Ολόκληρη η κοινωνική ιστορία των ανθρώπων [1] είναι γεμάτη από αγώνες, που θεμελιώνονται πάνω σε δύο μεγάλες αρχές, που τείνουν να επικρατήσουν , η μία σε βάρος της άλλης ' στην αρχή της εξουσίας και στην αρχή της ελευθερίας.
Η εξουσία προσπάθησε να επεκταθεί σε βάρος της ελευθερίας και αυτή με τη σειρά της προσπάθησε να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αρχή της εξουσίας. Αντιπαρατιθέμενες , το μόνο που τελικά καταφέρνουν είναι να συγκρουσθούν.
Κάθε προσπάθεια προσανατολισμού ενός κινήματος προς τη κατεύθυνση της μιας ή της άλλης αρχής, σημαίνει τη διαιώνιση της παλιάς τακτικής των ταραχών και των κοινωνικών πολέμων' σημαίνει διαιώνιση από τη μία πλευρά, της τακτικής της τυραννίας , της καταπίεσης και της αδικίας, και από την άλλη, διαιώνιση της τακτικής των αιματηρών εξεγέρσεων και της διαρκούς συγκρούσεως.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όλων των λεγεωνάριων και ιδιαίτερα των νεοτέρων, ώστε, από παρεξήγηση, να μην αποκλίνουν από τη γραμμή του Κινήματος.
Έχω παρατηρήσει σε πολλές περιπτώσεις, ότι μόλις ένας λεγεωνάριος αποκτήσει ένα αξίωμα επενδύει όλη του την ύπαρξη με τη δοθείσα '' εξουσία », και αποδεσμεύεται από όλα όσα τον συνέδεαν μέχρι τότε, με τους συντρόφους , νοιώθοντας την ανάγκη να " επιβληθεί " με χρήση μάλιστα αυταρχικής μεθοδολογίας.
Το κίνημα των λεγεωνάριων δεν βασίζεται αποκλειστικά, ούτε στην αρχή της εξουσίας ούτε σε εκείνη της ελευθερίας. Θεμελιώνεται πάνω στην αρχή της αγάπης, στην οποία έχουν τις ρίζες τους, τόσο η ελευθερία όσο και η εξουσία.
Η αγάπη αντιπροσωπεύει τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο αρχών, της εξουσίας και της ελευθερίας. Η αγάπη βρίσκεται στη μέση και πάνω από αυτές , συλλέγοντας ότι καλύτερο και οι δύο διαθέτουν, εξαλείφοντας παράλληλα τις μεταξύ τους αντιπαλότητες.
Η αγάπη δεν μπορεί να δημιουργήσει ούτε τυραννία ούτε καταπίεση ούτε αδικία, ούτε αιματηρή εξέγερση ούτε εμφύλιο πόλεμο. Ποτέ δεν μπορεί να σημαίνει σύγκρουση. Υπάρχει όμως μια υποκριτική αντίληψη της αρχής της αγάπης, που ασκείται από τυράννους και Εβραίους, οι οποίοι συνεχώς και και με τρόπο συστηματικό επικαλούνται το αίσθημα της αγάπης των άλλων, ώστε να μπορούν να μισούν και να καταπιέζουν ανενόχλητοι.
Πραγματική αγάπη σημαίνει ειρήνη στις ψυχές, στην κοινωνία και στον κόσμο.
Η ειρήνη δεν εμφανίζεται πλέον σαν μια ταπεινή έκφραση μιας μηχανικής και ψυχρής ισορροπίας μεταξύ των δύο αρχών : εξουσία και ελευθερία - καταδικασμένων σε αιώνιο πόλεμο , δηλαδή σε αδυναμία εξισορρόπησης.
Την ειρήνη δεν θα τη φέρει η δικαιοσύνη αλλά μόνο η καλοσύνη και η αγάπη, γιατί η δικαιοσύνη είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοσθεί με τρόπο απόλυτο και αν ακόμη βρισκόταν ένας μηχανισμός που θα εξασφάλιζε τη τέλεια εφαρμογή της, ο άνθρωπος ατελής όπως είναι, σε αδυναμία να τη κατανοήσει και να την εκτιμήσει , θα παρέμενε ένας αιώνιος ανικανοποίητος.
Το κίνημα των λεγεωνάριων δεν βασίζεται αποκλειστικά, ούτε στην αρχή της εξουσίας ούτε σε εκείνη της ελευθερίας. Θεμελιώνεται πάνω στην αρχή της αγάπης, στην οποία έχουν τις ρίζες τους, τόσο η ελευθερία όσο και η εξουσία.
Η αγάπη αντιπροσωπεύει τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο αρχών, της εξουσίας και της ελευθερίας. Η αγάπη βρίσκεται στη μέση και πάνω από αυτές , συλλέγοντας ότι καλύτερο και οι δύο διαθέτουν, εξαλείφοντας παράλληλα τις μεταξύ τους αντιπαλότητες.
Η αγάπη δεν μπορεί να δημιουργήσει ούτε τυραννία ούτε καταπίεση ούτε αδικία, ούτε αιματηρή εξέγερση ούτε εμφύλιο πόλεμο. Ποτέ δεν μπορεί να σημαίνει σύγκρουση. Υπάρχει όμως μια υποκριτική αντίληψη της αρχής της αγάπης, που ασκείται από τυράννους και Εβραίους, οι οποίοι συνεχώς και και με τρόπο συστηματικό επικαλούνται το αίσθημα της αγάπης των άλλων, ώστε να μπορούν να μισούν και να καταπιέζουν ανενόχλητοι.
Πραγματική αγάπη σημαίνει ειρήνη στις ψυχές, στην κοινωνία και στον κόσμο.
Η ειρήνη δεν εμφανίζεται πλέον σαν μια ταπεινή έκφραση μιας μηχανικής και ψυχρής ισορροπίας μεταξύ των δύο αρχών : εξουσία και ελευθερία - καταδικασμένων σε αιώνιο πόλεμο , δηλαδή σε αδυναμία εξισορρόπησης.
Την ειρήνη δεν θα τη φέρει η δικαιοσύνη αλλά μόνο η καλοσύνη και η αγάπη, γιατί η δικαιοσύνη είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοσθεί με τρόπο απόλυτο και αν ακόμη βρισκόταν ένας μηχανισμός που θα εξασφάλιζε τη τέλεια εφαρμογή της, ο άνθρωπος ατελής όπως είναι, σε αδυναμία να τη κατανοήσει και να την εκτιμήσει , θα παρέμενε ένας αιώνιος ανικανοποίητος.
Η αγάπη είναι το κλειδί της ειρήνη που ο Σωτήρας έδωσε σε όλα τα γένη του κόσμου. Και αυτά, ύστερα από τα σφάλματα τους.εξετάζοντας και δοκιμάζοντας τα πάντα , οφείλουν στο τέλος να παραδεχθούν ότι πέρα από την αγάπη που ο θεός έσπειρε στις ψυχές των ανθρώπων, με τη μορφή σύνθεσης όλων των ανθρώπινων αρετών, με τη μεσολάβηση του ίδιου του Σωτήρα Ιησού Χριστού τον οποίο τοποθέτησε υπεράνω κάθε αρετής , δεν υπάρχει τίποτα άλλο σε θέση να μας προσφέρει ηρεμία και ειρήνη.
Όλες οι άλλες αρετές έχουν τη ρίζα τους στην αγάπη: η πίστη και η εργασία, η τάξη και η πειθαρχία.
Με τι τρόπο υπέροχο και σοφό μιλάει ο Απόστολος Παύλος!
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. (Προς Κορινθίους Ι, 13, 1-8).
Αυτή είναι η αφετηρία του κινήματός μας. Δεν ξέρω πως μπορώ να σας παρακινήσω περισσότερο ,να καλλιεργήσετε την αγάπη, εσείς που δίνετε και εσείς που λαμβάνετε διαταγές. Κάτι τέτοιο όμως θα δώσει απίστευτες και άπειρες δυνατότητες στον αγώνα για την επίλυση όλων των δύσκολων ζητημάτων που προκύπτουν.
Η πειθαρχία είναι ένα δικό μας όριο, τόσο για να προσαρμοζόμαστε στους ηθικούς κανόνες της ζωής, όσο και για να είμαστε συνεπείς με τη θέληση του αρχηγού.
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. (Προς Κορινθίους Ι, 13, 1-8).
Αυτή είναι η αφετηρία του κινήματός μας. Δεν ξέρω πως μπορώ να σας παρακινήσω περισσότερο ,να καλλιεργήσετε την αγάπη, εσείς που δίνετε και εσείς που λαμβάνετε διαταγές. Κάτι τέτοιο όμως θα δώσει απίστευτες και άπειρες δυνατότητες στον αγώνα για την επίλυση όλων των δύσκολων ζητημάτων που προκύπτουν.
Η πειθαρχία είναι ένα δικό μας όριο, τόσο για να προσαρμοζόμαστε στους ηθικούς κανόνες της ζωής, όσο και για να είμαστε συνεπείς με τη θέληση του αρχηγού.
Όπου δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει λεγεωναριακή ζωή. Παρατηρείστε μια στιγμή αυτή τη λεγεωναριακή ζωή, και κατανοήσετε εκείνο που μας συνδέει όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, γέρους και νέους.
Η αγάπη όμως δεν απαλλάσσει κανένα από την υποχρέωση να είναι πειθαρχημένος όπως με τον ίδιο τρόπο δεν απαλλάσσει κανένα από την υποχρέωση να εργάζεται ή να είναι συνεπής.
Στην πρώτη περίπτωση την εφαρμόζουμε για να σκαρφαλώσουμε στις κορυφές της ζωής, στη δεύτερη περίπτωση για να συμβάλουμε στην επιτυχία στον αγώνα: με τη φύση ή εναντίον των εχθρών.
Μπορεί να υπάρχουν εκατό άνδρες που να αγαπούν ο ένας τον άλλο με αγάπη αδελφική . Αλλά όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν ένα θέμα από κοινού, είναι πιθανό ότι ο καθένας έχει διαφορετική γνώμη. Εκατό διαφορετικές απόψεις δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσουν, η αγάπη από μόνη της δεν μπορεί να τους καταστήσει νικητές. Είναι απαραίτητη η πειθαρχία Για να υπάρξει νίκη , απαραίτητη προϋπόθεση είναι ότι ο καθένας θα υιοθετήσει μια μόνο άποψη, εκείνη του εμπειρότερου όλων, του αρχηγού.
Η πειθαρχία είναι η εγγύηση της νίκης, γιατί εξασφαλίζει την ενότητα της προσπάθειας.
Υπάρχουν δυσκολίες που μόνο ένα ολόκληρο γένος ενωμένο, υπάκουο κάτω από κοινή διοίκηση , μπορεί να νικήσει. Ποιος μπορεί να είναι τόσο ηλίθιος που σε μία παρόμοια περίπτωση θα αρνηθεί να συμμετάσχει στη κοινή προσπάθεια, ισχυριζόμενος, ότι η πειθαρχία θα υποβίβαζε τη προσωπικότητά του!
Σε παρόμοιες περιπτώσεις, όταν το γένος απειλείται και όταν η φύση των πραγμάτων μας αναγκάζει να υποστούμε πληγές , να χάσουμε τη ζωή και την οικογένεια , να θέσουμε σε κίνδυνο το μέλλον των παιδιών, να παραιτηθούμε από οτιδήποτε υπάρχει πάνω στη γη προκειμένου να το σώσουμε , είναι τουλάχιστον γελοίο να μιλάμε για «υποβιβασμό της προσωπικότητας».
Η πειθαρχία δε μας υποβιβάζει γιατί αυτή η ίδια μας καθιστά νικητές. Και αν οι νίκες κατακτώνται μόνο με τη θυσία , η πειθαρχία είναι η πιο μικρή από όλες τις θυσίες που ένας άνθρωπος μπορεί να υποστεί για τη νίκη του γένους του.
Αν η πειθαρχία είναι μια πράξη αυταπάρνησης , μια θυσία , που δεν μειώνει κανένα , γιατί κάθε θυσία εξυψώνει , δεν υποβιβάζει.
Επειδή αυτό το γένος μας συναντά στη πορεία του γιγάντιες δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν κάθε Ρουμάνος οφείλει να λάβει την εκπαίδευση της πειθαρχίας της υπακοής και τη συνείδηση ότι με το τρόπο αυτό συνεισφέρει στη νίκη του αύριο.
Δίχως ομοψυχία δεν υπάρχει νίκη. Και δεν υπάρχει ομοψυχία δίχως πειθαρχία.Για το λόγο αυτό το γένος μας οφείλει να καταδικάσει και να θεωρήσει σαν εχθρική πράξη κάθε παρέκκλιση από τη σχολή της πειθαρχίας , σαν κάτι που θέτει σε κίνδυνο τη νίκη του και τη ζωή του.
Υποσημιώσεις:
[2] Εάν υποθέσωμεν ότι ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπην, έγινα όμοιος προς τον άψυχον χαλκόν, που βουίζει, όταν τον κτυπούν, ή προς το κύμβαλον, που βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασίαν ήχον.2 Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και εάν γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλην την γνώσιν, που ειμπορεί να αποκτήση ο άνθρωπος, και εάν έχω κάθε βαθμόν πίστεως, ώστε να μεταθέτω και βουνά ακόμη, δεν έχω όμως αγάπην, δεν είμαι τίποτε. 3 Και εάν διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου δια να θρέψω με ψωμιά τους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καώ, δεν έχω ομως αγάπην, δεν ωφελούμαι τίποτε από τας θυσίας αυτάς. 4 Εκείνος, που έχει την αγάπην, είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατειά καρδιά, γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν ξιππάζεται και δεν φέρεται με αλαζονείαν και προπέτειαν, δεν φουσκώνει από οίησιν και υπερηφάνειαν, 5 δεν πράττει τίποτε το άσχημον, δεν ζητεί τα ιδικά της συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμόν και οργήν, δεν σκέπτεται ποτέ κακόν κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακόν που έπαθε από αυτόν. 6 Δεν χαίρει, όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικον, χαίρει δε οταν βλέπη την αλήθειαν να επικρατή. 7 Σκεπάζει όλας τας ελλείψεις του πλησίου και δεν τον διαπομπεύει δι' αυτάς, σχηματίζει ευμενή πεποίθησιν υπέρ του αγαπωμένου εις όλα, και όταν ευρίσκεται ενώπιον παρεκτροπών του πλησίον ελπίζει, ότι από όλας αυτάς θα διορθωθή ούτος, εις όλα δεικνύει υπομονήν δια τον πλησίον. 8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά, ακόμη και μετά τον θάνατόν μας. Είτε προφητείαι υπάρχουν τώρα ως χαρίσματα του Πνεύματος, θα καταργηθούν είτε χαρίσματα γλωσσών υπάρχουν, και αυτά θα παύσουν, είτε γνώσις υπάρχει θα καταργηθή και αυτή. http://kato-ampelokipoinews.blogspot.gr/2013/08/photos.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου