Ο Θόδωρος, ο Quisling κι ο Bardeche ή στιγμές απ' τη Νορβηγική ιστορία.....όπως και νάχει πάντως ΜΠΑΓΑΣΑΣ εγώ, θα προσθέσω τη ζωή και το έργο του Knut Hamsun, ενός συγγραφέα που παρέμεινε ως το τέλος πιστός στις ιδέες του, ενός συγγραφέα που -αν και σιγματίστηκε- η λογοτεχνική προσφορά του παραμένει μεγαλειώδης και αναγνωρισμένη.
Πού τον θυμήθηκε επιτέλους, αυτός ο Θόδωρος τον Quisling;
Εγώ τι θυμάμαι απ’ αυτόν;…..κυρίως τους θεατρινισμούς αυτού του αθεόφοβου του Τσόρτσιλ…..«…..μια αχρεία γενιά από Quislings - για να χρησιμοποιήσω τη λέξη, η οποία θα εκφράζει στο εξής την καταφρόνια της ανθρωπότητας - στρατολογήθηκαν για να κολακεύσουν με δουλοπρέπεια τον κατακτητή, για να συνεργαστούν με τα σχέδιά του και να επιβάλουν την εξουσία του στους συμπατριώτες τους, ενώ οι ίδιοι ταπεινώνονται με τη δουλικότητα τους»…..κραύγαζε δραματικά την άνοιξη του ’40 για να στιγματίσει τον Quisling και τους ομοίους του…..και είναι γεγονός σύντροφοι, ότι ο λόγος του «έπιασε»…..κι από τότε, το επίθετό αυτό αποτελεί συνώνυμο του προδότη στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. (Διαβάστε περισσότερα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου