Προς όλα τα μέλη της Falange Española y de las JONS.
Αφού πράξαμε το καθήκον μας, συμβάλλοντας με τις δυνάμεις μας στην ήττα του αντιισπανικού κινήματος [1] είναι για μας υπόθεοις ζωής και θανάτου η διαφύλαξις με κάθε θυσία της αυτοτέλειας του ύφους και του δόγματος από επικίνδυνες παρερμηνείες.
Είναι εξ ίσου επείγον όλοι οι εγγεγραμμένοι στο κίνημα μας ν' αρχίσουν από τώρα, με ενθουσιασμό και προθυμία να διαδίδουν τις παρακάτω οδηγίες:
Ενάντια στη σύγχυση.
Η νίκη πάνω σ' ένα αυτονομιστικό κίνημα μπορεί να γέμιση με ιστορικό και Εθνικό περιεχόμενο μια περίοδο μισού αιώνος.
Γι αυτόν τον λόγο οι νικηταί πρέπει να μπορούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν το μη επιδεχόμενο σύγχυσι νόημα μιας Διαφορετικής Ισπανίας. Δεν έχουμε ελπίδες πως θα συμβή κάτι τέτοιο.
Το ανέμελο ύφος αυτού που κυβερνά, ο εγωιστικός, συντηρητικός και αντιηρωικός τόνος του συνασπισμού των κομμάτων πού σήμερα βρίσκονται στην εξουσία, δικαιολογούν την πρόβλεψι πως δεν θα ληφθή η παραμικρή μέριμνα.
Η ημερομηνία 7 Οκτωβρίου που θα μπορούσε να σημάνη μια αφετηρία, θα καταλήξη να μπερδευτή μέσα στο συνονθύλευμα άλλων μετρίων ημερομηνιών (2).
Λαϊκοί, ρίζοσπάοται, δημοκρατικοί και αγροτικοί θα ψάξουν να βρουν τον τρόπο ώστε να μη βγη το παραμικρό ηρωικό δίδαγμα από τα γεγονότα που συνέβησαν.
Ο πλούτος του Ισπανικού αισθήματος, το νόημα της νίκης επί του αυτονομισμού , θα ξοδευθή στον ενθουσιασμό των «πατριωτικών συγκεντρώσεων», στιίς ευχαριστίες προς την κυβέρνησι και τις συμμαχίες των κονφορμιστών. Η νεολαία μας δεν θα συμμετάσχη σ' αυτές τις γελοίες παρελάσεις. Στην υπερήφανη απομόνωσι του χθες και του πάντα θα διατήρηση άθικτη την πνευματική αρετή της αναγεννήσεως για την στιγμή που θα φθάση στην τελική νίκη, δίχως μεσολαβήσεις και δίχως την συμμετοχή κανενός.
« Εναντίον της τάξεως». Προσοχή
Από τα μέχρι τώρα γεγονότα βγαίνει το συμπέρασμα πως το πρώτο μέλημα όλων αυτών που παρουσιάζονται σαν δεξιοί, είναι η «αποκατάστασις της τάξεως». Μετά το τέλος της περιόδου του αγώνος, κανένα από τα μέλη μας δεν πρέπει να συμμερισθή ή να συμμετάσχη στην πραγματοποίησι τέτοιων προθέσεων.
Θέλομε και εμείς την τάξι. μια τάξι όμως ολότελα διαφορετική. Το ισχύον κοινωνικό καθεστώς, το μοναδικό ίσως πράγμα που κατόρθωσε να διασωθή από την επανάοτασι, μας φαίνεται, σε γενικές γραμμές, άχρηστο.
Ήμασταν αντίθετοι στην επανάστασι εξ αιτίας όλων εκείνων των Μαρξιστικών και αντιισπανικών στοιχείων της' παρ όλα αυτά δεν παραγνωρίζομε το γεγονός ότι η απόγνωσι των συνδικαλιστικών και των αναρχικών σοσιαλιστικών μαζών έχει ένα βαθύ λόγο υπάρξεως' ένα λόγο πού εμείς συμμεριζόμαστε:
Κανένας δεν τρέφει μεγαλύτερο θυμό και αηδία απ' εμάς για αυτήν την συντηρητική κοινωνική τάξι που οδηγεί στην πείνα τεράστιες μάζες και που υπερασπίζεται την χρυσωμένη οκνηρία των λίγων.
Όλα τα μέλη μας πρέπει να καταστήσουν ξεκάθαρη την θέσι αυτή και να προσαρμόσουν την συμπεριφορά τους στον κανόνα αυτό: μετά την σιγή και του τελευταίου τυφεκίου της ανταρσίας, απαγορεύεται κατηγορηματικά οποιαδήποτε συνεργασία με τα «στοιχεία τής τάξεως».
Κανένα μέλος της φάλαγγος δεν πρέπει να συμμετάσχη στις «ομάδες των πολιτών», στα «κομιτάτα συγκεντρώσεως» ή σ' ό,τιδήποτε άλλο παρόμοιου τύπου.
Ενάντια στους συμβιβασμούς
Από τώρα προβλέπεται -και αυτό είναι ένα επιπλέον στοιχείο για την επερχόμενη σύγχυσι - πως τα επαναστατικά γεγονότα θα στερούνται κάποιου οριστικού επιλόγου.
Από τώρα άρχισαν οι προετοιμασίες για την ατιμωρησία των ηγετών της επαναστάσεως' το καταστατικό της Καταλονίας δεν πρόκειται να καταργηθή.
Παράλληλα, η κυβέρνησις προχωρώντας σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις ελπίζει, χάρις στις μεσολαβήσεις του καθηγητού Μπεστέϊρο, να «δαμάση» τα συνδικάτα.
Κανένας από μας δεν πρέπει να θεωρηθή απών από την διαμαρτυρία μας γι' αυτά τα γεγονότα.
Απαιτούμε υποδειγματικές τιμωρίες για όλους τούς πραγματικούς πολιτικούς αρχηγούς του επαναστατικού κινήματος.
Απαιτούμε την ολοκληρωτική αναίρεσι του Καταστατικού της Καταλονίας. Αντ' αυτοϋ θα εφαρμοσθούν, όπως στις άλλες περιοχές της Ισπανίας, αποκεντρωτικά μέτρα που θα είναι απαλλαγμένα από τα αυτονομιστικά σχέδια.
Τέλος, απαιτούμε πέρα από μια ολοκληρωμένη επανάοτασι στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα, την κατάργησι όλων των μυστικών πόρων της U.G.T. και του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ενάντια στην θυσία των Ενόπλων Δυνάμεων
Με περισσότερη αφοσίωσι άπ' αυτήν που συναντάται στις δημόσιες τελετές για τον εορτασμό των επετείων, τις μέρες αυτές πρέπει να συμμερισθούμε τα υπερήφανα και σιωπηλά αισθήματα του Στρατού μας, του Ναυτικού μας, της Πολιτοφυλακής μας, της Φρουράς των Ασσάλτος, των Αστυνομικών μας, των δυνάμεων της τάξεως και της Ασφαλείας.
Υπέμειναν τις συνέπειες μιας παράλογης πολιτικής που αφού πρώτα επέτρεψε την δημιουργία των ταραχών, στην συνέχεια φόρτωσε τις ευθύνες της στους βασανισμένους ώμους των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τις ήμερες αυτές οι Ένοπλες Δυνάμεις μας απέκτησαν το φωτοστέφανο των μαρτύρων. Επιπλέον υπέμειναν το τρομερό θέαμα των παθών που είχαν υποστή οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους. Αλλά παρ' όλα αυτά, ούτε ό τρόμος, ούτε ή αδυναμία, ούτε ή απειθαρχία μπόρεσαν νά βρουν ανάμεσα τους πρόσφορο έδαφος.
Οι στρατιωτικοί έχυσαν το αίμα τους για χάρι της Ισπανίας και για τα σφάλματα και τις προδοσίες άλλων.
Οι Ισπανικές Ένοπλες Δυνάμεις αξίζουν πολύ περισσότερο από υμνητικά λόγια και τελετές. Έχουν ανάγκη από δικαιοσύνη.
Τα στρατοδικεία όπως πάντα, βαραίνουν με την αυστηρότητα τους πάνω σ' όλους όσους ευρισκόμενοι μέσα στις στρατιωτικές γραμμές, υπεχώρησαν ή παρεδόθησαν Έτσι είναι το σωστό. Όμως δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι οι πραγματικοί ένοχοι, οι πολιτικοί εκείνοι που για να ικανοποιήσουν τις βρωμιές τους και να κερδίσουν προνόμια δεν δίστασαν να χύσουν ανεπανόρθωτα, ποτάμια με τόσο καλό Ισπανικό αίμα.
Αυτές οι οδηγίες να διαβιβασθούν από τις τοπικές και επαρχιακές διοικήσεις της φάλαγγος και των JONS προς όλους τους εγγεγραμμένους του κινήματος.
Οι αρχηγοί να κάνουν ένα αυστηρό έλεγχο για την πιστή εφαρμογή τους και να ανακοινώσουν στην Γενική Διεύθυνσι τα ονόματα των παραβατών -αν βεβαίως υπάρξουν- για την λήψι των αναγκαίων μέτρων.
Ζήτω η Ισπανία
Μαδρίτη 13 Οκτωβρίου 1934
Ο αρχηγός Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα
1. Εκμεταλλευόμενος την αδυναμία και την ανικανότητα της κυβερνήσεως Lerroux ο Αυτονομιστής αρχηγός της Καταλονίας Companys αφού κατοχύρωσε το καθεστώς της «Γενικής Διοικήσεως» αξίωσε τον πλήρη διαχωρισμό της επαρχίας αυτής από το ισπανικό κράτος.
Στις 6 Οκτωβρίου οι Καταλανοί πιάνουν τα όπλα και κατεβαίνουν στους δρόμους. 24 ώρες αργότερα ο επαναστατικός πυρετός περνά στις Αστουρίες. Αυτή την φορά η κυβέρνησις είναι υποχρεωμένη νά απάντηση δυναμικά, ζητώντας την επέμβασι του στρατού. Η στάσις καταστέλλεται από δυνάμεις τακτικού στρατού και νεαρών Φαλαγγιτών.
2. Πράγματι στίς 7 Οκτωβρίου 1934, ο στρατός διατάσσεται να κατάπνιξη την ανταρσία των αυτονομιστικών κινημάτων στην Καταλονία και στις Αστουρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου