ΜΙΑ ΔΕΞΙΩΣΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ.
Το βράδυ της 29 Δεκεμβρίου 1933 κατά τας 9, ήμουνα στο "Καφέ Κάψα" μαζί μ' ένα φίλο μου ρουμάνο, πρώην αξιωματικό, και τώρα διευθυντή κάποιας μεγάλης εταιρίας πετρελαίων. Καθόμασταν σ΄ένα τραπεζάκι της μικράς αιθούσης του ισογείου , της οποίας τα παράθυρα δίνουν προς την οδόν Εντγκάρ-Κινέ. Γύρω μας εβασίλευε ζωηροτάτη κίνησις. Η ατμοσφαίρα ήτανε βαριά από τους καπνούς και τις γυναικείες μυρουδιές. Έξαφνα εκεί που μιλούσαμε παρακολουθούντες την κίνησιν του δρόμου από τα μεγάλα παράθυρα , το μάτι μου έπεσε στο αντικρυνό κτίριο, πίσω από τα φωτισμένα παράθυρα του οποίου , έβλεπα να κινούνται οι σιλουέττες πολλών κομψών κυριών με βραδυνά φορέματα και κυρίων φρακοφορεμένων.
-Ποιός κάθεται σ' αυτό το μέγαρο ; ρώτησα το σύντροφό μου.-Είναι η λέσχη του Κόμματος των Φιλελευθέρων . Μπα! Κάποια δεξίωσις γίνεται απόψε .... Και σταματώντας το γκαρσόνι που περνούσε δίπλα μας , πήρε την απάντησι:
-Απόψε γίνεται δεξίωσις προς τιμήν του κ. Ντούκα, που αναμένεται από στιγμής εις στιγμήν από τη Σινάια. Δεν επρόλαβε να τελειώση το γκαρσόνι , και η πόρτα του κέντρου ανοίγει με κρότο , για να μπη μέσα κάποιος κομψός κύριος , ξεκαπέλλωτος και χωρίς παλτό, με ύφος ταραγμένο.
-Ποιός κάθεται σ' αυτό το μέγαρο ; ρώτησα το σύντροφό μου.-Είναι η λέσχη του Κόμματος των Φιλελευθέρων . Μπα! Κάποια δεξίωσις γίνεται απόψε .... Και σταματώντας το γκαρσόνι που περνούσε δίπλα μας , πήρε την απάντησι:
-Απόψε γίνεται δεξίωσις προς τιμήν του κ. Ντούκα, που αναμένεται από στιγμής εις στιγμήν από τη Σινάια. Δεν επρόλαβε να τελειώση το γκαρσόνι , και η πόρτα του κέντρου ανοίγει με κρότο , για να μπη μέσα κάποιος κομψός κύριος , ξεκαπέλλωτος και χωρίς παλτό, με ύφος ταραγμένο.
-Εδολοφόνησαν τον πρωθυπουργό Ντούκα είπε, φωνάζοντας δυνατά ώστε να ακουσθή από όλους.
Για μια στιγμή όλοι εσιώπησαν κατάπληκτοι προ της απροσδοκήτου ειδήσεως. Αμέσως όμως τη νεκρική σιγή την διεδέχθη ένας θόρυβος τρομερός.Πηδώντας τα τραπέζια , ρίχνοντας τις καρέκλες , οι θαμώνες του κέντρου περιεκύκλωσαν τον άγγελο της θλιβεράς ειδήσεως , ζητούντες πληροφορίας, διψώντες να μάθουν πως έγινε το δράμα.
Ο δυστυχής δεν ήξευρε περισσότερα. Προσέθεσε μόνον , ότι ετηλεφώνησαν από τη Σινάϊα στη Λέσχη των Φιλελευθέρων , για να ματαιωθή η εσπερίς.
"Η ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ"
Μονάχα ο φίλος μου δεν εσάλευσε από τη θέσι του. Ωχρός σαν το κερί , αλλ' ατάραχος, περιωρίσθηκε μόνον εις το να ψιθυρίση: "Τον εσκότωσαν λοιπόν !" Και προτού ακόμα εκφράσω την κατάπληξί μου, προσέθεσε με απόλυτη βεβαιότητα:
-Είναι η "Σιδηρά Φρουρά".
-Πως το ξεύρετε; Πέστε μου σας παρακαλώ, είπα μη δυνάμενος να συγκρατηθώ.
-Όχι εδώ απήντησε .Ελάτε...
Σηκώθηκε και βγήκε έξω .Τον ακολούθησα , και σε λίγο βαδίζαμε κατά μήκος της οδού Σαριντάρ, η οποία οδηγεί κατ΄ευθείαν εις το μέγαρον της εφημερίδος "Ουνιβέρσουλ". Εις τα γραφεία της εφημερίδος αυτής μας επιβεβαίωσαν την είδησιν της δολοφονίας, προσθέσαντες ότι ο συλληφθείς δολοφόνος ήτο ένας φοιτητής μέλος της "Σιδηράς Φρουράς".Μόλις εγκαταλείψαμε τα γραφεία της "Ουνιβέρσουλ" ερώτησα με αγωνία το φίλο μου:
-Θα μου εξηγήσετε λοιπόν;
-Ναι .Μάθετε λοιπόν ότι προ ελαχίστων εβδομάδων ήμουν μέλος της "Σιδηράς Φρουράς".Παρητήθην , την ημέρα ακριβώς κατά την οποίαν το Προεδρείον απεφάσισε να καταφύγη εις την χρήσιν μέτρων τρομοκρατικών , εις απάντησιν της κυβερνητικής αποφάσεως προς διάλυσιν της οργανώσεως μας .Εμάντευα πολύ καλά τι επρόκειτο να συμβή, και δεν ήθελα να αναμειχθώ.
-Ώστε ο Ντούκα εδολοφονήθη διότι υπέγραψε το διάταγμα της διαλύσεως της "Σιδηράς Φρουράς;
-Ασφαλώς και βεβαίως. Αλλά τα αίτια τα οποία ώθησαν τον πρωθυπουργόν εις την λήψιν της αποφάσεως αυτής, αποτελούν το θέμα άλλης ιστορίας.
Ετοιμαζόμουνα να τον ερωτήσω για την "άλλη" αυτή ιστορία , αλλ' εκείνος βυθισμένος καθώς ήτο στις σκέψεις του, εξηκολούθησε σα να μονολογή.
-Και όμως τον ειδοποίησαν ότι θα τον δολοφονήσουν!
-Ποιός τον ειδοποίησε;
Εδάγκασε τα χείλη του και δεν απήντησε.
((Ελληνικόν Μέλλον Κυριακή 28 Ιανουαρίου 1934)
Ο δυστυχής δεν ήξευρε περισσότερα. Προσέθεσε μόνον , ότι ετηλεφώνησαν από τη Σινάϊα στη Λέσχη των Φιλελευθέρων , για να ματαιωθή η εσπερίς.
"Η ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ"
Μονάχα ο φίλος μου δεν εσάλευσε από τη θέσι του. Ωχρός σαν το κερί , αλλ' ατάραχος, περιωρίσθηκε μόνον εις το να ψιθυρίση: "Τον εσκότωσαν λοιπόν !" Και προτού ακόμα εκφράσω την κατάπληξί μου, προσέθεσε με απόλυτη βεβαιότητα:
-Είναι η "Σιδηρά Φρουρά".
-Πως το ξεύρετε; Πέστε μου σας παρακαλώ, είπα μη δυνάμενος να συγκρατηθώ.
-Όχι εδώ απήντησε .Ελάτε...
Σηκώθηκε και βγήκε έξω .Τον ακολούθησα , και σε λίγο βαδίζαμε κατά μήκος της οδού Σαριντάρ, η οποία οδηγεί κατ΄ευθείαν εις το μέγαρον της εφημερίδος "Ουνιβέρσουλ". Εις τα γραφεία της εφημερίδος αυτής μας επιβεβαίωσαν την είδησιν της δολοφονίας, προσθέσαντες ότι ο συλληφθείς δολοφόνος ήτο ένας φοιτητής μέλος της "Σιδηράς Φρουράς".Μόλις εγκαταλείψαμε τα γραφεία της "Ουνιβέρσουλ" ερώτησα με αγωνία το φίλο μου:
-Θα μου εξηγήσετε λοιπόν;
-Ναι .Μάθετε λοιπόν ότι προ ελαχίστων εβδομάδων ήμουν μέλος της "Σιδηράς Φρουράς".Παρητήθην , την ημέρα ακριβώς κατά την οποίαν το Προεδρείον απεφάσισε να καταφύγη εις την χρήσιν μέτρων τρομοκρατικών , εις απάντησιν της κυβερνητικής αποφάσεως προς διάλυσιν της οργανώσεως μας .Εμάντευα πολύ καλά τι επρόκειτο να συμβή, και δεν ήθελα να αναμειχθώ.
-Ώστε ο Ντούκα εδολοφονήθη διότι υπέγραψε το διάταγμα της διαλύσεως της "Σιδηράς Φρουράς;
-Ασφαλώς και βεβαίως. Αλλά τα αίτια τα οποία ώθησαν τον πρωθυπουργόν εις την λήψιν της αποφάσεως αυτής, αποτελούν το θέμα άλλης ιστορίας.
Ετοιμαζόμουνα να τον ερωτήσω για την "άλλη" αυτή ιστορία , αλλ' εκείνος βυθισμένος καθώς ήτο στις σκέψεις του, εξηκολούθησε σα να μονολογή.
-Και όμως τον ειδοποίησαν ότι θα τον δολοφονήσουν!
-Ποιός τον ειδοποίησε;
Εδάγκασε τα χείλη του και δεν απήντησε.
((Ελληνικόν Μέλλον Κυριακή 28 Ιανουαρίου 1934)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου