Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

LEON DEGRELLE: TO ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Ο Χίτλερ- Τον γνώρισες -Πως ήταν;
Χιλιάδες φορές από το 1945 δέχτηκα τις ερωτήσεις αυτές , και τίποτα δεν στάθηκε  πιο δύσκολο από το να δοθούν απαντήσεις. 200.000 βιβλία πάνω κάτω έχουν ασχοληθεί με το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1) και με το πρωταγωνιστή του Αδόλφο Χίτλερ. Αλλά  ποιο από αυτά κατάφερε να αναδείξει το πραγματικό Χίτλερ ;Το αίνιγμα του Χίτλερ βρίσκεται πέραν κάθε ανθρώπινης κατανόησης παραδέχθηκε κάποτε το γερμανικό, αριστερών τάσεων, εβδομαδιαίο 'Die Zeit'.

Ο Salvador Dalì, μοναδική ιδιοφυϊα της τέχνης προσπάθησε να διεισδύσει στο μυστήριο σε ένα από τους πλέον  έντονα θεαματικούς πίνακές του. Πανύψηλα ορεινά τοπία,που γεμίζουν τον καμβά , αφήνοντας  λίγα μόνο φωτεινά μέτρα παραλίας  που όμως διακόπτωνται   από απαλές μικρογραφίες ανθρωπινων σχημάτων:  η τελευταία μαρτυρία για μια ειρήνη που πεθαίνει.
 Ένα τεράστιο ακουστικό τηλεφώνου που ρίχνει  κόμπους από ματωμένα δάκρυα κρέμεται από το κλαδί ενός νεκρού δένδρου, και εδώ και εκεί κρέμονται ομπρέλες και νυχτερίδες των οποίων η κακοδαιμονία  είναι εξ ίσου θεατή. Όπως εξιστορεί ο  Dali, "η ομπρέλα του Chamberlain(2) παρουσιάζεται στο πίνακα αυτό  κάτω από ένα παράξενο φως , που αναδεικνύεται από τη νυχτερίδα , και αυτό με επηρέασε όταν τη ζωγράφισα σαν  ένα αντικείμενο που φανέρωνε τρομερή  αγωνία." 
Στη συνέχεια εξομολογήθηκε : ";Ένοιωσα ότι αυτός ο πίνακας είναι βαθύτατα προφητικός. Αλλά παραδέχομαι ότι δεν κατάφερα ακόμα να αποκωδικοποιήσω το αίνιγμα του Χίτλερ . Με γοήτευσε  μόνο σαν ένα αντικείμενο των τρελών μου φαντασιώσεων και γιατί είδα σ' αυτόν, τον  μοναδικό  ικανό άνδρα σε θέση να μετασχηματίζει τα πράγματα από τη κορυφή μέχρι κάτω."
Τι μάθημα ταπεινοφροσύνης για όλους αυτούς τους φωνακλάδες κριτικούς, που από τα 1945 κατέκλυσαν το τύπο με τα χιλιάδες "αντικειμενικά " βιβλία ,  δυσφημιστικά στο μεγαλύτερο μέρος τους , για τον άνθρωπο εκείνο , που τόσο τάραξε τον εσωστρεφή Dali, ο οποίος  σαράντα χρόνια αργότερα, αισθανόταν το ίδιο αγχωμένος και αβέβαιος στη θέα του απίστευτου πίνακά του.
Πέρα από το Dali,, ποιος άλλος επιχείρησε ποτέ να παρουσιάσει ένα αντικειμενικό πορτραίτο αυτού του εξαιρετικού άνδρα , που ο Dali χαρακτήρισε σαν τη πλέον εκρηκτική μορφή στην ανθρώπινη ιστορία
Τα βουνά των βιβλίων που γράφτηκαν για το Hitler πάνω στη βάση του τυφλού μίσους και της άγνοιας είναι ανίκανα  να περιγράψουν ή να ερμηνεύσουν τον ισχυρότερο άνθρωπο που είχε δει ποτέ ο κόσμος . Πως είναι δυνατό , συλλογίζομαι όλες αυτές οι χιλιάδες των διαφορετικών απεικονίσεων του Hitler να μη μπορούν έστω και κατ' ελάχιστο  να προσεγγίσουν τον άνθρωπο που είχα κάποτε γνωρίσει; Τον Hitler καθισμένο δίπλα μου ή όρθιο, να μιλά , να ακούει. Έχει καταστεί  πλέον  αδύνατη κάθε προσπάθεια  να πεισθούν άτομα  γαλουχημένα  για δεκαετίες  με φανταστικές ιστορίες  , ότι όλα όσα έχουν διαβάσει ή άκουσαν στη τηλεόραση, δεν ανταποκρίνονται  ούτε κατ ελάχιστο στη πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι κατέληξαν να θεωρούν τα χιλιοειπωμένα παραμύθια, σαν  πραγματικότητα.Επί πλέον δεν είχαν δει ποτέ τους το Hitler, ποτέ δεν συνομίλησαν μαζί του , δεν άκουσαν μια λέξη από το στόμα του . Το ίδιο το όνομα του Χίτλερ  φέρνει αμέσως στο νου ένα διαβολικό μορφασμό, είναι η πηγή όλων των αρνητικών συναισθημάτων . Όπως το κουδουνάκι του Pavlov, η αναφορά στο Χίτλερ σημαίνει φυγή  από την ουσία και την πραγματικότητα. Με τον καιρό, όμως, η ιστορία θα απαιτήσει περισσότερα από αυτές τις συνοπτικές κρίσεις.
O Hitler είναι πάντοτε παρών μπροστά στα μάτια μου: σαν άνδρας της ειρήνης στα 1936, σαν άνδρας του πολέμου στα 1944. Δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι κάποιος προσωπικός μάρτυρας της ζωής ενός τέτοιου εξαιρετικού ανθρώπου δίχως να σημαδευτεί για πάντα από αυτό το γεγονός. Δεν περνά ημέρα που να μην επανέρχεται στη μνήμη μου ο Hitler , όχι σαν ένας άνδρας πεθαμένος από καιρό , αλλά σαν ένα ζωντανό ον που περπατά πάνω στο πάτωμα του γραφείου του, κάθεται στη καρέκλα του ,  σκαλίζει τα φλεγόμενα ξύλα στο τζάκι.
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς όταν τον αντικρίζει είναι το μικρό του μουστάκι. Αναρίθμητες φορές τον είχαν συμβουλεύσει να το κόψει , αλλά πάντοτε είχε αρνηθεί: ο λαός τον είχε αποδεχθεί όπως ακριβώς ήταν.Δεν ήταν ψηλός -όχι περισσότερο από τον Ναπολέοντα ή τον Μέγα Αλέξανδρο
       (Επόμενο)






Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ :ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΟΥ

Γόνος των Κωνσταντίνου και Δημητρίου Τσολάκογλου, οίτινες ως μέλη της Φιλικής Εταιρίας απηγχονίσθησαν το 1820 εν Λαρίση παρά του Χουρσίτ πασά, ανετράφην με πάσαν επημέλειαν εις την Πίστιν και την Πατρίδα.
Την  7 Ιουλίου 1912 εξελθών του Στρατ. Σχολ. Υπαξιωματικών ωνομάσθην  Ανθυπολαχαγός και ετοποθετήθην εις το  4ον Σύνταγμα Πεζικού εν Λαρίση.
Μετά τρίμηνον εκηρύχθη ο  Ελληνοτουρκικός πόλεμος , καθ ον μετέσχον εις τας  μάχας Ελάσσονος, Σαρανταπόρου , Γιαννιτσών, Μπανίτσης και Δρίσκου. Κατά  τας τρεις πρώτας μάχας ανήκον εις το Τάγμα Βελισσαρίου, όστις καθιέρωσε  την τακτικήν  του  «Εμπρός, αέρα, παιδιά».
Κατά τον Έλληνοβουλγαρικόν πόλεμον μετέσχον εις απάσας  τας μέχρις Άνω Τζουμαγιάς μάχας, ήτοι: Βυσσώκας, Λαχανά, Δεμίρ -Ισσάρ ,Κρέσνα , Ανω Τζουμαγιά.
Προήχθην :   Εις Yπολοχαγόν τον Νοέμβριον 1913, εις Λοχαγόν 25 Μαρτίου 1915, εις Ταγματάρχην 19 Μαϊου  1918.
Κατά Δεκέμβριον του 1917 ετοποθετήθην εις το Επιτελείον Ι Μεραρχίας, ήτις κατά  Μάρτιον του 1918 ενετάχθη εις το μέτωπον Στρυμόνος, κατά των Βουλγάρων και των Γερμανών.
Από  1ης Ιουνίου 1918 εξετέλουν καθήκοντα Επιτελάρχου I Μεραρχίας μέχρι της ανακαταλήψεως της Ανατολικής Μακεδονίας και μετέπειτα μέχρι Φεβρουαρίου 1919, ότε μετετέθην εις το Επιτελείον Α' Σώματος διά να  συμμετάσχω της εις Ρωσίαν εκστρατείας (Οδησσόν — Βεσσαραβία — Γαλάτσι).
Την 2 Ιουνίου εκ Ρουμανίας μετεσταθμεύσαμεν  εις Σμύρνην και έκτοτε παρέμεινα διαρκώς εις Μικράν Ασίαν μέχρι της καταρρεύσεως, υπηρετήσας:
4 μήνας ως επιτελής Α' Σώματος Στρατού, 20 μήνας ως διοικητής   τάγματος του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων, 14 μήνας ως επιτελάρχης της ΙV Μεραρχίας.
Προήχθην: Εις Αντισυνταγματάρχην τον Αύγουστον 1923, εις Συνταγματάρχην τον Σεπτέμβριον 1925, εις Υποστράτηγον τον Μάρτιον 1934, εις Αντιστράτηγον τον Αύγουστον 1940.
Διώκησα Μεραρχίαν ως Συνταγματάρχης και Υποστράτηγος επί 4 έτη.
Διετέλεσα επί 5 μήνας Φρούραρχος Αθηνών , Απρίλιος — Αύγουστος 1935, επί εν έτος Διοικητής Σχολής Ευελπίδων , επί 1 1/2 έτος Επιθεωρητής Πεζικού , Διοικητής Σώματος Στρατού επί 20 μήνας. Τέλος, ωνομάσθην Διοικητής Τμήματος Στρατιάς την 9.3.41.
Η ονομασία μου ως Διοικητού επί του πεδίου της μάχης έχει ιδιαιτέραν σημασίαν, δεδομένου ότι ο τότε πρωθυπουργός Κορυζής εξεφράζετο δι' εμέ, ότι «ωφείλετο η ευγνωμοσύνη της Πατρίδος», εκ του λόγου ότι είχον γνωματεύσει ότι είχομεν υποχρέωσιν να αντιτάξωμεν και το δεύτερον ΟΧΙ κατά των Γερμανών «σαν τίμιοι και ειλικρινείς Σύμμαχοι των Άγγλων, έστω και εάν πρόκειται να περάση ο οδοστρωτήρ των Γερμανών» και «με την πεποίθησιν ότι η τελική Νίκη θα ήτο με το μέρος των Άγγλων».
Την 24η Ιουλίου 1939 ανέλαβον την Διοίκησην του Γ' Σώματος Στρατού Θεσσαλονίκης. Μέχρι της εποχής εκείνης η Ζώνη Ενεργείας του Σώματος περιωρίζετο από του όρους Αλή Μπουτούς (Β.Α. Σιδηροκάστρου) μέχρι του χωρίου Σκρα, επί της γιουγκοσλαυϊκής μεθορίου. Έκτοτε επεξετάθη δυτικώτερον, ώστε να περιλαμβάνη άπασαν την σερβικήν μεθόριον και μέρος της ελληνοαλβανικής μεθορίου, μέχρι του οροσήμου Σμαρδέσι (ναι).
Τουτέστιν το Γ' Σώμα Στρατού ήτο επιφορτισμένον με τον Τομέα εκατέρωθεν του Στρυμόνος (από Αλή- Μπουτούς μέχρι του τριεθνούς, (Ελλάδος — Σερβίας — Βουλγαρίας), πραεκάλυπτε άπασαν την σερβικήν μεθόριον (δεδομένης της σταθεράς φιλίας μας με τους Σέρβους) και ανελάμβανε ζώνην ενεργείας προς την Αλβανίαν ιππαστί της οδού Φλώρινα — Κορυτσά,ικανήν δι' ελιγμόν τριών Μεραρχιών.
Συμφώνως τω σχεδίω αμύνης επί του προς Αλβανίαν μετώπου έδει να οργανωθή η Ι Βα αποκληθείσα Τοποθεσία αντιστάσεως δια τινων σκυροδέτων έργων και τοιούτων εκστρατείας, ως και παθητικών αντιαρματικών κωλυμάτων, ώστε να δοθή ισχύς τις εις την άμυναν.
Η χάραξις ταύτης απήτει Ιδιάζουσαν επιμέλειαν, δεδομένου του σημαντικού σκοπού της αμύνης.
Αλλά πλην της σπουδαιοτάτης ταύτης εργασίας, ήτις δεν επεδέχετο αναβολήν, το Γ' Σ. Στρατού ήτο επιφορτισμένον με την παρακολούθησιν των προς Βουλγαρίαν συντελουμένων οχυρών, την τήρησιν αυτών, την μελέτην σχεδίων ενεργείας, ανταποκρινομένων εις εκάστην περίπτωσιν με την οργάνωσιν της Ι Β Τοποθεσίας. Ως γνωστόν, η μεν Ι Βα ήτο Τοποθεσία αντιστάσεως, παράλληλος της μεθορίου, αφ' ης απείχε 8 έως 15 χιλιόμετρα, Η ΙΒ Τοποθεσία, εστοιχίζετο από Καϊμακτσαλάν προς Βέρμιον, Τέλος, το Σώμα Στρατού είχεν επιφορτισθή με την επιστράτευσιν του Γ' Σώματος Στρατού, της ομάδος Μεραρχιών, της Μεραρχίας Ιππικού και άλλων σχηματισμών.
Αν λάβη τις υπ' όψει ότι συνεχίζετο η εκπαίδευσις οπλιτών και αξιωματικών και ότι παρενέπεσε η μερική επιστράτευσις του Σεπτεμβρίου 1939, θα κατανοήση τον όγκον εργασίας της Διοικήσεως και του Επιτελείου Σώματος ως και πάντων των αξιωματικών όλων των Μονάδων.
Πάντες οι αξιωματικοί ειργάζοντο νυχθημερόν δια ν' ανταποκριθώσι εις τα καθήκοντά των. Επειδή εκάστη Μονάς διέθετε το 1/5 των οργανικών θέσεων εις αξιωματικούς, ένεκα τούτου έκαστος εξετέλει πολλαπλάσια χρέη, πράγμα όπερ συνετέλεσε να καταντήσουν πολλοί εις τα σανατόρια.
Παρά τον φόρτον των εργασιών, παρά την μεγίστην έλλειψιν αξιωματικών ,αι μεν επιτελικαί εργασίαι επερατώθησαν άπασαι, η δε οργάνωσις των Ι Β και Ι Βα τοποθεσιών , ετελειοποιήθη. Επί πλέον εβελτιώθησαν τα πεδία βολής των οχυρών.
Απόδειξιν δια τας επιτελικάς εργασίας αποτελεί το γεγονός ότι συνετελέσθη επιστράτευσις και συγκέντρωσις μεγάλων Μονάδων και ανελήφθησαν ευρύταται επιθετικαί επιχειρήσεις από της 16ης ημέρας από της ενάρξεις της επιστρατεύσεως, ενώ το πέρας της επιστρατεύσεως μόνον ττροεβλέπετο ενιαχού δια την 20ήν ημέραν.
Ουχ' ήττον δια να συντελήται συστηματική και γόνιμος εργασία τταρέστη ανάγκη να εποπτεύω αγρύπνως και τέλος να καταφύγω εις σκληρά μέτρα κατ' εκείνων, οίτινες εκ κακής έξεως παρημέλουν τα καθήκοντα των ή δεν ειργάζοντο με το σύστημα και τον δραστήριον ρυθμόν, που απήτουν αι περιστάσεις. Λέγω ταύτα δια να αποδείξω, ότι ενήργουν συμφώνως προς τα καθήκοντα ηγήτορος μεγάλης Μονάδος.
Κατά το θέρος 1940, ττροβλέπων ως βεβαιοτάτην την μετά της Ιταλίας σύρραξιν, συνεκέντρωσα δυνάμεις τινάς παρά τας IΒ και ΙΒα ταττοθεσίας υπό την εύσχημον δικαιολογίαν να εκπαιδεύσω τους άνδρας, εθίζων αυτούς με τας συνθήκας που ττροσομοιάζουν με τας της εκστρατείας. Ούτω παρεσχέθη η ευκαιρία να τελειοποιήσω δια των κληρωτών την αμυντικήν οργάνωσιν των ΙΒ και IΒα τοποθεσιών.

Ενταύθα εξαίρω ότι εμερίμνων δια δύο τοτοθεσίας, διότι το Γενικόν Επιτελείον δεν ηδύνατο να καθoρίση εις ποίαν εξ αυτών θα αντετάσσετο η αντίστασις. Οσαύτως τονίζω ότι ελάμβανον πολλάς προφυλάξεις καθ' όσον ο τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως απηγόρευε την συγκέντρωσιν δυνάμεων τταρά τα σύνορα διά να μη δώση αφορμήν ττολέμου.
Εσχημάτισα όθεν ανά εν τάγμα (εκ κληρωτών) εξ εκάστου των έξ Συνταγμάτων που προωρίζοντο διά την Αλβανίαν και ούτως απέστειλα έξ Τάγματα Πεζικού μειωμένης συνθέσεως, άνευ μεταγωγικών, δια να κατασκευάζουν ορύγματα, ν' ασκώνται εις τα καταφύγια κατά των πυρών του Πυροβολικού, να εκτελώσιν ασκήσεις επί παντοδαπού εδάφους και να ζήσουν υπό συνθήκας εκστρατείας.
Την πολύτιμον χρησιμότητα τούτων θα ίδωμεν παρακατιόντες. Αλλά και προς τους κατοίκους παρά την μεθόριον είχε τον αντίκτυπον η τταρουσία τοιαύτης δυνάμεως, καθ' όσον ενεπνεύσθησαν με αίσθημα ασφαλείας, διεχύθη εθνική αισιοδοξία και παρεσχέθη η ευκαιρία ν' αντιληφθούν πάντες, ότι ο Ελληνικός Στρατός είνε αποφασισμένος να ττροασπίση το πάτριον έδαφος, πράγμα που ικανοττοίησε τους Μακεδόνας.
Οι Μακεδόνες -—θα κάμω την παρέκκλισιν ταύτην ως αισθανόμενος, ότι οφείλεται φόρος τιμής και θαυμασμού πρός αυτούς -— είνε φλογεροί πατριώται, ενθουσιώδεις και υψηλόφρονες. Πάντες, πανταχού όπου μετέβαινον, εξεδήλουν την χαράν των και την εμπιστοσύνην των προς τον αναδημιουργούμενον Στρατόν και πάντες εδεικνύοντο ότι είχον πλήρη επίγνωσιν των συνεπειών ενός ολοκληρωτικού πολέμου και των ανακυπτουσών δι' όλους υποχρεώσεων. Ούτοι επωφελούντο πάσης ευκαιρίας δια να επιδείξουν εμπράκτως τον πατριωτισμόν των και την προθυμοποίησίν των προς κάθε θυσίαν. Κατά την μερικήν κινητοποίησιν του Σεπτεμβρίου 1939 απέστειλαν προθύμως, εγκαίρως και με ενθουσιασμόν τα τέκνα των προς στράτευσιν, παρέδωσαν τα προς επίταξιν κτήνη και είδη και εν τέλει παρητήθησαν πάσης αποζημιώσεως (λόγω επιτάξεως κτηνών, αυτοκινήτων, τρακτέρ και άλλων αναλωσίμων ειδών).
Κατά τον πόλεμον επέδειξαν όλας τας αρετάς (πειθαρχίαν πρωτοβουλίαν, τόλμην, επιθετικόν πνεύμα, εγκαρτέρησιν εις τας παντοίας κακουχίας και στερήσεις του πολέμου) και ακλόνητον πίστιν επί την Νίκην.
Εάν εξετάσωμεν την πλευράν του Σώματος των αξιωματικών θα εύρωμεν τούτο άκρως ικανοποιημένον, διότι αι προσπαθείαι του (δια την εκπαίδευσιν των ανδρών, δια την οργάνωσιν των αμυντικών τοποθεσιών και δια την εξύψωσιν του φρονήματος) εστέφθησαν υπό επιτυχίας και διότι έκαστος των αξιωματικών ενεπνεύσθη την αυτοπεποίθησιν , ότι θα ανταποκριθή εις τα καθήκοντα του, αν η Πατρίς το καλέση. Επίσης εσφυρηλατήθη η π ί σ τ ι ς εκάστου προς την υπεροχήν των ψυχικών και διανοητικών αρετών της φυλής μας δια την Νίκην ή τον Θάνατον.





















Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΙΣΑΑΚ ΜΠΑΜΠΕΛ:ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΜΠΡΟΥΤΣ






Ο ΜΕΡΑΡΧΟΣ ΕΞΗ ανάφερε πως σήμερα, την αυγή πήραμε το Νόβογκραντ-Βολίνσκ. Το επιτελείο ξεκίνησε απ' το Κραπίβνο, και τ' αμάξια μας, μια οπισθοφυλακή όλο βουή, απλώθηκε στο δρόμο, τον αγέραστο δρόμο πού τραβάει απ' το Μπρεστ ως τη Βαρσάβα και πού τον έστρωσε με κόκαλα μουζίκων ο Νικόλαος ο Πρώτος.
Ολόγυρα μας ανθίζουν λιβάδια από πορφυρόχρωμες παπαρούνες, ο μεσημεριάτικος αγέρας παίζει μέσα στην κιτρινισμένη σίκαλη, η παρθενική γκρετσίχα [1] φαντάζει στον ορίζοντα, σαν τοίχος μακρινού μοναστηρίου.
Η ήσυχη Βολίνα απλώνεται μπροστά μας, φεύγει από μας για τη μαργαριταρένια ομίχλη πού τη σχηματίζουν δάση από λεύκες, περνάει από ανθισμένα βουναλάκια, και με αδυνατισμένα χέρια μπερδεύεται στις φωτιές της χούμολης. Ο χρυσοκίτρινος ήλιος κυλάει στον ουρανό σαν κομμένο κεφάλι, ένα απαλό χρώμα ανάβει στις σπηλιές που κάνουν τα σύννεφα, κι' οι σημαίες της δύσης κυματίζουν πάνω απ' τα κεφάλια μας. Η μυρουδιά απ' το χτεσινό αίμα κι' από τα σκοτωμένα άλογα στάζει μέσα στη βραδινή δροσιά. Ο θολός Σμπρουτς βουίζει και στριφογυρίζει τους αφρισμένους κόμπους του πάνω στα σκαλοπάτια της κοίτης. Οι γέφυρες είναι χαλασμένες και περνάμε το ποτάμι με τα πόδια. Πάνω στον ποταμίσιο κυματισμό ξεκουράζεται ένα μεγαλόπρεπο φεγγάρι. Τ' άλογα μπαίνουν στο νερό ως τη ράχη, και τα βουερά νερά κυλούν ανάμεσ' από ένα πλήθος αλογοπόδαρα. Κάποιος πνίγεται και βλαστημάει φωναχτά την Παναγία. Το ποτάμι έχει γιομίσει απ' τα μαύρα τετράγωνα των αμαξιών, θόρυβοι, σφυρίγματα και τραγούδια αντηχούν πάνω απ' τα ασημένια φιδάκια του φεγγαριού και τις φωτισμένες λακκούβες του νερού.
Φτάνουμε στο Νόβογκραντ αργά τη νύχτα. Στο σπίτι που μου ορίσανε, βρίσκω μια έγκυο γυναίκα και δυο κοκκινομάλληδες Εβραίους με αδύνατους λαιμούς. Ένας τρίτος έχει κιόλας αποκοιμηθεί κουκουλωμένος ως το κεφάλι κι' ακουμπισμένος στον τοίχο.
Στο δωμάτιο που μου δώσανε βρίσκω ντουλάπες ακατάστατες, γυναικείες γούνες μαδημένες στο πάτωμα, ανθρώπινες ακαθαρσίες και κομμάτια από ιερά σκεύη, που οι Εβραίοι τα μεταχειρίζονται μια φορά το χρόνο, το Πάσχα.
— Μαζέψτε τα αυτά, λέω στη γυναίκα. Τί βρώμικα που ζήτε!
Δυο Εβραίοι σηκωθήκανε από τη θέση τους. Πηδούνε πάνω σε σόλες από κετσέ και τα μαζεύουν όλα από χάμω, σαλτάρουν άφωνοι, μαϊμουδίσια, σα νάναι γιαπωνέζοι στο τσίρκο, οι λαιμοί τους φουσκώνουν και στριφογυρίζουν. Μου στρώνουν ένα ξηλωμένο στρώμα, κι' εγώ πλαγιάζω κατά τη μεριά του τοίχου, δίπλα στον τρίτο Εβραίο, τον κοιμισμένο. Η φοβισμένη φτώχια χάνεται αμέσως από μπροστά μου.
Όλα τάχει νεκρώσει η ησυχία, και μόνο το φεγγάρι, που έχει πιάσει με τα μαβιά του χέρια το στρογγυλό, γυαλιστερό κι' αμέριμνο κεφάλι του, αρμενίζει έξω απ' το παράθυρο.
Κουνώ τα μουδιασμένα μου πόδια, ξαπλώνομαι στο ξηλωμένο στρώμα, και με παίρνει ο ύπνος. Στ' όνειρό μου βλέπω το μέραρχο Έξη. Κυνηγάει πάνω σ' ένα βαρβάτο άλογο τον ταξίαρχο, και του φυτεύει δυο σφαίρες στα μάτια. Οι σφαίρες του τρυπούν το κεφάλι και τα δύο του μάτια πέφτουν χάμω στη γης. «Γιατί γύρισες πίσω την ταξιαρχία σου;» φωνάζει του πληγωμένου ο Σαβίτσκι, ο μέραρχος Έξη, — και πάνω σ' αυτό ξυπνάω, γιατί η έγκυος γυναίκα πασπατεύει το πρόσωπο μου με τα δάχτυλα της.
—Παν [2] , μου λέει, φωνάζετε στον ύπνο σας και πετιέστε απ' τη θέση σας. Θα σας στρώσω σε μιαν άλλη γωνιά, γιατί σκουντάτε τον πατέρα μου...
Σηκώνει απ' το πάτωμα τ' αδύνατα πόδια της και τη στρογγυλή κοιλιά της, και τραβάει το πάπλωμα απ' τον κοιμισμένο άνθρωπο. Εκεί είναι ξαπλωμένος μπρούμυτα ένας πεθαμένος γέρος. Έχει το λαρύγγι ξεριζωμένο, το πρόσωπο κομμένο με το τσεκούρι στα δύο, στα γένια του έχει μαβί αίμα, που μοιάζει σαν κομμάτι μολύβι.
—Παν, λέει η Εβραία και τινάζει το στρώμα, τον σφάξανε οι Πολωνοί, κι' εκείνος τους παρακαλούσε: σκοτώστε με στην πίσω αυλή, να μην ιδεί η κόρη μου πως θα πεθάνω. Μα αυτοί κινάν όπως τους ήταν πιο βολικό, — ο πατέρας μου πέθανε σ' αυτό εδώ το δωμάτιο κι' ο νους του ήταν σε μένα. Και τώρα θέλω να ξέρω, είπε ξαφνικά η γυναίκα με μια φοβερή δύναμη, θέλω να ξέρω, πού θα βρήτε σ' όλο τον κόσμο τέτοιον πατέρα σαν το δικό μου...

[1]Ένα είδος κεχρί που οι Ρώσοι το χρησιμοποιούν-πολύ στη μαγειρική τους.
[2]Πολωνικά, κύριε.



Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΙΣAΑΚ ΜΠΑΜΠΕΛ: Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ

 
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ανακριτή Μπουρτένκο. Στην ερώτηση σας απαντώ ότι έχω ταυτότητα του κόμματος αριθμός είκοσι τέσσερα δυο μηδενικά, βγαλμένη στο όνομα του Νικήτα Μπαλμάσεβ, απ' τήν επιτροπή του κόμματος του Κρασνοντάρ. Τη ζωή μου ως το 1914 την έζησα σπιτίσια. Δούλευα με τους γονείς μου στα χωράφια, ώσπου τ' άφησα και πέρασα στις γραμμές του ιμπεριαλισμού, για να πολεμήσω για τον πολίτη Πουανκαρέ και το δήμιο της γερμανικής επανάστασης Έβερτ-Νόσκε που, πρέπει να πιστεύουμε, κοιμόντουσαν κι' είδαν στο όνειρό τους πως βοηθούσαν το χωριό όπου γεννήθηκα, το Ιβάν Σβιατόϊ, της περιφέρειας του Κουμπάν. Κι' έτσι τραβούσα το κορδόνι, ώσπου ο σύντροφος Λένιν μαζί με το σύντροφο Τρότσκυ γύρισαν την αγριεμένη λόγχη μου και μούδειξαν άντερα πιο βολικά για ξεκοίλιασμα. Από τότε έχω τον αριθμό είκοσι τέσσερα δυό μηδενικά στην άκρη της λόγχης μου, και μου κάνει μεγάλη ντροπή και μου φαίνεται πολύ αστείο ν' ακούω τώρα από σας, σύντροφε ανακριτή Μπουρτένκο, τις άπρεπες αυτές ανοησίες για το νοσοκομείο Ν. Το νοσοκομείο αυτό τόχω γραμμένο στα παλιά μου τα παπούτσια. Ούτε πυροβολούσα ούτε φασαρία έκανα—πράμα που δε μπορούσε να γίνει. Είχαμε πληγωθεί κι' οι τρεις μας, δηλ: ο μαχητής Γολοβίτσιν, ο μαχητής Κουστώβ κι εγώ. Είχαμε πυρετό στα κόκαλα μας και δεν κάναμε επίθεση στο νοσοκομείο μα κλαίγαμε μόνο, ντυμένοι με τους μανδύες του νοσοκομείου, καταμεσίς στη πλατεία, ανάμεσα στον ελεύθερο εβραίϊκό πληθυσμό. Όσο για το σπάσιμο των τριών τζαμιών που χαλάσαμε με τα πιστόλια μας, σας λέω μ' όλη την καρδιά μου πως τα τζάμια δεν εκτελούσαν τον προορισμό τους, γιατί ήταν στην .αποθήκη, κι' εκεί δεν χρειάζονται τζάμια. Κι' ο γιατρός Γιάβεϊν, βλέποντας το χολιασμένο αυτό πιστολίδι μας, κορόϊδευε μόνο με διάφορα χαμόγελα απ' το παράθυρο του νοσοκομείου του, πράμα που μπορούν να το βεβαιώσουν οι ως άνω ελεύθεροι Εβραίοι του χωρίον Κόζιν. Για το γιατρό Γιάβεϊν σας αναφέρω ακόμα, σύντροφε ανακριτή, πως κορόιδευε όταν εμείς οι τρεις πληγωμένοι, δηλαδή ο μαχητής Γολοβίτσιν. ο μαχητής Κουστώβ κι' εγώ, πήγαμε στην αρχή για θεραπεία, κι' εκείνος με τα πρώτα του λόγια μας δήλωσε αρκετά απότομα : εσείς μαχητές, να λουστείτε ο καθένας σας στο μπάνιο, τον οπλισμό σας και τα ρούχα σας να τα βγάλετε αμέσως, τα φοβούμαι μήπως έχουνε μόλυνση, θα τα στείλω χωρίς άλλο στήν αποθήκη... Και τότε, βλέποντας μπροστά μας ένα θηρίο κι' όχι άνθρωπο, ο μαχητής Κουστώβ προχώρησε με το σπασμένο του πόδι και είπε : Τί μόλυνση μπορεί νάχει το κοφτερό σπαθί των κοζάκων του Κουμπάν, εξόν απ' αυτήν που έχει για τους εχθρούς της επανάστασης μας ;

Και ζήτησε να μάθει, αν στην αποθήκη υπήρχε πραγματικά μαχητής του κόμματος, ή ήταν κανένας απ' την ανοργάνωτη μάζα. 

Και πάνω σ' αυτό, ο γιατρός Γιάβεϊν, φαίνεται, είδε πως εμείς μπορούμε πολύ καλά να καταλαβαίνουμε την προδοσία.
Μας γύρισε την πλάτη του και χωρίς άλλες κουβέντες μας έστειλε στο θάλαμο, και πάλι με διάφορα χαμόγελα, όπου και πήγαμε σέρνοντας τα σπασμένα μας πόδια, κουνώντας τα σακατεμένα μας χέρια, βαστώντας ο ένας τον άλλο, γιατί και οι τρεις είμαστε συμπατριώτες, από το χωριό Ιβάν Σβιατόϊ, δηλαδή ο σύντροφος Γολοβίτσιν, ο σύντροφος Κουστώβ κι' εγώ είμαστε συμπατριώτες κι' έχουμε την ίδια μοίρα. Κι' όποιος έχει, σκισμένο το πόδι του βαστάει το φίλο του απ' το χέρι, κι' όποιος δεν έχει χέρι ακουμπάει στον ώμο του φίλου του. Σύμφωνα με τη διαταγή που πήραμε, πήγαμε στο θάλαμο όπου περιμέναμε να βρούμε ψυγαγωγία κι' αφοσίωση στη δουλειά. Θέλετε όμως να μάθετε τί είδαμε όταν μπήκαμε εκεί μέσα ; Είδαμε φαντάρους, αποκλειστικά του πεζικού, καθισμένους στα στρωμένα κρεβάτια να παίζουν ντάμα, και κοντά τους ψηλόκορμες  αδελφές, αρκετά γεμάτες, να κάνουν κόρτε. Σαν το είδαμε αυτό σταματήσαμε, λες και μας χτύπησε κεραυνός.
—Ξοφλήσατε με τον πόλεμο παιδιά; φωνάζω στους πληγωμένους.
—Ξοφλήσαμε, αποκρίνονται οι πληγωμένοι, και κουνάνε τις ντάμες πούταν φτιαγμένες από ψωμί.
— Νωρίς, λέω, ξόφλησες πεζικό, όταν ο εχθρός περπατάει πάνω στα μαλακά κι' αθόρυβα πόδια του δεκαπέντε βέρστια απ' εδώ, κι' όταν στην εφημερίδα «Κόκκινος Καβαλάρης» διαβάζει κανείς για τη διεθνή μας θέση. Είναι φριχτό αυτό, ο ορίζοντας είναι σκεπασμένος με σύγνεφα,..

Όμως τα λόγια μου τινάχτηκαν απ' το ηρωικό πεζικό όπως τινάζεται το φουσκί των γιδιών απ' το ταμπούρλο του συντάγματος. Κι' αντί γι' άλλη κουβέντα, οι αδελφές μας οδήγησαν στα κρεβάτια μας κι' άρχισαν και πάλι την πάρλα για την παράδοση του οπλισμού, λες κι' είχαμε νικηθεί πια. Με τις κουβέντες τους αυτές, ο Κουστώβ, ταράχτηκε όσο δε λέγεται, κι' άρχισε να σκίζει την πληγή του, που ήταν στον αριστερό του ώμο, πάνω απ' τη ματωμένη καρδιά του μαχητή και του προλετάριου. Βλέποντας αυτό, οι αδελφές, σώπασαν για πολύ λίγην ώρα, μα ύστερα σαν ανοργάνωτη μάζα που ήταν ξανάρχισαν την κοροϊδία τους, κι' άρχισαν να στέλνουν εθελοντές για να μας βγάλουν τα ρούχα πάνω στον ύπνο μας, ή μας βάζανε, για ψυχαγωγία, να παίζουμε θεατρικό ρόλο με γυναικεία φουστάνια, πράμα που δεν ταιριάζει σ' εμάς.
Οι σκληρές κι' αλύπητες αδελφές! Πολλές φορές, δοκίμασαν να μας κοιμήσουν με σκονάκια για να μας πάρουν τα ρούχα, έτσι που αρχίσαμε να κοιμούμαστε με τη σειρά. Και στ' αποχωρητήριο ακόμα, πηγαίναμε μ' όλη τη στολή μας και με τά πιστόλια μας. Κι' αφού ταλαιπωρηθήκαμε έτσι μια βδομάδα και μια μέρα, αρχίσαμε να παραμιλούμε, να βλέπουμε φαντάσματα, και στο τέλος, ξυπνήσαμε το πρωί στις 4 Αυγούστου, όπως λέει η κατηγορία, και είδαμε την αλλαγή, ότι πλαγιάζουμε δηλαδή με μανδύες με αριθμούς, σαν κατάδικοι, χωρίς όπλα και χωρίς τα ρούχα μας που τα πλέξανε οι μανάδες μας, οι αδύναμες γριές του Κουμπάν. . Και το πεζικό, βλέποντας πως υποφέρανε τρεις κόκκινοι καβαλάρηδες, μας κοροϊδεύει, και μαζί τους κι' οι άπονες αδελφές που μας ρίξανε από χτές το βράδι υπνωτικό και τώρα κουνούσαν τα νεανικά τους στήθια και μας φέρνουν σε δίσκους κακάο με μπόλικο γάλα. Μέσα σ' όλη τούτη την εύθυμη φασαρία, το πεζικό άρχισε να χτυπάει τις πατερίτσες του δυνατά, και να μας τσιμπάει στα πλευρά σα νάμαστε πληρωμένα κορίτσια, για να πουν πως να, ξόφλησες με τον πόλεμο και συ, Πρώτη Στρατιά του Ιππικού του Μπουντιόνυ. Μα όχι, κατσαρομάλληδες σύντροφοι, που φτιάξατε μεγάλες κοιλιές και βαράτε τη νύχτα σα με πολυβόλο, δεν ξόφλησε το ιππικό. Μαζευτήκαμε το λοιπόν και οι τρεις στην αυλή και απ' εκεί τραβήξαμε με τη ζέστη και με τις μελανιές πληγές μας για τον πολίτη Μπόϊντερμαν, τον πρόεδρο της τοπικής επιτροπής, που χωρίς αυτόν, σύντροφε ανακριτή Μπουρτένκο, ίσως να μη γινότανε αυτή η παρεξήγηση με το πιστολίδι.
Και μ' όλο που δε μπορούμε να πούμε τίποτα για τον πολίτη Μπόϊντερμαν, όμως όταν μπήκαμε στο γραφείο του πρόεδρου της τοπικής επιτροπής προσέξαμε κάποιον πολίτη ηλικιωμένο, ντυμένο μέ προβιά, Εβραίο στην εθνικότητα, που καθότανε σ' ένα τραπέζι γεμάτο χαρτιά, έτσι που αρρώσταινες να το βλέπεις ... Ο πολίτης Μπόϊντερμαν κοιτάζει πότε δω, πότε κει, και φαίνεται πως δε μπορεί να  καταλάβει τίποτα απ' αυτά τα χαρτιά, πως βρήκε το  μπελά του μ' αυτά τα χαρτιά, κι' ακόμα περισσοτερο που οι άγνωστοι, μα τιμημένοι μαχητές πλησιάζουν φοβεροί τον πολίτη Μπόϊντερμαν για τρόφιμα. Και μαζί μ' αυτούς είναι και τοπικοί εργάτες που αναφέρουν γι' αντίδραση στα γειτονικά χωριά, και πάνω σ' αυτό, έρχονται απλοί εργάτες του κέντρου πού θέλουν να στεφανωθούν γρήγορα και χωρίς χασομέρι. .. Το ίδιο κι' εμείς, αναφέραμε την περίπτωση προδοσίας στο νοσοκομείο, όμως ο πολίτης Μπόϊντερμαν γούρλωσε πάνω μας τα μάτια του και πάλι κοίταξε πότε δω πότε κει, μας χάιδεψε τον ώμο, πράμα που δεν ταιριάζει στην εξουσία, δεν έδωσε καμιά λύση και μόνο έλεγε : σύντροφοι μαχητές, αν λυπάστε τά Σοβιέτ, αφήστε αυτό το γραφείο, πράμα που δε μπορούσαμε να δεχτούμε, δηλαδή να βγούμε απ' το γραφείο, μα  ζητήσαμε όλοι μας ταυτότητα και όταν δεν την πήραμε, χάσαμε το λογικό μας Και με χαμένο το λογικό μας βγήκαμε στην πλατεία  μπροστά στο νοσοκομείο, όπου και αφοπλίσαμε την  αστυνομία στο πρόσωπο ενός στρατιώτη του ιππικού και με δάκρυα στα μάτια χαλάσαμε τρία παλιοτζάμια εις την ως άνω αποθήκη. Ο γιατρός Γιαβέϊν την ώρα αυτή έκανε χειρονομίες και χαμογελούσε άσκημα, την ώρα που ο σύντροφος Κουστώβ ήτανε να πεθάνει απ' την αρρώστεια του υστέρα από τέσσερις μέρες !
Στη σύντομη κόκκινη ζωή του, ο σύντροφος Κουστώβ, ανησυχούσε πάντα για την προδοσία που μας γνέφει τώρα απ' το παράθυρο, που κοροϊδεύει το αμόρφωτο προλεταριάτο, μα το προλεταριάτο, σύντροφοι, ξέρει και μόνο του πως είναι αμόρφωτο, πονούμε γι' αυτό, η ψυχή μας καίει και σκίζει με τη φωτιά της τη φυλακή της σάρκας και τον περιορισμό των ελεϊνών παιδιών...
Η προδοσία, σας λέω, σύντροφε ανακριτή Μπουρντένκο, μας χαμογελάει απ' το παράθυρο, η προδοσία περπατάει ξυπόλητη μέσα στο σπίτι μας, η προδοσία κρέμασε στη ράχη της τα παπούτσια, για να μη τρίζουν τα πατώματα του σπιτιού που το κλέβουν ...

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ

Βασική Διάρθρωσις της Δημοκρατίας της Κύπρου 

1. Το Κράτος της Κύπρου είναι Δημοκρατία με Προεδρικόν σύστημα, της οποίας ο Πρόεδρος είναι Έλλην και ο Αντιπρόεδρος Τούρκος, αντιστοίχως εκλεγόμενοι υπό της ελληνικής και τουρκι­κής Κοινότητος δια καθολικής ψηφοφορίας. 
2. Αι επίσημοι γλώσσαι της Δημοκρατίας της Κύπρου είναι η Ελληνική και η Τουρκική. Αι νομοθετικαί και διοικητικαί πρά­ξεις και τα έγγραφα δέον να συντάσσωνται και να δημοσιεύονται εις αμφοτέρας τας επισήμους γλώσσας. 

3. Η Δημοκρατία της Κύπρου θα έχη ιδίαν σημαίαν, ουδετέ­ρου χρώματος και σχεδίου, εκλεγησομένων από κοινού υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας. 
Αι Αρχαί και αι Κοινότητες θα δύνανται κατά τας εορτασί­μους ημέρας να υψώνουν την ελληνικήν και τουρκικήν σημαίαν συγχρόνως μετά της σημαίας της Κύπρου. 
Η ελληνική και η τουρκική Κοινότης θα δικαιούνται να εορτάζουν τας ελληνικάς και τουρκικάς εθνικάς εορτάς. 
4. Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα εκλέγωνται διά περίοδον 5 ετών. 
Εν περιπτώσει απουσίας, κωλύματος ή χηρείας των θέσεων αυτών ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα αντικαθίστανται αντιστοίχως από τον Πρόεδρον και τον Αντιπρόεδρον της Βουλής. 
Εν περιπτώσει χηρείας των αντιστοίχων θέσεων θα λαμβάνη χώραν η εκλογή νέων αξιωματούχων εντός τεσσαράκοντα πέντε το πολύ ήμερων. 
Η εγκατάστασις εις τα αξιώματα αυτών του Προέδρου και του Αντιπροέδρου θα γίνεται υπό της Βουλής, ενώπιον της οποίας ού­τοι θα ορκίζωνται πίστιν και σεβασμόν προς το Σύνταγμα. Προς τον σκοπόν αυτόν η Βουλή θα συνέρχεται εντός εικοσιτετραώρου από της συγκροτήσεως της.

5. Η Εκτελεστική Εξουσία θα ασκήται υπό του Προέδρου και του   Αντιπροέδρου. Προς τούτο ούτοι θα διαθέτουν Υπουργικόν Συμβούλιον αποτελούμενον υπό 7 Ελλήνων και 3 Τούρκων Υπουργών. Οι Υπουργοί θα υποδεικνύωνται αντιστοίχως υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου, οίτινες θα τους διορίζουν δια πράξεως υπογραφομένης από κοινού.
Οι Υπουργοί θα δύνανται να εκλέγωνται εκτός της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Αι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου θα λαμβάνωνται κατ' απόλυτον πλειοψηφίαν.
Αι ούτω λαμβανόμεναι αποφάσεις θα πρέπει να δημοσιεύωνται πάραυτα υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου δια καταχωρήσεως, εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Εν τούτοις, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα έχουν δικαίω­μα οριστικής αρνησικυρίας και δικαίωμα παραπομπής επί των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, υπό τους αυτούς όρους τους ισχύοντας δια τους νόμους και τας αποφάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων.
6. Η Νομοθετική Εξουσία θα ασκήται υπό Βουλής των Αντιπροσώπων, εκλεγομένων δια περίοδον 5 ετών δια καθολικής ψηφοφορίας, υπό εκάστης Κοινότητος κεχωρισμένως, κατ' αναλογίαν 70% δια την ελληνικήν και 30% δια την τουρκική ν Κοινότητα,αναλογίαν άριζομένην ανεξαρτήτως στατιστικών δεδομένων. (Σημ. Ο αριθμός των Αντιπροσώπων θα ορισθή δια κοινής συμφωνίας υπό
των Κοινοτήτων).
Η Βουλή των Αντιπροσώπων θα είναι αρμοδία δι' όλα τα ζητήματα πλήν εκείνων άτινα ρητώς επιφυλάσσονται δια τας Κοινοτικάς Βουλάς. Εν περιπτώσει συγκρούσεως αρμοδιότητος, τΗν διαφοράν θα επιλύη το Ανώτατον Συνταγματικόν Δικαστήριον, όπερ θα αποτελήται από ένα Έλληνα, ένα Τούρκον και ένα ουδέτερον, διοριζομένους από κοινού υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Του Δικαστη ρίου θα προεδρεύη ο ουδέτερος. 
7. Οι νόμοι και αι αποφάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων θα υιοθετούνται κατ' απόλυτον πλειοψηφίαν των παρόντων μελών,  θα δημοσιεύωνται εντός προθεσμίας 15 ήμερων, εκτός αν ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος τα επαναφέρουν προς νέαν εξέτασιν συμφώνως προς το σημείον 9.
Αι συνταγματικαί διατάξεις, πλην των βασικών άρθρων, θα δύνανται να τροποποιούνται υπό πλειοψηφίας αποτελουμένης από τα δύο τρίτα των ελληνικών μελών και τα δύο τρίτα των τουρ­κικών μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Πάσα τροποποίησις του εκλογικού νόμου, ως και πάσα επιψήφισις νόμου σχετικού προς τους Δήμους και νόμου καθιερούντος φόρους ή τέλη απαιτεί απλήν πλειοψηφίαν των ελληνικών καιί των τουρκικών μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων, άτινα μετέχουν της ψηφοφορίας, των μεν και των δε κεχωρισμένως.
Καθ' όσον αφορά την έγκρισιν ταυ προϋπολογισμού ο Πρόε­δρος και ο Αντιπρόεδρος θα δύνανται να κάμουν χρήσιν του δι­καιώματος της παραπομπής εις την Βουλήν των Αντιπροσώπων εν ή περιπτώσει κρίνουν ότι λαμβάνει χώραν δυσμενής διάκρισις. Εαν η Βουλή των Αντιπροσώπων επιμείνη επί των αποφάσεων της, ο πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα δύνανται να προσφύγουν εις το Ανώτατον Συνταγματικόν Δικαστήριον.
8. Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα έχουν κεχωρισμένως και από κοινού το δικαίωμα της εριστικής αρνησικυρίας επί παν­τός νόμου ή αποφάσεως αναφερομένων εις τας εξωτερικάς υποθέ­σεις, πλην της συμετοχής της Δημοκρατίας της Κύπρου εις Διε­θνείς Οργανισμούς και Σύμφωνα Συμμαχίας εις τα οποία συμμε­τέχουν τόσον η Ελλάς όσον και η Τουρκία, ως και επί της αμύ­νης και της ασφαλείας ως αύται καθορίζονται εις το παράρτημα I.
9. Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχουν κεχωρισμένως και από κοινού το δικαίωμα της παραπομπής επί όλων των νόμων και αποφάσεων, αι οποίαι θα δύνανται να πα­ραπεμφθούν εις την Βουλήν των Αντιπροσώπων εντός προθεσμίας, κατ' ανώτατον όριον, 15 ήμερων προς επανεξέτασιν.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων οφείλει να αποφανθή εντός προ­θεσμίας 15 ήμερων επί του αντικειμένου της παραπομπής. Εν ή περιπτώσει η Βουλή των Αντιπροσώπων εμμείνη εις τας αποφά­σεις, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος οφείλουν να δημοσιεύσουν τον εν λόγω νόμον ή απόφασιν εντός των καθοριζομένων δια την δημοσίευσιν των νόμων και αποφάσεων προθεσμιών.

Οι νόμοι και αι αποφάσεις αι οποίαι θα θεωρούνται υπό του Προέδρου ή του Αντιπροέδρου ως μεροληπτικαί δια την μίαν εκ των δύο Κοινοτήτων θα υποβάλλωνται εις το Ανώτατον Συνταγματικόν Δικαστήριον, το οποίον θα δύναται να ακυροί ή παραπέμπη τον νόμον ή την απόφασιν ταύτην εις την Βουλήν των Αντιπροσώπων προς επανεξέτασιν εν όλω ή εν μέρει. Ο νόμος ή η απόφασις αύτη δεν θα είναι εκτελεστά πριν ή αποφασίσουν το Ανώτατον Συνταγματικόν Δικαστήριον ή η Βουλή των Αντιπροσώπων εις περίπτωσιν παραπομπής.
10. Εκάστη Κοινότης θα έχη την Κοινοτικήν αυτής Βουλήν, αποτελουμένην εξ αριθμού Αντιπροσώπων, ο οποίος θα ορισθή υπό της ιδίας.
Αι Κοινοτικαί Βουλαί θα κέκτηνται το δικαίωμα να επιβάλλουν εισφοράς και προσωπικά τέλη εις τα μέλη της Κοινότητος των ίνα αντεπεξέλθουν εις τας ανάγκας των έργων και ιδρυμάτων, ων ο έλεγχος ταις ανήκει.
Αι Κοινοτικαί Βουλαί θα είναι αρμόδιαι εφ' όλων των θρησκευτικών, εκπαιδευτικών, πνευματικών καί διδακτικών ζητημάτων ως επίσης και επί της προσωπικής καταστάσεως, θα είναι ωσαύτως αρμόδιαι εφ' όλων των ζητημάτων όπου τα συμφέροντα και ιδρύματα είναι φύσεως καθαρώς κοινοτικής, ώς τά Ιδρύματα, καθιδρύματα και ενώσεις αγαθοεργαί και άθλητικαί, συνεταιρισμοί παραγωγής και καταναλώσεως, ή πιστωτικά ιδρύματα συσταθέντα προς τον σκοπόν να προαγάγουν την ευημερίαν της μιας των Κοινοτήτων. (Σημ. Εννοείται βεβαίως ότι αι διατάξεις αι περιλαμβανόμεναι εις την παρούσαν παράγραφον δεν θα δύνανται να ερμηνευθώσιν κατά τρόπον εμποδίζοντα την δημιουργίαν ιδρυμάτων μικτών ή κοινών εκεί όπου οι κάτοικοι θα το επεθύμουν).
Οι συνεταιρισμοί ούτοι παραγωγής και καταναλώσεως ή τα πιστωτικά ιδρύματα, οίτινες θα διέπωνται υπό των νόμων της Δημοκρατίας, θα υπάγωνται, καθ' όσον αφορά τον έλεγχον αυτών, εις τας Κοινοτικάς Βουλάς.
Αι Κοινοτικαί Βουλαί θα είναι επίσης αρμόδιαι δια να προαγάγουν τους σκοπούς τους επιδιωκομένους υπό των Δημαρχιών, αποτελουμένων εκ μιας μόνης Κοινότητος. Αι Δημαρχίαι αύται, αίτινες θα υπάγωνται εις τους νόμους της Δημοκρατίας, θα έπιβλέπωνται όσον αφορά εις την λειτουργίαν των υπό των Κοινοτικών Βουλών.
Εις ην περίπτωσιν η κεντρική διοίκησις θα πρέπει, από μέρους της, να προβή εις έλεγχον των ιδρυμάτων ή Δημαρχιών, μνημονευομένων εις τας δύο προηγουμένας παραγράφους, σύμφωνους προς την εν ισχύϊ νομοθεσίαν, ο έλεγχος ούτος δέον να διενεργήται δια λειτουργών ανηκόντων εις την κοινότητα εις ην ανήκει το εν λόγω ίδρυμα, καθίδρυμα ή η Δημαρχία.
11. Η Διοίκησις θα αποτελείται κατά ποσοστόν 70% εξ Ελλήνων καί 30% εκ Τούρκων.
Εννοείται, βεβαίως, ότι η ποσοστιαία αύτη αναλογία θα τυγχάνη εφαρμογής, εφ' όσον τούτο θα είναι πρακτικώς δυνατόν εις όλους τους βαθμούς της διοικητικής ιεραρχίας.
Εις τας περιοχάς ή πόλεις αποτελουμένας εκ μιας εκ των Κοινοτήτων "κατά πλειοψηφίαν πλησιάζουσαν τα 100%, τα όργανα των τοπικών διοικήσεων, εξαρτώμενα εκ της κεντρικής διοικήσεως, θα αποτελούνται εκ λειτουργών ανηκόντων εις την Κοινότητα αυτήν μόνον.
12. Οι βοηθοί του Εισαγγελέως της Δημοκρατίας, του Γενικού Επιθεωρητού, του θησαυροφύλακος και του Διοικητού της Εκδοτικής Τραπέζης δεν θα δύνανται να ανήκουν εις την ιδίαν προς τους προϊσταμένους αυτών Κοινότητα. Οι αξιωματούχοι των θέσεων αυτών θα διορίζωνται, κατόπιν κοινής συμφωνίας υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου τής Δημοκρατίας.
13. Οι Αρχηγοί και Υπαρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, των Δυνάμεων Χωροφυλακής και της Αστυνομίας θα διορίζονται κατόπιν κοινής συμφωνίας υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας.
Ο εις εκ των Αρχηγών αυτών θα είναι Τούρκος και εκεί όπου ο Αρχηγός θα ανήκη εις την μίαν εκ των Κοινοτήτων, ο Υπαρχηγός δέον να ανήκη εις την ετέραν.
14. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία δεν θα δύναται να καθιερωθή ειμή μόνον κατόπιν συμφωνίας του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας. Η Κύπρος θα έχη στρατόν 2.000 ανδρών, εξ ων τα 60% θα είναι Έλληνες και τα 40% Τούρκοι.
Αι δυνάμεις ασφαλείας (Χωροφυλακή και Αστυνομία) θα έχουν δύναμιν 2.000 ανδρών, ήτις θα δύναται να ελαττωθή ή να αυξηθή κατόπιν κοινής συμφωνίας του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Αι δυνάμεις ασφαλείας θα αποτελούνται κατά 70% εξ Ελλήνων και κατά 30% εκ Τούρκων. Εν τούτοις, δια μίαν αρχικήν περίοδον η αναλογία αύτη θα ηδύνατο να υψωθή εις εν maximum 40% δια τούς Τούρκους (και, κατά συνέπειαν, να ελαττωθή εις 60% δια τους Έλληνας), ίνα μη απολυθούν οι Τούρκοι, οι υπηρετούντες σήμερον εις το Σώμα της Αστυνομίας, πλην της επικουρικής Αστυνομίας.
15. Αι δυνάμεις αι σταθμεύουσαι εις περιοχάς του εδάφους της Δημοκρατίας κατοικουμένας κατά ποσοστόν προσεγγίζον το 100% από μέλη μιας μόνης Κοινότητος, δέον να ανήκουν εις την Κοινότητα ταύτην.
16. Εν Ανώτατον Δικαστήριον θα ιδρυθή, το οποίον θα αποτελείται εκ δύο Ελλήνων, ενός Τούρκου και ενός ουδετέρου ωριζομένων από κοινού υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας.
Το Δικαστήριον θα προεδρεύεται υπό του ουδετέρου Δικαστού όστις θα κέκτηται δύο ψήφους.
Το Δικαστήριον τούτο αποτελεί το Ανώτατον Συμβούλιον του Δικαστικού Σώματος (Διορισμοί, προαγωγαί των Δικαστών, κλπ.).
17. Αι διαφοραί αστικής φύσεως, εις ην περίπτωσιν ο ενάγων και ο εναγόμενος ανήκουν εις την αυτήν Κοινότητα, θα δικάζονται υπό Δικαστηρίου αποτελουμένου εκ Δικαστών ανηκόντων εις την Κοινότητα ταύτην. Εάν ο ενάγων και ο εναγόμενος ανήκουν εις διαφόρους Κοινότητας, η σύνθεσις του Δικαστηρίου θα είναι μικτή και θα καθορίζεται υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Τα Δικαστήρια τα επιλαμβανόμενα διαφορών αστικής φύσεως σχετικών προς την προσωπικήν κατάστασιν και τα θρησκευτικά ζητήματα, τα επιφυλαχθέντα εις την αρμοδιότητα των Κοινοτικών Βουλών συμφώνως προς το σημείον 10, Θα απαρτίζωνται εξ ολοκλήρου εκ Δικαστών ανηκόντων εις την αντίστοιχον Κοινότητα. Η σύνθεσις και οι βαθμοί των Δικαστηρίων αυτών θα καθορισθούν συμφώνως προς τον νόμον τον τεθέντα υπό της Κοινοτικής Βουλής και θα εφαρμόζουν τον νόμον τον τεθέντα υπό της Κοινοτικής Βουλής.
Όσον αφορά εις τας ποινικάς υποθέσεις, το Δικαστήριον θα αποτελήται εκ Δικαστών ανηκόντων εις την ιδίαν προς τον κατηγορούμενον Κοινότητα. Εάν το παθόν μέρος ανήκει εις άλλην Κοινότητα, η σύνθεσις του Δικαστηρίου θα είναι μικτή και θα καθορίζεται υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

18. O Πρόεδρος και o Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας κέκτηνται κεχωρισμένως τo δικαίωμα να δίδουν χάριν εις τους καταδικασμένους εις θάνατον, τους ανήκοντας εις τας αντιστοίχους αυτών Κοινότητας. Εις ην περίπτωσιν οι εγκληματίαι και οι παθόντες ανήκουν εις διαφόρους Κοινότητας, το δικαίωμα της χάριτος, δέον να ενασκήται κατόπιν κοινής συμφωνίας υπό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Εις περίπτωσιν διαφωνίας η φωνή της επιεικείας θα επικρατή. Εις περίπτωσιν χάριτος η κεφαλική ποινή θα μετατρέπεται εις ισόβιον κάθειρξιν.
19. Εις περίπτωσιν αγροτικής μεταρρυθμίσεως, αι γαίαι δεν θα δύνανται να διανέμωνται ειμή εις πρόσωπα ανήκοντα εις την ιδίαν κοινότητα προς τον ιδιοκτήτην καθ' ου η απαλλοτρίωσις.
Καθ' όσον αφορά τας απαλλοτριώσεις τας διενεργουμένας υπό του Κράτους ως επίσης και υπό των δημαρχιών, αύται δεν θα δύνανται να διενεργούνται ειμή έναντι δικαίας αποζημιώσεως οριζόμενης, εις περίπτωσιν αμφισβητήσεως, υπό των Δικαστηρίων. Η προσφυγή εις τα Δικαστήρια θα έχη ανασταλτικήν ίσχύν.
Τα απαλλοτριωθέντα αγαθά δεν θα δύνανται να χρησιμοποιηθούν ειμή δια τον σκοπόν δι' ον εγένετο η απαλλοτρίωσις. Εις αντίθετον περίπτωσιν τα αγαθά θ' αποδίδωνται εις τους ιδιοκτήτας αυτών.
20. Χωριστά Δημαρχεία θα δημιουργηθούν εις τας πέντε με-γαλυτέρας πόλεις της Κύπρου υπό των Τούρκων κατοίκων των πόλεων αυτών. Εν τούτοις, α) εις εκάστην των πόλεων τούτων εν όργανον συντονισμού θα δημιουργηθή το οποίον θα μεριμνή δια τας εργασίας αίτινες δέον να ενεργούνται από κοινού και θα ασχολήται με τας υποθέσεις αίτινες χρειάζονται σχετικήν συνεργασίαν. Τά όργανα ταύτα θα απαρτίζωνται εκ δύο μελών εκλεγομένων υπό των ελληνικών Δημαρχείων, δύο μελών εκλεγομένων υπό των τουρκικών Δημαρχείων και ενός Προέδρου εκλεγομένου κατόπιν κοινήςσυμφωνίας υπό των δύο Δημαρχείων, β) Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα εξετάσουν εντός τεσσάρων ετών εάν ο χωρισμός ούτος των Δημαρχείων εις τας πέντε μεγαλυτέρας πόλεις θα πρέπη να συνεχισθή ή όχι.
21. Μία συνθήκη εγγυουμένη την ανεξαρτησίαν, την εδαφικήν ακεραιότητα και το Σύνταγμα του νέου Κράτους της Κύπρου θα συναφθή μεταξύ της Δημοκρατίας της Κύπρου, της Ελλάδος, του Ηνωμ. Βασιλείου και της Τουρκίας. Μία στρατιωτική συμμαχία θα συναφθή επίσης μεταξύ της Δημοκρατίας της Κύπρου, της Ελλάδος και της Τουρκίας,
Αι δύο πράξεις αύται θα έχουν συνταγματικήν ισχύν (η τε-λευταία αύτη παράγραφος θα περιληφθή εντός του Συντάγματος ως θεμελιώδες άρθρον).
22. Θα αναγνωρισθή ότι η ολοκληρωτική ή μερική ένωσις της Κύπρου μεθ' οιουδήποτε Κράτους ή η χωριστή ανεξαρτησία θα αποκλεισθούν.
23. Η Δημοκρατία της Κύπρου θα παραχωρήση την ρήτρα του μάλλον ευνοουμένου Κράτους εις την Μ. Βρεταννίαν, την Ελλάδα και την Τουρκίαν δι' όλας τας συμφωνίας οιασδήποτε φύσεως. Η διάταξις αύτη δεν περιλαμβάνει τα σύμφωνα μεταξύ της Δημοκρατίας της Κύπρου καί του Ηνωμ. Βασιλείου αφορώντα εις τας βάσεις και στρατιωτικάς ευκολίας τας παραχωρουμένας εις το Ηνωμ. Βασίλειον.
24. Η ελληνική και η τουρκική Κυβέρνησις θα έχουν το δικαίωμα να επιχορηγούν τα εκπαιδευτικά, πνευματικά, αθλητικά ιδρύματα και τα φιλανθρωπικά εργα τα ανήκοντα εις τας αντιστοίχους κοινότητας.
Ομοίως, εις ην περίπτωσιν μία εκ των Κοινοτήτων κρίνη ότι δεν διαθέτει τον αναγκαίον αριθμόν διδασκάλων, καθηγητών ή κληρικών δια την λειτουργίαν των ιδρυμάτων αυτών, η ελληνική και τουρκική Κυβέρνησις θα δύνανται να ταις παρέχουν, τα απολύτως αναγκαία μέσα δια να αντιμετωπίσουν τας ανάγκας των.
25. Εν εκ των ακολούθων Υπουργείων, είτε το Υπουργείον

Εξωτερικών, είτε το Ύπουργείον Δικαιοσύνης, είτε το Υπουργείον Οικονομικών θα ανατεθή εις Τούρκον. Εάν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος συμφωνήσουν, θα δύνανται να υποκαταστήσουν εις το σύστημα τούτο εν σύστημα εναλλαγής.
26. Το νέον Κράτος, το οποίον θα γεννηθή διά της υπογραφής των Συνθηκών, θα πρέπει να συγκροτηθή το ταχύτερον δυνατόν και εντός προθεσμίας μη υπερβαινούσης τους τρεις μήνας μετά την υπογραφήν των Συνθηκών τούτων.
27. Άπαντα τα ανωτέρω μνημονευόμενα σημεία θα θεωρηθούν ως θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος της Κύπρου.



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
Α
Ζητήματα αμύνης, υποκείμενα εις αρνησικυρίαν, συμφώνως προς το σημείον 9 της βασικής διαρθρώσεως, είναι τα ακόλουθα ζητήματα:
α) Σύνθεσις καί δύναμις των Ενόπλων Δυνάμεων και αι αφορώσαι εις αυτάς πιστώσεις.
β) Διορισμός και προαγωγή των στελεχών.
γ) Εισαγωγή υλικού πολέμου ως καί όλων των εκρηκτικών υλών.
δ) Παραχώρησις βάσεων καί άλλων ευκολιών εις σύμμαχα Κράτη.
Β
Τα υποκείμενα εις «αρνησικυρίαν ζητήματα ασφαλείας είναι τα ακόλουθα:
α) Διορισμός και προαγωγή των στελεχών, β) Κατανομή και στάθμευσις των δυνάμεων, γ) Έκτακτα μέτρα και στρατιωτικός νόμος, δ) Αστυνομικός νόμος.
(Καθορίζεται ότι εμπίπτει εις το δικαίωμα της αρνησικυρίας κάθε μέτρον ή απόφασις φύσεως εξαιρετικής, αλλ' όχι εκείναι αίτινες αφορούν εις την κανονικήν λειτουργίαν της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής.)

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Σ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ:¨ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΣ

 
Τήν 11/24 Ιουνίου 1920 ο Ελληνικός στρατός, ο προελάσας από Σάρδεων και Οδεμησίου, είχε καταλάβη την ωραίαν πόλιν του Αττάλου Φιλαδέλφειαν. Οι Τούρκοι υπό διοικητήν τον Συνταγματάρχην Ασσήρ- μπεη ετράπησαν εις άτακτον φυγήν, εγκαταλείψαντες εις χείρας μας άφθονον υλικόν πολέμου και πολλούς αιχμαλώτους. Ολίγας ώρας μετά την ύψωσιν της Ελληνικής σημαίας εις την απελευθερωθείσαν πόλιν ο τηλεγραφητής του σταθμού, τουρκομαθής Έλλην από την Ανατολήν, εκαλείτο επειγόντως εις το τηλέφωνον. Η πρόσκλησις έκαμεν εντύπωσιν, διότι το καταστραφέν τηλεφωνικόν σύρμα της νεοκαταληφθείσης υπό των Ελλήνων ζώνης δεν είχεν ακόμη αποκατασταθεί. Ήτο δυνατόν άρα γε το τηλεφώνημα να προήρχετο από τον εχθρόν ;
Με δικαίαν περιέργειαν λαμβάνει το ακουστικόν κέρας και ακούει έκπληκτος κάποιαν συνδιάλεξιν Τουρκικήν γενομένην εις σταθμόν πέραν της Φιλαδελφείας, δηλαδή εντός της Τουρκικής ζώνης... Ώστε η τηλεφωνική γραμμή με το εσωτερικόν δεν είχε καταστραφή.
Ο τηλεφωνητής μας , πριν δώση οιανδήποτε απάντησιν , ειδοποίησε τάχιστα τον εκεί πλησίον  ευρεθέντα συνταγματάρχην Π ο οποίος τον διέταξε να ερωτήση ποιος ήτο ο τηλεφώνων, πόθεν και τί εζήτει.
Η έκπληξις ήτο πολύ μεγάλη όταν εγνώσθη ότι τηλεφωνών ότι ο Τούρκος Συνταγματάρχης, διοικητής του Μετώπου Φιλαδελφείας, Ασσήρ-μπέης, ζητών να ομιλήση με την Φιλαδέλφειαν από τον σταθμόν του χωρίου Γκιουνέκιοϊ, όπου επήρε την αναπνοήν του φεύγων την Ελληνικήν καταδίωξιν. Από εκεί ήθελε να βεβαιωθή τηλεφωνικώς αν η Φιλαδέλφεια κατελήφθη από τους Έλληνας, ή μήπως εξηκολούθει η ηρωϊκή των Τούρκων αντίστασις. Δέον να σημειωθή ότι την ερώτησιν ταύτην διετάχθη να κάμη ο τηλεφωνητής του Γκιουνέκιοϊ, Έλλην τουρκομαθής ονόματι Μιχαήλ Φραγκόγλου, ο οποίος καίτοι διέτρεχε τον βέβαιον κίνδυνον να φονευθή επί τόπου από τον Ασσήρ μπεη, δεν εδίστασε, επωφελούμενος ολιγολέπτου εξόδου του Τούρκου Συνταγματάρχου από τον θάλαμον, να θέση ενήμερον τον εν Φιλαδελφεία συναδέλφον του ποίος ήτο ό ζητών τας πληροφορίας...
Ο 'Ελλην Συνταγματάρχης ευρέθη προ ευκαιρίας ανελπίστου, της οποίας έπρεπε να επωφεληθή με στρατηγικήν ψυχραιμίαν και ετοιμότητα.
Χωρίς να φορέση σαρίκι ή φέσι και χωρίς την επέμβασιν κανενός ιμάμη ή χότζα μεταβάλλεται αυθωρεί εις... Ισμαήλ-Χακί-μπέην, αρχηγόν κάποιας τουρκικής μονάδος, συλληφθέντα αιχμάλωτον και ως τοιούτος αναλαμβάνει να συνδιαλεχθή με τον Ασσήρ μπεη του Γκιουνέκιοϊ διά του στόματος του τουρκομαθούς τηλεφωνητού μας της Φιλαδελφείας.
-Αλλό! αλλό! Γκιουνέκιοϊ...
-Αλλό .. Φιλαδέλφεια, απαντά το Γκιουνέκιοϊ με την βραχνήν, την μόλις ακουομένην φωνήν του πεπαλαιωμένου τηλεφώνου του...
-Εδώ Φιλαδέλφεια... Σας ερωτά ο Ισμαήλ-Χακί μπέης τί θέλετε;
-Να μας πληροφορήσης τί συμβαίνει αυτού, οι Έλληνες που ευρίσκονται ; Εδώ ο Ασσήρ-μπέης ανησυχεί...
-Σουκίουρ Αλλάχ (Δόξα τω Θεώ) ο Ελληνικός στρατός δεν κατώρθωσεν ακόμη να μπη στη Φιλαδέλφεια ! Διέκοψε την προέλασίν του εις τα πρόθυρα της πόλεως και φαίνεται ότι αναμένει ενισχύσεις. Με το παρντόν κύριε συνταγματάρχα Ασσήρ μπέη, αλλά δεν ήτο φρόνιμον να φυγαδευθούν εις το εσωτερικόν όλαι αι αμαξοστοιχίαι μας και να μην έχωμεν αυτήν την στιγμήν μέσον να σώσωμεν τα πολύτιμα πυρομαχικά μας τά οποία κινδυνεύουν να περιπέσουν εις τα χέρια των γκιαούριδων. Έχομεν εξ άλλου τόσας οικογενείας στρατιωτικών μας που πρέπει να σταλούν εις το εσωτερικόν . Εκτός τούτου θα ήτο έργον προνοίας να σταλούν εις το εσωτερικόν και οι προύχοντες Έλληνες της Φιλαδελφείας , ίνα κρατηθούν ως όμηροι. Διστυχώς δεν διαθέτωμεν ούτε τραίνα, ούτε βωδάμαξες...
-Μα δεν είνε δύσκολον να σας αποστείλω μίαν αμαξοστοιχίαν, δια να γίνουν όσα μου τηλεφωνείτε, απαντά με ανακούφισιν ο Τούρκος συνταγματάρχης.
-Το γοργόν και χάριν έχει, του λέγει ο Ισμαήλ Χακί-μπέης. Φροντίσατε μόνον, μπέη μου, η ατμάμαξα να είνε εις αρίστην κατάστασιν, δηλαδή να είνε η καλλιτέρα από όσας έχετε αυτού και τα βαγγόνια όσο το δυνατόν περισσότερα ...
-«Πεκ-εΐ-εφέντιμ», απαντά το Γκιουνέκιοϊ. Η αμαξοστοιχία θα αναχωρήση αμέσως· Παρακαλείσθε να μας κρατήτε ενημέρους των συμβαινόντων είς τήν Φιλαδέλφειαν. Ο μεγαλοδύναμος Αλλάχ και ο Προφήτης δεν θα αφήσουν την Φιλαδέλφειαν μας να πέση εις τα χέρια των «απίστων»!! 
Δυο ώρας μετά την ιστορικήν αυτήν τηλεφωνικήν συνδιάλεξιν κατέφθανε από την Τουρκικήν ζώνην εις την Ελληνικήν Φιλαδέλφειαν μία μεγάλη ασθμαίνουσα και συρίζουσα αμαξοστοιχία ανεκτιμήτου αξίας δια τας ανάγκας του Ελληνικού στρατού την οποίαν υπεδέχοντο με ουρανομήκεις ζητωκραυγάς οι παρά τον σταθμόν φαντάροι και τσολιάδες...Δυστυχώς δεν ήταν μέσα και ο... Ασσήρ-μπέης.




Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Η ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΝΟΜΠΕΛ ΤΗΣ ΕΙΡΗNΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

De l'attribution du Nobel de la paix à l'U.E.


Garde SuisseστοAction française1 ημέρα πριν

  To βραβείο Nobel της Ειρήνης  για το έτος 2012 απονεμήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το γεγονός, ότι «μετέτρεψε την Ευρώπη από Ήπειρο εμπόλεμη σε Ήπειρο  ειρήνης» Η Επιτροπή του Βραβείου Nobel δήλωσε ότι « Ένωση έχει συνεισφέρει για περισσότερο από εξήντα χρόνια στη πρόοδο και τη συμφιλίωση, στη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη." Πρόβλημα: η Ένωση γεννήθηκε μετά το  1993 (ενεργοποίηση της Συνθήκης του Maastricht)  και διαδέχτηκε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (που και αυτή δημιουργήθηκε μετά το  1957) (...)-

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΡΟΥΜΑΝΙΑ: ΤΟ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΤΗΣ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1941-V

 23 Ιανουαρίου 1941: Επειδή τα στρατεύματα δεν είναι σε θέση να εκτοπίσουν τους Λεγεωνάριους από τα δημόσια κτίρια που έχουν καταλάβει, ο Στρατηγός Αντονέσκου δίνει την εντολή να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους το πυροβολικό. Την ίδια στιγμή, τα στρατεύματα στην πρωτεύουσα λαμβάνουν εντολές  να πυροβολούνται  ακόμα και μέσα στο πλήθος, όσοι περαστικοί αναγνωρίζονται σαν στελέχη του Κινήματος των Λεγεωνάρίων. Αρκετές εκατοντάδες που δεν είχαν τη παραμικρή σχέση με την πολιτική ή το Κίνημα των Λεγεωνάριων εκτελέστηκαν. Αυτά ήταν προμελετημένες ενέργειες που θα χρεώνονταν στο  Κίνημα των Λεγεωνάριων [1] ώστε να θεωρηθούν από τους  Γερμανούς  απείθαρχες και ασυνείδητες ενέργειες των Λεγεωνάριων. 
  Και όμως, από την αυγή, ο Horia Sima είχε διατάξει τη διακοπή της αντίστασης και την εκκένωση όλων των κτιρίων.                                                          
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα δημόσια κτίρια που είχαν καταληφθεί από τους λεγεωνάριους παραδόθηκαν στο γερμανικό στρατό , ο οποίος στη συνέχεια τα παρέδωσε στις ρουμανικές στρατιωτικές αρχές, έτσι ώστε να αποφευχθεί τελείως , κάθε πιθανότητα σύγκρουσης .
Το σύμφωνο που έγινε αποδεκτό από Horia Sima και το στρατηγό Αντονέσκου μπροστά στο Γερμανό διπλωμάτη ήταν κατηγορηματικό: απόλυτη ελευθερία για τους Λεγεωνάριους. Παρ 'όλα αυτά, η συμφωνία δεν τηρείται από το Στρατηγό ούτε οι Γερμανοί επεμβαίνουν .



Λίγες ώρες μετά την συνθηκολόγηση των λεγεωνάριων, ο Στρατηγός Αντονέσκου έδωσε την εντολή για την καταστολή. Η ενεργοποίηση της εν λόγω καταστολής κατέγραψε αρκετές εκατοντάδες νεκρών και δεκάδες χιλιάδες συλληφθέντων . Το Κίνημα λεγεωναρίων εισήλθε σε μια νέα φάση διωγμών.[2]


9 Απριλίου 1941 Ο  Horia Sima, ηγέτης του Κινήματος των Λγεωνάριων φτάνει στο Βερολίνο σαν κοινός πρόσφυγας.
Υποσημειώσεις:
[1]
[2] Στις 15 Φεβρουαρίου το Εθνικό Λεγεωνάριο Κράτος παραχωρεί τη θέση του στο Εθνικό και Κοινωνικό Κράτος και ο Αντονέσκου επιλέγει για τον εαυτό του ένα τίτλο ανάλογο με εκείνο του Ντούτσε και του Φύρερ. Το κυνήγι του λεγεωνάριου συνεχίζεται και τα δικαστήρια αναζητούν καινούργιους ενόχους για την εξέγερση. 25 Λεγεωνάριοι που κρίνονται ένοχοι για την …εξέγερση καταδικάζονται σε 25 χρόνια καταναγκαστικά έργα.



Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

ΡΟΥΜΑΝΙΑ: ΤΟ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΤΗΣ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1941- IV

 Ήταν μια μετεπαναστατική περίοδος γεμάτη ενθουσιασμό,  οδυνηρές προσαρμογές,  από υπερβολές, ακόμη και από  σφάλματα. Επιπλέον, δεν ήταν εύκολο για ένα καθεστώς που διαπνεόταν από το  λεγεωνάριο  δόγμα  να συνυπάρχει στο πλευρό του  Στρατηγού  Αντονέσκου, μια αυταρχική, εγωκεντρική προσωπικότητα, που θεωρούσε  κάθε πρωτοβουλία που δεν προερχόταν  από αυτόν, σαν  άμεση επίθεση ενάντια στη προνομιακή του  θέση . Η διανοητική του κατάσταση     τον οδήγησε να δει τον ανώτατο ηγέτη των Λεγεωνάριων σαν  απειλητική σκιά πάνω στη πολιτική του παντοδυναμία .
Φυσικά, οι άλλοι δεν έχασαν  την ευκαιρία να δηλητηριάσουν τις αδελφικές σχέσεις μεταξύ των δύο δυνάμεων που αποτελούσαν την βάση της εθνικιστικής κυβέρνησης. Οι εχθροί του  Κινήματος των Λεγεωνάριων  χρησιμοποίησαν τρία βασικά  μέσα για την προετοιμασία του πραξικοπήματος του Στρατηγού:
α) Η συνεχής πρόκληση με τη βοήθεια των ειδικών πρακτόρων , μερικοί από τους οποίους μετά τις 6 Σεπτεμβρίου 1940 είχαν περάσει  ακόμη και μέσα στις τάξεις των λεγεωνάριων   (αργότερα αποκλήθηκαν Σεπτεμβριστές). Οι ενέργειες αυτών των πρακτόρων είχαν ένα συγκεκριμένο στόχο: να δυσφημίσουν το όνομα των Λεγεωνάριων   στην κοινή γνώμη, για να προκαλέσουν την περιφρόνηση και το μίσος, ακόμη απέναντι στο Κίνημα. Ήταν οι πράκτορες της κυβέρνησης και των πρώην πολιτικών κομμάτων που διέπραξαν αξιόποινες πράξεις για τις οποίες κατηγορήθηκε στη συνέχεια το Κίνημα των Λεγεωνάριων . Αλλά την ίδια στιγμή ήταν πολύ δύσκολο να εντοπισθούν  και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Μερικοί προστατεύονταν από το απόρρητο, άλλοι από τη στολή των λεγεωνάριων που δεν δίστασαν να φορέσουν, για να ολοκληρώσουν τα ειδεχθή εγκλήματα τους.
Έτσι, οτιδήποτε δυσάρεστο ή βίαιο που έλαβε χώρα  πάνω στο έδαφος της Ρουμανίας [4], χρεώθηκε αποκλειστικά στο Κίνημα των Λεγεωνάριων  και τα νέα διαδόθηκαν προσεκτικά από τους αυλοκόλακες  του Στρατηγού έτσι ώστε να κλονιστεί η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης  και  οι πολίτες να εγκαταλείψουν   το Κίνημα των Λεγεωνάριων . Αυτό το  τελευταίο , σίγουρο για την αθωότητα του και απορροφημένο με  την εσωτερική του αναδιοργάνωση , έδωσε ελάχιστη προσοχή σε όλες αυτές αυτές τις ίντριγκες, και μετέθεσε την  αποκατάσταση της αλήθειας σε μια  καλύτερη στιγμή. Αυτό όμως δεν ήταν δυνατό, επειδή η παρουσία του στην κυβέρνηση διήρκεσε μόνο τεσσεράμισι μήνες.
β)Το δεύτερο μέσο ήταν η υπερβολή των ενοχοποιητικών στοιχείων  μέσα στις αναφορές  που απευθύνονταν στο Στρατηγό Αντονέσκου. Έτσι, στα μάτια αυτού του τελευταίου, κάθε περιστατικό παρουσιαζόταν με τη μορφή της προβοκάτσιας, της εσκεμμένης επίθεσης, ή της αυθαίρετης ενέργειας. Όλα αυτά  ερέθισαν βαθιά τη στρατιωτική ιδιοσυγκρασία του Στρατηγού και τον έκαναν να θεωρεί το Κίνημα των Λεγεωνάριων  σα μία αναρχική οργάνωση, που δύσκολα μπορούσε να διοικηθεί. Ως εκ τούτου, σε προοπτική, αντιπροσώπευε για τις φιλοδοξίες  του ένα μεγάλο κίνδυνο, αν όχι  ένα επίφοβο ανταγωνιστή, . Οι όποιοι ενδοιασμοί δεν προβλημάτιζαν αυτή τη συμμαχία των πληροφοριοδοτών, και η αλήθεια για το Στρατηγό Αντονέσκου δεν είχε τη παραμικρή αξία από τη στιγμή  που το  προσωπικό κύρος του και η επιθυμία του για εξουσία, έμπαιναν σε αμφισβήτηση .
γ) Τέλος, το τρίτο μέσo ήταν η διαδικασία υπονόμευσης της Γερμανικής Πρεσβείας στο Βουκουρέστι, έτσι ώστε, όταν ερχόταν η η ώρα, τo Κίνημα των Λεγεωνάριων να βρισκόταν αποστερημένο κι από τη παραμικρή ηθική ή υλική υποστήριξη των Γερμανών. Εναντίον του Κινήματος των Λεγεωναρίων εκτοξεύθηκαν οι πιο δόλιες συκοφαντίες, που είχαν σα σκοπό να προειδοποιήσουν τους εκπρόσωπους του Ράιχ ότι σε περίπτωση που θα εμφανίζονταν εμπόδια στις μετακινήσεις των γερμανικών στρατευμάτων προς τη Βουλγαρία ή αλλού, μέσα στο ρουμανικό έδαφος, η ευθύνη θα βάρυνε ολοκληρωτικά το Κίνημα των Λεγεωνάριων. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση πολέμου με την Ε.Σ.Σ.Δ. θα έπρεπε πρώτα να οδηγηθούν εκτός Κυβέρνησης, οι Λεγεωνάριοι Υπουργοί και να εξουδετερωθεί η επιρροή του Κινήματος στη χώρα .Ο μοναδικός πιστός σύμμαχος σ' ένα ενδεχόμενο πόλεμο ήταν ο Στρατηγός Αντονέσκου που επιπλέον απολάμβανε την εμπιστοσύνη του στρατού.
Αυτές οι τρεις μέθοδοι απέδωσαν τους καρπούς τους και επέφεραν σύγχυση στα μυαλά των ανθρώπων, σε ότι είχε να κάνει με το Κίνημα των Λεγεωνάριων, την ώρα ακριβώς , που ο Στρατηγός Αντονέσκου προετοίμαζε το πραξικόπημα .
Επιπλέον, όπως προκύπτει, από τη δυναμική των γεγονότων που ακολούθησαν, το πραξικόπημα της 21 Ιανουαρίου 1941 είχε σχεδιαστεί αρκετά πριν (ίσως ακόμη από τη πρώτη ημέρα  που ο στρατηγός Αντονέσκου και ο Horia Sima, ηγέτης του Κινήματος των Λεγεωνάριων, έμπαιναν στην ίδια κυβέρνηση). Σ΄ένα αρνητικό για τους Λεγεωνάριους βιβλίο, Mémorial Αντονέσκου - Ο Τρίτος άνθρωπος του Αξονα , που έκανε την εμφάνισή του στα 1950, ο συγγραφέας αναφέρει ότι από την αρχή είχαν σημειωθεί κάποιες διενέξεις ανάμεσα στο Στρατηγό και το Κίνημα των Λεγεωνάριων.
Κάτω από τη πίεση του Βερολίνου, ο Αντονέσκου υποχρεώθηκε να κρατήσει το Κίνημα των Λεγεωνάριων στην κυβέρνησή του, παρά το γεγονός ότι η πίστη του πάνω στη δυνατότητα συνεργασίας με αυτό είχε οριστικά κλονιστεί. Αλλά από εκείνη τη στιγμή, δεν περίμενε άλλο παρά την ευνοϊκή ευκαιρία για να απαλλαγεί από τους λεγεωνάριους Υπουργούς. [5]
Και αργότερα, όταν εξιστορεί τα  όσα προηγήθηκαν του πραξικοπήματος (που ο ίδιος αποκαλεί «εξέγερση λεγεωνάριων»), ο συγγραφέας δηλώνει, σε ότι έχει να κάνει με το στρατό , «Η διάταξη της σύγκρουσης είχε ήδη μελετηθεί προσεκτικά." [6] Στο ίδιο βιβλίο βρίσκονται αναρίθμητα αποσπάσματα που δείχνουν τόσο τη γερμανική συνενοχή στην εξουδετέρωση   του Κινήματος των Λεγεωναρίων όσο   και τη συμμετοχή της Γερμανίας στην οργάνωση του πραξικοπήματος. Ήταν  ευκολότερο γι' αυτή να έχει στο πλευρό της το  Στρατηγό Αντονέσκου παρά   το αδάμαστο Κίνημα των Λεγεωνάριων. Έτσι, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Χίτλερ, στη μέση μιας συζήτησης σχετικά με τη σύγχρονη επανάσταση, ο Στρατηγός Αντονέσκου έκανε την ακόλουθη παρατήρηση:
"Και τι θα γίνει με τους φανατικούς; θα ήταν τόσο   δύσκολο να υπάρξει ένα ανανεωτικό κίνημα δίχως αυτούς;"
"Θα πρέπει να τους ξεφορτωθούμε ," απάντησε χωρίς δισταγμό ο Χίτλερ, και έριξε χαμογελώντας στο Στρατηγό μια ματιά που φανέρωνε  συνενοχή. [7]
Ο Χίτλερ τερμάτισε τη συζήτηση με αυτές τις προτάσεις.
"Ο . άνθρωπος που επιτρέπει στον εαυτό του να καθαιρεθεί από την εξουσία που ασκεί - και κοιτούσε το Στρατηγό  με επιμονή - αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζει τη χρήση του  πολυβόλου. Στον 20ο αιώνα ένας δικτάτορας δεν μπορεί να ανατραπεί. Αν πέσει, πέφτει  γιατί αυτοκτονεί ...
Επιστρέφοντας πίσω στο Βουκουρέστι, ο Αντονέσκου διατήρησε απόλυτη σιωπή, γύρω από τα θέματα που συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια των δεκαπέντε λεπτών που πέρασε μόνος με τον Χίτλερ. Το κομματι της συζήτησης που έλαβε χώρα παρουσία μαρτύρων, έδωσε την εντύπωση ότι είχε λάβει ικανοποιητικές διαβεβαιώσεις συμπαράστασης στον αγώνα του εναντίον του Κινήματος των Λεγεωνάριων. [8]
22 Ιανουαρίου1941: Η αυγή της καινούριας ημέρας βρίσκει τις στρατιωτικές δυνάμεις και τους Λεγεωνάριους αντιμέτωπους. Οι στρατιωτικοί επιτίθενται στα κτήρια που έχουν καταληφθεί από Λεγεωνάριους και οι τελευταίοι υπερασπίζονται τους εαυτούς τους . Οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο εμπόλεμων μερών θυμίζουν περισσότερο πολιορκία ,κατά την οποία οι πολιορκημένοι είναι εκείνοι ακριβώς που κατηγορούνται σαν υποκινητές της εξέγερσης και οι οποίοι υπερασπίζουν τους εαυτούς τους με κάθε είδους όπλο που μπόρεσαν να βρουν . Πρόκειται για μια περίεργη «εξέγερση» κατά την οποία οι υποτιθέμενοι στασιαστές δεν δείχνουν διάθεση να επιτεθούν και μάλιστα αποφεύγουν οποιαδήποτε σύγκρουση με τις δυνάμεις που τους έχουν κυκλώσει. ..... Σε ορισμένες περιοχές υπάρχει ακόμη συνεργασία μεταξύ του στρατού και των λεγεωνάριων. Ορισμένες τοπικές συγκρούσεις που σημειώθηκαν στο Βουκουρέστι, Braila και Prahova είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν αρκετοί Λεγεωνάριοι αλλά ούτε ένας στρατιώτης.
Το σοβαρότερο πρόβλημα για το Στρατηγό Αντονέσκου εμφανίζεται στις 22 Ιανουαρίου 1941, λόγω της συμπεριφοράς των αγροτικών μαζών. Κατά εκατοντάδες χιλιάδες αρχίζουν να διεισδύουν στις πόλεις για να βοηθήσουν τους πολιορκημένους Λεγεωνάριους. Στο μεταξύ, κατά τη διάρκεια της ημέρας, λαμβάνουν χώρα διαπραγματεύσεις μεταξύ του Γερμανού εκπρόσωπου, Neubacher και του Horia Sima που έχουν σαν θέμα τη κατάπαυση των εχθροπραξιών. Αποτέλεσμα: Το Κίνημα των Λεγεωνάριων συμφωνεί να σταματήσει κάθε αντίσταση. Ο Στρατηγός Αντονέσκου δεσμεύεται να μην προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον του Κινήματος των Λεγεωνάριων ή των μαχητών του. Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις αυτές, ο Στρατηγός Αντονέσκου πολλαπλασιάζει τις ίντριγκες του, εναντίον των λεγεωνάριων και τις στρατιωτικές προσφορές του προς το Χίτλερ. Όλες αυτές οι κατηγορίες απλά ολοκληρώνουν μια σειρά από συκοφαντίες που έλαβαν χώρα στο Βερολίνο εναντίον της Λεγεώνας και είχαν σαν αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η θέση των Λεγεωνάριων στα μάτια του Χίτλερ.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές , τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο φυσικό από τη διαταγή που έλαβαν στη διάρκεια της νύχτας της 22 προς 23 τα γερμανικά στρατεύματα που στάθμευαν στη Ρουμανία να "... τεθούν στη διάθεση του Στρατηγού Αντονέσκου για να συντρίψουν την εξέγερση των λεγεωνάριων». Με το τρόπο αυτό οι Γερμανοί καθόρισαν τη τύχη του πραξικοπήματος του Στρατηγού Αντονέσκου .


Υποσημειώσεις
  [4] Στις 19 Ιανουαρίου 1941 δολοφονείται ο Ταγματάρχης Doring, ο γερμανός υπεύθυνος των στρατιωτικών μεταφορών προς την Bulgaria, Ο Αντιλεγεωναριακός συνασπισμός που προετοιμάζει το πραξικόπημα περνά στην αντεπίθεση. Το Υπουργείο των Εσωτερικών κατηγορείται για ανικανότητα να βάλει τέλος στη δράση των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών που αλωνίζουν την χώρα. Πρόκειται για ευθύτατες βολές εναντίον του στρατηγού Petrovicescu . Από την μια πριονίζουν την καρέκλα ενός Λεγεωνάριου που κατέχει ένα τόσο νευραλγικό Υπουργείο και από την άλλη δυσφημίζουν ολόκληρο το λεγεωνάριο κίνημα στα μάτια των Γερμανών συμμάχων.. Η σύλληψη ενός Έλληνα που φέρεται σαν εκτελεστής δεν μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα που παγιώνεται εναντίον της Λεγεώνας.
  [5]Mémorial Antonescu, ibid., σελ. 38.
  [6]Mémorial Antonescu, ibid., σελ. 104
  [7]Mémorial Antonescu, ibid., σελ 73.
  [8].Mémorial Antonescu, ibid., σελ. 74
  [9]
[10].





Σ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ:¨ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΣ

Την 11/24 Ιουνίου 1920 ο Ελληνικός στρατός, ο προελάσας από Σάρδεων και Οδεμησίου, είχε καταλάβη την ωραίαν πόλιν του Αττάλου Φιλαδέλφειαν. Οι Τούρκοι υπό διοικητήν τον Συνταγματάρχην Ασσήρ- μπεη ετράπησαν εις άτακτον φυγήν, εγκαταλείψαντες εις χείρας μας άφθονον υλικόν πολέμου και πολλούς αιχμαλώτους. Ολίγας ώρας μετά την ύψωσιν της Ελληνικής σημαίας εις την απελευθερωθείσαν πόλιν ο τηλεγραφητής του σταθμού, τουρκομαθής Έλλην από την Ανατολήν, εκαλείτο επειγόντως εις το τηλέφωνον. Η πρόσκλησις έκαμεν εντύπωσιν, διότι το καταστραφέν τηλεφωνικόν σύρμα της νεοκαταληφθείσης υπό των Ελλήνων ζώνης δεν είχεν ακόμη αποκατασταθεί. Ήτο δυνατόν άρα γε το τηλεφώνημα να προήρχετο από τον εχθρόν ;
Με δικαίαν περιέργειαν λαμβάνει το ακουστικόν κέρας και ακούει έκπληκτος κάποιαν συνδιάλεξιν Τουρκικήν γενομένην εις σταθμόν πέραν της Φιλαδελφείας, δηλαδή εντός της Τουρκικής ζώνης... Ώστε η τηλεφωνική γραμμή με το εσωτερικόν δεν είχε καταστραφή.
Ο τηλεφωνητής μας , πριν δώση οιανδήποτε απάντησιν , ειδοποίησε τάχιστα τον εκεί πλησίον πλησίον ευρεθέντα συνταγματάρχην Π ο οποίος τον διέταξε να ερωτήση ποιος ήτο ο τηλεφώνων, πόθεν και τί εζήτει.
Η έκπληξις ήτο πολύ μεγάλη όταν εγνώσθη ότι τηλεφωνών ότι ο Τούρκος Συνταγματάρχης, διοικητής του Μετώπου Φιλαδελφείας, Ασσήρ-μπέης, ζητών να ομιλήση με την Φιλαδέλφειαν από τον σταθμόν του χωρίου Γκιουνέκιοϊ, όπου επήρε την αναπνοήν του φεύγων την Ελληνικήν καταδίωξιν. Από εκεί ήθελε να βεβαιωθή τηλεφωνικώς αν η Φιλαδέλφεια κατελήφθη από τους Έλληνας, ή μήπως εξηκολούθει η ηρωϊκή των Τούρκων αντίστασις. Δέον να σημειωθή ότι την ερώτησιν ταύτην διετάχθη να κάμη ο τηλεφωνητής του Γκιουνέκιοϊ, Έλλην τουρκομαθής ονόματι Μιχαήλ Φραγκόγλου, ο οποίος καίτοι διέτρεχε τον βέβαιον κίνδυνον να φονευθή επί τόπου από τον Ασσήρ μπεη, δεν εδίστασε, επωφελούμενος ολιγολέπτου εξόδου του Τούρκου Συνταγματάρχου από τον θάλαμον, να θέση ενήμερον τον εν Φιλαδελφεία συναδέλφον του ποίος ήτο ό ζητών τας πληροφορίας...
Ο 'Ελλην Συνταγματάρχης ευρέθη προ ευκαιρίας ανελπίστου, της οποίας έπρεπε να επωφεληθή με στρατηγικήν ψυχραιμίαν και ετοιμότητα.
Χωρίς να φορέση σαρίκι ή φέσι και χωρίς την επέμβασιν κανενός ιμάμη ή χότζα μεταβάλλεται αυθωρεί εις... Ισμαήλ-Χακί-μπέην, αρχηγόν κάποιας τουρκικής μονάδος, συλληφθέντα αιχμάλωτον και ως τοιούτος αναλαμβάνει να συνδιαλεχθή με τον Ασσήρ μπεη του Γκιουνέκιοϊ δια του στόματος του τουρκομαθούς τηλεφωνητού μας της Φιλαδελφείας·
—Αλλό! αλλό! Γκιουνέκιοϊ... 
—Αλλό .. Φιλαδέλφεια, απαντά το Γκιουνέκιοϊ με την βραχνήν, την μόλις ακουομένην φωνήν του πεπαλαιωμένου τηλεφώνου του...
—Εδώ Φιλαδέλφεια... Σας ερωτά ο Ισμαήλ-Χακί μπέης τί θέλετε;
—Να μας πληροφορήσης τί συμβαίνει αυτού, οι Έλληνες που ευρίσκονται ; Εδώ ο Ασσήρ-μπέης ανησυχεί...
—Σουκίουρ Αλλάχ (Δόξα τω Θεώ) ο Ελληνικός στρατός δεν κατώρθωσεν ακόμη να μπη στη Φιλαδέλφεια ! Διέκοψε την προέλασίν του εις τα πρόθυρα της πόλεως και φαίνεται ότι αναμένει ενισχύσεις. Με το παρντόν κύριε συνταγματάρχα Ασσήρ μπέη, αλλά δεν ήτο φρόνιμον να φυγαδευθούν εις το εσωτερικόν όλαι αι αμαξοστοιχίαι μας και να μην έχωμεν αυτήν την στιγμήν μέσον να σώσωμεν τα πολύτιμα πυρομαχικά μας τά οποία κινδυνεύουν να περιπέσουν εις τα χέρια των γκιαούριδων. Έχομεν εξ άλλου τόσας οικογενείας στρατιωτικών μας που πρέπει να σταλούν εις το εσωτερικόν.
Εκτός τούτου θα ήτο έργον προνοίας να σταλούν εις το εσωτερικόν και οι προύχοντες Έλληνες της Φιλαδελφείας , ίνα κρατηθούν ως όμηροι. Διστυχώς δεν διαθέτωμεν ούτε τραίνα, ούτε βωδάμαξες...
_Μα δεν είνε δύσκολον να σας αποστείλω μίαν αμαξοστοιχίαν, δια να γίνουν όσα μου τηλεφωνείτε, απαντά με ανακούφισιν ο Τούρκος συνταγματάρχης.
-—Το γοργόν και χάριν έχει, του λέγει ο Ισμαήλ Χακί-μπέης. Φροντίσατε μόνον, μπέη μου, η ατμάμαξα να είνε εις αρίστην κατάστασιν, δηλαδή να είνε η καλλιτέρα από όσας έχετε αυτού και τα βαγγόνια όσο το δυνατόν περισσότερα ...
—«Πεκ-εΐ-εφέντιμ», απαντά το Γκιουνέκιοϊ. Η αμαξοστοιχία θα αναχωρήση αμέσως· Παρακαλείσθε να μας κρατήτε ενημέρους των συμβαινόντων εις την Φιλαδέλφειαν. Ο μεγαλοδύναμος Αλλάχ και ο Προφήτης δεν θα αφήσουν την Φιλαδέλφειαν μας να πέση εις τα χέρια των «απίστων»!! 
Δυο ώρας μετά την ιστορικήν αυτήν τηλεφωνικήν συνδιάλεξιν κατέφθανε από την Τουρκικήν ζώνην εις την Ελληνικήν Φιλαδέλφειαν μία μεγάλη ασθμαίνουσα και συρίζουσα αμαξοστοιχία ανεκτιμήτου αξίας δια τας ανάγκας του Ελληνικού στρατού την οποίαν υπεδέχοντο με ουρανομήκεις ζητωκραυγάς οι παρά τον σταθμόν φαντάροι και τσολιάδες...Δυστυχώς δεν ήταν μέσα και ο... Ασσήρ-μπέης.