Επί ημέρας, τώρα, συνεχίζεται εις την Γαλλίαν μία κρίσις κυβερνητική. Ο κ. Σωτάν παρητήθη ,διότι διεφώνησαν οι σοσιαλισταί υπουργοί με τους ριζοσπαστικούς τοιούτους. Οι σοσιαλισταί ήθελον να γίνουν δεκτά τα αιτήματα των εργατών, ενώ οι ριζοσπαστικοί επέμενον να απορριφθούν. Και οι σοσιαλισταί παρητήθησαν , εξαναγκάσαντες ούτω την κυβέρνησιν ολόκληρον εις παραίτησίν. Εν συνεχεία ανετέθη η εντολή εις τον κ.Μποννέ. Αλλά και αυτός απέτυχε , διότι δεν ηδύνατο να εξεύρη υποστηρικτάς. Και ο κ. Λεμπρέν εστράφη προς τον κ. Μπλουμ , ο οποίος και τον κ. Σωτάν έρριψεν, αλλά και την προσπάθειαν του κ. Μποννέ εματαίωσεν.
Ούτω ολόκληρος η Κυριακή κατηναλώθη υπό του κ. Μπλουμ εις προσπαθείας. Ο αρχηγός των σοσιαλιστών με την εντολήν εις τα θυλάκια , περιεφέρετο από κόμματος εις κόμμα βέβαιος ότι θα κατορθώση να σχηματίση την κυβέρνησιν. Αλλά και αυτός δεν συνήντησε τον ενθουσιασμόν , τον οποίον είχε προεξοφλήση. Μάτην εξελιπάρησεν υποστήριξιν, υποσχόμενος υπουργεία , προτείνων τον σχηματισμόν μιας κυβερνήσεως από την οποίαν δεν θα έλειπον ούτε οι κομμουνισταί.
Αλλά και ο κ. Μπλουμ απέτυχε. Την στιγμήν δε καθ' ην γράφεται το παρόν σημείωμα ,ο τηλέγραφος αγγέλλει, ότι η εντολή ανετέθη και πάλιν εις τον κ.Σωτάν, ο οποίος δεν γνωρίζομεν τι θα κάμη. Θα καταθέση την εντολήν , θα την φέρη εις πέρας,θα παραχωρήση την θέσιν εις άλλον; Δεν είναι γνωστόν εάν και άλλοι μετά τον κ. Σωτάν , με την εντολήν εις τα θυλάκια, συνεχίσουν τον γύρον των κομμάτων, εκλιπαρούντες υποστήριξιν.
Αυταί είνε αι συνέπειαι του κοινοβουλευτισμού.
Ούτως η Γαλλία από της Πέμπτης -πλησιάζει να κλείση μία εβδομάς- παραμένει ακυβέρνητος. Και είνε φυσικόν τούτο, όπως συμβαίνει πάντοτε εις τα κράτη που εξακολουθούν να επιμένουν εις τον κοινοβουλευτισμόν
Διότι συμβαίνει ώστε η βουλή παρδαλή από κόμματα και κομματίδια, με αντιθέτους έκαστον ροπάς, τάσεις και συστήματα, να μην είναι ικανή να δώση μίαν βιώσιμον κυβέρνησιν εις την χώραν και το σύστημα του κοινοβουλευτισμού εμφανίζεται εν όλη του την ακαταστασία, δια να παραλύση αυτήν ταύτην την ζωήν έθνους , εις στιγμάς πραγματικώς κρισίμους δι' αυτό , λόγω των πρωτοφανών διεθνών ζυμώσεων.
Είναι αναντίρρητον ότι πάντοτε αι κοινοβουλευτικαί ομάδες είναι τόσον αντίθετοι εις τας τάσεις των , ώστε, θα έλεγε κανείς , ότι προορισμόν έχουν να καταρρίπτουν κυβερνήσεις. Ο σκοπός των εκτός της κυβερνήσεως είναι η κατάρριψις της εκάστοτε κυβερνήσεως, δια να παραμένη η χώρα κατ΄ανάγκην , ακυβέρνητος.
Ο κοινοβουλευτισμός εκφυλισθείς ως σύστημα επιβλαβές δια την ζωήν του κράτους στρέφεται κατ' αυτής της ίδια της πατρίδος του.
Καταδικάζει την χώραν εις ακυβερνησίαν και τας δυνάμεις της εις παράλυσίν , εις εποχήν κατά την οποίαν, ισχυρά κράτη ως η Ιταλία και η Γερμανία , απηλλαγμένα των πολυπλόκων διατυπώσεων θεσμίων παλαιών, συνεχίζουν αδιάκοπα , με έντασιν , με υπερέντασίν την ζωήν των και την οργάνωσιν της ζωής διά τον απλούστατον λόγον ότι απηλλάγησαν των δεσμών του κοινοβουλευτισμού, ο οποίος μόνον ως γάγγραινα δύναται πλέον να χαρακτηρισθή.
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Τρίτης 18 Ιανουαρίου 1938 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου