Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945-3

(επιστροφή)
 Πριν εγκαταλείψει τη Καγκελαρία ο Κeitel επιχειρεί να έχει μια ακόμα συνομιλία με το Führer. Στο ιδιαίτερο διαμέρισμά του δίπλα από την αίθουσα συσκέψεων ο Στρατάρχης αποκαλύπτει τους βαθύτερους φόβους του. Τα πράγματα χειροτερεύουν , μια διείσδυση του εχθρού από βορρά ανάμεσα σε Krampnitz και Βερολίνο θεωρείται περισσότερο από πιθανή και από τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα λάβει χώρα, ο Führer θα απομονωθεί από όλους. Πριν συμβεί κάτι τέτοιο ο Κeitel επιμένει στο αυτονόητο[1]. Θέλει να γνωρίζει από τώρα αν διεξάγονται διαπραγματεύσεις , ποιος είναι ο υπεύθυνος γι αυτές και μέχρι ποίου σημείου έχουν προχωρήσει.

Στην αρχή είπε ότι ήταν ακόμα πολύ νωρίς να μιλήσει για παραίτηση αλλά στη συνέχεια άρχισε να ισχυρίζεται ότι κάποιος θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερα αν είχε πετύχει πρώτα κάποια τοπική νίκη .Στη συγκεκριμένη περίπτωση η τοπική νίκη θα ήταν η μάχη για το Βερολίνο. Όταν του είπα πως δεν ήμουν ικανοποιημένος , ομολόγησε ότι εδώ και αρκετό καιρό είχε προχωρήσει πραγματικά σε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Αγγλία, μέσω Ιταλίας , και εκείνη την ίδια ημέρα είχε καλέσει τoν Ribbenntrop για να συζητήσει μαζί του τα επόμενα βήματα..Μέχρι τότε δεν επιθυμούσε να συζητήσει μαζί μου τις λεπτομέρειες [2]...

Με την υπόσχεση να τον συναντήσει αμέσως μετά την επιθεώρησή του στο Μέτωπο, ο Κeitel αναχωρεί με τη συνοδεία του Jodl για το Krampnitz. [3] Στην αίθουσα συσκέψεων η ανασκόπηση της κατάστασης συνεχίζεται. Πάνω στο τραπέζι ο μεγάλος χάρτης της Γερμανίας που υπήρχε μέχρι πριν από λίγες ημέρες έχει πια αντικατασταθεί με ένα που περιορίζεται έστω και σε μεγαλύτερη κλίμακα στη πόλη του Βερολίνου.

Führer: Χρειάζεται το απόγευμα να φέρουμε εδώ δύο τάγματα της Μεραρχίας Grossdeutschland[4] το δυνατόν συντομότερο. Ίσως μπορέσουμε να βρούμε και κάποιο άλλο τάγμα. Στο τετράγωνο των Υπουργείων διαθέτουμε τις ακόλουθες εφεδρείες. Τον λόχο της προσωπικής φρουράς του Führer εκτός από δύο διμοιρίες που βρίσκονται ήδη στο μέτωπο. Ένα τάγμα Volkssturm του Υπουργείου προπαγάνδας με τρεις λόχους. Ο λόχος Volkssturm της Καγκελαρίας. Όλοι μαζί μία δύναμη 3.500 ανδρών. Ο Reichsführer-SS  προσφέρθηκε να μας αποστείλει το τάγμα του σαν ύστατη εφεδρεία [5].

Krebs: Η φρουρά στο κέντρο της ζώνης των υπουργείων έχει ενισχυθεί με εθελοντές των S.S.

Führer: Χρειάζεται να δείξουμε προσοχή, να μην αφήσουμε να διεισδύ­σουν στρατιώτες ή αξιωματικοί του Σέυντλιτς[6]. Εκεί κάτω στο Χάβελ[7] έχει διαμορφωθεί μία επικίνδυνη κατάσταση. Αν το μέτωπο κατέρρεε οι συνέπειες θα ήσαν οδυνηρές και η ευθύνη θα έπεφτε πάνω στη διοίκηση. Χρειάζεται μ' αυτό να προβλέψουμε κάθε τι που είναι δυνατόν να συμβεί. Ας στείλουμε την 7η Μεραρχία Αρμάτων[8] για να αποφύγουμε χειρότερες επιπλοκές. Από το τρόπο που πιέζει ο εχθρός γίνεται φανερή η πρόθεσή του να κυκλώσει το Βερολίνο και να αποκλείσει κάθε δρόμο διαφυγής. 

Krebs: Η φρουρά στο κέντρο της ζώνης των υπουργείων έχει ενισχυθεί με εθελοντές των S.S.

Führer: Χρειάζεται να δείξουμε προσοχή, να μην αφήσουμε να διεισδύ­σουν στρατιώτες ή αξιωματικοί του Σέυντλιτς[6]. Εκεί κάτω στο Χάβελ[7] έχει διαμορφωθεί μία επικίνδυνη κατάσταση. Αν το μέτωπο κατέρρεε οι συνέπειες θα ήσαν οδυνηρές και η ευθύνη θα έπεφτε πάνω στη διοίκηση. Χρειάζεται μ' αυτό να προβλέψουμε κάθε τι που είναι δυνατόν να συμβεί. Ας στείλουμε την 7η Μεραρχία Αρμάτων[8] για να αποφύγουμε χειρότερες επιπλοκές. Από το τρόπο που πιέζει ο εχθρός γίνεται φανερή η πρόθεσή του να κυκλώσει το Βερολίνο και να αποκλείσει κάθε δρόμο διαφυγής. Η Luftwaffe  οφείλει να συγκεντρώσει εκεί πάνω όλα τα διαθέσιμα αεροπλάνα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Είναι υπόθεση λεπτών. Χρειάζεται επιπλέον να ρίξουμε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις ανάμεσα στο Trauenbrietzen[9] και το Schwielow[10] για να εμποδίσουμε περαιτέρω προώθηση του εχθρού. Ακόμα και στο Χάβελ χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε αμέσως τη κατάσταση. [11]

Fegelein: Είναι πρωταρχικής σημασίας η ελεύθερη διατήρηση του οδικού συστήματος.

Führer: Στο Πότσδαμ [12] πρέπει να κρατήσουμε με κάθε θυσία. Προς το Χάβελ κινείται από βορρά ο Στάινερ .

Kaether: Υπάρχουν καινούργιες ειδήσεις. Στην Λαντσμπεργκστράσσε[13] εμφανίσθηκαν δέκα ή δώδεκα βαριά τεθωρακισμένα, πιθανότατα Στάλιν, στα ανατολικά της γραμμής των συγκρούσεων. ‘ Από πίσω τους έρχεται μια πυκνή μάζα από άλλα τεθωρακισμένα. Δηλαδή πολύ μεγαλύτερη από εκείνη ή οποία είχε αναγγελθεί στην αρχή. Oχι μόνον σαράντα (άρματα) όπως φαινόταν τη πρώτη στιγμή, αλλά πολύ περισσότερα. Τουλάχιστον από αυτό που φαίνεται. Απαιτείται η άμεση επέμβαση της Luftwaffe. Μονάδες του πυροβολικού έλαβαν την εντολή να εκτελέσουν πυρά ανασχέσεως.

Führer: Για να βγάλουμε τα άρματα εκτός μάχης πρέπει να τα βομβαρδίσουμε. Το πυροβολικό μας είναι πολύ αδύναμο για τέτοιες αποστολές.

Περασμένες 6 το απόγευμα ο Στρατηγός Βάιλντιγκ, Διοικητής του LVI Σώματος Στρατού συνοδευόμενος από τον επικεφαλής επί των πληροφοριών λοχαγό Γκέραρντ που γνώριζε καλά τους δρόμους του Βερολίνου εμφανίζονται απρόσκλητος στο καταφύγιο αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει τη κατάσταση και να αποκαταστήσει τη τιμή του.Περασμένες 6 το απόγευμα ο Στρατηγός Βάιλντιγκ, Διοικητής του LVI Σώματος Στρατού συνοδευόμενος από τον επικεφαλής επί των πληροφοριών λοχαγό Γκέραρντ που γνώριζε καλά τους δρόμους του Βερολίνου εμφανίζονται απρόσκλητος στο καταφύγιο αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει τη κατάσταση και να αποκαταστήσει τη τιμή του.

Έφθασα στην Καγκελαρία γύρω στις 6 το απόγευμα με τον επικεφαλής αξιωματικό μου επί των πληροφοριών. Για να φθάσει κανείς σ΄ αυτό το μπουντρούμι, όπου εκατοντάδες ανθρώπων ζούσαν και εργάζονταν, έπρεπε να περάσει από την οδό Φος… Απογοητευμένος από όλα όσα έβλεπα, οδηγήθηκα τελικά σ΄αυτό που ονόμαζαν αίθουσα Υπασπιστών, στην άλλη άκρη της οποίας φαινόταν ένας ατέλειωτος διάδρομος. Οι Στρατηγοί Κρεμπς και Μπούργκντορφ με υποδέχθηκαν πολύ ψυχρά. Τους ρώτησα τι συνέβαινε και γιατί επρόκειτο να εκτελεσθώ. Μπορούσα να αποδείξω με ακλόνητα επιχειρήματα ότι, κατά τις τελευταίες μέρες, το Στρατηγείο μου δεν απείχε περισσότερο από ένα μίλι από την πρώτη γραμμή του πυρός και ότι ποτέ δεν διανοήθηκα κάτι τόσο ανόητο όπως μια μετακίνηση στο Ντέμπριτς.[14] Και οι δύο Στρατηγοί αναγκάσθηκαν να ομολογήσουν ότι ασφαλώς είχε γίνει κάποια παρεξήγηση. Έγιναν πιο εγκάρδιοι και συνεφώνησαν να θέσουν αμέσως την υπόθεσή μου υπόψη του Φύρερ[15].

Όλα γίνονται γρήγορα. Ο Φύρερ ενημερώνεται για τη παρουσία του Βάιλντιγκ και εκφράζει την επιθυμία του να τον συναντήσει και μάλιστα αμέσως . Στο προθάλαμο ο Ribbenntrop ενημερώνεται ότι οφείλει να περιμένει λίγο ακόμα.

Ο Κebs και ο Μπουργκντορφ με οδήγησαν γρήγορα σ' ένα άλλο δωμάτιο. Πίσω από ένα τραπέζι, σκεπασμένο με χάρτες, καθόταν ο Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ. Καθώς έμπαινα γύρισε το κεφάλι του. Είδα ένα πρησμένο πρόσωπο και δυο μάτια που γυάλιζαν. Ο Φύρερ προσπάθησε να σηκωθεί. Καθώς σηκωνόταν, παρατήρησα με φρίκη ότι τα χέρια του και το ένα του πόδι έτρεμαν. Με τρομερή δυσκολία κατόρθωσε να σταθεί όρθιος. Μου έδωσε το χέρι του. Μ' ένα χαμόγελο που έμοιαζε σαν μορ­φασμός και με φωνή που μόλις ακουγόταν, ρώτησε αν είχαμε συναντηθεί στο παρελθόν. Όταν απήντησα ότι με είχε παρασημοφορήσει με το Σταυρό του Ιππότη μετά φύλλων δρυός στις 13 Απριλίου 1944, είπε: «θυμάμαι τ' όνομα, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ το πρόσωπό σας...[16]

Οι εξηγήσεις του Βάιλντιγκ είναι ικανές για να διαλύσουν αμέσως κάθε καχυποψία . Ένας άλλος επισκέπτης που παρουσιάζεται απρόσκλητος στο Φυρερμπούνκερ λίγο μετά την αποχώρηση του Βάιλντιγκ . είναι ο άλλοτε παντοδύναμος Albert Speer. Βρισκόταν στο Αμβούργο όταν πληροφορήθηκε την απόφαση του Führer να μείνει και να πεθάνει στο Βερολίνο και θεώρησε υποχρέωσή του να διακινδυνεύσει ένα ταξίδι μέχρι το Βερολίνο για να τον αποχαιρετήσει. Σύμφωνα με όσα ο ίδιος αναφέρει στα απομνημονεύματά του[17] η υποδοχή που του επιφυλάσσει  ο Führer δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνη λίγες εβδομάδες πριν . Είναι ψυχρός , ανέκφραστος και απόμακρος. Ενδιαφέρεται για την άποψη του Speer για το Doenitz τον οποίο προφανώς έχει αποφασίσει να διορίσει διάδοχό του . Ο Υπουργός εκφράζεται θετικά.

Απότομα ο Χίτλερ με ρώτησε:"Ποια η άποψή σας; Πρέπει να μείνω εδώ ή να μετακινηθώ αεροπορικά στο Berchtesgaden; Ο Jodl μου είπε ότι αύριο θα είναι η τελευταία ημέρα γι αυτό. Αυθόρμητα τον συμβούλευσα να μείνει στο Βερολίνο .Τί θα μπορούσε να κάνει στο Ομπερσάλτσμπεγκ... Με τη πτώση του Βερολίνου ο πόλεμος σε κάθε περίπτωση θα τελείωνε είπα . Αν πρέπει να τελειώσετε τη ζωή σας, θεωρώ καλύτερο κάτι τέτοιο να γίνει εδώ στη Πρωτεύουσα σαν Führer και όχι στο εξοχικό σας . Για μια ακόμα φορά ήμουν βαθύτατα συγκινημένος..........

"Δεν πρόκειται να πολεμήσω προσωπικά. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να τραυματιστώ και να πέσω ζωντανός στα χέρια των Ρώσων. Ούτε θέλω οι εχθροί μου να ντροπιάσουν το σώμα μου.Διέταξα να κάψουν το σώμα μου. Η δεσποινίδα Braun θέλει να αναχωρήσει από αυτή τη ζωή μαζί μου και πριν θα πυροβολήσω τη Blondi. Πίστεψέ με , Speer, για μένα είναι εύκολο να βάλω τέλος στη ζωή μου. Μια σύντομη στιγμή και θα είμαι ελεύθερος από κάθε τι απελευθερωμένος από αυτή την οδυνηρή ύπαρξη" . Ένοιωσα σαν να μιλούσα σε έναν άνθρωπο που ήδη ταξίδευε.[20]

Μέσα στο Φύρερμπούνκερ κανείς δεν περιμένει με μεγαλύτερη αγωνία όσο ο Bormann την αντίδραση του Göring. Tον θεωρεί περισσότερο επικίνδυνο απ' τον παντοδύναμο Χίμλερ και τον εκλεκτό του Χίτλερ Speer που εκείνο το απόγευμα εμφανίζεται από το πουθενά, στο καταφύγιο της Καγκελαρίας . Τελικά ο Göring , όπως είχε ελπίσει ο Bormann αποφασίζει να επιλέξει από τους δύο δρόμους αυτό που θεωρεί λιγότερο οδυνηρό.[21] Με το τηλεγράφημα του Στρατάρχη στο χέρι ο Bormann σπεύδει να ανακοινώσει στο Führer αυτό που θεωρεί μια πράξη προδοσίας και αγνωμοσύνης του Στρατατάρχη.. Αρχικά ο Führer δεν συμμερίζεται την αξιολόγηση του Bormann. Ούτε επιθυμεί να δώσει συνέχεια στο θέμα που γι' αυτόν δεν έχει αντικείμενο. Ο Bormann όμως επιμένει.

Ο Bormann με ακρίβεια έστρεψε την προσοχή του Χίτλερ στο χωρίο στο οποίο ο Göring απαιτούσε κάποια απάντηση έως τις δέκα η ώρα. Ήταν ένα τελεσίγραφο, είπε κι υπενθύμισε στο Χίτλερ ότι κάποιους μήνες πριν υπήρχαν υποψίες πως ο Göring αναζητούσε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους. Επιθυμούσε, λοιπόν, ξεκάθαρα να σφετεριστεί την εξουσία με σκοπό να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις. Έτσι λοιπόν, οι υποψίες του Χίτλερ, που ποτέ δεν τις είχε αποβάλλει τελείως, αναζωπυρώθηκαν. Ως εκ τούτου εστάλη ένα τηλεγράφημα :στον Göring διαβεβαιώνοντας τον πως ο Χίτλερ είχε ακόμα πλήρη ελευθερία κινήσεων και απαγορεύοντάς του κάθε ανεξάρτητη κίνηση.Τώρα. παρουσία του Speer εξεταζόταν το επόμενο βήμα: -η μοίρα του Göring. «Ο Χίτλερ ήταν έξαλλος», λέει ο Speer , «κι εκφράστηκε πολύ άσχημα για τον Göring. Είπε πως ήξερε από καιρό ότι ο Göring ήταν αποτυχημένος, ότι ήταν διεφθαρμένος και εθισμένος στα ναρκωτικά...». «Και παρόλα αυτά ». σχολίασε, «είναι σε θέση να διαπραγματευτεί τη συνθηκολόγηση», προσθέτοντας από μέσα του «όχι ότι έχει σημασία ποιος θα αναλάβει αυτό». «Η απέχθεια του προς το γερμανικό λαό». λέει ο Σπέερ. «φαινόταν απ' αυτό το σχόλιο».Στο τέλος. όμως. ο Χίτλερ δε συμφωνούσε να εκτελεστεί ο Göring. Συμφώνησε ωστόσο πως θα έπρεπε να τον καθαιρέσουν από όλα τα αξιώματα του και να απολέσει το δικαίωμα διαδοχής. Ζήτησε από τον Bormann να γράψει το σχετικό τηλεγράφημα. 0 Bormann αποσύρθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε μ' ένα σχέδιο κειμένου. 0 Χιτλερ το ενέκρινε κι έτσι εστάλη.[22]

Το κείμενο της απάντησης αναφέρει.

Η συμπεριφορά σας αποτελεί εσχάτη προδοσία στο πρόσωπο του Führer και του Εθνικοσοσιαλισμού. Η προβλεπομένη ποινή είναι θάνατος. Παρ’ όλα αυτά λαμβάνοντας υπόψη ότι στο παρελθόν είχατε προσφέρει στο κόμμα, ο Führer είναι διατεθειμένος να μη διατάξει το τουφεκισμό σας, με τον όρο να παραδώσετε αμέσως και οικειοθελώς την παραίτησή σας από κάθε αξίωμα και από κάθε αρμοδιότητα.[23]

Ένα δεύτερο ραδιομήνυμα συμπληρώνει:

Με ειδική διαταγή μου το θέσπισμα της 29 Ιουνίου 1941 παύει να υφίσταται. Η ελευθερία δράσεως μου παραμένει αμείωτη, γι’ αυτό σας απαγορεύω οποιαδήποτε κίνηση ή απόφαση με την έννοια που υποδεικνύετε. Αδόλφος Χίτλερ [24]

Στο περιορισμένο χώρο του καταφυγίου παρόμοια νέα δεν μπορούν να μείνουν κρυφά. Ο Κρεμπς βιάζεται να ενημερώσει το Κeitel ο οποίος έχει ήδη φτάσει στο σταθμό της διοίκησής του στο Krampnitz. Ο τελευταίος επιχειρεί να υποβιβάσει τη σημασία του γεγονότος αλλά η φωνή του Μπόρμαν που παρεμβαίνει στη τηλεφωνική συνομιλία διαβεβαιώνει ότι με απόφαση του Führer ο Στρατάρχης έχει απαλλαγεί από όλα του τα καθήκοντα.
Στο Ομπερσάλτσμπεργ ο Göring περνά ώρες αγωνίας . Πριν όμως φτάσει η απάντηση καταφθάνουν άνδρες των SS . Το σπίτι κυκλώνεται και ένας αξιωματικός ενημερώνει το στρατάρχη ότι με απόφαση του Φύρερ τίθεται υπό κράτηση.
Στις 9 το βράδυ, μια ώρα πριν λήξει το "τελεσίγραφο" του ο Γκαίριγκ λαμβάνει και την την απάντηση του Führer δια χειρός Bormann. [25]

Ψηλά στο Lubeck , γερμανικό λιμάνι της Βαλτικής. ένας κύκλος δισταγμών, διλημμάτων κλείνει στις 11 το βράδυ. Όταν ο ύστερα από κάποιους ενδοιασμούς ο Himmler δέχεται να συναντήσει το κόμη Bernadotte στο Σουηδικό προξενείο ο δρόμος δεν έχει πλέον επιστροφή. Τώρα που η ζωή του Führer πλησιάζει προς το τέλος κάτι που  τόσο ο Bernadotte όσο κι ο Σέλενμπεργκ φαίνεται να αγνοούν, ο Himmler νοιώθει απαλλαγμένος από τα όποια ηθικής φύσης διλήμματα απέναντι στον αρχηγό και είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη των διαπραγματεύσεων με τους νικητές με ένα τρόπο έντιμο και με καλή πίστη. Με εντολή του έχουν ήδη ματαιωθεί οι βομβαρδισμοί όλων των στρατοπέδων συγκέντρωσης που έχουν διαταχθεί προσωπικά από τον ίδιο το Hitler και ο Ερυθρός Σταυρός έχει πάρει την άδεια να μεταφέρει έξω από τη Γερμανία χιλιάδες Εβραίους. Μπροστά στο Bernadotte ομολογεί: "Εμείς οι Γερμανοί, είμεθα υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε ότι ηττήθημεν στον αγώνα μας από τους Δυτικούς Συμμάχους και σας παρακαλώ όπως μεταβιβάσετε αυτήν την δήλωσή μου εις τον Αιζενχάουερ καθώς και την αίτησή μου για τη κατάπαυση του πυρός. 

Ο κόμης Bernadotte δείχνει τη προθυμία του να μεταβιβάσει αμέσως   τη δήλωση τον Himmler, διότι και ο ίδιος, αλλά και η κυβέρνηση της Σουηδίας, ενδιαφέρονταν για τον τερματισμό τoυ πολέμου και την διαφύλαξη των Σκανδιναυϊκών χωρών από περαιτέρω καταστάσεις.

Ο Himmler εδήλωσε επίσης, ότι εδέχετο την μεταφορά εις την Σουηδία των Δανών και Νορβηγών αιχμαλώτων πολέμου. Εχρειάσθησαν αρκετές ώρες για να εξετάσουμε τον τρόπον με τον οποίον θα μετεβιβάζετο εις τους Δυτικούς συμμάχους η αίτησις συνθηκολογήσεως του Himmler. Αρχικώς επροτάθη όπως ο κόμης Bernadotte αναχωρήσει αεροπορικώς. προς συνάντησιν του στρατηγού Αϊζενχάουερ, άνευ προκαταρκτικών διπλωματικών διαβημάτων. Εν συνεχεία όμως το σχέδιον αυτό εγκατελήφθη και απεφασίσθη όπως ο Himmler απευθύνει προσωπικήν επιστολήν εις τον κ. Κριστιαν Γκούντερ, υπουργόν των Εξωτερικών της Σουηδίας, με την οποίαν να τον παρακαλέσει όπως υποστηρίξει δια του μεγάλου του προσωπικού κύρους , τις προτάσεις τις οποίες εκόμιζε ο κόμης Bernadotte Κατόπιν συζητήσαμε το περιεχόμενον της επιστολής και ο Himmler την έγραψε ιδιοχείρως.[27].

Αυτή τη φορά με τρόπο ξεκάθαρο ζητά από τον Bernadotte να μεταδώσει στους δυτικούς την επίσημη πλέον προσφορά του για τη παράδοση. Προειδοποιεί όμως ότι οι Γερμανοί δεν πρόκειται να παραδοθούν στην Ανατολή, αλλά θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στους Ρώσους μέχρις ότου αντικατασταθούν από τους δυτικούς. Οι Νορβηγοί και οι Δανοί κρατούμενοι θα μετεφέρονταν αμέσως και δίχως προβλήματα στη Σουηδία. Μετά από παράκληση του Μπερναντόττε ο Χίμλερ παραδίδει γραπτά τις θέσεις του σαν bona fide ώστε να μπορεί ο Μπερναντόττε να τις παρουσιάσει στην Κυβέρνησή του.
Ο Himmler δεν περιορίζεται στις καλές υπηρεσίες του Κόμη. Ο ίδιος συντάσσει επιστολές και υπομνήματα τις οποίες στέλνει φανερά πλέον στους στους Πολιτικούς της Δύσης[29]. Κάνει έκκληση στην αδελφότητα των Γερμανικών εθνών να σταματήσουν τον εμφύλιο πόλεμο και να συσπειρωθούν έστω κι την ύστατη στιγμή εναντίον του Μπολσε­βικισμού.

Δεν μπορούσε όμως να καταλάβει όταν έκανε έκκληση στην αδελφότητα των Γερμανικών Εθνών ενάντια στο Μπολσεβικισμό" ότι η συνείδηση της Αμερικής ήταν πλέον μέσα στα χέρια των Εβραίων του Χόλιγουντ και της Νέας Υόρκης , για τους οποίους δεν υπήρχαν εγκλήματα εναντίον της γερμανικής φυλής παρά μόνο εναντίον του Εβραϊσμού , ότι για το συμφέρον αυτού του Εβραϊσμού είχε εξαπολυθεί μια παγκόσμια δυσφήμιση ενάντια σε κάθε τι που ήταν Γερμανικό και ότι η προσέγγιση των Γερμανών και των Αγγλοσαξόνων ενάντια στους Ρωσικούς Βαρβαρισμούς ήταν περισσότερο απλή και κατανοητή για τον Αμερικανό Στρατιώτη που βάδιζε προς τον Έλβα παρά για τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς της Ουάσιγκτον[30].

Υποσημειώσεις:

[  1]

[  2] Keitel σελ 242-3

[  3]

[  4]

[  5]

[  6]

[  7]

[  8]

[  9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14] Ενδιαφέρουσα η ψυχολογικού τύπου παρατήρηση του Keitel με αφορμή το γεγονός αυτό.Κeitel σελ 259

[15] Χέλμουτ Βάιλντιγκ Η τελευταία Μάχη στο Βερολίνο . 

[16]

[17] Τhen I was led into Hitler's room in the bunker. In his welcome there was no sign of the warmth with which he had responded a few weeks before to my vow of loyalty. He showed no emotion at all. Once again I had the feeling that he was empty, burned out, lifeless. σελ 605-6

[18][

[19]

[20] Albert Speer Inside the Third Reich σελ 605

[21] Τέσσερα χρόνια ο Μπάρμαν περίμενε να παρουσιαστεί μια ευκαιρία για να καταστρέψει τον Γκαίρινγκ. Δεν είχε παρουσιαστεί καμία όμως. Τώρα τα περιθώρια στένευαν. Από μέρα σε μέρα ο Χίτλερ θα πέθαινε, και έπειτα, σύμφωνα με το νόμο. εκτός κι αν γινόταν κάποια τροποποίηση, ο Γκαίρινγκ θα ήταν ο διάδοχος του, και οι ημέρες της εξουσίας του Μπάρμαν θ' ανήκαν πια στο παρελθόν. Διότι μέσα στο γενικότερο σουρεαλισμό της γερμανικής πολιτικής, ο Μπάρμαν, όπως και οι Χίμλερ, Σέλενμπεργκ, Γκαίρινγκ και Σβέριν φον Κρόσιγκ, ακόμα πίστευε πως μετά το θάνατο του Χίτλερ θα υπήρχε εξουσία την οποία κάποιος θα έπρεπε να κληρονομήσει και να ασκήσει. Τώρα. την τελευταία στιγμή, είχε παρουσιαστεί μια τέτοια ευκαιρία κι είχε έρθει την καταλληλότερη στιγμή, όταν δεν υπήρχε δυνατότητα για εκ του σύνεγγυς εξηγήσεις, δεν μπορούσαν να ακουστούν αντίθετες απόψεις. Με το τηλεγράφημα του αυτό ο Γκαίρινγκ έπεσε στα χέρια του Μπάρμαν τη στιγμή που αυτός μονοπωλούσε την προσοχή του Χίτλερ όσο ποτέ άλλοτε. Είναι αλήθεια πως ο Γκαίρινγκ είχε προσπαθήσει να αποτρέψει κάτι τέτοιο στέλνοντας παράλληλα τηλεγραφήματα στους Κάιτελ. Ρίμπε-ντροπ, και φον Μπέλοβ. Ο Κάιτελ και ο Γιοντλ ωστόσο είχαν φύγει από το Καταφύγιο για τελευταία φορά και ήταν πια στα νέα τους στρατηγεία, και ο Ρίμπεντροπ δε θα παρενέβαινε για να σώσει τον Γκαίρινγκ Huge Trevor-Roper:Χιτλερ. Οι τελευταίες μέρες 1945 σελ 242-3

[22] Huge Trevor-Roper:Χιτλερ.Οι τελευταίες μέρες 1945 σελ.243

[23]

[24]

[25]

[26]

[27] Β.Σέλλεμπεργκ.Κατασκοπεία-Αντικατασκοπεια εις τονν Β ΠαγκόσμιονΠόλεμον σελ316-7

[28]

[29] Ένας από τους "δυτικούς' ηγέτες στους οποίους απευθύνθηκε γραπτά ο Χίμλερ ήταν και ο Στρατηγός Ντε Γκωλ. Του έγραφε ανάμεσα  στα άλλα. «Πολύ καλά! Κερδίσατε!-..... «Όταν ξέρει κανείς από που ξεκινήσατε, στρατηγέ Ντε Γκvλ, θα πρέπει να βγάζει μπρος σας, πολύ βαθιά το καπέλο του. . . Μα, τώρα, τί θα κάνετε; θα συνταχθείτε με τους Αγγλασάξωνες; Αλλ' αυτοί θα σας μεταχειρισθούν σαν υποτελή, και κάτι τέτοιο θάχε σαν αποτέλεσμα να χάσετε την τιμή σας. θα προσεταιρι­σθείτε τους Σοβιετικούς; Τότε θα υποτάξουν τη Γαλλία στο νόμο τους και θα σας εκ­καθαρίσουν κι εσάς τον ίδιο. . . Στ' αλήθεια, ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει το λαό σας στη μεγαλοσύνη και στην ανεξαρτησία είναι μια συμφωνία με τη νικημένη Γερμανία. Διακηρύξατε την τώρα αμέσως! Ελάτε σ' επαφή αμέσως και χωρίς καθυστέρηση με τους άνδρες που, μέσα στους κόλπους του Ράϊχ διαθέτουν ακόμη μια πραγματική εξουσία και θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα τους σ' έναν καινούργιο δρόμο. . Είναι έτοιμοι να το πράξουν. Το ζητούν από σας. . . Αν κυριαρχήσετε πάνω στο πνεύμα της εκδικήσεως, αν εκμεταλλευθείτε την ευκαιρία που σας προσφέρει σήμερα η Ιστορία, θα είσθε ο πιο μεγάλος άνδρας όλων των εποχών».(Ντε Γκωλ: Απομνημονεύματα Τόμος Γ’ σελ. 228)  

[30] Adolf Hitler: La BattagIia di Berlino σελ 84