Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

TH. PLIEVIER :ΜΟΣΧΑ



"Πρώτον, διαθέτομεν δύο συντάγματα από την oρεινήν Γερμανίαν — άνω των εννέα χιλιάδων ανδρών — με ηγήτορας τους Εκ φoν Ρόμσαχ και Κούνρατ φoν Μπόμελμπεργκ.
Δεύτερον, έχομεν επτά χιλιάδας Ολλανδούς πεζούς. Επί πλέον, έχομεν δύο μονάδας Ισπανών και ξένων μισθοφόρων.
Επίσης, έχομεν δύο λόχους σκαπανέων με αξίνας και πτύα.
Ακόμη, έχομεν τρεις λόχους τυφεκιοφόρων, με όλα των τα απαραίτητα πυρομαχικά και λοιπά εφόδια.
Αναφέρω ότι κατελάβαμεν δια του ξίφους μας την πόλιν τον Αγίου Παύλου. Εξοντώσαμεν 3.000 πεζούς καΙ ιππείς, και επυρπολήσαμεν την πόλιν.
Εν συνεχεία, κατελάβαμεν μίαν πόλιν που την αποκαλούν Μουντρόλ, την ελεηλατήσαμεν δεόντως και την επυρπολήσα­μεν μαζί με τας άλλας μικράς πόλεις αι οποίαι ευρίσκονται εις τα περίχωρα της.
Επίσης, αφίχθημεν εις μίαν πόλιν ονομαζομένην Τερμπόνα και, με την βοήθειαν του Θεού, την ελεηλατήσαμεν και την επυρπολήσαμεν και αυτήν.
Επί του παρόντος, δεν έχω περισσότερα νέα. Θα ενημε­ρώσω την Υψηλότητά σας, ευθύς ως υπάρξουν νεώτερα. Θα ηυχόμην η Υψηλότης σας να ηδύνατο να παρακολουθήση εκ του πλησίον τα κατορθώματα μας.
Η παρούσα συνετάγη προ του πολεμικού πεδίου της Τερμπόνα, εν 17η ημέρα Ιουνίου του Σωτηρίου έτους 1537."

Μετάφραση :
Ν Χ Μελισσάρης
Εκδόσεις Αλκυων Ο.Ε 1983
Σελ: 376
Πρώτον, δεύτερον, τρίτον... Έχομεν, έχομεν, έχομεν... Ε, λοιπόν, τα ίδια πράγματα έχουμε κι εμείς: Εξοπλι­σμένο στρατό, και ιππικό, και μουσκέτα, και κάμποσες μονάδες ξένων μισθοφόρων, και Ισπανούς, και ακόμα και σκαπα­νείς με φτυάρια και κασμάδες (οι περισσότεροι από τους τε­λευταίους είναι Εβραίοι και , εδώ που τα λέμε, δεν είναι και, σπουδαίοι στο σκάψιμο). Επίσης, καταλάβαμε κι εμείς "δια μαχαίρας" περισσότερες από  μία πόλεις, μαζί με τα γύρω τους χωριά και τόπους. Και συγκεντρώσαμε κι εμείς λάφυρα, μ' όλο που αυτό σήμερα το εκφράζουν πιό συγκαλυμμένα: Άπασαι αι πρώται ύλαι, τα έτοιμα και τα ημικατειργασμένα προϊόντα, δέον όπως κατασχεθώσι..., και πάει λέγοντας. Και υπάρχει και κάτι ακόμα που γίνεται κατά τον ίδιο τρόπο. Φτάσαμε κι εμείς επίσης σε μιά πόλη, μόνο που εκείνη δεν τη λένε Τερμπόνα. Πρόκειται γιά μιάν ολόκληρη και απέραντη χώρα, που — με τη βοήθεια του Θεού — λογαριάζουμε να τη λεηλατήσουμε κι αυτή...
— Τί ήτανε πάλι αυτό τ' αστείο; Και πώς μου ήρθε;... Ο υποστράτηγος Φόν Μπόμελμπεργκ άφησε στο τραπέζι το ανάτυπο του παλιού εγγράφου, δίπλα στην Ημερησία Διαταγή και στο άκρως απόρρητο έγγραφο που μόλις είχε φτάσει στο γραφείο του. Δίπλα τους, ακούμπησε τα γυαλιά του και τον μεγεθυντικό φακό που μεταχειριζόταν.
Γύρισε προς την πόρτα και κάλεσε τον υπασπιστή του.
Βρισκόταν στο λίβινγκ-ρουμ μιας πολωνέζικης αγροικίας. Τό γραφείο του στρατηγού έπιανε σχεδόν όλο το χώρο. Υπήρχαν και καρέκλες, αλλά ήταν φορτωμένες με χαρτιά και φακέλλους.
— Δεν κάθεσαι;
Ο ταγματάρχης Μπουτζ μετακίνησε μια στοίβα χαρτιά και κάθησε κοντά στον στρατηγό, με το στόμα του δίπλα στό αυτί του τελευταίου.
— Τί είν' αυτό; ρώτησε ο στρατηγός
— Το ανακάλυψε ο συνταγματάρχης Σάντοβ, Στρατηγέ μου, ανάμεσα σ' άλλα ιστορικά έγγραφα, στη Λότζ. Χρονολο­γείται από το 1537, από μια εκστρατεία του Καρόλου του Πέμπτου. Σκέφτηκε πως ίσως σας ενδιέφερε...
— Κατάλαβα, λόγω εκείνου του Κούνρατ Μπόμελμπεργκ που αναφέρει. Χμ, φαίνεται πως υπήρξαν κάμποσοι Μπόμελ­μπεργκ σαν κι αυτόν. Δεν ξέρω τίποτα γι' αυτούς. Γνώρισα μόνο τον πατέρα μου και τον παπού μου, και τους ίδιους γνώριζαν κι αυτοί, και αυτό είν' όλο. Πάντως, ευχαρίστησε εκ μέρους μου τον Σάντοβ. Και τώρα, ας προχωρήσουμε στα Δεύτερον και Τρίτον. Το πράγμα λοιπόν ξεκινά αύριο το πρωί! Έτσι;
— Μάλιστα, Στρατηγέ μου. Θα μιλήσετε στους συνδέσμους των συνταγμάτων; Είναι έτοιμοι ν' αναχωρήσουν.
— Πού βρίσκονται τώρα;
— Στην αίθουσα επιχειρήσεων.
— Τότε θα πάω να τους δω αμέσως.
Η συζήτηση ανάμεσα στον στρατηγό και τον υπασπιστή του, γινόταν ως εξής: Ο υπασπιστής έλεγε μέσα στο αυτί του στρατηγού εκείνα που ζητούσε να μάθει, όπως αυτά που αφο­ρούσαν τον Σάντοβ και το ανάτυπο. Τα υπόλοιπα, όπως τα σχετικά με τους συνδέσμους, που ήταν πράγματα που μάντευε κανείς εύκολα, ο στρατηγός τα έμαθε διαβάζοντας τις κινή­σεις των χειλιών του υπασπιστή του. Έσκυβε λίγο μπροστά για να βλέπει από πιο κοντά τις κινήσεις του στόματος του, καθώς και το πρόσωπο του, που αλλιώς το ξεχώριζε μόνο σαν ένα κίτρινο μπάλωμα.
Τώρα σηκώθηκε και, με τον υπασπιστή ξοπίσω του, μπήκε στο γραφείο του συνταγματάρχη Νώυντεκ που, σαν ο αρχαι­ότερος επιτελής του γραφείου επιχειρήσεων, έδινε τώρα τις τελευταίες οδηγίες στους συνδέσμους.
— Λοιπόν, Κύριοι, είπε ο στρατηγός γυρίζοντας προς τους συνδέσμους. Το πράγμα ξεκινά αύριο το πρωί. Το τί σημαίνει αυτό, το γνωρίζετε. Α, εδώ είσαι Λάνγκχοφ, είπε καθώς αναγνώρισε τον διοικητή της ίλης ιππικού που στεκόταν δίπλα του. Φρόντισε να αποδώσει το σχέδιο πυρός. Κυρίως ζητώ να σφυροκοπήσετε γερά το κεφαλοχώρι πάνω στο σταυροδρόμι, ώστε να μπορέσει να προελάσει το πεζικό. Να ενημερώσετε όλους, πως τα πάντα θα εξαρτηθούν από τον αιφνιδιασμό. Λοιπόν παιδιά, ξέρω πως θα τα καταφέρετε. Όλα στο παρελθόν δούλεψαν ρολόι. Και  τούτη τη φορά, όλα θα ξαναδουλέψουν σαν ρολόι. Λάβατε την Ημερησία Διαταγή του Φύρερ;
— Μάλιστα, Στρατηγέ μου, απάντησαν εν χορώ.
—Ωραία. Αυτή τη φορά, ζητώ να τη διαβάσετε στους άν­δρες σας προ της επιθέσεως. Και τώρα, Κύριοι, Καλήν αντά­μωση!
— Εις το επανιδείν, Στρατηγέ μου.
Οι αξιωματικοί βρόντησαν τα τακούνια τους κι έμειναν σε στάση προσοχής μέχρι να βγει ο στρατηγός.
— Και τώρα, ο αξιωματικός πληροφοριών της Μεραρχίας έχει να σας ανακοινώσει κάτι.
Ο αξιωματικός πληροφοριών της Μεραρχίας κρατούσε στα χέρια του τη διαταγή: Ειδικαί οδηγίαι σχετικώς με τους Κομισσαρίους.
- Κύριοι, έχω να σας ανακοινώσω κάτι λακωνικό, αλλά εξαιρετικά σημαντικό. Παρακαλώ να κρατήσετε σημειώσεις. Ο Φύρερ κρίνει ότι οι Σοβιετικοί κομισσάριοι πρέπει ν' αντι­μετωπίζονται σαν κατάσκοποι. Ως εκ τούτου, θα εκτελούνται πάραυτα και μάλιστα στο σημείο της συλλήψεως τους. Φυ­σικά, η διαταγή εννοεί μπροστά στα διοικητήρια των συντα­γμάτων.
- Μπροστά στα διοικητήρια των συνταγμάτων, ώστε να μοιάζει πως σκοτώθηκαν στη διάρκεια συμπλοκής! Ακού­στηκε να ψιθυρίζει όο σύνδεσμος του συντάγματος πυροβολι­κού, υπολοχαγός Χόλμερς.
-Επιθυμείτε να προσθέσετε τίποτα στην διαταγή του Φύ­ρερ, υπολοχαγέ Χόλμερς;
-Όχι, απλώς προσπαθώ να την καταλάβω καλά. Φυσικά, έχω γι' αυτήν τις προσωπικές μου ιδέες.
Και ο Λάνγκχοφ είχε τις «προσωπικές του ιδέες», και η  παρέμβαση του Χόλμερς τις επιβεβαίωσε. Σίγουρα ο Χόλμερς σκεφτόταν πως η διαταγή ήταν αντίθετη προς το Διεθνές Δί­καιο και θα μπορούσε να δημιουργήσει επιπλοκές.
- Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζετε, είναι πως δεν επι­θυμούμε να επανέλθουμε επ' αυτού του ζητήματος, είπε ο αξιωματικός πληροφοριών και έκλεισε τη συζήτηση.
Οι σύνδεσμοι έκλεισαν τα σημειωματάρια, φόρεσαν τις χλαίνες και κίνησαν για τις μονάδες τους. Ο Χόλμερς κι ο Λάνγκχοφ πήρανε παρέα τον ίδιο δρόμο.

                                                                         ★
-Εν τάξει. Δώσε μου τώρα τον Ντάιζεντορφ, είπε οό Μπόμελμπεργκ σ' έναν νεαρό υπολοχαγό που ήταν στο γραφείο του μαζί με τον υπασπιστή.
Ο υπολοχαγός Χάσσε κάλεσε τον συνταγματάρχη Ντάι­ζεντορφ, διοικητή του συντάγματος πυροβολικού, κι έδωσε το ακουστικό στον Μπόμελμπεργκ.
- Λοιπόν Ντάιζεντορφ, πάνε όλα καλά; Μπράβο, μπράβο, ωραία. Λοιπόν, ήθελα μόνο να σου θυμίσω πως η ίλη του Λάνγκχοφ προσκολλάται υπό τις διαταγές σου μόνο για την πρώτη έφοδο, και πως αμέσως μετά τον θέλω πίσω. Μην ξε­χνάς πως απλώς σου τον δανείζω. Κατά τα άλλα, έχεις τις καλύτερες ευχές μου Ντάιζεντορφ.
Ο Μπόμελμπεργκ βυθίστηκε στα χαρτιά, που σκόρπια γέ­μιζαν το γραφείο του. Το χέρι του έδειξε έναν πράσινο φάκελλο.
- Μάνα μου, τι γίνεται εδώ πάνω, ξέσπασε. Να μη μείνει τίποτα από δαύτα πάνω στο γραφείο μου. Δέν υπάρχει τίποτα μέσα τους σχετικά με τον προληπτικό πόλεμο και τα παρό­μοια. Μόνο πραγματείες περί αγροτικής πολιτικής και μεταλ­λευμάτων, καθώς και οδηγίες γιο το τι θά πρέπει να κατά­σχουμε από τον κοσμάκη. Πείτε στο διοικητικό τμήμα να θά­ψουν αυτά τα χαρτιά όσο γίνεται βαθύτερα στις αρχειοθήκες τους. Δεν χρειάζεται να το διαβάσει κανένας. Και αρκετά για σήμερα.
Ο υπολοχαγός Χάσσε με τον ταγματάρχη Μπουτζ βγήκαν από το δωμάτιο, κι αμέσως μετά ο Μπόμελμπεργκ βυθίστηκε στην καρέκλα του. Όλα ήταν έτοιμα. Η Μεραρχία: τρία συν­τάγματα πεζικού, ένα σύνταγμα πυροβολικού, διαβιβάσεις, όρχοι μεταφορών και εφοδιασμού — συνολικά 17.000 άντρες — όλα περίμεναν πανέτοιμα. Το μόνο που έμενε να γίνει, ήταν να πατήσει το κουμπί και όλα θά μπαίνανε σέ κίνηση. Οι διαταγές βρίσκονταν μπροστά του. Ήμερα Χ ήτανε η 22α Ιουνίου, και ώρα Ψ ή 03.05' πρωινή.
Ήταν μια νύχτα ζεστή. Απαλά σύννεφα πλανιόνταν πάνω από τη νοτισμένη κυματιστή γη, πάνω από  χωράφια και βάλτους, πάνω από τα χαμηλά σπίτια του χωριού. Ο Χόλμερς κι ο Λάνγκχοφ διάσχιζαν τον μοναδικό δρόμο, που ήταν αρ­κετά φαρδύς για να χωρέσει να περάσει μια παρέλαση.
-Όσο γιο τον πόλεμο, όλος ο κόσμος ανήκει στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, φιλοσόφησε ο Λάνγκχοφ. Και όσα γίνονται σ' αυτό τον κόσμο, αποφασίζονται οπό το παραλληλόγραμμο των δυνάμεων · εννοώ των ηθικών δυνάμεων που βρίσκονται στις δύο πλευρές. Δε ρωτάω ποιος έχει δίκηο και ποιος άδικο, ή αν πρέπει να κατηγορηθεί η Ανατολή ή εμείς. Αλλά, ένα μέτωπο μεταξύ Γερμανών και Άγγλων, θα είναι πολύ αλλιώτικο από ένα μέτωπο μεταξύ Γερμανών και Ρώσων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου