Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

ERICH HARTMANN: ΞΑΝΘΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ Ή ΜΑΥΡΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ



Ο δικαστής άνοιξε τον φάκελο του Έριχ και έτρεξε με τον αμβλύ δείκτη του το κείμενο από πάνω μέχρι κάτω. 
«Από αυτό», είπε, «είναι αρκετά φανερό ότι είσαι ένας εγκληματίας πολέμου». 
Συνέχισε να ξεφυλλίζει τον φάκελο έως ότου βρήκε αυτό που έψαχνε. Κοίταξε τον Έριχ με θριαμβευτικό ύφος. 
«Κατηγορία Ένα. Συμμετείχες στην παράνομη, βάρβαρη και απρόκλητη επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης και κατέστρεψες μία μεγάλη ποσότητα Σοβιετικού πολεμικού υλικού, συμπεριλαμ­βανομένων τουλάχιστον 345 ακριβών Ρωσικών αεροσκαφών». 
Ο δικαστής προθερμαινόταν στην απονομή της δικαιοσύνης του. 
«Κατηγορία Δύο. Στον κεντρικό τομέα του Ρωσικού Μετώπου στις 23 Μαΐου 1943, επιτέθηκες σε ένα εργαστήριο ψωμιού. Πριν από την επίθεση σου, το αρτοποιείο παρήγαγε 16 τόνους ψωμιού ημερησίως για τον Σοβιετικό λαό. Μετά την επίθεση σου, το ερ­γαστήριο μπορούσε να παράγει μόνο έναν τόνο ψωμιού». 
Ο δικαστής έκανε μία προσωρινή παύση για να ρίξει ένα άγριο βλέμμα στον Έριχ. 
«Κατηγορία Τρία. Σε ένα χωριό κοντά στο Μπριάνσκ, σκότωσες 780 Ρώσους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παι­διών...» 
Ό Έριχ δεν μπορούσε να κρατηθεί άλλο. «Μου επιτρέπετε να υπερασπιστώ τον εαυτό μου απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες;» 
Ο δικαστής χαμογέλασε παγερά. 
«Φυσικά. Εμείς στην Ρωσία δεν είμαστε φασίστες. Έχουμε δικαιοσύνη εδώ». 
«Κατέρριψα Ρωσικά αεροσκάφη, όπως ακριβώς και οι δικοί σας πιλότοι κατέρριψαν Γερμανικά αεροσκάφη, ως στρατιώτης της Γερμανίας. Ήταν το καθήκον μου. Αυτό δεν είναι έγκλημα πολέμου». 
«Και σχετικά με την καταστροφή του αρτοποιείου;» 
Ο δικαστής σκάλιζε αφηρημένα τα νύχια του. Ό Έριχ κούνησε το κεφάλι του με δυσπιστία, άλλα συνέχισε την υπεράσπι­σή του. 
«Ποτέ δεν έριξα ή δεν προσέβαλα κατά κανέναν τρόπο κανένα αρτοποιείο. Που βρισκόταν αυτό το κτίριο;» 
Ο δικαστής έβγαλε έναν βαριεστημένο αναστεναγμό. Έψαξε γρήγορα μέσα στον φάκελο. 
«Σε ένα χωριό κοντά στο Σμολένσκ», είπε. 
«Αυτό όμως δεν είναι κοντά στα μέρη που υπηρέτησα. Ήταν στην περιοχή που υπεράσπιζε η 54η Πτέρυγα Δίωξης. Εγώ ήμουν στην 52η Πτέρυγα Δίωξης στον νότιο τομέα του μετώπου». 
Ο δικαστής ένευσε ότι είχε επίγνωση. 
«Ναι, ά ναι. Όλοι οι εγκληματίες πολέμου βρίσκονταν κάπου άλλου όταν διαπράχθηκαν τα εγκλήματα. Ή έτσι τουλάχιστον λένε». 
Ο Έριχ συνέχισε επίμονα την υπεράσπισή του. 
«Η Κατηγορία Τρία είναι τελείως εσφαλμένη. Ποτέ δεν σκότωσα κανέναν Ρώσο πολίτη, πόσο μάλλον παιδιά. Πώς μπορείτε άλλωστε να είστε σίγουροι για τον ακριβή αριθμό; Ποτέ δεν βρέθηκα κοντά στο Μπριάνσκ. Πώς μπορείτε να με κατηγορείτε για την σφαγή Ρώσων πολιτών σε τέτοια κλίμακα;» 
Ο δικαστής με το χοντροκομμένο πρόσωπο βούτηξε ξαφνικά πάλι μέσα στον φάκελο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου