Aι περί της δημοκρατίας συλλήψεις.
Η λέξις «δημοκρατία» χρησιμοποιούμενη σήμερον παρ' όλων των κρατών ως «δικαιολογητική προμετωπίς», είναι αδύνατον να εκφρασθή ως σύλληψις, δι' απλού τινός ορισμού.
Πρέπει νά διακρίνωμεν :
Την ιδέαν της δημοκρατίας και τας δομάς τας οποίας καλύπτει εν εκάστω των υπό εξέτασιν κρατών: αι ποικιλίαι των δομών αυτών είναι απεριόριστοι. Ελάχιστα ή ουδόλως αι πλείσται εξ αυτών εμπνέονται από την ιδέαν της δημοκρατίας. Καθίστανται μορφαί καταστρέφουσαι την ιδέαν. Η ιδέα της δημοκρατίας είναι ζώσα ιδέα. Οφείλει την ουσίαν της εις την ιστορικήν παράδοσιν και διεισδύει μέχρι της καθημερινής ηθικής συμπεριφοράς του πληθυσμού.
Η δημοκρατία αναγομένη εις «είδωλον», υπό μορφήν καθωρισμένων δομών, παραλαμβάνεται «έτοιμη» ως είδος «πανακείας ή μαγείας», ή επιβάλλεται βιαίως εις τους λαούς «δια το καλόν των και δια την ευτυχίαν των», ως ισχυρίζονται οι βιαιπραγούντες. Εξ άλλου, η ιδέα της δημοκρατίας σύρει όπισθεν αυτής μακραίωνον ιστορικήν παράδοσιν, από των μορφών με τας οποίας παρουσιάσθη εις την Αρχαιότητα, από του σταδίου των «συμπολιτειών» και των δημοκρατιών—άστεων των μεσογειακών πόλεων, μέχρι των συγχρόνων μορφών, αίτινες όμως μόνον εις τας χώρας όπου η ελευθερία αποτελεί παλαιάν παράδοσιν (Μ.Βρεττανία, Ηνωμέναι Πολιτείαι, Ολλανδία, Ελβετία κ.τ.λ.) παρέχει σχετικήν εγγύησιν ιστορικώς θεμελιουμένην. Έχει ακόμη και μίαν άλλην Ιστορίαν, χρονολογουμένην από της εποχής της Γαλλικής Επαναστάσεως, καθ' ην η δημοκρατική ιδέα διαστραφείσα εις αφηρημένας αρχάς, είχεν ως αποτέλεσμα άλυσιν δομών και καθαρώς ορθολογιστικών πράξεων, των οποίων τα αποτελέσματα απεδείχθησαν καταστροφικά όχι μόνον δια την ιδέαν της δημοκρατίας αλλά και δια την ελευθερίαν γενικότερον.
Επιστροφή
Επιστροφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου