CONSTANTIN PANCU: ΤΟ "ΠΙΣΤΕΥΩ" ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ.

Πιστεύω σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο  Ρουμανικό Κράτος  από το Δνείστερο μέχρι το Πάθισσο [1] που συμπεριλαμβάνει  όλους τους Ρουμάνους  και αποκλειστικά τους Ρουμάνους , φιλεργατικό . περήφανο , θεοσεβούμενο του τιμά τη Πατρίδα και το Γένος. Σε ένα Κράτος   που θα αναγνωρίσει στους άνδρες και τις γυναίκες ίσα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα    και θα προστατεύει την οικογένεια , τους υπαλλήλους και τους εργάτες ώστε να λαμβάνουν μεροκάματο με βάση τον αριθμό των παιδιών και με βάση τη παραγόμενη εργασία -ύστερα από ποιοτική και ποσοτική της αξιολόγηση.

Πιστεύω σε ένα Κράτος υποστηρικτή της κοινωνικής αρμονίας μέσα από μια μείωση των οικονομικών ανισοτήτων, το οποίο πέρα από το μισθό , θα κοινωνικοποιήσει τα εργοστάσια , θεωρούμενα ιδιοκτησία όλων των εργαζόμενων , που θα ευνοεί τη κατανομή των αγαθών μεταξύ του αφεντικού (κράτος ή ιδιώτης)  και του εργαζόμενου.  Το αφεντικό (ιδιώτης)  πέρα από την αποζημίωση  για την εργασία του, θα λάβει  ένα ποσοστό αναλογικά μειούμενο  επί του κεφαλαίου.

Και σε ένα κράτος που εξασφαλίζει  τους εργαζόμενους  μέσα από ένα Ταμείο Πρόνοιας  ,σε θέση  να διαχειριστεί τη λειτουργία καταστημάτων  τροφίμων  και ειδών ένδυσης  για  τους εργάτες και τους υπάλληλους , οι οποίοι οργανωμένοι σε εθνικά συνδικάτα θα έχουν τους δικούς  τους εκπροσώπους στις επιτροπές  διαχείρισης των διαφόρων βιομηχανικών μονάδων αγροτικών ή  εμπορικών.

Και στο μεγάλο και ισχυρό  "Πατέρα των εργατών " και "Βασιλιά των αγροτών " Φερδινάνδο Α,[2] που έχει θυσιάσει τα πάντα  για την ευημερία της Ρουμανίας   και που στον αγώνα για την απελευθέρωσή μας έχει ταυτιστεί με  το λαό.

Αυτός επικεφαλής των στρατευμάτων  στο Mărăști[3]  και Mărășești [4] κατάφερε τελικά να νικήσει και τώρα περιβάλει  ξανά με αγάπη και εμπιστοσύνη τους στρατιώτες, που του οφείλουν  πίστη, και που βρίσκουν στα στρατόπεδα  ένα πραγματικό σχολείο  του έθνους.
Σε μια εθνική τριχρωμία περιστοιχισμένη από ακτίνες του Εθνικοχριστιανικού σοσιαλισμού σύμβολο αρμονίας ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές της μεγάλης Ρουμανίας.
Σε μια Αγία Χριστιανική εκκλησία , με παπάδες που ζουν σύμφωνα με το ευαγγέλιο και αποκλειστικά για το ευαγγέλιο , πρόθυμοι να θυσιαστούν με τρόπο Αποστολικό για χάρη του λαού.
Αναγνωρίζω την ανάγκη για την εκλογή των υπουργών από τη Βουλή, τη κατάργηση της Γερουσίας, την οργάνωση της αγροφυλακής , τη προοδευτική φορολογία επί των εισοδημάτων, τις σχολές γεωργίας και των επαγγελματικών σχολών της χώρας , τα κέντρα για τις νοικοκυρές και τους ενήλικες, τα άσυλα για τους ανήμπορους  και τους γέρους , τις εθνικές κατοικίες,   τα εργαλεία για να καταστεί δυνατή η ικανοποιητική γνώση της νομοθεσίας από τη μεριά όλων , την ενθάρρυνση  της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προς το συμφέρον του γένους και την ανάπτυξη της αγροτικής προσπάθειας υπό το τύπο της οικογενειακής επιχείρησης .
Προσδοκώ  την ανάσταση της εθνικής συνείδησης  και του τελευταίου βοσκού και την έλευση των πεφωτισμένων ανάμεσα στους βασανισμένους για να τους θωρακίσουν  και να τους βοηθήσουν , στα πλαίσια της πραγματικής αδελφοσύνης , που είναι το θεμέλιο της αυριανής Ρουμανίας. Αμήν. 

"Garda ConştiinţeiNaţionale" 
Ziarul "Conştiinţa"[5], Luni 9 Februarie 1920.
Ξεκινήσαμε στη συνέχεια το έργο της οργάνωσης των εθνικών συνδικάτων.
Παραθέτω το πρακτικό της σύστασης ενός συνδικάτου. Το δημοσιεύω για να καταδείξω την συνυπευθυνότητα των εργατών του Ιασίου, εκείνες τις ώρες.

ΠΡΑΚΤΙΚΟ

Οι παρακάτω υπογράφοντες βιοτέχνες , εργαζόμενοι και εργάτες   στη βιομηχανία καπνού της R.M.S[6] συγκεντρωθήκαμε  στα γραφεία της Φρουράς της Εθνικής Συνείδησης στην οδό V. Alecsandri αρ 3 υπό τη προεδρία του εν ενεργεία Προέδρου  της Φρουράς C.Pancu, εξαιτίας εγκληματικών διαθέσεων κάποιων ατόμων που υπηρετούν συμφέροντα διαφορετικά  από εκείνα του Γένους τους  και ενάντια στη προπαγάνδα εκείνων που επιχειρούν να χτυπήσουν τη καλή λειτουργία του θεσμού αυτού και την ίδια μας την ύπαρξη   σαν εργατών που μοχθούμε για ένα κομμάτι ψωμί -μοναδική διατροφική πηγή για μας και τα παιδιά μας,- όλοι εμείς οι Ρουμάνοι εργάτες  έντιμοι και τιμημένοι  που δεχόμαστε να βαδίσουμε  κάτω από τη σημαία της γης μας  και δεχόμαστε να βαδίσουμε  στο δρόμο που τα υπέρτατα συμφέροντα  του γένους αυτού αξιώνουν για   τη καλή λειτουργία του θεσμού αυτού , ώστε να σταματήσει μία για πάντα η προπαγάνδα του εχθρού ανάμεσα στις γραμμές μας, αποφασίσαμε  να συστήσουμε ένα εθνικό επαγγελματικό , για το οποίο έχουμε επιλέξει  τη παρακάτω επιτροπή και ένα πληρεξούσιο της "Φρουράς της Εθνικής Συνείδησης".
Ακολουθούν 183 υπογραφές.
(Ziarul "Conştiinţa", Luni 9 Februarie 1920. Αρ 17 και 18.)

Υποσημειώσεις:
[1] Ρουμανική ονομασία Tisa, ιταλική ονομασία Tibisco.
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]