Παρόμοια κατάσταση δεν περιοριζόταν μόνο στο πανεπιστήμιο .Η εργατική μάζα του Ιασίου, είχε προσχωρήσει ολόκληρη σχεδόν, στο κομμουνισμό και ήταν έτοιμη να εξαπολύσει την επανάσταση. Στα εργοστάσια δούλευαν ελάχιστα . Ώρες ολόκληρες καταγίνονταν με συγκεντρώσεις , συνελεύσεις και συμβούλια Έκαναν πάνω από όλα πολιτική. Βρισκόμασταν μπροστά σε ένα ολοκληρωμένο,συστηματικό σχέδιο δολιοφθοράς , που εφαρμοζόταν σύμφωνα με συγκεκριμένες προδιαγραφές και την εντολή "σπάστε , καταστρέψετε τα μηχανήματα , δημιουργήστε ένα καθεστώς υλιστικής δυστυχίας που θα προκαλέσει το ξέσπασμα της επανάστασης " Και πραγματικά , όσο αρτιότερα εφαρμοζόταν η εντολή , τόσο περισσότερο η δυστυχία εξαπλωνόταν , η πείνα παραμόνευε απειλητική και η εξέγερση φούντωνε στις ψυχές του λαού.
Κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες μεγάλες κομμουνιστικές πορείες διέσχιζαν τους δρόμους του Ιασίου. Δέκα με δεκαπέντε χιλιάδες πεινασμένοι εργάτες καθοδηγούμενοι από το εγκληματικό χέρι της Μόσχας διέσχιζαν τους δρόμους ψάλλοντας τη Διεθνή" κραυγάζοντας "Κάτω ο στρατός" , "Κάτω ο Βασιλιάς" , υψώνοντας πλακάτ που αναγράφονταν :"Ζήτω η κομμουνιστική επανάσταση" , "Ζήτω η Σοβιετική Ρωσία".
Και στη περίπτωση της νίκης τους; Θα αποκτούσαμε ίσως μια Ρουμανία καθοδηγούμενη από ένα ρουμανικό εργατικό καθεστώς; Οι Ρουμάνοι εργάτες θα μετατρέπονταν μήπως σε αφεντικά της χώρας(stăpânii ţării) ; Όχι. Την επόμενη ημέρα, θα γίνονταν σκλάβοι της πιο βρόμικης τυραννίας , της ιουδαιο- ταλμουδικής τυραννίας.
Η μεγάλη Ρουμανία πριν ορθοποδήσει , θα κατέρρεε. Εμείς ο Ρουμανικός λαός, θα είχαμε εκμηδενιστεί δίχως οίκτο, είτε θα είμαστε νεκροί είτε εκτοπισμένοι στα πέρατα της Σιβηρίας , αγρότες , εργάτες , διανοούμενοι, όλοι μαζί. Η κλεμμένη από τα χέρια των Ρουμάνων γη από το Maramureş μέχρι τη Μαύρη θάλασσα θα μετατρεπόταν σε αποικία των εβραϊκών μαζών . Εδώ θα γεννιόταν η πραγματική Παλαιστίνη.
Ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι εκείνες τις ώρες βρισκόταν στο ζύγι η ζωή και ο θάνατος του ρουμανικού λαού.
Την ίδια πεποίθηση έτρεφαν και όλοι οι Εβραίοι , πίσω από τις πλάτες των Ρουμάνων εργαζόμενων την ώρα που τους ωθούσαν προς την επανάσταση.. Όλοι αυτοί δεν είχαν τίποτα κοινό με την ανησυχία που εκείνες τις στιγμές βασάνιζε τις καρδιές μας. Γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν Ήξεραν τι έκαναν . Μόνο οι Ρουμάνοι διανοούμενοι δεν καταλάβαιναν . Οι σπουδαγμένοι διανοούμενοι που είχαν σαν αποστολή να καθοδηγήσουν το λαό στις δύσκολες στιγμές - γιατί για το λόγο αυτό είναι διανοούμενοι - δεν έκαναν το χρέος τους. Αυτοί οι ανάξιοι σ εκείνες τις αποφασιστικές ώρες υποστήριζαν με μια εγκληματική ασυνειδησία ότι "το Φως έρχεται από την Ανατολή."
Ποιος ήταν τώρα, σε θέση να αντισταθεί στις φάλαγγες της επανάστασης που διέσχιζαν απειλητικές τους δρόμους ολόκληρης της πόλης; Οι φοιτητές ; Όχι. Οι διανοούμενοι; Όχι . Η αστυνομία ; η δημόσια ασφάλεια ; Όλοι αυτοί νοιώθοντας τους διαδηλωτές να πλησιάζουν πανικοβάλλονταν και εξαφανίζονταν . Ούτε ο στρατός μπορούσε να αντισταθεί , Γιατί δεν είχαν να κάνουν με 1000 αλλά με 15.000, με 20.000 άνδρες που ήσαν οργανωμένοι και πεινασμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου