ΜΕ ΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ- 3

(Προηγούμενο) 
III ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΡΕΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ

Ερμηνεύοντας αυθεντικά το βαθύτερο νόημα των λεγομένων του Εθνικοσοσιαλιστή ηγέτη ,οι δύο αξιωματικοί αποφασίζουν να αναβαθμίσουν τη μορφή του μέχρι τότε αγώνα τους και να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους . Στο σημείο αυτό, ο ενθουσιασμός του νεοφώτιστου από τη μία , η έλλειψη εμπειρίας από την άλλη οδηγούν στα πρώτα λάθη τακτικής. Κάποια πράγματα λέγονται περισσότερο δυνατά από όσο πρέπει και κάποια αυτιά καλοθελητών, δείχνουν πρόθυμα να ακούσουν, ακόμα και ψιθύρους. Υπάλληλοι του Κράτους και του παρακράτους για δικούς τους λόγους ο καθένας καταγράφουν σχολαστικά τη δράση των δύο Αξιωματικών. Μικρά και μεγάλα αδικήματα που θα αξιοποιηθούν τη κατάλληλη πολιτικά στιγμή,  στοιχειοθετούνται μεθοδικά.

Η Φαιά Οικία στο Μόναχο

Όπως ακούγεται λογικό , το πρώτο σημαντικό βήμα που επιχειρούν οι υπολοχαγοί Scheringer και Ludin είναι να έλθουν σε επαφή με τα τοπικά στελέχη του Κόμματος, κάτι που υλοποιείται δίχως προβλήματα. Στη συζήτηση που οι αξιωματικοί έχουν απ' ευθείας με το Held[1] τον επικεφαλής αρχηγό του τοπικού NSDAP στο Ulm , εκφράζουν ξεκάθαρα τις σκέψεις και τις προθέσεις τους χωρίς ενδοιασμούς. Είναι Εθνικοσοσιαλιστές, πιστεύουν στον δίκαιο αγώνα που δίνει το Κόμμα για τη σωτηρία της πατρίδας, θέλουν να βοηθήσουν. Όπως άφησε να εννοηθεί ξεκάθαρα στην ομιλία του ο Αρχηγός ένα 1923 [2]δεν πρέπει να επαναληφθεί. Αν το κόμμα επιχειρήσει μέσα από πραξικόπημα ή επανάσταση να καταλάβει την εξουσία , ο στρατός , θα πρέπει αυτή τη φορά να σταθεί στο πλευρό του και όλοι πρέπει να εργαστούν για το σκοπό αυτό. Παραδέχονται ότι οι εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων ανησυχούν και προβληματίζουν πολλούς συναδέλφους τους και οι περισσότεροι στις μεταξύ τους συζητήσεις εύχονται να βρεθεί επί τέλους μια λύση που δεν διαφέρει και πολύ από αυτή που προτείνουν οι Εθνικοσοσιαλιστές. Οι δύο αξιωματικοί πιστεύουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ενταθεί ο ιδεολογικός αγώνας στις τάξεις του στρατού και οι ίδιοι προσφέρονται να χρησιμεύσουν σα σύνδεσμοι ανάμεσα στο κόμμα και τους συναδέλφους τους. Παρόμοια όμως πρόταση σημαίνει απόπειρα εθνικοσοσιαλιστικής διείσδυσης στη  Reichswehr . και από μόνη της η Reichswehr είναι ένα πανίσχυρο Κράτος εν κράτει που έχει στη διάθεσή του αποτελεσματικότατους μηχανισμούς αυτοπροστασίας......

Ο Held ,προφανώς άτομο λογικό, δεν μπορεί να παραγνωρίσει τα άμεσα πολιτικά προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν από αστοχίες ή λάθη στη διάρκεια μιας τέτοιας προσπάθειας. Δεν παρασύρεται από τον ενθουσιασμό των δύο αξιωματικών και το σημαντικότερο, δεν προσπαθεί να κερδίσει οφέλη από την απειρία και τον ενθουσιασμό τους, όπως θα συνέβαινε(πιθανόν) σε άλλες περιπτώσεις.

Αναγνωρίζει ότι αποφάσεις που έχουν να κάνουν με παρόμοια συνεργασία ξεφεύγουν από τις αρμοδιότητές του και παραπέμπει τους αξιωματικούς στα κεντρικά Γραφεία του Κόμματος στο Μόναχο. Όλα γίνονται με απόλυτη μυστικότητα .Το Μόναχο που ενημερώνεται αρμοδίως δεν κρύβει το ενδιαφέρον του για την υλοποίηση μιας παρόμοιας προοπτικής και την 1 Νοεμβρίου 1929 οι δύο αξιωματικοί διαβαίνουν το κατώφλι της λεγόμενης Φαιάς οικίας [3]. Εκεί γίνονται αμέσως δεκτοί από το Weiss[4] , τον τότε υπεύθυνο έκδοσης του Λαϊκού Παρατηρητή , επίσημου δημοσιογραφικού Οργάνου του Κόμματος. Ενημερωμένος έγκαιρα για το θέμα, αντιμετωπίζει τη προοπτική παρόμοιας συνεργασίας με απόλυτα θετικό πνεύμα και δείχνει κατασταλαγμένος στις αποφάσεις του. Ύστερα από κάποιες τελευταίες διευκρινήσεις, η συζήτηση διευρύνεται με τη συμμετοχή των Pfeffer[5] και Otto Wagener[6] .Ο πρώτος είναι ο επικεφαλής Αρχηγόςτων SAκαι ο δεύτερος ο Επιτελάρχης του .
Οι αξιωματικοί οφείλουν να γνωρίζουν ότι με τη συνεργασία τους αυτή, διακινδυνεύουν τα πάντα. Με ένα λάθος βήμα θα ξηλωθούν αστέρια και πιθανότατα να βρεθούν στο κελί κάποιας φυλακής. Οφείλουν εκ των προτέρων να γνωρίζουν ότι αν οι ενέργειές τους αποκαλυφθούν δεν πρέπει να περιμένουν βοήθεια και συμπαράσταση από πουθενά πολύ περισσότερο από το Κόμμα. Θα βρεθούν πρακτικά μόνοι.... Ύστερα από όλα αυτά οι δύο αξιωματικοί καλούνται για τελευταία φορά να αποφασίσουν .......

Αμέσως μετά την επιστροφή τους από το Μόναχο, ο Schlesinger και Laden πέφτουν με τα μούτρα στο προπαγανδιστικό τους έργο . Εφημερίδες, φυλλάδια ενημερωτικά, περνούν τις πύλες των στρατοπέδων κρυφές συναντήσεις με άλλους αξιωματικούς λαμβάνουν χώρα και άρθρα που αφορούν το στρατό και γενικά τα προβλήματά του, διοχετεύονται στο φιλικό τύπο. Σε πολύ λίγο διάστημα ένας ακόμα στρατιωτικός ο Υπολοχαγός Hans Friedrich Wendt [7]  μπαίνει στην ομάδα σαν ενεργό μέλος. Για τους επόμενους πέντε μήνες, οι τρεις άνδρες ασχολούνται συστηματικά με το έργο της διαφώτισης ,αφιερώνουν το σύνολο σχεδόν του ελεύθερου χρόνου τους ταξιδεύοντας σε διάφορες  περιοχές του Ράιχ αναζητώντας ανάμεσα στους συναδέλφους τους αυτιά πρόθυμα να ακούσουν το κατά Α. Χίτλερ ευαγγέλιο και τη δική τους αλήθεια.[8]. 

Από την περίφημη ομιλία του Χίτλερ στο Μόναχο μέχρι την ανεπίσημη έστω ένταξη των αξιωματικών στο προπαγανδιστικό μηχανισμό του Κόμματος το Νοέμβριο , πολλά γεγονότα, σημαντικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο τόσο σε διεθνές όσο και σε Εθνικό επίπεδο. 

Εθνικοσοσιαλιστικό πόστερ
από τις εκλογές του 1929..
στη Σαξονία
"Σπάσετε τις αλυσίδες του
 Dawes .”

Τον Απρίλιο το Γερμανικό Κοινοβούλιο επικυρώνει τη συμφωνία της Γένοβα του 1925[9] Πρωτοφανή κρούσματα βίας εκδηλώνονται ανήμερα τη Πρωτομαγιά σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας. Μόνο στο Βερολίνο, παρά τη παρουσία13.000 αστυνομικών , οι διαδηλώσεις κοστίζουν  9 νεκρούς και 63 τραυματίες [10 ]. Τα δύσκολα ακολουθούν .Στις αρχές Μαΐου, στο Παρίσι, η Γερμανική αντιπροσωπεία υποχρεώνεται τελικά να υποκύψει και μάλιστα άνευ όρων, στη λογική της πρότασης Jung[11] και στο Βερολίνο η Γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί να πανηγυρίσει για το μεγάλο "κούρεμα" του χρέους της προς τους νικητές του Μεγάλου πολέμου. Ο Γερμανός πολίτης παρ΄όλα αυτά γνωρίζει ότι για τα 58 επόμενα χρόνια η χώρα του θα είναι οικονομικά σκλαβωμένη, και το μέλλον της αβέβαιο.[12] .Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα γενικευμένης δυσαρέσκειας στις 12 Μαΐου πραγματοποιούνται τοπικές πολιτικές εκλογές (Landtagswahlen) στη Σαξονία [13]



Εθνικοσοσιαλιστικό πόστερ
από τις εκλογές του 1929..
στη Σαξονία.
"Δύο εκατομμύρια νεκροί.
Πέθαναν μάταια; Ποτέ.
Μέτωπο στρατιωτών !
Ο Αδόλφος Χίτλερ
σου δείχνει το δρόμο."
.

Oi Εθνικοσοσιαλιστές σ΄αυτές ακριβώς τις εκλογές γκρεμίζουν το μύθο του μικρού επαρχιακού κόμματος με ένα ποσοστό που τρομάζει.[14] Ενάμισι μήνα αργότερα όσοι θεωρούσαν την εθνικοσοσιαλιστική  επιτυχία στη Σαξονία  συμπτωματική διαψεύδονται με τη σειρά τους. Στις 23 Ιουνίου στις Δημοτικές εκλογές του Coburg ο συνασπισμός των Εθνικοσοσιαλιστών (στον οποίο συμμετέχουν και αστικά Κόμματα ) κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία.[15] Ακόμα και μέσα στο κόμμα, οι υπεραισιόδοξοι που προβλέπουν ότι στις επόμενες πολιτικές εκλογές τα ποσοστά μπορεί ακόμα και να τριπλασιαστούν, δεν αντιμετωπίονται πια με χαμόγελα αμηχανίας.

Στο μεταξύ το σχέδιο Jung και οι μειωμένες αντιστάσεις της Κυβέρνησης προκαλούν καινούριες ταραχές και διαμαρτυρίες.......

Στις 9 Ιουλίου η Κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει ένα ισχυρό αντιπολιτευτικό μέτωπο της Δεξιάς που θέλει να την υποχρεώσει σε διενέργεια δημοψηφίσματος [16]. Η πρωτοβουλία είναι του DNVP-Vorsitzende Hugenberg[17] .Δίνουν  δυναμικά το παρόν τους οι Theodor Duesterberg[18], Franz Seldte[19], Heinrich Claß[20] και ο Hitler (NSDAP) .

Στις 23 Ιουλίου η Κυβέρνηση αντεπιτίθεται με την αναθεώρηση του Νόμου για τη προστασία της Δημοκρατίας, ένα νόμο που μια άλλη γερμανική Κυβέρνηση είχε περάσει με αφορμή τη δολοφονία του Erzberger [21]

Στις αρχές Αυγούστου πραγματοποιείται στη Νυρεμβέργη το 4ο Συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος[22] και το Σεπτέμβριο ο Γκαίμπελς που τα περισσότερα βέλη της  ιδεολογικής του φαρέτρα έχουν σα στόχο το  σχέδιο Jung και την οικονομική σκλαβιά που επαγγέλλεται, εύχεται   ανοικτά τον ερχομό  μιας  λαϊκής επανάστασης ότι και αν σημαίνει αυτή. Ανάμεσα στο θάνατο του Υπουργού των Εξωτερικών Στρέσεμαν [23] και τις δημοτικές εκλογές του Βερολίνου παρεμβάλλεται η Μαύρη Παρασκευή[24] και νομιμοποιείται έτσι η παγκόσμια πλέον, οικονομική κρίση......

Η συστηματική προσπάθεια
των κυβερνήσεων στη
διάρκεια της λεγομένης
 περιόδου της Βαϊμάρης να
αποκλείσουν με κάθε μέσον
τους  Εθνικοσοσιαλιστές
από τη πολιτική ζωή της
χώρας  έφερνε αντίθετα
αποτελέσματα.
(Σκίτσο του  Philipp Rupprecht)

Οι δημοτικές εκλογές στο Βερολίνο που πραγματοποιούνται στις 17 Νοεμβρίου δίνουν μια ακόμη ευκαιρία στα κόμματα της εξουσίας να δουν τα πράγματα πιο καθαρά. Οι Εθνικοσοσιαλιστές κερδίζουν από τους 225 δημοτικούς συμβούλους τους 13 . Η επιτυχία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εντυπωσιακή. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος όμως ότι οι Εθνικοσοσιαλιστές πάτησαν στο Κόκκινο Βερολίνο ισοδυναμεί παρ΄όλα αυτά, με καταπληκτική νίκη. Τον Δεκέμβριο η ανησυχία της Κυβέρνησης μετατρέπεται σε πανικό Οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου της Θουριγγίας  [25] δημιουργεί καινούριο πονοκέφαλο ιδιαίτερα γιατί τα ίδια τα αστικά κόμματα ευνοούν  σύμπραξη και συνεργασία με τους Εθνικοσοσιαλιστές.  Οι φόβοι επαληθεύονται , οι Εθνικοσοσιαλιστές μπαίνουν στο Κοινοβούλιο και  το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στη Κυβέρνηση θεωρείται ήδη γεγονός τετελεσμένο, Η Κεντρική Κυβέρνηση του Βερολίνου αντιδρά σπασμωδικά. Καινούριες διώξεις εναντίον των Εθνικοσοσιαλιστών εξαπλώνονται στη χώρα.[26]

Τον Ιανουάριο του 1930 οι επίσημες στατιστικές ανεβάζουν τους άνεργους πολίτες της χώρας σε 3.218. 000 . .....

Στις 22 Ιανουαρίου με μια απόφαση που λίαν επιεικώς ονομάζεται αντισυνταγματική το Υπουργείο Πολέμου του Ράιχ απαγορεύεται στους ένστολους κάθε συμπάθεια απέναντι σ΄ αυτά που η Κυβέρνηση θεωρεί πολιτικά άκρα , δηλαδή το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα (NSDAP) και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας (KPD) Η ηγεσία της Reichswehr ζει με το τρόμο ότι τα δύο αυτά κόμματα θα επιδιώξουν το καθένα για λογαριασμό του μια βίαιη διάλυση του κράτους και την εγκαθίδρυση της Κομματικής Δικτατορίας. Στις 23 Ιανουαρίου αυτό που όλοι θεωρούν δεδομένο στη Θουριγγία επαληθεύεται . Ένας εθνικοσοσιαλιστής ο Wilhelm Frick[27] αναλαμβάνει τα υπουργεία εσωτερικών και Παιδείας.. Είναι ο πρώτος Εθνικοσοσιαλιστής που καταλαμβάνει υπουργικό αξίωμα στη Γερμανία.

Horst Ludwig Wessel

Το Φεβρουάριο γίνονται αισθητά τα ψυχορραγήματα της κυβέρνησης Hermann Müller . Στους δρόμους της Γερμανίας οι συγκρούσεις ανάμεσα σε Εθνικοσοσιαλιστές και κομμουνιστές γίνονται αιματηρότερες και στο Βερολίνο ένας από τους βαθμοφόρους των SΑ o Horst Wessel[28] πέφτει αιμόφυρτος κάτω από τα πυρά των Κομμουνιστών. Είναι η κατάλληλη στιγμή. Για να κερδίσει λίγους ακόμη μήνες ζωής η Κυβέρνηση καταφεύγει και πάλι στα δύο άκρα και τους κινδύνους που η Δημοκρατία αντιμετωπίζει από αυτά . Στα πλαίσια της πολιτικής αυτής ,το υλικό που έχει συγκεντρωθεί  όλο αυτό το καιρό, σε βάρος των τριών αξιωματικών ,επανεξετάζεται με προσοχή και τελικά κρίνεται ικανό να στοιχειοθετήσει μια βαριά ,βαρύτατη κατηγορία , εκείνη της εσχάτης προδοσίας.
Τα πράγματα ακολουθούν το δρόμο τους και έτσι στις 6 Μαρτίου 1930, με μια συντονισμένη επιχείρηση οι τρεις αξιωματικοί συλλαμβάνονται αιφνιδιαστικά, και προφυλακίζονται

Υποσημειώσεις:

[3. 1]Held

[3. 2]Αναφορά στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 1923 στο Μόναχο.

[3. 3] Φαιά Οικία

[3. 4]Weiss

]3. 5]
[3, 6]
[3. 7]Hans Friedrich Wendt ( 1903-  );Γερμανός στρατιωτικός. Υπηρέτησε τη περίοδο 1927-29 στο 5 Σύνταγμα Πυροβολικού στο Ulm.Δικάστηκε σε 18 μήνες φυλακή όπως και οι συγκατηγορούμενοι του για "εσχάτη προδοσία" .Μετά την αποφυλάκισή του πέρασε στο „Schwarzen Front“ του Όττο Στρασσερ. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία μετανάστευσε στη Γαλλία όπου και χάθηκε κάθε ίχνος από αυτόν..

[3. 8]

[3. 9]

[3.10]Matthias Erzberger (1875-1921) Γερμανός πολιτικός προερχόμενος από το Κέντρο. Πλήρωσε με τη ζωή του την υπογραφή που έβαλε στα 1918 κάτω από το αίτημα για τη κατάπαυση των 

[3.11] Τα προηγούμενα Συνέδρια είχαν πραγματοποιηθεί τις χρονιές 1923,1926 και 1927.

[3.12]
To σχέδιο  Young, αντικατέστησε  το σχέδιο  Dawes. Γεννήθηκε από το σύμφωνο της Γενεύης που είχε υπογραφεί στις 16/9/28 από τους 5 βασικούς πιστωτές όπου ανέθεταν σε μια επιτροπή εμπειρογνομόνων να επεξεργαστούν ένα σχέδιο που θα κανόνιζε οριστικά το πρόβλημα των επανορθώσεων..Οι εργασίες της επιτροπής υπό τη προεδρεία του αμερικανού Owen D. Young ξεκίνησε τις εργασίες της στις 9 Ιανουαρίου 1929...

[3.13]"Reichsausschuß für das deutsche Volksbegehren gegen den Young-Plan".

[3.14]

[3,15]

[3,16]

[3.17] Alfred Hugenberg (19 Ιουνίου 1865-   12 Μαρτίου 1951) Γερμανός Νομικός και πολιτικός  .

[3.18]

[3.19]

[3.20]Heinrich Claß (29 Φεβρουαρίου  1868 – 16 Απριλίου 1953) Γερμανός πολιτικός και συγγραφέας Πρόεδρος της  Pan-German League από1908 to 1939. .Εθνικοσοσιαλιστής από τα πρώτα ρόνια του αγώνα.

[3.21]

[3.22]Τα προηγούμενα Συνέδρια είχαν πραγματοποιηθεί τις χρονιές 1923,1926 και 1927.

[3.23]

[3.24]

[3.25]Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 8 Δεκεμβρίου .Το NSDAP κέρδισε 6 από τις 53 έδρες και μαζί με το DNVP,το DVP και το Landbund σχημάτισαν Κυβέρνηση.

[3.26]

[3,27] Wilhelm Frick  (12 Mαρτίου 1877 – 16 Οκτωβρίου  1946) Γερμανός Νομικός και πολιτικός. Υπηρέτησε τις Κυβερνήσεις Χίτλερ από το 1933 μέχρι το 1943 σαν Υπουργός των Εσωτερικών.. Εθνικοσοσιαλιστής  από τα πρώτα χρόνια του αγώνα δικάστηκε και καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου στη Νυρεμβέργη όπου και εκτελέστηκε..

[3.28] Horst  Ludwig Wessel (9 Οκτωβρίου 1907 – 23 Φεβρουαρίου 1930)  SA-Sturmführer που σκοτώθηκε από τους Κομμουνιστές στο Βερολίνο. ...

 
IV ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.