Τo Σώμα Στρατού εζήτησε και πάλιν κατά την 10ην ώραν δια της υπ' αριθ. Α.Π. 8598 αναφοράς του την μεταστάθμευσιν της Μεραρχίας Κρητών εκείθεν των συνόρων, διότι εντεύθεν των συνόρων ουδεμία ήτο δυνατή ούτε και προεβλέπετο, άλλως τε, υπό του Σώματος χρησιμοποίησίς της.
Κατόπιν προσωπικής συνεννοήσεως του διοικητού του Σώματος προς τον διοικητήν της Στρατιάς ελαβεν διαταγήν εκδόσεως σχετικών διαταγών ως και συμπτύξεως εις την γραμμήν Λεγκαρίτσα. Μετά ολιγόλεπτον εκαλούμην εις το τηλέφωνον υπό του επιτελάρχου της Στρατιάς και ελάμβανον την εντολήν παραμονής εις Λούμνιτσα της V Μεραρχίας, συγκεντρωμένης, διότι είχε την γνώμην ότι δύναται να χρησιμοποιηθή και απέστειλε προς τούτο (διά πρώτην φοράν εκινείτο επιτελής από της ημέρας της κρισίμου καταστάσεως) τον αείμνηστον και ολύμπιον εις ψυχραιμίαν συνταγματάρχην Σύρον, διευθυντήν του Γραφείου Πληροφοριών. Σημειωτέον ότι ο μέραρχος Παπαστεργίου. κατόπιν επιμονής της Στρατιάς και παρά την γνώμην του υποδιοικητού της Μεραρχίας, αλλά και του Σώματος. αντικατεστάθη υπό του υποδιοικητού συνταγματάρχου Παπαδόγκωνα.
Κατόπιν των αλληλοσυγκρουομένων αυτών διαταγών, ανέφερα εις τον επιτελάρχην, ότι πρέπει να εκδοθή έγγραφος διαταγή, άλλως θα εκτελεσθούν αι διαταγαί του διοικητού της Στρατιάς.
Κατόπιν τούτου επεβεβαιώθη και εγγράφως η δοθείσα προσωπικώς υπό του διοικητού της Στρατιάς διαταγή συμπτύξεως προς Λεγκαρίτσαν.
Δια την V Μεραρχίαν ουδεμία νεωτέρα διαταγή μεταφοράς της εκείθεν των συνόρων, παρά την επίμονον γνώμην του νέου διοικητού της Παπαδόγκωνα, ότι αντίθετος απόφασις αποτελεί το σύνθημα της διαλύσεως της Μεραρχίας και της κατά βούλησιν κινήσεως των οπλιτών της και στελεχών καταγομένων εκ Κρήτης.
Εκτός των δοθεισών διαταγών εγένετο και προσωπική του μεράρχου ενημέρωσις εις τον Σταθμόν διοικήσεως του Σώματος μετά της πληροφορίας, ότι ο Σταθμός διοικήσεως του Σώματος θα μετεκινείτο τελευταίος και μετά την εγκατά-στασιν ιδία του Σταθμού διοικήσεως της XVII Μεραρχίας, ήτις συνεπτύσσετο και θα ημύνετο της Λεγκαρίτσα.
Η IV Μεραρχία θα συνεπτύσσετο αριστερά του Αώου. Αι I και XI είχον ήδη μετακινηθή. Αι XV και, VI εκινούντο διά των ορεινών οδεύσεων του Γκαρονίν.
Την 19ην ώραν ήρχισεν η μεταστάθμευσις του Σταθμού διοικήσεως των Μεραρχιών. Ήδη είχε προηγηθή η σύμπτυξις ωρισμένων μονάδων από της 18ης ώρας και λόγω της επικρατούσης ομίχλης, η οποία απηγόρευε την ορατότητα εις την αεροπορίαν.
Εν συνεχεία εκινήθη το Στρατηγείον του Σώματος από του Σταθμού διοικήσεως του από Μπαντιλόγιας (μετά συγκινητικήν νυκτερινήν προσευχήν εις εκκλησάκι, ευρισκόμενον εις την έξοδον του χωριού εις τον νέον Σταθμόν διοικήσεως εις Βασιλικόν.
H μετακίνησις αύτη δια μέσου των συμπτυσσομένων μονάδων, μετά της φυσικής εικόνος των μονάδων λόγω του σκότους και της γενικής καταστάσεως, επέφεραν νέον ψυχικόν κλονισμόν του διοικητού του Σώματος, ο οποίος εξέσπα είτε εις ύβρεις εις περιπτώσεις διαλυτικής εικόνος, είτε εις λυγμούς από την συγκίνησίν του, την οποίαν δεν ηδύνατο να συγκράτηση.
Κατά την ημέραν ταύτην, η εχθρική αεροπορία κατά τας πρωινάς ώρας είχε καταστρέψει και την γέφυραν Πέτρανη και επέτεινε την δυσχέρειαν, και την ξύλινην γεφύραν της Μέρτζανης.
Η σύμπτυξις οπωσδήποτε εξηκολούθει υπό την πίεσιν των γεγονότων και πληροφοριών.
Εις το δεξιόν του Σώματος, εκτός της διαλύσεως του τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, είχεν αρχίσει και η διαρροή και της ομάδος Μεραρχιών Ζωϊοπούλου.
Τά Συντάγματα της I Μεραρχίας εις την κατεύθυνσιν Κορυτσάς - Λεσκοβίκι παρουσίασαν μίαν εξαιρετικήν διαρροήν πριν ή το Σώμα Στρατού εγκαταστήση το απαραίτητον προγεφύρωμα Λεσκοβικίου.
Οι διοικηταί των Συνταγμάτων εζήτησαν την σύμπτυξ ι ν από της πρωίας της 16ης, ενώ έπρεπε νά άρχίση την νύκτα της 16ης -17ην.
Διετάχθησαν οι αξιωματικοί, να κρατήσουν τας θέσεις των και να χειρισθούν αυτοί τα αυτόματα όπλα (8632)16-4-41 διαταγή Σώματος). Εξαίρεσιν παρουσίασε το I τάγμα του 4ου Συντάγματος, όπερ ουδεμίαν διαρροήν παρουσίαζε.
Πάντως υπό την πίεσιν των γεγονότων η σύμπτυξις έγινε ενωρίς από της 16.30 ώρας της 16ης τρέχοντος.
Την ιδίαν ημέραν ελήφθη και άλλη αναφορά της IV Μεραρχίας περί του ηθικού της, και ήτις δεν έδικαιολογείτο πλέον, διότι ουδεμίαν πίεσιν υφίστατο, αλλά και η 1586)16-4-41 του αποσπάσματος Γιαννακοπούλου Αθ. περί της απελπιστικής καταστάσεως τούτου.
Με τας XV και VI Μεραρχίας η επικοινωνία είχε διακοπή λόγω του άξονος συιιπτύξεώς των. Οι ασύρματοι δεν κατώρθωναν να επικοινωνήσουν και διέταξα την αποστολήν επιτελών του Σώματος του αντισυνταγματάρχου Παυλοπούλου και του ταγματάρχου Πετροπούλου.
(Επιστροφή)
Κατόπιν προσωπικής συνεννοήσεως του διοικητού του Σώματος προς τον διοικητήν της Στρατιάς ελαβεν διαταγήν εκδόσεως σχετικών διαταγών ως και συμπτύξεως εις την γραμμήν Λεγκαρίτσα. Μετά ολιγόλεπτον εκαλούμην εις το τηλέφωνον υπό του επιτελάρχου της Στρατιάς και ελάμβανον την εντολήν παραμονής εις Λούμνιτσα της V Μεραρχίας, συγκεντρωμένης, διότι είχε την γνώμην ότι δύναται να χρησιμοποιηθή και απέστειλε προς τούτο (διά πρώτην φοράν εκινείτο επιτελής από της ημέρας της κρισίμου καταστάσεως) τον αείμνηστον και ολύμπιον εις ψυχραιμίαν συνταγματάρχην Σύρον, διευθυντήν του Γραφείου Πληροφοριών. Σημειωτέον ότι ο μέραρχος Παπαστεργίου. κατόπιν επιμονής της Στρατιάς και παρά την γνώμην του υποδιοικητού της Μεραρχίας, αλλά και του Σώματος. αντικατεστάθη υπό του υποδιοικητού συνταγματάρχου Παπαδόγκωνα.
Κατόπιν των αλληλοσυγκρουομένων αυτών διαταγών, ανέφερα εις τον επιτελάρχην, ότι πρέπει να εκδοθή έγγραφος διαταγή, άλλως θα εκτελεσθούν αι διαταγαί του διοικητού της Στρατιάς.
Κατόπιν τούτου επεβεβαιώθη και εγγράφως η δοθείσα προσωπικώς υπό του διοικητού της Στρατιάς διαταγή συμπτύξεως προς Λεγκαρίτσαν.
Δια την V Μεραρχίαν ουδεμία νεωτέρα διαταγή μεταφοράς της εκείθεν των συνόρων, παρά την επίμονον γνώμην του νέου διοικητού της Παπαδόγκωνα, ότι αντίθετος απόφασις αποτελεί το σύνθημα της διαλύσεως της Μεραρχίας και της κατά βούλησιν κινήσεως των οπλιτών της και στελεχών καταγομένων εκ Κρήτης.
Εκτός των δοθεισών διαταγών εγένετο και προσωπική του μεράρχου ενημέρωσις εις τον Σταθμόν διοικήσεως του Σώματος μετά της πληροφορίας, ότι ο Σταθμός διοικήσεως του Σώματος θα μετεκινείτο τελευταίος και μετά την εγκατά-στασιν ιδία του Σταθμού διοικήσεως της XVII Μεραρχίας, ήτις συνεπτύσσετο και θα ημύνετο της Λεγκαρίτσα.
Η IV Μεραρχία θα συνεπτύσσετο αριστερά του Αώου. Αι I και XI είχον ήδη μετακινηθή. Αι XV και, VI εκινούντο διά των ορεινών οδεύσεων του Γκαρονίν.
Την 19ην ώραν ήρχισεν η μεταστάθμευσις του Σταθμού διοικήσεως των Μεραρχιών. Ήδη είχε προηγηθή η σύμπτυξις ωρισμένων μονάδων από της 18ης ώρας και λόγω της επικρατούσης ομίχλης, η οποία απηγόρευε την ορατότητα εις την αεροπορίαν.
Εν συνεχεία εκινήθη το Στρατηγείον του Σώματος από του Σταθμού διοικήσεως του από Μπαντιλόγιας (μετά συγκινητικήν νυκτερινήν προσευχήν εις εκκλησάκι, ευρισκόμενον εις την έξοδον του χωριού εις τον νέον Σταθμόν διοικήσεως εις Βασιλικόν.
H μετακίνησις αύτη δια μέσου των συμπτυσσομένων μονάδων, μετά της φυσικής εικόνος των μονάδων λόγω του σκότους και της γενικής καταστάσεως, επέφεραν νέον ψυχικόν κλονισμόν του διοικητού του Σώματος, ο οποίος εξέσπα είτε εις ύβρεις εις περιπτώσεις διαλυτικής εικόνος, είτε εις λυγμούς από την συγκίνησίν του, την οποίαν δεν ηδύνατο να συγκράτηση.
Κατά την ημέραν ταύτην, η εχθρική αεροπορία κατά τας πρωινάς ώρας είχε καταστρέψει και την γέφυραν Πέτρανη και επέτεινε την δυσχέρειαν, και την ξύλινην γεφύραν της Μέρτζανης.
Η σύμπτυξις οπωσδήποτε εξηκολούθει υπό την πίεσιν των γεγονότων και πληροφοριών.
Εις το δεξιόν του Σώματος, εκτός της διαλύσεως του τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, είχεν αρχίσει και η διαρροή και της ομάδος Μεραρχιών Ζωϊοπούλου.
Τά Συντάγματα της I Μεραρχίας εις την κατεύθυνσιν Κορυτσάς - Λεσκοβίκι παρουσίασαν μίαν εξαιρετικήν διαρροήν πριν ή το Σώμα Στρατού εγκαταστήση το απαραίτητον προγεφύρωμα Λεσκοβικίου.
Οι διοικηταί των Συνταγμάτων εζήτησαν την σύμπτυξ ι ν από της πρωίας της 16ης, ενώ έπρεπε νά άρχίση την νύκτα της 16ης -17ην.
Διετάχθησαν οι αξιωματικοί, να κρατήσουν τας θέσεις των και να χειρισθούν αυτοί τα αυτόματα όπλα (8632)16-4-41 διαταγή Σώματος). Εξαίρεσιν παρουσίασε το I τάγμα του 4ου Συντάγματος, όπερ ουδεμίαν διαρροήν παρουσίαζε.
Πάντως υπό την πίεσιν των γεγονότων η σύμπτυξις έγινε ενωρίς από της 16.30 ώρας της 16ης τρέχοντος.
Την ιδίαν ημέραν ελήφθη και άλλη αναφορά της IV Μεραρχίας περί του ηθικού της, και ήτις δεν έδικαιολογείτο πλέον, διότι ουδεμίαν πίεσιν υφίστατο, αλλά και η 1586)16-4-41 του αποσπάσματος Γιαννακοπούλου Αθ. περί της απελπιστικής καταστάσεως τούτου.
Με τας XV και VI Μεραρχίας η επικοινωνία είχε διακοπή λόγω του άξονος συιιπτύξεώς των. Οι ασύρματοι δεν κατώρθωναν να επικοινωνήσουν και διέταξα την αποστολήν επιτελών του Σώματος του αντισυνταγματάρχου Παυλοπούλου και του ταγματάρχου Πετροπούλου.
(Επιστροφή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου