Ο Constantin Pancu -το όνομα του οποίου βρισκόταν εκείνη την εποχή στα χείλη όλων των πολιτών του Ιασίου, και στα δύο στρατόπεδα και προφερόταν από τους αληθινούς Ρουμάνους με ελπίδα, και από τους άλλους με τρόμο, - δεν ήταν διανοούμενος.
Ήταν τεχνίτης: υδραυλικός και ηλεκτρολόγος.. Στο σχολείο είχε πάει μέχρι τη 4η τάξη του Δημοτικού . Είχε ξεκάθαρο μυαλό, με κατασταλαγμένες απόψεις , που τις είχε εμπλουτίσει με ικανές γνώσεις από μόνος του. Για είκοσι ολόκληρα χρόνια ασχολούνταν με τα προβλήματα των εργαζόμενων. Εδώ και αρκετά χρόνια ήταν Πρόεδρος της μεταλλουργικής συντεχνίας. Χαρισματικός ρήτορας , στην εξέδρα μπροστά στο πλήθος κέρδιζε τις εντυπώσεις Διέθετε ψυχή και συνείδηση ξεκάθαρα ρουμανική και αγαπούσε τη Πατρίδα,το Στρατό, το Βασιλιά. Ήταν ένας καλός χριστιανός. Είχε τη σωματική διάπλαση αθλητή τσίρκου και μια δύναμη παρόμοια σχεδόν με του Ηρακλή. Οι πολίτες του Ιασίου τον γνώριζαν ήδη από καιρό.
Πριν από το πόλεμο είχε έλθει στο Ιάσιο ένα τσίρκο με αθλητές. Αγωνίζονταν αθλητές από όλα τα Έθνη: Ούγγροι, Tούρκοι, Ρουμάνοι, Ρώσοι κλπ.
Ένα απόγευμα όταν ένας από τους παλαιστές κατάφερε να νικήσει όλους τους άλλους αγωνιζόμενους , μέσα από το πλήθος των θεατών σηκώθηκε ένας πολίτης που ζήτησε να αγωνιστεί και αυτός με το νικητή. Η πρόκληση έγινε δεκτή και άρχισε ο αγώνας.Σε δύο λεπτά ο Ούγγρος έπεσε στη γη νικημένος. Ο Ρουμάνος του οποίου ο θρίαμβος προκάλεσε αισθήματα θαυμασμού του πλήθους, ήταν ο Constantin Pancu. Γι αυτό όταν για πρώτη φορά γνωστοποιήθηκε στους δρόμους του Ιασίου η προτροπή για αγώνα του του Pancu, ο λαός που λατρεύει τη δύναμη, στάθηκε στο πλευρό του με εμπιστοσύνη .
Ο αγώνας του που κράτησε ένα χρόνο , αυξανόταν ανάλογα με την ένταση του μπολσεβίκικου κινδύνου στη χώρα και μειωνόταν κάθε φορά που η κομμουνιστική δράση ατονούσε.
Αρχικά γίνονταν συνελεύσεις , στη συνέχεια συγκεντρώσεις στις οποίες συνέρρεαν 5, 6 ακόμα και 10,000 άνθρωποι. Στη διάρκεια εκείνης της κρίσιμης περιόδου οι συγκεντρώσεις λάμβαναν χώρα, κάθε εβδομάδα. Πραγματοποιούνταν στην Αίθουσα "Πρίγκηπας Mircea" , ή μερικές φορές στη πλατεία της Ένωσης (Piaţa Unirii). Μεταξύ των βασικών ομιλητών , ήμουν κι εγώ. Εκεί έμαθα πως να μιλώ μπροστά στο πλήθος . Πέρα από κάθε αμφιβολία, η Φρουρά της Εθνικής συνείδησης χαλύβδωσε τη συνείδηση των Ρουμάνων σε μια δύσκολη στιγμή , σε μια σημαντική περιοχή, όπως ήταν το Ιάσιο , και τη μετέτρεψε σε ανάχωμα ενάντια στο Κομμουνιστικό κύμα.
Αυτή η δραστηριότητα όμως δεν περιοριζόταν μόνο στο Ιάσιο. Μετακινούμασταν και σε άλλες πόλεις . Στη συνέχεια το περιοδικό Constiinta ("Η συνείδηση") το οποίο εκδιδόταν τακτικά, διείσδυσε, επισημαίνοντας το κίνδυνο, σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Μολδαβίας και της Βεσσαραβίας. Στο τομέα δράσης , οι συγκρούσεις ανάμεσα στα δύο μέρη , συγκρούσεις αναπόφευκτες,αιματηρές ήσαν σχεδόν καθημερινές. Από αυτές βγαίναμε όλο και με μεγαλύτερο αριθμό τραυματιών. Αυτή η κατάσταση έντασης κράτησε μέχρι την Άνοιξη. Ύστερα από δύο μεγάλες επιτυχίες μας, η επιθετική ικανότητα των αντιπάλων μειώθηκε αισθητά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου