται, από τον ήλιον που το θερμαίνει, από τον ζέφυρον που το θωπεύει, ή από  αυτόν ακόμη τον βορράν που το κτυπά ορμητικώς και το αποφυλλίζει.
Πάσα απόπειρα προς μεταφύτευσίν του ομοιάζει προς εκπατρισμόν και όσω  ευαισθητότερον είνε τούτο, τόσον και ολιγώτερον αντέχει.
Το αυτό θα ημπορούσε να είπη κανείς  και δια τα ζώα, με την φαινομενικήν  διαφοράν, ότι η απομάκρυνσις αυτών από του εδάφους της γεννήσεως, αποδίδεται εις λόγους κλιματολογικούς, σχετιζομένους με την θερμοκρασίαν και με το είδος της τροφής και με άλλα στοιχεία παράγοντας της αυξήσεως και της συντηρήσεως.
Όλους όμως τους πεζούς τούτους λόγους, που αποτελούν δια τα ζωικά όντα των κατωτέρων γενών στοιχεία συστατικά αυτών με το πάτριον έδαφος, τους ευρίσκει κανείς υπό ευγενεστέραν μορφήν και μεγαλειτέρας αναλογίας εις τον άνθρωπον.
Από την ώραν που ανοίγει τους οφθαλμούς και στρέφει το βλέμμα του προς τον ορίζοντα που τον περιβάλλει, και από την ώραν που πατεί τον πόδα του επί της γης της γεννήσεως του, επέρχεται μία ένωσις της υπάρξεως του με το έδαφος το κάτω από τους πόδας του, και με τον ουρανόν τον άνωθεν της κεφαλής του.
Δεν φυτεύονται έξ αυτού ρίζαι εις την γην, όπως εις το φυτόν φυτεύεται όμως η ψυχή του και γεμίζει από τας πρώτας εικόνας, δηλαδή από τάς πρώτας αναμνήσεις της ζωής, αι οποίαι μένουν άσβεστοι εις όλον του τον βίον.
Την ημέραν  όπου θ'  απομακρυνθή από το έδαφος εκείνο  της γεννήσεως, ή την ημέραν όπου θα αισθανθή ότι κινδυνεύει να το χάση, διότι ετοιμάζονται να του το αρπάσουν άλλοι, αισθάνεται αυτήν την ιδίαν ύπαρξιν του κλονουμένην και κινδυνεύουσα, νά γυμνωθή από τας ωραίας εικόνας της πρώτης ζωής.
Διότι τί νομίζετε ότι είναι το πνεύμα' μία σειρά από  ευτυχείς ή και δυστυχείς αναμνήσεις. μία σειρά από ευαρέστους ή δυσάρεστους εικόνας, όπως αι ταινίαι του κινηματογράφου.
Και ,μνήμη είνε η αποθήκευσις των εικόνων, ανάμνησις δε η εκτύλιξις αυτών. Μάθησις το σύνολον των. Λοιπόν πού ωραιότερα και πού καταλληλότερα εκτυλίσσονται αι εΙκόνες αύται, παρά εκεί που τας συνελάβομεν και εκεί που τας αποθηκεύσαμεν μέσα εις το πνεύμά μας;
Επέρχεται ούτως ειπείν ένας νέος συνταυτισμός των εικόνων της ψυχής μας με τα αντικείμενα που είνε γύρω μας και μας έδωσαν αυτάς, συνταυτισμός εύκολος, και δια τούτο ανακουφιστικός καί ευχάριστος.
Τοιουτοτρόπως ο σύνδεσμος μεταξύ του κόσμου που είνε εντός μας και του κόσμου που μας περιβάλλει, αποτελεί μιαν αρμονίαν και ότι είνε αρμονία εινε και απόλαυσις δια την ψυχήν.
Δια τούτο εις έκαστον κλονισμόν και εις έκαστον κίνδυνον του πατρίου εδάφους, η πρώτη που διεγειρεται. εις λυσσαλέαν άμυναν είναι η ψυχή.
Όσov μακράν και αν ευρισκόμεθα της πατρίδος η ψυχή αισθάνεται μίαν ακαταμάχητον νοσταλγίαν, όπως η χελιδών δια την παλαιάν της φωλεάν.
Είνε αυτό ακριβώς που απεκάλεσα ανωτέρα ομογένειαν των εικόνων, εκείνων που διατηρούμεν εις το πνεύμα μας με εκείνας εκ των οποίων ελήφθησαν.
Δεν σημαίνει δε τίποτε εάν αι εικόνες αυταί δεν είνε άμεσοι, δηλαδή εάν δεν τας απεκτήσαμεν ημείς οι ίδιοι γεννηθέντες επί του πατρίου εδάφους.
Μήπως δεν παρατηρείται ότι τέκνα ομογενών, γεννηθέντα εις ξένην χώραν, δεν αίσθάνονται την καρδίαν των ανασκιρτώσαν εις την λέξιν Πατρίς ;
Μεταξύ γανέως και τέκνου υπάρχει μυστηριώδης και ασύλληπτος ψυχικός και πνευματικός σύνδεσμος, διά του οποίου μεταδίδονται εν τινι μέτρω όλαι αι ιδέαι και όλα τα αίσθήματα των προγόνων  εις τους απογόνους.
Εξαρτάται βεβαίως από την ευαισθησίαν της  φύσεως των τέκνων δια να αισθανθούν βαθυτερον και να καλλιεργήσουν εντός των τας  ιδέας και τα αισθήματα των γονέων. Εν πάση  όμως περιπτώσει ο σύνδεσμος, όσον ελάχιστος και αν είνε, υπάρχει πάντοτε,
Δια τούτο βλέπομεν εν τη ξένη τέκνα ομογενών  μηδόλως γνωρίσαντα εκ του πλησίον πατρίδα, να αισθάνωνται βαθύτερα τον πατριωτισμόν και από αυτούς τους γνωρίσαντας αυτήν εκ του πλησίον γονείς των.
Η ιδέα της πατρίδος είνε υπεράνω πάσης άλλης Ιδέας' είνε η  άσβεστος δίψα της ψυχής προς το φως ενός Ιδικού μας ουρανού, που τον ευρίσκομεν καθαρώτερον, πλουσιώτερον, γλυκύτερον, διαπεραστικώτερον από κάθε άλλον.
Επομένως η άμυνα υπέρ της πατρίου γης, είνε άμυνα ύπερ ημών των ιδίων είνε άμυνα υπέρ των ηθικών πηγών της ιδίας υπάρξεως μας.
Δια τούτο από  ζωήν επί ξένης γης, είνε γλυκύτερος ο θάνατος επί γης πατρίου.


Β. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ _Γ. Η ΓΛΩΣΣΑ_Δ. Η ΠΑΙΔΕΙΑ_Ε. Η ΣΗΜΑΙΑ_ΣΤ. ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΟΥΛΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ

Από το βιβλίο του Πολ.Δημητρακόπουλου : Η Πατρίς. Εκδόθηκε στα 1910 από τις εκδόσεις Σαλίβερου. 



Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

CLAUDIO MUTTI: O FERENZ SZALAZI ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΤΑ ΒΕΛΗ



Ο Ferenc Szálasi γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1897 στο Kassa μια πόλη η οποία σήμερα ανήκει στη Σλοβακία και οι γεωγραφικοί χάρτες την αναφέρουν με το όνομα Košice .[1]Ο νεαρός Szálasi κατά την διάρκεια του Α. Παγκοσμίου Πολέμου μάχεται στην πρώτη γραμμή και παραμένει υπό τα όπλα μετά τον τερματισμό του πολέμου γιατί θέλει να ακολουθήσει το στρατιωτικό επάγγελμα[2] το οποίο είχαν ήδη διαλέξει ο Πατέρας του και οι αδελφοί του. Έτσι λοιπόν, στα 1921 ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις στην Στρατιωτική Ακαδημία. Από πολύ νωρίς αντιλαμβάνεται ότι τα σχε­τικά με τον κόσμο της εργασίας προβλήματα, αποκτούν στα πλαίσια ενός αμυντικού πολέ­μου, μια πρωταρχική σπουδαιότητα. Στην δεκαετία που ακολουθεί [3], ο Szálasi ασχολείται βασικά με τα κοινωνικά προβλήματα προχωρώντας σε μελέτες και έρευνες. Αφού πρώτα θα μετατεθεί στο Γενικό Επιτε­λείο των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποιεί στα 1929 ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Γαλλία με σκοπό να τελειοποιήσει τα Γαλλικά του, μια γλώσσα που όπως αρκετές άλλες ξέρει να μι­λά και να γράφει. Το πρώτο έργο του Szálasi με τίτλο "Το Γενικό Επιτελείο" φαίνεται πως εκδόθηκε στα 1930' ακολουθεί το "Ρασιοναλισμός" μέσα στο οποίο πραγ­ματεύεται το πρόβλημα των Δημοσίων Λειτουρ­γών. Στα 1931 δημοσιεύει ένα άλλο έργο του το όποιο φέρει τον τίτλο "Οι πρωταρ­χικές βάσεις του αφοπλισμού" το οποίο μεταφράζεται στην Γερμα­νία και εκδίδεται από ειδικευμένους σε στρατιωτικά θέματα εκδότες. Εξ αίτιας της αθλιότητας που βασιλεύει με­ταξύ του πληθυσμού ξεσπούν εκείνη την πε­ρίοδο, στην Βουδαπέστη ταραχές τις οποίες όμως η κυβέρνηση αποφασίζει να καταπνίξει με τη βία. Ο Υπουργός των Εσωτερικών Sztranyoszky [4] διατάζει τον Szálasi ο οποίος έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης να ανοίξει πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Ο Szálasi αρνείται να υπακούσει απαντώντας ότι θεωρεί τους εργαζομένους αδέλφια του. Με την ιδιότητα πάντα του μέλους του Γενικού Επιτελείου ο Szálasi περιοδεύει σ' ολόκληρη την χώρα και αποκτά προσωπική μαρτυρία για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει ο Ουγγρικός λαός. Αναφορικά με τα ταξίδια του αυτά θέλουμε να αναφέρουμε ένα επεισόδιο που φανερώνει το πνεύμα με το οποίο ο Szálasi συνήθιζε να προσεγγίζει το Ουγγρικό γένος. Επισκεπτόμενος ένα ορυχείο σ' ένα μικρό χωριό, ο Szálasi ανοίγει διάλογο με τους ανθρακωρύχους οι οποίοι του εξηγούν ότι δεν κερδίζουν παρά μόνο 90-120 pengö" τον μήνα.Ο Szálasi απευθύνεται στον μηχανικό του ορυχείου ρωτώντας τον αν μπορεί να αληθεύει κάτι τέτοιο' ο μηχανικός απαντά καταφατικά προσθέτοντας ότι κι αυτός ο οποίος κερδί­ζει 5.000 pengö μόλις που τα "βγάζει πέ­ρα". Τότε ο Szálasi τον ρώτησε αν θεωρού­σε μακρινή την ημέρα που οι εργάτες αντί να σπάζουν κάρβουνα θα του έσπαζαν το κεφάλι.Ένα άλλο επεισόδιο των χρόνων εκείνων μπορεί να φωτίσει περισσότερο την μορφή και τον χαρακτήρα του Szálasi. Ο Πρωθυπουργός Gyula Gömbrös [5] αντιλαμ­βανόμενος ότι ο ανήσυχος Szálasi " προβλη­ματιζόταν υπερβολικά" για τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσε το Ουγγρικό Γένος τον κάλεσε στο γραφείο του. Εκεί ο Gömbrös είπε στον Szálasi ότι η Ουγγαρία ήταν υπερβολικά εξαντλημένη για να ακολουθήσει μία ανεξάρτητη πολιτική και ότι η μόνη πολιτική που μπορούσε να ακολουθήσει ή­ταν εκείνη της υπεράσπισης των συμφερόντων των Μεγιστάνων της Οικονομίας. Τέλος πρό­τεινε στον Szálasi να εκλεγεί βουλευτής, α­ξίωμα που θα του απέφερε τουλάχιστον 2.000 pengö τον μήνα, πολυάριθμα προνόμια και ε­πί πλέον μία ζηλευτή θέση.Ο Szálasi όχι μόνο αρνήθηκε αηδιασμέ­νος αλλά αποφάσισε να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για την καταστροφή του αντι­λαϊκού καθεστώτος του Horthy που εξέδιδε την Ουγγαρία στα συμφέροντα των Οικονομικών ολιγαρχιών [6].
Στα 1935 δύο χρόνια μετά την συγγραφή του έργου του: "Οργανωτικό σχέ­διο του Ουγγρικού κράτους"[7] ο Szálasi παραιτείται από τις τάξεις του στρατού. Αμέσως δημιουργεί το Nenzeti Akarat Pártja [8] το πρόγραμμα του οποίου εκτίθεται στο βιβλίο Cél és Követelések .[9]Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κόμμα του Szalasi αποκτά στο Καθεστώς του Horthy το μονοπώλιο της αντιπολίτευσης ' αυτοί που στην ουσία διευθύνουν τα συνδικάτα, οδηγούν τις λαϊκές διεκδικήσεις, οδηγούν τις απεργίες εναντίον των πλουτοκρατών και των τσιφλικάδων δεν είναι άλλοι από τα "πράσινα πουκάμισα".Κατά συνέπεια οι γραμμές της παραδοσια­κής αριστεράς αραιώνουν συνεχώς περισσότε­ρο, οι εργάτες και οι χωρικοί εντάσσονται, στους σχηματισμούς των "Σταυρωτών Βελών" [10] και στα 1937 τα στελέχη του καινούργιου κόμ­ματος ξεπερνούν τις 20.000.Ένα χρόνο αργότερα ο αριθμός αυτός δεκαπλασιάζεται. Η ανησυχία των κύκλων της εξουσίας αποκορυφώνεται. Ο Horthy πιέζεται να συλλαβή τον Szálasi.Πράγματι ο αρχηγός των "Σταυρωτών Βε­λών" δικάζεται και καταδικάζεται με την κατηγορία της "επαναστατικής δράσης" σε φυλάκιση 3 ετών. Παρ' όλα αυτά η ολιγαρ­χία δεν κατορθώνει να πνίξει το κίνημα. Την θέση του Szálasi την παίρνει o Kálmán Ηυbay [11] ο οποίος οργανώνει το καινούργιο κόμμα που ονομάζεται "Ουγγρικό [12] Κίνημα" (Hungarista Mozgalom ).Η ολιγαρχική κυβέρνηση προσπαθεί με απελπισμένα διαβήματα να σταματήσει την πορεία των "Σταυρωτών Βελών" και έτσι τον Φεβρουάριο του 1939 κηρύσσει παράνομο το Ουγ­γρικό κίνημα προχωρεί στη κατάσχεση της περιουσίας του, απαγορεύει τα έντυπα του και φυλακίζει τους αρχηγούς του.[13] Αλλά αμέσως μετά οργανώνεται το κόμμα των Σταυρωτών Βελών (Nyilaskeresztes Párt) το οποίο στις εκλογές του Μαΐου 1939 κερδί­ζει επί 260 εδρών τις 31.[14] Η νίκη είναι θο­ρυβώδης, αν μάλιστα ληφθεί υπ' όψη ο εκφο­βισμός, οι συλλήψεις, οι απολύσεις των ερ­γατών και όλων όσων άνηκαν στο κόμμα σε μία προσπάθεια της Κυβέρνησης να πνίξει το κί­νημα.Ενώ ο Ηυbay επιθυμεί την συνένωση του κόμματος με το Ενωτικό Εθνικό Σοσιαλιστικό κόμμα (Egyesült Nemzeti Szocialista Pártja) [15] τα περισσότερο ριζοσπαστικά στοιχεία προ­ετοιμάζουν πραξικόπημα εναντίον του καθε­στώτος του Horthy.Σύμφωνα με τον Horthy το σχέδιο πρόβλεπε " να απελευθερώσουν  με τη βία το  Ferenc Szálasi ο οποίος τον καιρό εκείνο βρισκόταν ακόμη στην φυλακή, να δο­λοφονήσουν τον υπουργό Εσωτερικών Keresztes- Fischer [16] και να με υποχρεώσουν να ανα­θέσω στον Szálasi τη Κρατική Εξουσία" [17] Τον Αύγουστο του 1940 ο Szálasi αποφυ­λακίζεται: τον επόμενο μήνα πραγματοποιεί­ται η συνένωση του κόμματος των Σταυρωτών Βελών με το Ενωτικό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα.[18] Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό το Εθνικοσοσιαλιστικό Ουγγρικό Κίνημα των Σταυρωτών Βελών (Magyar Nyilaskeresztes Νemzeti Szocialista Mozgalom) .Η αρχηγία του ανατίθεται στον Szálasi.[19]
Ο μήνας του Οκτωβρίου βλέπει την ανάπτυξη της μαζικότερης εργατικής κινητοποι­ήσεως ολόκληρης της Ουγγρικής Ιστορίας: την απεργία στα μεταλλεία. Έχει προκηρυχ­θεί και διευθύνεται από τα Σταυρωτά βέλη.Στην συνέχεια ένα αρκετά βαρύ κτύπημα κα­ταφέρεται στο Σταυροβελικό κίνημα από τον Béla Imrédy,[20] ένα πρόσωπο στερημένο οποιασ­δήποτε λαϊκής υποστήριξης το οποίο ιδρύει ένα Ανανεωτικό Ουγγρικό κόμμα' [21] το κόμμα ε­νώ δηλώνει ότι είναι Εθνικοσοσιαλιστικό -με εμφανή πρόθεση να σκορπίσει σύγχυση μέσα στο χώρο των Σταυρωτών βελών - στην πραγματι­κότητα χρησιμεύει να καλύψει τους ελιγμούς ο­ρισμένων κυβερνητικών κύκλων οι οποίοι θέ­λουν να μετατρέψουν σε ολοκληρωτικό το κυ­βερνών κόμμα. Σαν συνέπεια της κρίσεως η οποία δημι­ουργείται από τους ελιγμούς του Imrédy η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των Σταυρωτών βελών στα 1943 μειώ­νεται σε 19 Βουλευτές, το Ανανεωτικό κόμ­μα καταλαμβάνει 25 έδρες ενώ το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Pálffy 13.[22] Ούτε κι' αυτός ο πόλεμος είναι σε θέση να χρησιμεύσει στην εξάπλωση των Σταυρωτών Βελών γιατί ο Szalasi αντιμετωπίζει με πο­λύ λίγο ενθουσιασμό την "σταυροφορία" ενα­ντίον της Σοβιετικής Ένωσης.[23] Παρ όλα αυτά, την στιγμή κατά την οποία οι Κυβερνητικοί κύκλοι αναζητούν μια καλή αφορμή για να αθετήσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν στον Γερμανό σύμμαχο τους , τα Σταυ­ρωτά βέλη διατηρούν προς τούς Γερμανούς μία συμπεριφορά η οποία ενώ αποκλείει κατηγο­ρηματικά κάθε τάση δουλοπρέπειας στηρίζε­ται αποκλειστικά πάνω στις αμοιβαίες αντι­λήψεις περί τιμής και πίστης.[24] Αυτή η αξιοπρεπή συμπεριφορά εξηγεί τον λόγο για τον οποίο αμέσως μετά την υποχ­ρεωτική παραίτηση του Miklós Kállay τον Μάρτιο του 1944 οι Γερμανοί τοποθετούν στην θέση του τον στρατηγό Sztójay [25] του οποίου η κυβέρνηση θα αρνηθεί να συμπεριλάβει έστω και ένα Σταυρωτό Βέλος [26]. Στο μεταξύ ο Horthy ετοιμάζεται να προδώσει το Χίτλερ' όμως ο Χίτλερ ειδοποιεί­ται εγκαίρως [27] για τις διαπραγματεύσεις του Αντιβασιλέα με τον εχθρό και παίρνει α­μέσως μία σειρά μέτρων στρατιωτικής φύσης .Ύστερα από την καθαίρεση του Horthy [28], ο Ταγ­ματάρχης Szálasi αναλαμβάνει την Αντιβασι­λεία του Έθνους [29]. Ορκίζεται μπροστά στο στέμμα του Αγίου Στεφάνου, διαλέγει τους υπουργούς του - τους οποίους θεωρεί υπεύ­θυνους απέναντι σ΄ αυτόν τον ίδιο και σχη­ματίζει μία κυβέρνηση Εθνικής ενότητας [30].Η αμεσότητα του κινδύνου εξασφαλίζει στο καθεστώς μία μεγάλη λαϊκή συμμετοχή. Ο α­ριθμός των μελών την στιγμή εκείνη ξεπερνά τις 500.000.Την ώρα που στο εσωτερικό αρχίζει ένα έργο βοήθειας και συμπαράστασης αναφορικά με τους Εβραίους στο εξωτερικό μέτωπο η αντίσταση συνεχίζεται.Το σύνθημα Kitardás σημαίνει ακριβώς αντίσταση, επιμονή. Στις 13 Δεκεμβρίου 1944 οι Ρώσοι κυκλώνουν την Βουδαπέστη' [31] παρ όλη και ενάντια στην αντίθεση των αρχηγών του στρατού, ένας νέος 27 χρόνων ο Ervin Csyky οργανώνει τις πολιτοφυλακές των Σταυρωτών Βελών.[32]Οι μήνες οι όποιοι ακολουθούν γίνονται μάρτυρες μιας σειράς ηρωικών πράξεων οι πρω­ταγωνιστές των οποίων είναι μόνον τα Σταυ­ρωτά Βέλη και το ιππικό των SS.[33] Από την προσπάθεια διασπάσεως του κλοιού, στις μά­χες της Πολωνίας και της Πομερανίας στο φράγμα μπροστά από την Βιέννη και κατά μή­κος του Κροατικού μετώπου διαδραματίζο­νται απίστευτες πράξεις ηρωισμού.Στις 4 Απριλίου 1945 η κυβέρνηση Szá­lasi [34]πέφτει στα χέρια των Δυτικών και πα­ραδίδεται στους Ρώσους.Στις 12 Μαρτίου 1946 ο Szálasi και οι υ­πουργοί του καταδικάζονται σε θάνατο από λαϊκό Δικαστήριο της Βουδαπέστης. [35]
Πριν να εκτελεστεί δι' απαγχονισμού - στην αυλή των Φυλακών της οδού Μarcό- ο Szálasi είχε δηλώσει:" 
Το πνεύμα είναι πάντα ισχυρότερο ό­ταν μάλιστα συμβαίνει να ταυτίζεται με την αλήθεια, όσο και αν προσπαθήσουν να το καταπνίξουν πάντα θα θριαμβεύει πάνω από οποιεσδήποτε περιστασιακές διαβο­λές. Δύο χιλιάδες χρόνια πριν η "Αλήθεια και η Πίστη βασίλευαν στην Γη και ο Χριστός σταυρώθηκε. Σ' αυτόν τον πόλεμο δεν υπήρξαν νικητές. Δεν είναι αρκετό να υποχρέωσης τον εχθρό να ρίξει τα ό­πλα του στην γη. Χρειάζεται να μπορεί η ειρήνη η οποία θα διαδεχτεί την νίκη να προσφέρει την ευτυχία, την ευημερία και την ασφάλεια σε κάθε μέλος του Έθνους.Έπειτα από μένα η λύση θα πρέπει α­κόμη να αναζητηθεί. Έτσι όπως δεν υπάρ­χει ένας νικητής όλα τα μεγάλα προβλή­ματα τα οποία ο πόλεμος δεν κατόρθωσε να επιλύσει, εξακολουθούν να παραμένουν. Ανέκαθεν οι αγώνες μου οδηγήθηκαν από την Πίστη και την ειλικρίνεια πάντα πολέμησα έχοντας μπροστά μου το όραμα μιας καινούργιας τάξης η οποία θα ή­ταν προς το συμφέρον ολόκληρου του Γένους. Από το 1931 αγωνίζομαι για την εγκαθίδρυση αυτής της Τάξης. Στις 15 Οκτωβρίου 1944 οι Ούγγροι πολιτικοί έ­πρεπε να διαλέξουν οριστικά ανάμεσα στην Ανατολή και την Δύση.Από τότε οι αποφάσεις μου δεν μπο­ρούσαν να είναι διαφορετικές από τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Οφείλαμε, να αντισταθούμε στον εχθρό και να κερ­δίσουμε χρόνο γιατί ο πόλεμος θα κερδιζόταν απ' αυτόν ο οποίος θα μπορούσε να αντισταθεί περισσότερο. Δεν μπορώ να δι­καιολογήσω με τρόπο διαφορετικό την δράση μου αυτή θα έλεγα ψέματα στον ίδιο μου τον εαυτό και θα ερχόταν σε αντίθεση με το δόγμα για το οποίο πολέμησα. Δεν μπορώ να κατηγορηθώ για τις πε­ποιθήσεις μου αυτές όπως δεν μπορώ να κατηγορηθώ επειδή προσπάθησα να υπερα­σπίσω τα ιδανικά μου. Εγώ δεν θέλω να αποφύγω τις ευθύνες ούτε κρύβομαι μπρο­στά απ' αυτές' οι βρισιές οι οποίες εκ­τοξεύονται εναντίον μου, μου πληγώνουν την Τιμή. Ευχαριστώ όλους όσους με ακολού­θησαν σ' αυτήν την δύσκολη πορεία, Α­πευθύνω χαιρετισμό στις χήρες τα ορ­φανά, όλους τους ήρωες οι οποίοι έπε­σαν για το ιδανικό μας και όλους τους Αναπήρους του αγώνα αυτού" 
Ένας Εβραίος Δημοσιογράφος, έκτακτος απεσταλμένος μιας Γαλλικής εφημερίδας πε­ριγράφει με τα ακόλουθα λόγια τον θάνατο του Szálasi." 
Εμφανίζεται ο Ferenc Szálasi, ο Αρ­χηγός των Σταυρωτών Βέλων. Ενώ εγώ τρέμω σ' όλο μου το κορμί, ο Szálasi δεν δείχνει ίχνη φόβου ή εκνευρισμού. Σχεδόν δύο μέτρα μας χωρίζουν και μπορώ να τον δω ξεκάθαρα στο πρόσωπο. Καμιά τρεμούλα καμιά σύσπαση.Θα ήθελα πολύ να γνώριζα τις σκέψεις αυ­τού του ανθρώπου λίγα δευτερόλεπτα πριν απ' την εκτέλεση του.Συνάντησα το βλέμμα του για ένα πολύ σύ­ντομο διάστημα, το τελευταίο του βλέμμα.Νοιώθω ότι δεν σκέπτεται τίποτα' δεν αι­σθάνεται τίποτα. Μοιάζει σαν να είναι από γρανίτη' καμωμένος ολόκληρος από γρανίτη που παραμένει σκληρός σαν γρανίτης την ώρα που περνά μπροστά από τα πτώματα των υπουργών του. Περνά με βήμα σίγουρο και σταθερό βα­δίζοντας προς το θάνατο. Μία μόνο κίνηση σκύβει προς την μεριά ενός σταυρού που κρατά προτεταμένο ένας νεαρός παπάς. Πεθαί­νει δίχως να συσπαστεί ούτε ένας μυς, δίχως την παρουσία του φόβου στα μάτια του, δί­χως τα μάτια του να τρεμοπαίζουν. Ο Δήμι­ος σχίζει το πράσινο πουκάμισο σύμβολο του Ουγγρικού κινήματος όπου λίγες στιγμές πριν ταλαντευόταν ένα παράσημο.Είναι 15.30.

Η μετάφραση του κειμένου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Η Φωνή του λαού" 


ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[   1] Košice Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σλοβακίας (πληθυσμός 242.066 ) 
2] Όπως ο πατέρας του και οι δύο αδελφοί ο  Szálasi επέλεξε τη στρατιωτική καριέρα φοιτώντας αρχικά στη στρατιωτική σχολή του Koszeg και στη συνέχεια στη τότε στρατιωτική Ακαδημία  Wiener Neustadt (σήμερα Bécsujhely). Έλαβε το βαθμό του υπολοχαγού  στα 1915 και στα επόμενα τρία χρόνια του πολέμου υπηρέτησε στον αυτοκρατορικό αψβουργικό στρατό σαν σύνδεσμος αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου.
[   3]
[   4]
[   5]
6] Ο Ferenc Szálasi ήταν βαθιά επηρεασμένος από τη προσωπικότητα και το έργο του επισκόπου Ottokár Prohászka του επωνομαζόμενου και επισκόπου των φτωχών. Ο επίσκοπος Ottokár Prohászka ήταν φανατικός πολέμιος των δίχως πατρίδα καπιταλιστικών μονοπωλίων. 
7]Στα 1933, για να πείσει τους Ούγγρους να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα εθνικής ανανέωσης, δημοσιεύει το πρώτο του βιβλίο A Magyar Allam Felepitesenek Terve.(Bardéche: M : Ι Fascismi sconosciuti σελ 62. 
8]Κόμμα της Εθνικής θέλησης
9]Στόχος και διεκδικήσεις.
[10] Tα Σταυρωτά βέλη διαρθρώνονται σε ομάδες στελεχών και σε παραστρατιωτικούς σχηματισμούς, όπου όμως διεισδύουν και πολλά ύποπτα στοιχεία. Κάθε μέλος ονομάζεται «αδελφός», ο ύμνος του κινήματος είναι Ebredj Maguar (Όρθιος Μαγυάρε), η στολή είναι το πράσινο πουκάμισο … .(Bardéche M: Ι Fascismi sconosciuti σελ 62.)
Τον Οκτωβριο του 1937 ιδρύεται το Ουγγρικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα (A Magyar Nemzeti Szocialista Part) που κατάφερε να συνενώσει διάφορες διάσπαρτες ομάδες .Η απόπειρα επανένωσης ολόκληρης της Ουγγρικής Δεξιάς πέτυχε μόνο σε κάποιο βαθμό, αλλά ήταν αρκετό να προκαλέσει ανησυχία στη Κυβέρνηση .
Στις 24 Φεβρουαρίου  1938 το καινούριο κόμμα τέθηκε εκτός νόμου και ο  Szálasi σε κατ΄οίκον περιορισμό. Παρ΄όλα αυτά η ενδυνάμωση της ναζιστικής Γερμανίας  και η προσάρτηση της Αυστρίας δημιουργούσαν κατά κάποιο τρόπο προβλήματα  στη συντηρητική παραδοσιακή πολιτική.Ήταν τότε που ο  Daranyi
r κατάφερε να πετύχει μια συμφωνία με το  Szálasi. Το κίνημα της ακροδεξιάς θα ενστερνιζόταν μια συμπεριφορά λιγότερο επαναστατική με αντάλλαγμα  μια κοινοβουλευτική πολιτική αντιπροσώπευση.
Η συμφωνία αυτή είχε πολύ μικρή διάρκεια  γιατί στις 13 Μαίου 1938  ο  
Daranyi υπέβαλε τη παραίτησή του και η επόμενη κυβέρνηση του  Bela Imredy άρχισε πάλι μια εχθρική πολιτική ενάντια στα κόμματα της ακροδεξιάς. Ο Szalasi κατηγορήθηκε ότι διένειμε ανατρεπτικού περιεχομένου υλικό και  καλούσε το πληθυσμό σε εξέγερση'  στα τέλη  Αυγούστου του 1938  καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση  και σε στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του για πέντε χρόνια.

[11]
[12]Ο όρος "Ουγγρισμός" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα 1918 , από τον επίσκοπο Ottokár Prohászka.
[13]
[14].....στις εκλογές του Μαΐου 1939 το κόμμα των Σταυρωτών βελών κατέγραψε μια πρωτόγνωρη επιτυχία και έλαβε 750.000 ψήφους σε σύνολο 2.000.000. Στη Βουδαπέστη πήρε διπλάσιους ψήφους από τους σοσιαλδημοκράτες  και κατά τι λιγότερους ψήφους από εκείνους που έλαβε το κυβερνητικό κόμμα  και η επιτυχία του αυτή ήταν περισσότερο φανερή στις εργατικές συνοικίες. Οι Κομμουνιστές που θεωρούνταν παράνομοι , είχαν συμβουλέψει τους οπαδούς τους  να ψηφίσουν τα Σταυρωτά βέλη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι 31 βουλευτές του κόμματος αυτού μπήκαν στο Κοινοβούλιο συνοδευόμενοι από 18 Εθνικοσοσιαλιστές , ενώ το Κυβερνητικό κόμμα εξασφάλισε 179 έδρες και τα τέσσερα μικρότερα κόμματα (οι μικροϊδιοκτήτες , οι σοσιαλδημοκράτες , οι Φιλελεύθεροι κλπ) έλαβαν σε σύνολο 31 έδρες .Σχεδόν το 1/5 των βουλευτών απαρτιζόταν  από εθνικοσοσιαλιστές  ενώ η αριστερά ήταν καταδικασμένη σε αδράνεια. (F.L Carsten The rise of Fascism)
Ερευνώντας τη κοινωνική προέλευση των Σταυρωτών βελών  είναι εκπληκτική η ανακάλυψη ότι στα 1940 ο αγροτικός κόσμος αντιπροσωπευόταν ελάχιστα με ποσοστό μόλις 13%.Οι μεσαίες τάξεις είχαν μεγαλύτερη εκπροσώπηση  με 36% και σχεδόν οι μισοί από αυτούς ήσαν αξιωματικοί του στρατού.Μεγάλη εκπροσώπηση είχαν επίσης οι εργάτες αλλά είναι λογικό να υποθέσουμε ότι πρωταρχικά επρόκειτο για ανειδίκευτους , άνεργους ή ανοργάνωτους εργάτες.Οι εργάτες στις μεγάλες βιομηχανίες της περιοχής της Βουδαπέστης στα 1944 διατήρησαν μια αντιφασιστική γραμμή  ....... Στα 1939 χιλιάδες φιλο-κομμουνιστές  πρέπει να ψήφισαν για τα Σταυρωτά βέλη .... J Erös Hungary. Fascism in Europe  Edited by S,J.Woolf
[15]
[16]
[17] Admiral Nicholas Horthy:Memoirs 
[18]
[19]
[20Béla Imrédy.  Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη στις 29 Δεκεμβρίου  1891 .Σπούδασε Νομική και στα  1928 διορίστηκε Διευθυντής στη Ουγγρική Εθνική Τράπεζα. Από τα 1932 μέχρι τα 1935 διετέλεσε υπουργός των Οικονομικών στη Κυβέρνηση του Gyula Gömbös.Στη συνέχεια με την ιδιότητα του Προέδρου επέστρεψε στην Εθνική Τράπεζα. Αγγλόφιλος και Συντηρητικός πήρε μέρος σαν Υπουργός  Οικονομικού Συντονισμού στη Κυβέρνηση του Kálmán Darányi .Μετά τη παραίτηση του  Darányi κλήθηκε στις 14 Μαΐου 1938 να σχηματίσει  Κυβέρνηση  .Στην εξωτερική πολιτική η Κυβέρνηση Imrédy ακολούθησε μια προκλητικά φιλογερμανική πολιτική πράγμα που οδήγησε στη επέμβαση του Αντιβασιλέα Ηοrthy και στη παραίτηση της Κυβέρνησης.
Τον Οκτώβριο του 1940 ίδρυσε το φιλοφασιστικό Κόμμα της Εθνικής αναγέννησης [Βλέπε σημείωση 21].Μετά τη κατάληψη της Ουγγαρίας από τους Γερμανούς ανέλαβε το Υπουργείο του Οικονομικού συντονισμού στη Κυβέρνηση Döme Sztójay . Όταν οι Γερμανοί  αποχώρησαν από την Ουγγαρία ο Imrédy συνελήφθη και δικάστηκε από Λαϊκό δικαστήριο τον Νοέμβριο του 1945. Κρίθηκε ένοχος για εγκλήματα πολέμου  και για συνεργασία με τον εχθρό και καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στην αυλή της Φυλακής  Μarcό  στις 28 Φεβρουαρίου 1946 
[21] To φθινόπωρο του 1940  ο Imredy,στη προσπάθειά του να επιστρέψει στην εξουσία ιδρύει ένα καινούριο φασιστικό κόμμα με 26 διαφωνούντες βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος (Μagyar Élet partja ): το "κόμμα της Ουγγρικής ανανέωσης." Το κόμμα της ανανέωσης ασκεί μια ισχυρότατη έλξη  σε πολλά μέλη των Σταυρωτών βελών ,ήδη απογοητευμένα από την ανεπάρκεια του Szálasi να διευθύνει μια αποφασιστική δράση εναντίον του Horthy. Οι διαπραγματεύσεις που αποσκοπούν σε μια συνένωση των δύο κομμάτων , όπως επιθυμούν οι Γερμανοί ,πέφτουν στο κενό και η εχθρότητα ανάμεσά τους μεγαλώνει.(Bardéche M: Ι Fascismi sconosciuti σελ 64.)
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27] Από τα τέλη Αυγούστου 1944  και μετά την επίσκεψη του Γκουντέριαν στο Χόρτυ ήταν φανερό ότι η Ουγγαρία είχε πάρει τις αποφάσεις της και είχε ξεκινήσει με τους δυτικούς συμμάχους μυστικές διαπραγματεύσεις. Ο τότε ταγματάρχης των SS Όττο Σκορτσένυ βεβαιώνει ότι ήδη από τις 13 Σεπτεμβρίου ο Φύρερ είχε πάρει τις δικές του αποφάσεις να αποτρέψει με κάθε θυσία τα σχέδια του Ούγγρου ηγέτη. (Οtto Skorzeny: Oι καταδρομικές μου επιχειρήσεις. Eurobooks.)
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34] Στις 5 Μαίου ο  Szálasi συλλαμβάνονται από τους αμερικανούς ,οι οποίοι τον μεταφέρουν στο  Augsburg. Από εκεί στις 18 Σεπτεμβρίου μεταφέρεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης νότια του Σάλτσμπουργκ ,στο Marcus Camp. Στις 3 Οκτωβρίου επιβιβάζεται σε ένα  Douglas του αμερικανικού στρατού μαζί με μια δεκάδα Ούγγρων πολιτικών: o Béla Imrédy, o László Bárdossy, o Lajos Reményi-Schneller, o Vilmos Hellenbronth, o Erno Gömbös, o Andor Jaross, o Jenö Szöllösi, o László Endre, o  Antal Kunder, o Ferenc Kassai-Schallmayer.
O στρατηγός  William S. Key, Αμερικανός, της Συμμαχικής Επιτροπής Ελέγχου έκανε την ακόλουθη δήλωση.: «Σήμερα παραδώσαμε τον πρώην Πρόεδρο της Ουγγρικής κυβέρνησης  Ferenc Szálasi και δέκα συντρόφους του στην Ουγγρική κυβέρνηση ,για να δικαστούν σαν εγκληματίες πολέμου. Άλλοι  456 Ούγγροι, εγκληματίες πολέμου θα παραδοθούν όταν θα το επιτρέψουν οι συνθήκες μεταφοράς." (Claudio Mutti: Ιστορία ενός φασισμού της αριστεράς- Storia di un fascismo di sinistra. Περιοδικό "AURORA" n° 43 (Agosto - Ottobre 1997)
[35] Η "δίκη" εναντίον του  Ferenc Szálasi και της πρώτης ομάδας των συνεργατών του  (Gábor Vajna, Jeno Szöllösi, Sándor Csia, Jozsef Gera, Gábor Kemény, Karoly Beregfy) άρχισε στις  5 Φεβρουαρίου 1946. Πρόεδρος του "δικαστηρίου ήταν ο Δρ Peter Jankó (Εβραίος) και σε ρόλο "εισαγγελέα" ο  Δρ. László Frank (συμπτωματικά κι αυτός Εβραίος). Ο Szálasi θα εκτελεσθεί διά απαγχονισμού στις 12 Μαρτίου στην αυλή των φυλακών της οδού  Markó. Την ίδια ημέρα και λίγο πριν από αυτόν είχαν εκτελεστεί οι  Gera, Beregfy και Vajna. Στις 19 Μαρτίου θα ακολουθήσουν οι εκτελέσεις των  Kemeny, Csia και Szöllösi.