«Στο νέο Ράιχ η σκληρότητα εναντίον των ζώων, δε θα επιτρέπεται.»
Στην ιστορία συχνά ο Χίτλερ παρουσιάζεται ως μια βίαιη και αυταρχική προσωπικότητα, δίχως ευαισθησίες και ενδιαφέροντα. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Κάποια γεγονότα έρχονται για να διαψεύσουν τη παραπάνω θεωρία.
Έχει ακουστεί από επιτελείς του Χίτλερ και ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος που τον γνώρισαν καλά, ότι υπήρξε ένας «διερμηνέας του Πνεύματος της Φύσεως». Ο τίτλος αυτός δεν του αποδόθηκε άδικα αφού ήταν εκείνος που για πρώτη φορά στην ιστορία ασχολήθηκε σοβαρά και με απόλυτη αυστηρότητα σε θέματα που αφορούσαν τη προστασία της φύσεως και των ζώων.
Αν και το 1933 που ανήλθε το NSDAP στην εξουσία υπήρχαν ορισμένοι υποτυπώδεις νόμοι που αφορούσαν στη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα, ο Χίτλερ ήταν το πρόσωπο που καθιέρωσε πραγματικούς νόμους και αυστηρές ποινές σε αυτούς που θα κακομεταχειριζόντουσαν ένα ζώο για οποιοδήποτε λόγο.
Στο Γ’ Ράιχ έγινε πραγματικότητα αυτό που ακόμα και τώρα κυνηγάνε οι απανταχού ανά τον κόσμο φιλόζωοι, ενώ οι ποινές για τον βασανισμό και τον φόνο ενός ζώου φτάσανε σε επίπεδα που πάντα απαιτούσε η φιλοζωική κοινότητα και ίσως και παραπάνω. Ο Εθνικοσοσιαλισμός απέρριψε τους ανθρωποκεντρικούς λόγους για τη προστασία των ζώων και τόνισε ότι τα ζώα θα πρέπει να προστατεύονται για τους δικούς τους λόγους.
Οι πολιτικές σχετικά με τη συνύπαρξη των ζώων και του ανθρώπινου πολιτισμού πραγματικά φτάσανε σε άλλα επίπεδα. Ακόμα και για τη κατασκευή οδών για να μπορούν τα ζώα του δάσους να περνάνε τους αυτοκινητόδρομους χωρίς να γίνονται θύματα ατυχημάτων φρόντισε η εξουσία του Γ’ Ράιχ.
Ο «Reichstierschutzgesetz» ο νόμος του Ράιχ για τη προστασία των ζώων δηλαδή, θεσπίστηκε αμέσως και μάλιστα έγινε υποχρεωτικό μάθημα στα δημοτικά, τα γυμνάσια, τα λύκεια και τα Πανεπιστήμια της Γερμανίας.!
Ο Χέρμαν Γκέρινγκ προειδοποιούσε: «Όσοι συμπεριφέρονται στα ζώα σαν να είναι άψυχα αντικείμενα θα στέλνονται στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως».
Η Γερμανία του Χίτλερ έγινε το πρώτο κράτος και δυστυχώς το τελευταίο που τιμωρούσε όσους έκαναν πειράματα σε ζώα και τεμαχίζονταν όσο ακόμα αυτά ήταν ζωντανά.Ακόμα και το εμπόριο παγίδας απαγορεύτηκε, όπως επίσης και το ανεξέλεγκτο κυνήγι. Απαγορεύτηκε το πετάλωμα των αλόγων και θεσπίστηκαν νόμοι ακόμα και για τον τρόπο βρασίματος των οστρακοειδών «ώστε να μη βράζονται ζωντανά και υποφέρουν». Στα τέλη του 19ου αιώνα ο εβραϊκός τρόπος σφαγής «kosher» και τα πειράματα στα ζώα ήταν από τις κύριες ανησυχίες της γερμανικής κυβέρνησης του Γ’ Ράιχ. Μάλιστα από το 1927 ακόμα, εκπρόσωπος του NSDAP είχε απευθυνθεί στο Ράιχσταγκ και είχε κάνει έκκληση για δράσεις κατά των βασανισμών των ζώων και τη σφαγή «kosher».
Στις 21 Απριλίου του 1933 ψηφίστηκε ο νόμος σχετικά με τη σφαγή των ζώων που όριζε ότι κανένα ζώο δε θα σφάζεται χωρίς αναισθητικό. Στις 24 Απριλίου εκδόθηκε νόμος σχετικά με την απαγόρευση της ζωοτομίας, ενώ στις 16 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς ψηφίστηκε η πλήρης απαγόρευση της. Ο Χέρμαν Γκέρινγκ ανακοίνωσε σχετικά: «Τέλος στα αφόρητα βασανιστήρια και στη ταλαιπωρία σε πειράματα με ζώα. Μια απόλυτη και μόνιμη απαγόρευση στη ζωοτομία είναι όχι μόνο απαραίτητη νομοθεσία για την προστασία των ζώων δείχνοντας την αλληλεγγύη στον πόνο τους, αλλά είναι επίσης ένας νόμος για την ίδια την ανθρωπότητα… Ανακοινώνω επομένως, την άμεση απαγόρευση της ζωοτομία η οποία θα αποτελεί πράξη αξιόποινη. Μέχρις ότου να ορισθεί η οριστική τιμωρία στον ένοχο, θα πρέπει να μεταβαίνει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Ψηφίστηκαν επίσης νόμοι που αφορούσαν την αναδάσωση και την προστασία των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου