Ρίγη συγκινήσεως διέδραμον το συγκεντρωμένον εις την πλατείαν της Ακροπόλεως πλήθος μόλις ενεφανίσθη εις την καμπήν του δρόμου ο Αθηναίος δρομεύς και ζωηραί επευφημίαι τον συνώδευσαν μέχρι της εισόδου του εις την Ακρόπολιν.
Η επ' αυτής γενομένη τελετή της αφής του βωμού του Παρθενώνος δια της κομισθείσης Ολυμπιακής φλογός υπήρξε πλήρης γραφικότητος, αναμίκτου με θείον μυστικισμόν . Τον δρομέα ανέμενον εις την εσωτερικήν είσοδον της Ακροπόλεως φέροντες κράνη και αρχαϊκάς στολάς οι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου κ.κ Αυλωνίτης, Κατράκης και Κοτσόπουλος ιστάμενοι οι μεν δύο τελευταίοι έξωθι της κλειστής θύρας, ο δε κ. Αυλωνίτης , όπισθεν αυτής.
Ολίγον κατωτέρω ήσαν παρατεταγμένοι εις διπλούν στίχον πενήντα τρεις εύζωνοι του προτύπου τάγματος, φέροντες τας σημαίας των μετεχόντων εις τους Ολυμπιακούς αγώνας πενηνταδύο Κρατών , με επικεφαλής την Ελληνικήν και την Ολυμπιακήν τοιαύτην . Ο πυροφόρος διελθών δια των σημαιών , αι οποίαι έκλιναν τιμητικώς υπέρ την κεφαλήν του έφθασεν εις την είσοδον και εστάθη προ αυτής. Ο πρώτος εκ των "φρουρών" της κλειστής εισόδου , ιστάμενος όπισθεν αυτής ανοίγων, κάμει δύο βήματα και ιστάμενος πάλιν ευθυτενώς ερωτά με ζωηράν φωνήν τον πυροφόρον:
-Τις ει;
-Έρχομαι εκ της Ολυμπίας φέρων το φως εκ του ναού του Διός...απαντά με παλλομένην από την συγκίνησιν φωνήν ο πυροφόρος.
Ο "φρουρός" τον αφήνει τότε ελευθέραν την δίοδον και ο δρομεύς, ανερχόμενος ταχέως τας μαρμαρίνας κλίμακας φθάνει προ των Προπυλαίων αυτής. Εκεί , εις την τελευταίαν βαθμίδα, ίσταται ο 'ιερεύς" κ. Ροζάν , ο οποίος φέρει ποδήρη χιτώνα.
Η βιβλική εμφάνισις του γενειοφόρου "ιερέως" είναι εξαιρετικώς υποβλητική. Ο δρομεύς , αντικρύζων αυτόν , γονυπετεί με σεβασμόν , και δέχεται τας ευλογίας του. Εγειρόμενος κατόπιν , ανέρχεται τας ενδιαμέσους βαθμίδας και παραδίδει τον πυρσόν εις τον ιερέα, ο οποίος στρέφει και με βήματα αργά διαβαίνει τα Προπύλαια και εισέρχεται εις το εσωτερικόν. Τριάντα κανηφόροι παρθένοι- δεσποινίδες του Λυκείου Ελληνίδων -ιστάμεναι εις διπλούν στίχον τον ραίνουν με ροδοπέταλα καθ' ην στιγμήν διέρχεται δια του μέσου αυτών , και κατόπιν συγκλίνουσαι όπισθεν αυτού , τον ακολουθούν με βήμα ρυθμικόν μέχρι της εισόδου του Παρθενώνος , εις τον οποίον ο ιερεύς εισέρχεται μόνος και κρατών την δάδαν ανα χείρας , κλείνει δεξιά και φθάνει προ του βωμού , ο οποίος ευρίσκεται εις την δυτικήν πλευράν του Παρθενώνος.
Παρά τον βωμόν ίστανται τέσσαρες ιέρειαι , αι οποίαι , μόλις προσεγγίζει ο ιερεύς, κλείνουν ευλαβώς τας κεφαλάς . Ο ιερεύς εγείρων τους οφθαλμούς προς τον ουρανόν απαγγέλελει ήρεμα τον Ολυμπιακόν ύμνον και κατόπιν , δια της δαδός την οποίαν κρατεί ανάπτει τον βωμόν.
Την ιδίαν στιγμήν διδομένου του συνθήματος δια φωτοβολίδος ριφθείσης από την Ακρόπολιν, ρίπτονται από το πυροβολείον του Λυκαβηττού χαιρετιστήριοι βολαί.
Κατόπιν ο ιερεύς προχωρών με το ίδιον μεγαλοπρεπές βήμα εξέρχεται του Παρθενώνος και φθάνει έξωθι των προπυλαίων, όπου αναμένει δια να παραλάβη από τας χείρας του τον πυρσόν , νέος δρομεύς -ο Θεοδωρακόπουλος- ο οποίος μόλις βλέπει εξερχόμενον τον ιερέα , γονυπετεί με ευλάβειαν. Ο ιερεύς, προσβλέπων τον δρομέα, λέγει προς αυτόν τα εξής:
Λαμπαδηδρόμε,
Άγγειλον εις την ανθρωπότητα ότι το Ολυμπιακόν Πνεύμα δεν απέθανεν. Η Ολυμπιακή φλοξ, άσβεστος θα εξακολουθήση να φωτίζη τους λαούς , εφ' όσον θα συναντώναι εις αγώνας ειρηνικούς , ευγενείς και ωραίους. Από τα βάθη των αιώνων. Εκ του Ναού της Παλλάδος Αθηνάς και του Ιερού της Ακροπόλεως Βράχου, ευλογώ τους αθλητάς του κόσμου, οι οποίοι θα μετάσχουν της ΧΙ Ολυμπιάδος του Βερολίνου , φωτισμένης από το πυρ της Ολυμπίας".
Ο δρομεύς εγείρεται , και απερχόμενος τας ενδιαμέσους βαθμίδας παραλαμβάνει από τας χείρας του ιερέως τον πυρσόν , κατέρχεται δρομέως τας κλίμακας, φθάνει εις τον κυκλοτερή δρομίσκον, τρέχει και τέλος εξέρχεται εις την πλατείαν της Ακροπόλεως......
Εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ Τετάρτη 22 Ιουλίου 1936.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου