Ἐξ ἀφορμῆς συνεντεύξεως τῆς Κατερίνας Παναγοπούλου, πρέσβειρας τῆς Ἑλλάδος εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Εὐρώπης διὰ τὸν Ἀθλητισμόν, τὴν Ἀνοχὴν καὶ τὸ “Εὖ ἀγωνίζεσθαι”. (http://e-volta.gr/archives/3084)
Κατ᾿ ἀρχὴν λαμβάνουμε τὶς παπαγαλίστικες ἀνούσιες συστημικὲς στερεοτυπίες τῆς σπουδαιοφανοῦς αὐτῆς κυρίας ἁπλῶς ὡς τυπικὸν δεῖγμα μιᾶς δίκην πανώλους διακεχυμένης ἐπενδύσεως τῆς κοινῆς βλακείας μὲ μηντιακῶς ἀπαστράπτοντα πέπλα ἐπηρμένης δοκησισοφίας· ἁπλῶς ὡς τοιοῦτον τυπικὸν δεῖγμα, λοιπόν, καὶ ἔχει τὴν τιμὴν νὰ άνέρχεται εἰς τὸν ἱστότοπόν μας … ἂς μὴ παρερμηνευθῇ ἡ … ἀξιολόγησις τῆς συγκεκριμένης κυρίας ὑπὲρ μέτρον!
Ἡ ἐν λόγῳ στερεότυπος κοινὴ βλακεία ἀποτελεῖ καὶ τὸ κύριον ὑποκατάστατον “παιδείας” τὸ ὁποῖον, ὁμοῦ μετὰ τῆς ἀποδομήσεως χαρακτήρων καὶ τῆς καλλιεργείας παντοειδοῦς κακοηθείας, σαθρότητος, κολακευμένου ἐκτεθραμμένου ψεύδους, σοφιστείας καὶ κενῆς φλυαρίας δηλητηριάζει καὶ ἐκτροχιάζει ἐσωτερικῶς τὴν νεολαίαν εἰς τὰ δημοκρατικὰ “σχολεῖα”, τὰ ὁποῖα οὕτω καὶ ἐντελῶς ἐκπληροῦν τὸν ῥόλον των ὡς ἄντρα Ἀντιπαιδείας καὶ Ἀποδομήσεως χαρακτήρων (https://www.youtube.com/watch?v=yPvkX7EJPko&ab_channel=CelticAngloPress%5BScotland%5D). Τῆς ὁποίας ἀποδομήσεως καὶ κακοηθείας οἱ πρωταθληταὶ βλέπομεν κατόπιν νὰ ἀναρριχῶνται εἰς τὰ ὕπατα ἀξιώματα τῆς δημοκρατικῆς Ἐκτροπῆς, ὡς πρόεδροι δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, ὑπουργοὶ “παιδείας” κ.ο.κ.
Θὰ ἀντιπαρέλθωμεν ἐδῶ ταχέως ὅλην τὴν χιλιοτετριμμένην ἀμπελοφιλοσοφίαν της τοῦ τύπου “αγωνίζομαι, με όσες δυνάμεις διαθέτω, για να επαναφέρω στο προσκήνιο Αξίες διαχρονικές και οικουμενικές. Ιδεώδη, όπως το ιδεώδες της Ολυμπιακής Παιδείας, που μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο, στην αλληλοκατανόηση, μεταξύ, ανθρώπων και λαών και στη διάδοση «Πολιτισμού Ειρήνης», που τόσο έχουμε ανάγκη“· κάποιος πρέπει νὰ σφυρίξῃ στ᾿ αὐτὶ ὅλων αὐτῶν τῶν θορυβωδῶν τενεκέδων ὅτι τὰ ὀλυμπιακὰ ἰδεώδη ἦσαν καὶ εἶναι ἰδεώδη Πολέμου, τὰ δὲ ὀλυμπιακὰ ἀγωνίσματα (ἀρχῆθεν καθαρῶς πολεμικοῦ χαρακτῆρος) ἐνετάσσοντο ὀργανικῶς εἰς ἱερὰς τελετουργίας διαχρονικῆς ἐθνοφυλετικῆς αὐτογνωσίας, ἐπιγνώσεως καὶ πολυμόρφου Ἀγῶνος, Πολέμου δηλαδή. Δὲν συνεδέοντο οὔτε μὲ “οἰκουμενικὲς ἀξίες” παραλελυμένης “ἀνθρωπιστικῆς” αὐτο-παραδόσεως καὶ ἑκουσίας ὑποταγῆς πρὸ τοῦ προελαύνοντος (καί … προσκαλουμένου!) εἰσβολέως, οὔτε μὲ συναισθηματικὰς φλυάρους εἰρηνιστικὰς ἀπεραντολογίας περὶ “παγκοσμίου εἰρήνης”, οὔτε βεβαίως καὶ μὲ μαιναδοφεμινιστικοῦ τύπου ἀναστροφὰς τῆς Κοσμικῆς Τάξεως… Ἐν σχέσει δὲ πρὸς τὴν Καλλιπάτειραν, διὰ τῆς ἐπικλήσεως τῆς ὁποίας ἡ ἐπιθετική της ἡμιμάθεια ἐπίσης φαίνεται νὰ διαπρέπῃ μεταξὺ ὁμοιοπαθῶν, θὰ ἀπογοητευθῇ ἂν μάθῃ ὅτι ἡ Καλλιπάτειρα καθόλου δὲν ἐνεφανίσθη διεκδικοῦσα ἀνατροπήν τινα τῆς Πατριαρχίας καὶ τοῦ Ἀνδρείου Πνεύματος ἤ τινα “ἴσην μοῖραν” διὰ λογαριασμὸν τῶν γυναικῶν, ὅπως δείχνει νὰ φαντάζεται: ἀπεναντίας, ἐζήτησε ὑπὸ τῶν Ἑλλανοδικῶν νὰ τῆς ἐπιτρέψουν τὴν εἴσοδον κατ᾿ ἐξαίρεσιν, ὡς εὐγενοῦς καὶ ἐξ οἰκογενείας μεγάλων ὀλυμπιονικῶν – καὶ ὡς μητρὸς ἀγωνιζομένου ἀθλητοῦ ποὺ διεκδικεῖ συνέχισιν τοῦ προγονικοῦ κλέους, ὅπως τόσον γλαφυρῶς καὶ ἀκριβῶς ἀπέδωσεν ὁ ποιητὴς Λορέντζος Μαβίλης εἰς τὸ γνωστόν του ποίημα:
Καλλιπάτειρα
«Ἀρχόντισσα Ροδίτισσα, πῶς μπῆκες;
Γυναῖκες διώχνει μιὰ συνήθεια ἀρχαία
ἐδῶθε.» «Ἔχω ἕνα ἀνίψι, τὸν Εὐκλέα,
τρία ἀδέρφια, γιό, πατέρα, Ὀλυμπιονίκες·
Γυναῖκες διώχνει μιὰ συνήθεια ἀρχαία
ἐδῶθε.» «Ἔχω ἕνα ἀνίψι, τὸν Εὐκλέα,
τρία ἀδέρφια, γιό, πατέρα, Ὀλυμπιονίκες·
νὰ μὲ ἀφήσετε πρέπει, Ἑλλανοδίκες,
κι ἐγὼ νὰ καμαρώσω μὲς τὰ ὡραῖα
κορμιά, ποὺ γιὰ τὸ ἀγρίλι τοῦ Ἡρακλέα
παλεύουν, θαυμαστὲς ψυχὲς ἀντρίκειες.
κι ἐγὼ νὰ καμαρώσω μὲς τὰ ὡραῖα
κορμιά, ποὺ γιὰ τὸ ἀγρίλι τοῦ Ἡρακλέα
παλεύουν, θαυμαστὲς ψυχὲς ἀντρίκειες.
Μὲ τὲς ἄλλες γυναῖκες δὲν εἶμ᾿ ὅμοια·
στὸν αἰῶνα τὸ σόι μου θὰ φαντάζει
μὲ τῆς ἀντρειᾶς τ᾿ ἀμάραντα προνόμια·
στὸν αἰῶνα τὸ σόι μου θὰ φαντάζει
μὲ τῆς ἀντρειᾶς τ᾿ ἀμάραντα προνόμια·
μὲ μάλαμα γραμμένος τὸ δοξάζει
σὲ ἀστραφτερὸ κατεβατὸ μαρμάρου
ὕμνος χρυσός, τοῦ ἀθάνατου Πινδάρου.»
σὲ ἀστραφτερὸ κατεβατὸ μαρμάρου
ὕμνος χρυσός, τοῦ ἀθάνατου Πινδάρου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου