ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1945
(159) δυο Γερμανούς και τους εξήγησε με χειρονομίες τί ήθελε. Οι Γερμανοί έφυγαν τρέχοντας και γύρισαν μ' ένα σεντόνι. Ο φωτογράφος τούς έβαλε πίσω από το λοχία και τους έδειξε πως να κρατούν το σεντόνι τεντωμένο. Έπειτα τράβηξε τη φωτογραφία. Λίγο αργότερα, ο λοχίας βρισκόταν και πάλι στην πρώτη γραμμή...[1]
26 Απριλίου 1945
Η ημέρα τελείωσε αρκετά ήσυχα στον αντιαεροπορικό πυρ γο και σ' ολόκληρο το Δυτικό Βερολίνο. Είχα ακόμη ...επαφή με τούς περισσότερους Τομείς και, ασφαλώς, με το Επιτελείο του Διοικητού... Αλλ' η δική μας τηλεφωνική γραμμή είχε κοπή κι έτσι ήμεθα αναγκασμένοι να καταφεύγωμε στο δημόσιο δίκτυο. Είχαμε ακόμη θαυμάσιους έγχρωμους χάρτες που έδειχναν τους διαφόρους Τομείς, τη μεγίστη ακτίνα δράσεως του Πυροβολικού, τις περιοχές που εδέχοντο πιέσεις κ.λ.π. Οι χάρτες αυτοί δεν θα εξυπηρετούσαν, βέβαια, κανένα σκοπό αν θα νεκρωνόταν και το δημόσιο τηλεφωνικό δίκτυο. Κατά τα άλλα, όλο μας το Πυροβο λικό είχε, ουσιαστικά, ακινητοποιηθή... Η μεγαλύτερη ηλιθιότης, κάτι που άγγιζε τα όρια του σα μποτάζ, ήταν ο τρόπος με τον οποίο είχε οργανωθή ή διανομή των πυρομαχικών. Όταν έκανα την πρώτη μου επιθεώρησι, ρώτησα που μπορούσα... να βρω τα πυρομαχικά. Η συγκλονιστική απάντησις ήταν ότι είχαν προετοιμασθή και συμπληρωθή δυό τεράστιοι χώροι πυρομαχικών, ο ένας στον εμπορικό Σταθμό Νικολάσεε κι ο άλλος κοντά στο Τουφελσέε στο Γκρούνεβαλντ. Κι οι δυό αυτοί χώροι είχαν πέσει στα χέρια των Ρώσων πριν από λίγες ώρες. . .5 Η νύχτα πέρασε πολύ ειρηνικά. Παρά το λαμπρό, έναστρο, ουρανό, η Σοβιετική Αεροπορία δεν έκανε την εμφάνισί της. Έκανε αρκετή ψύχρα. Το Ούντερ ντεν Λίντεν ήταν έρημο μέχρι το Φρούριο της Γέφυρας. Μόνο από την άλλη όχθη του Σπέε, από τα βόρεια κι ανατολικά της πόλεως, μπορούσαμε ν΄ ακούμε αμυδρά τα πυρά του Πυροβολικού. Γύρω στο μεσημέρι, οι Διοικηταί των Συνταγμάτων ανέφεραν ότι οι Δανοί κι οι Νορβηγοί (δύο Συντά γματα της Μεραρχίας Νόρντλαντ) είχαν αποκτήσει και πάλι την Κανονική τους δύναμι από 600 ως 700 άνδρες... Γύρω στις 19.00 οι Διοικηταί των Συνταγμάτων ανέφεραν ότι δεν φαινόταν κανείς μπροστά, εκτός από τους δικούς μας στρατιώτες των Πάντσερ... Ούτε μπόρεσαν ν' ανακαλύψουν κανένα από τα «προετοιμασμέ να» υπόγεια Στρατηγεία ή τις θέσεις των πολυβόλων και των αν τιαεροπορικών που ήσαν σημειωμένα στους χάρτες των. Ανα γκάσθηκα να συμπεράνω ότι ολόκληρη η άμυνα του Τομέως Ζ υπήρχε στα χαρτιά μόνο. . κι απεφάσισα να έλθω σ' επαφή με τον αξιωματικό σύνδεσμο των ΕΣ — ΕΣ το ίδιο εκείνο βράδυ. Είχα την ελπίδα ότι θα μπορούσα να τον κάνω να ενδιαφερθή για τα προβλήματα μου, αν και δεν τον γνώριζα καθόλου.'Οταν έφθασα στους υπογείους διαδρόμους της Καγκελλαρίας, χωρίς και πάλι να με σταματήσουν πουθενά, με ωδήγησαν μέσα από μια σειρά δωματίων, που ήσαν γεμάτα από αξιωματικούς. Ιδιαί τερη εντύπωσι μου έκανε ένας εύσωμος άνδρας με καφέ - κόκκι νη στολή με χρυσά σειρήτια, που, εκείνη τη στιγμή, υπαγόρευε τις ακόλουθες λέξεις στη δακτυλογράφο του: «...απαλλασσόμενος αμέσως από τα καθήκοντα του». Όταν ρώτησα ποιος ήταν αυ τός, ό συνοδός μου ξαφνιάσθηκε που δεν είχα ποτέ συναντήσει τον Μάρτιν Μπάρμαν. Μ' ωδήγησαν κατόπιν σ' ένα μακρόστενο δωμάτιο και ό Στρατηγός Φεγκελάϊν ήλθε προς το μέρος μου. Του ζήτησα να υποστήριξη τις προσπάθειες μου για να εμποδίσω τη διάλυση της μόνης εξωπλισμένης Μεραρχίας των ΕΣ — ΕΣ πού βρισκόταν, την περίοδο αύτη, σ' ολόκληρη την αμυντική περιοχή του Βε ρολίνου.1 Αντί να κάνη πόλεμο ή ειρήνη, η Γερμανική στρατιωτική ηγεσία απησχολείτο με ζητήματα ιεραρχίας και καθορισμού αρμοδιοτήτων. Ο Στρατηγός Βάϊντλινγκ, που έτυχε να φθάση την ώρα που ο Κρούκενμπεργκ μιλούσε με τον Φεγκελάϊν, μπορούσε να κάνη μια προσπάθεια για να ξεκαθαρίση την κατάστασι, αναθέτοντας την ευθύνη για ολόκληρο τον Τομέα Ζ σ' έναν άνθρωπο. Προτίμησε όμως να δώση μια λύσι πού δεν θα στενοχωρούσε τα ευνοούμενα παιδιά του Φύρερ. Δεν θα δοκίμαζε ποτέ να παράκαμψη τον Υποστράτηγο των ΕΣ—ΕΣ Μόνκε ή τον Αντισυνταγματάρχη Σάϊφερτ. Ακολουθώντας τη μέθοδο του Σολομώντος,(161) χώρισε τον Τομέα σε τρία Στρατηγεία . Ενώ ο Μόνκε διωρίσθηκε "Αρχηγός" του Τομέως με το Στρατηγείο του στα υπόγεια της νέας Καγκελλαρίας, ο Σάϊφερτ ανέλαβε τη Διοίκησι του δεξιού τμήματος με το Στρατηγείο του στο Υπουργείο Αεροπορίας κι ο Κρούκνεμπεργκ τη Διοίκησι του τμήματος , αριστερά της Βιλελμστράσσε, με το Στρατηγείο του στον υπόγειο Σταθμό Σταντμίττε.Μετά τη διπλωματική αυτή απόφασι, ο Βάϊντλινγκ πήρε ιδιαιτέρως τον Κρούκενμπεργκ και του ζήτησε να «αρθή στο ύψος των περιστάσεων» και να παράβλεψη το γεγονός ότι είχε γίνει υποδεέστερος του Υποστρατήγου Μόνκε που ήταν, στην πραγμα τικότητα, «νεώτερος» του. Ο Κρούκενμπεργκ απήντησε ότι «υπό τας παρούσας συνθήκας» το όλο ζήτημα δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Αυτή ήταν και η τελευταία του συνάντησις με τον Στρατιωτικό Διοικητή. Μέχρι και τη στιγμή της παραδόσεως, ο Βάϊντλινγκ δεν του έστειλε καμμιά γραπτή ή προφορική διαταγή.
Καθώς ο Κρούκενμπεργκ ετοιμαζόταν να εγκαταλείψη το υπόγειο Στρατηγείο του Φύρερ, μπήκε ο Γκαίμπελς φορώντας την πλήρη στολή του Κόμματος. Το 1933 ό Κρούκενμπεργκ είχε φιλονικήσει μαζί του και ο Γκαίμπελς δεν ήταν από τούς τύπους που ξεχνούν τέτοια πράγματα. Αλλά, παρ' όλο που πρέπει να εξεπλάγη που συνάντησε τον Κρούκενμπεργκ κάτω από τέτοιες λαμπρές συνθήκες, δεν έδειξε ότι δυσαρεστήθηκε.
Όταν ο Στρατηγός Φεγκελάϊν του μίλησε για το πρόβλημα μου, ό Γκαίμπελς επέμεινε να έχη μια «απέριττη», όπως είπε, ει κόνα του ηθικού των στρατευμάτων που είχα υπό τις διαταγές μου. Του είπα ότι ήμουν Διοικητής μιας Μεραρχίας Γρεναδιέρων Πάντσερ του Σώματος Βάφφεν των ΕΣ — ΕΣ, που περιελάμβα νε και μια Μονάδα εθελοντών από διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Όλοι οι ανώτεροι αξιωματικοί ήσαν Γερμανοί που είχαν γεράσει στο Μέτωπο, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό των νεωτέρων αξιωμα τικών και των στρατιωτών απετελείτο από σπουδαστάς και νεαρούς εργάτες και τα νιάτα ήταν ένα μεγάλο πλεονέκτημα στη Μάχη σώμα προς σώμα ανάμεσα στα ερείπια της πόλεως. Φυσικά είχαν υποστή... τρομερές ταλαιπωρίες. Είπα, ακόμη, ότι οι ξένοι εθελονταί ήσαν αποφασισμένοι ν* ανακόψουν την προέλασι του Μπολσεβικισμού προς τη Δύσι και να προστατεύσουν τα σπίτια τους με κάθε θυσία. Αυτό που είχαν δη να κάνουν οι Ρώσοι στους ανθρώπους της Κουρλανδίας και της Ανατολικής Γερμανίας τους είχε εδραιώσει την αποφασιστικότητα τους.
[1] Μετάφρασις από τη πρωτοτυπία του πρωτοτύπου χειρογράφου του Γκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου