COLIN JORDAN :ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Πρόκειται για μια συνέντευξη που o Colin Jordan (19 Ιουνίου 1923 Birmingham-9 Απριλίου 2009 Pateley Bridge) παραχώρησε στο πορτογαλικό περιοδικό 'Justica & Liberdade' (Δικαιοσύνη και Ελευθερία)

Ανεξάρτητα αν κάποιος είναι οπαδός ή όχι της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας,  που υπερασπίζεται ο Colin Jordan , γεγονός παραμένει  ότι κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος μπροστά στο θάρρος και τη θέληση αυτού του ανθρώπου , ενός ανθρώπου ο οποίος για πολλά χρόνια έχει αγωνιστεί ακούραστα,  υπερασπιζόμενος όλα  όσα, πιστεύει.

Ούτε οι συλλήψεις και οι επιθέσεις , το  προχωρημένο της ηλικία του ή το γεγονός ότι υφίσταται κάποιους φυσικούς περιορισμούς τον έχουν υποχρεώσει να αναστείλει τις δραστηριότητες, που ο ίδιος είχε ασκήσει  στο παρελθόν . Όλα αυτά έχουν κάνει το Colin Jordan παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς και όχι υποχρεωτικά Εθνικοσοσιαλιστές, σε όλο τον κόσμο .

Έχει σημασία  να θυμηθούμε ότι αρκετοί άνθρωποι της αριστεράς και πολλοί Εβραίοι θεωρούν τον Jordan σαν το μεγαλύτερο εν ζωή  ηγέτη του εθνικοσοσιαλισμού  στη Βρετανία . 

Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τους αναγνώστες μας να διαβάσουν προσεκτικά αυτή τη συνέντευξη και να ανακαλύψουν τα πραγματικά ιδεώδη αυτού γνήσιου και πολύ γνωστού Βρετανού Εθνικοσοσιαλιστή , ο οποίος γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ στα 1923 .

Σε μια εποχή που ο κ. Jordan πολύ σπάνια δέχεται να δώσει συνεντεύξεις ,  αποφάσισε παρ' όλα αυτά να απαντήσει σε μερικές από τις ερωτήσεις μας . Έτσι , χωρίς τις σκόπιμες παρερμηνείες   και χωρίς τη λογοκρισία που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σήμερα μας έχουν συνηθίσει όταν ασχολούνται με Εθνικοσοσιαλιστές , έχετε μπροστά σας αυτή τη συνέντευξη .

J & L: Πότε και πως ξεκίνησε το ενδιαφέρον σας για τη πολιτική;

Colin Jordan: Το ενδιαφέρον μου για τη πολιτική προέκυψε στη διάρκεια του πολέμου μέσα από τις μελέτες μου, και απέκτησε ενεργή μορφή στα 1942 όταν εντάχθηκα σε ένα εθνικιστικό κόμμα.

Αυτό το ενδιαφέρον ξεπήδησε από την αγάπη για τη Πατρίδα και από την επιθυμία για μια ζωή σε αρμονία,  με τη Φύση. Στο τέλος του πολέμου ήρθα σε επικοινωνία με το Arnold Leese Βρετανό πρωτοπόρο του Εθνικοσοσιαλισμού ο οποίος άσκησε μια ισχυρότατη επιρροή στην ανάπτυξη των θεωρήσεων μου μέχρι του σημείου του πραγματικού Εθνικοσοσιαλισμού. 

J & L: Με δεδομένο ότι είστε Εθνικοσοσιαλιστής , πως κρίνετε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που οδήγησε σε σύγκρουση τη Χώρας σας με τη Γερμανία; 

Colin Jordan: Από το 1944 είχα ταχθεί υπέρ μιας διαπραγμάτευσης για την ειρήνη μεταξύ της Βρετανίας και Γερμανίας, βλέποντας από τότε, έστω και αποσπασματικά, τα ελκυστικά χαρακτηριστικά του Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας,  αποδοκιμάζοντας ταυτόχρονα την αδελφοκτόνα σύγκρουση ,η οποία βρισκόταν  σε πλήρη αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα της Βρετανίας.

J & L : Είναι αλήθεια ότι στην Αγγλία ,τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τον πόλεμο υπήρχαν πολλοί Βρετανοί πολιτικοί κρατούμενοι ;

Colin Jordan : Στα 1940  χίλια περίπου ενεργά μέλη της Βρετανικής Ένωσης των Φασιστών με επικεφαλής τον Sir Oswald Mosley και του Αυτοκρατορικού Φασιστικού Συνδέσμου του Arnold Leese , μαζί με άλλους που καταδίκαζαν το πόλεμο , φυλακίστηκαν χωρίς δίκη στα πλαίσια του κανονισμού 18Β στη διάρκεια του πολέμου. Ο William Joyce και ο John Amery εκτελέστηκαν για «προδοσία» που φέρεται να την είχαν διαπράξει μιλώντας μέσα από το γερμανικό ραδιόφωνο και , στην περίπτωση του Amery , για τη προσπάθεια στρατολόγησης  αιχμαλώτων πολέμου- για τα υπό γερμανική αιγίδα βρετανικά Ελεύθερα Σώματα .

J & L : Τί ηλικία είχατε  όταν Rudolf Hess , στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου , πήγε στη Σκωτία σε μια προσπάθεια να διαπραγματευθεί την ειρήνη ανάμεσα στις δύο χώρες ; Πώς θυμάστε εκείνη τη περίοδο;

Colin Jordan: Ήμουν 17 και πήγαινα ακόμα στο σχολείο, όταν ένα πρωί του 1941 μπήκε ο πατέρας μου στην κρεβατοκάμαρά μου με ειδήσεις από το ραδιόφωνο, σχετικά με την  άφιξη του Rudolf Hess στη Βρετανία για την υπόθεση της ειρήνης . Οι γονείς μου και εγώ ελπίζαμε ότι η αποστολή του θα στεφόταν από επιτυχία  και στη συνέχεια αηδιάσαμε με την καταδίκη του στη Νυρεμβέργη και την ισόβια κάθειρξη.  Στα 1960 ξεκίνησα μια εκστρατεία για την απελευθέρωση του Hess με μια αφίσα που ζητούσε σε διάφορες γλώσσες την απελευθέρωσή του . Στα  1963 την ημέρα κατά την οποία απελευθερώθηκα από την πρώτη μου φυλάκιση πήγα αμέσως στο Foreign Office στο Λονδίνο, για να παραδώσω ένα γραπτό αίτημα σχετικό με  την απελευθέρωση του Rudolf Hess . Κατά τα επόμενα έτη μέχρι τη δολοφονία του Hess , που πραγματοποιήθηκε κατά πάσα πιθανότητα από τη βρετανική SAS , συνεχώς κατέθετα αιτήματα που ζητούσαν την απελευθέρωσή του , και κατ 'επανάληψη είχα αποστείλει επιστολές προς το Foreign Office προτρέποντας το να το πράξει. 

J & L : Στα 1993 στήθηκε  στη Σκωτία μια στήλη  για να τιμήσει αυτόν τον « Αγγελιοφόρο της Ειρήνης " , σωστά; Μπορείτε να μας πείτε ποιος τη τοποθέτησε και τι συνέβη αργότερα ; 

Colin Jordan : Η πέτρινο αναμνηστική στήλη του Hess ήταν ιδέα του βετεράνου Εθνικοσοσιαλιστή Tom Graham ο οποίος το χρηματοδότησε , εξασφάλισε τη συναίνεση του ιδιοκτήτη του οικοπέδου για την ανέγερσή του , και ο οποίος , παρά το προχωρημένο της ηλικίας του , το επιμελήθηκε προσωπικά με τη βοήθεια ενός άλλου υποστηρικτή, στο ακριβές σημείο όπου Hess προσγειώθηκε το 1941. Η αναμνηστική στήλη έγινε αντικείμενο βανδαλισμού και τελικά γκρεμίστηκε  από τον επικεφαλής ( έναν ασιάτη ) του τοπικού αντι - ναζιστικού Συνδέμου , έχοντας στο πλευρό του τα άλλα μέλη αυτής της φαύλης κομμουνιστικής οργάνωσης. Από τη στιγμή που η αστυνομία δεν κατάφερε να συλλάβει αυτούς τους ανθρώπους , κατέβαλα επί μακρόν επίμονες προσπάθειες να πείσω τις δικαστικές αρχές της Σκωτίας να ασκήσουν διώξεις για το αδίκημα , όχι μόνο αρνήθηκαν  να το πράξουν δημοσίως αλλά μου απαγόρευσαν το δικαίωμα να το πράξω σαν ιδιώτης. 

J & L : Μία από τις οργανώσεις που τότε ιδρύθηκαν ήταν το «Εθνικό Σοσιαλιστικό Κίνημα " στις 20 Απριλίου του 1962.[1] Πείτε μας λίγα λόγια για τη δραστηριότητα του στη διάρκεια των γεγονότων του Ιουλίου!
Colin Jordan: Μέσα σε 3 μήνες από την ίδρυση του Εθνικού Σοσιαλιστικού Κινήματος καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την απαραίτητη άδεια για να πραγματοποιήσουμε τον Ιούλιο του 1962 ανοικτή συγκέντρωση στην πλατεία Trafalgar του κεντρικού Λονδίνου. Κατά την εκτίμηση της αστυνομίας το πλήθος έφτανε τις 5.000 . Ένα τεράστιο πανό στην εξέδρα διακήρυσσε " Απελευθέρωση της Βρετανίας από τον εβραϊκό Έλεγχο" . Ένα μεγάλο πλήθος από Εβραίους και κομμουνιστές που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής του πλήθους πριν από την έναρξη της εκδήλωσης , με την έναρξη της εκδήλωσης άρχισαν να εκτοξεύουν αντικείμενα και παράλληλα προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό . Επανειλημμένα η αστυνομία απαίτησε τη διακοπή της εκδήλωσης , ενώ αγωνιζόταν να ανακτήσει τον έλεγχο . Τέλος , 5 λεπτά από το τέλος της τελευταίας ομιλίας , όταν έλεγα στους συγκεντρωμένους ότι « ο Χίτλερ είχε δίκαιο" , η αστυνομία αναγκάστηκε να διαλύσει τη συγκέντρωση , λόγω της λυσσαλέα αντίδραση των Εβραίων και των κομμουνιστών στα λεγόμενά μου. Η   δημοσιότητα που δόθηκε τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και διεθνώς, ήταν τεράστια , κάθε λονδρέζικη ημερήσια εφημερίδα το είχε πρωτοσέλιδο. Αναμφίβολα ήταν η μεγαλύτερη και η περισσότερο γνωστή δημόσια αντιεβραική συγκέντρωση στη Βρετανική ιστορία . Δύο από τους ομιλητές , ο John Tyndall ( τότε ο δεύτερος στην ιεραρχία και τώρα επικεφαλής του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος ) και εγώ , κυνηγηθήκαμε στη συνέχεια  για τις ομιλίες μας αυτές . Στον John Tyndall επιβλήθηκε πρόστιμο και εγώ καταδικάστηκα σε ποινή φυλάκισης ενός μήνος, την ώρα που μόλις είχα  εκτίσει ποινή εννεάμηνης φυλάκισης για την οργάνωση  της Αιχμής του δόρατος, το αμυντικό σώμα του  NSM.
J & L: Ήταν πραγματικά τόσο μεγάλη η εβραϊκή επιρροή τότε; Και τώρα ;

Colin Jordan:  Τότε και τώρα οι Εβραίοι ασκούν μια κυρίαρχη επιρροή στη Βρετανία , και η επιρροή αυτή εκφράζεται μέσα από ένα πλήθος μεθοδεύσεων ενάντια στα αληθινά συμφέροντα της πολυφυλετικής παγκόσμιας τάξης . Στη κυρίαρχη εβραϊκή ομάδα  περιλαμβάνονται ο Υπουργός Εσωτερικών Μάικλ Χάουαρντ (Michael Howard) και ο υπουργός Εξωτερικών Malcolm Rifkind στην κυβέρνηση του Τζον Μέιτζορ (John Major) ο οποίος είναι παντρεμένος, με Εβραία . Περιλαμβάνονται μεγιστάνες των μέσων ενημέρωσης όπως ο ιδιοκτήτης  εφημερίδων και τηλεόρασης Ρούπερτ Μέρντοχ (Rupert Murdoch), ο διευθυντής προγραμμάτων του British Broadcasting Corporation  Alan Yentob , ο επικεφαλής του τηλεοπτικού  Channel 4, Michael Grade, ο Πρόεδρος της Grenada television Alex Bernstein , και το αφεντικό της Carlton broadcasting Michael Green. Συμπεριλαμβάνουν  ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ όπως η οικογένεια Cohen ( Tesco supermarket) και η οικογένεια Sainsbury ( Sainsbury supermarket ) , αυτοκράτορες ακινήτων,  όπως οι  ιδιοκτήτες των  Benzion Freshwater, Chelsfield  και οι  400 εταιρείες της οικογένειας Berger. Περιλαμβάνουν τους ελεγκτές του εμπορίου ξεκινώντας από τον Betterware ( οικιακός εξοπλισμός ), Reebok ( υποδήματα ) , Tabatznik ( φαρμακευτικά είδη ) και Dixons ( ηλεκτρικά είδη ) και καταλήγοντας στα Marks & Spencer αλυσίδας ένδυσης και τροφίμων , στα γιγαντιαία πολυκαταστήματα της οικογένειας David Lewis , και στη τεράστια εταιρεία Great Universal Stores που ίδρυσε ο Isaac Wolfson . Περιλαμβάνει τραπεζίτες , όπως ο Λόρδος Rothschild και κερδοσκόπους όπως ο George Soros .

S & L : Τι εννοούσατε στη συγκέντρωση  ισχυριζόμενος ότι: "ο  Χίτλερ είχε δίκιο" ;

Colin Jordan:  Διακηρύσσοντας  ότι "ο Χίτλερ είχε δίκαιο" θεωρώ  ορθή την  επιλογή του να τοποθετήσει σαν βάση της πολιτικής του τη φυλή και τη διαπίστωσή του , ότι η δημοκρατία  είναι πλέον νεκρή' είχε δίκαιο υπερασπιζόμενος την ενότητα της λαϊκής κοινότητας τοποθετώντας την υπεράνω της  ταξικής διαίρεσης , αντιτιθέμενος  στις φυλετικές επιμειξίες  και υποστηρίζοντας τη βελτίωση της φυλής  ( ευγονική )' είχε δίκαιο στη καταπολέμηση του Κομμουνισμού' είχε δίκαιο στην ανατροπή των περιοριστικών δεσμών της Διεθνούς οικονομίας' είχε δίκαιο στην αντιμετώπιση της γεωργίας σαν παράγοντα βασικής σπουδαιότητας για το έθνος ,  υπερασπιζόμενος  κατά συνέπεια την ασφάλεια και την ευημερία της αγροτικής τάξης, είχε δίκαιο  σε ότι αφορά την αποτελεσματική φροντίδα  για την υγεία και την κοινωνική πρόνοια καθώς και την οικονομική δικαιοσύνη του λαού.

Δεν υπάρχει απολύτως καμία αξιόπιστη απόδειξη ότι 6 εκατομμύρια Εβραίοι εξοντώθηκαν με εντολές του Χίτλερ ή με την ανοχή του, ή ότι εκατομμύρια Εβραίοι δηλητηριάστηκαν με αέρια από τους Ναζί . Ο τεράστιος αριθμός των " επιζώντων το επιβεβαιώνει. Ενδεικτικό όλου αυτού, είναι το γεγονός, ότι όχι μόνο έχει αποφευχθεί μια κατάλληλη αντικειμενική εξέταση της προπαγάνδας , αλλά αντίθετα, οι  πιο εντατικές προσπάθειες έχουν γίνει και γίνονται με σκοπό την αποτροπή μιας   ελεύθερης συζήτησης πάνω στο  θέμα.

Για 50 χρόνια η κοινή γνώμη βρίσκεται σε πλάνη  λόγω του εβραϊκού ελέγχου πάνω στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης, στη δουλοπρέπεια των πολιτικών της δημοκρατίας απέναντι στην εν λόγω εξουσία , καθώς και στο ζήλο των Εβραίων να προπαγανδίζουν  όλα όσα θεωρούν ως βασική μέθοδο  για την αποτροπή οποιασδήποτε κριτικής αξιολόγησης των ίδιων, εμποδίζοντας με το τρόπο αυτό  την αναβίωση της Άριας απελευθερωτικής δύναμης, όπως είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός.

J & L : Με δεδομένο  ότι οι άνθρωποι συσχετίζουν τον Χίτλερ μόνο με το  θάνατο και την καταστροφή ,  πείτε ποια ήταν τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του.

Colin Jordan: Τα  μεγαλύτερα επιτεύγματα του  Χίτλερ ήσαν ότι έβαλε τέλος στη   μαζική ανεργία και τη κακή διατροφή των μαζών  ' ότι προστάτεψε το γερμανικό αγροτικό κόσμο  ' ότι μέσα από τη θαυμάσια Χιτλερική νεολαία και την υπηρεσία εργασίας έδωσε στο Έθνος μαζί με υπερηφάνεια και το ζήλο να το υπηρετούν , ότι   καταπολέμησε τη παρακμιακή τέχνη και μουσική και ότι επανέφερε τη γερμανική στρατιωτική ικανότητα για αυτοάμυνα, επιβάλλοντας παράλληλα   μοναδικά μέτρα κοινωνικής και οικονομικής μεταρρύθμισης.

J & L : Κατά τη γνώμη σας , ποιες είναι οι κύριες διαφορές μεταξύ φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού ;

Colin Jordan: Ο φασισμός είναι μια ιδεολογία της υπεροχής του κράτους , που τίθεται υπεράνω της φυλής . Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι μια ιδεολογία της υπεροχής της φυλής. Ο φασισμός είναι επομένως στενά εθνικιστικός  ενώ εθνικοσοσιαλισμός , λόγω της φυλετικής του βάσης , έχει καθολική  εφαρμογή . .

Ο φασισμός πηγαίνει χέρι -χέρι με τον Χριστιανισμό , ενώ ο εθνικοσοσιαλισμός , λόγω του ρατσιστικού περιεχομένου του, είναι ουσιαστικά αντί - χριστιανικός .

J & L : Στα 1967 σας  συνέλαβαν και πάλι. Ποιος ήταν ο λόγος τότε;

Colin Jordan : Στα 1967 , στη πρώτη μου καταδίκη  με βάση το καινούριο νόμο "περί φυλετικού μίσους" είχα τη τιμή να φυλακιστώ για δεύτερη φορά για 18 μήνες,  εξαιτίας  2 κειμένων  μου  , ένα φυλλάδιο με τίτλο «Η έγχρωμη εισβολή", και ένα δεύτερο με την εικόνα ενός Εβραίου που κροταλίζει ένα μαστίγιο πάνω από τις δουλοπρεπείς καρικατούρες των εκπροσώπων των παλαιών κομμάτων . Από την εμπειρία μου στη  φυλακή  τα το χειρότερο δεν ήταν οι συνθήκες διαβίωσης, αλλά ο χωρισμός από τους φίλους και την οικογένεια , καθώς  και ο περιορισμός της διαχείρισης του χρόνου μου, παρά το γεγονός ότι η  φυλακή προσφέρει  αρκετό χρόνο για να μελέτη και περίσκεψη.

J & L :Υπήρξαν Εθνικιστικές κινητοποιήσεις συμπαράστασης; 

Colin Jordan : Και τις δύο φορές που φυλακίστηκα, υπήρξαν σχετικά με το άτομό μου, πράξεις συμπαράστασης τόσο στο εσωτερικό της Χώρας όσο και στο εξωτερικό. Παρόμοια μηνύματα αλληλεγγύης , συμπεριλαμβανομένων και των γραμμάτων συμπαράστασης είναι πράγματι πολύ σημαντικά στη διατήρηση του ηθικού του πολιτικού κρατούμενου . 
S & L : Ας μείνουμε λίγο ακόμα -πάνω σ΄ αυτά τα φυλλάδια , πόσο πραγματικά μεγάλο ήταν το πρόβλημα της μη - λευκής  μετανάστευσης;

Colin Jordan : Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φυλάκισής μου ( 1967 ) οι συνέπειες της έγχρωμης  εισβολής  της Βρετανίας ήταν ήδη πολύ σοβαρές . Τώρα , η κατάσταση σε όλες τις πόλεις και κωμοπόλεις κάποιου μεγέθους  είναι  αποκαρδιωτική . Ορισμένα σχολεία στο κεντρικό  Λονδίνο όπως και σε άλλα μέρη άλλωστε ,  Wolverhampton , Leeds,  Liverpool , Birmingham,  διαθέτουν  πλέον, μια μικρή μειοψηφία λευκών παιδιών .

Σε τέτοια σχολεία που δίνουν  όλο και μεγαλύτερη έμφαση στα έθιμα και τις θρησκείες των εγχρώμων  υπερπροβάλλονται   με  όλους τους τρόπους οι αρετές   των εγχρώμων    σε σύγκριση  με εκείνες των λευκών . Αυτό γίνεται με πολυφυλετικής αντίληψης καθηγητές της  Αριστερής προοπτικής και αποσκοπούν  στο στραγγαλισμό των   φυσικών αισθημάτων της  Λευκής  φυλετικής ταυτότητας και υπερηφάνειας . Αν δεν  υπάρξει μια επιτυχημένη εξέγερση των  ανθρώπων μας κατά τις επόμενες δεκαετίες , θα καταντήσουν  σίγουρα μια καταπιεσμένη και υποβαθμισμένη μειονότητα μέσα σ' αυτή , που ήταν κάποτε χώρα τους .

 S & L : Λίγα χρόνια πριν, γράψατε  ένα βιβλίο με τίτλο « Merrie Αγγλία 2000 », το οποίο προκάλεσε πολλές διώξεις , σωστά ;

Colin Jordan : Όταν εκδόθηκε το βιβλίο μου " Merrie England 2000 ", ο Τύπος ανέφερε ότι η εβραϊκή κοινότητα αξίωσε να ληφθούν μέτρα απαγόρευσης . Ωστόσο, κάτι τέτοιο  έλαβε χώρα  λίγο μετά τη δικαίωσή μου από το Ανώτατο Δικαστήριο και απέτρεψε μια νέα δίωξη εναντίον μου για την κατοχή και  τη διανομή διάφορων  άλλων εντύπων  , μια που οι αρχές προφανώς συνειδητοποίησαν   ότι μια καινούρια δίωξη , θα τους εξέθετε στη συνέχεια,  αν ερμηνευόταν  σαν αντίποινο στη προηγούμενη  επιτυχία μου. Έτσι, δεν επιχειρήθηκε τίποτα  ενάντια στο βιβλίο μέχρι στιγμής , και διατίθεται απευθείας από μένα για μια  Λίρα Αγγλίας, συν άλλη μία για τα ταχυδρομικά τέλη εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου. 

S & L : Λοιπόν, τι πραγματευόταν  το βιβλίο σας ακριβώς.

Colin Jordan : Το " Merrie Αγγλία 2.000 " προδιαγράφει  την κατάσταση της Αγγλίας μέσα σε λίγα χρόνια, στο τέλος του παρόντος αιώνα, ως προς τη διαμόρφωση των  σημερινών τάσεων .

Το πρώτο μου βιβλίο  " Fraudulent Conversion" το  οποίο δημοσιεύθηκε το 1955 και τώρα έχει εξαντληθεί, αναφερόταν στον Εβραϊσμό  της κομμουνιστικής παγκόσμιας  ηγεσίας . Ένα φυλλάδιο μου που ονομάζεται "A Train of Thought",, που δημοσιεύθηκε πριν από μερικά χρόνια , εξακολουθεί να είναι διαθέσιμο από μένα για 0,25 λίρες Αγγλίας συν 0,30 λίρες Αγγλίας για τα ταχυδρομικά τέλη εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου . Μια συλλογή από τα γραπτά μου , που συμπεριλαμβάνει αυτό το φυλλάδιο , εκδόθηκε στη Δανία το 1993 , με τίτλο " "National Socialism: Vanguard of the Future" (Εθνικοσοσιαλισμός : Πρωτοπορία του Μέλλοντος) , και εξακολουθεί να είναι διαθέσιμο από μένα σε 5 Λίρες συν μία Λίρα επιπλέον για τα ταχυδρομικά τέλη εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου . 

J & L : Τον τελευταίο καιρό σας ισχυρίζεστε  συχνά στα κείμενά σας ότι «Η ελευθερία σήμερα κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε » . Είναι πραγματικά έτσι ;

Colin Jordan :  Ναι , εγώ προσωπικά έχω βιώσει τα τελευταία χρόνια, σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι  στη Βρετανία σήμερα «Η ελευθερία είναι σε κίνδυνο " ΄ αυτό συνέβη στην αποτυχημένη προσπάθεια να  διωχθώ ποινικά στα 1991 με την προτροπή του εβραίου Gerald Kaufman μέλος  του Κοινοβουλίου. Το Ποινικό   Δίκαιο και η  Public Order Act 1994 ενσωματώνουν αναθεωρημένη και διευρυμένη εξουσία, είτε κατά τη διανομής ή της κατοχής για τη διανομή κειμένων, τα  οποία θεωρούνται,  ότι είναι « προσβλητικά » ή « απειλητικά  » ή «καταχρηστικά » για μια  φυλετική  ομάδα του πληθυσμού αυτής της χώρας , και τα οποία θα έχουν ως αντικείμενο ή ενδέχεται να προκαλέσουν  φυλετικό μίσος κατά της συγκεκριμένης φυλετικής ομάδας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα του νόμου επί του παρόντος , αλλά οι Εβραίοι και οι υποστηρικτές τους αγωνίζονται  για περαιτέρω διεύρυνσή του  όλη την ώρα , και πολύ πιθανό οι επεκτάσεις αυτές θα γίνουν πολύ σύντομα , ιδιαίτερα αν το Εργατικό Κόμμα κερδίσει  στις επόμενες γενικές εκλογές.. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία η αλήθεια  δεν είναι αποδεκτό στοιχείο αθωότητας: αυτό έγινε σαφές στην σύνοψη συμπερασμάτων του δικαστή στη δίκη μου στα  1967 . 

S & L : Πολλοί άνθρωποι αφού ξόδεψαν   5 , 10 ή 20 χρόνια της ζωής  τους πολεμώντας για κάτι που πιστεύουν, παύουν να αγωνίζονται  λέγοντας είτε ότι έχουν κάνει  ήδη πολλά πράγματα , τώρα είναι σειρά των άλλων να συνεχίσουν ,είτε  ότι εκ των πραγμάτων έχουν εκλείψει οι προϋποθέσεις της νίκης.  Εσείς γιατί δεν κάνατε το ίδιο ;

Colin Jordan :  Για τον  πραγματικό Εθνικοσοσιαλιστή ( και ελπίζω να συγκαταλέγομαι σε αυτούς )   ο αγώνας είναι ο μεγάλος σκοπός της ζωής . Ακόμη και αν μπορούσε να αποδειχθεί πέρα από την παραμικρή αμφιβολία, ότι ο στόχος δεν επιτυγχάνεται  και είμαστε  καταδικασμένοι σε αποτυχία, για τον  πραγματικό Εθνικό Σοσιαλιστή , θα εξακολουθεί να αποτελεί  αναγκαιότητα της ζωής ο αγώνας για  την ιδέα  μέχρι τέλους και η επιβολή  της μεγαλύτερης δυνατής τιμωρίας στον εχθρό.

J & L : Τα σχέδια σας για το μέλλον ;

Colin Jordan :  Τα σχέδιά μου για το μέλλον , λόγω της ηλικίας μου και των αρθριτικών μου  , περιορίζεται στη συγγραφή   με την οποία φιλοδοξώ να  συνεχίσω για όσο διάστημα η ζωή μου και οι  ικανότητές  μου το επιτρέπουν.

(τέλος)

Υποσημειώσεις:

[1] Εκείνη την εποχή  υπήρχαν στη Μ. Βρετανία  δύο ομάδες που τα μέλη τους δήλωναν Εθνικοσοσιαλιστές.  Η πρώτη ομάδα και παλαιότερη, ήταν το  NSM - Britannia . Είχε ιδρυθεί από τον Colin Jordan στα 1962 . Η δεύτερη ομάδα  (NSM 88 United Kingdom ) ιδρύθηκε από το David Myatt στα 1997.

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ11Γ

Γ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ (ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ) ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Μετάφραση)

Στις 8 Μαΐου ξεκινήσαμε, άλλοι με το τραίνο και άλλοι πεζή: σύνολο 26 άτομα. Δεν είχαμε τίποτα, ούτε τσαπιά ,ούτε κανενός είδους εργαλεία, ούτε χρήματα ,ούτε τρόφιμα. Κατεβήκαμε στου Lascar, που μας περίμενε περιχαρής.

-Καλώς ήρθατε κύριοι, γιατί το χωριό του Ungheni, είναι γεμάτο από Εβραίους σαν σφηκοφωλιά. Ίσως να χάσουν κάτι από την υπεροψία τους άμα σας δουν. Εμείς, μια χούφτα Χριστιανοί , είμαστε τρομοκρατημένοι από αυτούς.

Σχηματίστηκαν στη συνέχεια αρκετές ομάδες για να πάνε σε σπίτια χριστιανικά και να ζητήσουν δανεικά τσάπες, φτυάρια και άλλα αναγκαία εργαλεία.

Τη δεύτερη ημέρα πήγαμε στο σημείο , στην όχθη του Προύθου,Ο εφημέριος του χωριού είπε  μια προσευχή για τη περίσταση. Όλοι δουλέψαμε για περισσότερο από μία εβδομάδα πριν φθάσουμε στο καλό το χώμα γιατί, από κακή μας τύχη σε εκείνο το μέρος, εδώ και 50 χρόνια, όλη η πόλη στοίβαζε τα σκουπίδια της με αποτέλεσμα , σε ορισμένα σημεία, το πάχος τους να φτάνει μέχρι τα 2 μέτρα. Βοηθούμενοι από μερικούς επαγγελματίες πλινθοποιούς ανάμεσα στους οποίους θυμάμαι με τρυφερότητα το γέρο (Mos) Chirosca, αρχίσαμε να ζυμώνουμε τον άργυλο και να κατασκευάζουμε  τούβλα. Είχαμε χωριστεί σε ομάδες των 5 η κάθε μία και κάθε ομάδα κατασκεύαζε 600 τούβλα' συνολικά 3.000 τούβλα ημερησίως .Αργότερα, όταν πληθύναμε σε αριθμό , κατασκευάζαμε ακόμη περισσότερα , εργαζόμενοι από τις 4 το πρωί μέχρι το βράδυ.. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν η διατροφή μας. Στην αρχή μα βοηθούσαν οι κάτοικοι του Ungheni , αργότερα μας έστελναν τρόφιμα ακόμα και από το Ιάσιο.Οι γέροι, τόσο ο καθηγητής Cuza όσο και ο καθ.Sumuleanu αντιμετώπιζαν με μια κάποια δυσπιστία τη προσπάθειά μας. Τη θεωρούσαν ελάχιστα σοβαρή,  που δεν θα οδηγούσε σε κανένα αποτέλεσμα. Όμως μετά από κάποια περίοδο χρόνου,  άρχισαν να εκτιμούν το έργο μας  και να μας υποστηρίζουν.

Corneliu Georgescu

Όταν έφθασε στο Ιάσιο ο Corneliu Georgescu,  που είχε διακόψει τις σπουδές του ύστερα από ένα χρόνο παρακολούθησης  μαθημάτων στη Φαρμακευτική σχολή του Πανεπιστημίου του Cluj, σε κοινή συμφωνία με όλους τους άλλους, επενδύσαμε στη Πλινθοκεραμοποιία τα 17.000 λέυ που είχαμε εξοικονομήσει από δωρεές  , όλο αυτό το καιρό που βρισκόμασταν στο Βουκουρέστι.

Παρόλα αυτά, επειδή το πρόβλημα της διατροφής εξακολουθούσε να παραμένει οξύ , αποκτήσαμε στο Ιάσιο ένα λαχανόκηπο έκτασης ενός εκταρίου από τη κ. Γκίκα, για να καλλιεργούμε μαζί με άλλες ομάδες φοιτητών, κηπευτικά και ότι άλλο αναγκαίο για τη διατροφή  στο Ungheni . Η εργασία μας ήταν διαρθρωμένη με τον ακόλουθο τρόπο: Ένα μέρος των φοιτητών εργαζόταν στο Ungheni και ένα άλλο στο Ιάσιο , στο λαχανόκηπο. Οι φοιτητές άλλαζαν βάρδια κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες. 

Η δική μας ομάδα εργασίας, προκάλεσε στην αρχή, μια σύγχυση σε επίπεδο κρατούσης νοοτροπίας. Όλοι οι άνθρωποι από τις γύρω περιοχές -αγρότες . εργάτες διανοούμενοι όχι λιγότερο από τους άλλους -συγκεντρώνονταν να μας δουν γεμάτοι περιέργεια. 

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν συνηθισμένοι να βλέπουν τους φοιτητές να κάνουν κομψοί τη βόλτα τους στην οδό Lapusneanu ή να τραγουδούν εύθυμα τραγούδια καθισμένοι στις μπυραρίες, ή στις ελεύθερες ώρες τους. 

Τώρα τους έβλεπε να ζυμώνουν με τα πόδια το πηλό , λασπωμένοι μέχρι τη μέση, να κουβαλούν με κουβάδες νερό από το Προύθο, να τσαπίζουν τη γη κάτω από τον καυτό ήλιο. Ο κόσμος επιδοκίμαζε την εξαφάνιση μιας μέχρι τότε κυρίαρχης νοοτροπίας, εκείνη που όφειλε να αντιμετωπίζει σαν παρακατιανή για ένα διανοούμενο, τη χειρωνακτική εργασία, ειδικά αν είχε να κάνει με τις βαριές εργασίες, που στο παρελθόν προορίζονταν για τους σκλάβους ή τις κατώτερες τάξεις. 

Οι πρώτοι που κατανόησαν , από αυτή την άποψη , την αξία της γης ήταν ακριβώς εκείνες οι τάξεις , που οι άλλοι υπολόγιζαν λιγότερο. Οι αγρότες και οι εργάτες πνευματικά απομονωμένοι από τις άλλες κατηγορίες και σε καθεστώς κατωτερότητας γιατί η εργασία τους δεν λαμβανόταν υπόψιν , αναγάλλιασαν βλέποντας από τη πρώτη κιόλας στιγμή ότι αναγνωριζόταν τόσο η σκληρή τους εργασία όσο και η σημασία της προσφοράς της. Αισθάνονταν δικαιωμένοι και και ίσως προέβλεπαν στο μέλλον μέρες καλύτερες γι αυτούς και τα παιδιά τους.Γι αυτό το λόγο μας έφερναν με φροντίδα κάθε ημέρα τροφή, από την ελάχιστη που διέθεταν. 

Η φοιτητική ζωή κυλούσε ήσυχα στο Ungheni 'διαδηλώσεις και επεισόδια δεν συνέβαιναν πλέον Εργαζόμασταν ευδιάθετοι , αισιόδοξοι με τη σκέψη ότι πολύ σύντομα θα αποκτούσαμε το δικό μας σπίτι.

 Επιστροφή

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ 22.Α

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΝΤΟΥΚΑ 

Όπως οι εφημερίδες είχαν προαναγγείλει από τη προηγουμένη , στις 29 Δεκεμβρίου ημέρα που ολοκληρώνεται τυπικά η εκλογική διαδικασία για τη Γερουσία, ο θριαμβευτής των εκλογών Ντούκα γίνεται δεκτός από το Βασιλιά.[1] Την ίδια ημέρα ο Constantinescu και οι δύο νεαροί συνεργοί του βρίσκονται στη Σινάια από νωρίς. Το σχέδιο της δολοφονίας είναι τόσο απλοϊκό και αφελές , που αντικειμενικά, δεν έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας αν ληφθεί υπόψη το πλήθος των αστυνομικών που συνοδεύουν κάθε φορά στις μετακινήσεις του ένα Πρωθυπουργό. Παρ΄όλα αυτά επιμένουν. Θα περιμένουν τον Ντούκα να ειστρέψει στο σταθμό και εκεί θα επιχειρήσουν να τον αιφνιδιάσουν. Οι δύο θα επιχειρήσουν  αντιπερισπασμό πετώντας βεγγαλικά ανάμεσα στο πλήθος. Μέσα στο πανικό και τη σύγχυση , που ασφαλώς θα προκληθεί ,ο Nicolae Constantinescu θα βρει την ευκαιρία να πυροβολήσει το Πρωθυπουργό από μια πολύ κοντινή απόσταση. 

Για κάποιες ώρες οι τρεις λεγεωνάριοι τριγυρίζουν στη πόλη, το μεσημέρι τρώνε σε ένα εστιατόριο και νωρίς το απόγευμα επιστρέφουν στο σταθμό . Γνωρίζουν ότι η συνάντηση του Πρωθυπουργού με το Βασιλιά έχει ήδη ξεκινήσει  και υπολογίζουν ότι ένα δίωρο μετά, όλα θα έχουν τελειώσει. Μια αναπάντεχη καθυστέρηση της άφιξης του τραίνου για το Βουκουρέστι φαίνεται να ευνοεί τα σχέδιά τους . Μέσα στη νύχτα πολλά πράγματα γίνονται ευκολότερα. Ο Δούκας από τη πλευρά του, ενημερωμένος για τη καθυστέρηση του τραίνου, αποφασίζει να ξοδέψει το χρόνο του δημιουργικά επισκεπτόμενος για λίγο στην έπαυλή του το Δ/ρα Κωνσταντινέσκου σημαντικό στέλεχος των Φιλελεύθερων. Λίγο πριν από τις 9 ο Πρωθυπουργός συνοδευόμενος από τον οικοδεσπότη και κάποιους πολιτικούς φίλους επιβιβάζονται στα υπηρεσιακά τους αυτοκίνητα με προορισμό το Σιδηροδρομικό σταθμό. 

Εις τον σταθμόν της Σινάϊας, ένας πολυάριθμος όμιλος εκδρομέων , φίλων του Κόμματος έκαμαν θερμάς εκδηλώσεις υπέρ του Πρωθυπουργού. Μόλις ο Ι. Δούκας , συνοδευόμενος υπό του Δ/ρος Κωνσταντινεσκου και άλλων διήλθε το χωλ του σταθμού και κατηυθύνθη προς το υπουργικόν βαγόνι, ηκούσθησαν αλλεπάλληλοι πυροβολισμοί. Το πλήθος κατελύφθη υπό πανικού , χωρίς να αντιληφθή περί τίνος πρόκειται. Ένας νεαρός έρριψε πέντε σφαίρας κατά του πρωθυπουργού , τον οποίον εκρατούσε από τον ώμο με το αριστερό χέρι. Δύο από τας σφαίρας, διεπέρασαν την κεφαλήν και ο πρωθυπουργός εσωριάσθη εις το έδαφος , ενώ ο δολοφόνος εξηκολούθησε να πυροβολή κατά των παρισταμένων , πληγώσας ελαφρώς τον Δρα Κωστινεσκου τον Γενικόν Γραμματεα του Πολιτικού Γραφείου κ.α .Επί πλέον δια να προκληθή σύγχυσις άλλοι δύο συνένοχοι έρριψαν πυροτεχνήματα τα οποία παρήγαγον καπνόν και φλόγα, μέσα εις την οποίαν προσεπάθησε να εξαφανισθή ο δολοφόνος. Ούτως κατεδιώχθη ανάμεσα εις τασε σιδηροδρομικάς γραμμάς από ένα μυστικόν αστυνόμον, τον οποίον επλήγωσε ακριβώς ελαφρώς εις το χέρι, την ώραν κατά την οποίαν τον συνελάμβανε. [3]

Στη πραγματικότητα ο Nicolae Constantinescu ο δολοφόνος με το μπράουνιγκ [4] στο χέρι δεν κάνει καμιά προσπάθεια να διαφύγει. Είναι ήρεμος, Διαβεβαιώνει πρόθυμος να εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν στη συγκεκριμένη πράξη. Ναι είναι μέλος της Σιδηράς φρουράς , ναι η απόπειρα είχε σχεδιαστεί από καιρό , θεωρεί το Πρωθυπουργό ένοχο για εγκλήματα κατά της χώρας και της Λεγεώνας, δεν μετανιώνει για τη πράξη του. Οι δύο σύντροφοι που τον βοήθησαν και οι οποίοι θα μπορούσαν να διαφύγουν μέσα στη σύγχυση παραμένουν στο πλευρό του. Αρνούνται ότι υπάρχουν άλλοι συνεργοί. Κρατούν έξω από κάθε ευθύνη την Οργάνωση και τον Αρχηγό[5]. Έχουν συναίσθηση της πράξης τους και είναι έτοιμοι να λογοδοτήσουν. 

Οι πρώτες ώρες της κράτησής του δολοφόνου και των συνενόχων του περνούν σε βαθιά απομόνωση σε κάποιες αίθουσες του σταθμού. Το έγκλημα έχει διαπραχθεί στη Σινάια η οποία βρίσκεται στη δικαιοδοσία της εισαγγελίας του Πλοεστίου και μέχρι να βγουν τα εντάλματα σύλληψης κανείς δεν πρέπει να τους μετακινήσει από εκεί................

Μέσα στη νύχτα ο τρόμος παίρνει καινούργιες διαστάσεις . Οι διωκτικές αρχές κινούνται σπασμωδικά η αναζήτηση του κρησφύγετου του Αρχηγού λαμβάνει διαστάσεις ανθρωποκυνηγητού. Οι ελπίδες τους επικεντρώνονται για μια ακόμη φορά πάνω στο σακατεμένο κορμί του Sterie Ciumetti[7], γραμματέα του Κοντρεάνου. Ο Sterie Ciumetti είχε συλληφθεί το βράδυ που η κυβέρνηση είχε θέσει εκτός νόμου τη Φρουρά. Αποφυλακίζεται στις 29  σε κακά χάλια. και ξανά συλλαμβάνεται λίγη ώρα αργότερα. Παρ' όλες τις πιέσεις και τα καινούρια βασανιστήρια που δέχεται αρνείται πεισματικά κάθε συνεργασία με τους βασανιστές του στα χέρια των οποίων αφήνει και τη τελευταία του πνοή.. 

OI NICADORI (Από Αριστερά :Nicolae Constantinescu, Nicolae Caranica, και Doru Belimace

Την επομένη οι εφημερίδες αναγράφουν στη πρώτη σελίδα το τραγικό γεγονός και σημειώνονται πράξεις αντεκδίκησης. .Ο Toader Toma. Ένας ράφτης που φέρεται να ανήκε στη διαλυμένη πλέον Λεγεώνα , δολοφονείται από αγνώστους στο Tecuci (Moldavia). Οι δύο μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδες Calendnrul και Cuvantul , που υποστηρίζουν τον αγώνα των Λεγεωναρίων διατάζονται να κλείσουν και οι διευθυντές τους , Nichifor Crainic και Καθηγητής Nae Ionescu, στέλνονται στις φυλακές Jilava 

Καινούργια έξαρση των πολιτικών δολοφονιών. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο Βασιλιάς αναθέτει προσωρινά τη προεδρία της κυβέρνησης στον αρχαιότερο των υπουργών, τον υπουργό παιδείας,  Constantin Angelescu. .......

Συγκαλείται αμέσως το υπουργικό συμβούλιο στη διάρκεια του οποίου αποφασίζονται μια σειρά από μέτρα και συντάσσεται μια προκήρυξη προς το λαό. 

Το διαπραχθέν έγκλημα πληροί οδύνης και αγανακτήσεως όλους τους Ρουμάνους και την συνείδησιν του πεπολιτισμένου κόσμου. Ο Ντούκα έπεσεν επί των επάλξεων του καθήκοντος ως ήρως , η δε μνήμη του θα παραμείνη ζώσα ως υπέρτατον παράδειγμα αυτοθυσίας και πατριωτισμού . Η ρουμανική συνείδησις επικρίνει την δολοφονίαν , αλλά ταυτοχρόνως, υψώνει τείχη αμύνης εναντίον εκείνων , οίτινες δια της τρομοκρατίας και του εγκλήματος επιδιώκουν την εξάλειψιν των ηγετών της Χώρας, την καταστροφήν του Κράτους και τον εξανεμισμόν των συνόρων,Η ρουμανική Κυβέρνησις απευθύνει έκκλησιν προς πάντας τους καλούς πολίτας , όπως την βοηθήσουν και βεβαιοί , ότι είνε αποφασισμένη ναι είνε εις θέσιν να εξασφαλίση την ηρεμίαν , την τάξιν , κατοχυρούσα το έργον της εθνικής ανασυγκροτήσεως. [8]

Στις 2 Ιανουαρίου κηδεύεται με τιμές ο δολοφονημένος Πρωθυπουργός . Στη νεκρόσιμη ακολουθία χοροστατεί ο Πατριάρχης Μύρων Κριστέας και επικήδειους εκφωνούν σημαίνουσες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής. 

Ο ρόλος του μεταβατικού Πρωθυπουργού Constantin Angelescu ολοκληρώνεται σε διάστημα 6 μόλις ημερών. 

Στις 5 Ιανουαρίου στις 1.30 το μεσημέρι ο Βασιλιάς δέχεται τον εντολοδόχο πρωθυπουργό Ταταρέσκου[9] εφοδιασμένο με τη καινούρια λίστα των υπουργών του. 

Στο μεταξύ ένα Βασιλικό διάταγμα μεταθέτει τη σύγκλιση της Βουλής για τις 31 Ιανουαρίου. 

Την ίδια ημέρα η αστυνομία συλλαμβάνει στο Βουκουρέστι ένα ακόμα άτομο το οποίο καταζητείται για τη δολοφονία του Ντούκα. Πρόκειται για το Στελέσκου, τέως βουλευτή της Φρουράς.[9]

Στη δίκη που θα ακολουθήσει κανένα καινούριο στοιχείο δεν πρόκειται να αποκαλυφθεί . Οι τρεις κατηγορούμενοι επιμένουν μέχρι τέλους  στη θέση, ότι η ενέργειά τους ήταν προϊόν δικής τους ελευθέρας επιλογής . Η δίκη ολοκληρώνεται  στις 5 Απριλίου 1934 με τη καταδίκη των Nicadori σε ισόβια και την απαλλαγή όλων των ηγετών του κινήματος από κάθε κατηγορία. 

Υποσημειώσεις:

[1]

[2]

[3]

[4] Η "Adevărul" κάνει λόγο για ρεβόλβερ Browning. Οι Λεγεωνάριοι   μόνο περιστασιακά έκαναν χρήση περιστρόφων (τύπου Colt). Συνήθως χρησιμοποιούσαν ημιαυτόματα πιστόλια, Beretta και Steyr . Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Constantinescuόμως, φαίνεται να χρησιμοποίησε περίστροφο revolver "St. Etienne" cal. 8mm
[5]
[6]
[7]
[8]Ακρόπολις  Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 1933

[9]

Επιστροφή

Σημείωμα περὶ τῆς “φιλοσοφίας” καὶ τῆς “ἑλληνικότητος” τῶν συστημικῶν Τενεκέδων…

  Die Wahrheit und das System schließen einander aus! »

Ἐξ ἀφορμῆς συνεντεύξεως τῆς Κατερίνας Παναγοπούλου, πρέσβειρας τῆς Ἑλλάδος εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Εὐρώπης διὰ τὸν Ἀθλητισμόν, τὴν Ἀνοχὴν καὶ τὸ “Εὖ ἀγωνίζεσθαι”. (http://e-volta.gr/archives/3084)

    Κατ᾿ ἀρχὴν λαμβάνουμε τὶς παπαγαλίστικες ἀνούσιες  συστημικὲς στερεοτυπίες τῆς σπουδαιοφανοῦς αὐτῆς κυρίας ἁπλῶς ὡς τυπικὸν δεῖγμα μιᾶς δίκην πανώλους διακεχυμένης ἐπενδύσεως τῆς κοινῆς βλακείας μὲ  μηντιακῶς ἀπαστράπτοντα πέπλα ἐπηρμένης δοκησισοφίας· ἁπλῶς ὡς τοιοῦτον τυπικὸν δεῖγμα, λοιπόν, καὶ ἔχει τὴν τιμὴν νὰ άνέρχεται εἰς τὸν ἱστότοπόν μας … ἂς μὴ παρερμηνευθῇ ἡ … ἀξιολόγησις τῆς συγκεκριμένης κυρίας ὑπὲρ μέτρον! 

Ἡ ἐν λόγῳ στερεότυπος κοινὴ βλακεία ἀποτελεῖ καὶ τὸ κύριον ὑποκατάστατον “παιδείας” τὸ ὁποῖον, ὁμοῦ μετὰ τῆς ἀποδομήσεως χαρακτήρων καὶ τῆς καλλιεργείας παντοειδοῦς κακοηθείας, σαθρότητος, κολακευμένου ἐκτεθραμμένου ψεύδους, σοφιστείας καὶ κενῆς φλυαρίας δηλητηριάζει καὶ ἐκτροχιάζει ἐσωτερικῶς τὴν νεολαίαν εἰς τὰ δημοκρατικὰ “σχολεῖα”, τὰ ὁποῖα οὕτω καὶ ἐντελῶς ἐκπληροῦν τὸν ῥόλον των ὡς ἄντρα Ἀντιπαιδείας καὶ Ἀποδομήσεως χαρακτήρων (https://www.youtube.com/watch?v=yPvkX7EJPko&ab_channel=CelticAngloPress%5BScotland%5D). Τῆς ὁποίας ἀποδομήσεως καὶ κακοηθείας οἱ πρωταθληταὶ βλέπομεν κατόπιν νὰ ἀναρριχῶνται εἰς τὰ ὕπατα ἀξιώματα τῆς δημοκρατικῆς Ἐκτροπῆς, ὡς πρόεδροι δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, ὑπουργοὶ “παιδείας” κ.ο.κ. 

Θὰ ἀντιπαρέλθωμεν ἐδῶ ταχέως ὅλην τὴν χιλιοτετριμμένην ἀμπελοφιλοσοφίαν της τοῦ τύπου “αγωνίζομαι, με όσες δυνάμεις διαθέτω, για να επαναφέρω στο προσκήνιο Αξίες διαχρονικές και οικουμενικές. Ιδεώδη, όπως το ιδεώδες της Ολυμπιακής Παιδείας, που μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο, στην αλληλοκατανόηση, μεταξύ, ανθρώπων και λαών και στη διάδοση «Πολιτισμού Ειρήνης», που τόσο έχουμε ανάγκη“· κάποιος πρέπει νὰ σφυρίξῃ στ᾿ αὐτὶ ὅλων αὐτῶν τῶν θορυβωδῶν τενεκέδων ὅτι τὰ ὀλυμπιακὰ ἰδεώδη ἦσαν καὶ εἶναι ἰδεώδη Πολέμου, τὰ δὲ ὀλυμπιακὰ ἀγωνίσματα (ἀρχῆθεν καθαρῶς πολεμικοῦ χαρακτῆρος)  ἐνετάσσοντο ὀργανικῶς εἰς ἱερὰς τελετουργίας διαχρονικῆς ἐθνοφυλετικῆς αὐτογνωσίας, ἐπιγνώσεως καὶ πολυμόρφου Ἀγῶνος, Πολέμου δηλαδή. Δὲν συνεδέοντο οὔτε μὲ “οἰκουμενικὲς ἀξίες” παραλελυμένης “ἀνθρωπιστικῆς” αὐτο-παραδόσεως καὶ ἑκουσίας ὑποταγῆς πρὸ τοῦ προελαύνοντος (καί … προσκαλουμένου!) εἰσβολέως, οὔτε μὲ συναισθηματικὰς φλυάρους εἰρηνιστικὰς ἀπεραντολογίας περὶ “παγκοσμίου εἰρήνης”, οὔτε βεβαίως καὶ μὲ μαιναδοφεμινιστικοῦ τύπου ἀναστροφὰς τῆς Κοσμικῆς Τάξεως… Ἐν σχέσει δὲ πρὸς τὴν Καλλιπάτειραν, διὰ τῆς ἐπικλήσεως τῆς ὁποίας ἡ ἐπιθετική της ἡμιμάθεια ἐπίσης φαίνεται νὰ διαπρέπῃ μεταξὺ ὁμοιοπαθῶν, θὰ ἀπογοητευθῇ ἂν μάθῃ ὅτι ἡ Καλλιπάτειρα καθόλου δὲν ἐνεφανίσθη διεκδικοῦσα ἀνατροπήν τινα τῆς Πατριαρχίας καὶ τοῦ Ἀνδρείου Πνεύματος ἤ τινα “ἴσην μοῖραν” διὰ λογαριασμὸν τῶν γυναικῶν, ὅπως δείχνει νὰ φαντάζεται: ἀπεναντίας, ἐζήτησε ὑπὸ τῶν Ἑλλανοδικῶν νὰ τῆς ἐπιτρέψουν τὴν εἴσοδον κατ᾿ ἐξαίρεσιν, ὡς εὐγενοῦς καὶ ἐξ οἰκογενείας μεγάλων ὀλυμπιονικῶν – καὶ ὡς μητρὸς ἀγωνιζομένου ἀθλητοῦ ποὺ διεκδικεῖ συνέχισιν τοῦ προγονικοῦ κλέους, ὅπως τόσον γλαφυρῶς καὶ ἀκριβῶς ἀπέδωσεν ὁ ποιητὴς Λορέντζος Μαβίλης εἰς τὸ γνωστόν του ποίημα:

Καλλιπάτειρα

«Ἀρχόντισσα Ροδίτισσα, πῶς μπῆκες;
Γυναῖκες διώχνει μιὰ συνήθεια ἀρχαία
ἐδῶθε.» «Ἔχω ἕνα ἀνίψι, τὸν Εὐκλέα,
τρία ἀδέρφια, γιό, πατέρα, Ὀλυμπιονίκες·

νὰ μὲ ἀφήσετε πρέπει, Ἑλλανοδίκες,
κι ἐγὼ νὰ καμαρώσω μὲς τὰ ὡραῖα
κορμιά, ποὺ γιὰ τὸ ἀγρίλι τοῦ Ἡρακλέα
παλεύουν, θαυμαστὲς ψυχὲς ἀντρίκειες.

Μὲ τὲς ἄλλες γυναῖκες δὲν εἶμ᾿ ὅμοια· 
στὸν αἰῶνα τὸ σόι μου θὰ φαντάζει
μὲ τῆς ἀντρειᾶς τ᾿ ἀμάραντα προνόμια·

μὲ μάλαμα γραμμένος τὸ δοξάζει
σὲ ἀστραφτερὸ κατεβατὸ μαρμάρου
ὕμνος χρυσός, τοῦ ἀθάνατου Πινδάρου.»

Η συνέχεια εδώ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ 21 Γ

Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ I.G.DUCA ΘΕΤΕΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ  ΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ  10 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΤΟΥ 1933. 

Αλέξανδρος Βάιντα Βοεβόντ 

Στις 9 Νοεμβρίου 1933 η εφημερίδα Adeverul[1] προδιαθέτει τους αναγνώστες για μια καινούρια κυβερνητική κρίση που ήδη βρίσκεται προ των πυλών.[2] Τέσσερις ημέρες αργότερα (13 Νοεμβρίου ) ο Πρωθυπουργός Αλέξανδρος Βάιντα Βοεβόντ (PNT) θέτει στη διάθεση του Βασιλιά τη παραίτησή της κυβέρνησής του. Η παραίτηση γίνεται αμέσως αποδεκτή αλλά, όπως συνηθίζεται σε παρόμοιες περιπτώσεις , ο Βασιλιάς ζητά από τον υπό παραίτηση Πρωθυπουργό του να παραμείνει στη θέση του μέχρι την ορκωμοσία της καινούριας Κυβέρνησης. Ο Βασιλιάς έχει ήδη κάνει τις επιλογές του. Ασφαλώς, δεν έχει τη παραμικρή διάθεση να στηρίξει περισσότερο τη κυβέρνηση των Αγροτικών, που ήδη κουβαλά στις πλάτες της 4 χρόνια σκανδάλων , εσωτερικών συγκρούσεων και επιπλέον, έχει αποδείξει  την ανικανότητά της να διασφαλίσει την εσωτερική τάξη και ασφάλεια της χώρας . Η επιστροφή των Φιλελευθέρων μοιάζει με λύση ανάγκης, παρά το γεγονός, ότι οι σχέσεις του Βασιλιά με το I.G. Duca δεν είναι από τις καλύτερες[3]. Την επομένη ο I.G. Duca (PNL) ορκίζεται Πρωθυπουργός. Στη πράξη η καινούρια κυβέρνησή είναι μια προσωρινή μεταβατική κυβέρνηση μια που η πρώτη βασική της δέσμευση είναι να διεξάγει καινούριες Εθνικές εκλογές μέσα σε ένα κλίμα τάξης και ασφάλειας. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και το θέμα των εκλογών συζητείται διεξοδικά στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο και επιλέγονται οι ημερομηνίες: 20 Δεκεμβρίου οι εκλογές για τη Βουλή, 22,28 και 29 Δεκεμβρίου 1933 oi εκλογές για τη Γερουσία . Ανάμεσα στις άλλες δεσμεύσεις της η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει ένα ήρεμο, δίχως εντάσεις πολιτικό κλίμα .Για το Duca η βασική αιτία του κακού αντιπροσωπεύεται  από τη Σιδηρά Φρουρά , την οποία ,ανάμεσα στα άλλα, θεωρεί πέμπτη φάλαγγα της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας στη Ρουμανία [4] . Από την εποχή της δολοφονίας του Μάντσου [5] στο Ιάσιο , δεν είχε πάψει ποτέ να αντιμετωπίζει το Κοντρεάνου και την ομάδα των φανατικών εξτρεμιστών του  σαν μια κοινή εγκληματική οργάνωση η οποία μόνο κοινωνικές αναστατώσεις και πολιτικό χάος προκαλεί. Κατά την άποψή του η Ρουμανία οφείλει να απαλλαγεί από τα πολιτικά της άκρα όσο είναι ακόμα καιρός....... Στην Αυστρία ο Dollfuss έχει κάνει ήδη την αρχή βγάζοντας, δίχως πολλές διατυπώσεις , εκτός νόμου, τους κομμουνιστές πρώτα (26 Μαΐου 1933) και τους Εθνικοσοσιαλιστές, αμέσως μετά.(19 Ιουνίου 1933) 

Με τις πολιτικές εκλογές μια ανάσα απόσταση, και το κίνδυνο τα εκλογικά ποσοστά της Σιδηράς Φρουράς να εκτιναχθούν στα ύψη , ο αποκλεισμός του Κόμματος του Κοντρεάνου από τις εκλογές δεν είναι αρκετός. Χρειάζεται να επιλεγεί και η σωστή στιγμή, ώστε να αποτραπεί η επανίδρυσή του με άλλη προφανώς ονομασία και καταστατικό.....  Με σαφείς οδηγίες το Υπουργείο Εσωτερικών, αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. 

 Στις 20 Νοεμβρίου με τη θυροκόλληση του διατάγματος διάλυσης της Βουλής και με τον προεκλογικό πυρετό να συνεπαίρνει τα πλήθη η κυβέρνηση έχει ένα ευρύ ορίζοντα φανερής και υπόγειας δράσης σε ένα πρωτοφανές  κυνήγι μαγισσών. 

Αν για το Ντούκα η Σιδηρά Φρουρά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εγκληματική οργάνωση, που πρέπει να διαλυθεί το συντομότερο, για τους Λεγεωνάριους, ο Δούκας και οι όμοιοί του δεν είναι τίποτα λιγότερο από πράκτορες των Γάλλων και υπηρέτες του ιουδιομασωνικού μεγάλου κεφαλαίου. Κατά την άποψή τους Φιλελευθεροι και αγροτικοί είναι το ίδιο πράγμα με κοινά συμφέροντα και κοινά αφεντικά.. Το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο με την εταιρία Σκόντα που έσκασε στα χέρια της Κυβέρνησης Μανίου .(Μάρτιος 33) και στοίχισε τη πτώση της, είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχαστεί......[5]

I.G. Duca

Ο "υπερβολικός ζήλος" της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το ταραγμένο προεκλογικό κλίμα. Η δράση φέρνει την αντίδραση και στις 22 Νοεμβρίου 1933 το πρώτο θύμα της αστυνομίας ονομάζεται Virgil Teodorescu . Νεαρός φοιτητής , πυροβολείται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στη Constanta (Dobroudja) από άνδρες της στρατοχωροφυλακής.[6] Στις 28 Νοεμβρίου 1933, στο Ιάσιο (Μολδαυία). πέφτει νεκρός ένας άλλος νεαρός λεγεωνάριος, ο Nita Constantin, οδηγός στο επάγγελμα [7] . Ο Κοντρεάνου αισθάνεται ότι τώρα με τη καινούρια Κυβέρνηση του Duca, τα πράγματα μεθοδεύονται βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου. Ασφαλώς δεν πιστεύει ότι μια απλή κυβερνητική απόφαση μπορεί να διαλύσει ένα πολιτικό κόμμα σε πλήρη μάλιστα προεκλογική περίοδο, αλλά δεν αποκλείει τυχόν υπόγειες μεθοδεύσεις και προκλήσεις  με σκοπό τη δημιουργία τετελεσμένων  γεγονότων. Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση ο Κοντρεάνου κάνει έκκληση στα στελέχη και τους βαθμοφόρους για ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Οι εν θερμώ αντιδράσεις στις προκλήσεις πρέπει να αποφεύγονται και οι πιο έμπειροι λεγεωνάριοι οφείλουν να καθοδηγούν και να συμβουλεύουν τους νεότερους. Στις 4 Δεκεμβρίου σε μια προσπάθεια να δημοσιοποιήσει τον φανερό και κρυφό πόλεμο που δέχεται η Φρουρά στέλνει στις εφημερίδες ένα μνημόνιο μέσα από το οποίο καταγγέλλει σε έντονο ύφος τη φιλελεύθερη Κυβέρνηση που συστηματικά παραβιάζει το Σύνταγμα και κάθε έννοια δικαίου. Κατηγορεί ονομαστικά μέλη της Κυβέρνησης με επικεφαλής τον ίδιο τον Πρωθυπουργό σαν δολοφόνους και βασανιστές των Λεγεωνάριων: Ακολουθούν ονόματα όπως εκείνα των Nicoale Titulescu, Victor Iamandi,  Victor Antonescu, Valer Roman,  Dumitrescu (Διοικητή της Αστυνομίας), Eugen Critescu (Διευθυντή Ασφαλείας).

Ο χορός του θανάτου συνεχίζεται. Στις 9 Δεκεμβρίου ο αγρότης Nicolae Balaianu [10], δολοφονείται στην περιοχή της Vlasca (Wallachia). Σε κάποια συζήτηση είχε τολμήσει να πάρει θέση υπέρ της Λεγεώνας.... 

Λίγες ώρες αργότερα τη νύχτα της 9 προς 10 Δεκεμβρίου 1933, στη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου ο I.G. Duca φέρνει σαν θέμα συζήτησης την ανάγκη διάλυσης της Σιδηράς Φρουράς . Η δικαιολογία δύσκολα πιστευτή.

"prin programul și prin acțiunea sa din ultimul timp, această grupare urmarește, pe de o parte, schimbarea pe cale revolutionară a ordinei legale în stat și pe de altă parte întronarea unui regim social și politic contrar celui statornicit atât prin Constituție, cât și prin tratatele de pace!", [11]

Το θέμα , αν και αναμενόμενο εν τούτοις αιφνιδιάζει . Το κλίμα ηλεκτρίζεται και καταγράφονται σημαντικές αντιρρήσεις υπουργών . Εκτιμούν ότι πρόκειται για μια πράξη παντελώς παράνομη και εκφράζουν φόβους ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν θα είναι ασφαλώς περισσότερα και πολυπλοκότερα από αυτά που ήδη υπάρχουν. Ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να ηρεμήσει τα πράγματα ,ζητά να μπει το θέμα σε ψηφοφορία και δηλώνει, έχοντας προφανώς κάνει τους υπολογισμούς του , ότι αυτός, θα καταψηφίσει την ίδια του την πρόταση. Η έκβαση του αποτελέσματος, που μέχρι το τέλος παραμένει αμφίρροπο, καθορίζεται από το ψήφο του Τιτουλέσκου.[12] 

Έτσι με διαφορά ενός και μόνου ψήφου, δεν θριαμβεύει μόνο η θέληση του Πρωθυπουργού αλλά σώζονται και τα προσχήματα . 

Η κυβερνητική απόφαση περί διαλύσεως της Σιδηράς Φρουράς, συντάσσεται βιαστικά , υπογράφεται και στέλνεται για δημοσίευση στην εφημερίδα της Κυβέρνησης.

„Români, 

Consiliul de Miniştri în şedinţa sa din 9 decembrie 1933 

[...] În virtutea art. 107, ultim aliniat din Constituţie şi a art. 2 al legii din 23 decembrie 1925, hotărăşte: 

Art. I. Gruparea „Arhanghelului Mihail” astăzi „Garda de Fier” este şi rămâne dizolvată. 

Art. II. Localurile de întrunire ale membrilor acestor grupări vor fi închise, iar arhivele şi orice corespondenţă vor fi ridicate de autorităţile respective, oriunde s-ar găsi. 

[...] Art. IV. Toate listele de candidaturi depuse pe baza legii electorale în vederea alegerilor legislative care încep la 20 decembrie 1933 în numele şi cu semnul grupării „Garda de Fier” sunt nule şi neavenite. 

D-nii miniştri de interne şi de justiţie sunt însărcinaţi cu aducerea la îndeplinire a acestui jurnal” 

(Jurnalul Consiliului de Miniştri din 9 decembrie 1933 privind dizolvarea Gărzii de Fier în „Monitorul Oficial” din 9 decembrie 1933) [13] 

Το κακό νέο κάνει το γύρο της χώρας πριν ακόμη ξημερώσει. Όπως είναι αναμενόμενο, από τη μια στιγμή στην άλλη ξεσπούν ταραχές που μοιάζουν ανεξέλεγκτες. Οι λεγεωνάριοι ξεχύνονται σε δρόμους και σε πλατείες για να καταγγείλουν τη παρανομία και συγκρούονται αναπόφευκτα με τις δυνάμεις της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής. Ανάμεσά τους ένας νέος που ακούει στο όνομα Nicolae Constantinescu, φοιτητής της Εμπορικής Ακαδημίας και παλιός γνώριμος των δυνάμεων καταστολής για τη μαχητική του δράση. 

Εκτελώντας άνωθεν διαταγές, η αστυνομία και η στρατοχωροφυλακή δεν περιορίζουν τη δράση τους στη "διασφάλιση ¨της τάξης αλλά εισβάλουν στα Κεντρικά και περιφερειακά γραφεία του Κόμματος, προχωρούν σε κατασχέσεις των αρχείων, με την ελπίδα ότι κρύβουν τα μυστικά μιας εγκληματικής οργάνωσης, ψάχνουν για όπλα σε σπίτια μελών, προχωρούν σε συλλήψεις . Στη διάρκεια των ανακρίσεων πολλοί λεγεωνάριοι κακοποιούνται με βαναυσότητα.

Τώρα οι Φιλελεύθεροι δεν μένουν στα τυπικά. Το ξέφρενο κύμα συλλήψεων δεν φαίνεται να έχει τέλος : Αρκετές χιλιάδες άτομα ,δίχως συγκεκριμένες κατηγορίες να τους βαρύνουν και ανάμεσά τους το σύνολο σχεδόν του επιτελείου της Φρουράς οδηγούνται στις διάφορες φυλακές της χώρας. 300 αρρωσταίνουν από τις άθλιες συνθήκες ,16 πεθαίνουν . 3 λεγεωνάριοι θάβονται ζωντανοί . Όμως παρ όλες τις προσπάθειές τους να εντοπίσουν και να συλλάβουν τον Κοντρεάνου τελικά δεν τα καταφέρνουν . 

Όπως γράφει ο Σίμα στην ιστορία του:

Ολόκληρος ο Κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε γα τη σύλληψη του του Αρχηγού. Σε ολόκληρη τη χώρα , πάνω κάτω.Στα βουνά, τα μοναστήρια, τις πλέον απόμακρες περιοχές , η αστυνομία έκανε την εμφάνισή της , απειλώντας και τρομοκρατώντας το κόσμο. Ο αρχηγός δεν βρισκόταν πουθενά. [15] 

Αφοσιωμένοι σύντροφοι δημιουργούν γύρω του μια ζώνη ασφαλείας, [16] και τα ινία της ηγεσίας αναλαμβάνει προσωρινά ο Στρατηγός Καντακουζινός [17]. Μια καινούρια ελπίδα γεννιέται εκείνες τις ημέρες που εξελίσσεται σε φανατική πίστη. Όσο ο Αρχηγός παραμένει ελεύθερος και είναι σε θέση να καθοδηγεί τα βήματά τους, η Φρουρά θα αντέξει ακόμη και στα σκληρότερα κτυπήματα και τελικά θα νικήσει. 

Από κάθε σημείο της χώρας οι ειδήσεις είναι απογοητευτικές.Παντού η τρομοκρατία φαντάζει απόλυτη. Από την περιοχή της Δοβρουτσά ( Dobroudja) φτάνει μια ακόμα είδηση που αφορά τη δολοφονία του αγωνιστή, Gheorghe Bujgoli.

Εκτός εαυτού για τα όσα βλέπει να συμβαίνουν γύρω του ο Καντακουζινός Γκρανιτσέρουλ , απευθύνεται με επιστολή του στον ίδιο το Πρωθυπουργό και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις, τον απειλεί ανοικτά. 

-Εγώ ο στρατηγός Καντακουζηνός σε ειδοποιώ ότι θα σε σκοτώσω σαν το σκυλί.[18]
................................................................ 

Δίχως άλλες εκπλήξεις οι εκλογές λαμβάνουν χώρα τη προγραμματισμένη ημερομηνία κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας . Για τρίτη φορά , μέσα σε τρία χρόνια, οι Ρουμάνοι καλούνται να εκλέξουν κυβέρνηση.[22]

Στις εκλογές του περασμένου χρόνου οι Φιλελεύθεροι του PNL είχαν κερδίσει το 14% της εκλογικής πίτας (407.023 ψήφους) που αντιστοιχούσε σε 14 Βουλευτές και 1 Γερουσιαστή. Σε διάστημα ενάμισι χρόνου, κατά ένα τρόπο παράδοξο, αν όχι ύποπτο, τα ποσοστά τους εκτινάσσονται στα ύψη . Εξασφαλίζουν το 52% ,που αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από 1,500.000 ψηφοφόρους στέλνοντας 300 εκπροσώπους τους στη Βουλή, και 105 στη Γερουσία. 
Στις  23 Δεκεμβρίου 1933 ενώ  οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών της γερουσίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, βγαίνει  στην κυκλοφορία το 24^ο τεύχος του περιοδικού "axa" (Άξων), μέσα από το οποίο διανοούμενοι και συγγραφείς σχολιάζουν και κρίνουν τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου τη Garzii de Fier. Το περιοδικό, λόγω των τελευταίων εξελίξεων, κυκλοφορεί παράνομα από χέρι σε χέρι . Επειδή όμως αργά ή γρήγορα κάποιο αντίτυπο θα πέσει στα χέρια της αστυνομίας, και επειδή δεν πρέπει να ταλαιπωρηθούν άδικα ανύποπτοι συναγωνιστές, τρεις Λεγεωνάριοι αναλαμβάνουν επώνυμα την ευθύνη "σύμφωνα με το νόμο". Πρόκειται για τους Ion Belgea, Fanica Anastasescu και  Nicolae Andries. 
Στις 24 Δεκεμβρίου η εφημερίδα  « Cuvântul », προκαλεί τη τύχη της δημοσιεύοντας ένα μνημόνιο το οποίο υπογράφουν  39 φυλακισμένοι λεγεωνάριοι της Jilava, που εδώ και τρεις ημέρες  κάνουν απεργία πείνας .

Έκπληξη αποτελεί ένα άρθρο του ίδιου του Κοντρεάνου : 

"Ποιος ευθύνεται δια το χυθέν αίμα και δια όλες τις προσβολές και τα μαρτύρια; Οι ξένοι τραπεζίτες; Όχι. Ευθύνεται ο Δούκας, μαζί με τους άλλους που ξεπουλήσαν τις ζωές μας όπως Ν.Τιτουλέσκου , Β Ιαμαντή (υφυπουργός των Εσωτερικών..........[ 23] 

Την ίδια ημέρα η Κυβέρνηση σε μια  προσπάθεια να εκτονώσει την ένταση και να καθησυχάσει τη κοινή γνώμη που έχει αρχίσει να δυσφορεί έντονα προχωρεί σε μια πράξη αντιπερισπασμού. Εν όψει των Χριστουγέννων προχωρεί σε ομαδικές αποφυλακίσεις λεγεωνάριων [24] .Ανάμεσα σε αυτούς που αποφυλακίζονται είναι και ο Nicolae Constantinescu που είχε συλληφθεί για τελευταία φορά τη νύχτα της 9ης προς 10η Δεκεμβρίου . 

H οργανωμένη μεθόδευση του αποκλεισμού της Φρουράς από τις εκλογές με πρόσχημα τον εγκληματικό της χαρακτήρα είναι η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Οι ακραίες φωνές στις τάξεις των Λεγεωνάριων δεν έλειψαν ποτέ. Τώρα όμως δυναμώνουν. Όλοι δακτυλοδείχνουν το Ντούκα σαν το μεγαλύτερο διώκτη των Λεγεωνάριων . Πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν την άποψη ότι ο Ντούκα πρέπει να πληρώσει για τα εγκλήματά του. Από αυτούς κάποιοι ζητούν ανοικτά ή εύχονται το θάνατό του. 

Φυσικά η δολοφονία ενός υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους πολύ περισσότερο ενός πρωθυπουργού δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Για το νεαρό Κωνσταντινέσκου[25] όμως , η ιδέα της εκδίκησης έχει ωριμάσει μέσα στο κελί της φυλακής [26]. Δεν έχει τη  παραμικρή ιδέα για το χρόνο και το τόπο που θα επιχειρήσει τη δολοφονία του Πρωθυπουργού και πιθανότατα να βλέπει  σαν θείο σημάδι την ανεπάντεχη αποφυλάκισή του παραμονές των Χριστουγέννων. Το πρώτο πράγμα που σπεύδει να κάνει είναι να βρει ένα περίστροφο. Γνωστοποιεί τις προθέσεις του σε δύο συντρόφους της απόλυτης εμπιστοσύνης του τους Ion Caranica και Doru Belimace δύο νέους που έχουν έλθει πρόσφατα στη χώρα από την Ελλάδα οι οποίοι δέχονται με ενθουσιασμό  να συμπράξουν μαζί του. Το όπλο τελικά βρίσκεται εύκολα. Απομένει τώρα να βρεθεί και η κατάλληλη στιγμή. Παρά τα μέτρα ασφαλείας, κάποια μισόλογα διαρρέουν και κινούν υποψίες.  Από κάποιο χαφιέ , στο στενό συγγενικό περιβάλλον , ενός των συνωμοτών[27] , τα σχέδια φτάνουν μέχρι το γραφείο  του Αρχηγού της Αστυνομίας (şeful  poliţiei) Gabriel Marinescu. Σίγουρος ότι μια παρόμοια πληροφορία αξίζει χρυσάφι  ο Marinescu σπεύδει να ενημερώσει τον ίδιο το Βασιλιά. Ο Κάρολος  ενεργεί με περίσκεψη. Ο  Ντούκα είναι βέβαια ,  ο απόλυτος θριαμβευτής των εκλογών αλλά η επιτυχία του αυτή  τον καθιστά άβολο "συνέταιρο"  στα πλαίσια της  σχεδιαζόμενης κυβέρνηση εθνικής ανάγκης .  Συμβουλεύει ψύχραιμα το Μαρινέσκου 

" Ține nota la birou și n-o transmite mai departe”. [28]

Στις 28η Δεκεμβρίου του 1933 οι πρωινές εφημερίδες της Πρωτεύουσας δημοσιεύουν την είδηση   σύμφωνα με την οποία, την επομένη, ο βασιλιάς πρόκειται να δεχθεί σε συνεργασία  το Πρωθυπουργό του στη Sinaia.[29]

Υποσημειώσεις Κεφαλαίου

[  1] Αλήθεια.

[  2]

[  3] Μετά την επιστροφή του Καρόλου,  ο Ντούκα είχε εκτεθεί με δημόσιες δηλώσεις  σε βάρος του  νέου Μονάρχη τον οποίο απεκάλεσε τυχοδιώκτη,  

[  4]

[  5]

[  6]

[  7]

[  8]

[  9]

[10]

[11]"που με το πρόγραμμα και τη δράση του ,το τελευταίο καιρό , η ομάδα αυτή είχε σαν σκοπό , από τη μια πλευρά , την ανατροπή της νόμιμης τάξης του Κράτους με επαναστατικό τρόπο, και από την άλλη,  την εγκαθίδρυση ενός πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος σε αντίθεση με τα όσα καθορίζονται από το Σύνταγμα και από τις Συνθήκες της ειρήνης."

[12]

[13]

[14]

[15] Horia Sima: Istoria Miscarii Legionare.

[16] Σχετικά με το κρησφύγετο του Κοντρεάνου εκείνες τις δραματικές ημέρες έχει αναπτυχθεί μια  έντονη παραφιλολογία που διαρκεί μέχρι τις ημέρες μας.

[17]

[18] Εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ  ΤΕΤΆΡΤΗ 31/34

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]Ο Nicolae Constantinescu, 26 χρόνων από το Γαλάτσι, ήταν απόφοιτος της  Ανωτάτης εμπορικής ακαδημίας και  τέως υπάλληλος της Εταιρείας Τραμ του Βουκουρεστίου .Υπήρξε υποψήφιος Βουλευτής με τη Σιδηρά φρουρά στο Φαγκαράς  της Τρανσυλβανίας, πριν η Κυβέρνηση ματαιώσει την υποψηφιότητά του και πριν διαλύσει τη Σιδηρά Φρουρά.  Συνελήφθη από την αστυνομία τη νύχτα που η Κυβέρνηση Ντούκα διέλυσε τη Φρουρά και φυλακίστηκε για δύο εβδομάδες δίχως να του απαγγελθεί κατηγορία και δίχως να δικαστεί. 

[26] Gândul de a atenta la viaţa lui Duca se născuse în mintea lui Nicolae Constantinescu, în timpul în care se afla în închisoarea Făgăraş.( Horia Sima: Istoria Miscarii Legionare.) 

[27]

[28]

[29]

Επιστροφή