O ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ-Ο ΟΘΩΝ- Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ- Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Κύριο άρθρο της κυριακάτικης εφημερίδας των Πατρών ΚΡΑΥΓΗ (του εκπνέοντος ελληνισμού) που δημοσιεύτηκε στις 12 Φερβουαρίου 1912.

Υπάρχουν δύο νόμοι εν τη ιστορία. Ο νόμος της ρήξεως και ο νόμος της συνεχείας. Δια της ρήξεως το παρόν  κόπτει πάντα δεσμόν  μετά του παρελθόντος, εισάγει  νέον πνεύμα και θέτει  την πολιτικήν  και την οδόν της προόδου.

Δια της συνεχείας κρατεί  το πνεύμα ενός λαού  εντός των παραδόσεών του , εις τρόπον ώστε  και την πρόοδον να υποβοηθήση και το παρελθόν  να μη εκμηδενίση.

Αν επί τη βάσει των δύο τούτων  νόμων της ιστορίας , επί των οποίων ρέουν τα ανθρώπινα πράγματα  εξετάση τις την πολιτικήν του κ. Βενιζέλου, εις ποίον  συμπέρασμα θα καταλήξη;

Ότι ο κ. Βενιζέλος εξεμηδένισε  το παρόν, κατέστησε το μέλλον αργόν  και επανήλθεν εις το πνεύμα  του παρελθόντος , το οποίον κατεδικάσθη ως αντικείμενον  εις τας απαιτήεις του μέλλοντος.

Τεκμήριον  δε.

Ο Καποδίστριας  είχε ενώπιόν του δύο ήρωας μεγάλους, τυχηρούς. Τους γίγαντας της επαναστάσεως  του 21 , τας μεγάλας προσωπικότητας, τον Κανάρην ,τον Μιαούλην τον Μαυρομιχάλην , τον Γρίβαν , τους τοπάρχας  εν γένει.

Είχε και τον μεγαλείτερον ήρωα, τον Ελληνικόν Λαόν.

Εσκέφθη.

Ποίον να προτιμήση εκ των δύο;

Και ο Καποδίστριας είπεν. Αι μεγάλαι προσωπικότητες , οι στρατάρχαι , ας λάβουν βαθμιαίας συντάξεις. Και ο Ελληνικός Λαός , η μεγαλειτέρα προσωπικότης  ας λάβη την ελευθερίαν του , τον προϋπολογισμόν, οδούς, σχολεία , πρόοδον.

Αι μεγάλαι προσωπικότητες  εξηγέρθησαν  ζητούσαι την κατάπνιξιν του λαϊκού  πνεύματος του δευτέρου  παράγοντος του Κράτους. Και ο Καποδίστριας έπεσε θύμα της πολιτικής του μεθόδου.

Αι προσωπικότητες εθριάμβευσαν και ο Ελληνικός λαός ηττήθη.

Ο Όθων δια να αποφύγη  την αποκλειστικότητα της μεθόδου  του Καποδιστρίου και τας συνεπείας της εχάραξε μέσην οδόν.

Είπεν. Αι προσωπικότητες  εθριάμβευσαν  και ο Ελληνικός λαός ήττήθη.

Ο Όθων δια να αποφύγη την αποκλειστικότητα της μεθόδου  του Καποδιστρίου  και τας συνεπείας της εχάραξε  μέσην οδόν. 

Είπεν. Αι προσωπικότητες ,ας λάβουν όχι μόνον βαθμιαίως συντάξεις , αλλά και τα πολιτικά αξιώματα , Υπουργεία, βουλευτείας, Νομαρχίας και είτι άλλο.

Αλλ' ο Λαός , ας λάβη την διοίκησιν, την δικαιοσύνην, την ισονομίαν.

Ο Κοτσαμπασισμός ας πέση.Ας βασιλεύση η ατομικότης.Δια να επιτύχη τούτο επενόησε και εφήρμοσε την εξής μέθοδον. Ο Ελληνικός λαός ελάτρευσε την στρατιωτικήν και πολιτικήν του αριστοκρατίαν, τους ήρωάς του. Μετ' αυτής συνέζησε, συνηγωνίσθη, εθριάμβευσεν, έστησε τρόπαια.

Αλλά μετά την αποκατάστασιν των πραγμάτων , μετά την σύστασιν του Βασιλείου , η αριστοκρατία δεν ηδύνατο να συνυπάρξη με τας παλαιάς συνθήκας. Ή η αριστοκρατεία θα ήτο εν δυνάμει και ο λαός σκλάβος, ή η αριστοκρατία ηθικώς μόνον τυχηρά και ο Λαός εν ισοπολιτεία. Δια να επιτύχει τούτο ο Όθων παραλλήλως των μεγάλων προσωπικοτήτων ανεδείκνυε και τας δευτερευούσας μορφάς , δια να μειώση την πολιτικήν δύναμιν των πρώτων .Εις τα Ψαρρά ο Κανάρης ήτο ημίθεός. Ως αντιστάθμισμα της υπεροχής ταύτης ανέδειξε τον Νικόδημον, πρόσωπον δευτερεύον ,ναλυαρχον , ισότιμον του Κανάρη. Εν Ακαρνανία αντιμέτωπον του Γρίβα, αντέτασσε τον Μοναστηριώτην. Εν Αχαϊα απέναντι του Ρούφου υπεστήριξε τον Τσαλαμηδά.Εν Μάνη απέναντι του Μαυρομιχάλη ύψου τον Κορφιωτάκην. Εις όλας τας επαρχίας εις κάθε προσωπικήν φιλοδοξίαν εύρισκεν ένα αντίρροπον δια να φέρη την εξίσωσιν.

Επί του συστήματος τούτου εξελίσσετο η πολιτική του Όθωνος. 

Ο Γεώργιος έταμεν άλλην οδόν. Εστήριξε την πολιτικήν του υπεροχήν επί της αδυναμίας και του λαού και των προσωπικοτήτων. Οι πολιτικοί άνδρες ελεύθεροι να πολιτευονται κατ' αρεσκείαν , Ο Λαός εν ακολασία. Επολλαπλασίαζε τους πολιτικούς αρχηγούς και διήρει τα κόματα. Μία ελευθερία ψεύτρα εσκίαζε πραγματικήν δουλείαν .Το Σύνταγμα διεφθείρετο και μετά του Συντάγματος η ελευθερία , η χριστότης και το ηθικόν συμφέρον. Οι πολιτικοί άνδρες είχαν μίαν παντοδυναμίαν φαινομενικήν, ενώ κατ΄ουσίαν ήσαν δούλοι της Αυλής. Με ένα μόνον νεύμα η Αυλή τους κατέρριπτεν , όπως με ένα μόνον νεύμα τους ανεδείκνυεν ανικήτους. Δια του συστήματος τούτου ο Ελληνικός Λαός κατέστη παράλυτος και οι πολιτικοί άνδρες θύματα αφ΄ενός και όργανα ασυνείδητα αφ' ετέρου.

Η 15η Αυγούστου ενέσπειρε τον τρόμον πανταχού. Το Στέμμα περίφοβον. Οι πολιτικοί άνδρες δειμαλέοι.Ο Λαός άνευ πυξίδος. Ο Βενιζέλος ήρπασε τα ηνία.  Εις τον Θρόνον υπεσχέθη την ασφάλειαν. Εις τον Λαόν , λαγούς και πετραχείλια. Δια να είναι κύριος των περιστάσεων , επανήλθεν εις το σύστημα του Καποδιστρίου χωρίς να ασπασθή τας αρετάς του .Εξεμηδένισε πρώτον τας ηθικάς επιρροάς. Ο Τσουκαλάς, ο υποστράτηγος Κωνσταντινίδης , ο Σμολένσκης, ο Κουμουνδούρος, ο Λαπαθιώτης έπεσαν ο ένας μετά τον άλλον. Τώρα έρχεται η σειρά των επαρχιακών επιρροών. Εκλέγει αυτός  τους υποψηφίου και τους επιβάλλει εις την θέλησιν του Λαού . Ο Λαός αντιπαθών κατά των κομμάτων  υπακούει  τυφλώς  χωρίς να εννοή , που τον ωθεί  τοιούτον πολιτικόν σύστημα.  Χαίρει πλήττων  τας επιρροάς   και εκλέγει ενθουσιωδώς  άνδρας οι οποίοι  εις την πρώτην τρικυμίαν θα εξαφανισθούν. Αι επιρροαί αφ' ετέρου υποκύπτουν ευχαρίστως, και δέχονται συντρόφους , εκείνους που υποδεικνύει  ο Βενιζέλος. Διότι νομίζουν, ότι πάντοτε αυτοί θα είναι μέσα. Δεν εννοούν , ότι  ένα πολιτκόν σύστημα  δέχεται τα πρόσωπα , όπως παρίστανται σήμερον , δια να τα δεχθή αύριον , ως τα παρουσιάζει  η αύριον. Αν ευρεθούν μηδέν , θα τεθούν εις την στήλην  των μηδενικών , και αν ευρεθούν μονάδες, θα τεθούν  εις την στήλην των μονάδων.

Πού να εννοήσουν την υψηλοτέραν αλήθειαν, ότι η πολιτική μέθοδος του κ.Βενιζέλου κρινομένη επί τη βάσει της κατά τους κανόνας των πολιτικών συστημάτων  είναι η τετάρτη μορφή από του Καποδιστρίου και Όθωνος  και η δευτέρα από του Βασιλέως Γεωργίου. Και ο μεν Καποδίστριας έπεσεν , αλλ' ο Ελληνικός λαός έστη ηθικώς, εθνικώς'

Ο Όθων έπεσεν , αλλά το Έθνος έστη με την ανδρικότητα  της εθνικής του συνειδήσεως.

Αλλ η μέθοδος του κ.Βενιζέλου  θα πέση, δενείναι δυνατόν να μην πέση, αλλά πως θα ευρεθή ο Ελληνικός Λαός;

Η Ιστορία δεν ψεύδεται.Και όσοι την μελετούν  ευκόλως μαντεύουν , που θα ευρεθή ο Ελληνικός Λαός. Λαός που αφίνει την κρισάραν του εις τας χείρας άλλου πολύ ταχέως θα εύρη εμπρός του σκύβαλα αντί αλεύρου.