Γ. ΑΘΑΝΑΣ: O ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ

Κύλα τ΄αργά σου τα νερά
Και πότιζέ μας τα σπαρτά,
ποτάμι αγαπημένο.
Στην όχτη σου με της ιτιές
Κάτω από δάφνες και μυρτιές
Την ώρα περιμένω.
Να ξεχειλίσουμε μαζί!
Εσύ στον κάμπο τον πλατύ
Κι' εγώ στην Θράκη όλη
Με δίψα η γη της θα σε πιή
Μα εγώ θα πλύνω τη ντροπή
Και θα βρεθώ στην Πόλη!
Απάνω απ' την Αγιά Σοφιά
Δικέφαλος αητός πετά
Άγγελοι φτερουγάνε 
Και λεν με αγγελικούς χορούς
Πάλι δικά μας θάναι...."