Πριν επαναφέρη την υποχρεωτικήν στρατιωτικήν θητείαν , η
Γερμανία εστήριζε την μαχητικήν της δύναμιν εις τας διαφόρους οργανώσεις των
"νέων με στολή". Τα τάγματα εφόδου, τάγματα εργασίας ,τιμητική
σωματοφυλακή, Χιτλερική Νεολαία, δεν ήσαν τίποτε άλλο από καθαρώς στρατιωτικάς
οργανώσεις που εκρύπτοντο κάτω από
αθώας ονομασίας και πολυχρώμους στολάς.
Η ύπαρξίς των ανησυχούσε την
Ευρώπην και έδιδεν αφορμήν εις διαρκείς
διαμαρτυρίας των αντιπάλων της Γερμανίας που επέμειναν εις την αυστηράν
εφαρμογήν των στρατιωτικών
διατάξεων της συνθήκης των Βερσαλλιών.
Η καθιέρωσις της
υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας ηχρήστευσε κατ' ανάγκην τας περισσοτέρας από τας οργανώσεις
αυτάς από τας οποίας άλλαι διελύθησαν
άλλαι διατηρούνται χάριν της παραδόσεως και άλλαι μετέβαλαν μορφήν και χαρακτήρα, σύμφωνα με τας νέας
στρατιωτικάς, κοινωνικάς και οικονομικάς συνθήκας που εδημιουργήθησαν δια την γερμανικήν ζωήν.
Εν πάσει περιπτώσει με τας
οργανώσεις αυτάς έκαμε την εξόρμησίν του
ο εθνικοσοσιαλισμός. Οι "νέοι με στολή" του έδωσαν την
εξουσία.
Αι οργανώσεις του
Εθνικοσοσιαλισμού, μου έλεγε ένας από
τους σημαίνοντας αρχηγούς των "ταγμάτων
εργασίας" ο κ. Μπάιντγκερ ,
αντιπροσωπεύουν την συνισταμένην της
μαχητικής θελήσεως της
εθνικοσοσιαλιστικής επαναστάσεως. Το φαιό υποκάμισσο των ταγμάτων εφόδου υπήρξε
κατά τη διάρκειαν των αγώνων η
τιμητική στολή με την οποίαν οι αγωνισταί επολέμησαν και απέθαναν. Μετά την
νίκην απέμεινεν ως σύμβολον της
εθνικοσοσιαλιστικής ενότητος και σταθερότητος. Η τάξις και η πειθαρχία των μελών των εθνικοσοσιαλιστικών
οργανώσεων ήσαν άλλοτε τα αγαθά εφόδια
μεταξύ των ανομοίων στοιχείων που συνεκεντρώθησαν γύρω από την σημαίαν της επαναστάσεως μας. Αργότερα απέβησαν στοιχεία
διαπαιδαγωγήσεως και ενότητος των
διαφόρων τάξεων του λαού.
Σήμερα αυτή η τάξις και πειθαρχία
αποτελούν την εκδήλωσιν του νέου
ρυθμού που επιδιώκει να δώση εις την ύπαρξίν της η νέα Γερμανία
και ο οποίος περιλαμβάνει όλην την
γερμανικήν ζωήν. Ιδού διατί αι
οργανώσεις μας από το δυναμικόν μεταπήδησαν
σήμερον εις το καθαρώς ηθικόν
και κοινωνικόν επίπεδον της εθνικοσοσιαλιστικής επαναστάσεως".
Ξεκινήσαμε , ένα βροχερό πρωί , μια συντροφιά ξένων δημοσιογράφων
για το "Στρατόπεδον Εργασίας του Χάβεν ουντ Ριν Ρουχ .Είναι ένα από τα σημαντικότερα Στρατόπεδα εις απόστασιν 90 περίπου χιλιομέτρων έξω από το
Βερολίνον , κοντά στο περίφημον Νάουεν
που διαθέτει ένα από τους μεγαλυτέρους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Ευρώπης . Μια δασώδης περιοχή με άφθονα έλη , άγονη
συνεπώς και ακατοίκητη, που ενθυμίζει
ολίγον τον κακομοιριασμένο από την εγκατάλειψι Θεσσαλικό κάμπο. Δρόμος
άθλιος που μας ανάγκασε στο τέλος να κατεβούμε από τ' αυτοκίνητα και να προχωρήσωμεν πεζή ως την στιγμή
που μας σταμάτησε μια βροντώδης προσταγή.
-Αλτ!
Ένας στρατιωτικής εμφανίσεως
νεαρός Γερμανός , με φτυάρι στον ώμο αντί όπλου
μας υπενθύμισε ότι μπαίναμε σε
απαγορευμένη ζώνη. Δείξαμε τις άδειες στο βαθμούχο που προσέτρεξε και διασχίσαμε την πύλη του Στρατοπέδου.
Στρατόπεδον δεν είναι σχήμα
λόγου. Είναι αληθινός στρατιωτικός καταυλισμός
μέσα εις τον οποίον ζουν και
εργάζονται υπό τους αυστηροτέρους κανόνας
πειθαρχίας 350 περίπου παιδιά ηλικίας 18 μέχρις 21 ετών . Η εργατική θητεία
ήτο άλλωτε προαιρετική. Από της 1 Οκτωβρίου όμως του 1935
έγινε υποχρεωτική για όλους ανεξαιρέτως
τους νεαρούς Γερμανούς οι οποίοι
οφείλουν να ζήσουν έξι μήνας στα στρατόπεδα εργασίας προτού ξεκινήσουν
για τον κοινωνικό αγώνα. Κανείς δεν μπορεί σήμερα εις την Γερμανία να πάρει άδειαν εξασκήσεως επαγγέλματος- οιουδήποτε
επαγγέλματος -αν δεν κάνει προηγουμένως
την εργατική θητεία του .
Εις όλην την Γερμανίαν, μου
είπεν ο αρχηγός του στρατοπέδου υπάρχουν
1200 παρόμοια στρατόπεδα. Όλα αυτά μαζί
αποτελούν το μεγάλο μέτωπο της
γερμανικής εργασίας. Η κατάταξις είναι υποχρεωτική και η μη προσέλευσις
τιμωρείται με τας ποινάς της στρατιωτικής ανυποταξίας. Ιδού το πρόγραμμα του εικοσιτετραώρου των "εργαζομένων νέων"
Εγερτήριον εις τας 5 το πρωί. Ασκήσεις εις τας 5.30.
Πρόγευμα εις τας 7. Κατόπιν ομαδική αναχώρησις
εις την περιοχήν της εργασίας η οποία
συνεχίζεται με μικρά διαλείμματα
έως τη 1.Εις τας 2 το γεύμα. Ανάπαυσις και ελεύθεραι ασκήσεις έως τις
4.Το βράδυ οι νέοι είναι ελεύθεροι να
παρακολουθήσουν ραδιόφωνο, κινηματογράφο, διαλέξεις . Η εργασία σταματά το μεσημέρι του Σαββάτου έως το πρωί της Δευτέρας και οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να επισκεφθούν
τους γονείς των.
Μεσημέρι.... Ο
Στρατοπεδάρχης μας προσκαλεί να επισκεφθούμε το συσσίτιο.Στην είσοδο μας
αναχαιτίζει ένα δεύτερο ζωηρό εις τόνον
καθαρώς στρατιωτικόν. Ο φρουρός παρουσιάζει...φτυάρι.
Αυτό είναι το όπλο μας, μας
λέγει ο αρχηγός.
-Οι στρατιωτικοί κανόνες ,
απαντώ εις τον συνοδόν μας, που διέπουν την εργασίαν και γενικά την ζωή αυτή των νέων ,
αποδεικνύουν ότι η οργάνωσις έχει καθαρώς
στρατιωτικό χαρακτήρα. Και εφόσον καθιερώθη ήδη η υποχρεωτική θητεία δεν εξηγείται η σκοπιμότης της.
Ο Στρατοπεδάρχης μου δίδει πρόθυμα
την εξήγησι:
-Μια προσπάθεα όπως αυτή δεν
ημπορούσε να προκόψη χωρίς το πνεύμα της αυστηράς στρατιωτικήςπειθαρχίας Αι επιδιώξεις των ταγμάτων εργασίας είναι σαφείς. Ζητούμεν να αποκτήσουν τα παιδιά
αυτά την αγάπη και τη διάθεσι προς τη
δουλειά για ν' αντιμετωπίσουν με ανάλογον θάρρος την βιοπάλη. Αλλά κυρίως επιδιώκομεν
να ισοπεδώσωμεν τας τάξεις. Ανάμεσα στο πλήθος των νέων που βλέπετε υπάρχουν: παιδιά πλουσίων γαιοκτημόνων, τραπεζιτών, κουρέων, δασκάλων,
Βαρώνων, βιομηχάνων, εργατών , παπάδων . Αλλά δεν ισχύει καμμία διάκρισις
τίτλου και κοινωνικής θέσεως. Όλοι είναι
ίσοι . Άλλοτε ένας πλούσιος δεν καταδεχόταν να αντικρύση έναν εργάτη. Σήμερα
δουλεύουν όλοι μαζί με το φτυάρι στο
χέρι, κοιμούνται στον ίδιο κοιτώνα, γυμνάζονται στην ίδια γραμμή. Η μεγάλη επιδίωξις του εθνικοσοσιαλισμού είναι να ισοπεδώση τις
τάξεις...
Το ραδιόφωνον είχε
συγκεντρώσει , μια ομάδα νέων που μόλις είχε σηκωθή από το κοινό τραπέζι. Τους
πλησιάζομε. Του ενός ο πατέρας είναι
ένας από τους διασημοτέρους χειρούργους του Βερολίνου. Του άλλου παπάς.
Του τρίτου μεγαλοκτηματίας .Του τετάρτου πλοίαρχος. Με τα χέρια ενωμένα σ' ένα
είδος αλυσίδας παρακολουθούσαν τη διάλεξι που μετέδιδεν το ραδιόφωνον.Το
απόγευμα τους παρηκολουθήσαμε όλους μαζί στη δουλειά της αποξηράνσεως των ελών της περιοχής, αυτός άλλως τε είναι
ο πρακτικός σκοπός των ταγμάτων εργασίας: ν' αποξηραίνουν τα έλη
, να κατασκευάζουν δημόσια έργα , να βοηθούν
τους χωρικούς των περιοχών, εις τας οποίας η γη δεν αποδίδει. Όταν
τελειώση η εργασία ξεβιδώνουν τα σπιτάκια της κατασκηνώσεως από το ένα μέρος
και τα μεταφέρουν σε άλλο.
Την ώρα που φεύγαμε , ο νεαρός φρουρός του Στρατοπέδου, ένας φοιτητής με αυστηρόν πρωσσικόν ύφος παρουσίασε.... φτυάρι. Το περίφημο φτυάρι χάρις εις το οποίον η Χιτλερική Γερμανία παρεσκεύαζεν εις την εντέλειαν την στρατιωτικήν της οργάνωσιν την εποχήν ακριβώς που διεμαρτύρετο διότι δεν της επέτρεπαν να εξοπλισθή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου