Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

JULIUS EVOLA: Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ν. ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ
Σελ 310
ΑΘΗΝΑ 2010
Ο Βούδας είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα ενός βασιλικού ασκητή* ο φυσικός του ομόλογος στην αξιοπρέπεια είναι ένας ηγεμόνας, ο οποίος σαν τον Καίσαρα, μπορούσε να ισχυριστεί ότι η φυλή του εμπεριείχε την μεγαλειότητα των βασιλιάδων όπως επίσης και την ιερότητα των θεών οι οποίοι κρατούν στη δύναμη τους τη διακυβέρνηση των θεών.25 Έχουμε δει ότι οι αρχαία παράδοση έχει αυτή την επακριβή σημασία όταν πραγματεύεται την ουσιαστική φύση των ατόμων οι οποίοι μπορούν να είναι είτε αυτοκρατορικοί είτε τέλεια αφυπνισμένοι. Είμαστε κοντά στις κορυφές του Αριού πνευματικού κόσμου.Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Αριανικότητας της αρχέγονης Βουδιστικής διδασκαλίας είναι η απουσία αυτής της προσηλυτιστικής μανίας η οποία υπάρχει, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, σε άμεση αναλογία προς το πληβείο και αντι-αριστοκρατικό χαρακτήρα μιας πίστεως. Ένα Αριο πνεύμα τρέφει υπερβολικό σεβασμό για τους υπόλοιπους συνανθρώπους του, και η προσωπική του αίσθηση για την αξιοπρέπεια του είναι υπερβολικά έντονη ώστε να του επιτρέψει να επιβάλλει τις προσωπικές του ιδέες σε τρίτους, ακόμα κι όταν γνωρίζει ότι οι ιδέες του είναι σωστές. Ανάλογα, στο πρωταρχικό κύκλο των Αρίων πολιτισμών, τόσο των Ανατολικών όσο και των Δυτικών, δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος θεϊκών μορφών που να ενδιαφέρονται και να ανησυχούν τόσο για το ανθρώπινο είδος, ώστε να έρθουν κοντά στο να το καταδιώξουνε με σκοπό να αποκτήσουν την προσκόλληση του και τελικά να το "σώσουν". Οι κοινώς αποκαλούμενες θρησκείες σωτηρίας - Salvationist religions στα αγγλικά και Erlosungs-religione στα γερμανικά - εμφανίζονται τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία σε μία μετέπειτα εποχή, μαζί με την μείωση της προηγούμενης πνευματικής τάσης, με μία πτώση από την Ολύμπια συνείδηση και, όχι μόνο, με εισροές κατώτερων εθνικών και κοινωνικών στοιχείων. Το ότι οι θεότητες μπορούν να κάνουν λίγα για τους ανθρώπους, ότι ο άνθρωπος είναι ουσιαστικά τεχνίτης του προσωπικού του πεπρωμένου, ακόμα και της εξέλιξης του πέρα από τον κόσμο αυτό -αυτή η χαρακτηριστική άποψη η οποία διατηρήθηκε από τον αρχέγονο Βουδισμό αποδεικνύει την διαφορά του σε σχέση με κάποιες μετέπειτα μορφές, ιδιαίτερα των σχολών Mahayana, στις οποίες παρείσφρησε η ιδέα μιας ενέργειας που από ψηλά ασχολείται με το ανθρώπινο είδος με σκοπό να οδηγήσει το άτομο στη λύτρωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου