ΛΟΧΑΓΕ ΡΙΧΤΧΟΦΕΝ ΣΩΣΕ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9ον:

ΠΡΟΣ ΝΕΑΝ ΔΡΑΣΙΝ
...........................................................................
Ομολογώ ότι δεν ηννόησα πως ευρέθην εις τας χείρας των συναδέλφων μου. Με περιέφερον ως τρόπαιον  εις την βάσιν. Εις μίαν στιγμήν  ο διοικητής του αεροδρομίου  με ειδοποιεί ότι με ζητούν  εις το τηλέφωνον. Αναλαμβάνω το ακουστικόν και ερωτώ:

-Εδώ Ριχτχόφεν.

-Eδώ Γενικόν  Στρατηγείον.

-Διατάξατε.

-To Στρατηγείον  επληροφορήθη  την νέαν σας δράσιν και σας συγχαίρει.

-Έπραξα το καθήκον μου απλώς. Ποίος μου ομιλεί;

-Αρχιστράτηγος φον Κλουκ.

-Τα σέβη μου. Ευπειθώς αναφέρω  ότι η μάχη έληξεν υπέρ ημών.Οι Γάλλοι , δεκαπλάσιοι  τον αριθμόν  από ημάς, ετράπησαν εις φυγήν.

-Μου τα ανέφερε  ο διοικητής .Εντολή του Αυτοκράτορος ονομάζεσθε υπαρχηγός της Αεροπορίας.

-Επιτρέψατέ μου να μη δεχθώ τον τιμητικόν τίτλον .Μου αρκεί ο βαθμός μου και η πρωτοβουλία δράσεως  την οποίαν μου εμπιστεύεσθε.

-Πρέπει , λοιπόν , να σας διατάξω , κύριε ταγματάρχα , δια να δεχθήτε την υπαρχηγίαν; 
-Εξοχώτατε , προτιμώ να με απαλλάξετε τελείως των καθηκόντων μου παρά να δεχθώ την θέσιν αυτήν. Είμαι Γερμανός στρατιώτης και επομένως δύναμαι να γνωρίζω ότι υπάρχει φιλοτιμία μεταξύ των στελεχών του στρατεύματος.
-Υποχωρώ εις την ακαταμαχητον λογικήν σας και εις την παράκλησιν της κόρης μου , η οποία σας θαυμάζει και σας διαβιβάζει τα συγχαρητήριά της. -Ευχαριστώ την δεσποσύνην και παρακαλώ να δεχθή τα ταπεινά σέβη ενός ταπεινού πολεμιστού.
Σας παρακαλώ να τα πήτε ο ίδιος .Πάρτε την στο τηλέφωνο. 
Μια γυναικεία φωνή ακούγεται τώρα.
-Συ είσαι Εριέττα;
-Μάλιστα .Συγχαρητήρια!

-Ευχαριστώ για το γράμμα σου και αν το τηλεφωνικόν σύρμα δεν εμποδίζει την μεταβίβασιν, σου στέλλω ένα εκατομμύριο φιλιά.Προσοχή μην εκδηλωθής και το ακούση ο στρατηγός.
-Δεν είναι εδώ.Βγήκε από το γραφείο. Την ίδια επιθυμία έχω και εγώ, Μαρφρεντ. Δεν βλέπω την ώρα να ευρεθώ κοντά σου να σε σφίξω στην αγκαλιά μου.
-Δεν μου αρέσουν αυτού του είδους αι εκρήξεις έρωτος.
-Είσαι πάντα ο ίδιος .
-Είνε ακριβώς όπως το είπες. Είμαι πάντα ο ίδιος! Μου λες πράγματα που δεν ημπορούν να γίνουν, Λες δηλαδή λόγια που η πραγματοποίησίς δεν είναι εύκολος.

-Πολύ εύκολος και για να σου το αποδείξω σε δύο ώρες θα είμαι αυτού με το αυτοκίνητο του μπαμπά.
-Πως θα δικαιολογήσης το ταξίδι σου; 
-Θα του πω ότι πρόκριται να κάμετε ακροβατικά γυμνάσια και ότι θα ήθελα να παραστώ και εγώ.

-Πότε τα ωνειρεύτηκες τα γυμνάσια;
Σε παρακαλώ , να αφήσης τις αυστηρότητες και να πης ένα αθώο ψέμα του μπαμπά τώρα που θα έλθη .Αφήνω ανοικτό το ακουστικόν.

Αφήκε το ακουστικόν χωρίς να προλάβω να της φέρω αντιρρήσεις.

Μετ’ ολίγον ακούω την φωνήν του αρχηστρατήγου.

-Τι με θέλετε , κύριε ταγματάρχα;

-Ηθελα να σας έλεγα , εξοχώτατε , να εγκρίνετε την διαταχθείσαν ήδη εκτέλεσιν γυμνασίων προς εξάασκησιν των πληρωμάτων εις τας ακροβασίας.

-Και βεβαίως το εγκρίνω .Αρκεί να μην έχωμεν θύματα από το εγχείρημα αυτό.

Να είσθε απολύτως ήσυχος , εξοχώτατε.Θα ηγηθώ ο ίδιος των ακροβατισμών.

Πολύ καλά .Κάμετε όπως νομίζετε.

-Είχα την απρονοησίαν, εξοχώτατε, ομιλών με την κόρην σας, να της είπω τα των ακροβατικών γυμνασίων και εξεδήλωσε την επιθυμίαν να τα παρακολουθήση. Φυσικά, εγώ δεν ηδυνάμην να αντιτείνω.Σεις είσθε ο αρμοδιώτερος να αποφασίση. 

-Μα φίλε μου, δεν νομίζω ότι είνε δύσκολον να ικανοποιήσω την επιθυμίαν της κόρης μου .Σας την στέλλω με το αυτοκίνητόν μου.

-Θα φροντίσω να μη στεναχωρηθή από τίποτε η δεσποσύνη.

Με ηυχαρίστησε και έκλεισε το ακουστικόν.Εις τον διοικητήν εξωμολογήθην τα των σχ΄σεών μου με την κόρην του αρχιστρατήγου και την απόφασίν της να έλθη. Συγχρόνως του προέτεινα να κάμωμεν ακροβατικά γυμνάσια δια την εξάσκησιν των πληρωμάτων. Ουδεμίαν αντίρρησιν έφερεν ο διοικητής.

Μετά δύο ώρας περίπου ένα αυτοκίνητον εφάνη ερχόμενον προς την βάσιν. Από την μικράν σημαίαν που ήτο ανηρτημένη παραπλεύρως του σωφέρ αντελήφθησαν όλοι ότι κάποιος ανώτερος στρατιωτικός έρχεται.Εν τάχει κατηρτίσθη μικρόν απόσπασμα προς απόδοσιν τιμών .Μετ ολίγον το αυτοκίνητον εστάθμευε και μία ωραιοτάτη νέα κατήρχετο εξ αυτού. Ο θαυμασμός των αξιωματικών ήτο απεριόριστος, πράγμα που με έκανε να ζηλοτυπώ ολίγον. Την συνέστησα εις τους συναδέλφους μου και όλοι την εχαιρέτησαν με άπειρον σεβασμόν.

Μετά ταύτα διηυθύνθημεν εις το γραφείον του διοικητού, ο οποίος εις μίαν κατάλληλον στιγμήν μας αφήκε μόνους. Είνε περιττόν να περιγράψω την λαχτάραν, με την οποίαν με ενηγκαλίσθη και με κατησπάζετο.
Το βράδυ την εφιλοξενήσαμεν εις μίαν σκηνήν .Της εκράτησα συντροφιά έως τα μεσάνυκτα. Την επομένην το απόγευμα διετάχθησαν τα πληρώματα να είνε έτοιμα δια γυμνάσια ακροβατικά. Εις τους αξιωματικούς ανεκοίνωσα ότι μαζί μου θα επέβαινε ως παρατηρητής η κόρη του αρχιστρατήγου. Τούτο ενεθουσίασε τους αεροπόρους , οι οποίοι διεδήλωσαν τον θαυμασμόν των προς την τολμηράν νέαν με ζητοκραυγάς. 
Η Ερριέττα δεν εδέχθη ούτε αλεξίπτωτον και τούτο ίνα με μιμηθή εις την τόλμην. Εις τους άλλους είχα δώσει εντολάς να με μιμούνται.Συγχρόνως έδωσα εντολήν να είνε ανοικτοί οι δέκται των μικρών ασυρμάτων. 
Μετ’ ολίγον τα αεροπλάνα απεγειώθησαν. Ανήλθομεν εις ύψος 2 περίπου χιλιάδων μέτρων και ήρχησα πρώτος τας ακροβασίας. Μετά την πρώτην έστρεψα να ίδω την Εριέτταν. Εχαμογελούσε υπερευχαριστημένη. Την ερωτώ δια του φωναγωγού.
-Μήπως φοβάσαι;
-Τέτοιο πράγμα δεν νοιώθω όταν είμαι μαζί σου.
Εξηκολουθήσαμεν τας ακροβασίας επί ημίσειαν περίπου ώραν όταν με τα ακουστικά του ασυρμάτου , τα οποία είχα προσαρμόσει καταλλήλως , αντελήφθην ισχυροτάτας κλήσεις. 
Παύω τους ακροβατισμούς δια να ακούσω. Αι κλήσεις είνε ισχυρόταται. Επομένως ο σταθμός είνε πολύ πλησίον. Ακούω:
«Γενική επίθεσις καθ’ όλον το μέτωπον. Το δεξιόν κάμπτεται. Το κέντρον κλονίζεται .Πυροβολικόν αδυνατεί αντιμετωπίση καταιγασμόν εχθρικού.Φράγμα πυρός καθ’ όλην την γραμμήν .Διατάξατε».
Απαντά το Γενικόν Στρατηγείον:
Δεξιόν κρατήση θέσεις του πάση θυσία μέχρις αποστολής ενισχύσεων .Συρμοί αναχωρούν ταύτην στιγμήν.Το κέντρον δεν πρέπει να δώση ευκαιρίαν εις τον εχθρόν να εισχωρήση εις τας γερμανικάς θέσεις .Άλλως ο πόλεμος χάνεται».
Ο σταθμός του επιτελείου στρατιάς του κέντρου ανταπαντά: "Θα συμμορφωθώμεν προς την διαταγήν σας , έστω και δια της λόγχης. Eνισχύσατέ μας ηθικώς δι’ αποστολής αεροπορικών δυνάμεων. Ιδίως αναμένωμεν τον Ριχτχόφεν».
Το στρατηγείον πληροφορεί: 
Ταύτην την στιγμήν δίδομεν εντολήν απογειώσεως όλων των αεροπορικών δυνάμεων. Κρατήσατε τας θέσεις σας». 
Εξακολουθώ να έχω προσηλωμένην την ακοήν μου εις τον ασύρματον Ήδη καλεί το Γενικόν Στρατηγείον τας αεροπορικάς βάσεις .Το περιεχόμενον της διαταγής είνε λακωνικόν: 
Άπαντα τα αεροσκάφη να υψωθούν αμέσως και να προχωρήσουν προς το μέτωπον. Τα βομβαρδιστικά να παλαίσουν και μέχρις αυτοθυσίας. Ο Ριχτχόφεν να αναλάβη την πρωτοβουλίαν της δράσεως .Τον αναμένουν οι μαχόμενοι απεγνωσμένως στρατιώται μας. Φον Κλουκ .
Δίδω σύνθημα προσγειώσεως .Η συγκίνησίς μου είνε ζωγραφισμένη εις το πρόσωπόν μου , μέχρι του σημείου να γίνω ωχρός. Η Εριέττα με ηρώτησε κάπως ταραγμένη: 
-Τι συμβαίνει και έγινεν αυτή η εσπευσμένη προσγείωσις;
-Mας καλεί και πάλιν το καθήκον Εριέττα.
Της εξήγησα αμέσως τα όσα ήκουσα δια του ασυρμάτου. Η πληροφορία ότι οι μαχόμενοι στρατιώται με αναζητούν την κατασυγκίνησε. 
-Είμαι υπερήφανη για σένα.Θα φύγης αμέσως;

-Αν ήτο δυνατόν να ήμην τώρα εις τον αέρα…Συ Εριέττα πρέπει τώρα να φύγης….

-Δεν πρόκειται να πάω πουθενά. Θα σε περιμένω μέχρι να γυρίσης.

-Ο πατέρας σου θα ανησυχή και δικαίως. Πρέπει λοιπόν να φύγης αμέσως.

-Θα μείνω εδώ. Τας διαταγάς σου να τας αφήσης δια τους αεροπόρους σου.

-Κάνε ό.τι νομίζεις. Εγώ απεκδύομαι πάσης ευθύνης.

Εν τω μεταξύ προσεγειώθησαν όλοι οι αεροπόροι. Ο διοικητής ήλθε να μου ανακοινώση την διαταγήν .Τον επρόλαβα και του ανεκοίνωσα :

-Τα γνωρίζω , κύριε διοικητά . Δώσατε εντολήν μόνον να ετοιμασθούν τα αεροσκάφη μας.Πρέπει να εφοδιασθούν με βόμβας όσο το δυνατόν περισσοτέρας. Εν τω μεταξύ εγώ θα καλέσω τα πληρώματα. Όλοι οι αξιωματικοί συνεκεντρώθησαν .Ήρχισα να τους ομιλώ.

«-Προ ολίγου μας ειδοποίησαν , κύριοι, ότι ήρχισε γενική επίθεσις εις το μέτωπον και ότι οι Γερμανοί κάπτωνται. Δεν τους απομένει ελπίς, παρά η αεροπορία την οποίαν καλούν απεγνωσμένως εις βοήθειαν.

Φαντάζομαι ότι όλοι μας θα κάμωμεν το καθήκον μας δια να εμψυχώσωμεν τους αγωνιζομένους ήρωάς μας.Οι στρατιώται ζητούν να τους βοηθήσωμεν ηθικώς. Εμπρός λοιπόν!...»

Τους λόγους μας υπεδέχθησαν με ζητοκραυγάς υπέρ της αεροπορίας και εμού.

Τα αεροσκάφη ητοίμάσθησαν εντός ημισείας ώρας καθώς και οι αεροπόροι.Φορούν ήδη τα αλεξίπτωτά των. Δια να τους εμψυχώσω τους λέγω:

-Εγώ δεν θα φορέσω αλεξίπτωτον.Είμαι βέβαιος ότι θα επιστρέψωμεν νικηταί. Όσοι πέσωμεν , θα έχωμεν την ευγνωμοσύνην της Γερμανίας. Όλοι έσπευσαν να απορρίψουν τα αλεξίπτωτά των. 

Η Εριέττα παρακολουθεί άκρως συγκεκινημένη την σκηνήν. Είμεθα έτοιμοι να επιβώμεν .Πλησιάζω δια να την χαιρετήσω. Δεν δύναται να συγκρατηθή. Ρίπτεται εις τας αγκάλας μου και κλαίει με λυγμούς.

Άλλο που δεν ήθελαν οι σύντροφοί μου. Εχαιρέτησαν το γεγονός με ζωηράς ζητοκραυγάς. Απογειούμεθα. Σπεύδομεν προς τους αγωνιζομένους συναδέλφους μας.

                                                                                                                    (Συνέχεια και τέλος κεφαλαίου. Επιστροφή)