ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ 25.Δ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΡΙΣΤΕΑ . O ΤΥΦΛΟΣ ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ, METATΡΕΠΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ NICOLAE IORGA ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ. ΔΥΟ ΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ.

Το πέρασμα από τη πρώτη κυβέρνηση Κριστέα στη δεύτερη [1], γίνεται στα πλαίσια ενός ευρύτατου ανασχηματισμού. Όλοι οι πρώην πρωθυπουργοί αποσύρονται διακριτικά και στα κρίσιμα υπουργεία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, εμφανίζονται καινούρια ονόματα. Σ΄αυτές τις ελάχιστες εξαιρέσεις συγκαταλέγεται και ο υπουργός Εσωτερικών Armand Călinescu , ο οποίος όχι μόνο διατηρεί την ευθύνη του υπουργείου του, αλλά αναλαμβάνει και εκείνο του Εργασίας, Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας που μέχρι τότε διαχειριζόταν ο Ion Costinescu[2]. Ένας άλλος, ο Mircea Cancicov , παραμένει αμετακίνητος στο Υπουργείο των Οικονομικών αλλά το δεύτερο υπουργείο που κρατούσε, εκείνο της Δικαιοσύνης, καλείται να το παραδώσει στο Victor Iamandi [3], ορκισμένο εχθρό των Λεγεωνάριων , ο οποίος με τη σειρά του παραδίδει τα δύο δικά του υπουργεία, το Εθνικής εκπαίδευσης και Θρησκευτικών υποθέσεων και τεχνών, στο Nicolae Colan.[4] Αντίθετα στο υπουργείο Εξωτερικών ο εγγυητής της Αγγλογαλλικής φιλίας Gheorghe Tătărescu ενημερώνεται , όχι δίχως έκπληξη, ότι το σημαντικό έργο του θα το συνεχίσει ο μέχρι τότε υφυπουργός του Nicolae Petrescu-Comnen[5] Έκπληξη μεγάλη αποτελεί η "καρατόμηση" του πολλά υποσχόμενου στρατηγού Ion Antonescu [6]. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας περνά τώρα στα χέρια του του Gheorghe Argeşanu[7] και το Αεροπορίας και Ναυτικού στα χέρια του Paul Teodorescu [8] του μέχρι χθες υφυπουργού της εθνικής Άμυνας . Αλλαγές καταγράφονται τόσο στο Δημοσίων Έργων και Επικοινωνιών, όσο και στο υπουργείο Εργασίας . Στο πρώτο ο Constantin Angelescu[9] παραδίδει τη θέση του στο Mihail Ghelmegeanu [10] , στο δεύτερο ο Voicu Niţescu [11] κάνει το ίδιο με το Mihai Ralea [12]. Απαλλαγμένος από τις προηγούμενες πολιτικές του δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, ο Nicolae Iorga έχει στη διάθεσή του όλο το χρόνο για να ασχοληθεί με την προσωπική πλέον αντιπαράθεσή του με το Κοντρεάνου και τους συντρόφους του της Σιδηράς Φρουράς. Την επομένη της δεύτερης επιστολής Κοντρεάνου και την ίδια ακριβώς ημέρα που ορκίζεται η νέα κυβέρνηση , περνά το κατώφλι της Εισαγγελίας, έχοντας στο χαρτοφύλακά του ένα αντίτυπο της εφημερίδας "Ρουμανικός λαός " . Εκθέτει στο δικαστικό λειτουργό τα γεγονότα με το τρόπο που ο ίδιος τα αντιλαμβάνεται , ζητά να μελετηθούν με προσοχή τα όσα περιγράφει στην δημοσιευμένη επιστολή του , ομολογεί βαρύτατα προσβεβλημένος και το σημαντικότερο νοιώθει τη ζωή του να απειλείται άμεσα από τους σιδηροφρουρούς δολοφόνους.

Gheorghe Tătărescu 

Κανείς δεν διανοείται να τον αμφισβητήσει. Απεναντίας όλοι τον αντιμετωπίζουν με απόλυτη κατανόηση. Η κατάθεση μιας μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση βάζει σε κίνηση το πολυπλόκαμο μηχανισμό της Δικαιοσύνης. Ενήμερος ο Călinescu για το διάβημα Γιόργκα συντονίζει παρασκηνιακά και τα δικά του βήματα. Το κόμμα "Όλα για τη πατρίδα" όπως και τα άλλα πολιτικά κόμματα έχει αυτοδιαλυθεί αλλά ο ίδιος έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι οι εσωτερικές δομές του μηχανισμού του, παραμένουν σε εγρήγορση. Σε καθεστώς παρανομίας αυτοί οι μηχανισμοί , ανεξέλεγκτοι πλέον σε αυτόνομα κέντρα , μπορούν να οδηγήσουν σε οδυνηρές και απρόβλεπτες συμπεριφορές . Γι αυτό το λόγο το κράτος οφείλει να προλάβει. H αστυνομία παίρνει συγκεκριμένες εντολές. Από τις αρχές Απριλίου, επικαλούμενη χίλιες δύο δικαιολογίες παραβιάζει τα κλειστά πολιτικά γραφεία , τόσο στη Πρωτεύουσα όσο και στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές της χώρας,προχωρεί απροκάλυπτα σε κατασχέσεις αρχείων και άλλου υλικού. Οι φήμες κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα . Η μήνυση του καθηγητή απλά επιταχύνει τα γεγονότα...... 

Nicolae Iorga 

Στο μεταξύ η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει τη μάχη των εντυπώσεων και στις 31 Μαρτίου , το πρακτορείο Ροντάρ, προφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία, δίνει το στίγμα των προθέσεων της: 

"Η προηγούμενη κυβέρνησις πραγματοποίησε ριζικήν μεταβολήν εις την σύνθεσιν του Κράτους δια του καταρτισμού ενός νέου Συντάγματος , το οποίον ενέκρινεν ολόκληρος η χώρα με καταπλήσσσουσαν πλειοψηφίαν. Η νέα κυβέρνησις αυτή είνε περισσότερον δυναμική, αποτελουμένη από νεώτερα ομοιογενή στοιχεία.

Η νέα κυβέρνησις θα επιφέρη τα απαιτούμενα μέτρα εις την κρατικήν μηχανήν δια την αναδιοργάνωσιν των κρατικών υπηρεσιών συμφώνως προς τας υποδείξεις της πείρας και θα εφαρμώση νέα μέτρα δια την πρόσληψιν των δημοσίων υπαλλήλων. Θα πραγματοποιήση την βελτίωσιν των συσστημάτων της τοπικής διοικήσεως, θα επιβάλη αυστηρόν έλεγχον εις τα δημόσια οικονομικά, θα καθορίση σαφώς τας ευθύνας των προισταμένων των τοπικών διοικήσεων , θα επιδιώξη την εξόντωσιν πάσης πολιτικής κλίκας .Θα εφαρμόση επίσης διάφορα συγχρονισμένα συστήματα , αποδειχθέντα χρήσιμα εκ της πείρας των πραγμάτων. Τοιουτοτρόπως ιδρύεται ανώτατον οικονομικόν συμβούλιον περιλαμβάνον τους διαπρεπεστέρους εκ των οικονομολόγων της χώρας, το οποίον θα καθορίση το σχέδιον εργασίας δια μακράν περίοδον ετών. 

Ιδιαιτέρως θα επιδιωχθή η ενίσχυσις των στρατιωτικών δυνάμεων, η αναπτυξις της γεωργίας , η βελτίωσις των συγκοινωνιών και της δημοσίας υγείας.

Ιδιαιτέρα μέριμνα θα ληφθή δια τους χωρικούς και τους εργάτας. Θα επιδιώξη την ανύψωσιν του εθνικού ρουμανικού στοιχείου. 

Η εξωτερική πολιτική της Ρουμανίας βασιζομένη εις τας μονιμους εθνικάς αρχάς και αποβλέπουσα εις την διατήρησιν τη ειρήνης και την άμυναν του πατρίου εδάφους εντός των οριστικών συνόρων θα τελή υπό την ανωτάτην διοίκησιν του Μονάρχου. 

Η πολιτική αύτη βασίζεται επί των πατροπαραδότων συμμαχιών και των φιλικών σχέσεων με όλα τα κράτη και ιδίως με τα γειτονικά"[20] 

Στις 7 Απριλίου ο καινούριος υπουργός των Εξωτερικών Nicolae Petrescu-Comnen σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις καλεί τους δημοσιογράφους και δηλώνει:
"Η κυβέρνησις της οποίας έχω την τιμήν να αποτελώ μέλος θα διατηρήση την εξωτερικήν πολιτικήν της χώρας επί των πατροπαραδότων αυτής γραμμών..Ο κυριώτερος σκοπός των ενεργειών μου θα είνε όπως η ειρήνη διατηρηθή εντός του ανεπάφου πλαισίου των αιωνίων μας συνόρων και προς τον σκοπόν αυτόν θα προσπαθήσω να ενισχύσω τους συμμαχικούς και φιλικούς μας δεσμούς επιζητών ταυτοχρόνως ν' αναπτύξω τας σχέσεις μας μεθ' όλων των κρατών και ιδία των γειτόνων.[21]
Στις 13 Απριλίου προφανώς σε μια προσπάθεια βολιδοσκόπησης της κοινής γνώμης , η Κυβέρνηση διατάζει το κλείσιμο των εφημερίδων « Cuvântul » και « Buna Vestire» που πρόσκεινται πολιτικά στο Λεγεωναριακό κίνημα. Στη πρόκληση αυτή ο Κοντρεάνου, που δικαιολογημένα φοβάται για τα χειρότερα, ζητά από τους οπαδούς του να μην αντιδράσουν. Αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να νομιμοποιεί κάθε πράξη της με βασιλικά διατάγματα και δεν έχει δώσει ακόμη το αποφασιστικό χτύπημα........ Η καταιγίδα ξεσπά τελικά στις 16 προς 17 Απριλίου. Ακολουθώντας ένα καλά μελετημένο σχέδιο, η αστυνομία μέσα στη νύχτα προχωρεί σε ευρείας εκτάσεως έρευνες σε σπίτια λεγεωνάριων αναζητώντας όπλα και πυρομαχικά.
Στις 17 Απριλίου 1938 έρχεται η σειρά του Κοντρεάνου. Η αστυνομία τον συλλαμβάνει στο Βουκουρέστι με πρόσχημα τη μήνυση Γιόργκα.
Το ίδιο απόγευμα μια ανακοίνωση της αστυνομίας ενημερώνει τους πολίτες για τα αποτελέσματα των προληπτικών ελέγχων που πραγματοποιήθηκαν τη περασμένη νύχτα και ονοματίζει τους υπεύθυνους.
"Τα όργανα της αστυνομίας και της χωροφυλακής ανεκάλυψαν τελευταίως υλικόν επιληψίμου προπαγάνδας τιθέμενον εις κυκλοφορίαν υπό ατόμων, άτινα ανήκουν εις την οργάνωσιν " Όλα δια την πατρίδα". Εξ΄ άλλου επ΄ ευκαιρία τυχαίων ερευνών ανεκαλύφθησαν εις τας οικίας των ως άνω ατόμων όπλα και πυρομαχικά, τα οποία κατείχοντο άνευ νομίμου αδείας. Αυτή η φύσις του υλικού τούτου , αποτελουμένου από μυδραλιοβόλα, καραμπίνας και άλλα παρεμφερή είδη , αποδεικνύει ότι δεν επρόκειτο περί απλών μέσων ατομικής αμύνης. Προ των διαπιστώσεων αυτών , ο υπουργός των Εσωτερικών διέταξεν έρευνας εις τας οικίας όλων των άλλοτε ιθυνόντων την ως άνω πολιτικήν οργάνωσιν. Η ενέργεια αύτη εγένετο την εσπέραν της 16ης τρέχοντος άνευ ελαχίστου επεισοδίου. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν πλήρως τας υπονοίας των κρατικών οργάνων , ότι πάντα τα ως άνω άτομα και είχον όπλα και πυρομαχικά άνευ αδείας των αρχών. Η κυβέρνησις θα λάβη μέτρα κατά των ενεχομένων εις την υπόθεσιν ταύτην. Πρέπει να υπογραμμισθή ότι πάσα η κίνησις αύτη δεν υπερέβη τον περιωρισμένον κύκλον των εξ επαγγέλματος ταραξιών , ενώ η μεγάλη μάζα των πολιτών επιθυμούσα την ηρεμίαν και την εργασίαν παρέμεινε τελείως ξένη προς τας επιπολαίας αυτάς ενεργείας....." [22]....

Στη πραγματικότητα οι συλληφθέντες ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες.[24] . 

Η εκδίκαση της υπόθεσης για τη συκοφαντική δυσφήμιση στο πρόσωπο του Nicolae Iorga ορίζεται για τις 19 Απριλίου. Όμως η δήλωση του μηνυτή ότι δεν προτίθεται να παρευρεθεί στη δίκη γεννά εύλογες απορίες .Αντίθετα δεν είναι λίγοι αυτοί , που για να κερδίσουν λίγη από την εύνοια των ισχυρών προσφέρονται να καταθέσουν σαν μάρτυρες κατηγορίας . H δίκη πραγματοποιείται δίχως εκπλήξεις. Ο Κοντρεάνου κρίνεται ένοχος για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης και καταδικάζεται στο ανώτερο της προβλεπόμενης ποινής' 6 μήνες δίχως αναστολή. Είναι η πρώτη φορά, που ο Κοντρεάνου ,στη διάρκεια της πολυτάραχης πολιτικής του δράσης κρίνεται ένοχος από ρουμανικό δικαστήριο.
Δεν είναι παρά μόνο η αρχή. Μια άλλη δίκη , με κατηγορία φρικτή μεθοδεύεται βιαστικά εναντίον του. Εσχάτη Προδοσία και συνεργασία με τον εχθρό.
Οι εφημερίδες στις 29 Απριλίου πληροφορούν "Περισσότεροι από 300 συλληφθέντες θα προσαχθούν σε δίκη εντός 3 ημερών". Σ αυτό το κλίμα πραγματοποιείται μια μυστική συνάντηση Λεγεωνάριων σε διαμέρισμα της οδού Elopment αρ. 3 της Πρωτεύουσας . Η πρωτοβουλία ανήκει στο Ion Belgea. Γύρω του συγκεντρώνονται όσοι βαθμοφόροι λεγεωνάριοι ,για την ώρα διαφεύγουν τη σύλληψη.   [31]. Στη συνάντηση παρευρίσκεται και ο Horia Sima που για το σκοπό αυτό,  αναγκάστηκε να παραβιάσει τον όρο του κατ οίκον περιορισμού , που του είχε επιβάλει η αστυνομία του Lugoj . Η απόφαση είναι ομόφωνη. Οι λεγεωνάριοι οφείλουν να εντατικοποιήσουν τον αγώνα αδιαφορώντας για το τίμημα. Ξεκινά ένα καινούριο κεφάλαιο διώξεων όπου και αυτά τα προσχήματα παύουν πλέον να τηρούνται . 
Την νύχτα της 7 προς 8 Μαΐου 1938, έρχεται η σειρά του καθηγητή Nae Ionescu, Διευθυντή της εφημερίδας « Cuvântul ». Η αστυνομία τον συλλαμβάνει και τον εκτοπίζεται στο λάγκερ του Miercurea Ciuc.[32] 
Στις 10 Μαΐου πέφτουν στα χέρια της αστυνομίας οι Bartolomeo Livezeanu και Laurian Talnaru κατηγορούμενοι για ανασύσταση πολιτικού κόμματος. 
Στις 13 Μαΐου 1938, στην Craiova γίνεται η δίκη για τα γνωστά γεγονότα της 14ης Αυγούστου του 1934. Οι περισσότεροι από τους 49 κατηγορούμενους φοιτητές κρίνονται ένοχοι και οδηγούνται σε διάφορα  στρατόπεδα συγκέντρωσης..... 
Στις 23 Μαΐου 1938 όλα είναι έτοιμα για τη δεύτερη δίκη του Κοντρεάνου: Το περιβάλλον γνωστό, το ίδιο και οι στρατοδίκες. Αυτοί που τον δίκασαν ένα μήνα πριν τώρα καλούνται να τον καταδικάσουν για ένα άλλο αδίκημα . Το κατηγορητήριο είναι σαθρό , τα στοιχεία ανύπαρκτα . Για να μη πληγωθεί το περί δικαιοσύνης κοινό αίσθημα, η δίκη προβλέπεται να διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών . Για να προληφθούν οι όποιες ενστάσεις από τη πλευρά του κατηγορουμένου και για να τηρηθούν κάπως τα προσχήματα, έχουν κληθεί να παρακολουθήσουν τη δίκη δημοσιογράφοι με κατανόηση και διάθεση συνεργασίας. .Η παρωδία της καινούριας δίκης ξεκινά με ένα κατηγορητήριο συγκλονιστικό .. Γίνεται λόγος ακόμα και για την ύπαρξη μιας επιστολής του ίδιου του Χίτλερ που αποδεικνύει με τρόπο αδιάψευστο τις σχέσεις του Κοντρεάνου με το Βερολίνο. Από παλιές δικογραφίες ξεχασμένα φαντάσματα μαρτύρων ξεπηδούν σε μια προσπάθεια να μπερδέψουν και να θολώσουν τα νερά. 
Στις 24 Μαΐου καλούνται να καταθέσουν οι στρατηγοί. "Συνεχιζομένης της δίκης Κοντρεάνο εξητάσθησαν σήμερον το απόγευμα ως μάρτυρες 3 στρατηγοί οίτινες διετέλεσαν στρατοδίκαι κατά το 1934 , οπότε εδικάζοντο οι δολοφόνοι του Πρωθυπουργού Δούκα. Εις εξ αυτών κατέθεσεν ότι έκτοτε ήτο πεποισμένος περί της αθωότητος του Κοντρεάνο. Επίσης υπέρ του Κοντρεάνο κατέθεσεν ο στρατηγός Αντονέσκο υπουργός των στρατιωτικών στη Κυβέρνηση Γκόγκα.[33] ......
Οι συνήγοροι υπεράσπισης υποχρεώνονται σε σιωπή, οι μάρτυρες κατηγορίας απολαμβάνουν της προστασίας της έδρας. Για δέκα ολόκληρες ώρες ο Κοντρεάνου υπερασπίζεται με θάρρος το έργο του . Οι κατηγορίες που του αποδίδονται είναι τόσο γελοίες και τόσο άσχημα στημένες, που δεν αντέχουν στη λογική και καταρρέουν από μόνες τους .
Μια κάποια δυσφορία  που παρατηρείται στο τέλος της δίκης έχει να κάνει με το σκεπτικό της απόφασης. Οι στρατοδίκες θα ήσαν πανευτυχείς αν δεν είχαν ανάμεσα στα πόδια, τους δημοσιογράφους . Ο Galinescu δεσμεύεται ότι το  ρεπορτάζ θα φτάσει στις  στήλες των εφημερίδων λογοκριμένο και η απόφαση δεν πρόκειται να γίνει ανικείμενο σχολιασμού και κριτικής. Στις 3 το πρωί ξημερώνοντας η 27 Μαΐου , το στρατοδικείο έχει ολοκληρώσει το έργο του , έχει πεισθεί και έχει αποφασίσει. Ο Κοντρεάνου κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε 10 χρόνια καταναγκαστικά έργα ,σε εξάμηνη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του σε πρόστιμο 5000 λέυ και σε πληρωμή των δικαστικών εξόδων άλλα 2.000 λέυ Το κίνημα όμως των λεγεωνάριων βγάζει τη δική του απόφαση και προειδοποιεί.[40] 

[1] 

Υποσημειώσεις.  [  1] Δεύτερη Κυβέρνηση Miron Cristea (30 Μαρτίου 1938-1 Φεβρουαρίου 1939 [  2] [  3]Victor Iamandi (1891, Hodora, Iaşi - 26-27, Νοεμβρίου 1940) Ρουμάνος πολιτικός. [  4] [  5] [ 6] Ο στρατηγός κατείχε τη θέση του υφυπουργού στο Ministerul Apărării Naționale από 17/11/37 επί κυβερνήσεως Gheorghe Tătărescu [  7] [  8] [  9] Constantin Angelescu (1870–1948) Ρουμάνος πολιτικός, γνωστός και σαν     Πρωθυπουργός  των 5 ημερών (30/12/33-3/1/1934) [10] [11] [12] [13] [20]ΤΟ ΦΩΣ Παρασκευή 1 Απριλίου 1938 [21]ΤΟ ΦΩΣ Παρασκευή 8 Απριλίου 1938. [22] [23] [24] Με τον εντυπωσιακό τίτλο Η "ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ " ΤΟΥ ΚΟΝΤΡΕΑΝΟΥ ΠΑΡΕΣΚΕΥΑΖΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ , ο ανταποκριτής της εφημερίδας ΤΟ ΦΩΣ μεταδίδει από τη ρουμανική Πρωτεύουσα:  ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ Απρίλιος. Η Αστυνομία, όπως είναι γνωστόν από τα τηλεγραφήματα, προέβη εις την σύλληψιν του Κοντρεάνου και διακοσίων άλλων ηγητόρων της οργανώσεως η "Σιδηρά Φρουρά" τόσον του Βουκουρεστίου όσον και των επαρχιακών κέντρων .Όπως εμφαίνεται από το δημοσιευθέν σχετικόν ανακοινωθέν, η ενέργεια αύτη ήτο σοβαρά.Το ανακοινωθέν του υπουργείου των Εσωτερικών ανήγγειλεν ότι θα ελαμβάνοντο εξαιρετικώς αυστηρά μέτρα εναντίον των παλαιών μελών του διαλυθέντος κόμματος της "Σιδηράς Φρουράς" διότι προητοίμαζαν πραξικόπημα. Το υπουργείον ανεκοίνωσεν , ότι η αστυνομία ανεκάλυψε κατά την διενέργειαν των ερευνών προκηρύξεις υπογεγραμμένας από ένα των υπαρχηγών του Κοντρεάνου δια των οποίων εκαλούντο εις επανάστασιν οι οπαδοί της "Σιδηράς Φρουράς".Πληροφορίαι σχετικαί ετηλεγραφήθησαν εις το υπουργείον εκ διαφόρων σημείων της χώρας υποχρεώσασαι τας αρχάς να επέμβουν δραστηρίως και να αναχαιτίσουν την δράσιν της οργανώσεως ταύτης, Την 23ην Φεβρουαρίου όταν εσχηματίσθη η υπό τον Πατριάρχην Μύρωνα Κρίστεα κυβέρνησις και ανηγγέλθη η λήψις αυστηρών μέτρων κατά των κομμάτων και των πολιτικών οργανώσεων , ο Κοντρεάνου εδήλωσεν, ότι διαλύει το κόμμα του.-Τα πάντα δια την Πατρίδα , είπε. Επιπροσθέτως ανεκοίνωσεν , ότι θ΄απεμακρύνετο επί τινα χρόνον εκ Ρουμανίας. Κατ αυτόν τον τρόπον ο Κοντρεάνου και οι φίλοι του ήλπιζαν να διαφύγουν την σκληράν εφαρμογήν των νόμων όπως μετά την δολοφονίαν του Ντούκα ήθελαν και τώρα να εξαφανισθούν για λίγο καιρό και να έχουν την ευχέρειαν παρανόμου δράσεως , δια της εξεγέρσεως των μαζών.Το υπουργείο των Εσωτερικών όμως παρακολούθει τας κινήσεις των. Μία επιστολή του Κοντρεάνου προς ένα των εμπίστων υπαρχηγών του περιήλθεν εις γνώσιν των αρχών. Δια της επιστολής του ταύτης ο Κοντρεάνου εξηγούαεν ότι η δήθεν διάλυσις του κόμματός του ήτο πρόσχημα και κόλπο και ότι η "Σιδηρά Φρουρά έπρεπε να συνεχίση ζωηρότερον από κάθε άλλην φοράν την δράσιν της. Εν συνεχεία εδίδοντο οδηγίαι συμφώνως προς τας οποίας κάθε μέλος της οργανώσεως ανανεώνον τον όρκον του εδήλου ότι ήτο έτοιμον απαρνούμενον τα συμφέροντα του, ν' ακολουθήση τον αρχηγόν μόλις θα ήρχιζεν ο αγών. Εγένετο αμέσως έρευνα προς ανακάλυψιν αποθηκών όπλων ,πολεμοφοδίων και προκηρύξεων .Το πράσινο σπίτι , ευρισκόμενο εις τα περίχωρα του Βουκουρεστίου και άλλα κέντρα της Σιδηράς Φρουράς κατελήφθησαν υπό της αστυνομίας. ΤΟ ΦΩΣ Μ. Πέμπτη 21 Απριλίου 1938 [25] [31] Πρόκειται για τους Radu Mironovici, Nicoleta Nicolescu, Iordache Nicoara, Victor Dragomirescu, Andrew C. Ionescu, Titi Cristescu, Valeriu Cardu, John Antony, Stanicel Stelian Ion Victor Vojen, N. Horodniceanu, Lucia Rosa. [32]Θα παραμείνει ξεχασμένος  μέχρι τις 16 Νοεμβρίου  1938, Εκεί θα αρρωστήσει και θα μεταφερθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο του  Brasov. [33] Εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 25/5/38  [40]« Un fir de par de se va clinti din capul Capitanului, zece veacuri va hui istoria de blestemul neamului »

 (Επιστροφή)

ΜΕ ΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

I. ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΟΥ ΟΥΛΜ

Στα 1929, χρονιά που πρόκειται να ξεσπάσει η μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, όλο και περισσότεροι Γερμανοί και Γερμανίδες στρέφουν τη προσοχή τους προς τις πολιτικές εξαγγελίες ενός μικρού αλλά δυναμικού εθνικιστικού κόμματος, του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών εργατών.Το κόμμα αυτό που για μια δεκαετία περίπου αγωνίστηκε σκληρά στα πλαίσια της πολιτικής επιβίωσης κάτω μάλιστα από αντίξοες συνθήκες , τώρα μετά τις τελευταίες εκλογές [1] , δείχνει να σταθεροποιεί την εκλογική του δύναμή γύρω στο 2,5% . Πρακτικά αυτό μεταφράζεται σε 810.100 ψηφοφόρους και 12 βουλευτές στο Κοινοβούλιο .

Κυβέρνηση Hermann Müller(1928)

Εκείνη τη χρονιά οι τύχες της χώρας βρίσκονται στα χέρια της Κυβέρνησης του Hermann Müller, [2] που εξακολουθεί να στηρίζεται με κάποια σχετική άνεση, στο λεγόμενο μεγάλο συνασπισμό. [3] Τα βασικά Υπουργεία κατέχουν οι Dr. Gustav Stresemann[4] (Εξωτερικών ), Carl Severing [5] (Εσωτερικών) , Dr. Erich Koch-Weser[6] (Δικαιοσύνης), Dr.Rudolf Hilferding [7] (Οικονομικών), Dr. Hermann Dietrich[8] (Επισιτισμού), Rudolf Wissell[9] (Εργασίας) George Schätzel [10] (μεταφορών) Στο Κρίσιμο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ο Wilhelm Groener[11]. Στη θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου εξακολουθεί να παραμένει ο διάδοχος του von Seeckt,[12] ο Wilhelm Heye [13]

Η μικρή[14] μας ιστορία ξεκινά από τη πόλη Ουλμ , μια γραφική μεσαιωνική πόλη της Νότιας Γερμανίας, χτισμένη στη δυτική όχθη του Δούναβη. Στα 1181 όταν την επισκέφθηκε ο Φρειδερίκος Βαρβαρόσσα (Friedrich Barbarossa ) δεν δίστασε να της απονείμει με θαυμασμό το τιμητικό τίτλο της αυτοκρατορικής πόλης (Reichsstadt )..... Στα μισά περίπου του 19ου αιώνα η πόλη αντιπροσώπευε ένα από τα σημαντικότερα στρατιωτικά οχυρά της Γερμανικής Συνομοσπονδίας ενάντια στη γαλλική επιθετικότητα. Στα πλαίσια αυτής της αποστολής, η στρατιωτική παρουσία ήταν συνεχής και στα 1929 η μονάδα που είχε την έδρα της εκεί, ήταν το 5ο Σύνταγμα πυροβολικού. Χρέη Διοικητού του Συντάγματος ασκούσε τότε ο Συνταγματάρχης Ludwig Beck.[15]

Οι βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι δύο από τους αξιωματικούς του Συντάγματος. Οι υπολοχαγοί Richard Scheringerer[16] και Hanns Ludin[17] εικοσιέξι και εικοσιπέντε χρόνων αντίστοιχα.

Η συνέχεια εδώ

ΚΑΤΥΝ: ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ I. Β. ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ (21 Απριλίου 1943)

Η Σοβιετική Κυβέρνησις θεωρεί την συμπεριφοράν της Πολωνικής Κυβερνήσεως έναντι της ΕΣΣΔ εντελώς ανάρμοστον και παραβαίνουσαν όλους τους κανόνας και τους τύπους των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ δύο συμμαχικών κρατών. 
Η εχθρική έναντι της Σοβιετικής Ενώσεως συκοφαντική εκστρατεία, που είχαν αρχίσει οι γερμανοί φασίσται εξ αφορμής των δολοφονημένων από αυτούς τους ιδίους πολωνών αξιωματικών εις την περιοχήν του Σμολένσκ, εις το κατεχόμενον από τα γερμανικά στρατεύματα έδαφος, υιοθετήθη αμέσως από την κυβέρνησιν του κ. Σικόρσκη και με κάθε τρόπον διογκώνεται από τον επίσημον πολωνικόν τύπον. Η κυβέρνησις του κ. Σι­κόρσκη όχι μόνον δεν απέκρουσε την άτιμον φασιστικήν συκοφαντίαν εναν­τίον της ΕΣΣΔ, αλλ' ούτε καν εθεώρησε αναγκαίον να απευθύνη προς την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν οποιανδήποτε επερώτησιν ή να ζητήση παρ' αυτής διευκρινίσεις επί του θέματος τούτου. 
Αι χιτλερικαί αρχαί, αφού διέπραξαν το θηριώδες έγκλημα εναντίον των πολωνών αξιωματικών, παίζουν ανακριτικήν κωμωδίαν, δια την σκηνοθεσίαν της οποίας έχουν χρησιμοποιήσει μερικά διαλεγμένα από αυτούς τους ιδίους πολωνικά φιλοφασιστικά στοιχεία από την κατεχομένην Πολωνίαν, όπου τα πάντα ευρίσκονται υπό το πέλμα του Χίτλερ και όπου ένας τίμιος Πολωνός δεν ημπορεί να προφέρη ελεύθερα ούτε μίαν λέξιν ιδικήν του·
Διά την «έρευναν» έχει κληθή τόσον από την κυβέρνησιν του κ. Σι­κόρσκη όσον και από την χιτλερικήν κυβέρνησιν ο Διεθνής Ερυθρός Σταυ­ρός, ο οποίος αναγκάζεται, υπό συνθήκας καθεστώτος τρομοκρατίας με τας αγχόνας και την μαζικήν εξόντωσιν του αμάχου πληθυσμού, να λάβη μέρος εις αυτήν την ανακριτικήν κωμωδίαν, σκηνοθέτης της οποίας είναι ο Χίτλερ. Εννοείται ότι μία τοιαύτη «έρευνα», που μάλιστα πραγματοποιείται πίσω από την ράχην της Σοβιετικής Κυβερνήσεως, δεν ημπορεί να κερδίση την εμπιστοσύνην των κάπως εντίμων ανθρώπων. 

Το γεγονός ότι η εχθρική εκστρατεία εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως έχει αρχίσει ταυτοχρόνως εις τον γερμανικόν και τον πολωνικόν τύπον και διεξάγεται συμφώνως προς ένα και το αυτό σχέδιον, το γεγονός αυτό δεν αφήνει αμφιβολίας περί του ότι μεταξύ του εχθρού των συμμάχων Χίτλερ και της κυβερνήσεως του κ. Σικόρσκη υπάρχει επαφή και συμφωνία δια την διεξαγωγήν αυτής της εχθρικής εκστρατείας.

Ενώ οι λαοί της Σοβιετικής Ενώσεως, χύνοντες ποταμούς αίματος εις τον σκληρόν αγώνα εναντίον της χιτλερικής Γερμανίας, υπερεντείνουν τας δυνάμεις τους δια να συντρίψουν τον κοινόν εχθρόν των φιλελευθέρων δημοκρατικών χωρών, η κυβέρνησις του κ. Σικόρσκη, ικανοποιούσα την τυραννίαν του Χίτλερ, καταφέρει δόλιον κτύπημα κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. 

Όλα αυτά τα περιστατικά αναγκάζουν την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν να αναγνωρίση ότι η σημερινή κυβέρνησις της Πολωνίας, αφού εκυλίσθη εις την οδόν της συνωμοσίας με την Χιτλερικήν κυβέρνησιν, διέκοψε κατ' ουσίαν τας συμμαχικάς της σχέσεις με την ΕΣΣΔ και έλαβε θέσιν εχθρικών έναντι της Σοβιετικής Ενώσεως σχέσεων.

Κατόπιν όλων αυτών η Σοβιετική Κυβέρνησις κατέληξεν εις το συμπέρασμα ότι παρίσταται ανάγκη να διακόψη τας σχέσεις της με αυτήν την κυβέρνησιν. 

Θεωρώ ορθόν να σας ενημερώσω επί τα ανωτέρω και ελπίζω ότι η Βρεταννική Κυβέρνησις θα αντιληφθή ότι το αναγκαστικόν τούτο διάβημα της Σοβιετικής Κυβερνήσεως ήτο αναπόφευκτον.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΝ ΣΤΑΛΙΝ (24 Απριλίου 1943)

1. Ο Πρέσβυς Μαΐσκη μου επέδωσε χθες το βράδυ το μήνυμά Σας. Εμείς, φυσικά, θ' αντιταχθώμεν ενεργώς εις οποιανδήποτε "έρευναν" από τον Διεθνή Ερυθρόν Σταυρόν ή από οποιοδήποτε άλλο όργανον επί οποιουδήποτε εδάφους, τελούντος υπό την εξουσίαν των Γερμανών. Πάσα τοιούτου είδους έρευνα θα αποτελούσε απάτην, και τα συμπεράσματά της θα ήσαν αποτέλεσμα κατατρομοκρατήσεως. Ο κ. Ήντεν θα συναντηθή σήμερα με τον κ. Σικόρσκη και θα τον παρακαλέση με τον πλέον επίμονον δυνατόν τρόπον, όπως ούτος παραιτηθή από κάθε ηθικήν υποστήριξιν οποιασδήποτε ερεύνης υπό την προστασίαν των ναζιστών. Επίσης, εμείς ποτέ δεν θα επιδοκιμάζαμε οποιασδήποτε διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς ή οποιασδήποτε φύσεως επαφήν μαζί τους , και θα επιμείνωμεν επ΄αυτού έναντι των Πολωνών συμμάχων μας.

2. Θα Σας τηλεγραφήσω δια το πως ο Σικόρσκη θα αντίδραση εις τας ανωτέρω σκέψεις μας. Η θέσις του είναι εξαιρετικώς δυσχερής. Ενώ είναι, ξένος προς κάθε φιλογερμανικήν διάθεσιν ή συννεννόησιν με τους Γερμα­νούς, ευρίσκεται υπό την απειλήν ανατροπής του από τους Πολωνούς, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτός δεν υπερήσπισε επαρκώς τον λαόν του από τα Σοβιέτ. Αν φύγη αυτός, θα έχωμεν κάποιον άλλον χειρότερον. Δια τον λόγον αυτόν, ελπίζω ότι την απόφασίν Σας « να διακόψετε » τας σχέσεις θα. πρέπει να την θεωρή κανείς μάλλον ως εχουσαν την έννοιαν της τελευταίας προειδοποιήσεως παρά την έννοιαν της διακοπής, ως επίσης, ότι αυτή δεν θα κοινολογηθή, τουλάχιστον μέχρι της στιγμής που θα έχουν δοκιμασθή όλα τα άλλα σχέδια. Η δημοσία ανακοίνωσις περί της διακοπής των σχέσεων θα επροξενούσε την μεγαλυτέραν ζημίαν που είναι δυνατόν να γίνη μέσα εις τας Ην. Πολιτείας, όπου οι Πολωνοί είναι πολυάριθμοι και έχουν επιρροήν. 

3. Χθες συνέταξα σχέδιον τηλεγραφήματος, απευθυνόμενου προς Σας, με την παράκλησιν να εξετάσετε το ζήτημα της αδείας δια να μεταβή εις το Ιράν συμπληρωματικός αριθμός Πολωνών και μελών των οικογενειών τους. Αυτό θα εμείωνε την αυξανομένην δυσαρέσκειαν του πολωνικού στρατού, που έχει συγκροτηθή εκεί και εις εμέ θα έδιδε την δυνατότητα να επηρεάσω την Πολωνικήν Κυβέρνησιν προς την κατεύθυνσιν ώστε αι ενέργειαί της να εναρμονίζωνται με τα κοινά μας συμφέροντα και εναντίον του κοινού εχθρού. Ανέβαλα την αποστολήν του τηλεγραφήματος τούτου κατόπιν της λήψεως του ειδικού Σας τηλεγραφήματος, με την ελπίδα ότι η κατάστασις δυνατόν να αιθριάση.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ I. Β. ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ (25 Απριλίου 1943) 
Έλαβα το μήνυμα Σας σχετικώς με τας πολωνικάς υποθέσεις. Σας ευ­χαριστώ δια την μεσολάβησιν που ανελάβατε εις την υπόθεσιν αυτήν. Αλλά οφείλω να Σας πληροφορήσω ότι το ζήτημα της διακοπής των σχέσεων με την Πολωνικήν Κυβέρνησιν αποτελεί ήδη υπόθεσιν που έχει λυθή, και σή­μερα ο Β. Μ. Μολότωφ ευρέθη εις την ανάγκην να επιδώση την διακοίνωσιν περί της διακοπής των σχέσεων με την Πολωνικήν Κυβέρνησιν. Αυτό απαι­τούσαν όλοι οι συνάδελφοι μου, επειδή ο πολωνικός επίσημος τύπος δεν σταματά ουδέ στιγμήν την εχθρικήν εκστρατείαν του, αλλ' αντιθέτως την ενι­σχύει από ημέρας εις ημέραν. Ήμουν επίσης αναγκασμένος να λάβω υπ' όψιν μου και την κοινήν γνώμην της Σοβιετικής Ενώσεως, η οποία αισθά­νεται αγανάκτησιν, έως τα βάθη της ψυχής, διά την αχαριστίαν και την δολιότητα της Πολωνικής Κυβερνήσεως.Όσον αφορά το ζήτημα της δημοσιεύσεως του σοβιετικού εγγράφου περί της διακοπής των σχέσεων με την Πολωνικήν Κυβέρνησιν, δυστυχώς, είναι αδύνατον να αποφευχθή η δημοσίευσίς του. 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΝ ΣΤΑΛΙΝ (25 Απριλίου 1943) 
Ο κ. Ήντεν συνηντήθη με τον στρατηγόν Σικόρσκη χθες βράδυ. Ο Σικόρσκη εδήλωσε ότι η Κυβέρνησις του, χωρίς καθόλου να εναρμονίζη το διάβημα της προς τον Ερυθρόν Σταυρόν με το διάβημα των Γερμανών, ανέλαβε την πρωτοβουλίαν, χωρίς να γνωρίζη ποίαν γραμμήν θα ακολουθή­σουν οι Γερμανοί. Εις την πραγματικότητα οι Γερμανοί ήρχισαν να ενερ­γούν, αφού ήκουσαν την πολωνικήν δήλωσιν εις το ραδιόφωνον. Ο Σικόρ­σκη ειδοποίησε επίσης τον κ. Ήντεν ότι η Κυβέρνησίς του απηυθύνθη ταυ­τοχρόνως και προς τον κ. Μπογκομόλωφ επ' αυτού του ζητήματος. Ο Σι­κόρσκη ετόνισε ότι προηγουμένως έθεσε επανειλημμένως το εν λόγω ζήτημα περί των απολεσθέντων αξιωματικών ενώπιον της Σοβιετικής Κυβερνήσεως και μίαν φοράν και ενώπιον Σας. Κατόπιν υποδείξεων του, ο Πολωνός Υπουργός πληροφοριών ωμίλησεν με έντονον ύφος από ραδιοφώνου εναν­τίον της γερμανικής προπαγάνδας, και τούτο επροκάλεσε την έντονον απάντησιν των Γερμανών. Κατόπιν του εντόνου διαβήματος του κ. Ήντεν ο Σικόρσκη υπεχρεώθη να μη επιμείνη εις την παράκλησίν του περί ερεύνης από τον Ερυθρόν Σταυρόν και ούτος θα πληροφορήση σχετικώς τα όργανα του Ερυθρού Σταυρού εις την Βέρνην. Ο ίδιος επίσης θα αναχαιτίση και τον πολωνικόν τύπον εις την πολεμικήν του. Σχετικώς προς τούτο μελετώ την δυνατότητα να εξαναγκάσω να σιωπήσουν αι πολωνικαί εφημερίδες της Αγγλίας, που έκαμναν επιθέσεις εναντίον της Σοβιετικής Κυβερνήσεως και ταυτοχρόνως επετίθεντο εναντίον του Σικόρσκη, δια την προσπάθειάν του να συνεργάζεται με την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν. Έχων υπ' όψιν μου την υποχρέωσιν που ανέλαβε ο Σικόρσκη, θα ήθελα τώρα να Σας παρακαλέσω να εγκαταλείψετε την σκέψιν οποιασδήποτε δια­κοπής των σχέσεων. To ζήτημα τo έχω εξετάσει συμπληρωματικώς και είμαι περισσότερον ή άλλοτε βέβαιος ότι εις την περίπτωσιν που τυχόν θα διακοπούν αι μεταξύ Σοβιετικής και Πολωνικής Κυβερνήσεως σχέσεις, τούτο είναι δυνατόν να βοηθήση μόνον τους εχθρούς μας. Η γερμανική προπαγάνδα εδημιούργησε την ιστορίαν αυτήν ακριβώς δια να προκαλέση ρήγμα εις τας τάξεις των Η­νωμένων Εθνών και να προσδώση κάποιαν εντύπωσιν αληθείας εις τας νέας προσπάθειας της να πείση τον κόσμον ότι τα συμφέροντα της Ευρώ­πης και των μικρών εθνών προστατεύονται υπό της Γερμανίας έναντι των μεγάλων εξωευρωπαϊκών δυνάμεων και συγκεκριμένως της Ενώσεως των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρεταννικής Αυτοκρατορίας. Γνωρίζω καλώς τον στρατηγόν Σικόρσκη και είμαι βέβαιος ότι δεν είναι δυνατόν να υπήρχε καμία επαφή ούτε συμφωνία μεταξύ αυτού ή της Κυβερνήσεως του και του κοινού μας εχθρού, εναντίον του οποίου αυτός οδηγεί τους Πολωνούς εις την σκληράν και ακλόνητον αντίστασιν. Το διάβημα του προς τον Διεθνή Ερυθρόν Σταυρόν υπήρξε πραγματικά σφάλμα, αν και είμαι βέβαιος ότι τούτο είχε γίνει χωρίς συνεννόησιν με τους Γερμανούς. Τώρα που εμείς, ως ελπίζω, διευκρινίσαμε το ζήτημα που εθέσατε εις το τηλεγράφημα Σας προς εμέ, επιθυμώ να επανέλθω εις τας προτάσεις που περιέχονται εις το σχέδιον του τηλεγραφήματος μου, περί του οποίου ανέ­φερα εις το μήνυμα μου της 24 Απριλίου. Ως εκ τούτου, συντόμως θα Σας απευθύνω αυτό το προγενεστέρως γραφέν μήνυμα μου, εις την πρωταρχι­κήν του μορφήν. Εάν εμείς οι δύο κατωρθώναμεν να ρυθμίσωμεν το ζή­τημα της αναχωρήσεως των Πολωνών αυτών από την Σοβιετικήν Ένωσιν, τότε θα ήτο ευκολώτερον εις τον Σικόρσκη να εγκαταλείψη πλήρως την θέσιν που τον υπεχρέωσε να λάβη η ιδική του κοινή γνώμη. Ελπίζω ότι θα με βοηθήσετε να πραγματοποιήσω τούτο. 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΝ ΣΤΑΛΙΝ (30 Απριλίου 1943) 
1. Μου είναι αδύνατον να συγκρατήσω την έκφρασιν της απογοητεύσεώς μου, διότι εκρίνατε απαραίτητον να πραγματοποιήσετε την διακοπήν των σχέσεων με τους Πολωνούς, χωρίς να μου δώσετε τον χρόνον να Σας ειδοποιήσω περί των αποτελεσμάτων του διαβήματος μου προς τον στρατηγόν Σικόρσκη, περι του οποίου Σας είχα τηλεγραφήσει την 24 Απριλίου. Εγώ ήλπιζα ότι υπό το πνεύμα της συνθήκης μας, που υπεγράφη το παρελθόν έτος, θα εσυμβουλευόμεθα πάντοτε ο ένας τον άλλον επί τόσον σπουδαίων ζητημάτων, προπάντων όταν αυτά θίγουν την ηνωμένην δύναμιν των Ηνωμένων Εθνών. 
2. Ο κ. Ήντεν και εγώ είχαμε υποδείξει εις την Πολωνικήν Κυβέρνησιν ότι καμία ανανέωσις, ούτε των σχέσεων φιλίας ούτε της συνεργασίας με τα Σοβιέτ, είναι δυνατή, εφ^' όσον αυτή προβαίνει εις εκδηλώσεις εναν­τίον της Σοβιετικής Κυβερνήσεως, με κατηγορίας προσβλητικού χαρακτήρος, και ούτω δημιουργεί την εντύπωσιν ότι ακολουθεί την έχθρικήν ναζιστικήν προπαγάνδαν. Ακόμη περισσότερον, κανείς από μας δεν είναι δυνατόν να ανεχθή την έρευναν του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, υπό την προστασίαν των ναζιστών και υπό την επίδρασιν του τρόμου που ασκείται από μέρους των ναζιστών. Χαίρω διότι ημπορώ να Σας πληροφορήσω ότι η Πολωνική Κυβέρνησις εσυμφώνησε με τας απόψεις μας και επιθυμεί να συνεργασθή μαζί Σας ειλικρινώς. Η παράκλησίς της σήμερα είναι όπως τα άτομα που ανήκουν εις οικογενείας στρατιωτικών του πολωνικού στρατού, που ευρί­σκονται εις Ιράν, και οι πολωνοί στρατιωτικοί που ευρίσκονται εις την Σοβιετικήν Ένωσιν, αναχωρήσουν από την Σοβιετικήν Ένωσιν, διά να ενω­θούν με τας ενόπλους δυνάμεις, εις τας οποίας είχε ήδη επιτραπή προηγου­μένως να αναχωρήσουν διά το Ιράν. Τούτο, βεβαίως, είναι ζήτημα, που ημπορούμε να το εξετάσωμεν με υπομονήν. Υποθέτομεν ότι η παράκλησης αυτή ημπορεί να γίνη δεκτή, εάν διατυπωθή με ανάλογον μορφήν και εις κατάλληλον στιγμήν, και είμαι εντελώς βέβαιος ότι και ο Πρόεδρος σκέπτε­ται κατά τον ίδιον τρόπον. Ελπίζομεν σοβαρώς ότι Σεις, αναλογιζόμενος τας δυσχερείας εις τας οποίας μας έχει παρασύρει όλους η σκληρή ναζιστική επίθεσις, θα εξετάσετε το ζήτημα τούτο με πνεύμα συνεργασίας. 
3. Η Βρεταννική Κυβέρνησις είναι αποφασισμένη πλήρως να αποκαταστήση την πρέπουσαν πειθαρχίαν εις τον πολωνικόν τύπον εν Βρετανviα. Θλιθεροί σκανδαλοποιοί που επιτίθενται εναντίον του Σικόρσκη είναι δυνατόν να λέγουν πράγματα, που το γερμανικόν ραδιόφωνον τα επαναλαμ­βάνει εντόνως εις όλον τον κόσμον, και τούτο προξενεί ζημίαν εις όλους μας. Αυτό πρέπει να σταματήση και θα σταματήση. 
4. Προς το παρόν η υπόθεσις αυτή απετέλεσε θρίαμβον του Γκαίμπελς. Τώρα αυτός προσπαθεί επιμελώς να εμπνεύση την σκέψιν ότι η ΕΣΣΔ θα επιχειρήση να οργανώση Πολωνικήν Κυβέρνησιν επί ρωσικού εδάφους και ότι η ΕΣΣΔ θα έχη σχέσεις μόνον με αυτήν την Κυβέρνησιν. Εμείς, βεβαίως, δεν θα ημπορούσαμε να αναγνωρίσωμεν τοιαύτην κυβέρνησιν και θα εξακολουθούσαμε τας σχέσεις μας με τον Σικόρσκη, ο οποίος είναι ο πλέον ωφέλιμος άνθρωπος από όσους Σεις ή εμείς θα ημπορούσαμε να εύρωμεν δια τους σκοπούς της κοινής μας υποθέσεως. Υπολογίζω ότι παρόμοια θα είναι και η αμερικανική άποψις. 
5. Προσωπικώς νομίζω ότι αυτοί εδέχθησαν πλήγμα και ότι υστέρα από κάποιο χρονικόν διάστημα, που θα θεωρηθή επαρκές, αι σχέσεις που υφίσταντο την 30 Ιουνίου 1941 θα πρέπει να αποκατασταθούν. Αυτό, περισσότερον εις τον Χίτλερ παρά εις οποιονδήποτε άλλον, δεν θα αρέση και ό,τι δεν αρέσει εις αυτόν περισσότερον παρά εις οποιονδήποτε άλλον είναι λογικόν εμείς να το κάμνωμεν. 
6. Το καθήκον μας ενώπιον των στρατιών που σήμερα διεξάγουν μάχας και πού μετ^' ολίγον θα διεξάγουν ακόμη περισσότερον σκληράς μάχας, είναι να διατηρώμεν καλήν την κατάστασιν εις τα μετόπισθεν. Εγώ και οι συνάδελφοι μου ελπίζομεν εις στενωτέραν συνεργασίαν και κατανόησιν με­ταξύ της ΕΣΣΔ, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρεταννικής Κοινοπολι­τείας και Αυτοκρατορίας, όχι μόνον εις τον εντεινόμενον πολεμικόν αγώ­να, αλλά και μετά τον πόλεμον. Ποία άλλη ελπίς ημπορεί να υπάρχη, πλην αυτής, διά τον βασανισμένον κόσμον; 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ I. Β. ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ κ. ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ (4 Μαίου 1943)
1. Κατά την αποστολήν προς Σας του μηνύματος μου της 21 Απρι­λίου περί διακοπής των σχέσεων με την Πολωνικήν Κυβέρνησιν, είχα ως αφετηρίαν το γεγονός ότι η γνωστή πολωνική αντισοβιετική εκστρατεία εις τον τύπον, που είχε αρχίσει ήδη την 15 Απριλίου, ενισχυμένη, αρχικώς, από την δήλωσιν του πολωνικού υπουργείου Εθνικής Αμύνης και, εν συνεχεία, από την δήλωσιν της Πολωνικής Κυβερνήσεως της 17 Απριλίου, δεν συνήντησε καμίαν από πουθενά αντίδρασιν εις το Λονδίνον και, μά­λιστα, η Σοβιετική Κυβέρνησις δεν είχε προειδοποιηθή δια την προετοιμαζομένην αντισοβιετικήν εκστρατείαν από μέρους των Πολωνών, μολονότι, ήταν δύσκολον να φαντασθή κανείς ότι η Βρεταννική Κυβέρνησις δεν ήτο ενήμερος της σχεδιαζομένης εκστρατείας. Νομίζω ότι από την άποψιν του πνεύματος της συνθήκης μας θα ήτο εντελώς φυσικόν να συγκρατήση κανείς έναν από τους συμμάχους από του να καταφέρη κτύπημα εναντίον άλλου συμμάχου, ιδίως όταν το κτύπημα αυτό βοηθεί αμέσως τον κοινόν μας εχθρόν. Πάντως εγώ κατ' αυτόν τον τρόπον αντιλαμβάνομαι τας υποχρεώ­σεις του συμμάχου. Εν τούτοις εθεώρησα αναγκαίον να Σας ενημερώσω περί των απόψεων της Σοβιετικής Κυβερνήσεως, ως προς το ζήτημα των πολωνό - σοβιετικών σχέσεων. Εφ' όσον οι Πολωνοί εξακολουθούσαν, ολοέν και περισσότερον, να διογκώνουν την συκοφαντικήν των αντισοβιετικήν εκστρατείαν, χωρίς να συναντούν αντίδρασιν εις το Λονδΐνον, δεν ήτο δυνα­τόν να περιμένη κανείς ότι η υπομονή της Σοβιετικής Κυβερνήσεως θα ήτο απεριόριστος.
Με πληροφορείτε ότι θα αποκαταστήσετε την πρέπουσαν πειθαρχίαν εις τον πολωνικόν τύπον. Σας εκφράζω δια τούτο τας ευχαριστίας μου, αλλ' αμφιβάλλω ότι είναι τόσον εύκολον να ανακαλέση κανείς εις την πειθαρχίαν την σημερινήν Πολωνικήν Κυβέρνησιν, που το περιβάλλον της αποτελείται, από φιλοχιτλερικούς φωνακλάδες, και τον αχαλίνωτον τύπον της. Παρά την ειδοποίησίν Σας ότι η Πολωνική Κυβέρνησις είναι ετοίμη να εργασθή ειλικρινώς με την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν, εγώ αμφιβάλλω ότι αυτή θα ηδύνατο να τηρήση τον λόγον της. Εις το περιβάλλον της Πολωνικής Κυβερνήσεως υπάρχουν τόσα πολλά φιλοχιτλερικά στοιχεία και ο Σικόρσκη είναι τόσον αδύναμος ενώπιον τους και τρομαγμένος από αυτάς, ώστε να μη υπάρχη καμία βεβαιότης ότι ο Σικόρσκη θα αποδειχθή ικανός να τηρήση ειλικρίνειαν εις τας σχέσεις με την Σοβιετικήν Κυβέρνησιν, έστω και αν ακόμη υποθέση κανείς ότι αυτός πραγματικά επιθυμεί να είναι ειλικρινής. Όσον αφορά τας φήμας που έθεσαν εις κυκλοφορίαν οι χιτλερικοί, ότι δήθεν εις την ΕΣΣΔ συγκροτείται νέα Πολωνική Κυβέρνησις, είναι ζήτημα αν αι τοιαύται επινοήσεις έχουν ανάγκην διαψεύσεως.  Ο πρέσβυς μας Σας έχει ήδη ομιλήσει επ' αυτού. Τούτο δεν αποκλείει την περίπτωσιν, η Μεγάλη Βρεταννία, η ΕΣΣΔ και αι Ηνωμέναι Πολιτείαι να λάβουν μέτρα ώστε να βελτιωθή η σύνθεσις της παρούσης Πολωνικής Κυβερνήσεως, από την άποψιν της ενισχύσεως του ενιαίου μετώπου των συμμάχων εναντίον του Χίτλερ. Και όσον ταχύτερα γίνη τούτο τόσον καλύτερα. Ο κ. Ήντεν, επιστρέ­φων από τας ΗΠΑ, ανεκοίνωσε, κατά την συνομιλίαν του με τον Μαΐσκη. ότι οι οπαδοί του Προέδρου Ρούζβελτ εις τας ΗΠΑ, έχουν την γνώμην ότι δεν υπάρχουν ευνοϊκαί προοπτικαί δια την σημερινήν Πολωνικήν Κυβέρνη­σιν και αμφιβάλλουν αν αυτή έχη πιθανότητας να επιστρέψη εις την Πολωνίαν και να παραμείνη εις την εξουσίαν, μολονότι επιθυμούν να διατηρηθή προσωπικώς ο Σικόρσκη. Νομίζω ότι σχετικώς προς τας προοπτικάς δια την παρούσαν Πολωνικήν Κυβέρνησιν οι Αμερικανοί προσεγγίζουν την αλήθειαν.
Όσον αφορά, τέλος, τους Πολωνούς υπηκόους εις την ΕΣΣΔ, ο αρι­θμός των οποίων είναι μικρός, και τα μέλη των οικογενειών των Πολωνών στρατιωτικών που μετεφέρθησαν εις το Ιράν, η Σοβιετική Κυβέρνησις και άλλοτε δεν προέβαλε εμπόδια δια την αναχώρησίν τους από την ΕΣΣΔ.
2. Έλαβα το μήνυμα Σας δια τα τελευταία γεγονότα εις την Τυνησίαν. Σας ευχαριστώ διά την ενημέρωσιν. Χαίρω δια τας επιτυχίας των αγ­γλο-αμερικανικών στρατευμάτων και εύχομαι εις αυτά ακόμη μεγαλυτέρας επιτυχίας.

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ 25.Γ

Γ. ΠΡΩΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΣΤΕΑ 

Σύμφωνα με τη βασιλική επιθυμία, η κυβέρνηση Γκόγκα υποβάλλει  τη παραίτηση της στις 11 Φεβρουαρίου. Μέσα στη νύχτα, ξημερώνοντας η 12η Φεβρουαρίου συγκαλείται το συμβούλιο του Στέμματος για να παρθούν, οι αναγκαίες αποφάσεις. Όλοι τώρα συμφωνούν στο γεγονός, ότι ο τόπος δεν αντέχει καινούριες εκλογές, σε τόσο σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα. Η καινούρια κυβέρνηση, που θα κληθεί να διαχειριστεί τα μεγάλα συσσωρευμένα προβλήματα οφείλει να έχει μια διευρυμένη σύνθεση και να προεδρεύεται από μια εξωκοινοβουλευτική προσωπικότητα σε θέση να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στους πολίτες. Αυτή η εξωκοινοβουλευτική προσωπικότητα δεν είναι άλλη από τον Πατριάρχη της Ορθόδοξης εκκλησίας της Ρουμανίας, τον Τρανσιλβανό  Miron Cristea [1].

Miron Cristea 

Πίσω από τον εβδομηντάχρονο Πατριάρχη και τη κυβέρνηση προσωπικοτήτων στην οποία συμμετέχουν 7 πρώην Πρωθυπουργοί [2] συμπαρατάσσεται το σύνολο σχεδόν του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου. Μοιραία η κύρια ευθύνη της αντιπολίτευσης πέφτει στους ώμους δύο άσπονδων εχθρών. Των σιδηροφρουρών του Κοντρεάνου και των Lăncieri [3] του Γκόγκα .......
Λίγο μετά την ορκωμοσία της καινούριας κυβέρνησης [7]   ένα βασιλικό Διάταγμα επεκτείνει σε ολόκληρη την επικράτεια, τη  κατάσταση πολιορκίας  με σκοπό τη διασφάλιση του νόμου και της τάξης. 
Θεωρητικά ο Πατριάρχης είναι ο παντοδύναμος Πρωθυπουργός αλλά στη πραγματικότητα ο ισχυρός άνδρας της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από το Armand Călinescu [8], τον υπουργό των Εσωτερικών και άσπονδο εχθρό του Κοντρεάνου και της Λεγεώνας. Στις άλλες υπουργικές θέσεις εξ ίσου σημαντικά ονόματα. Στο υπουργείο των Εξωτερικών, ο υπέρμαχος της αγγλογαλλικής φιλίας Gheorghe Tătărescu [9] στα υπουργεία οικονομικών και δικαιοσύνης ο Mircea Cancicov, στα υπουργεία Εθνικής παιδείας, θρησκευμάτων και τεχνών ο Victor Iamandi, Υπουργεία Εθνικής Άμυνας , Αεροπορίας και Ναυτικού ο Στρατηγός Ion Antonescu ,Δημοσίων έργων , επικοινωνιών και Γεωργίας ο Constantin Anghelescu, Εργασίας ,υγεία και κοινωνικής προστασίας ο Voicu Niţescu. Χαιρετίζοντας τα μέλη της νέας Κυβέρνησης αμέσως μετά την ορκωμοσία, ο Βασιλιάς επισημαίνει:
"Η νέα κυβέρνησις καλείται να γράψη τας σελίδας νέας περιόδου εις την ιστορίαν της πατρίδος.Τα σφάλματα του παρελθόντος πρέπει να απαλειφθούν μετά της μεγαλυτέρας δραστηριότητος, άλλα δε μετά της ανωτέρας σκέψεως.[10] "
O Πατριάρχης Πρωθυπουργός δείχνει ξεκάθαρα ότι έχει πλήρη επίγνωση της αποστολής του:
Η κυβέρνησις, επιθυμεί να επαναφέρη την γαλήνην και την τάξιν εις το εσωτερικόν και να ενισχύση την εμπιστοσύνην της οποίας έχομεν ανάγκην να τρέφουν προς ημάς οι σύμμαχοι μας και όλαι αι γείτωνες δυνάμεις με τας οποίας δέον να ζήσωμεν εν καλή συνεννοήσει και τας μετά των οποίων φιλίας δεον κατά το δυνατόν να επαυξήσωμεν εν τω συμφέροντι της γενικής ειρήνης.[11]"
Στη προκήρυξή του προς το Ρουμανικό λαό ο Βασιλιάς επιχειρεί να δικαιολογήσει τη πολιτική μεταβολή και επισημαίνει τους στόχους της καινούριας κυβέρνησης:
"Η προπαγάνδα η οποία εγένετο κατά τας κατά διαφόρους εκλογάς προεκάλεσεν ανωμαλίας και ανησυχίας εις την ζωήν και την ψυχήν του λαού. Εκ τούτου προέκυψε μία κατάστασις λίαν βλαβερά η οποία υπονομεύει αυτήν την ύπαρξιν του Έθνους.Είναι ανάγκη να περιφρουρηθούν τα διαρκή συμφέροντα της χώρας. Δια τον λόγον αυτόν , εσχημάτισα κυβέρνησιν εξ υπευθύνων ανδρών οι οποίοι εμπνέονται από θερμόν πατριωτισμόν και ούτως απηλλαγμένοι από τας κομματικάς διενέξεις θα επωφεληθούν τούτου ώστε να εργασθούν αποκλειστικώς χάριν του καλού της χώρας. Η Κυβέρνησις αύτη θα απαλλάξη την διοίκησιν του Κράτους από τας πολιτικάς επιρροάς και θα προβή εις συνταγματικάς μεταρρυθμίσεις αίτινες ανταποκρίνονται προς τας νέας ανάγκας και τους πόθους του Έθνους. Είμαι αποφασισμένος να εισέλθω εις την νέαν ταύτην οδόν μετά ενεργητικότητος και με την πεποίθησιν ότι εν αυτή έγκειται η σωτηρία της πατρίδος [12].
Σε αντίθεση με τη προηγούμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση Cristea κρατά απέναντι στο εβραϊκό πρόβλημα μια στάση μετριοπαθή που γεννά ελπίδες. Όλες οι αντισημιτικές εκδηλώσεις που είχαν πάρει μεγάλη έκταση τις τελευταίες εβδομάδες σε ολόκληρη τη χώρα τερματίζονται.... Αντίθετα στο  στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνει ο κοινοβουλευτισμός, το "τέρας με τα 29 κεφάλια", πηγή ανείπωτων συμφορών για το Έθνος . Η  δράση των πολιτικών κομμάτων αναστέλλεται μέχρι την αναθεώρηση του Συντάγματος . Ο στρατός αναλαμβάνει τον έλεγχο των δημόσιων υπηρεσιών. Οι ατομικές ελευθερίες μπαίνουν στο ψυγείο. Η αστυνομία στα πλαίσια των διευρυμένων αρμοδιοτήτων της μπορεί να ερευνά ανενόχλητη σπίτια ή μαγαζιά υπόπτων , να προβαίνει σε συλλήψεις και να πραγματοποιεί κατασχέσεις υλικού που θεωρεί παράνομο. Η λογοκρισία επισημοποιείται , το λουκέτο στις εφημερίδες μετατρέπεται σε απλή γραφειοκρατική διαδικασία , οι συναθροίσεις πολιτών, άσκοπη πολυτέλεια, άλλων εποχών, απαγορεύονται. Στρατιωτικοί κυρίως οι Διοικητές των φρουρών σε κάθε πρωτεύουσα νομού αναλαμβάνουν έμμεσα ή άμεσα καθήκοντα Νομαρχών. ....

Ο Υπουργός των Εξωτερικών Gheorghe Tătărescu βιάζεται να διορθώσει τα ατοπήματα της κυβέρνησης Γκόγκα στον ευαίσθητο τομέα της εξωτερικής πολιτικής και δίνει το στίγμα των καινούριων προσανατολισμών της καινούριας κυβέρνησης.. 

ΤΟ ΦΩΣ 12/2/38

"Η κυβέρνησις της Εθνικής Ενώσεως έχουσα ώς αποστολήν της να κατευνάση τα πάθη εν τη εσωτερική ζωή της χώρας και πραγματοποιήση συνταγματικάς μεταρρυθμίσεις εννοεί να συνεχίση εν τω κύκλω των διεθνών σχέσεων την πατροπαράδοτον πολιτικήν ήτις απορρέει εκ της εθνικής μας ενότητος.
Είναι αύτη η πολιτική , ην διεκήρυξεν ο Βασιλεύς δηλώσας ότι τα σύνορα της χώρας πρέπει να μείνουν άθικτα από πάσης προσβολής.
Αι μέθοδοι , δι ων ενεργεί είνε αι εξής:
Σεβασμός προς τας συνθήκας.
Σεβασμός προς τας συμμαχίας.
Αποκατάστασις φιλικών σχέσεων μεθ' όλων ανεξαιρέτως των κρατών , ιδία δε μετά των γειτόνων.
Η διηνεκής σύσφιξις και ενίσχυσις των σχέσεων ημών μετά των ημετέρων συμμάχων της Μ. Ανταντ και της Βαλκανικής Συνεννοήσεως παραμένει ο μόνιμος σκοπός της εξωτερικής πολιτικής.[13]"
Στις 13 Φεβρουαρίου συγκαλείται το υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Βασιλιά. Στη διάρκεια της συνεδρίασης αυτής δρομολογούνται με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος μια σειρά από μέτρα.
Αποφασίζεται η σύσταση επιτροπής αρμόδια για τη κατάρτηση του σχεδίου Συντάγματος και τη μελέτη διοργάνωσης των δημοσίων υπηρεσιών. Λαμβάνεται απόφαση απαγόρευσης με την απειλή κυρώσεων, της συμμετοχής όλων των υπαλλήλων του Κράτους καθώς και των επαρχιακών και νομαρχιακών συμβούλων σε πάσης φύσης πολιτικές υποθέσεις .Ο δημοσιουπαλληλικός κώδικας παύει να ισχύει. Ο Πατριάρχης και η Ιερά σύνοδος δεσμεύονται να λάβουν τα αναγκαία εκείνα μέτρα, για να απαλλάξουν τους πιστούς από κάθε άλλο όρκο, πλην του νομίμως δοθέντος τούτου . Κυρώσεις απειλούν και τους κληρικούς που θα δώσουν όρκο με πολιτικό χαρακτήρα.
Αποφασίζεται η κατάργηση της αυτονομίας των πανεπιστημίων.
Λαμβάνονται μέτρα για τη ρύθμιση των εκδόσεων, απαγορευομένων των επιβλαβών δια την πρόοδο του Έθνους. Επιβάλλεται έλεγχος στις δημοσιογραφικές επιχειρήσεις και συγκροτήματα. Αναστέλλεται η ισοβιότητα των δικαστών.
Στις 20 Φεβρουαρίου, δίνεται στη δημοσιότητα το νέο σύνταγμα [14] όπου ο διαχωρισμός των εξουσιών παραχωρεί τη θέση του στη Βασιλική κυριαρχία , με έντονα συντεχνιακό χαρακτήρα, [15] 
Την επομένη με την εγκύκλιο 148 της 21ης ​​Φεβρουαρίου 1938, ο Κοντρεάνου ,λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις αποφασίζει την αυτοδιάλυση του κόμματος όλα για τη Πατρίδα (Totul Pentru Tara). Προχωρεί περισσότερο Προαναγγέλλει την αναστολή κάθε δραστηριότητας του λεγεωνάριου εμπορίου. Μιλώντας στους δημοσιογράφους εκφράζει τους φόβους του για τα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν:
"Εκδηλώνουμε την πίστη μας , προσπαθούμε να συμπεριφερθούμε ομόφωνα με τους νόμους, δεν επιθυμούμε την χρήση βίας.. Απέχουμε πάρα πολύ από την ιδέα επιβολής ενός πραξικοπήματος”.
Στις 22 Φεβρουαρίου απευθύνεται με μια επιστολή, στα μέλη της καινούριας κυβέρνησης μέσα από την οποία καταγγέλλει την ευθύνη τους για το πραξικόπημα και τα όσα τραγικά πρόκειται να προκαλέσει στην ίδια τη χώρα.
Η Κυβέρνηση όμως έχει άλλες προτεραιότητες. Προέχει η ψήφιση του συντάγματος . Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά μια που η ημερομηνία του δημοψηφίσματος έχει καθοριστεί για τη Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου . Η Κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να διευκολύνει τη κατάσταση δίνει την ελευθερία στους πολίτες να ψηφίσουν σε όποια περιφέρεια θα βρεθούν την ημέρα του δημοψηφίσματος. H διαδικασία σχετικά απλή. Τα εκλογικά αποτελέσματα συγκεντρώνονται στα δικαστήρια των περιφερειών και από εκεί διαβιβάζονται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης όπου αρμόδια επιτροπή αποτελούμενη από μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου τα παραλαμβάνει ,τα ελέγχει και τα ανακοινώνει.
Δίχως εκπλήξεις το δημοψήφισμα πραγματοποιείται σε ένα ήρεμο σχετικά κλίμα και ο λαός εγκρίνει το Σύνταγμα με μια καταπληκτική πλειοψηφία που φτάνει το 99,87% [17]. Οι φωνές για βία και νοθεία φυσικά ,δεν λείπουν. ...........
Στις 25 Μαρτίου 1938 ο Κοντρεάνου στέλνει στην εφημερίδα Neamul Romanesc (Ο Ρουμανικός λαός ) μια επιστολή μέσα από την οποία διαμαρτύρεται για το πόλεμο λάσπης και τος πράξεις βίας, που οι Λεγεωνάριοι δέχονται από τους παλιούς συντρόφους. Επισημαίνει το ρόλο του καθηγητή Nicolae Iorga σε όλη αυτή την εκστρατεία . Είναι αλήθεια ότι ο  Κοντρεάνου ασκεί οξεία κριτική στο παλαιό σύντροφο . Στηλιτεύει το γεγονός ότι αν και Εθνικιστής πρόδωσε με τη συμπεριφορά του τις προσδοκίες της νεολαίας.
«Από τα βάθη της πικραμένης ψυχής μου σου φωνάζω και θα σου φωνάζω ακόμα και από τα βάθη του τάφου μου. Είσαι ένα πνευματικά ανέντιμο ον που δίχως λόγο προξένησες κακό στις αθώες ψυχές μας .Ούτε εσύ καθηγητά , ούτε εκείνοι που ανέλαβαν την ευθύνη για την αιματηρή και αδικαιολόγητη επίθεση θα συναντήσουν κάθε είδους βία και αντίσταση από την δική μας πλευρά.»[18]
Στις 30 Μαρτίου 1938 η πρώτη κυβέρνηση  Miron Cristea παραχωρεί τη θέση της στη δεύτερη κυβέρνηση Miron Cristea . 

Υποσημειώσεις:

[  1] Πρώτη Κυβέρνηση Miron Cristea (12 Φεβρουαρίου 1938 -30 Μαρτίου 1938). 

[  2] 
[  3]

[  4] 

[  5] 
[  6]
[  7]
[  8]

[  9] Κύριος συντάκτης ήταν ο πανεπιστημιακός  καθηγητής  Istrate Micescu 
[10]
[11]

[12]Το Φως Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 1938 
[13]
[14] Art. 32. Puterea executiva este incredintata Regelui, care o exercita prin Guvernul Sau in modul stabilit prin Constitutie. (Αρθ. 32. Η εκτελεστική εξουσία έχει ανατεθεί στο βασιλιά, ο οποίος την ασκεί μέσω κυβέρνηση ή όπως καθορίζεται από το Σύνταγμα.)

[15] Art. 61. Adunarea Deputatilor se compune din Deputati alesi de cetatenii romani, care au varsta de 30 ani impliniti si practica efectiv o indeletnicire intrand in vreuna din urmatoarele trei categorii: 

1. Agricultura si munca manuala; 
2. Comertul si industria; 
3. Ocupatiuni intelectuale. 
[16]

[17]Στις κάλπες καταγράφεται η προσέλευση 4.303.064 ψηφοφόρων από τους οποίους  4,297,581 (99,87%) ψηφίζουν ναι και μόλις  5.483 (0,13%) όχι. Αυθαίρετα η αποχή προσμετράται στα ναι  Το σύνταγμα επικυρώνεται  από το Βασιλιά στις 27 Φεβρουαρίου και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης  την επόμενη.
[18]

  (Επιστροφή)

ΧΑΛΥΨ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΣ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΟ ΡΑΪΧ ΑΝ ΠΟΤΕ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΑΠΕΙΛΗΣΗ

Η ΑΓΟΡΕΥΣΙΣ ΠΟΥ ΑΝΕΜΕΝΕΝ Η ΕΥΡΩΠΗ- Ο ΧΙΤΛΕΡ ΟΜΙΛΗΣΕΝ- ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ.

Βερολίνο 21. Η πόλις παρουσίαζε χθες από πρωϊας ζωηράν κίνησιν εν αναμονή του λόγου τον οποίον  ο καγκελλάριος Χίτλερ εξεφώνησεν εις το Ράϊχσταχ. Η όπερα Κρολ  όπου συνέρχεται το Ράιχσταχ αφ' ης κατεστράφη το κτίριον αυτού υπό πυρκαϊας είχε διακοσμηθή καταλλήλως  και εξωτερικώς και εσωτερικώς.

Αι οδοί εκ των οποίων θα διήρχετο ο Φύρερ και η ακολουθία του  από της Καγκελλαρίας  μέχρι του Κένιγκ- Πλατς όπου ευρίσκεται η 'Οπερα Κρολ , παρά το Τιργκάρντεν είχον κατακλυσθή υπό κόσμου .

Όπισθεν  των παρατεταγμένων  σωμάτων εφόδου μεγάλα πλήθη ανέμενον  όπως επευφημήσουν τον αρχηγόν του Γερμανικού Κράτους. Οι βουλευταί του Ράιχσταχ κατέλαβον τας  θέσεις των  εν τη μεγάλη αιθούση 20 λεπτά προ της ενάρξεως της συνεδριάσεως .Όλα τα μέλη της κυβερνήσεως είχον καταλάβη τας θέσεις των. Δύο λεπτά προ της 13ης ώρας ο Φύρερ και Καγκελλάριος εισήλθεν εις το Ράιχσταχ διελθών μέσω δύο στίχων οι οποίοι είχον σχηματισθή  από την τιμητικήν σωματοφυλακήν του Φύρερ.  

Δεξιά και αριστερά της προεδρικής έδρας την οποίαν κατείχεν ο στρατάρχης Γκαίριγκ είχον καταλάβει θέσεις οι ηγέται των οργανώσεων του κόμματος και του στρατού. Ο Φύρερ επευφημηθείς ζωηρώς υπό των βουλευτών και των άλλων παρισταμένων εν τη αιθούση, προυχώρησεν προς την δ' αυτόν καθωρισμένην θέσιν.

Ολόκληρον το διπλωματικόν σώμα παρίστατο  κατά την συνεδρίασιν . Ακριβώς περί ώραν 13ην ο στρατάρχης Γκαίριγκ εκήρυξεν  την έναρξιν της συνεδριάσεως και είπεν ολίγας λέξεις δια πέντε βουλευτάς οι οποίοι απέθανον κατά την περίοδον καθ' ην δεν συνεδρίαζεν το Ράισταχ. Όλοι οι βουλευταί ηγέρθησαν εις ένδειξιν σεβασμού.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΦΥΡΕΡ 

Αμέσως κατόπιν  έλαβεν τον λόγον ο Φύρερ  και Καγκελλάριος ο οποίος εξήγησεν τους λόγους δια τους οποίους  η σύγκλησις του Ράιχσταχ η οποία επρόκειτο να γίνη την 30ην Ιανουαρίου , δηλαδή την 5ην επέτειον  της αναλήψεως της εξουσίας υπό του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, εγένετο χθες 20ην Φεβρουαρίου.

Η εκλογή της σήμερον , είπεν, απεφασίσθη δια δύο λόγους: πρώτον εθεώρησα ορθόν όπως  αι μεταβολαί του προσωπικού έπρεπε να γίνουν  όχι προ,  αλλά μετά την 30ην Ιανουαρίου  και δεύτερον  ενόμισα ότι ήτο ανάγκη να διευκρινισθούν προηγουμένως ζητήματά  τινα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Πάντες ημείς αναμένετε , και πολύ δικαίως , όπως σήμερον μη ανασκοπήσωμεν  μόνον την κατάστασιν , αλλά ρίψωμεν και ένα  βλέμμα προς το μέλλον.

Αμφότερα ταύτα θα περιληφθούν  εις τον σημερινόν λόγον μου.

Ο Φύρερ είτα ανεμνήσθη  της 30ης Ιανουαρίου  του 1933 οπότε ο στρατάρχης  Χίντενμπουργκ  του ενεπιστεύθη την διεύθυνσιν των υποθέσεων του Ράιχ  και εξηκολούθησεν:

H ημέρα καθ' ην  εισήλθον εις το μέγαρον της Βίλελμ Πλατς ως αρχηγός του μεγαλειτέρου  κόμματος της αντιπολιτεύσεως και ενεφανίσθην  προ του Έθνους  ως Φύρερ και Καγκελλάριος,απετέλεσεν στροφήν εις την ιστορίαν του λαού μας  κατά την περίοδον  αυτήν και δια παντός.

Η 30η Ιανουαρίου του 1933 έκλεισεν μίαν παλαιάν  εποχήν και ήνοιξεν νέαν. Από του 1918 μέχρι του 1933 εδοκιμάσθησαν  όλοι εκείνοι  οι οποίοι επί δεκαετίας προηγουμένως είχον θεωρήση εαυτάς  ως ηγέτας και σωτήρας  του γερμανικού λαού.

Αφού όλοι αυτοί απέτυχον  τελείως , η ηγεσία  του γερμανικού Ράιχ περιήλθεν εις χειρας μου.

Η οδός την οποίαν επεδείκνυεν το Εθνικοσοσιαλιστικόν κόμμα   ήτο η μόνη εναπομείνασα. 

Ο Καγκελλάριος αφού συνώψισεν την εσωτερικήν πολιτικήν κατάστασιν εν Γερμανία από του 1933, είπεν  ότι η κυβέρνησις του αναλαβούσα  την εξουσίαν  το έτος αυτό υπεχρεώθη να δράση αμέσως  και να λάβη σοβαρά μέτρα.

Τούτο έπρεπε να γίνη  την στιγμήν αυτήν ' αν επρόκειτο  να σωθή  το Έθνος  και το έργον  έπρεπε να εκτελεσθή μετά θάρρους  και ταχέως άνευ λόγων και επικρίσεων.

Ο Καγκελλάριος είτα ετόνισεν ότι αν η Γερμανία εσώθη οικονομικώς , τούτο οφείλεται  εις τον Γερμανικόν λαόν , εις την ηγεσίαν του και εις το έργον του.

Άλλαι χώραι εις ουδέν συνέβαλον . Εξαιρέσει κακεντρεχών επικρίσεων δεν γνωρίζομεν τίποτε, το οποίον θα ηδύνατο  να θεωρηθή ως θετικόν  ενδιαφέρον δια την Γερμανίαν . Εγκατελείφθημεν μόνοι όπως αντιμετωπίσωμεν τας ανάγκας μας. 

ΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. 
Ο Φύρερ ετερμάτισε την ανασκόπησιν της εσωτερικής πολιτικής με τα επιτελεσθέντα υπό του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και με την αναδιοργάνωσιν  των αμυντικών δυνάμεων  της χώρας.
Το μέλλον του Ράιχ , συνέχισεν  ο καγκελλάριος εξησφαλίσθη μόνον αφ ης στιγμής το Ράιχ κατέστη κυρίαρχον  και αποκλειστικός αντιπρόσωπος του Γερμανικού Έθνους. 
Εν συνεχεία ο καγκελλάριος ετόνισεν ότι η μεγαλειτέρα ασφάλεια της εθνικοσοσιαλιστικής  επαναστάσεως, από εσωτερικής  όσον και από εξωτερικής απόψεως έγκειται  εις την πλήρη επιβολήν του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος επί του Ράιχ εν σχέσει  προς τον έξω κόσμον βασίζεται  επί των  νέων  αμυντικών δυνάμεων της χώρας.  Εδημιουργήθη κατά την λήξασαν πενταετίαν γερμανικός στρατός ειρήνης (επευφημίαι), Μεγάλη  αεροπορία προστατεύει  την χώραν (επευφημίαι).Μέσω της γιγαντιαίας  αυξήσεως της παραγωγής μας κατέστη δυνατόν  να επιτευχθή  επανοπλισμός μοναδικός εν τη ιστορία (επευφημίαι). 
Ο καγκελλάριος εν συνεχεία διέψευσε τα διαδοθέντα προ τινος εις το εξωτερικόν  περί δήθεν διαφωνιών  μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων και του Εθνικοσοσιαλισμού. Όσοι θέλουν να γνωρίζουν τα γεγονότα , είπεν, ας έχουν υπ' όψιν των ότι δεν υπάρχει εν Γερμανία διαφορά αντιλήψεων μεταξύ του Εθνικοσοσιαλιστικού Κράτος και του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Ούτε υφίστανται διαφοραί μεταξύ του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και των ενόπλων δυνάμεων. Εις το Ράιχ οιοσδήποτε κατέχει υπεύθυνον θέσιν είναι Εθνικοσοσιαλιστής  και πάντες φέρουν  το Εθνικοσοσιαλιστικόν σήμα. Παν ίδρυμα του Ράιχ ευρίσκεται  υπό την επιρροήν της ανωτέρας πολιτικής ηγεσίας. Πάντα τα ιδρύματα του Ράιχ έχουν ορκισθή και έχουν μίαν θέλησιν  και απόφασιν  να υπηρετήσουν την Εθνικοσοσιαλιστικήν Γερμανίαν και, αν παραστή ανάγκη, να την προασπίσουν μέχρι τελευταίας πνοής. 
Εν συνεχεία ο Φύρερ ωμίλησε δια τας σχέσεις μεταξύ του κόμματος και του Κράτους  τονίσας ότι το κόμμα ηγείται πολιτικώς του Ράιχ ο δε στρατός προασπίζει το Ράιχ στρατιωτικώς. Παν ίδρυμα έχει ίδιον σκοπόν και ουδείς υπεύθυνος αμφιβάλλει ότι ο Αδόλφος Χίτλερ  είνε ο ηγέτης του Ράιχ  δυνάμει εντολής και εμπιστοσύνης του Έθνους. Εν συνεχεία ο Καγκελλάριος ανέφερε τα ονόματα εκείνων οι οποίοι  τον εβοήθησαν εις την οργάνωσιν του στρατού , ιδία εξέφρασε την ευγνωμοσύνην του προς τον στρατάρχην Μπλόμπεργκ και τον στρατηγόν φον Φριτς. Αναφερόμενος ακολούθως  εις τα μέτρα της 4ης Φεβρουαρίου είπεν: 
-Αν μετά την αποχώρησιν του στρατάρχου Μπλόμπεργκ απεφάσισα να αναλάβω την διοίκησιν  των τριών όπλων , έπραξα τούτο  διότι ελπίζω ότι δια του μέτρου τούτου  θα φθάσωμεν  εις την ενίσχυσιν  της στρατιωτικής μας δυνάμεως εν ελαχίστω χρόνω. Μίαν διαβεβαίωσιν  θα ήθελον  να δώσω εις τον γερμανικόν λαόν, ως ηγέτης αυτού, ότι όσον και αν επιθυμούμεν την ειρήνην αποδίδομεν  μεγάλην αξίαν  εις την τιμήν  και τα απαράγραπτα δίκαια του λαού μας. Όσον και αν συνηγορώ  υπέρ της ειρήνης είμαι και αποφασισμένος  όπως ο λαός μας μη εύρη  ποτέ εξησθενημένον  το όργανον αυτό όπερ κατά την πεποίθησίν μου  είνε το μόνον το οποίον κατά την ταραχώδη αυτήν εποχήν  δύναται να εξασφαλίση  εις ημάς ασφαλώς και ικανοποιητικώς την ειρήνην. Αν ποτέ διεθνής  πρόκλησις ή κακεντρέχεια  ήθελε πειραθή να καταστρέψη  την ειρήνην του Ράιχ χάλυψ και σίδηρος θα προστατεύσουν τον γερμανικόν λαόν και τον γερμανικόν οίκον και ο κόσμος θα ίδη αστραπιαίως ότι το Ράιχ, ο λαός , το κόμμα και αι ένοπλοι δυνάμεις εμψυχούνται από το αυτό πνεύμα και από την αυτήν θέλησιν.

TO AΠΟΙΚΙΑΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ

Ο καγκελλάριος εν συνεχεία ομιλών επί του αποικιακού ζητήματος είπεν ότι αι γερμανικαί αποικιακαί αξιώσεις δεν δύνανται να παζαρευθούν με πιστώσεις . Η Γερμανία δεν θέλει πιστώσεις αλλά βάσιν υπάρξεως, η οποία θα επιτρέψη εις αυτήν να εξασφαλίση την ύπαρξιν του Έθνους δι' αναπτύξεως των βιομηχανικών του προσπαθειών . Η Γερμανία δεν θέλει απλάς διαβεβαιώσεις ότι θα της επιτραπή να προμηθευθή πρώτας ύλας. 

-Αποκρούομεν άπαξ δια παντός τοιαύτας δηλώσεις τας οποίας θεωρούμεν περιφρονητικάς.

Συνοψίζων ο Φύρερ είπεν ότι σήμερον οπότε η Ιταλία εγκατέλειψε την ΚΤΕ η Γερμανία δεν έχει καμμίαν πρόθεσιν να επανέλθη εις Γενεύην.

Τούτο, λέγει δεν σημαίνει άρνησις συνεργασίας με τας άλλας δυνάμεις .Σημαίνει απλώς άρνησιν υποχρεώσεων αίτινες δεν προβλέπονται και εις τας πλείστας περιπτώσεις δεν δύνανται να εκπληρωθούν.Ως προς το πρόγραμμα της λεγομένης απομονωτικής πολιτικής δια την οποίαν κατηγορήθη κατ' επανάληψιν η Γερμανία ο Φύρερ εδήλωσεν ότι το Ράιχ δεν επιθυμεί να διατηρή καλάς σχέσεις με όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη.

Μόνο με έν κράτος δεν έχει στενάς σχέσεις το Ράιχ , με την Σοβιετικήν Ρωσσίαν. Εν τω Μπολσεβικισμώ η Γερμανία διαβλέπει ενσάρκωσιν του ενστίκτου της ανθρωπίνης αποσυνθέσεως.

ΙΣΠΑΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΙΚΟΝ. 

Πάσα μπολσεβικοποίησις οιασδήποτε ευρωπαϊκής χώρας σημαίνει μεταβολήν  του καθεστώτος  εις το οποίον  μ' όλα ταύτα υπεύθυνοι πολιτικοί άνδρες  της Μεγάλης Βρεττανίας  κατ επανάληψιν  παρέσχον  την υποστήριξίν των. Από την αντίδρασιν  της Γερμανίας  εις τον μπολσεβικισμόν  προκύπτει  σχέσις του Ράιχ προς την Ιαπωνίαν. Η Γερμανία θεωρεί την Ιαπωνίαν εις την αμυντικήν της στάσιν έναντι του κομμουνισμού ως στοιχείον ασφαλείας , διότι η ιαπωνική νίκη δεν θα επηρεάση  τον πολιτισμόν της Λευκής φυλής, ενώ η νίκη  του μπολσεβικισμού θα έθετε τέρμα  εις τον πολιτισμόν των Λευκών φυλών. Η Γερμανία δεν έχει εδαφικά συμφέροντα  εις την Ανατολικήν Ασίαν , αλλ' απλώς  ενδιαφέρεται  δια το εκεί εμπόριόν της. Η  Γερμανία επίσης δεν έχει εδαφικά συμφέροντα εις τον ισπανικόν εμφύλιον πόλεμον , όπου η κατάστασις είναι ομοία  προς την σημειωθείσαν  άλλωτε εν Γερμανία . Το Ράιχ είναι ευτυχές  ότι την αντιμπολσεβικικήν στάσιν του συμμερίζεται και τρίτον κράτος. Η γερμανοϊταλική φιλία  βασίζεται επί της υπάρξεως κοινών αντιλήψεων ζωής και κράτους , καθώς και επί της κοινής  αμύνης εναντίον των διεθνών  κινδύνων , αίτινες μας απειλούν. Εις την ισπανικήν  σύρραξιν η Γερμανία και η Ιταλία έχουν τας  αυτάς ιδέας και τηρούν την ιδίαν στάσιν , προς αποκατάστασιν  της πλήρους ανεξαρτησίας  του εν Ισπανία εθνικού κράτους. Ο καγκελλάριος συνεχίζων , ωμίλησε  δια τας σχέσεις  της Γερμανίας με τας άλλας χώρας.-Αν , είπε, κατά τα τελευταία έτη εγένετο λόγος περί διαφορών  μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας αφ' ενός  και της Γερμανίας εξ άλλου δεν είνε σαφές  ποία ήτο η αφορμή. Η Γερμανία , ως κατ' επανάληψιν  ετόνισε, δεν έχει εδαφικάς  αξιώσεις έναντι της Γαλλίας, ήδη, οπότε η περιφέρεια του Σάαρ προσηρτήθη  εις το Ράιχ. Επίσης μετά της Αγγλίας η Γερμανία δεν έχει αφορμάς  διενέξεως  εκτός όσον  αφορά τας γερμανικάς αποικιακάς αξιώσεις. Επομένως  δεν υπάρχει απολύτως έδαφος δι' οιανδήποτε ρήξιν. Εν συνεχεία ο Καγκελλάριος είπεν ότι λόγω των κανονικών και εν μέρει φιλικών σχέσεων  της Γερμανίας  προς τα πλείστα των γειτόνων  αυτής Κρατών  είνε δυνατόν  να ομιλήση τις μετ' ανακουφίσεως και ικανοποιήσεως. Η κυβέρνησις του Ράιχ παρατηρεί επί μάλλον  και μάλλον ότι πολλά ευρωπαϊκά κράτη  τείνουν  προς μίαν πραγματικήν ουδετερότητα και τούτο είνε έν στοιχείον υφέσεως.

ΤΟ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΝ. 

Αναφερόμενος εις το Αυστριακόν  ζήτημα, ο Καγκελλάριος ετόνισεν ότι η αφορμή  της συνομιλίας  με τον Αυστριακόν Καγκελλάριον  ήτο  η χαλάρωσις  της εντάσεως των αυστρογερμανικών σχέσεων . Το τοιούτον θα επιτευχθή δια παροχής  εις τους εν Αυστρία Εθνικοσοσιαλιστάς των ιδίων δικαιωμάτων  τα οποία έχουν όλοι οι πολίται εντός του πλαισίου των νόμων. Ο Καγκελλάριος εξέφρασε  τας ευχαριστίας του εις τον κ. Σούσνιγκ δια την προθυμίαν την οποίαν επέδειξεν  συνεργασθείς  εις την εξεύρεσιν  τρόπου  προς εξυπηρέτησιν  των συμφερόντων  ολοκλήρου  του γερμανικού λαού. Το τοιούτον  ήτο  και μεγάλη συμβολή υπέρ της ευρωπαικής  ειρήνης. Ίσως το παράδειγμα τούτο να συντελέση εις την λήψιν περαιτέρω μέτρων προς βαθμιαίαν ύφεσιν. Αι σχέσεις της Γερμανίας , είπεν εν τέλει ο Καγκελλάριος , με τας λοιπάς ευρωπαικάς και πέραν  της Ευρώπης  χώρας είνε είτε  καλαί  και κανονικαί ή πολύ φιλικαί . Υπέρ παν  άλλο υφίσταται  η συνεργασία  με τας δύο μεγάλας Δυνάμεις  αι οποίαι έχουν αναγνωρίση τον Μπολσεβικισμόν  ως παγκόσμιον κίνδυνον  και έχουν  αποφασίση να λάβουν κοινά αμυντικά μέτρα κατά της Κόμιντερν. 

Ο Φύρερ  ετερμάτισε τον λόγον του  τονίσας  την πεποίθησιν  ην έχει   επί το μέλλον του γερμανικού λαού. 

-Το νέον Ράιχ δεν γνωρίζει τάξεις ή τμήματα λαού εν τω οικοδομητικώ του έργω , αλλ' ένα λαόν  ηνωμένον. Θα επεθύμουν την στιγμήν αυτήν  να παρακαλέσω τον Πανάγαθον Θεόν  όπως ευλογίση  το έργον  και τας πράξεις  και επιτρέψη εις ημάς να εύρωμεν  την ευθείαν οδόν την οποίαν η πρόνοια του καθώρισε δια τον γερμανικόν λαόν και να μας δίδει πάντοτε θάρρος να πράττωμεν  το καλόν και ουδέποτε  να υποχωρησωμεν προ του κινδύνου ή της βίας.

Υποσημειώσεις:
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΦΩΣ της Θεσσαλονίκης  στις 22/2/38