Κατά τας πρώτας ημέρας, μετά την κήρυξιν του Ευρωπαϊκού
πολέμου, όπως είναι γνωστόν, ο Κάιζερ Γουλιέλμος ετηλεγράφησεν εις τον Βασιλέα
Κωνσταντίνον υπενθυμίζων αυτώ ότι είναι Γερμανός στρατάρχης και άλλα παρόμοια
και εζήτησε όπως δώση την χείρα του εις τον Γερμανόν αυτοκράτορα και ούτω από
της χειρός κρατούμενοι, ως αδελφοί, να κτυπήσωσι τους κοινούς εχθρούς. Νομίζω ότι αυτό περίπου
ήτο το νόημα του τηλεγραφήματος. Ως συνήθως , μετέβην και την ημέραν εκείνην κατά την συνήθη ώραν
δια την προς τον Βασιλέα ημερησίαν
αναφοράν μου. Τον ευρήκα λίαν τεταραγμένον και
θυμωμένον κατά του Αυτοκράτορος.
"Και τι μ΄ενόμισεν αυτός ,μοι
λέγει, ότι εγώ θα εξυπηρετήσω τα
συμφέροντά του ; Δεν είμαι Γερμανός στρατάρχης, είμαι Έλλην και μάλιστα
Βασιλεύς της Ελλάδος , μόνον τα συμφέροντά μας
θα ακούσω. Αν δε αυτός νομίζη ότι ημπορεί άλλως πως να με επιρρεάση εις τας αποφάσεις
μου, πρέπει να γνωρίζη ότι εγώ είμαι
διατεθειμένος και αποφασισμένος να φθάσω και μέχρι διαζυγίου"
Πρέπει δε να σημειωθή ότι ο Κωνσταντίνος , πλην της αγάπης
ην έτρεφε προς την Βασίλισσαν σύζυγόν
του , είχε προς αυτήν άπειρον εκτίμησιν
και σεβασμόν. Η Βασίλισσα ήτο η κυρία του Βασιλικού οίκου. Ο Βασιλεύς την ήκουε
και μάλιστα υπήκουεν εις αυτήν. Η Βασιλισσα ουδεμίαν είχε επιρροήν επί του Βασιλέως δια τα
πολιτικά ζητήματα.
(ΒΙΚΤΩΡ ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΖΗΣΑ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου