Επανηγυρίσθη εν Γερμανία η 5η επέτειος της ανόδου του Νατσισμού εις την αρχήν . Ένα από τα σπουδαιότερα σημεία του έργου του Χίτλερ , το οποίον άλλως τε και εξήρθη είναι γεγονός ότι η Γερμανία απηλλάγη από την φοβεράν πληγήν της ανεργίας.
Όταν την 30ην Ιανουαρίου 1933 ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε καγκελάριος του Ράιχ, η Γερμανία ηρίθμει 7.000.000 ανέργων. Και ο αριθμός αυτός έτεινε διαρκώς ν' αυξηθή.
Ένα εκατομμύριον νέων ανέργων προσετίθετο κατ' έτος εις τους παλαιούς.
1929 Φεβρουάριος 3.200.000
1930 Φεβρουάριος 3.400.000
1931 Φεβρουάριος 5.000.000
1932 Φεβρουάριος 6.200.000
1933 Φεβρουάριος 7.000.000
Μόλις ο Χίτλερ ανέλαβε την αρχήν τα πράγματα μετεστράφησαν όπως δεικνύει ο κάτωθι πίνακας:
1933 Ιανουάριος 7.000.000
1933 (εξαμηνία) 4.733.000
1934 2.658.000
1935 2.147.000
1936 1.550.000
1937 Νοέμβριος 573.000
Εις 7 εκατομμύρια ανήρχοντο οι άνεργοι τον Ιανουάροπν τπυ 1933. Εις 500.000 υπεβιβάσθησαν πέντε έτη βραδύτερον. Συνέβη μάλιστα και κάτι άλλο:Παρά το αρχικόν δόγμα του Νατσισμού , "ο Φριτς στην δουλειά, η Μπέρθα στο σπίτι" 700.000 γυναικών εργάζονται εις το ΙΙΙ Ράιχ. Ενώ τόσα έθνη αγωνίζονται ματαίως δια την αντιμετώπισιν της παλιρροίας της ανεργίας ο Καγκελάριος Χίλερ φαίνεται επιλύσας οριστικώς δια τον λαόν του το πρόβλημα τούτο.
Πως το επέτυχε και με ποίαν τιμήν επλήρωσεν ο λαός του την απαλλαγήν του από τα δεινά της ανεργίας;
Ο άνεργος Γερμανός ετέθη υπό την προστασίαν του Κράτους .Το Κράτος αυτό είναι κυρίαρχον. Δεν έλαβεν υπ' όψει του τα παλαιά συνδικάτα των εργατών. Ανέλαβεν απ' ευθείας τον έλεγχον της εθνικής παραγωγής. Τα επτά εκατομμύρια των ανέργων μετεβλήθησαν εις ισάριθμα εκατομμύρια εργατών που ετέθησαν αμέσως εις την διάθεσιν του Κράτους.
Κατά πρώτον εχρησιμοποιήθησαν δια την κατασκευήν παντός είδους "ερζάτς": Συνθετικού καουτσούκ, βενζίνης από κάρβουνα, υφασμάτων από ξύλο κ.λ.π Γρήγορα όμως κατενοήθη ότι μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν επωφελέστερα και αποτελεσματικώτερα. Το ΙΙΙ Ράιχ δεν ζη μόνο με βούτυρο. Του χρειάζεται κύρος. Διεκήρυξαν έκτοτε- μετά την παραβίασιν της Συνθήκης των Βερσαλλιών- ότι θα εδημιούργει τον ισχυρότερον στρατόν της Ευρώπης. Τα εκατομμύρια των ανέργων διηυκόλυναν την πολιτικήν αυτήν του επανεξοπλισμού:
-Ένας στρατιώτης στοιχίζει λιγώτερα από ένα άνεργον, είπε κάποιος Γερμανός πολιτικός.
Από 100.000 ανδρών η Ράιχσβερ έφθασε τάχιστα το 1.000.000. Παντού κατασκευάζουν τηλεβόλα , τανκς ανηγείροντο εργοστάσια ασφυξιογόνων. Δεν υπήρχον πλέον άνεργοι εν Γερμανία. Η χώρα εκαλύφθη από στρατώνας και πλέον του ημίσεος των εργατών εργάζονται δια τον στρατόν.
Ήτο φυσικόν το ιδιωτικόν κεφάλαιον ν' ανησυχήση με τους επανεξοπλισμούς αυτούς. Αλλά δεν μπορούσε να ξεφύγη, όπως εγίνετο άλλοτε. Εκρατήθη εν Γερμανία. Τιμωρούνται δια θανάτου οι Γερμανοί αποπειρώμενοι να φυγαδεύσουν περιουσίας εις το εξωτερικόν!
Τιουτοτρόπως εφηρμώσθη η εγκατασταθείσα πολιτική. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορά της. Μετεβλήθη εις ένα απέραντον φρούριον.Τούτο επροκάλεσεν ανησυχίας εις τους γείτονάς της, οι οποίοι έσπευσαν να την μιμηθούν. Εχρησιμοποίησαν και αυτοί τους ανέργους των. Και έτσι εφθάσαμεν αισίως να δαπανά όλος ο κόσμος ένα δισεκατομμύριον φράγκων ημερησίως δια τους εξοπλισμούς.
Ο άνεργος του ΙΙΙ Ράιχ εβρήκε τον επιούσιον άρτον του . Εδημιούργησεν όμως γύρω του κινδύνους πολλαπλούς: Κινδύνους οικονομικούς , νομισματικούς , στρατιωτικούς. 'Ετσι όπως παρουσιάζεται σήμερον το ζήτημα, το πρόβλημα του παγκοσμίου επανεξοπλισμού είναι σαν μια φυσική συνέπεια του προβλήματος της παγκοσμίου ανεργίας. Ενώπιον των τόσων εκατομμυρίων ανέργων δύο μέσα έπρεπε να τεθούν εις εφαρμογήν : ελάττωσις των ωρών εργασίας και ίδρυσις νέων εργοστασίων. Αλλά δια την εφαρμογήν της πολιτικής αυτής υπήρχον τρία τεράστια εμπόδια. Τεχνικά ,πολιτικά και διεθνή. Η Γερμανία ηκολούθησε ιδίαν πολιτικήν ιδρύουσα νέα εργοστάσια, όχι δια την κατασκευήν ερζάτς, αλλά τηλεβόλων , αεροπλάνων κλπ. καθ' ον χρόνον ανήγειρε στρατώνας πανταχού.
Θα διελογίζετο κανείς , ότι αι τεράστιαι αυταί πολεμικαί δαπάναι θα επέφερον μοιραίως την χρεωκοπίαν. Ουδείς φόβος . Η Γερμανική πολιτική ταχέως θα επιτύχη την αξιοποίξσίν των. Ήδη το ηθικόν της κέρδος είναι μέγα. Το κύρος της κυβερνήσεως ηύξησεν όχι μόνον εν Γερμανία αλλά και παγκοσμίως. Παραλλήλως προς την ιδεολογικήν αυτήν ικανοποίησιν θα έλθη και η υλική: Θα ζητηθούν να θα επανέλθουν εις την γερμανικήν κατοχήν αι παλαιαί κτήσεις , αι Αποικίαι. Όχι ημίμετρα. Ούτε προσωριναί λύσεις. Η απόδοσις των κτήσεων πρέπει να είναι άμεσος. Η Αγγλία και η Γαλλία, αι μεγαλύτεραι αποικιακαί δυνάμεις αντήλλαξαν επί του σημείου αυτού τας σκέψεις των και καθώρισαν την στάσιν των.
Τιουτοτρόπως εφηρμώσθη η εγκατασταθείσα πολιτική. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορά της. Μετεβλήθη εις ένα απέραντον φρούριον.Τούτο επροκάλεσεν ανησυχίας εις τους γείτονάς της, οι οποίοι έσπευσαν να την μιμηθούν. Εχρησιμοποίησαν και αυτοί τους ανέργους των. Και έτσι εφθάσαμεν αισίως να δαπανά όλος ο κόσμος ένα δισεκατομμύριον φράγκων ημερησίως δια τους εξοπλισμούς.
Ο άνεργος του ΙΙΙ Ράιχ εβρήκε τον επιούσιον άρτον του . Εδημιούργησεν όμως γύρω του κινδύνους πολλαπλούς: Κινδύνους οικονομικούς , νομισματικούς , στρατιωτικούς. 'Ετσι όπως παρουσιάζεται σήμερον το ζήτημα, το πρόβλημα του παγκοσμίου επανεξοπλισμού είναι σαν μια φυσική συνέπεια του προβλήματος της παγκοσμίου ανεργίας. Ενώπιον των τόσων εκατομμυρίων ανέργων δύο μέσα έπρεπε να τεθούν εις εφαρμογήν : ελάττωσις των ωρών εργασίας και ίδρυσις νέων εργοστασίων. Αλλά δια την εφαρμογήν της πολιτικής αυτής υπήρχον τρία τεράστια εμπόδια. Τεχνικά ,πολιτικά και διεθνή. Η Γερμανία ηκολούθησε ιδίαν πολιτικήν ιδρύουσα νέα εργοστάσια, όχι δια την κατασκευήν ερζάτς, αλλά τηλεβόλων , αεροπλάνων κλπ. καθ' ον χρόνον ανήγειρε στρατώνας πανταχού.
Θα διελογίζετο κανείς , ότι αι τεράστιαι αυταί πολεμικαί δαπάναι θα επέφερον μοιραίως την χρεωκοπίαν. Ουδείς φόβος . Η Γερμανική πολιτική ταχέως θα επιτύχη την αξιοποίξσίν των. Ήδη το ηθικόν της κέρδος είναι μέγα. Το κύρος της κυβερνήσεως ηύξησεν όχι μόνον εν Γερμανία αλλά και παγκοσμίως. Παραλλήλως προς την ιδεολογικήν αυτήν ικανοποίησιν θα έλθη και η υλική: Θα ζητηθούν να θα επανέλθουν εις την γερμανικήν κατοχήν αι παλαιαί κτήσεις , αι Αποικίαι. Όχι ημίμετρα. Ούτε προσωριναί λύσεις. Η απόδοσις των κτήσεων πρέπει να είναι άμεσος. Η Αγγλία και η Γαλλία, αι μεγαλύτεραι αποικιακαί δυνάμεις αντήλλαξαν επί του σημείου αυτού τας σκέψεις των και καθώρισαν την στάσιν των.