Ήταν η 10η ή 11η Φεβρουαρίου 1920. Εδώ και δύο εβδομάδες γινόταν λόγος για μια γενική απεργία σ' ολόκληρη τη χώρα . Πλησίαζε η αποφασιστική μάχη . Γύρω στις 12 , κυκλοφόρησε στη πόλη η φήμη ότι στα Μονοπώλια όπου δούλευαν σχεδόν 1000 εργαζόμενοι , είχε προκηρυχθεί απεργία.' είχε υψωθεί η κόκκινη σημαία , τα κάδρα του Βασιλιά είχαν ριχθεί στη γη και ποδοπατηθεί ενώ στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλες φωτογραφίες των Karl Marx, Trotzki και Racowski.Οι δικοί μας χτυπήθηκαν,οι μηχανικοί που ήσαν μέλη της Φρουράς, τραυματίστηκαν .Στη μία συγκεντρωθήκαμε στα γραφεία περίπου 100 άτομα .; Τι έπρεπε να γίνει; Ο Constantin Pancu προέδρευε τη συζήτησης . Μερικοί υποστήριζαν να αποσταλούν τηλεγραφήματα στη Κυβέρνηση ζητώντας την επέμβαση του Στρατού.Εγώ ήμουν της άποψης να πάμε όλοι στα Μονοπώλια και να κατεβάσουμε με κάθε θυσία τη σημαία.. Εγκρίθηκε η δική μου πρόταση . Πήραμε μαζί και τη δική μας σημαία και στις 1 ξεκινήσαμε με επικεφαλής τον Pancu μέσα από τις οδούς Lăpuşneanu και Păcurari, , με γρήγορο βηματισμό ψέλνοντας το "Deşteaptă-te Române" (Ξύπνα Ρουμάνε). Κοντά στο εργοστάσιο ,πάνω στο δρόμο , μερικές ομάδες κομμουνιστών διαλύθηκαν κακήν κακώς.
Μπήκαμε στην αυλή του εργοστασίου .Στη συνέχεια περάσαμε στο κτίριο . Ανέβηκα κρατώντας τη σημαία μέχρι τη στέγη , όπου και τη στερέωσα . Από εκεί άρχισα να μιλώ.Παρενέβη ο στρατός και κατέλαβε το εργοστάσιο . Αποσυρθήκαμε τραγουδώντας .Επιστρέψαμε στα γραφεία μας με τη σκέψη ότι η καταδρομική μας επιχείρηση είχε στεφθεί με επιτυχία .Στη πόλη η είδηση του κατορθώματός μας διαδόθηκε σαν αστραπή.Παρόλα αυτά η απεργία συνεχιζόταν. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο στρατός ήταν να προστατεύει τη σημαία' δεν είχε τη δύναμη να επιτύχει την επαναλειτουργία του εργοστασίου.Τι μπορούσε να γίνει; Στα μυαλά μας στριφογύριζε μια ιδέα: να αναζητηθούν σ' ολόκληρο το Ιάσιο εργατικά χέρια και να ξανανοίξει το εργοστάσιο . Μέσα σε τρεις ημέρες 400 άνδρες, εργάτες , που συγκεντρώθηκαν από κάθε γωνιά του Ιασίου , μπήκαν στο εργοστάσιο. Άρχισε και πάλι να λειτουργεί . Η απεργία απέτυχε . Δυο εβδομάδες αργότερα οι μισοί από τους απεργούς ζήτησαν να ξαναδουλέψουν. Η νίκη μας ήταν μεγάλη.
Το πρώτο βήμα προς τη γενική απεργία είχε αποτραπεί, .Τα σχέδια της εβραιομπολσεβίκικης συμμορίας άρχισαν να ανατρέπονται. Αυτό το κατόρθωμά μας είχε μια σπουδαία απήχηση στους Ρουμάνους και ανύψωσε το ηθικό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου