Κ. ΠΟΛΙΤΗΣ: ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ, Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΣΤΑΘΜΑΡΧΟΥ ΑΛΟΪΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑΣ ΚΛΑΡΑΣ ΠΟΛΤΖΛ- ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗΣ , ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΩΡ.

Οι αντίπαλοι του Χίτλερ όταν θέλουν να δώσουν τον τόνον  της υπερτάτης  περιφρονήσεως αποκαλούν  τον σημερινό αρχηγό της Γερμανίας  ελαιοχρωματιστή. Αγνοούν φαίνεται , ότι αυτή η παλαιά ιδιότης του και το ταπεινόν παρελθόν του αποτελούν σήμερον  όπως απετέλεσαν  κατά την διάρκειαν του αγώνος του, την μεγάλην  μαγνητικήν δύναμιν  για τα γερμανικά  πλήθη. Όταν ρώτησα με κάποιαν επιφυλακτικότητα  έναν από τους παράγοντας του Εθνικοσοσιαλισμού αν αληθεύουν  όλα όσα λέγονται  για το παρελθόν  και την καταγωγή του Χίτλερ, έλαβα την απάντησιν:

-Βεβαιώτατα . Όλα αυτά είναι αληθινά . Και είνε προς τιμήν του Φύρερ . Ποιός άλλος από έναν άνθρωπο του λαού θα μπορούσε  να κατανοήση καλύτερα την ανάγκην της ισοπεδώσεως των τάξεων, που αποτελεί και το βεβαιότερον στοιχείον  του προγράμματος του εθνικοσοσιαλισμού; Ημείς οι εθνικοσοσιαλισταί αντιλαμβανόμεθα τον λαόν  ως μίαν οργανικήν  ενότητα, όπου δεν έχουν καμμιά θέσι αι διαβαθμίσεις  των τάξεων. Γι αυτό τοποθετήσαμε   και την οικονομοκήν ζωήν  της Γερμανίας υπό τα κοινωνικά συνθήματα του Εθνικοσοσιαλισμού , ώστε να πάρουν εις την κοινωνίαν την πραγματικήν των θέσιν  και οι εργάται  και οι εργοδόται και οι άσημοι και οι Βαρώνοι. Όλοι εις το αυτό επίπεδον εκτιμήσεως. Εις τα γραφεία  του Ράιχσταγ μου επέδειξαν ένα ογκωδέστατον λεύκωμα εις το οποίον  δημοσιεύονται  αι αυτοβιογραφίαι των βουλευτών.Πρώτη πρώτη είνε η βιογραφία του Χίτλερ  και όπως φαίνεται , η πιο σύντομη. Την έγραψε μόνος του και λέγει τα εξής:

"Γεννήθηκα την 20 Απριλίου  1889 εις το Μπράουναου επί του Ινν των αυστρογερμανικών συνόρων.Ο πατέρας μου ήτο τελωνοσταθμάρχης. Όταν απέθανε, δεν μας αφήκε τίποτε. Στον Ευρωπαϊκό πόλεμο  υπηρέτησα την πατρίδα μου  ως εθελοντής  εις τον βαυαρικό στρατό. Για να ζήσω  την οικογένειά μου  στα χρόνια της δυστυχίας  έκαμα τον ελαιοχρωματιστή.Σήμερα είμαι  Πρόεδρος και Αρχικαγκελάριος της Γερμανίας. Αδόλφος Χίτλερ."

Περί της ζωής και των ιδεών του Χίτλερ εγράφησαν  έως τώρα εκατοντάδες τόμοι. Εις τας προθήκας  των βιβλιοπωλείων  του Βερολίνου  βλέπει κανείς  τους πιο  χτυπητούς τίτλους εις τα εξώφυλλα ογκωδέστατων βιβλίων  το περιεχόμενον των οποίων είνε γεμάτο ύμνους  προς τον άλλοτε  ελαιοχρωματιστήν και σήμερα Φύρερ  του Γ Ράιχ. Αλλά τα βιβλία αυτά δεν αποκαλύπτουν  πάντοτε την αλήθεια.

Γεγονός είνε , ότι ο Χίτλερ  εγνώρισε  την πείνα πολύ σκληρά. Ο πατέρας του πέθανε το 1913  και ο Αδόλφος πήγε στη Βιέννη με την πρόθεσι  να εγγραφή στη Σχολή  Καλών Τεχνών . Απέτυχε στις εξετάσεις αλλά δεν απεμακρύνθη από την αυστριακή πρωτεύουσα. Πέρασε χρόνια αθλιότητος. "Η πείνα  ήταν ο τακτικός σύντροφός μου" έλεγε αργότερα. Από τη Βιέννη πήγε στο Μόναχο , όπου έκαμε τον ελαιοχρωματιστή. Ζωγράφιζε και ακουαρέλες, αλλά δεν εύρισκε  αγοραστάς της καλλιτεχνικής  του παραγωγής. Όταν κηρύχθηκε  ο πόλεμος  έγραψε  μια επιστολή στο Βασιλέα της Βαυαρίας Λουδοβίκον  τον Γ' και μολονότι  αυστριακός  κατετάχθη ως εθελοντής  εις το 16ον πεζικόν  βαυαρικόν  σύνταγμα. Πληγώθηκε  στην Φλάνδρα και κατόπιν  εις την Σόμμ, όπου εκινδύνευσε  να χάση το φως του. Δεν έβλεπε  επί πολύν καιρό. Παρασημοφορήθηκε τότε με τον σιδηρούν Σταυρόν  της στρατιωτικής αξίας. Το τέλος του πολέμου τον βρήκε άνεργο  και ανέστιον  . Τότε συνέλαβε  την ιδέαν να γίνη.... μεγάλος!

Για πολύν κόσμο μένουν ακόμη σκοτεινά πολλά σημεία  σχετικά με την γέννησιν  του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού και του ρόλου , που έπαιξεν  ο Χίτλερ  στην δημιουργία  και ανάπτυξίν του . Εν πρώτοις  πρέπει  να σημειωθή ότι ο σημερινός  πανίσχυρος Φύρερ δεν είνε εκείνος, που είχε την πρωτοβουλία της ιδρύσεώς του.

Κατά τας αρχάς του 1918 , όταν ακόμη τα κανόνια βροντούσαν στα γαλλικά εδάφη , μερικοί ναυτεργάται  της Βρέμης πραγματικοί πατριώτες , αντιλαμβανόμενοι  όσα δεν ημπορούσε  να συλλάβη  το μυαλό του Κάιζερ , απεφάσισαν  να συσσωματώσουν  τους εργάτας για την επιδίωξι μιας εντίμου ειρήνης και ίδρυσαν μυστικά το "Σωματείον της Ελευθέρας  Επιτροπής δια την εργατικήν  ειρήνην της Γερμανίας". Σκοπός των να υψώσουν  την εργατικήν  δύναμιν ενώπιον  του Κάιζερ και των πολιτικών του  και να τον υποχρεώσουν  ν' αντιμετωπίση  το ζητημα του τερματισμού του πολέμου , πρωτού καταστραφή εντελώς  η Γερμανία. Το Σωματείον αυτό  λειτουργούσε  μυστικά . Εις το Μόναχον, ένας εργάτης εργοστασίου  πολεμικών ειδών, ο άσημος τότε  και τώρα Αντώνιος Ντρέξλερ, απεφάσισε  να ιδρύση  ένα παράρτημα του σωματείου . Κατώρθωσε και συγκέντρωσε  έξι φίλους του. Κατά κακήν σύμπτωσιν η μόρφωσις και των έξι   ήτο πενιχρά. Ζητούσαν  κάποιον περισσότερον κατηρτισμένον . Ο Ντρέξλερ  εγνώριζε τον Χίτλερ , στρατιώτην τότε, τραυματίαν ευρισκόμενον  εις το Μόναχον  με αναρρωτικήν άδειαν. 

Τον εκάλεσαν. Ο Χίτλερ εδέχθη και ενεγγράφη ως μέλος του Σωματείου με αύξοντα αριθμόν  7. Αυτά έγιναν την 7ην Μαρτίου 1918.Την ίδια ημέρα ο Χίτλερ απεφάσισε  να γίνη ο ...διάδοχος του Βίσμαρκ! Μετά 15 χρόνια  τον ανεγνώριζαν  ως αρχηγόν  τους ως είδωλον  και σωτήρα των 70 εκατομμύρια Γερμανών.

Ο πρώτος ιδρυτής του Σωματείου, ο Αντώνιος Ντρέξλερ είνε σήμερα εργάτης  εις τον σιδηροδρομικόν  σταθμόν της Δρέσδης. Φέρει εις το στήθος του το κοινόν  σήμα μέλους του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.

επιστροφή