Κυριακή 24 Απριλίου 2016

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ 14.Β


Β. ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

Λίγες μόνο ημέρες μετά τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου και τον καταποντισμό του κινήματος της Εθνικοχριστιανικής Άμυνας, αναμενόμενο άλλωστε, ο Κοντρεάνου βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σειρά κρίσιμων αποφάσεων που έχουν να κάνουν με τη παραπέρα μορφή της πολιτικής δράσης.
Όπως θα γράψει ο ίδιος:

"Μπροστά σε παρόμοια κατάσταση αποφάσισα να μη παραμείνω ούτε στη μία ούτε στην άλλη ομάδα, να μη παραδοθώ ,άλλα να ξεκινήσω την οργάνωση της νεολαίας υπό την ευθύνη μου , σύμφωνα με τις επιταγές της καρδιάς και της λογικής , να συνεχίσω τον αγώνα , να μη συνθηκολογήσω." [1]

Η απόφασή του αυτή βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές στα πρόσωπα των παλαιών αφοσιωμένων συντρόφων Ion Mota[2], Ilie Garneata[3], Corneliu Georgescu[4] και Radu Mironovici[5] . H στάση τους επηρεάζει θετικά την ευρύτερη ομάδα των λεγόμενων "Βουκουρεστιανών" που αποτελείται κυρίως από φοιτητές. Όλοι βιάζονται να ριχτούν με ενθουσιασμό στο καμίνι της καινούριας περιπέτειας. Από τη πλευρά του ο Κοντρεάνου , που δεν θέλει η αμφιβολία ή ή απογοήτευση για τα τελευταία γεγονότα, να προλάβει να βρει θέση στις καρδιές τους, δίνει τη δική του μάχη με το χρόνο.

Στις 24 Ιουνίου 1927 το βράδυ, μια μικρή ομάδα επιλεγμένων συντρόφων συγκεντρώνεται με χίλιες προφυλάξεις, στο διαμέρισμα της οδού Florilor (Ανθέων) αριθμός 26 όπου μένει ο Κοντρεάνου. Σκοπός της συνάντησης, που προβλέπεται συντομότατη, είναι  να ακούσουν οι φοιτητές από τα χείλη του Κοντρεάνου όχι μια βαρύγδουπη διακήρυξη αρχών, αλλά μια λακωνική ανακοίνωση η οποία όμως αποτελεί, τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του καινούριου πολιτικού φορέα.
Radu Mironovici.jpg
Radu Mironovici

"Σήμερα . Παρασκευή 24 Ιουνίου 1927 εορτή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στις 10 μ.μ ιδρύεται η Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ κάτω από την προσωπική μου καθοδήγηση . Είθε αυτός που θα ενταχθεί στις γραμμές μας να διαθέτει ακλόνητη πίστη. Είθε αυτός που ακόμα και τώρα αμφιταλαντεύεται να παραμείνει εκτός. Με το παρόν έγγραφο ονομάζω τον Radu Mironovici, αρχηγό της Φρουράς της Εικόνας. [6]. 

Υπάρχει μια ασυνήθιστη βιασύνη στο όλο εγχείρημα. Ο Κοντρεάνου δεν επιθυμεί εκκρεμότητες με το παρελθόν και όσες υπάρχουν είναι αποφασισμένος να τις λύσει άμεσα. Από την άλλη δεν θέλει να αιφνιδιάσει χθεσινούς συντρόφους και πάνω από όλα το Καθηγητή Κούζα , τον μέχρι τότε αρχηγό τους. Αποφασίζει ,και οι άλλοι συμφωνούν, ότι η πρώτη υποχρέωσή τους είναι να τον ενημερώσουν για την απόφασή τους να ακολουθήσουν πορεία ξεχωριστή και με την ευκαιρία να αποδεσμευτούν από κάθε όρκο πίστης που του είχαν δώσει.
Την επομένη ακριβώς, 25 Ιουνίου , ο Κοντρεάνου επικεφαλής της ομάδας των «Βουκουρεστιανών» ζητά ακρόαση από τον Κούζα. Ο Κούζα αποδέχεται αμέσως το αίτημα και τους υποδέχεται στο σπίτι του , στην οδό Σκοντρέσκου αριθμός 3. Η συνάντηση έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας φορτισμένης συγκινησιακά στιγμής . Πίσω από το γραφείο του όρθιος ο Κούζα,δεν είναι ο πολιτικός που οφείλει να απολογηθεί για μια σειρά λαθών, που οδήγησαν στην εκλογική ήττα, αλλά ο ανέκφραστος σοβαρός καθηγητής που οφείλει να σταθμίσει την γνωστική επάρκεια εξεταζόμενων. Απέναντι του μπροστά από το γραφείο οι νεαροί σιωπηλοί, κρέμονται από τα χείλη του Κοντρεάνου. Ο τελευταίος φανερά συγκινημένος ξεδιπλώνει ένα κομμάτι χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένο το κείμενο μιας σύντομης επιστολής .

"-Κύριε Καθηγητά. Ερχόμαστε εδώ σε σας για τελευταία φορά για να σας αποχαιρετίσουμε και για να σας παρακαλέσουμε να μας απαλλάξετε από κάθε προηγούμενο όρκο. Στον δρόμο που τώρα ακολουθείτε ,εμείς δεν μπορούμε να σας ακολουθήσουμε , γιατί ακριβώς έχουμε πάψει να πιστεύουμε σ΄αυτόν. Δεν μπορούμε να βαδίζουμε δίχως πίστη γιατί ακριβώς αυτή η πίστη μας έδωσε όλο αυτόν τον ενθουσιασμό για τον αγώνα. Παρακαλώντας να μας απαλλάξετε από κάθε όρκο εξακολουθούμε να δίνουμε τον αγώνα μόνοι μας. Σύμφωνα με τις επιταγές του πνεύματος και της καρδιάς μας."[7]
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο καθηγητής.
"-Αγαπητοί μου, σας απαλλάσσω από κάθε όρκο και σας συμβουλεύω τώρα που βαδίζετε πλέον μόνοι σας στη ζωή , να μην υποπέσετε σε λάθη .Ειδικά στη πολιτική , τα λάθη πληρώνονται ακριβά .Έχετε ήδη το παράδειγμα των σφαλμάτων που διαπράχθηκαν στη πολιτική του Πέτερ Καρπ [8]  και πόσο μοιραία υπήρξαν. Από τη πλευρά μου εγώ σας εύχομαι κάθε καλό."
 Έδωσε το χέρι του σε κάθε ένα χωριστά.... [9]
Η Λεγεώνα δεν πρόκειται να ακολουθήσει το δρόμο των πολιτικών κομμάτων ,δεν θα αποκτήσει ποτέ τη φυσιογνωμία ενός πολιτικού κόμματος με την κλασσική έννοια του όρου [10]. 
Η Λεγεώνα, ένας οργανισμός δίχως χρήματα και δίχως πολιτικά προγράμματα , στηρίζει όλες τις ελπίδες στο θεό και στο θέλημά του.Το μοναδικό ισχυρό εφόδιο του λεγεωνάριου  είναι η πίστη στο θεό  που κατασκηνώνει στη καρδιά του. Αυτός θα τους βοηθήσει να φέρουν σε πέρας το σκοπό τους . Να δημιουργήσουν το νέο άνθρωπο. Έναν νέο άνθρωπο απαλλαγμένο από εγωισμούς, απελευθερωμένο από τη σκλαβιά της ύλης με τη ψυχή να ξεχειλίζει αγάπη για τη πατρίδα και το γένος του.[11]....
"Σ΄αυτόν τον αιώνα -θα γράψει ο Κοντρεάνου - που η ύλη κυριαρχεί παντοδύναμη και κανείς δεν ξεκινά να κάνει κάτι δίχως πρώτα να αναρωτηθεί "ποιο θα είναι το κόστος;" , ο θεός θέλησε να αποδείξει ότι στον  αγώνα της Λεγεώνας  και τη νίκη, η ύλη δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο."[12]
Αρχίζει το έργο της ανασυγκρότησης . Ένας ένας οι σύντροφοι έρχονται να πυκνώσουν τις γραμμές έτοιμοι να προσφέρουν με ενθουσιασμό το καλύτερο εαυτό τους . Τα δεδομένα ξεκάθαρα , οι επιφυλάξεις ελάχιστες. Η πρώτη μεγάλη νίκη σημειώνεται στις 1 lουλίου 1927, όταν στρατεύονται στη κοινή προσπάθεια πέρα από εκείνους του Βουκουρεστίου, οι λεγεωνάριοι του  Focsani, , Cluj και Campulung.[13] Λίγες ημέρες αργότερα ,στις 10 Ιουλίου 1927, πραγματοποιείται στο παλιό ορθόδοξο μοναστήρι του Neamt [14] το συνέδριο του φοιτητικού κινήματος[15]   μέσα από οποίο επικυρώνονται οι πρώτες αποφάσεις και εγκρίνονται οι επόμενες πρωτοβουλίες . Με την ευκαιρία αυτή, ο Corneliu Codreanu με την στήριξη του Fanica Anastasescu [16], παρουσιάζει στους συνέδρους τις πρώτες πνευματικές βάσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθεί η καινούργια  ζωή στα πλαίσια της Λεγεώνας. Πίστη στον Θεό , εμπιστοσύνη στην αποστολή του κινήματος, αγάπη μεταξύ των συντρόφων [6] και ανάταση της ψυχής με τραγούδια [17]......
Ο θάνατος του Βασιλιά Φερδινάνδου στις 29 Ιουλίου 1927 περιπλέκει την εσωτερική κατάσταση της χώρας και οι Ρουμάνοι ανακαλύπτουν ,όχι δίχως έκπληξη, ότι τα καινούργια προβλήματα που προκύπτουν είναι σοβαρότερα από τα προηγούμενα. Τι θα γίνει με τη διαδοχή; Οι φιλελεύθεροι που βρίσκονται στην κυβέρνηση παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους και δεν θέλουν να ακούσουν το παραμικρό για μια ενδεχόμενη επιστροφή του Καρόλου όχι στο Θρόνο, αλλά ούτε στη χώρα. [18] 
Διάδοχος υπάρχει και δεν είναι άλλος από το μικρό Μιχαήλ το γιο του Καρόλου και της Ελένης της Ελλάδας. Τελικά στα 6 του χρόνια ο Μιχαήλ στέφεται βασιλιάς της Ρουμανίας. Μια αντιβασιλεία καλείται να προστατεύσει τα δικαιώματα του θρόνου .Την αποτελούν ο Πατριάρχης Μύρωνας Κριστέα, ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Μπουστουγκάν και ο Πρίγκηπας Νικόλαος αδελφός του Καρόλου.[19].... 
Την 1 Αυγούστου 1927 κάνει την εμφάνισή του το δεκαπενθήμερο ιδεολογικό περιοδικό «Pamântul Stramosesc».[20]. Είναι το επίσημο ιδεολογικό όργανο της Λεγεώνας του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Legiunii Arhanghelului Mihail)  με την έδρα του στο Ιάσιο (Caminul Cultural Crestin)  Στη συντακτική ομάδα πέρα από το Κοντρεάνου. εμφανίζονται ο Ion I. Mota, ο Ilie Gârneata, ο Corneliu Georgescu, και ο Radu Mironovici. Με προσωπική εντολή του Κοντρεάνου ο Andrei C. Ionescu [21], έχει αναλάβει τη δημιουργία της πρώτης «φωλιάς»[22] της οργάνωσης στο Βουκουρέστι. Τον Οκτώβριο του 1927 γίνεται ο πρώτος απολογισμός αυτής της οργανωτικής καινοτομίας που ξεπερνά τις προσδοκίες. Ανάμεσα στα  μέλη της πρώτης ¨φωλιάς" συγκαταλέγονται οι Horia Sima, Ion Belgea, Iordache Nicoara, και ο Δρ Iosif Dumitriu 
Στις 15 Οκτωβρίου 1927, ένας δεύτερος απολογισμός έχει να κάνει με τη πορεία του περιοδικού. Και εδώ το αποτέλεσμα κρίνεται ικανοποιητικό [23]. Οι συνδρομές ανέρχονται πλέον στις  2586 . 
Στις 23 Οκτωβρίου ένα πολιτικό σκάνδαλο φέρνει στο προσκήνιο την έρπουσα συνταγματική κρίση που ταλαιπωρεί τη χώρα . Δεν είναι συνηθισμένο γεγονός ένας πολιτικός που έχει χρηματίσει μάλιστα και υφυπουργός[24],  να αντιμετωπίζεται στο τελωνείο των συνόρων με τον τρόπο, που αντιμετωπίζεται ένας κοινός πολίτης. Έκπληκτος ο Mihail Manoilescu  που επιστρέφει ύστερα από σύντομη παραμονή του στη Γαλλία, βλέπει τους τελωνειακούς να ανακατεύουν με ζήλο τα πράγματα στις βαλίτσες του . Δεν αργούν να βρουν αυτό που ψάχνουν. Πρόκειται για ένα σφραγισμένο φάκελλο , Παραλήπτης φέρεται η Βασίλισσα Ελένη. Αποστολέας ο τέως διάδοχος του θρόνου Κάρολος..... 
Το παράπτωμα είναι σοβαρό, η κατηγορία για  συνωμοσία εναντίον  του Κράτους πολύ βαριά. 
Η δημοσιοποίηση του θέματος, προκαλεί καινούριο κύμα συμπαθειών στο πρόσωπό του Καρόλου και η Κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να αποθαρρύνει παραπέρα εκδηλώσεις συμπαθείας , παίρνει δύσκολες αποφάσεις. Ο Πρωθυπουργός Μπρατιάνου επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφάλειας κηρύσσει προληπτικά το στρατιωτικό νόμο και ο Manoilescu παραπέμπεται να δικαστεί  από το στρατοδικείο με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του Πολιτεύματος . Στο πλευρό του κατηγορούμενου παίρνει θέση από τη πρώτη στιγμή ο στρατηγός Αβαρέσκου. Η αίσθηση ότι τελικά το στρατοδικείο θα αθωώσει το κατηγορούμενο κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος......

(Συνέχεια και τέλος κεφαλαίου)



Υποσημειώσεις:  


[  1]
[  2] Ion Mota
[  3] Ηλίας Gârneaţă (  1898 Ιάσιο  -. 28 Μαΐου 1971,Erding Βαυαρίας ) Ρουμάνος Δικηγόρος,  Ιδρυτικό μέλος του  Κινήματος των Λεγεωνάριων , στενός και αφοσιωμένος συνεργάτης του Κοντρεάνου. Εθελοντής στον Α.Π.Π  διορίστηκε από το Κοντρεάνου  πρόεδρος του Συλλόγου των χριστιανικών Φοιτητών στο Ιάσιο.  ....... 
[  4] Corneliu Georgescu (2 Ιανουαρίου 1902 -  6 Μαΐου 1945 Mittersill Αυστρίας ) Δικηγόρος και πολιτικός. 
[  5]Radu Mironovici  (30/7/1899 Arbore, Suceava- 29 Ιουλίου 1979 Țigănești, 
[  6] 
[  7] 
[  8]
[  9]
[10] Η άθλια αποτυχία της LANC έπεισαν τον Corneliu Codreanu για την ανάγκη να δημιουργήσει ένα κίνημα που να διαθέτει διαφορετική φιλοσοφία Το βράδυ της 24 Ιουνίου 1927 εκδίδει την υπ αριθμόν 1 ημερήσια διαταγή με την οποία ανακοινώνει την ίδρυση την Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ κάτω από την ηγεσία του. Η Λεγεώνα είναι το μοναδικό φασιστικού τύπου κίνημα που ιδρύεται κάτω από την προστατευτικό σύμβολο μιας θρησκευτικής εικόνας που θα επηρεάσει ολοκληρωτικά την ιδεολογία η οποία εμπλεκόμενη στενότατα με τον εθνικισμό είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να διαχωριστεί από αυτόν. 
[11]
[14] Mânastirea Neamtului
[15] Congresul Conducatorilor Miscarilor Studentesti
[16] Fanica Anastasescu
[17]
[18]
[19]
[20]  Η γη των προγόνων.
[21] Andrei C. Ionescu
[22]
[23]
[24] Στη πρώτη Κυβέρνηση Αβαρέσκου




Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΚΠΛΗΞΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΙΤΛΕΡΙΣΜΟΣ- ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΟΥΝΤΑΙ ΑΙ ΙΔΕΑΙ.- ΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΙ- ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ ΕΟΡΤΩΝ- ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΡΑΜΑ.-


Η Γερμανία , χώρα που καλλιεργεί με τόση στοργή και που επιδεικνύει με τόσην υπερηφάνεια τον εθνικισμόν της ήταν φυσικό να διαλέξη την εορτή των Ολυμπιακών αγώνων του Βερολίνου, ως ευκαιρίαν επιδείξεως .

Η επίδειξις αυτή κατά την διάρκειαν μιάς τελετής, αφιερωμένης εις την λατρείαν του σώματος και της νεότητος, αποτελεί βέβαια παρανόησιν της Ολυμπιακής δοξασίας. Απόδειξις το γεγονός ότι οι Αμερικανοί , κινούμενοι από το κυριαρχούν εκεί ισραηλιτικό στοιχείο ηρνήθησαν να μετάσχουν εις την Ολυμπιάδα, και τότε μόνον επείσθησαν , όταν ο ίδιος ο Χίτλερ εδήλωσεν , ότι οι ισραηλίται αθληταί θα τύχουν ισοτίμου με όλους τους άλλους αθλητάς υποδοχής. Έφθασε μάλιστα μέχρι του σημείου να καλέση δια της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής την απελαθείσαν διάσημη Γερμανοεβραία οπλομάχο Έλεν Μάγιερ , να υποστηρίξη τα Γερμανικά χρώματα κατά τους ολυμπιακούς. Η ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων δεν μας πείθει δυστυχώς ότι έμειναν πάντοτε ανεπηρέαστοι πολιτικών εκδηλώσεων. Και όταν ακόμη ωργανούντο από τα δημοκρατικώτερα των κρατών. Είνε πάντοτε έκδηλος η προσπάθεια του οργανούντος έθνους να αποδείξη την υπεροχή του απέναντι όλων παρ΄ότι η Ολυμπιακή ιδέα μόνον περί ισότητος ομιλεί και μόνον αυτήν παραδέχεται. Η παρεξήγησις αυτή δεν πρόκειται να μας απασχολήση τώρα . Άλλωστε ημπορεί να λεχθή αντιστοίχως ότι η άμιλλα των κρατών ν΄αποδείξουν την ανωτερότητά των εις την οργάνωσιν των Ολυμπιακών είνε πάντως ευγενής.


ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Η Γερμανία είναι αποφασισμένη να μας καταπλήξη με την προσεχή οργάνωσίν της. Επιδιώκει να καταστήση την μηνιαία παραμονή των αθλητών και των φιλάθλων όλου του κόσμου που θα συγκεντρωθούν κατά χιλιάδας στο Βερολίνο, δια να μετάσχουν και να παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς , αληθινά ονειρώδη. Δια να το επιτύχη αυτό η Γερμανία δεν υπελόγισε οιανδήποτε θυσία. Αντιθέτως ανεζήτησε και αναζητά ακόμη κάθε ευκαιρία να συμπληρώση το έργο της δίχως να ενδιαφέρεται δια την οικονομική προϋπόθεσι. Η οργάνωσις της Ολυμπιάδος είναι 100% κρατική. Εθνική θα ελέγαμε. Η επιτροπή που ανέλαβε το όλον έργο, συνεκροτήθη από τα κυριώτερα στελέχη του χιτλερισμού με υψηλό προστάτη τον ίδιο τον Χίτλερ και πρόεδρο τον Γενικό Γραμματέα του κράτους Δρα Λέβαλντ . Ο δουξ του Μεκλεμβούργου, ο Δρ Είττερφον Χαλτ, ο φον Τσάμερ ουντ Όστεν (δικτάτωρ των Σπορ του Ράιχ) , ο Δρχ Σαμ (Δήμαρχος του Βερολίνου), ο Δρ Κόντι (σύμβουλος του Κράτους ) ο Δρ Κλάιν (κρατικός αρχίατρος) και ο τραπεζίτης Χάμελ αποτελούν την επιτροπή μαζί με τον εκλεκτό δημοσιογράφο Δρα Ντημ, ως γενικό γραμματέα.

Η οργανωτική επιτροπή εργάζεται από τετραετίας δια να παρουσιάση τον Αύγουστο ακέραιο το έργο της . Κατά το διάστημα αυτό πόλεις ολόκληροι εκτίσθησαν με στάδια , θέατρα , πάρκα , πολυτελή κτίρια και απλές μικρές μονοκατοικίες (το ολυμπιακό χωριό),πισίνες , ανοικτούς χώρους και άπειρες εγκαταστάσεις και κατασκηνώσεις .Το συγκρότημα των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων απήτησε δαπάνην ιλιγγιωδών ποσών, δεκάδων εκατομμυρίων μάρκων. Αι εγκαταστάσεις βέβαια δεν απετέλεσαν την μοναδικήν απασχόλησιν της επιτροπής. Η προετοιμασία της υποδοχής αθλητών και φιλάθλων , η προπαγάνδα, ο επημελημένος και έξυπνος καταμερισμός του Ολυμπιακού προγράμματος, η οργάνωσις της μεγαλειώδους Ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας από της Ολυμπίας εις το Βερολίνον και χίλιες δύο άλλες λεπτομέρειες απασχολούν συνεργεία από χιλιάδες ανθρώπων εργαζομένων αποκλειστικά δια τους Ολυμπιακούς. 


ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΕΟΡΤΩΝ  
Εορταί αναρίθμητοι και μεγαλοπρεπείς θα ποικίλλουν το πρόγραμμα των Ολυμπιακών . Παραστάσεις κλασικών έργων εις ύπαιθρον αρχαίον θέατρον ειδικώς κτισθέν, επιδείξεις ανεμοπορίας, αυτοκινητικά ράλλυ, αεροπορικαί εορταί, παρελάσεις και λαμπαδηδρομίαι, συνέδριασ, ναυτικαί επιδείξεις, συμφωνητικαί συναυλίαι και χορωδίαι, ιπποτικαί εορταί, εκθέσεις καλλιτεχνικαί (αρχιτεκτονικής, ζωγραφικής, γλυπτικής, μουσικής και φιλολογίας). 
Κάθε εορτή έχει υποβληθή στην πιο εξαντλητική μελέτη και έχει οργανωθή με επιμέλεια εξαιρετική, Αυτά αντιλαμβάνεται κανείς διαβάζοντας τα άπειρα ολυμπιακά έντυπα , προγράμματα, οδηγίες κτλ με τα οποία έχουν κατακλύσει τον κόσμο οι Γερμανοί. 

ΟΛΑ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ 
Το κεφάλαιον που αναφέρεται εις την εξυπηρέτησιν του τύπου κατά τους Ολυμπιακούς προκαλεί τουλάχιστον τον θαυμασμό του διεθνούς δημοσιογραφικού κόσμου. 
Η Γερμανία τίθεται ολόκληρος εις την διάθεσιν του οιουδήποτε ξένου δημοσιογράφου που θα παρακολουθήση τους αγώνας ως αντιπρόσωπος της εφημερίδος του. Όλα τα μέσα συγκοινωνίας και επικοινωνίας τίθενται στη διάθεσή του. 
Όλα τα μέσα συγκοινωνίας και επικοινωνίας τίθενται στη διάθεσή του. Σιδηρόδρομοι , πλοία, αυτοκίνητα , λεωφορεία, τραμ , αεροπλάνα, όλα παρέχουν εκπτώσεις σημαντικάς εις τους δημοσιογράφους, "Ολυμπιακά διαβατήρια "τους δίδουν το δικαίωμα της ελευθέρας κυκλοφορίας εις το Βερολίνον, της ελευθέρας εισόδου εις όλα τα αθλητικά θεάματα , με ειδικήν μόνιμον θέσιν εξησφαλισμένην εις αυτά. Τα τηλεφωνεία τηλεγραφεία , ραδιοφωνικοί σταθμοί και ταχυδρομεία, παρέχουν κάθε δυνατή εξυπηρέτησι και εκπτώσεις μέχρις 70%. Η διαμονή επίσης είναι σημαντικά μειωμένη. Πανσιόν , ξενοδοχεία, εστιατόρια, δέχονται τους δημοσιογράφους με ειδικά πάμφθηνα τιμολόγια. Τα μέτρα δια την εξυπηρέτησιν του δημοσιογραφικού στοιχείου έχουν πολλαπλασιασθή μέσα στο Στάδιο. Κάθε αντιπρόσωπος εφημερίδος έχει τη θέσι του με το ...γραφείο του. Πίσω από τα γραφεία ευρίσκονται σειρά από τηλεφωνικές καμπίνες που επικοινωνούν με όλα τα μέρη του κόσμου. Μία εφημερίς δύναται , εφ΄όσον το επιθυμεί , να εγκαταστήση ειδική εγκατάστασι τηλεφώνου με την οποία να επικοινωνή η θέσις του δημοσιογράφου εις το Στάδιον με την σύνταξι, έστω και αν αυτή ευρίσκεται στην ....Αθήνα. 
Εκτός από την τηλεφωνική σύνδεση ο δημοσιογράφος ημπορεί να χρησιμοποιήση τηλεγράφους, τηλεφωτογραφίας, ασύρματο, ραδιόφωνο και .... πλάκας γραμμοφώνου ακόμα. Ειδικοί ταχυδρομικοί σταθμοί έχουν εγκατασταθή εντός του Σταδίου δια τους αγώνας. Παραλλήλως συνεργεία φωτορεπόρτερς και κινηματογραφιστών θα εξασφαλίζουν την καλυτέρα εικονογράφησι των δημοσιογραφικών άρθρων δια τους αγώνας. 
Ο υπουργός της προπαγάβδας του Ράιχ, ο Δρ Γκέμπελς, θα τους δεξιωθή επισήμως εις τα σαλόνια του υπουργείου του την τετάρτη 29 Ιουλίου 1936 εις τας οκτώ το βράδυ. 
Εξ άλλου ένα ολόκληρο σπίτι , το "Σπίτι του Γερμανικού Τύπου" (Χάουζ ντερ Ντόιτσεν Πρέσε), διέθεσε τα γραφεία του, τα καπνιστήρια και τα σαλόνια του , τον κήπο , την λέσχη και τις τραπεζαρίες του δια τους ξένους δημοσιογράφους. Το γενικό ραντεβού θα γίνει εκεί. 
Η Γερμανία, όπως δήποτε θέλει να καταστήση το θέαμα των Ολυμπιακών αγώνων ασύλληπτο. Να είνε βεβαία ότι όλος ο κόσμος θα επικροτήση με ενθουσιασμό την προσπάθεια της εφ΄όσον δεν θα εξέλθη των ορίων και του πνεύματος του Ολυμπισμού.   Α

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ στις 26/1/36

1936 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ , ένας υπέροχος Έλληνας και οι περιπέτειες του μουσείου του στη Λιβαδειά.

Ο Λάμπρος Κατσώνης αγαπημένοι μου σύντροφοι, ήταν θρύλος, ήταν καπετάνιος, ήταν δεινός θαλασσομάχος μα κυρίως ήταν ένας ονειροπόλος Έλληνας της προσφοράς…..Με τη δράση του στις Ελληνικές θάλασσες στα δύσκολα χρόνια 1788-92 υπηρέτησε επάξια τη Ρωσία στη διάρκεια των Ρωσοτουρκικών πολέμων αναγκάζοντας τους Τούρκους να διασπάσουν το στόλο τους και να διατηρούν δυνάμεις στο Αιγαίο, που διαφορετικά θα επιχειρούσαν στον Εύξεινο Πόντο, κύριο θέατρο των ναυτικών επιχειρήσεων…..Όμως ο Κατσώνης πρόσφερε ταυτόχρονα και μοναδικές υπηρεσίες στο υπόδουλο Ελληνικό Γένος. εξυψώνοντας στα μάτια των Ευρωπαίων τους Έλληνες και αναπτερώνοντας το εθνικό τους φρόνημα. Και είναι γεγονός ότι τα κατορθώματά του ενέπνευσαν την επόμενη γενιά, που πραγματοποίησε το Ξεσηκωμό. 
Ο Κατσώνης στη ΣΣΕ
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1752 και στα δεκάξι του χρόνια – άγνωστος ο λόγος, όμως ψιθυρίζεται ότι τσακώθηκε και σκότωσε κάποιον Τούρκο αξιωματούχο της περιοχής- αναγκάστηκε να ξενιτευτεί άρον-άρον παρέα με τον πατέρα του στη βενετοκρατούμενη Ζάκυνθο…..κι αμέσως ξεκίνησε να εργάζεται στα καράβια. 
Στα χρόνια των Ορλοφικών (1) κατατάχθηκε στο Λιβόρνο εθελοντής στις Ρωσικές δυνάμεις και πολέμησε τους Τούρκους στον Α’ Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1769-1774) στην Πελοπόννησο σαν ναύτης…..και λόγω των ικανοτήτων που επέδειξε προήχθη γρήγορα σε υπαξιωματικό…..κι έτσι σύντροφοι άρχισε μια στρατιωτική καριέρα κοντά σαράντα χρόνια στο Ρωσικό αυτοκρατορικό ναυτικό. 
Ο Κατσώνης στη Λιβαδειά
Μετά την άδοξη κατάληξη των Ορλοφικών και τη λήξη του πολέμου με την υπογραφή της συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (2) το 1774, γύρισε κι εγκαταστάθηκε μαζί με άλλους Έλληνες στην Κριμαία…..Υπεράσπισε την Κριμαία απ’ τους Τούρκους, διεκπεραίωσε μια λεπτή αποστολή στην Περσία, έλαβε ενεργά μέρος στη δημιουργία του Τάγματος της Μπαλακλάβα (3) και στις επιχειρήσεις του οχυρού Οτσακόβ, διακρίθηκε και αμείφθηκε για τη δράση του με συνεχείς προαγωγές μέχρι του βαθμού του Λοχαγού το 1786. 
Το 1787 –ακριβώς στο ξεκίνημα του Β’ Ρωσοτουρκικού πολέμου- με πρόταση του Αρχιστρατήγου και διοικητή του Γρηγόρη Ποτέμκιν στην Αυτοκράτειρα Αικατερίνη τη Μεγάλη απεστάλη -ύστερα από δική του πρωτοβουλία κι έντονο και πατριωτικό παρασκήνιο- στη Μεσόγειο με βασική αποστολή τη συγκρότηση και προετοιμασία ναυτικής δύναμης που θα μάχεται τον Οθωμανικό στόλο μέχρι την άφιξη στα νερά της Μεσογείου του Ρωσικού στόλου απ’ τη Βαλτική.....Έφτασε λοιπόν στην Τεργέστη και γρήγορα-γρήγορα με χρήματα πατριωτών ομογενών, δικά του και δανεικά από Ρώσους αξιωματικούς αγόρασε μια μεταχειρισμένη φρεγάτα, την ονόμασε «Αθηνά της Άρκτου» για να τιμήσει την αυτοκράτειρα Αικατερίνη και μαζί με δυο άλλα μικρά πλοία εμπορικά μετασκευασμένα σε πολεμικά ξεκίνησε την κουρσάρικη δράση του και σε διάστημα μικρότερο των τριών μηνών είχε συγκροτήσει ένα μικρό στόλο από δέκα μετασκευασμένα ή αιχμαλωτισμένα καταδρομικά πλοία. 


Άποψη της αίθουσας "ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ" του Ιστορικού & Εθνολογικού μουσείου Λιβαδειάς

Τον Φεβρουάριο του 1788 κατέπλευσε στη Ζάκυνθο και σύμφωνα με την περιγραφή του Γάλλου προξένου στα Ιόνια Νησιά Σεν Σοβέ, ο Κατσώνης «δεν εγνώριζε ούτε να διαβάζη, ούτε να γράφη…..αλλ' αυτές οι ελλείψεις γνώσεων αντισταθμίζονταν από μια σταθερότητα, μια δραστηριότητα, μια επαγρύπνηση για κάθε τι που τον περιέβαλλε.»…..και το καλοκαίρι ξεκίνησε τη δράση του στο Αιγαίο. Στις 31 του Αυγούστου κατατρόπωσε τους Τούρκους κοντά στην Κάρπαθο…..κι όταν τον Σεπτέμβριο γύρισε στη Ζάκυνθο να ξεχειμωνιάσει έμαθε τα ευχάριστα…..η αυτοκράτειρα Μεγάλη Αικατερίνη τον είχε κάνει Ταγματάρχη. 
Με το έμπα της άνοιξης του 1789 ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του στις Ελληνικές θάλασσες φτάνοντας μέχρι την Κύπρο και τη Συρία…..κι έγινε ο φόβος κι ο τρόμος των Τούρκων και όσων τους βοηθούσαν. Στις 15 του Απριλίου συγκρούστηκε με τους Τούρκους στο Δυρράχιο και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στην Ιθάκη για να βαφτίσει τον γιο του κοντοχωριανού του αρματολού Ανδρούτσου, τον γνωστό απ' τον Ξεσηκωμό, Οδυσσέα. 


Μία ακόμα άποψη της αίθουσας "ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ"
του Ιστορικού & Εθνολογικού μουσείου Λιβαδειάς

Όμως ο Ρωσοσουηδικός πόλεμος που μαινόταν στο βορά δεν επέτρεψε την κάθοδο του Ρωσικού Στόλου στο Αρχιπέλαγος κι ο Κατσώνης πολεμούσε τον κοινό εχθρό μοναχός…..με συνεχείς επιτυχίες που «ανάγκασαν» την Μεγάλη Αικατερίνη ν’ αποφασίσει την υπαγωγή του στολίσκου του στις Ρωσικές Ναυτικές δυνάμεις της Μεσογείου (4) προσφέροντας του προστασία, αλλά κυρίως αναγνώριση. 

Κι έτσι σύντροφοι μου, τον Ιούνιο του 1789 ο Λάμπρος Κατσώνης έλεγχε τις Κυκλάδες. Είναι γνωστή μάλιστα η επιστολή που έστειλε στις 27 του Ιουνίου προς τους προύχοντες των Κυκλαδόνησων με την οποία τους καλούσε να μην καταβάλουν πλέον φόρους στο Σουλτάνο και να ενεργούν με απόλυτη ελευθερία…..μεγάλες κουβέντες!!!.....Και στις 4 Ιουλίου ναυμάχησε κι αποδεκάτισε μια σημαντική Τουρκική δύναμη στις θάλασσες μεταξύ Σύρου και Μυκόνου…..Εγκατάστησε ναυτική βάση στη Τζια και παντρεύτηκε κιόλας σε δεύτερο γάμο τη Μαρουδιά Σοφιανού κόρη του προκρίτου του νησιού Πέτρου Σοφιανού (5). 

Μια ακόμα άποψη από την αίθουσα "ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ"
του Ιστορικού & Εθνολογικού μουσείου Λιβαδειάς

Κι όσο ο Κατσώνης νικούσε κι επιβαλλόταν στο Αιγαίο, τόσο ο Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίντ σκύλιαζε…..κι έλαβε και μέτρα…..Πρώτα-πρώτα ανάγκασε τον πατριάρχη Νεόφυτο να γράψει γράμμα επίσημο και με βούλες στους νησιώτες με την προτροπή να τον καταδικάσουν και να θεωρήσουν τις ενέργειες του εχθρικές…..κι ύστερα προσπάθησε να τον δωροδοκήσει με μεσολαβητή τον Δραγουμάνο του Τουρκικού στόλου Στέφανο Μαυρογένη…..του πρόσφερε ελευθερία, του δώρισε ένα Ελληνικό νησί, του έταξε να μην ξαναπληρώσει φόρους και του υποσχέθηκε και διακόσιες χιλιάδες χρυσά νομίσματα για να φύγει απ’ το Ρωσικό ναυτικό και κυρίως για να σταματήσει τις καταδρομές του εναντίον των Τούρκων…..Κι ο Κατσώνης –που εν τω μεταξύ είχε προαχθεί σε Αντισυνταγματάρχη- απάντησε με νέες επιχειρήσεις. Έτσι στις 3 Αυγούστου καταδίωξε Τουρκοαλγερινό στολίσκο που συνάντησε στο στενό της Μακρονήσου και τον ανάγκασε να καταφύγει στο Ναύπλιο…..Λίγες μέρες αργότερα όμως παραλίγο να την πατήσει και να συλληφθεί στη Τζια σε επιδρομή είκοσι εξ Τουρκικών πλοίων…..ευτυχώς την κοπάνησε κυνηγημένος στη Μήλο κι οι Τούρκοι -ανενόχλητοι πια- ξεσπάσαν στο νησί και πυρπόλησαν το λιμάνι.

 Ο Λάμπρος Κατσώνης
Ιστορικό & Εθνολογικό μουσείο Λιβαδειάς


Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

ROBERT STROMBERG: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΛΙΝ

Δημιουργεί  ένα πολύ παράξενο συναίσθημα η ιδέα, να πάει κανείς να βρει  το Celine. Celine ο τρομερός! Celine ο έξαλλος! Celine ο αποδιοπομπαίος τράγος ! Celine ο τρελός!

Ο Celine ζει στο Meudon, στα όρια του Παρισιού. Ζει σε ένα τριώροφο σπίτι του δέκατου ένατου αιώνα  από ξύλο και κονίαμα με τη σύζυγό του Λουσέτ Almanzor και  μισή δωδεκάδα σκυλιά, πάνω κάτω Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού λέει,είναι η σύζυγός του..

-Νόμιζα ότι θα ερχόσασταν αύριο ... δεν σας περίμενα ... δεν έχω προετοιμάσει ...νόμιζα αύριο ...ελάτε ελάτε... 

Αυτά ήταν τα πρώτα του λόγια. Απευθύνθηκε τη σύζυγό του στα γαλλικά, λέγοντάς της να πάρει το παλτό μου, και να μου προσφέρει μια καρέκλα. 

Είναι ένας  εύσωμος άνθρωπος - αλλά κάπως σκυφτός.. Κινήθηκε αργά, σέρνοντας τα πόδια - σαν να ήταν πάρα πολύ αδύναμος  να κάνει διαφορετικά - στην άλλη πλευρά ενός μεγάλου  δωματίου  που έμοιαζε σα  συνδυασμός κουζίνας, τραπεζαρίας και γραφείου. Κάθισε πίσω από  ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, σπρώχνοντας στην άκρη, σωρούς από βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά  και κάποια  από αυτά στο πάτωμα, κάνοντας χώρο για μας.

-Τι είναι αυτό που θέλετε; Για ποιο λόγο σας χρειάζεται ; Δεν θέλω σκάνδαλο! Έχω βαρεθεί.

Όταν κατάφερα τελικά να τον ικανοποιήσω  , βολεύτηκε  πιο άνετα στο κάθισμά του.
-Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για σας στην Αμερική, άρχισα.
Απέρριψε τον ισχυρισμό μου με ένα ξεφύσημα  και μια κίνηση του χεριού του.
-Τι είδους ενδιαφέρον; Ποιος νοιάζεται; Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την Marlene Dietrich και τις ασφάλειες - αυτό είναι όλο !
- Εσείς πως νιώθετε,  ασκείτε ακόμα την ιατρική;
- Όχι, όχι πλέον , σταμάτησα πριν από έξι μήνες, δεν νοιώθω αρκετά καλά.
- Οι άνθρωποι εδώ σας ξέρουν ως Celine; (Πραγματικό όνομα του Celine είναι Louis-Ferdinand Destouches, M.D.)
-Με ξέρουν τόσο όσο χρειάζεται για να μη νοιώθουν ευχαριστημένοι. 
Άλλες εξηγήσεις δεν έδωσε. 
-Πως ξοδεύετε το περισσότερο χρόνο σας;
-Μένω πάντα σπίτι...τα σκυλιά...έχω πράγματα να κάνω , είμαι απασχολημένος...δεν βλέπω κανένα...δεν βγαίνω...είμαι απασχολημένος. 
-Ασχολείστε με τη συγγραφή;
-Ναι, ναι, γράφω ....Πρέπει να κρατηθώ ζωντανός, για το λόγο αυτό γράφω. Όχι! Το μισώ. Το μισούσα πάντα ..... είναι το πιο φοβερό πράγμα που θα μπορούσα να κάνω .....ποτέ δεν άρεσε, αλλά είμαι σε θέση να το κάνω.....δεν μ' ενδιαφέρει στο παραμικρό , εκείνο που γράφω ... αλλά πρέπει να το κάνω. Πρόκειται για βασανιστήριο, είναι το πιο δύσκολο έργο στο κόσμο.
Το πρόσωπό του είναι οστεώδη, λιπόσαρκο, και γκρίζο ΄ και τα μάτια του είναι φοβερά όταν τα παρατηρεί  κανείς προσεκτικά -ήταν έξαλλος  με τη σκέψη ότι έπρεπε  ακόμα να δουλεύει..
-Είμαι σχεδόν 67 - Τον Μάιος θα είμαι 67 για να υφίσταμαι αυτό το βασανιστήριο, για να κάνω τη πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο.
Ο Gallimard, ο εκδότη του, πρόσφατα εξέδωσε το τελευταίο βιβλίο του, North. 
-Είναι σχετικό με τα όσα οι Γερμανοί υπέφεραν κατά τη διάρκεια του πολέμου,  είπε ο Celine. Κανείς δεν έχει γράψει σχετικά μ΄αυτό ! όχι! όχι! δεν οφείλεις να αναφέρεις, αυτό , πόσο υπέφεραν , κάθισε καλά  Σσσς! 
Έβαλε το δάχτυλό του στα χείλη κάνοντας το σημάδι  της προτροπής  για σιωπή.

 -Δεν είναι ωραίο να μιλάμε γι 'αυτό ...ηρέμησε....Όχι . Μόνο η άλλη πλευρά υπέφερε  Σσσς!  
Ανάμεσα στα βιβλία που μεταφράστηκαν στην αγγλική γλώσσα είναι το Death on the Installment Plan [Mort à crédit, 1936], Journey to the End of the Night [Voyage au bout de la nuit, 1932] and το Guignol's Band.
Ο Celine κατηγορήθηκε από πολλούς αξιόλογους ανθρώπους ότι έγραψε εμπρηστικά και αντισημιτικά
άρθρα και φυλλάδια κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία. Αυτά εμφανίστηκαν σε πολυάριθμες γαλλικές εφημερίδες και σύμφωνα με πληροφορίες, ανατυπώθηκαν από τους Γερμανούς, για λαϊκή κατανάλωση στη Γερμανία. Τα βιβλία του, όμως, είχαν απαγορευτεί στη ναζιστική Γερμανία. Αποτέλεσμα αυτών των κατηγοριών ήταν να εγκαταλείψει αναγκαστικά τη χώρα. Πήγε στη Δανία, όπου έζησε για έξι χρόνια, αλλά πέρασε δύο από εκείνα τα χρόνια σε μια δανέζικη φυλακή.
-Γιατί πήγατε στη Δανία;
-Είχα χρήματα εκεί. Εδώ δεν είχα τίποτα .
-Αναγκαστήκατε να εγκαταλείψετε τη Γαλλία....ήταν η κυβέρνηση σας  εκείνη που σας είπε να φύγετε....ή στάθηκε μια δική σας απόφαση;
-Είχαν λεηλατήσει το διαμέρισμά μου στο Montparnasse [Μονμάρτρη]
-Ποιοι;
-Τρελοί, να ποιοι ....πήραν ότι μπόρεσαν να κουβαλήσουν όλα μου τα υπάρχοντα, όλα όσα είχα...ήμουν έξω τότε μαζί με τη σύζυγό μου, όταν γυρίσαμε όλα ήσαν κατεστραμμένα, διαμελισμένα ...νεκρά...πήγα στη Δανία..
Λίγες ημέρες μετά τη συνομιλία μου με το Celine γνώρισα ένα πρώην μέλος της γαλλικής αντίστασης, που έτυχε να συμμετέχει στην ομάδα των πλιατσικολόγων,  για την οποία είχε μιλήσει ο Celine Ο άνθρωπος αυτός με διαβεβαίωσε πως αν ο CeIine βρισκόταν στο σπίτι την ώρα της εισβολής, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα τον εκτελούσαν.
-Γιατί φυλακίστηκες στη Δανία;
-Ήμουν  εγκληματίας πολέμου.
-Είχατε κατηγορηθεί για συνεργασία με τον εχθρό;
-Σας είπα ήμουν εγκληματίας πολέμου. Δεν καταλαβαίνετε! Εγκληματίας πολέμου! Εγώ δεν κατηγορήθηκα για συνεργασία με τον εχθρό! Ήμουν εγκληματίας πολέμου.Το καταλάβατε;
-Υπάρχει η εντύπωση ότι έχετε γράψει διάφορα πράγματα εναντίον των Εβραίων. 

-Δεν έγραψα τίποτα εναντίον των Εβραίων ... αυτό που είπα ήταν ότι " οι Εβραίοι μας ωθούν σε πόλεμο", αυτό είναι όλο.
Είχαν μια διένεξη με τον Χίτλερ και η υπόθεση δεν μας αφορούσε, δεν είχαμε κανένα λόγο να ανακατευτούμε . Οι Εβραίοι υπέστησαν ένα  πόλεμο συμφορών που διαρκούσε δύο χιλιάδες χρόνια και τώρα ο Χίτλερ τους είχε δώσει αφορμή, για άλλες συμφορές. Δεν έχω τίποτα εναντίον των Εβραίων .... δεν είναι λογικό να πούμε τίποτα, καλό ή κακό, για περίπου πέντε εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτό ήταν το τέλος της συζήτησης για το θέμα αυτό.
Ο Celine ήρθε πίσω στη Γαλλία το 1950, μετά από έξι χρόνια θλίψης, στη Δανία.

Όταν επέστρεψε μεγάλες κραυγές διαμαρτυρίας ακούστηκαν από πολλές πλευρές του γαλλικού Τύπου και από πολλούς κυβερνητικούς αξιωματούχους οι οποίοι απαίτησαν περαιτέρω τιμωρίες. Τίποτα δεν έγινε επίσημα , ωστόσο, όπως ανέφερε ο ίδιος ο Celine, οι γείτονές του εξέφραζαν ξεκάθαρα τα όσα σκεφτόντουσαν για το άτομό του. 
Καθώς τον έβλεπα και τον άκουγα, καθισμένος  στη κουζίνα του Celine, είχα την αίσθηση   ότι, παρά τα όλα όσα έλεγε , παρ 'όλη τη φυσική του τραχύτητα και τη  φαινομενική απέχθειά του  για προσωπικές  επαφές , κατά βάθος ήταν ευτυχής  που κάποιος είχε έρθει να τον δει ,  για να τον ακούσει  και να του υποβάλει ερωτήσεις' να του θυμίσει το παρελθόν ,απόδειξη ότι δεν είχε  ξεχαστεί -πως ο κόσμος διάβαζε ακόμη το  Mort à crédit και το Voyage au bout de la nuitΜιλούσαν ακόμη γι αυτόν παρ όλες τις δυσκολίες  και τα πάθη   και τη πικρή γεύση που άφηνε σε μερικούς. Εάν διαθέτει ακόμα κάποιο πνεύμα μέσα του  , πράγμα που φαίνεται αμφίβολο , πρόκειται για ένα πνεύμα που λέει. -Ξέρω ποια είναι η σωστή μουσική .... ξέρω τη σωστή μελωδία....δεν  ακούνε τίποτα.
-Είπατε κάποτε  ότι δεν μπορείτε  να διαβάσετε τα σύγχρονα βιβλία, γιατί  ήταν "θνησιγενή, ημιτελή, κενά..." Διαβάζετε κάτι τώρα; 
-Διαβάζω  την Εγκυκλοπαίδεια και το Punch, αυτό είναι όλο. Το Punch δεν είναι διασκεδαστικό , προσπαθούν να το κάνουν  διασκεδαστικό , αλλά δεν τα καταφέρνουν. 
-Υπάρχει σήμερα κάποιος  τον οποίο   θεωρείτε αξιόλογο συγγραφέα;
Πριν προλάβω να πω κάποιο όνομα  με πρόλαβε.
-Ποιος, Χέμινγουεϊ; Είναι ένας υποκριτής , ένας ερασιτέχνης οι  Γάλλοι  ρεαλιστές του 19ου αιώνα, είναι εκατό φορές καλύτεροι. 
Και άρχισε να απαριθμεί μια σειρά από  Γάλλους συγγραφείς, τόσο γρήγορα, που  δεν μπόρεσα να τους συγκρατήσω.. 
-Ο Dos Passos [1] είχε ένα καλό στυλ, αυτό είναι όλο.
-Ποια  η γνώμη σας για το Camus; Ρώτησα αθώα. 
-Camus! Προς στιγμή σκέφτηκα ότι θα μου εκτόξευε το βάζο .. Camus! επανέλαβε, έκπληκτος. Είναι μια μετριότητα ..... ένας ηθικολόγος  ..... λέει πάντα στους άλλους  τι είναι σωστό και τι είναι λάθος - τι  πρέπει να κάνουν και τι δεν πρέπει να κάνουν .....  να παντρεύονται  , να μη  παντρεύονται ...αυτό είναι δουλειά  της εκκλησίας.... είναι μια μετριότητα.
Στη συνέχεια, ο Celine αναφέρθηκε στο αγγλικό μυθιστοριογράφο Lawrence Durrell.
-Ένα ολόκληρο βιβλίο για το πώς φιλά ένα κορίτσι, οι διαφορετικοί τρόποι που μπορεί να φιλήσει κάποιος και τι σημαίνουν ...  είναι αυτό  τρόπος γραφής ; Δεν  είναι τέτοιος ο δικός μου τρόπος  γραφής...  είναι ένα τίποτα , καθαρή ματαιοπονία. Τα βιβλία μου δεν είναι έτσι , τα βιβλία μου έχουν ύφος , τίποτα άλλο,  μόνον ύφος. Αυτός είναι ο μόνος λόγος  για τον οποίο κάποιος οφείλει να γράψει. Ποιος ξέρει πόσοι έχουν προσπαθήσει να αντιγράψουν το ύφος  μου... αλλά δεν μπορούν. Δεν μπορούν να το πετύχουν  σε τετρακόσιες σελίδες συνεχόμενες , απλά ερευνήστε το, δεν μπορούν να το κάνουν ...... είναι το μόνο που έχω, μόνο το ύφος, τίποτα άλλο. Δεν υπάρχουν μηνύματα στα βιβλία μου, αυτά είναι δουλειά της εκκλησίας. 
 Ξεφύσησε  και κουνούσε βαριεστημένα το χέρι του.

-Όχι, τα βιβλία μου σύντομα θα ξεχαστούν , δεν σημαίνουν τίποτα...  δεν αλλάζουν τίποτα,είναι μάταιο .... Έκανα  τα πάντα ,  τον καουμπόη στην Αμερική, το λαθρέμπορο οινοπνευματωδών στο Λονδίνο, το καρχαρία, ότι μπορείς να φανταστείς. Από τα 11 χρόνια μου εργάζομαι . Ξέρω περί τίνος πρόκειται.... γνωρίζω τη γαλλική γλώσσα .Έχω ταλέντο  στο γράψιμο  και τέλος. Ακούστε τους ανθρώπους πως  μιλούν στο δρόμο  ... όσα λένε δεν έχουν  να κάνουν στο παραμικρό με τα βιβλία ... και μόνιμη επωδός  :Και τότε του είπα ...και εκείνος μου είπε  και τότε εγώ του είπα¨-ηθοποιοί να τι είναι. Όλοι ζητούν τα χειροκροτήματα . Ο επίσκοπος λέγει:
- Χθες μίλησα μπροστά από 2000 άτομα  αύριο θα μιλήσω σε 3000 , αυτή είναι η θρησκεία ! Κοιτάξτε το Πάπα - όταν οι άνθρωποι βλέπουν τον Πάπα  τους έρχεται η διάθεση να τον φάνε. Είναι τόσο υπέρβαρος- τρώει πολύ, πίνει υπερβολικά.... ηθοποιοί να τι είναι όλοι αυτοί. 
Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για ασφάλεια και διασκέδαση - αυτό είναι όλο. Το σεξ.! Να που εντοπίζεται ο αγώνας ... ο ένας θέλει να φάει τον άλλο...Να γιατί φοβούνται τον Μαύρο. Είναι δυνατός είναι γεμάτος ενέργεια . Γεμάτος δύναμη! Θα επικρατήσει. Να γιατί φοβούνται ...έχει έρθει η ώρα του , είναι υπερβολικά πολλοί ...δείχνει τους μυς του ...ο λευκός άνθρωπος φοβάται ,,, είναι μαλθακός. Βρέθηκε στη κορυφή για πολύ καιρό , η βρόμα έφτασε μέχρι την οροφή , και ο Μαύρος το αισθάνεται , την οσφραίνεται, και αναμένει τη νίκη.... δεν θα χρειαστεί να περιμένει πολύ καιρό ακόμη 

Ήρθε η ώρα του κίτρινου χρώματος ..... το μαύρο και το λευκό θα αναμιχθούν και το κίτρινο θα κυριαρχήσει, αυτό είναι όλο. Είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός βιολογικού γεγονότος.... όταν το μαύρο και άσπρο αναμειγνύονται το κίτρινο βγαίνει ισχυρότερο, αυτή είναι η αλήθεια ..... ύστερα από διακόσια χρόνια κάποιος παρατηρώντας το άγαλμα ενός λευκού ανθρώπου θα διερωτηθεί αν αυτό το τόσο παράξενο πράγμα υπήρξε κάποτε πραγματικά.... και κάποιος θα απαντήσει . Ασφαλώς όχι , πρέπει να το ξαναέβαψε κάποιος . Αυτή είναι η απάντηση! Ο λευκός άνθρωπος είναι ένα πράγμα του παρελθόντος που έχει κλείσει το κύκλο του , που έχει ήδη εξαφανιστεί Σήμανε η ώρα για κάτι νέο. Όλοι εδώ έχουν άποψη αλλά δεν ξέρουν τίποτα ... αφήστε τους να πάνε εκεί κάτω και στη συνέχεια θα δείτε πόσο θα αναθεωρήσουν τη φλυαρία τους εκεί πέρα , , ήμουν στην Αφρική, ξέρω πως είναι, ξέρω ότι είναι πολύ ισχυρή , (οι Μαύροι ) ξέρουν που τελικά θα καταλήξουν ... ο λευκός άνθρωπος έχει θάψει για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα ,το κεφάλι του μέσα στη μήτρα ....επέτρεψε στην εκκλησία να τον διαφθείρει ................. δεν σου επιτρέπεται να πεις αυτό ... ο Πάπας σε κοιτάζει πρόσεχε ...μη λες τίποτα! Ο Ουρανός το απαγορεύει . ΌΧΙ Είναι αμαρτία ...θα σε σταυρώσουν....ώρα για ύπνο ...κάτσε καλά...μη γαβγίζεις ,,,μη δαγκώνεις , να το φαΐ σου ...Σιωπή.
Δεν υπάρχει τίποτα μέσα τους... μοιάζουν με ταύρους ,ανέμισε κάτι για να τους αποσπάσεις τη προσοχή: βυζιά, πατριωτισμό, εκκλησία, οτιδήποτε πράγμα και πραγματικά θα ορμήσουν .
Δεν χρειάζεται πολύ, είναι ευκολότατο...θέλουν πάντα να παρασύρονται ...δεν έχει τίποτα σημασία... η ζωή είναι πολύ εύκολη.

Για κάποιο χρονικό διάστημα που φάνηκε πολύ μεγάλο, ο Céline δεν είπε τίποτα. Στο τέλος είπα  ότι δεν είχα γνωρίσει μέχρι τώρα μια γυναίκα, που να μην ένοιωθε άρρωστη από τα βιβλία του , τα οποία δεν μπορούσαν ποτέ να τελειώσουν. 

-Φυσικά , φυσικά  τι περιμένατε...τα βιβλία μου δεν είναι για γυναίκες ... έχουν τα δικά τους μικρά μυστικά... το κρεβάτι ...τα χρήματα ... τα παιχνιδάκια τους... τα βιβλία μου  δεν έχουν σχέση με τα δικά τους μικρά μυστικά γνωρίζουν  να ξεφεύγουν από τα δύσκολα. Όχι δεν βλέπω πλέον κανένα ... ναι η κόρη μου ζει, είναι στο Παρίσι  , δεν τη βλέπω ποτέ. Έχει πέντε παιδιά. Δεν τα έχω δει ποτέ.
Ξανά παρατεταμένη σιωπή. Και μετά.
-Αναμφίβολα είμαι ένας φυγάς...ένας λεπρός.
Σιωπή.
-Ανοίγεις τη πόρτα και μπαίνει ο εχθρός.
Σιωπή.
-Πρέπει να σας αφήσω τώρα... πρέπει να γράψω.
Με συνόδευσε στη πόρτα.

Υποσημειώσεις:
[1]John Roderigo Dos Passos (14/1/1896-28/9/1970 ) Αμερικανός συγγραφέας και καλλιτέχνης. Περισσότερο γνωστος από τη  U.S.A. trilogy, αποτελούμενη από τα έργα  The 42nd Parallel (1930), 1919 (1932) και  The Big Money (1936). 

(Συνέντευξη που ο LOUIS-FERDINAND CELINE παραχώρησε στο ROBERT STROMBERG και η οποία δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό “Evergreen Review” τον Ιούλιο του 1961.)