ΗΑΒΕ HANS : ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΛΕΟΝ ΝΤΕΓΚΡΕΛ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (1936)

ΕΝΤΟΣ ΕΞΗ ΜΗΝΩΝ ΘΑ ΚΡΑΤΩ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ

ΒΡΥΞΕΛΛΑΙ, Σεπτέμβριος. Αρκεί να μείνη κανείς μερικάς στιγμάς μόνο εις τας Βρυξέλλας δια να μην αγνοή τον Λεόν Ντεγκρέλ .Το όνομά του έχει απασχολήσει ήδη τον διεθνή τύπον κι' εδώ εις το Βέλγιον η εφημερίς "Η αληθινή χώρα " δημοσιεύει τρις της ημέρας το νεανικό αυτό κεφάλι , κεφάλι μάλλον εφήβου ή ανδρός , και κατά τας τελευταίας βελγικάς εκλογάς εψήφισαν τριακόσιαι χιλιάδες πολιτών.

Επήγα να τον συναντήσω εις το υπό κατασκευήν κτήριον του κόμματος . Με δέχεται ανεβασμένος σε μίαν ανεμόσκαλα. Είναι απησχολημένος με την οικοδομήν. Βάζει ένα καρφί στον τοίχο:

-Δεν έχω γραφείο είμαι υποχρεωμένος να σας δεχθώ εδώ μου λέγει... 

Το κόμμα του Λεόν Ντεγκρέλ ονομάζεται ως γνωστόν , "Ρεξ" αλλά οι οπαδοί αποκαλούν Ρεξ τον ίδιο τον αρχηγόν. Το νέον κτίριον κτίζεται , επεκτεινομένου του παλαιού μακρού σπιτιού , όπου εστεγάζετο το κόμμα εις το στενό δρομάκι του Σαρτρέ. Πίσω ευρίσκεται η μικρή αγορά , όπου πωλούν ψάρια , λουλούδια , κάλτσες και γραβάτες ευθηνές. Πηγαινοέρχονται πρόσωπα απησχολημένα ανθρώπων , που οι περισσότεροι φέρουν παράσημα του μεγάλου πολέμου. Διαταγαί διαβιβάζονται εις τόνον στρατιωτικόν, νέοι εμφανίζιονται και εξαφανίζονται κατά διαλείμματα.... Όλα αυτά μου δίδουν την εντύπωσιν εικόνων που τας έχω ιδή.... Μου φέρουν ακουσίως την σκέψιν μερικά χρόνια πίσω, στην εποχήν που το "Φαιό σπίτι" εκτίζετο εις το Μόναχον. Η μόνη διαφορά είναι ότι το βραχιόνιον των ανθρώπων , αντί του χιτλερικού στρατού , φέρει την λέξιν "Ρεξ", γραφομένην με κόκκινα γράμματα εις σχήμα δράκοντος.

Επί των ημιτελών τοίχων του κτιρίου υπάρχουν τοιχοκολλημέναι διάφοροι προκηρύξεις με εικόνες του ανθρώπου αυτού , που ευρίσκεται εμπρός μου ανεβασμένος σε μίαν ανεμόσκαλα.Τον παρουσιάζουν πότε μ' ένα κερί στο χέρι , πότε με μια λυχνία και άλλοτε μ' ένα λαμπρό ποτήρι.

Ο Λεόν Ντεγκρέλ είναι ένας νέος συμπαθέστατος . Μόλις 30 ετών , με γαλανά μάτια γεμάτα ειλικρίνειαν. Η μύτη του είναι ελαφρώς γαμψή και τα χείλη αυτά τον κάμνουν να φαίνεται ακόμη περισσότερον έφηβος , συγχρόνως δε του δίδουν ένα ύφος προκλητικόν.

-Δεν έχω ακόμη γραφείον , μου επαναλαμβάνει ο Ντεργκρέλ. Πρέπει να κτίσωμε γρήγορα και γι' αυτό βοηθώ τους συντρόφους μου.

Κατεβαίνει από την σκάλα και ενώ μου δίνει την συνέντευξιν δεν παύει να ασχολήται με την οικοδομή.

Η συνομιλία μας γίνεται σ' ένα αδιάκοπο πήγαινε και έλα, ανάμεσα από τους κτίστας, τους ελαιοχρωματιστάς και τους ξυλουργούς.

Οι οπαδοί του κόμματος "Ρεξ¨, μου τονίζει ο κ. Ντεγκρέλ , πιστεύομεν ότι αποτελεί βασικόν σφάλμα ν' αντιτάσση κανείς εις τον μπολσεβικισμόν ένα καπιταλισμόν βαρέως ασθενή, Είμεθα εχθροί και του πρώτου και του δευτέρου . Επιθυμούμεν μίαν κοινωνικήν αναμόρφωσιν . Αντί όμως της καταπτώσεως του γενικού επιπέδου της ζωής , επιθυμούμεν την ανύψωσίν του. Αντί να κάμωμεν όλους τους ανθρώπους προλεταρίους ,επιθυμούμεν ν΄ ανυψώσωμεν τους προλεταρίους . Το κόμμα μας είναι κόμμα προοδευτικόν . Δεν αγνοεί ότι εις μία εποχή τοιούτων κολοσσιαίων τεχνικών προόδων δεν ημπορεί η κοινωνική ζωή να πλαισιούται εις τα παλαιά όριά της. Πηγαίνομεν εμπρός , ακολουθούντες την πρόοδον , λαμβάνουμεν όμως υπ' όψιν μας τον άνθρωπον οπως στη  πραγματικότητα  είναι. 
-Κηρύσσετε λοιπόν κατά βάθος μίαν επανάστασιν των μικροαστικών τάξεων.
-Δεν το αμφισβητώ. Η μεσαία τάξις έχει θυσιασθή εις όλον τον κόσμον . Κηρύττω όντως την επανάστασιν των μικροαστικών τάξεων , αλλά υπό την στενωτέραν έννοιαν της λέξεως , διότι είμαι εχθρός πάσης βίας . Δεν είμαι οπαδός της τακτικής της αιφνιδιαστικής επιθέσεως , αλλά της κατακτήσεως δια της πειθούς.

Εις ερώτησιν αν είναι φασιστής , ο κ. Ντεγκρέλ μου απαντά: 
-Τί σημαίνει φασιστής ; Δίδουν το όνομα αυτό εις τον Μουσσολίνι και τον Χίτλερ , αλλά εγώ δεν ευρίσκω καμμίαν ομοιότητα μεταξύ των δύο αυτών ανδρών. Εάν τώρα με το επίθετον του φασιστού χαρακτηρίζεται πάντα άνθρωπον επιθυμούντα να επθιβάλη την τάξιν και την γαλήνην εις τον τόπον του, τότε είμαι και εγώ φασιστής.

Πιστεύω εν τούτοις ότι η επιθυμία επιβολής της εσωτερικής τάξεως και της αμύνης κατά του μπολσεβικισμού δεν δύναται να ακολουθήται εις πάσαν χώραν με τα αυτά μέσα . Με τους Ιταλούς και τους Αυστριακούςς συμμερίζομαι την αντίληψιν περί της ανάγκης της δημιουργίας ενός Κράτους επί βάσεων συναιτεριστικών . Αλλ' ημείς εις το Βέλγιον αποδίδομεν ιδιαιτέραν όλως σημασίαν και εις έναν άλλον παράγοντα , την οικογένειαν. Φρονούμεν δηλονότι ότι ο πατήρ της οικογενείας πρέπει να ψηφίζη και δια τα ανήλικα παιδιά του και συνεπώς όσο μεγαλυτέρα είναι η οικογένεια , τόσον μεγαλυτέρα οφείλει να είναι και η συμμετοχή της εις τον δημόσιον βίον . Θέλομεν να δώσωμεν ευρύτερα δικαιώματα εις τας πολυμελείς οικογενείας.

Η οικογένεια αποτελεί το πρώτον κεφάλαιον του καταστατικού μας χάρτου .Το δεύτερον ο συνεταιρισμός.

-Ποίοι νομίζετε, κ.Ντεγκρέλ , ότι είναι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι της Ευρώπης;

-O Μουσσολινι, ο Χίτλερ και εγώ. Θα με εκλάβετε πιθανόν ώς μεγαλομανή. Πιστεύσατέ με όμως ότι μόνη η ζωντανή και πειστική δύναμις ενός ανθρώπου δύναται να δημιουργήση έν κίνημα , που θα παρασύρη όλα τα εμπόδια ,  ένα κίνημα που θα επιβληθή με κεραυνοβόλον ταχύτητα, ένα κίνημα ώς το ιδικόν μας.

Επί της αρχής  του κινήματος  των Ρέξ ο κ. Ντεγκρέλ εδήλωσε τα εξής:

-Το κίνημά μας υπήρξε κατ΄αρχάς κίνημα καθολικόν, Γενικώς πιστεύεται ότι η ονομασία του κόμματός μας οφείλετα εις τα μοναρχικά αισθήματά μας. Είμεθα βεβαίως ψυχή τε και σώματι οπαδοί της μοναρχικής ιδέας και όταν έλθωμεν εις την εξουσίαν θα ενισχύσωμεν τον μοναρχικόν θεσμόν. Αλλ' ωνομάσαμεν το κόμμα μας Ρεξ εκτου "Χριστός Βασιλεύς " (Christus Rex) . Επί του σημείου αυτού οφείλω να σας τονίσω , ότι από τους Εθνικοσοσιαλιστάς της Γερμανίας μας χωρίζει η θεωρία περί "φυλετικής προελεύσεως" Υμείς δεχόμεθα εις τους κόλπους μας όλους όσους έρχονται προς ημάς ανεξαρτήτως τάξεως, θρησκείας και γλώσσης.

Εις ερώτησιν ποίον υπήρξε το μυστικόν της μέχρι τούδε επιτυχίας του απήντησε.

-Το μυστικόν αυτό το αγνοώ, αλλ' ερωτήσατε καλλίτερα τους μεγάλους ηγέτας λαών ποίον υπήρξε το μυστικόν της επιτυχίας των . Απ' αυτούς , όπως και απ' εμέ , αναβλύζει μία δύναμις που υποτάσσει τα πλήθη. Ευθύς ως ο Μουσσολίνι ή ο Χίτλερ αρχίζουν να ομιλούν , ένας σπινθήρ σκορπίζεται απ' αυτούς που ανάβει φλόγα εις την καρδίαν των ακροατών των.

Συνεχίζων ο κ. Ντεγκρελ ωμίλησε περί της αρχής του σταδίου του , περί των φιλολογικών και νομικών σπουδών του, περί των λογοτεχνικών αγώνων του.

Ειργαζόμην και τότε είπεν , όπως και τώρα , και ήδη την εποχήν εκείνην είχα προσελαύσει την προσοχήν των συντρόφων μου. Γράφω τουλάχιστον άπαξ της ημέρας το κύριον άρθρον της εφημερίδος μας η "Αληθινή χώρα". είμαι δε ικανός ν' ανέβω δεκαπέντε φοράς την ημέραν εις το βήμα και να ομιλήσω. Ίσως η εργατικότης μου να είναι το μυστικόν μου.

-Και τα μελλοντικά σχέδιά σας ; Σήμερα τα αριστερά κόμματα κυβερνούν ακόμα το Βέλγιον. Πιστεύετε ότι θα τα νικήσετε;

-Σας δίδω το χέρι μου , μου απαντά ο Ντεγκρέλ , για να σας διαβεβαιώσω  ότι εντός έξι μηνών  θα κρατώ εις χείρας μου την εξουσίαν.Και ο Ντεγκρέλ παίρνει  και πάλιν το σφυρί  στο χέρι και συνεχίζει  να βάζει καρφιά  εις τον τοίχον. Την ώραν  που βγαίνω  από την οικοδομήν  ακούω τον θυρωρόν να λέγη εις κάποιον:

-Eίναι αδύνατον να σας δεχθή  τώρα . Ο Ρεξ εργάζεται. 

Οι οπαδοί του τον αποκαλούν Ρεξ δηλαδή βασιλέα , τον νέον αυτόν , που θεωρείται σήμερα δικαίως  ως ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς άνδρας της Ευρώπης. 

(Αναδημοσίευση από την ελληνική εφημερίδα "Η Βραδυνή")