Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

ΙΣΧΥΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΝ- Ο ΝΕΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Γ. 
Ο κ.Ζαβιτζιάνος επιμένει τώρα εις το  λεπτομερειακόν σχέδιον της συντεχνιακής οργανώσεως. Την εννοεί εντός των ελληνικών συνθηκών και με την προϋπόθεσιν αυτήν , την θεωρεί ως πρωταρχικήν βάσιν πάσης ανασυντάξεως.Το πρώτον που πρέπει να γίνη , κατά την γνώμην του , είνε η ανασύνταξις επί νέων βάσεων της κειμένης νομοθεσίας, δηλαδή η εφαρμογή ενός άλλου καταστατικού χάρτου εργασίας. Από εκεί, λέγει, πρέπει να γίνη η αρχή . Ίνα τούτο επιτευχθή είνε επιβεβλημέναι , μαζί με άλλα δευτερεύοντα, και αι εξής νομοθετικαί μεταρρυθμίσεις: 

α) Να γίνη υποχρεωτική η συνδικαλιστική κατάταξις των διαφόρων επαγγελματιών , επί τω τέλει όπως έκαστος επαγγελματίας υποχρεωτικώς λάβει μέρος εις το εκ του επαγγέλματος του αρμόζον σωματείον.
β) Να αποτελέσουν όλα τα υπάρχοντα σωματεία τας ομοσπονδίας και τας συνομοσπονδίας αυτών.
γ) Να ληφθούν διατάξεις δια τα σωματεία άτινα περιλαμβάνουν μέλη υπαγόμενα εις διαφόρους κλάδους παραγωγής επί τω τέλει ίνα καταστή δυνατή η κατά κλάδους παραγωγής επί τω τέλει ίνα καταστή δυνατή η κατά κλάδους παραγωγής διάκρισις αυτών και τούτο ίνα αποβή δυνατή η εκπροσώπησις των μελών τούτων εις την αρμοδίαν συντεχνίαν, και
δ) Να αποτελέσουν υποχρεωτικώς σωματεία και οι μη συνεταιρισθέντες εισέτι ομοειδείς επαγγελματίαι , ίνα εξ όλων των εργαζομένων πολιτών , συνεταιρισμένων πλέον , και δια των ειδικών σωματείων των ομοσπονδιών και συνομοσπονδιών αυτών , σχηματισθούν αι συντεχνίαι , αίτινες θα αναλάβουν την οργάνωσιν και την συστηματοποίησιν της ελληνικής παραγωγής.
Αι συντεχνίαι θα αποτελεσθούν κατά τους διαφόρους φυσικούς κλάδους της ελληνικής παραγωγής , θα εκπροσωπούνται δε εν αυταίς όλοι οι οικονομικοί παράγοντες του σχετικού κλάδου , είτε παραγωγοί , είτε εργάται, είτε εργοδόται, είτε έμποροι, είτε βιομήχανοι είνε ούτοι.
Η αρχή αύτη , δηλαδή η αρχή του σχηματισμού των συντεχνιών κατά κλάδους της παραγωγής θα προσδώση εις την συντεχνίαν την απαραίτητον εκείνην ευρείαν και σταθεράν βάσιν , ήτις μαζί με την συνέχειαν θα εξασφαλίση εις αυτήν και την αποτελεσματικήν και επωφελή δράσιν.
Εκ της τοιαύτης θεμελιώδους αντιλήψεως αναχωρούντες, πρέπει να καταλήξωμεν εις το συμπέρασμα ότι το κριτήριον επί του οποίου πρέπει να στηριχθή η ταξινόμησις των συντεχνιών δεν είνε κριτήριον της οικονοομικής κατηγορίας, εις ην τυχόν υπάγονται οι διάφοροι επαγγελματίαι , αλλά το κριτήριον του κοινού οικονομικού κύκλου, διότι ούτος όχι μόνον στηρίζεται επί θεωρητικής βάσεως ισχυροτέρας , αλλά και ανταποκρίνεται εις την καλώς εννοουμένην οικονομικήν πραγματικότητα . Και έχομεν τρεις κατηγορίας συντεχνιών: 
α) συντεχνίας γεωργικής παραγωγής και της συμφιούς βιομηχανίας και εμπορίας, 
β) συντεχνίας φύσεως βιομηχανικής και εμπορικής παραγωγής και 
γ) συντεχνίας διαλαμβανούσας πάσας τας παραγωγικάς υπηρεσίας, αίτινες δεν περιέχονται εις ουδεμίαν των δύο προηγουμένων κατηγοριών.
Δια του τρόπου τούτου εις τας συντεχνίας θα εκπροσωπηθούν , εφόσον είνε δυνατόν, όλοι οι εργαζόμενοι πολίται, αλλά και όλα τα κοινωνικοοικονομικά συμφέροντα. 

Και θα έχωμεν ούτως, επί παραδείγματι:
α) Δια την γεωργικήν παραγωγήν
1.Συντεχνία δημητριακών,
2.Συντεχνία καπνού,
3.Συντεχνία σταφίδος,
4.Συντεχνία ελαιουργίας και των συναφών αυτής,
5.Συντεχνία οινολογίας ,
6.Συντεχνία κηπουρικής, ανθοκομίας και οπωρών,
7.Συντεχνία υλοτομίας,
8.Συντεχνία ζωοτεχνίας και αλιείας, κλπ.

β)Δια την βιομηχανίαν και το εμπόριον θα έχωμεν λ.χ
1.Συντεχνίαν χημικών βιομηχανιών,
2.Συντεχνίαν ειδών ιματισμού,
3.Συντεχνία χαρτοποιϊας και τυπογραφίας,
4.Συντεχνίαν οικοδομών,
5. Συντεχνίαν αεριόφωτος και ηλεκτρισμού και

γ)Δια την τρίτην κατηγορίαν ελληνικών παραγωγικών υπηρεσιών θα έχωμεν λ.χ τας εξής  συντεχνίας:
1.Συντεχνίαν ασφαλίσεως και πιστώσεως, 

2.Συντεχνίαν τεχνών και ελευθερίων  επαγγελμάτων ,
3.Συντεχνίαν θαλασσίων και εναερίων επιχειρήσεων,
4.Συντεχνία θεαμάτων κλπ. 
Εν τη ταξινομήσει ταύτη δέον να καταβληθή κάθε προσπάθεια όπως , εφ όσον το δυνατόν , συμπεριληφθούν εις την αρμόζουσαν συντεχνίαν όλοι ανεξαιρέτως όλοι οι σχετικοί οικονομικοί παράγοντες . Θα είνε τι το δυνατόν; Θα αποβή δηλαδή δυνατόν όπως ουδεμία ωρισμένη οικονομική δύναμις παραμείνη εκτός του σχεδίου; Το ζήτημα είνε τόσο δυσχερές , ώστε θα ήτο παρακινδυνευμένη μία μετά μαθηματικής ακριβείας απάντησις.

Όλα αυτά είνε ζητήματα τα οποία μοιραίως θα λύση η πείρα και ο χρόνος. Αλλά εκ των δυσχερειών τούτων δεν δύναται βεβαίως να κατακριθή το σύστημα, το οποίον , αν έχη ατελείας, όπως όλα τα ανθρωπινα πράγματα , αι ατέλειαι αύται είνε μικρότεραι και ολιγότεραι των ατελειών , αίτινες μοιραίως παρακολουθούν το σύστημα της παραγωγής , αναρχικόν , ανακόλουθον , αντιφατικό, νόθον εμπορικώς , αμελέτητον και επομένως επικίνδυνον , οποίον είνε το σημερινόν ηθικόν μας σύστημα. 

Εις εκάστην των συντεχνιών τούτων θα εκπροσωπηθούν επαρκώς κατά κατηγορίας όλα τα συναφή οικονομικά συμφέροντα και τα εργατικά και τα εργοδοτικά και τα παραγωγικά και τα τεχνικά και τα εμπορικά, η εκπροσώπησις των οποίων θα υποδειχθή από τα υπάρχοντα, αλλά και αρτιώτερον οργανωθησόμενα σωματεία ή τας συνομοσπονδίας αυτών , ίνα δια της κοινής συνεργασίας λύονται εις εκάστην συντεχνίαν όλαι αι αμφισβητήσεις και προάγονται τα διάφορα κοινά συμφέροντα. 
Τα συμφέροντα ταύτα , όσον και αν παρουσιάζονται εκ πρώτης όψεως αντίθετα , ενόσω εξετάζονται εν σχέσει με τας διαφόρους τάξεις , αίτινες συμβάλουν εις αυτά και αίτινες είνε φυσικόν να επιδιώκουν όσον το δυνατόν μεγαλειτέραν συμμετοχήν εις τας εκ της επιχειρήσεως κέρδη , είνε παρ΄όλα ταύτα πραγματικώς κοινά , διότι κοινόν συμφέρον είνε να προάγεται το είδος εις το οποίον οι διάφοροι επαγγελματίαι εργάζονται, είτε ως παραγωγοί , είτε ως μισθωτοί , είτε ως εργοδόται. 
Άπαντες ούτοι εργαζόμενοι εις το αυτό είδος της παραγωγής μοιραίως , οικονομικώς, επηρεάζονται εκ των οιωνδήποτε ευμενών , είτε δυσμενών περιστάσεων. Και ένα προφανές έχουν συμφέρον , εις ό πρέπει να τείνουν όλαι αι προσπάθειαί των, όπως δηλαδή αι κοιναί αύται περιστάσεις γίνουν όσον το δυνατόν ευμενέστεραι, δια να ωφελήσουν ούτω τους εργαζομένους. 

Εις τον καπνόν λ.χ εργάζονται και παραγωγοί και εργάται και βιομήχανοι και έμποροι. Όλοι ούτοι έχουν κοινόν συμφέρον να παραχθή ο καπνός επαρκώς, σύμφωνα δηλαδή προς τας ανάγκας της καταναλώσεως, να κατεργασθή καταλλήλως και να πωληθή εποφελώς. (τέλος)

(Βραδυνή Κυριακή 16 Αυγούστου 1936)

Α. Ο ΛΙΜΠΕΡΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤO ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ

Β. ΙΣΧΥΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΝ- ΤΟ ΟΚΝΗΡΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου