ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ 21 Γ

Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ I.G.DUCA ΘΕΤΕΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ  ΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ  10 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΤΟΥ 1933. 

Αλέξανδρος Βάιντα Βοεβόντ 

Στις 9 Νοεμβρίου 1933 η εφημερίδα Adeverul[1] προδιαθέτει τους αναγνώστες για μια καινούρια κυβερνητική κρίση που ήδη βρίσκεται προ των πυλών.[2] Τέσσερις ημέρες αργότερα (13 Νοεμβρίου ) ο Πρωθυπουργός Αλέξανδρος Βάιντα Βοεβόντ (PNT) θέτει στη διάθεση του Βασιλιά τη παραίτησή της κυβέρνησής του. Η παραίτηση γίνεται αμέσως αποδεκτή αλλά, όπως συνηθίζεται σε παρόμοιες περιπτώσεις , ο Βασιλιάς ζητά από τον υπό παραίτηση Πρωθυπουργό του να παραμείνει στη θέση του μέχρι την ορκωμοσία της καινούριας Κυβέρνησης. Ο Βασιλιάς έχει ήδη κάνει τις επιλογές του. Ασφαλώς, δεν έχει τη παραμικρή διάθεση να στηρίξει περισσότερο τη κυβέρνηση των Αγροτικών, που ήδη κουβαλά στις πλάτες της 4 χρόνια σκανδάλων , εσωτερικών συγκρούσεων και επιπλέον, έχει αποδείξει  την ανικανότητά της να διασφαλίσει την εσωτερική τάξη και ασφάλεια της χώρας . Η επιστροφή των Φιλελευθέρων μοιάζει με λύση ανάγκης, παρά το γεγονός, ότι οι σχέσεις του Βασιλιά με το I.G. Duca δεν είναι από τις καλύτερες[3]. Την επομένη ο I.G. Duca (PNL) ορκίζεται Πρωθυπουργός. Στη πράξη η καινούρια κυβέρνησή είναι μια προσωρινή μεταβατική κυβέρνηση μια που η πρώτη βασική της δέσμευση είναι να διεξάγει καινούριες Εθνικές εκλογές μέσα σε ένα κλίμα τάξης και ασφάλειας. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και το θέμα των εκλογών συζητείται διεξοδικά στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο και επιλέγονται οι ημερομηνίες: 20 Δεκεμβρίου οι εκλογές για τη Βουλή, 22,28 και 29 Δεκεμβρίου 1933 oi εκλογές για τη Γερουσία . Ανάμεσα στις άλλες δεσμεύσεις της η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει ένα ήρεμο, δίχως εντάσεις πολιτικό κλίμα .Για το Duca η βασική αιτία του κακού αντιπροσωπεύεται  από τη Σιδηρά Φρουρά , την οποία ,ανάμεσα στα άλλα, θεωρεί πέμπτη φάλαγγα της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας στη Ρουμανία [4] . Από την εποχή της δολοφονίας του Μάντσου [5] στο Ιάσιο , δεν είχε πάψει ποτέ να αντιμετωπίζει το Κοντρεάνου και την ομάδα των φανατικών εξτρεμιστών του  σαν μια κοινή εγκληματική οργάνωση η οποία μόνο κοινωνικές αναστατώσεις και πολιτικό χάος προκαλεί. Κατά την άποψή του η Ρουμανία οφείλει να απαλλαγεί από τα πολιτικά της άκρα όσο είναι ακόμα καιρός....... Στην Αυστρία ο Dollfuss έχει κάνει ήδη την αρχή βγάζοντας, δίχως πολλές διατυπώσεις , εκτός νόμου, τους κομμουνιστές πρώτα (26 Μαΐου 1933) και τους Εθνικοσοσιαλιστές, αμέσως μετά.(19 Ιουνίου 1933) 

Με τις πολιτικές εκλογές μια ανάσα απόσταση, και το κίνδυνο τα εκλογικά ποσοστά της Σιδηράς Φρουράς να εκτιναχθούν στα ύψη , ο αποκλεισμός του Κόμματος του Κοντρεάνου από τις εκλογές δεν είναι αρκετός. Χρειάζεται να επιλεγεί και η σωστή στιγμή, ώστε να αποτραπεί η επανίδρυσή του με άλλη προφανώς ονομασία και καταστατικό.....  Με σαφείς οδηγίες το Υπουργείο Εσωτερικών, αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. 

 Στις 20 Νοεμβρίου με τη θυροκόλληση του διατάγματος διάλυσης της Βουλής και με τον προεκλογικό πυρετό να συνεπαίρνει τα πλήθη η κυβέρνηση έχει ένα ευρύ ορίζοντα φανερής και υπόγειας δράσης σε ένα πρωτοφανές  κυνήγι μαγισσών. 

Αν για το Ντούκα η Σιδηρά Φρουρά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εγκληματική οργάνωση, που πρέπει να διαλυθεί το συντομότερο, για τους Λεγεωνάριους, ο Δούκας και οι όμοιοί του δεν είναι τίποτα λιγότερο από πράκτορες των Γάλλων και υπηρέτες του ιουδιομασωνικού μεγάλου κεφαλαίου. Κατά την άποψή τους Φιλελευθεροι και αγροτικοί είναι το ίδιο πράγμα με κοινά συμφέροντα και κοινά αφεντικά.. Το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο με την εταιρία Σκόντα που έσκασε στα χέρια της Κυβέρνησης Μανίου .(Μάρτιος 33) και στοίχισε τη πτώση της, είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχαστεί......[5]

I.G. Duca

Ο "υπερβολικός ζήλος" της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το ταραγμένο προεκλογικό κλίμα. Η δράση φέρνει την αντίδραση και στις 22 Νοεμβρίου 1933 το πρώτο θύμα της αστυνομίας ονομάζεται Virgil Teodorescu . Νεαρός φοιτητής , πυροβολείται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στη Constanta (Dobroudja) από άνδρες της στρατοχωροφυλακής.[6] Στις 28 Νοεμβρίου 1933, στο Ιάσιο (Μολδαυία). πέφτει νεκρός ένας άλλος νεαρός λεγεωνάριος, ο Nita Constantin, οδηγός στο επάγγελμα [7] . Ο Κοντρεάνου αισθάνεται ότι τώρα με τη καινούρια Κυβέρνηση του Duca, τα πράγματα μεθοδεύονται βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου. Ασφαλώς δεν πιστεύει ότι μια απλή κυβερνητική απόφαση μπορεί να διαλύσει ένα πολιτικό κόμμα σε πλήρη μάλιστα προεκλογική περίοδο, αλλά δεν αποκλείει τυχόν υπόγειες μεθοδεύσεις και προκλήσεις  με σκοπό τη δημιουργία τετελεσμένων  γεγονότων. Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση ο Κοντρεάνου κάνει έκκληση στα στελέχη και τους βαθμοφόρους για ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Οι εν θερμώ αντιδράσεις στις προκλήσεις πρέπει να αποφεύγονται και οι πιο έμπειροι λεγεωνάριοι οφείλουν να καθοδηγούν και να συμβουλεύουν τους νεότερους. Στις 4 Δεκεμβρίου σε μια προσπάθεια να δημοσιοποιήσει τον φανερό και κρυφό πόλεμο που δέχεται η Φρουρά στέλνει στις εφημερίδες ένα μνημόνιο μέσα από το οποίο καταγγέλλει σε έντονο ύφος τη φιλελεύθερη Κυβέρνηση που συστηματικά παραβιάζει το Σύνταγμα και κάθε έννοια δικαίου. Κατηγορεί ονομαστικά μέλη της Κυβέρνησης με επικεφαλής τον ίδιο τον Πρωθυπουργό σαν δολοφόνους και βασανιστές των Λεγεωνάριων: Ακολουθούν ονόματα όπως εκείνα των Nicoale Titulescu, Victor Iamandi,  Victor Antonescu, Valer Roman,  Dumitrescu (Διοικητή της Αστυνομίας), Eugen Critescu (Διευθυντή Ασφαλείας).

Ο χορός του θανάτου συνεχίζεται. Στις 9 Δεκεμβρίου ο αγρότης Nicolae Balaianu [10], δολοφονείται στην περιοχή της Vlasca (Wallachia). Σε κάποια συζήτηση είχε τολμήσει να πάρει θέση υπέρ της Λεγεώνας.... 

Λίγες ώρες αργότερα τη νύχτα της 9 προς 10 Δεκεμβρίου 1933, στη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου ο I.G. Duca φέρνει σαν θέμα συζήτησης την ανάγκη διάλυσης της Σιδηράς Φρουράς . Η δικαιολογία δύσκολα πιστευτή.

"prin programul și prin acțiunea sa din ultimul timp, această grupare urmarește, pe de o parte, schimbarea pe cale revolutionară a ordinei legale în stat și pe de altă parte întronarea unui regim social și politic contrar celui statornicit atât prin Constituție, cât și prin tratatele de pace!", [11]

Το θέμα , αν και αναμενόμενο εν τούτοις αιφνιδιάζει . Το κλίμα ηλεκτρίζεται και καταγράφονται σημαντικές αντιρρήσεις υπουργών . Εκτιμούν ότι πρόκειται για μια πράξη παντελώς παράνομη και εκφράζουν φόβους ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν θα είναι ασφαλώς περισσότερα και πολυπλοκότερα από αυτά που ήδη υπάρχουν. Ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να ηρεμήσει τα πράγματα ,ζητά να μπει το θέμα σε ψηφοφορία και δηλώνει, έχοντας προφανώς κάνει τους υπολογισμούς του , ότι αυτός, θα καταψηφίσει την ίδια του την πρόταση. Η έκβαση του αποτελέσματος, που μέχρι το τέλος παραμένει αμφίρροπο, καθορίζεται από το ψήφο του Τιτουλέσκου.[12] 

Έτσι με διαφορά ενός και μόνου ψήφου, δεν θριαμβεύει μόνο η θέληση του Πρωθυπουργού αλλά σώζονται και τα προσχήματα . 

Η κυβερνητική απόφαση περί διαλύσεως της Σιδηράς Φρουράς, συντάσσεται βιαστικά , υπογράφεται και στέλνεται για δημοσίευση στην εφημερίδα της Κυβέρνησης.

„Români, 

Consiliul de Miniştri în şedinţa sa din 9 decembrie 1933 

[...] În virtutea art. 107, ultim aliniat din Constituţie şi a art. 2 al legii din 23 decembrie 1925, hotărăşte: 

Art. I. Gruparea „Arhanghelului Mihail” astăzi „Garda de Fier” este şi rămâne dizolvată. 

Art. II. Localurile de întrunire ale membrilor acestor grupări vor fi închise, iar arhivele şi orice corespondenţă vor fi ridicate de autorităţile respective, oriunde s-ar găsi. 

[...] Art. IV. Toate listele de candidaturi depuse pe baza legii electorale în vederea alegerilor legislative care încep la 20 decembrie 1933 în numele şi cu semnul grupării „Garda de Fier” sunt nule şi neavenite. 

D-nii miniştri de interne şi de justiţie sunt însărcinaţi cu aducerea la îndeplinire a acestui jurnal” 

(Jurnalul Consiliului de Miniştri din 9 decembrie 1933 privind dizolvarea Gărzii de Fier în „Monitorul Oficial” din 9 decembrie 1933) [13] 

Το κακό νέο κάνει το γύρο της χώρας πριν ακόμη ξημερώσει. Όπως είναι αναμενόμενο, από τη μια στιγμή στην άλλη ξεσπούν ταραχές που μοιάζουν ανεξέλεγκτες. Οι λεγεωνάριοι ξεχύνονται σε δρόμους και σε πλατείες για να καταγγείλουν τη παρανομία και συγκρούονται αναπόφευκτα με τις δυνάμεις της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής. Ανάμεσά τους ένας νέος που ακούει στο όνομα Nicolae Constantinescu, φοιτητής της Εμπορικής Ακαδημίας και παλιός γνώριμος των δυνάμεων καταστολής για τη μαχητική του δράση. 

Εκτελώντας άνωθεν διαταγές, η αστυνομία και η στρατοχωροφυλακή δεν περιορίζουν τη δράση τους στη "διασφάλιση ¨της τάξης αλλά εισβάλουν στα Κεντρικά και περιφερειακά γραφεία του Κόμματος, προχωρούν σε κατασχέσεις των αρχείων, με την ελπίδα ότι κρύβουν τα μυστικά μιας εγκληματικής οργάνωσης, ψάχνουν για όπλα σε σπίτια μελών, προχωρούν σε συλλήψεις . Στη διάρκεια των ανακρίσεων πολλοί λεγεωνάριοι κακοποιούνται με βαναυσότητα.

Τώρα οι Φιλελεύθεροι δεν μένουν στα τυπικά. Το ξέφρενο κύμα συλλήψεων δεν φαίνεται να έχει τέλος : Αρκετές χιλιάδες άτομα ,δίχως συγκεκριμένες κατηγορίες να τους βαρύνουν και ανάμεσά τους το σύνολο σχεδόν του επιτελείου της Φρουράς οδηγούνται στις διάφορες φυλακές της χώρας. 300 αρρωσταίνουν από τις άθλιες συνθήκες ,16 πεθαίνουν . 3 λεγεωνάριοι θάβονται ζωντανοί . Όμως παρ όλες τις προσπάθειές τους να εντοπίσουν και να συλλάβουν τον Κοντρεάνου τελικά δεν τα καταφέρνουν . 

Όπως γράφει ο Σίμα στην ιστορία του:

Ολόκληρος ο Κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε γα τη σύλληψη του του Αρχηγού. Σε ολόκληρη τη χώρα , πάνω κάτω.Στα βουνά, τα μοναστήρια, τις πλέον απόμακρες περιοχές , η αστυνομία έκανε την εμφάνισή της , απειλώντας και τρομοκρατώντας το κόσμο. Ο αρχηγός δεν βρισκόταν πουθενά. [15] 

Αφοσιωμένοι σύντροφοι δημιουργούν γύρω του μια ζώνη ασφαλείας, [16] και τα ινία της ηγεσίας αναλαμβάνει προσωρινά ο Στρατηγός Καντακουζινός [17]. Μια καινούρια ελπίδα γεννιέται εκείνες τις ημέρες που εξελίσσεται σε φανατική πίστη. Όσο ο Αρχηγός παραμένει ελεύθερος και είναι σε θέση να καθοδηγεί τα βήματά τους, η Φρουρά θα αντέξει ακόμη και στα σκληρότερα κτυπήματα και τελικά θα νικήσει. 

Από κάθε σημείο της χώρας οι ειδήσεις είναι απογοητευτικές.Παντού η τρομοκρατία φαντάζει απόλυτη. Από την περιοχή της Δοβρουτσά ( Dobroudja) φτάνει μια ακόμα είδηση που αφορά τη δολοφονία του αγωνιστή, Gheorghe Bujgoli.

Εκτός εαυτού για τα όσα βλέπει να συμβαίνουν γύρω του ο Καντακουζινός Γκρανιτσέρουλ , απευθύνεται με επιστολή του στον ίδιο το Πρωθυπουργό και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις, τον απειλεί ανοικτά. 

-Εγώ ο στρατηγός Καντακουζηνός σε ειδοποιώ ότι θα σε σκοτώσω σαν το σκυλί.[18]
................................................................ 

Δίχως άλλες εκπλήξεις οι εκλογές λαμβάνουν χώρα τη προγραμματισμένη ημερομηνία κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας . Για τρίτη φορά , μέσα σε τρία χρόνια, οι Ρουμάνοι καλούνται να εκλέξουν κυβέρνηση.[22]

Στις εκλογές του περασμένου χρόνου οι Φιλελεύθεροι του PNL είχαν κερδίσει το 14% της εκλογικής πίτας (407.023 ψήφους) που αντιστοιχούσε σε 14 Βουλευτές και 1 Γερουσιαστή. Σε διάστημα ενάμισι χρόνου, κατά ένα τρόπο παράδοξο, αν όχι ύποπτο, τα ποσοστά τους εκτινάσσονται στα ύψη . Εξασφαλίζουν το 52% ,που αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από 1,500.000 ψηφοφόρους στέλνοντας 300 εκπροσώπους τους στη Βουλή, και 105 στη Γερουσία. 
Στις  23 Δεκεμβρίου 1933 ενώ  οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών της γερουσίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, βγαίνει  στην κυκλοφορία το 24^ο τεύχος του περιοδικού "axa" (Άξων), μέσα από το οποίο διανοούμενοι και συγγραφείς σχολιάζουν και κρίνουν τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου τη Garzii de Fier. Το περιοδικό, λόγω των τελευταίων εξελίξεων, κυκλοφορεί παράνομα από χέρι σε χέρι . Επειδή όμως αργά ή γρήγορα κάποιο αντίτυπο θα πέσει στα χέρια της αστυνομίας, και επειδή δεν πρέπει να ταλαιπωρηθούν άδικα ανύποπτοι συναγωνιστές, τρεις Λεγεωνάριοι αναλαμβάνουν επώνυμα την ευθύνη "σύμφωνα με το νόμο". Πρόκειται για τους Ion Belgea, Fanica Anastasescu και  Nicolae Andries. 
Στις 24 Δεκεμβρίου η εφημερίδα  « Cuvântul », προκαλεί τη τύχη της δημοσιεύοντας ένα μνημόνιο το οποίο υπογράφουν  39 φυλακισμένοι λεγεωνάριοι της Jilava, που εδώ και τρεις ημέρες  κάνουν απεργία πείνας .

Έκπληξη αποτελεί ένα άρθρο του ίδιου του Κοντρεάνου : 

"Ποιος ευθύνεται δια το χυθέν αίμα και δια όλες τις προσβολές και τα μαρτύρια; Οι ξένοι τραπεζίτες; Όχι. Ευθύνεται ο Δούκας, μαζί με τους άλλους που ξεπουλήσαν τις ζωές μας όπως Ν.Τιτουλέσκου , Β Ιαμαντή (υφυπουργός των Εσωτερικών..........[ 23] 

Την ίδια ημέρα η Κυβέρνηση σε μια  προσπάθεια να εκτονώσει την ένταση και να καθησυχάσει τη κοινή γνώμη που έχει αρχίσει να δυσφορεί έντονα προχωρεί σε μια πράξη αντιπερισπασμού. Εν όψει των Χριστουγέννων προχωρεί σε ομαδικές αποφυλακίσεις λεγεωνάριων [24] .Ανάμεσα σε αυτούς που αποφυλακίζονται είναι και ο Nicolae Constantinescu που είχε συλληφθεί για τελευταία φορά τη νύχτα της 9ης προς 10η Δεκεμβρίου . 

H οργανωμένη μεθόδευση του αποκλεισμού της Φρουράς από τις εκλογές με πρόσχημα τον εγκληματικό της χαρακτήρα είναι η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Οι ακραίες φωνές στις τάξεις των Λεγεωνάριων δεν έλειψαν ποτέ. Τώρα όμως δυναμώνουν. Όλοι δακτυλοδείχνουν το Ντούκα σαν το μεγαλύτερο διώκτη των Λεγεωνάριων . Πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν την άποψη ότι ο Ντούκα πρέπει να πληρώσει για τα εγκλήματά του. Από αυτούς κάποιοι ζητούν ανοικτά ή εύχονται το θάνατό του. 

Φυσικά η δολοφονία ενός υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους πολύ περισσότερο ενός πρωθυπουργού δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Για το νεαρό Κωνσταντινέσκου[25] όμως , η ιδέα της εκδίκησης έχει ωριμάσει μέσα στο κελί της φυλακής [26]. Δεν έχει τη  παραμικρή ιδέα για το χρόνο και το τόπο που θα επιχειρήσει τη δολοφονία του Πρωθυπουργού και πιθανότατα να βλέπει  σαν θείο σημάδι την ανεπάντεχη αποφυλάκισή του παραμονές των Χριστουγέννων. Το πρώτο πράγμα που σπεύδει να κάνει είναι να βρει ένα περίστροφο. Γνωστοποιεί τις προθέσεις του σε δύο συντρόφους της απόλυτης εμπιστοσύνης του τους Ion Caranica και Doru Belimace δύο νέους που έχουν έλθει πρόσφατα στη χώρα από την Ελλάδα οι οποίοι δέχονται με ενθουσιασμό  να συμπράξουν μαζί του. Το όπλο τελικά βρίσκεται εύκολα. Απομένει τώρα να βρεθεί και η κατάλληλη στιγμή. Παρά τα μέτρα ασφαλείας, κάποια μισόλογα διαρρέουν και κινούν υποψίες.  Από κάποιο χαφιέ , στο στενό συγγενικό περιβάλλον , ενός των συνωμοτών[27] , τα σχέδια φτάνουν μέχρι το γραφείο  του Αρχηγού της Αστυνομίας (şeful  poliţiei) Gabriel Marinescu. Σίγουρος ότι μια παρόμοια πληροφορία αξίζει χρυσάφι  ο Marinescu σπεύδει να ενημερώσει τον ίδιο το Βασιλιά. Ο Κάρολος  ενεργεί με περίσκεψη. Ο  Ντούκα είναι βέβαια ,  ο απόλυτος θριαμβευτής των εκλογών αλλά η επιτυχία του αυτή  τον καθιστά άβολο "συνέταιρο"  στα πλαίσια της  σχεδιαζόμενης κυβέρνηση εθνικής ανάγκης .  Συμβουλεύει ψύχραιμα το Μαρινέσκου 

" Ține nota la birou și n-o transmite mai departe”. [28]

Στις 28η Δεκεμβρίου του 1933 οι πρωινές εφημερίδες της Πρωτεύουσας δημοσιεύουν την είδηση   σύμφωνα με την οποία, την επομένη, ο βασιλιάς πρόκειται να δεχθεί σε συνεργασία  το Πρωθυπουργό του στη Sinaia.[29]

Υποσημειώσεις Κεφαλαίου

[  1] Αλήθεια.

[  2]

[  3] Μετά την επιστροφή του Καρόλου,  ο Ντούκα είχε εκτεθεί με δημόσιες δηλώσεις  σε βάρος του  νέου Μονάρχη τον οποίο απεκάλεσε τυχοδιώκτη,  

[  4]

[  5]

[  6]

[  7]

[  8]

[  9]

[10]

[11]"που με το πρόγραμμα και τη δράση του ,το τελευταίο καιρό , η ομάδα αυτή είχε σαν σκοπό , από τη μια πλευρά , την ανατροπή της νόμιμης τάξης του Κράτους με επαναστατικό τρόπο, και από την άλλη,  την εγκαθίδρυση ενός πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος σε αντίθεση με τα όσα καθορίζονται από το Σύνταγμα και από τις Συνθήκες της ειρήνης."

[12]

[13]

[14]

[15] Horia Sima: Istoria Miscarii Legionare.

[16] Σχετικά με το κρησφύγετο του Κοντρεάνου εκείνες τις δραματικές ημέρες έχει αναπτυχθεί μια  έντονη παραφιλολογία που διαρκεί μέχρι τις ημέρες μας.

[17]

[18] Εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ  ΤΕΤΆΡΤΗ 31/34

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]Ο Nicolae Constantinescu, 26 χρόνων από το Γαλάτσι, ήταν απόφοιτος της  Ανωτάτης εμπορικής ακαδημίας και  τέως υπάλληλος της Εταιρείας Τραμ του Βουκουρεστίου .Υπήρξε υποψήφιος Βουλευτής με τη Σιδηρά φρουρά στο Φαγκαράς  της Τρανσυλβανίας, πριν η Κυβέρνηση ματαιώσει την υποψηφιότητά του και πριν διαλύσει τη Σιδηρά Φρουρά.  Συνελήφθη από την αστυνομία τη νύχτα που η Κυβέρνηση Ντούκα διέλυσε τη Φρουρά και φυλακίστηκε για δύο εβδομάδες δίχως να του απαγγελθεί κατηγορία και δίχως να δικαστεί. 

[26] Gândul de a atenta la viaţa lui Duca se născuse în mintea lui Nicolae Constantinescu, în timpul în care se afla în închisoarea Făgăraş.( Horia Sima: Istoria Miscarii Legionare.) 

[27]

[28]

[29]

Επιστροφή