ΦΑΙΔΩΝ ΖΑΜΠΟΓΛΟΥ: Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ . ΗΤΑΝ ΠΟΝΤΙΟΣ ,ΦΥΓΟΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ 3

(Προηγούμενο)
Ο Κίμων εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Όταν κατέβηκαν οι Γερμανοί, παρουσιάσθηκε στη Γερμανική διοίκηση κι έδειξε τα προσόντα του. Γνώριζε, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Εβραϊκά, Σερβοκροάτικα, με την γραμματική τους, επειδή τα είχε σπουδάσει. Επίσης Τουρκικά και φυσικά Ελληνικά. Ο πατέρας μου στενοχωρήθηκε. Όπως και πολλοί άλλοι, θεωρούσαν τους διερμηνείς συνεργάτες των κατακτητών, μειωμένης εθνικής συνείδησης Έλληνες, εθνοπροδότες. Μετά την απελευθέρωση χαρακτηρίσθηκαν δωσίλογοι. Στην πραγματικότητα ήταν και αυτοί αγωνιστές. Εργάσθηκαν από μέσα, από την φωλιά των κατακτητών, και πρόσφεραν υπηρεσίες στο έθνος βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, αλλά θυσιάζοντας και την τιμή τους, αφού προσποιούμενοι τον συνεργάτη σχημάτιζε ο πολύς κόσμος γνώμη ότι είναι προδότες και τους περιφρονούσε. Αν υπήρξε κάποια περίπτωση Έλληνα διερμηνέα που συνεργάσθηκε πραγματικά με τους κατακτητές, προς όφελος τους, αποτελεί εξαίρεση.
Στο σπίτι που καθόμαστε στην Αθήνα, κάποιος έγραψε στον απέναντι τοίχο, κάτω από την πινακίδα του δήμου που έγραφε «οδός Ξενοκράτους», την λέξη R.A.F (Αγγλική πολεμική αεροπορία). Ένα αυτοκίνητο με γκεσταπίτες σταμάτησε κοντά στην πινακίδα. Κατέβηκαν δυο γκεσταπίτες και ο Κίμων. Ο Κίμων είπε στα παιδιά: «Φύγετε γρήγορα!». Ο ένας γκεσταπίτης έπιασε ένα παιδί, του έδωσε μια πέρα και το διέταξε μέσω του Κίμωνα να σβήσει το R.A.F από τον τοίχο. Το παιδί σκάλιζε τον σοβά στην γραμμή του R. Με τον τρόπο αυτό το R. έγινε εγχάρακτο. Αυτό εξόργισε τον γκεσταπίτη. Άρπαξε το χέρι του παιδιού, και κρατώντας το από τον αγκώνα και τον καρπό, τσάκισε τον πήχη του παιδιού σαν καλάμι χτυπώντας το πάνω στον μηρό του. Η μητέρα μου, που το είδε αυτό από το απέναντι παράθυρο, λιποθύμησε. Ο άλλος γκεσταπίτης έβγαλε το πιστόλι του και πυροβόλησε τα παιδιά που έτρεχαν, χωρίς ευτυχώς να τα πετύχει. Ο Κίμων πήρε ένα φτυάρι από το αυτοκίνητο και με φανερή μανία γκρέμισε τον σοβά απ' τον τοίχο. Αυτή η ενέργεια ικανοποίησε τους Γερμανούς. Όσοι όμως έτυχε να βλέπουν από τα παράθυρα τους σχημάτισαν την εντύπωση, ότι ο διερμηνέας αυτός ήταν με το μέρος των Γερμανών, προδότης δηλαδή.
Στην Ελλάδα είχαν αποκοπεί πολλοί Άγγλοι και Νεοζηλανδοί στρατιώτες. Πολλοί πιάστηκαν αιχμάλωτοι, άλλοι κρύφτηκαν σε Ελληνικά σπίτια με την ελπίδα να φυγαδευτούν αργότερα ή να μείνουν για να οργανώσουν δίκτυο πληροφοριών και αντίσταση. Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι όποια οικογένεια συλληφθεί να κρύβει Άγγλο ή Νεοζηλανδό, θα τουφεκίζεται αμέσως. Ο Άγγλος στρατιώτης που θα παραδοθεί με στρατιωτική στολή, θα θεωρηθεί αιχμάλωτος πολέμου. Αν φοράει πολιτικά ρούχα θα τουφεκίζεται ως κατάσκοπος. Πολλές οικογένειες πλήρωσαν με την ζωή τους την αγάπη τους για την ελευθερία.
Τη νύχτα ήταν απαγορευμένη η κυκλοφορία. Ο Κίμων όμως είχε κονκάρδα και περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό και κυκλοφορούσε ελεύθερα. Ήταν κι αυτό ένα στοιχείο που τον χαρακτήριζε συνεργάτη των κατακτητών. Μια νύχτα μας έφερε ο Κίμων έναν Άγγλο και μας ζήτησε να τον κρύψουμε λίγες μέρες. Ήταν αξιωματικός της Αγγλικής μυστικής υπηρεσίας, δηλαδή κατάσκοπος. Ήθελε να παραμείνει στην Ελλάδα για να εργασθεί με δίκτυο πληροφοριών. Είχαν σχεδιάσει να συνεργάζονται. Ο Κίμων θα παρείχε τις πληροφορίες για να τις μεταβιβάζει ο Άγγλος στη Μέση Ανατολή. Είχε μαζί του φορητό ασύρματο και σάκο με τα υπάρχοντα του. Μέσα στο σάκο είχε και πολλά πακέτα Αγγλικά τσιγάρα. Ό,τι χρειαζόταν για να πάμε όλοι στο εκτελεστικό απόσπασμα. Η χαρά του πατέρα μου, όταν βεβαιώθηκε ότι ο Κίμων δεν ήταν προδότης, επισκίασε τον φόβο του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τα στρατιωτικά ρούχα του Άγγλου τα πέταξε ο πατέρας μου στον Λυκαβηττό. Του έδωσε πολιτικά από τα δικά του. Ξεκάρφωσε μερικά σανίδια από το πάτωμα κι έκρυψε εκεί τον ασύρματο για να τον πάρει αργότερα από εκεί ο Άγγλος, ή να τον χειρίζεται από το σπίτι - αυτό όπου είχε τα κλειδιά ο Κίμων - αφού εμείς θα πηγαίναμε στα Γιάννενα. Με τα δικά μου παρακάλια, έβαλε μαζί και την ωραία αντηλιακή κάσκα του Άγγλου, που την είχε φέρει από την Αφρική. Ο Άγγλος ήταν μανιώδης καπνιστής. Τα Αγγλικά τσιγάρα όμως είχαν πολύ δυνατή χαρακτηριστική μυρωδιά. Υπήρχε φόβος να μας εντοπίσουν οι Γερμανοί. Ο πατέρας μου του έδωσε από τα δικά του, τα οποία όμως δεν τον ικανοποιούσαν.

Επειδή θα φεύγαμε για τα Γιάννενα, πήρε ο Κίμων τον Άγγλο και τον πήγε σ' ένα υπόγειο όπου είχε κρυμμένο κι έναν άλλο. Σε διάφορα μέρη είχε κρυμμένους Άγγλους ανά έναν, για να μην τους πιάσουν όλους μαζί. Αργότερα σε συνεργασία με αντιστασιακές οργανώσεις, τους έστελνε μέσω Σμύρνης στη Μέση Ανατολή. Στο υπόγειο ο Άγγλος κάπνιζε συνεχώς από τα τσιγάρα του. Τον εντόπισαν οι Γερμανοί από τον μυρωδάτο καπνό που ανέδινε στο πεζοδρόμιο η εσχάρα εξαερισμού του υπογείου. Πήρε στον λαιμό του και τον άλλο Άγγλο. Εκείνος φορούσε στρατιωτικά ρούχα, δεν μαρτύρησε τον Κίμωνα. Είπε ότι μόνος του κρύφθηκε στο υπόγειο. Τον προόριζαν για στρατόπεδο συγκέντρωσης, ως αιχμάλωτο πολέμου. Τον Άγγλο με τα πολιτικά, τον δικό μας, τον θεώρησαν κατάσκοπο και θα τον εκτελούσαν. Τον βασάνιζαν στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν, όπου ήταν το αρχηγείο της γκεστάπο. Ήθελαν να μάθουν ποιος του έδωσε τα πολιτικά ρούχα. Ήταν παρών και ο Κίμων. Αλίμονο αν μας μαρτυρούσε. Μας είπε ο Κίμων να φύγουμε αμέσως γιατί οι Γερμανοί είχαν τον τρόπο να αποσπούν ομολογίες. Αν δεν το επιτύγχαναν με τα βασανιστήρια, έκαμναν ενέσεις με παραισθησιογόνα. Ο Κίμων αγωνιούσε και ετοιμάσθηκε να φύγει, να κρυφτεί. Την άλλη μέρα μας είπε με θλίψη αλλά και ανακούφιση ότι ο Άγγλος αυτοκτόνησε. Είχε μαζί του κάψα δηλητηρίου.
Πήγαμε στα Γιάννενα που τα κατείχαν Ιταλοί. Όταν μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας ήρθαν στην Ήπειρο οι Γερμανοί, άρχισε κι εκεί η πείνα όπως στην Αθήνα. Τότε πήγαμε στα Κατσανοχώρια κι εγκατασταθήκαμε στο Καλέντζι. Ο πατέρας μου πήγε στην Αθήνα, με την πρόθεση να ζητήσει βοήθεια από τις πλούσιες και άκληρες ξαδέρφες του. Ο άνδρας της μιας ήταν εφοπλιστής και ο άλλος εργοστασιάρχης. Επειδή δεν του έδωσαν ούτε μια λίρα, από τις χιλιάδες που είχαν, τις κακομίλησε: «Ας πεθάνουμε εμείς και τα παιδιά μας, κι ας ζήσετε εσείς να διαιωνίσετε την οικογένεια και το έθνος μας». Από τότε ψυχράνθηκαν οι σχέσεις τους.

Αναζήτησε τον Κίμωνα στην γκεστάπο. Το όνομα του Κίμωνα ήταν άγνωστο στους συνεργάτες του. Είχε δώσε στην Γκεστάπο ψεύτικο  όνομα, παράνομα. Τέο, τον ήξεραν οι συνάδελφοι του. Τον συνάντησε και φιλοξενήθηκε στο σπίτι του στο Παγκράτι. Ο Κίμων εκεί είχε δηλώσει πάλι άλλο όνομα, κι όταν πήγαινε στο σπίτι του δεν φορούσε το περιβραχιόνιο και την κονκάρδα με τον αγκυλωτό σταυρό. Αυτά τα αφαιρούσε για να μην τον χαρακτηρίσουν συνεργάτη των Γερμανών.
Στη μεγάλη πείνα, οι εργάτες της καθαριότητας, αντί σκουπίδια μάζευαν από τους δρόμους αποσκελετωμένα από πείνα πτώματα, τα οποία έμεναν πολλές φορές αζήτητα. Τα κουβαλούσαν με τα καρότσια ομαδικά. Έψελνε λίγα λόγια κάποιος παπάς και τα έριχναν όλα μαζί σ' ένα λάκκο. Δραματική ήταν η θέση των γονιών που έβλεπαν τα παιδιά τους με τις πρησμένες από αβιταμίνωση κοιλιές να αργοπεθαίνουν, και αυτοί να μην μπορούν να κάνουν τίποτα για να τα σώσουν. Ο Κίμων έκλεβε κάθε μέρα όσα μπορούσε τρόφιμα με κίνδυνο της ζωής του, και τα πήγαινε στις  οικογένειες που είχαν παιδιά στην γειτονιά του σπιτιού του στο Παγκράτι. Αυτό τον έκανε ύποπτο. Ή μαυραγορίτης είναι αυτός, έλεγαν, ή συνεργάτης των Γερμανών, για να έχει τόσα τρόφιμα που του περισσεύουν κι όλας. Δεν φαντάζονταν ότι έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του για να τους εξασφαλίσει αυτά τα τρόφιμα που τα στερούσε από τον εαυτό του. Από τα κλεμμένα αυτά τρόφιμα εφοδίασε και τον πατέρα μου. Ρύζι, ζάχαρη, κονσέρβες, μαργαρίνη. Τον εφοδίασε επίσης, με ένα έγγραφο της γκεστάπο που βεβαίωνε ότι ήταν στην υπηρεσία της. Αυτό το έγγραφο του εξασφάλισε μετακίνηση, ελεύθερη και ακίνδυνη, εκ μέρους των Γερμανών. Αλίμονο του όμως αν το έβλεπαν οι αντάρτες.
Ο Κίμων διηγήθηκε στον πατέρα μου πώς με πλαστά χαρτιά και ντυμένους με στολές αξιωματικών της γκεστάπο, ελευθέρωσε δυο Άγγλους αξιωματικούς από τα κρατητήρια της οδού Μέρλιν. Τις λεπτομέρειες αυτής της απόδρασης περιέγραφε ο ρεπόρτερ και δημοσιογράφος της Κατοχής, Γιάννης Ιωαννίδης, -Βιλαράς ήταν το ψευδώνυμο του.

Σε συνεργασία με προσωπικότητες της κατοχικής κυβέρνησης και την αστυνομία, έστειλαν στη Μέση Ανατολή πολλούς από τους ήρωες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι. Σε συνεργασία με την αντιστασιακή οργάνωση «Βύρωνες» έδινε τις πληροφορίες που αποσπούσε από την γκεστάπο. Η οργάνωση «Βύρωνες» ήταν ένα δίκτυο πληροφοριών και διοχέτευσης των στη Μέση Ανατολή. Με τις πληροφορίες του αυτές, εντοπίσθηκαν Γερμανικά πλοία που μετέφεραν πυρομαχικά στην Αφρική και τορπιλίστηκαν από Αγγλικά υποβρύχια. Αυτά γίνονταν κρυφά, κάτω από την απειλή μιας αποκάλυψης της ενέργειας του Κίμωνα και της εκτέλεσης του. Φανερά, έβριζε και χαστούκιζε τους πατριώτες που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί, όταν αυτός συμμετείχε στις ανακρίσεις ως διερμηνέας. Αυτό το έκανε για να αποκτά την εμπιστοσύνη των Γερμανών. Να τους δείχνει ότι είναι άνθρωπος δικός τους. Η στάση του αυτή όμως, έκανε τους πατριώτες Έλληνες να τον περιφρονούν. Να τον θεωρούν προδότη. Λιγόψυχο άνθρωπο που νοιάζεται για την ζωούλα του. Πόσο απατούν μερικές φορές τα φαινόμενα!

Όταν ο Κίμων πληροφορήθηκε την άφιξη μεγάλου φορτίου πυρομαχικών που είχε προορισμό την Αφρική, και την μετέδωσε στους Βύρωνες, δεν στάθηκε δυνατόν να έρθουν σε επικοινωνία με την Μέση Ανατολή. Μια αντιστασιακή οργάνωση, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει, ανέλαβε να ανατινάξει τα πυρομαχικά, καθώς βρισκόταν στην αποβάθρα του Πειραιά. Το σαμποτάζ αυτό περιέγραψε πάλι ο δημοσιογράφος Γιάννης Ιωαννίδης. Τα πυρομαχικά καταστράφηκαν. Πολλοί από τους λιμενεργάτες του Πειραιά πλήρωσαν με την ζωή τους αυτό το σαμποτάζ. Οι Γερμανοί για αντίποινα αποφάσισαν να εκτελέσουν διακόσιους Έλληνες πολίτες. Έκαναν μπλόκο, δηλαδή κύκλωσαν μια περιοχή και όσους διαβάτες βρήκαν μέσα στον κλοιό, τους προόριζαν για εκτέλεση. Επειδή με το μπλόκο αυτό δεν συμπληρώθηκε ο αριθμός των διακοσίων, ο επικεφαλής της επιχείρησης, Γερμανός λοχαγός, σκέφθηκε να στείλει έναν λοχία με στρατιώτες και να φέρουν από το Χαϊδάρι όσους από τους κρατουμένους χρειαζόταν για να συμπληρωθεί ο αριθμός των διακοσίων. Φορτώθηκαν οι όμηροι στα φορτηγά. Ο λοχίας τους είπε ότι θα τους μεταφέρει σε άλλη φυλακή. Αυτό το έκανε ασφαλώς για να είναι  φρόνιμοι. Μεταξύ των κρατουμένων που φορτώθηκαν στα φορτηγά, ο ήταν ένα παλικάρι από την Κρήτη, ο Ναπολέων Σουκαλφίδης (;)  Όταν έφθασαν οι κρατούμενοι στην Καισαριανή και τους αράδιασαν μπροστά στα πολυβόλα, κατάλαβαν ότι ο λοχίας τους είπε ψέματα και ότι θα τους εκτελέσουν. Ο διερμηνέας Κίμων, που βρισκόταν δίπλα στον λοχαγό, διέκρινε μεταξύ αυτών τον Ναπολέοντα. Τον είχε γνωρίσει στο Χαϊδάρι, όπου τον είχαν ορίσει οι κρατούμενοι αρχηγό τους. Ήταν μορφωμένος, γερμανομαθής. Ο Κίμων τον εκτίμησε κι έγιναν φίλοι. Ένας λόγος που δεν ήθελε να εκτελεστεί ο Ναπολέων ήταν ότι είχε αυτός αρραβωνιαστικιά που την είχε γνωρίσει και ο Κίμων.
Ο Ναπολέων ήταν ιδεολόγος κομμουνιστής. Επί δικτατορίας του I. Μεταξά τον φυλάκισαν για τα πολιτικά του φρονήματα. Στην φυλακή τον παρέλαβαν οι Γερμανοί. Ο Κίμων δεν ήταν κομμουνιστής. Ήταν όμως άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, Έλληνας, πατριώτης  χωρίς φανατισμούς πολιτικούς. Ο Κίμων είχε τους λόγους του να μη θέλει να εκτελεστεί ο φίλος του. Απευθύνεται λοιπόν στον λοχαγό  και του δείχνει τον Ναπολέοντα. «Παρακαλώ αυτόν τον κρατούμενο να τον εξαιρέσετε, να μην εκτελεστεί. Εκτός των άλλων μας είναι χρήσιμος γιατί είναι γερμανομαθής». Διατάζει ο λοχαγός τον λοχία να βγάλει από τους μελλοθάνατους τον Ναπολέοντα, να τον πάει πίσω στο Χαϊδάρι και να φέρει από κει κάποιον άλλο από τους κρατούμενους για να τον εκτελέσουν στη θέση του. Ο Ναπολέων που γνώριζε Γερμανικά, το άκουσε και διαμαρτυρήθηκε στον λοχαγό. «Αν με βγάλετε από τους μελλοθάνατους κι εκτελέσετε εκατόν ενενήντα εννέα το δέχομαι. Αν όμως βάλετε άλλον από τους συντρόφους μου στη δική μου θέση, δεν το δέχομαι». «Φίλε μου», του λέει ο Κίμων, «έχεις ευκαιρία να σωθείς, μη την απορρίψεις. Αυτοί δεν μας θεωρούν ανθρώπους, κάθε μέρα εκτελούν δεκάδες πατριώτες». Ο Ναπολέων είχε ενδοιασμούς. «Όλοι θα πεθάνουμε κάποια μέρα. Ο τρόπος που επιβιώνουμε έχει σημασία. Αν στη θέση μου τουφεκίσουν έναν από τους συντρόφους μου, πως θα αντικρίζω εγώ τους άλλους όταν θα με πάνε πάλι πίσω στο Χαϊδάρι; Αν αυτός που θα τουφεκιστεί στη θέση μου, έχει οικογένεια, θα έχω τύψεις σ' όλη την ζωή μου. Κι αν επιζήσω και κάνω οικογένεια πως θα το δικαιολογήσω; Σε βεβαιώ ότι η ζωή μου θα είναι ένα συνεχές μαρτύριο. Δεν θα μπορέσω να ζήσω με αυτό το βάρος στη συνείδηση μου. Θα μείνω με τους ομήρους εδώ, με την ελπίδα ότι αφού τους είμαι χρήσιμος, θα αλλάξουν γνώμη και θα με εξαιρέσουν, χωρίς όμως να βάλουν άλλο στη θέση μου».
Ο λοχαγός της Βέρμαχτ επικοινώνησε με το αρχηγείο της γκεστάπο και τους εξήγησε την κατάσταση. Ζήτησε να του επιτρέψουν να εκτελέσει εκατόν ενενήντα εννέα. Η διαταγή της γκεστάπο ήταν κατηγορηματική: να τουφεκίσεις διακόσιους. Όταν ο Κίμων κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να γλυτώσει ο Ναπολέων, πήγε και τον τράβηξε βίαια έξω από τους ομήρους. «Φύγε παλικάρι μου. Έχεις τη ζωή εμπρός σου. Όταν έρθει η λευτεριά θα κάνεις οικογένεια, με την αγαπημένη σου και θα δώσετε νέα βλαστάρια, ελληνόπουλα στην πατρίδα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Δεν ευτύχισα να κάνω οικογένεια, και η ζωή μου δεν έχει καμιά τέτοια προοπτική. Δεν θα έχεις τύψεις».Χάρη θα μου κάνεις. Ο Ναπολέων αντιστάθηκε. Ο λοχαγός νόμισε ότι διαπληκτίζονταν προσπαθώντας να βάλει ο ένας τον άλλο για εκτέλεση. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι γινόταν το αντίθετο. Όταν όμως είδε τον Κίμωνα μεταξύ των μελλοθανάτων πήγε και τον τράβηξε βίαια έξω λέγοντας: «Εσύ μας είσαι περισσότερο χρήσιμος». Έβαλαν πάλι τον Ναπολέοντα και τον τουφέκισαν, ενώ έψαλε μαζί με όλους τους συντρόφους του τον εθνικό μας ύμνο.
Αυτά μου αφηγήθηκε ο πατέρας μου πως τα άκουσε από τον Κίμωνα. Θέλησα να τα διασταυρώσω με άλλη πηγή. Είναι γνωστή αυτή η ιστορία της εκτέλεσης των διακοσίων και ειδικώς η περίπτωση του νεαρού Κρητικού Ναπολέοντα. Διαπίστωσα όμως ορισμένες διαφορές. Κατά τον Κίμωνα ο Γερμανός λοχίας πήρε από το Χαϊδάρι όσους κρατούμενους χρειάζονταν για να συμπληρωθεί ο αριθμός. Τους πήρε τυχαίως και όχι με ονομαστικό κατάλογο όπως αναφέρεται σε άλλη πηγή. Ο ονομαστικός κατάλογος των εκτελεσθέντων έγινε από τους συντρόφους τους, μετά την εκτέλεση τους. Η αναγνώριση του Ναπολέοντα δεν έγινε από τον Γερμανό λοχαγό, όπως αναφέρει η άλλη πηγή. Ο λοχαγός έλαβε διαταγή να εκτελέσει διακόσιους. Δεν γνώριζε τα ονόματα ούτε την ιδιότητα τους. Η αναγνώριση έγινε από τον Έλληνα διερμηνέα Κίμωνα όπως και η παράκληση να μη εκτελεστεί. Για να γίνει κατανοητή η συμπεριφορά του Ναπολέοντα, πρέπει να γνωρίζουμε την προσωπικότητα και τις ιδέες του.
Ο Ναπολέων ως ιδεολόγος κομμουνιστής υπέστη μαρτύρια, εξορίσθηκε και φυλακίσθηκε. Οι ιδεολόγοι σαν τον Ναπολέοντα, προσηλωμένοι στις ιδέες τους αδιαφορούσαν για την ζωή τους και την ευτυχία της οικογένειας τους. Θα' λεγε κανείς ότι επιζητούσαν και τον θάνατο ακόμη, για να γίνουν μάρτυρες. Στον πρόλογο αυτού του βιβλίου έγραψα αυτό που πιστεύω, ότι: το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να πάθει ένας νέος άνθρωπος είναι ο θάνατος:. Ο Ναπολέων είχε διαφορετική γνώμη.

Όταν ο πατέρας μου πήγε για δεύτερη φορά στην Αθήνα, έμεινε στο σπίτι του Κίμωνα όλη τη νύχτα και συζητούσαν ως το ξημέρωμα. Είχαν τόσα πολλά να πούνε και τόσο συνταρακτικά που δεν τους έπιανε ύπνος. Όλα αυτά μου τα διηγούνταν αργότερα ο πατέρας μου. Θυμήθηκαν την φυγή τους από την πατρίδα τους, τις περιπέτειες τους στη Γαλλία και Ελβετία. Είπε ο Κίμων για την εθνική αντίσταση και τον φόρο αίματος που πλήρωσε ο Ελληνικός λαός για κάθε επιτυχημένο σαμποτάζ. Εκείνη τη νύχτα διηγήθηκε ο Κίμων τον άτυχο έρωτα της νιότης του, κι έκλαψε με λυγμούς στον ώμο του πατέρα μου. Εκείνη τη νύχτα έμαθε ο πατέρας μου όλες τις λεπτομέρειες , το μυστικό της ζωής του. Λύθηκε η απορία του γιατί αρνήθηκε ο Κίμων την αγαπημένη του. Κατάλαβε γιατί δεν παντρεύτηκε ο Κίμων, ενώ αγαπούσε τα παιδιά. Είναι λογικό το ότι ο Κίμων που το 1943 ήταν πενήντα χρονών χωρίς οικογένεια και συγγενείς, και χωρίς να υπάρχει προοπτική να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, ήταν διατεθειμένος να ανταλλάξει την ζωή του μ' ένα νέο παλικάρι, γερό και ικανό να κάνει οικογένεια, για να δώσει βλαστάρια στο Ελληνικό έθνος όπως τα ονειρευόταν ο ίδιος. Και πως έκλεβε τρόφιμα από την Γερμανική αποθήκη για να τα δώσει στα Ελληνόπουλα της γειτονιάς του για να μη πεθάνουν από την πείνα. Την αγάπη του Κίμωνα για τα Ελληνόπουλα την έζησα τον Απρίλη του 1941 όταν μας επισκεπτόταν και μας φρόντιζε εμένα και τον αδερφό μου, σαν να ήμασταν τα δικά του παιδιά, που δεν θ' αποκτούσε ποτέ.

Ήρθε στο Καλέντζι ο πατέρας μου με λίγα τρόφιμα που τον εφοδίασε ο Κίμων. Το έγγραφο της γκεστάπο που του εξασφάλισε ελεύθερη μετακίνηση, το έκαψε. «Αυτό μου έλειπε τώρα», είπε, «να το βρουν οι αντάρτες και να με χαρακτηρίσουν δωσίλογο». Όταν έφυγαν οι Γερμανοί, τα Γιάννινα και την περιοχή τους τα κατέλαβαν οι αντάρες του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα. Ο Ε-ΛΑΣ έφερε μεγάλες δυνάμεις και νίκησε τον ΕΔΕΣ. Το ίδιο έγινε και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και στην Αττική. Κατέλαβε ο ΕΛΑΣ το Παγκράτι όπου ήταν το σπίτι του Κίμωνα. Όταν τελείωσαν τα «Δεκεμβριανά» μετά την συμφωνία της Βάρκιζας, φύγαμε από τα Γιάννινα με προορισμό την Κομοτηνή. Μείναμε λίγες μέρες στην Αθήνα. Ο πατέρας μου αναζήτησε τον Κίμωνα. Τα αρχεία της γκεστάπο τα έκαψαν οι Γερμανοί φεύγοντας. Όσοι εργάζονταν στις Γερμανικές υπηρεσίες κρύφτηκαν από φόβο μήπως χαρακτηριστούν δωσίλογοι. Το έξαλλο πλήθος αναζητούσε ενόχους για να εκτονώσει την οργή του εναντίον των κατακτητών. Ποιος να φανταζόταν ότι ανάμεσα σ' αυτούς τους «συνεργάτες», ήταν αγωνιστές, που πρόσφεραν και την τιμή τους ακόμη στην πατρίδα, ενώ γνώριζαν τι θα υποστούν μετά την απελευθέρωση.

Ο πατέρας μου πήγε στο Παγκράτι κι αναζήτησε τον Κίμωνα. Μια γειτόνισσα, που φρόντιζε το σπίτι του, είπε ότι τον πρόδωσαν οι γείτονες. Είχαν θεωρήσει ύποπτη τη δράση του, όταν εφοδίαζε με τρόφιμα τις οικογένειες που είχαν παιδιά και κινδύνευαν να πεθάνουν από την πείνα αυτοί και τα παιδιά τους. Τον θεώρησαν δωσίλογο. «Φοβού τους ευεργετηθέντες υπό σου». Το είπε κάποιος Έλληνας σοφός.

Ο Κίμων ήταν κλεισμένος στο σπίτι του. Παραβίασαν την πόρτα. Έψαξαν το σπίτι και βρήκαν τα περιβραχιόνια με τον αγκυλωτό σταυρό. Βεβαιώθηκαν απ' αυτά ότι ήταν συνεργάτης των Γερμανών! Ναζί! Η κυρία αυτή περιέγραψε τον διασυρμό και τα μαρτύρια πριν τον σκοτώσουν. Οι οργανώσεις με τις οποίες είχε συνεργαστεί ο Κίμων, «Βύρωνες», ΕΚΚΑ, ΕΔΕΣ, θεωρήθηκαν από το ΕΑΜ φασιστικές και αντιδραστικές. Μετά τα Δεκεμβριανά στα πεζοδρόμια των Αθηνών ήταν αραδιασμένα τριάντα χιλιάδες πτώματα όλων των παρατάξεων. Έβλεπε κανείς Έλληνες χωροφύλακες δίπλα σε Άγγλους και Νεοζηλανδούς στρατιώτες, αντάρτες του ΕΛΑΣ με τα τσαπράζια τους, και δίπλα τους ταγματασφαλίτες, Έλληνες στρατιώτες και πολίτες άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Όσοι έχασαν αγαπημένους προσπαθούσαν να βρουν τον δικό τους άνθρωπο. Πολλοί δεν ήταν δυνατό να αναγνωρισθούν από τα τραύματα. Κάπου ανάμεσα σ' αυτά τα πτώματα, κατακρεουργημένο από το έξαλλο πλήθος, θα κείτονταν και το πτώμα τον Κίμωνα. Ο πατέρας μου τον έκλαψε εμπρός μου με λυγμού:. Συνταρακτικό για ένα παιδί να βλέπει τον πατέρα του να κλαίει έτσι Όταν ο Κίμων βασανίστηκε από τους Τούρκους, εκείνοι τον άφησαν να ζήσει. Οι Έλληνες τον βασάνισαν και μετά τον σκότωσαν.

Η γενιά των Τριανταφυλλίδηδων έσβησε. Όταν ο πατέρας του και ο θείος του σκοτώθηκαν στην Τραπεζούντα από «αγνώστους», η χήρα μητέρα του κατέφυγε στην Ποντοηράκλεια, όπου εργάστηκε στις επιχειρήσεις μεταλλευμάτων του παππού μου. Αφοσιώθηκε στην ανατροφή του Κίμωνα που ήταν ο τελευταίος απόγονος της γενιάς του.
Πήγα μαζί με τον πατέρα μου στο σπίτι της οδού Ξενοκράτους, όπου είχαμε φιλοξενήσει τον Άγγλο. Ο πατέρας μου ξεκάρφωσε τα σανίδια του πατώματος κι εμπρός στα έκπληκτα μάτια της νέας νοικοκυράς εμφανίσθηκε ο ασύρματος και η κάσκα. Η κυρία αυτή κόντεψε να λιποθυμήσει με την σκέψη τι θα γινόταν αν οι Γερμανοί ανακάλυπταν τον ασύρματο στο σπίτι της. Ο ασύρματος παραδόθηκε στην αστυνομία. Την κάσκα την φορούσα τα καλοκαίρια στη θάλασσα ώσπου καταστράφηκε.
Την 25η Νοεμβρίου κάθε χρόνο γίνεται μνημόσυνο για τους ήρωες και μάρτυρες της εθνικής Αντίστασης και για να τους τιμήσουμε καταθέτουμε στεφάνια στο Ηρώο. Την ώρα εκείνη οι ψυχές του Κίμωνα και του Ναπολέοντα βρίσκονται εκεί, μαζί με όλους τους ήρωες και μάρτυρες του Ελληνικού έθνους. Αγάλλονται και παίρνουν δικαιωματικά το μερίδιο τους μαζί με την ευγνωμοσύνη μας.

ΥΓ1. Το 1945 ήρθαν οι δυο Άγγλοι αξιωματικοί που είχαν δραπετεύσει από την γκεστάπο χάρις στον Κίμωνα. Ήθελαν να του απονείμουν μια τιμητική διάκριση. Δεν βρήκαν τον τάφο του. «Τι άνθρωποι είσθε οι Έλληνες; Σας μεθάει η κληρονομιά σας και δεν σας επιτρέπει να χαρείτε τα προνόμια που αποκτάτε με αγώνα και θυσίες».

ΥΓ2. Τα τάγματα εργασίας του Τουρκικού στρατού οργανώθηκαν για πρώτη φορά το 1908 με σκοπό την εξόντωση των χριστιανών.

ΥΓ3. Ο Περικλής Γρηγοριάδης πέθανε άκληρος. Εξ' αιτίας της αρρώστιας και της διανοητικής του σύγχυσης καρπώθηκαν την περιουσία του επιτήδειοι.
Διαβολομαζώματα ανεμοσκορπίσματα έλεγε η μητέρα μου. (ΤΕΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ)