Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1935 (10)


10. Τα έκτροπα στο ναό της Δημοκρατίας.
 Αγνοώντας το παρασκήνιο των τελευταίων ωρών  και με την ψευδαίσθηση  ότι απολαμβάνει ακόμα της εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού,  ο Παναγιωτάκος συνοδευόμενος από τον αντισυνταγματάρχη Δαβάκη , τον υπασπιστή του  του και τον αδελφό του, βουλευτή Πειραιά,  προσέρχεται στα Παλαιά Ανάκτορα με τον αέρα ενός ανθρώπου, που είναι   σίγουρος για τον εαυτό του . Τον ενημερώνουν ότι ο Πρωθυπουργός τον περιμένει σε κάποιο παρακείμενο γραφείο , κοντά στη αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου και τον συνοδεύουν αμέσως εκεί.. Ο   Πρωθυπουργός δεν είναι μόνος. Μαζί του είναι  ο  Νικολαίδης,  υπουργός της αεροπορίας. Το θέμα της συζήτησης που ακολουθεί, ένα και μοναδικό . Η αποσόβηση της πολιτικής κρίσης  με κάθε θυσία.  
Είχα κληθεί υπό του Υπουργικού Συμβουλίου να προσέλθω δια να δώσω ωρισμένας πληροφορίας . Διακοπείσης της συνεδριάσεως αυτού , απεσύρθημεν μετά του κ. Πρωθυπουργού και του Υπουργού της αεροπορίας κ. Νικολαϊδη εις μίαν αίθουσαν παραπλεύρως του Υπουργικού Συμβουλίου και ηρχίσαμεν συνομιλούντες. [1]
Κάποια στιγμή ο Σωματάρχης καλεί στην αίθουσα τον αντισυνταγματάρχη Δαβάκη. Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελεύθερος Άνθρωπος "......
.. ο Δαβάκης κληθηκε από το Σωματάρχη να διαβιβάσει τηλεφωνική διαταγή στη 4η Μεραρχία και τότε βρέθηκε αντιμέτωπος με το Μαυρομμάτη. ..... ένώ όμως μετέβαινε εις το τηλέφωνον τον επλησίασεν ο κ. Μαυρομμάτης , ο οποίος αφού τον επετίμησε διότι παρουσιάσθη ενώπιον του κ. Πρωθυπουργού άνευ αδείας του υπουργού των Στρατιωτικών , προσέθεσε. ντρέπεσαι;. Ο κ. Δαβάκης του απήντησε ότι "είνε άνθρωπος που δεν φοβάται " τότε δε ο κ. Μαυρομμάτης του κατέφερε μίαν ισχυράν γροθιάν. Οι δύο αξιωματικοί ήλθον εις χείρας , ο δε κ. Δαβάκης εξήγαγε το περίστροφόν του. Οι παριστάμενοι αξιωματικοί τους αφώπλισαν , ούτος όμως εξήγαγε δεύτερον περίστροφον το οποίον και πάλι του αφηρέθη . Εδημιουργήθη θόρυβος ηκούοντο δε φωναί και ύβρεις.[2]
Τι ακριβώς έχει προκαλέσει την έκκρηξη του Μαυρομμάτη; Οι πρωτοβουλίες Παναγιωτάκου τις τελευταίες ημέρες έχουν δημιουργήσει  όπως είναι λογικό  μια σειρά προβλήματα. Η έννοια της ιεραρχίας και της πειθαρχίας γενικότερα, έχει τραυματιστεί από τη στιγμή που ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί απαξιώνουν τις διαταγές του υπουργείου και διοικητές μεγάλων μονάδων επιλέγουν να στοιχιστούν πίσω από ένα  Σωματάρχη .  Ο πρωταγωνιστικός  ρόλος του Δαβάκη στα γεγονότα των τελευταίων ημερών  έχει καταγραφεί , και η πρόσφατη μετάθεση του από τη σχολή των Ευελπίδων στο Α Σώμα, που γίνεται με μόνη την υπογραφή του Παναγιωτάκου, έχει δημιουργήσει  όπως είναι φυσικό αρνητικές εντυπώσεις . Εκείνο το βράδυ ο Μαυρομμάτης σπεύδει αναστατωμένος στη Βουλή με σκοπό να βρει και να ενημερώσει  το Κονδύλη για τις τελευταίες εξελίξεις, έτσι όπως τις μεταφέρουν τα τηλεφωνικά καλώδια. Αναστατωμένοι οι Διοικητές των διαφόρων Φρουρών της Πελοποννήσου για τα όσα διαβάζουν στις τηλεγραφικές διαταγές του Παναγιωτάκου και ανήσυχοι  για τη πραγματική εικόνα που επικρατεί στη Πρωτεύουσα,  ζητούν πληροφορίες και διαταγές . Στη Τρίπολη και τη Καλαμάτα έχει αρχίσει ήδη η επιβίβαση στρατιωτών στα τραίνα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Μαυρομμάτης συναντά το Δαβάκη. [3]
Σύμφωνα με τον ίδιο το Δαβάκη.......
-Συνώδευσα τον στρατηγόν Παναγιωτάκον εις το Υπουργικόν Συμβούλιον , εις την παράπλευρον αίθουσαν του οποίου συνηντήθη ούτος μετά του κ. Πρωθυπουργού και του υπουργού της Αεροπορίας, μετα των οποίων ήρχισε συνομιλών , Κατά την διάρκειαν της συνομιλίας , εγώ ευρισκομην εις τον προθάλαμον . Εκεί συνηντήθην εις μίαν στιγμήν με τον προσωπάρχην του υπουργείου των Στρατιωτικών κ, Μαυρομμάτην , ο οποίος μόλις με είδε και χωρίς ουδεμία συζήτησις να προηγηθή μεταξύ μας , μου είπε σκαιότατα :Δεν ντρέπεσαι σύ; Του απήντησα, ότι δεν έχει δικαίωμα να ομιλή έτσι εις εμένα. Ο κ. Μαυρομμάτης επετέθη τότε εναντίον μου και μου έδωσε δύο γροθιές. Αμυνόμενος πλέον εγώ , εξήγαγα το περίστροφόν μου, αλλ' επενέβη ο παριστάμενος φίλος μου κ. Κονιωτάκης, όστις και μου αφήρεσε το περίστροφον. Εν τω μεταξύ είδα προσερχομένους διαφόρους κρατούντας πιστόλια εις τα χέρια, μεταξύ δε αυτων ανεγνώρισα τον ακόλουθον του υπουργού των Στρατιωτικών κ, Γιαλουράκον. Ηναγκάσθην τότ να εξαγάγω και το δεύτερον περίστροφόν μου. Επενέβησαν όμως οι άλλοι παριστάμενοι εις το επεισόδιον και έτσι αυτό δεν είχε συνέχειαν. [4]

Άσχετα με αυτό που ισχυρίζεται ο Δαβάκης η ιστορία δεν κλείνει έτσι απλά.

Ο κ. Δαβάκης  εξήλθε παραπαίων και κρατούμενος από τους κ.κ. Μαυρομμάτην και Γιαλουράκον, παρείχε δε την εντύπωσιν  ότι είχε συλληφθεί από αυτούς , διότι είχεν επιχειρήσει  να πυροβολήση. Την στιγμήν εκείνην  ευρίσκετο  εις τον διάδρομον ο υπολοχαγός κ. Λουκίδης , εκ των υπασπιστών του κ.Κονδύλη , ο οποίος ενόμισεν  ότι ο κ. Δαβάκης  είχε συλληφθή διότι είχε φονεύσει εντός της αιθούσης  του Υπουργικού Συμβουλίου, τον υπουργόν των Στρατιωτικών . Έξαλος προ της ιδέας αυτής ο κ. Λουκίδης  εκάλεσε αμέσως την φρουράν η οποία και σπεύσασα παρετάχθη προ της εισόδου του προθαλάμου. [5]

Η φρουρά στρατωνιζόταν μόνιμα στα υπόγεια των παλαιών ανακτόρων . Ασφαλώς ο Λουκίδης νοιώθει υπεύθυνος για την ασφάλεια του χώρου που θεσμικά οφείλει να προασπίζει . Τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι η βραδιά θα κλείσει ομαλά και επί πλέον η παρουσία στους διαδρόμους κάποιων οπλισμένων πολιτών κάνει περισσότερο βαριά την ατμόσφαιρα. Ίσως να πιστεύει ότι τα χειρότερα ακολουθούν. 

Όταν ο  επικεφαλής του λόχου της φρουράς υπολοχαγός Λουκίδης εμφανίζεται μπροστά από το γραφείο του Πρωθυπουργού δίνει  την εντύπωση ανθρώπου που δεν ελέγχει τα γεγονότα αλλά τρέχει πίσω από αυτά. Φυσικά η  εμφάνιση των στρατιωτών με τις ξιφολόγχες περασμένες στις κάννες ρίχνει περισσότερο λάδι  στη φωτιά.. Καινούρια φασαρία καινούρια αναστάτωση. 
Την ιδίαν στιγμήν εισήλθεν εις τον προθάλαμον του Υπουργικού Συμβουλίου, όπου διεδραματίζοντο τα γεγονότα αυτά, ο υπασπιστης του υπουργού Στρατιωτικών υπολοχαγός Λουκίδης ο οποίος με προτεταμένον το περίστροφον εστράφη κατά του κ. Ράλλη και άλλων αξιωματικών.  Οι τελευταίοι αυτοί του απηύθυναν δριμυτάτας παρατηρήσεις, αλλ' ο Λουκίδης ο οποίος ισχυρίζεται , ότι ενόμισε, ότι κατά τας πρώτας αυτάς σκηνάς είχε τραυματισθή ο κ. Κονδύλης έξαλλος τους εφώναξε:
-Είμαι εντεταλμένος διά την φρούρησιν του κ. Κονδύλη εγώ! Τι τον εκάματε τον στρατηγό; 
 Οι αξιωματικοί του παρετήρησαν πάλιν, ότι δεν έχει θέσιν εκεί".
Ο Λουκίδης ασθμαίνων ώρμησε προς την έξοδον των Π. Aνακτόρων φωνάζων:-Τώρα θα σας δείξω αν έχω θέσιν εγώ.... Πράγματι μετ' ολίγα λεπτά επανήρχετο κρατών το περίστροφον ανα χείρας και επί κεφαλής εξ εκ των ανδρών της φρουράς , οι οποίοι μέχρι της στιγμής εκείνης εφρούρουν εις την είσοδον των ανακτόρων.[7]
Φοβούμενοι για τα χειρότερα οι υπουργοί κλειδώνονται στην αίθουσα του διοικητικού συμβουλίου ενώ το πολιτικό προσωπικό αναζητά ασφάλεια στα διπλανά γραφεία . Σε έναν άδειο προθάλαμο μπροστά από τη κλειστή πόρτα ο Λουκίδης μοιάζει να είναι εκτός εαυτού.
....επικεφαλής της δυνάμεως με το πιστόλι ανα χείρας εφώναζε προς τους εντός της αιθούσης ν΄ανοίξουν , διότι η φρουρά θα πυροβολήση. Επηκολούθησε πανδαιμόνιον και πανικός των ευρισκομένων πολιτών,οίτινες έσπευσαν να κρυβούν εις τα παραπλεύρως του Υπουργικού Συμβουλίου γραφεία.[8]
Αυτή τη φορά ο Παναγιωτάκος αποφασίζει να κάνει αισθητή τη παρουσία του και να επιβάλλει τη τάξη.
Ο κ Παναγιωτάκος , αντιληφθείς τον θόρυβον εκ της αιθούσης εις την οποίαν ευρίσκετομετά του κ. Πρωθυπουργού, εξήλθε δια να ίδη περί τίνος επρόκειτο , μη αντιληφθείς δε ακριβώς τα συμβαίνοντα , προσεπάθησε να κατευνάση τα πνεύματα . Τον ήρπασεν όμως εκ των όπισθεν ο Λουκίδης και τον έσπρωξε. Ο κ. Παναγιωτάκος απωθήσας τον Λουκίδην[8] ,διήλθε δια μέσου των ισταμένων και επροχώρησε προς το απόσπασμα. Επειδή δε ενόμισεν, ότι οι στρατιώται οι οποίοι είχαν προτεταμένα τα όπλα και επροχώρουν εναντίον του εσκόπευαν μάλλον να πυροβολήσουν κατά των συγκεντρωμένων εις τον προθάλαμον, μεταξύ των οποίων ευρίσκετο και ο αδελφός του πληρεξούσιος Πειραιώς κ. Παναγιωτάκος τους απηύθυνε έκκλησιν όπως κατεβάσουν τα όπλα. Ο Λουκίδης όμως όταν τον ήκουσεν ομιλούντα προς τους στρατιώτας , τον έσπρωξε πάλιν προς το μέρος των και εκραύγασε; -Αυτός είναι ο στασιαστης Παναγιωτάκος που θέλει να αιχμαλωτίση τον υπουργό σας! Ο στρατηγός αντιληφθείς πλέον περί τίνος επρόκειτο , έστρεψε προς τον τοίχον , εκείνην δε ακριβώς την στιγμήν επυροβολήθη. [9]
Η εικόνα που παρουσιάζει ο Λουκίδης είναι τελείως διαφορετική. Ο στρατηγός εμφανίζεται αγριεμένος κραδαίνοντας το περίστροφο του και δεν κρύβει τις διαθέσεις του . Είναι φανερό ότι έχει χάσει τον έλεγχο των πράξεών του και σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν τα χειρότερα, ο Λουκίδης δίχως να διστάσει, ορμά εναντίον του και επιχειρεί να τον αφοπλίσει. Μέσα σε εκείνο το χαλασμό πιθανότατα ο επικεφαλής να διέταξε "πυρ" ή κάποιο δάχτυλο, πάνω στην ένταση να παραπίεσε τη σκανδάλη .Όπως και να έχουν τα πράγματα ακούγονται και άλλοι πυροβολισμοί.[10] Ο στρατηγός δέχεται χτυπήματα από ξιφολόγχη, ο αδελφός του βουλευτής Πειραιώς επιχειρεί να ακινητοποιήσει το όπλο ενός στρατιώτη από το πιο απίθανο μέρος που μπορεί να φανταστεί κανείς. Από τη ξιφολόγχη. Η σφαίρα που βγαίνει από τη κάνη του όπλου ολοκληρώνει το κακό. Ο Λουκίδης καταφέρνει τελικά να παραβιάσει τη πόρτα και εισβάλει με τους στρατιώτες του στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου. Δεν επιχειρεί όμως να σταματήσει τους πανικόβλητους υπουργούς που επιχειρούν να διαφύγουν πηδώντας από τα παράθυρα της αίθουσας προς τη κατεύθυνση του Βασιλικού κήπου.

Τότε κατά μία μαρτυρία, κάνει την εμφάνισή του ο Κονδύλης , ατάραχος, με μια ολύμπια ηρεμία, βάζει τέλος στη φασαρία. Στρεφόμενος προς το Λουκίδη και με ύφος γερο δάσκαλου που επιπλήττει το ζωηρό μαθητή λέει:
-Μα γιατί κάνετε τέτοια πράγματα , χωρίς να με ρωτήσετε;
Ο Λουκίδης απαντά με αφάνταστη ειλικρίνεια.
--Κύριε Πρόεδρε , μου είπαν ότι σε αιχμαλώτισαν και σε σκότωσαν".
Δίχως να δώσει συνέχεια ο υπουργός του γύρισε τις πλάτες. Επέστρεψε στο υπουργείο του δίχως να τον ενοχλήσει κανείς. Στο μεταξύ με το πρωθυπουργικό αυτοκίνητο ο αντιστράτηγος Παναγιωτάκος μεταφέρθηκε για τις πρώτες βοήθειες σε κοντινή κλινική. Τον συνοδεύει ο υπουργός Περικλής Ράλλης. Με άλλο αυτοκίνητο ο Βουλευτής Παναγιωτάκος μεταφέρεται στον "Ευαγγελισμό".
Ο Βουλευτής Πειραιά Παναγιωτάκος στον Ευαγγελισμό
Ο τραυματισθείς αντιστράτηγος κ. Παναγιωτάκος μετεφέρθη εις την επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη κλινικήν Γερουλάνου.Φέρει ούτος τρία τραύματατα οποίατου επέδεσεν ο ιατρός της κλινικήςκ. Σερδάρης. Και τα τρία τραύματα , του είνε ,κατ ανακοίνωσιντου κ.Σερδάρη ,ακίνδυνα. Το εν είνε εις το κάτω μέρος της αριστεράς παρειάς δια σφαίρας , η οποία έχει είσοδον παρά το οστούντης κάτω σιαγόνος και έξοδον παρά το κάτω χείλος, εις απόστασινδύο δακτύλων.Το έτερον τραύμα προερχόμενονπιθανότατα από ξιφολόγχην ,είναι μία σχισχή εις τας τρίχας του μύστακος. Το τρίτον είνε το λόγχισμα επί του αριστερού γοφού πλησίον του ισχίου. Η οπή του λογχίσματος αυτού φαίνεται και εις το αντίστοιχον μέρος του πανταλονίου του.[11]

Υποσημειώσεις:[10. 1]
[10. 2] ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935
[10. 3]
[10. 4]ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ .Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου. Των γεγονότων τούτων παρέστη αυτόπτης μάρτυς ο Φρούραρχος Αθηνών υποστράτηγος κ.Τσολάκογλου , όστις και επελήφθη τακτικών ανακρίσεων. Ο ακόλουθος του κ. Φρουράρχου λοχίας κατά το επεισόδιον των συνταγματαρχών εξήγαγε περίστροφον και εφώναξε: "Πίσω". Απησχολημένος με το κρατούμενον περίστροφον Δαβάκη μετά των Λέκκα και Κονιωτάκη και κάμψαντες τον προθάλαμον . δεν ηδυνήθην ν' αντιληφθώ τι ούτος εσκόπει και αν αφωπλίσθη. Γεγονός μόνον είνε ότι η απειλή του αύτη απεμάκρυνε τους λοιπούς και ούτω κατέστη ευχερεστέρα η διαχώρισις των συμπλακέντων και η αχρήστευσις του κρατουμένου πιστολίου.
[10. 5] Ο Μαυρομμάτης, και πριν παρουσιασθή εις τον Κονδύλην και μόλις εξήλθε της αιθούσης του υπουργικού συμβουλίου, κατεφέρετο κατά του Παναγιωτάκου. ΟΔαβάκης τον επλησίασε και του είπεν ότι . «ο κ. συνταγματάρχης δεν είναι εν τάξει καταφερόμενος κατά του Σωματάρχου του».«Δεν θα μου πης εσύ τι θα κάμω», ήτο η απάντησις του Μαυρομμάτη.«Αύριο θα τα ξαναπούμε»,του είπε τότε ο Δαβάκης. Η φράσις αύτη εξηγρίωσε τον Μαυρομμάτην, ο οποίος επε­τέθη κατά του Δαβάκη.Εντός ολίγου οι δύο αξιωματικοί αλληλοεγρονθοκοπούμτο . Ο καβγάς των δύο αξιωματικών και η προσ­πάθεια των άλλων να τους χωρίσουν, προεκάλεσεν άναστάτωσιν.
[10. 6]
[10. 7]
[10. 8] ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 1935.
Ο Παναγιωτάκος θα πει...... Εις μίαν στιγμήν ήκουσα φωνάς προερχομένας από τον διάδρομον και στρατιωτικά παραγγέλματα . Ανησυχήσας , εξήλθον διά να ίδω τι συμβαίνει, Μόλις όμως ήνοιξα την θύραν και επροχώρησα μερικά βήματα , ευρέθην προ ενός αποσπάσματος , με προτεταμένας τας λόγχας, πλησίον του οποίου ίστατο ένας υπολοχαγός . Μη αντιληφθείς ποίος ακριβώς ήτο ο υπολοχαγός και νομίσας ότι ήθελε να με προστατεύση τον επλησίασα. Αλλ αμέσως αυτός με ήρπασεκαι με ώθησε προς τας λόγχας των στρατιωτών φωνάζων. Ταυτοχρόνως έπεσεν ένας πυροβολισμός, εγώ δεν ησθάνθην εις το σώμα μου λογχισμούς.Εννοείται , ότι παρά ταύτα , διετήρουν την ψυχραιμίαν μου, πιστεύωνδε ότικαι ο τόπος και αι περιστάσεις δεν επέτρεπον ουδεμίαν εκτράχυνσιν , επέμεινα να απευθύνω παραινέσεις προς τους στρατιώτας , δια να προλάνω ανεοπανόρθωτα ίσως πράγματα. Εν τω μεταξύ παρενέβησαν ωρισμένοι εκ των παρισταμένων , οίτινες είδαν τα αίματα των τραυμάτων μου και με ωδήγησαν εις την αίθουσαν του Λαϊκού κόμματος".
[10. 9] ΑΚΡΌΠΟΛΙς 14 Σεπτεμβρίου 1935 Βλέπε και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1935.
[10. 10] Τα σημάδια από τους πυροβολισμούς ήσαν θεατά μέχρι τα τέλη του 1959 όταν έγιναν μερικές επισκευές στο κτίριο λόγο ερχομού του Αιζενχάουερ.
[10. 11] ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935. Σχετικά βλέπε και  την έκθεση του Φρουράρχου της Βουλής Δρακόπουλου .








Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΑΡΧΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΝΑΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΤΡΟΠΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ ΤΗ ΝΥΚΤΑ ΤΗΣ 9ης ΠΡΟΣ 10η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1935 ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ.






O Φρούραρχος της Βουλής
ταγματάρχης Δρακόπουλος

Λαμβάνω την τιμήν ν' αναφέρω ότι περί ώραν 11.45 μ.μ περίπου της χθες (εσπέραν της Δευτέρας) ομάς στρατιωτών του λόχου φρουράς υπουργείου Στρατιωτικών υπό τον Διοικητήν αυτού υπολοχαγόν του πυροβολικού Λουκίδην Χρήστον , ετραυμάτισαν πυροβολίσαντες και λογχίσαντες τόσον τον αντιστράτηγον διοικητήν του Α Σώματος Στρατού κ. Παναγιωτάκον Χαρίλαον , όσον και τον αδελφόν αυτού πληρεξούσιον Πειραιώς.
Τα γεγονότα έλαβον χώραν ως εξής ως αρχήθεν αντελήφθην ταύτα.
Τη διαταγή του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως εκλήθη δια του λοχαγού κ.Γεννάδη Γ. εις το συνεδριάζον εν τοις Παλαιοίς Ανακτόροις Υπουργικόν Συμβούλιον ο Διοικητής του Α Σώματος Στρατού , όστις και αφίχθη συνοδευόμενος υπό του αντισυνταγματάρχου κ. Δαβάκη και του υπασπιστου λοχαγού του Σώματος αίτινες και παρέμειναν εν τω προς την Νοτίαν πλευράν του προθαλάμου ευρισκομένω γραφείω , ενώ ο στρατηγός απεσύρθη εις το Γραφείον του κ. Πρωθυπουργού όπου συνεσκέπτετο μετά τούτου και του Υπουργού της Αεροπορίας . Εις το παρακείμενον γραφείον του υπασπιστού του κ. Πρωθυπουργού ευρίσκοντο οι κ.κ. υπουργοί Στρατιωτικών και Ναυτικών εις δε την παρακειμένην αίθουσαν του Υπουργικού Συμβουλίου οι λοιποί κύριοι υπουργοί.
Ο προσωπάρχης του υπουργείου των Στρατιωτικών συνταγματάρχης κ. Μαυρομμάτης ευρίσκετο εν τω προθαλάμω , αναμένων την έκδοσιν διαταγών.
Ο αντισυνταγματάρχης κ. Δαβάκης κληθείς , έλαβε διαταγήν παρά του κ. Πρωθυπουργού και του Σωματάρχου ίνα την διαβιβάση εις το Σύνταγμα Ναυπλίου και προς τον σκοπόν τούτον μετέβαινε μετά του δημοσιογράφου κ. Βέρρου και του λοχαγού κ. Γεννάδη και διασχίσας τον προθάλαμον έφθασεν εις την έξοδον της θύρας του Υπουργικού Συμβουλίου όπου και συναντηθείς μετά του προσωπάρχου και ελθών μετ αυτού εις λογομαχίαν , ερραπίσθη υπ αυτού άπαξ . Αμέσως εξήγαγεν το περίστροφόν του,όπερ αφηρέθη υπό του υπουργού των Εσωτερικών, δεύτερον δε υπό του υποφαινομένου , του υπομοιράρχου Λέκκα, του κ. Κονιωτάκη και του υπενωμ/χου Καρύδη Ιωάννου , οίτινες προσπαθούντες να διαχωρίσωμεν τους συμπλεκομένους , εκρατούμεν το περίστροφον συγχρόνως και απεσύραμεν τούτους μέχρι του βάθους του προθαλάμου, όπου η θύρα προς την αίθουσαν του Λαϊκού Κόμματος , όπου ακριβώς κατέφθασεν ειδοποιηθείς ο κ. υπουργός των Στρατιωτικών , εις ου τας διαταγάς αμφότεροι ετέθησαν . Ο συνταγματάρχης κ. Μαυρομμάτης εξήλθεν αμέσως μετά ταύτα του προθαλάμου , κατευθυνθείς προφανώς προς το υπουργείον των Στρατιωτικών , ο υποφαινόμενος δε ηκολούθησε τούτον μέχρι της θύρας της εξόδου του προθαλάμου προς τον διάδρομον της Βουλής , ον απέφραξα δια του σώματός μου, εμποδίζων την τε είσοδον και έξοδον. Μετά δευτερόλεπτα τινά βλέπω να έρχεται εκ του διαδρόμου της αιθούσης της Βουλής ο υπολοχαγός Λουκίδης, κρατών εις χείρας του επαναληπτικόν πιστόλιον , επι κεφαλής ομάδος στρατιωτικών εχόντων προτεταμένα τα όπλα με λόγχας εφ όπλου , και εξ αποστάσεως μέτρου να απαιτή να επιτραπή εις αυτόν και τους άνδρας του η είσοδος εις την αίθουσαν.Τω ηρνήθην ,ενώ εις τον πληρεξούσιον κ. Μερκούρην επέτρεψα την είσοδον., και στεντορεία τη φωνή εβεβαίωσα όλους τους έξωθι ευρισκομένους ότι ουδέν το σοβαρόν έλαβε χώραν.Ιδιαιτέρως δε τον πληρεξούσιον Τρικκάλων κ. Δ Αναγνωστόπουλον και τον υπολοχαγόν Λουκίδην, και ΕΚΑΛΕΣΑ τον εις το προθάλαμον ευρισκόμενον λοχαγόν κ.Κουρούκλην ΝΑ ΕΞΕΛΘΗ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΟΣΑ ΕΛΕΓΟΝ, πλην ούτος, άγνωστον διατί, ΔΕΝ ΕΞΗΛΘΕ, δι ο και ΠΡΟΣΕΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΛΟΥΚΙΔΗΝ να εισέλθη μόνος και ουχί μετά των ανδρών του , όπερ ΔΕΝ ΕΔΕΧΘΗ. Την στιγμήν ταύτην ανεφάνη εις την θύραν ο κ. Σωματάρχης, όστις σηκώσας αμφοτέρας τας χείρας του και αποτεινόμενος προς όλους τους ευρισκομένους , είπεν ότι "δεν είνε τίποτε , ησυχάσατε ".Έστρεψα προς αυτόν αμέσως και τον παρεκάλεσα να εισέλθη εις την αίθουσαν ,διότι εφαντάσθην τον κίνδυνον .Την στιγμήν ταύτην ησθάνθην εις το αριστερόν πλευρόν μου πίεσιν ξιφολόγχης, στρέψας δε είδον τον υπολοχαγόν Λουκίδην ένοπλον και λέγοντα εις τον στρατηγόν: "Mας σκοτώσατε τον Πρόεδρο. Στρατιώται , εμένα να ακούετε". Ο στρατηγός, επωφεληθείς της στροφής μου , εξήλθεν εις τον διάδρομον και ευρέθη μεταξύ εμού αριστερά, του Λουκίδου δεξιά και των στρατιωτών έμπρσθεν , ους εξηκολούθει να καθησυχάζη. Ο Λουκίδης πλησιάσας τον στρατηγόν είπε προς τους στρατιώτας : ""Συλλάβατε τον στασιαστήν στρατηγόν". Ο στρατηγός, απωθήσας τον Λουκίδην και αντιληφθείς τότε μόνον φαίνεται τον κίνδυνον ,ωπισθοχώρησε προς την θύραν , πράγμα όπερ έκανε τον Λουκίδην να διατάξη πυρ και ηκούσθη μία ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ. Αν επυροβόλησε και ο υπολοχαγός ούτος, δεν αντελήφθην , ουδέ αντελήφθην πως ετραυματίσθη και που ευρίσκετο ο πληρεξούσιος Παναγιωτάκος .
Ο στρατηγός ευρίσκετο εκείνην την στιγμήν μεταξύ εμού , του αντισυνταγματάρχου Δαμασκηνού , του υπουργού Περικλή Ράλλη και τινων άλλων , ους δεν ενθυμούμαι. Αντιληφθέντες δε τα τραύματά του , τον μετεφέραμεν , παρά την θέλησίν του, εις τον προθάλαμον , διότι φαίνεται ότι είχεν ιδή τον αδελφόν του. Θα ελάμβανον ασφαλώς χώραν θλιβερώτερα γεγονότα, αν μη ενεφανίζετο εις την θύραν ο κ. υπουργός των Στρατιωτικών και διέτασσε την αποχώρησιν της φρουράς .Εις επιτίμησιν προς τον Λουκίδην , έλαβε την απάντησιν:
-Kύριε Πρόεδρε , μου είπαν ότι σε αιχμαλώτισαν και σε σκότωσαν".
Οι τραυματισθέντες μετεφέρθησαν εις την κλινικήν , το δε Υπουργικόν Συμβούλιον εσυνέχισε την συνεδρίασιν εις την οικίαν του πρώην υπουργού κ. Λόντου.
Των γεγονότων τούτων παρέστη αυτόπτης μάρτυς ο Φρούραρχος Αθηνών υποστράτηγος κ.Τσολάκογλου , όστις και επελήφθη τακτικών ανακρίσεων. Ο ακόλουθος του κ. Φρουράρχου λοχίας κατά το επεισόδιον των συνταγματαρχών εξήγαγε περίστροφον και εφώναξε: "Πίσω". Απησχολημένος με το κρατούμενον περίστροφον Δαβάκη μετά των Λέκκα και Κονιωτάκη και κάμψαντες τον προθάλαμον . δεν ηδυνήθην ν' αντιληφθώ τι ούτος εσκόπει και αν αφωπλίσθη. Γεγονός μόνον είνε ότι η απειλή του αύτη απεμάκρυνε τους λοιπούς και ούτω κατέστη ευχερεστέρα η διαχώρισις των συμπλακέντων και η αχρήστευσις του κρατουμένου πιστολίου.

Υπολοχαγός Λουκίδης

Η διάσωσις του υπουργού των Εσωτερικών , του αντισυνταγματάρχου κ. Δαμασκηνού και του υποφαινομένου , ως και των κατ΄ ευθείαν της ανοικτής θύρας εις τον προθάλαμον ευρισκομένων, υπήρξεν όλως τυχαία.
Επίσης αξία εξάρσεως είνε και η απόλυτος ψυχραιμία και συντηρητικότης των παρευρεθέντων κρατικών οργάνων. Τα γεγονότα ταύτα , εκτός των προμνησθέντων, ασφαλώς θα αντελήφθησαν όλοι οι παρατυχόντες , μολονότι επεκράτησεν αρκετή σύγχυσις, λόγω της επεμβάσεως των ενόπλων τούτων στρατιωτών και των ριφθέντων πυροβολισμών.



Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Α ΣΙΚΟΡΣΚΑ : ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ

 

'Οταν το "voi" επιχειρεί να εκτοπίσει το "lei" ,
 το  "lei" αλλάζει όνομα και γίνεται Annabella"

Εις το αρχαίον «Φόρουμ»,   από την αψίδα του  Τίτου μέχρι του κά­τω μέρους  του Καπιτωλίου, η Ιερά Οδός υπενθυμίζει  την θριαμβευτικήν  προέλασιν . Πλησίον εκεί , η οδός της Αυτοκρατορίας , η νέα «βία» της μουσσολινιακής Ρώμης, φαίνεται ετοίμη να δεχθή  την επάνοδον  ενός νικηφόρου στρατού. Δεν είναι περίεργον  ότι οδηγεί  κατ΄ευθείαν  εις το ανάκτορον της Βενετίας , όπου ο Μπενίτο Μουσσσολίνι  εργάζεται, κυβερνά και δέχεται:
Έπειτα από στοάς , πίνακας , προθήκας και κατά γης , μωσαικά, η υψηλή θύρα  ανοίγεται  προς μίαν  μεγάλην αίθουσαν .
Εις το βάθος λάμπει  μία μεγάλη λάμπα  πρασίνου χρώματος .Πίσω  της , κατά το ήμισυ ορατή , φαίνεται  η άκρη του μετώπου. Ο Ντούτσε εγείρει τον βραχίονά και χαιρετά.
-Είνε επληκτικόν, Εξοχώτατε, να βλέπη κανείς πόσον διετηρήσατε την επαφήν σας με τον λαόν.
-Καταλαβαίνω τον λαόν  και με καταλαβαίνει  και αυτός , διότι προέρχομαι από τον λαόν .Αυτόν σκέπτομαι  πάντοτε.
Θέλει να μελετήσουν  οι ξένοι τον λαόν.
— Ταξιδεύσατε και αναμιχθήτε  εις την απλήν ζωήν της χώρας , θα μάθετε πολλά πράγματα. Δεν αρκεί να σκέπτεται κανείς . Η φιλοσοφία είναι καλή , πλανάται όμως  όταν παραχωρή  εις την λογικήν  την θέσιν η οποία ανήκει  εις την διαίσθησιν. Αν η διαίσθησις μου μου έλεγε μίαν ημέραν, ότι δύο και δύο δεν κάνουν τέσσαρα, θα το επίστευα.
Τα μάτια του Ντούτσε μεγαλώνουν ξαφνικά  και η   λάμψις  των αποκαλύπτει την ρεαλιστικήν δράσιν του ανδρός, το πάθος μιάς   μεγάλης πίστεως:
Θα γνωρίσωμεν μιαν νέαν ανθρωπότητα , ωραιοτέραν παρά ποτέ. Θα προοδεύση  ολόκληρος ο λαός.
Ήλθεν η στιγμή να είπω εις τον Ντούτσε, ότι οι ατομισταί  των άλλων χωρών , εξαιρέσει μιάς μειοψηφίας , πιστεύουν και αυτοί ότι η κοινωνία αξίζει όσον και το άτομον. Θέλουν να δοθούν  εις την μάζαν , προς το συμφέρον του καθενός ,τα μέσα βελτιώσεως της θέσεώς της , να μεγαλώση την ψυχήν της , να διαμορφωθή ως ένα ισχυρόν και ευτυχές ον, συγχρόνως όμως σκέπτονται ότι εξαιρετικά όντα, αναγκαία  εις την εξέλιξιν της ολότητος , επιζητούν να ανυψωθούν υπεράνω του πλήθους και ότι αυτά έχουν ανάγκην ελευθερίας.Το ιδεώδες αυτό, πως είνε δυνατόν να μην ανήκη και εις όλα τα παιδιά της Ιταλίας, χώραν των ηρώων και των μεγαλοφυών.
Ο Ντούτσε δεν ταράσσεται .
-Είναι κακόπιστοι εκείνοι που παραγνωρίζουν τα πραγματικά σχέδια των Ιταλών. Πρέπει να υπάρχουν στύλοι εις την ομαδικήν άνοδον . Μία εξίσωσις εκ των κάτω , μάλιστα , αλλά δια να δώση εις όλους την ευημερίαν  και διά να επιτρέψη εις τους καλύτερον  προικισμένους να ανυψωθούν , Χάριν των επιτυχιών  που προσδίδουν εις την ανθρωπότητα την πραγματικήν  της έννοιαν , δεν πρέπει κανείς να θυσιάζη την πλειοψηφίαν της ανθρωπότητος. Όλοι έχουν  το δικαίωμα να ζήσουν. Και όσον περισσότερον ευνοεί κανείς την ύπαρξιν όλων τόσον περισσότερον θα δημιουργή κατάλληλον  περιβάλλον  δια την εκκόλαψιν του τόσον σπανίου αυτού προίόντος, δηλαδή της μεγαλοφυίας, η οποία ετοιμάζεται  από αιώνος εις αιώνα, αργά, εις το αδιείσδυτον μυστήριον των γενεών. 
-Aφού δέχεσθε την ανάπτυξιν κάθε ατομικής δυνάμεως , δεν θα αναγνωρίσετε και εις τας γυναίκας την δυνατότητα να ανυψωθούν;
Κάποια ανταύγεια του φωτός μεατκινείται  εις το μεγάλον πρόσωπον; Ή είνε μήπως πτυχή ειρωνείας;
Ο κ. Μουσσολίνι απαριθμεί τας αρετάς τας οποίας  αναγνωρίζει  εις την γυναίκα: ευαισθησία, γενναιοδωρία, ηθικόν και φυσικόν θάρρος, πολλάκις ανώτερον του ανδρός.
-Αλλ' όταν συμβουλεύομαι  το παρελθόν ,προσθέτει , βλέπω προς λύπην μου ότι τα δημιουργικά μυαλά ήσαν πάντοτε ανδρικά.
Λατίνος , εξ ίσου πιστός εις την Ελλάδα με έναν Ρωμαίον  της μεγάλης εποχής , εξετάζει  την ελληνικήν σκέψιν  και επιστήμην , από της εποχής του Ησιόδου και του Ομήρου μέχρι του Πλάτωνος  και του Αριστοτέλους, επιμένων ιδιαιτέρως  εις την φυσιογνωμίαν του Πυθαγόρα . Υπενθυμίζει  ότι αι γυναίκες της Ελλάδος είχον τα μέσα να αναδειχθούν και λυπείται διότι η Σαπφώ, η μόνη ποιήτρια , δεν έψαλλε τίποτα άλλο παρά έρωτας, επιθυμίας και μελαγχολίας.
Αλλ' ίδωμεν ποίαν σημασίαν αποδίδει εις την διαίσθησιν εναντίον της λογικής. Δι αυτό δεν θα εκπλαγή κανείς μανθάνων  ότι αι γυναίκες , κατ΄εξοχήν διαισθητικαί , δεν του φαίνονται αναγκαστικώς καταδικασμέναι από την αιωνιότητα των αιώνων εις δευτερεύοντας ρόλους.
-Ο Ρενάν έλεγεν ότι δεν είχε τον τρόπον να μάθη  αν εις μίαν δεδομένην στιγμήν  της εξελίξεως, θα καθίστατο καταφανής η ύπαρξις του Θεού. Το ίδιο και εγώ δεν ξέρω να πω αν μια ημέρα αι γυναίκες....ποιός ξέρει;
Από το γραφείον μέχρι της θύρας το διάστημα που διασχίσαμε  μαζί είναι αρκετά εκτεταμένον  και είχα τον χρόνον να του θέσω ένα ακόμα ερώτημα .
-Και το αιθιοπικόν ζήτημα, Εξοχώτατε;
Με σφιγμένας τας ισχυράς σιαγόνας, ο Μπενίτο Μουσσολίνι απαντά:
-Η Ιταλία θα κάμη ό,τι πρέπη να κάμη.Όταν λαμβάνη μίαν απόφασιν, κανείς και τίποτε δεν μπορεί να την εμποδίση από του να φθάση εις το τέρμα.

(Η συνέντευξη  δημοσιεύτηκε στην ελληνική εφημερίδα ΠΡΩΪΑ  της 9ης Σεπτεμβρίου 1935)

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1935 [5)


5. Ο Κονδύλης στις Σπέτσες.
Tο πρωί του Σαββάτου 7 Σεπτεμβρίου, ο Κονδύλης, πριν φύγει για ο Υπουργείο ,δέχεται, στο σπίτι του στο Φάληρο κάποιους πολιτικούς του φίλους . Η συνάντηση είναι σύντομη και στους δημοσιογράφους που αγωνιούν αν θα γίνει ή όχι πραξικόπημα, για μια ακόμη φορά, ο Κονδύλης απαντά αρνητικά.
 


Προ της αναχωρήσεώς του εδέχθη εις την οικίαν του πολλούς βασιλόφρονας πληρεξουσίους, μετά των οποίων συνωμίλησεν επί της καταστάσεως.
Προς τους αντιπροσώπους του Τύπου, οι οποίοι ηρώτησαν τον κ. Κονδύλην επί της δημοσιευθείσης πληροφορίας , καθ' ην εάν ο κ. Πρωθυπουργός αποφασίση την αναβολήν του δημοψηφίσματος ή δεν κηρυχθή υπέρ της βασιλείας , η επαναφορά αυτής θα γίνη πραξικοπηματικώς υπό των δυναμικών παραγόντων , ο κ. Κονδύλης περιωρίσθη να διαψεύση, ότι προετοιμάζεται πραξικοπηματική κίνησις.[1]

Στο Υπουργείο των Στρατιωτικών η κίνηση είναι ασυνήθιστη. Ο Κονδύλης βλέπει να τον περιμένουν οι δύο Ραλληδες , ο Περικλής και ο Πέτρος. Το θέμα της σύσκεψης που ακολουθεί υπό τη προεδρία του είναι η ασφαλής επιστροφή του Πρωθυπουργού και τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας στη διάρκεια των μετακινήσεων του μέχρι τη πρωθυπουργική κατοικία στη Κηφισιά. Στη κατάλληλη στιγμή γεννιέται ένας ακόμη μύθος. Εκείνος που θέλει σκοτεινές δυνάμεις να μεθοδεύουν τη δολοφονία του Πρωθυπουργού πριν καλά-καλά προλάβει να πατήσει το πόδι του πίσω στη Πατρίδα. Οι εφημερίδες, στα πλαίσια μιας γενικότερης καχυποψίας εκφράζουν διαφορετική άποψη.


Η σύσκεψις εγένετο εξ αφορμής των φημών περί δυναμικής επεμβάσεως του στρατού , εξετασθείσης κατ' αυτήν της καταστάσεως [2]......
 
Στο Υπουργείο των Εσωτερικών οι συσκέψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αντικείμενο των συσκέψεων η θωράκιση της Δημοκρατίας που κινδυνεύει .Ο Περικλής Ράλλης συνεργάζεται διαδοχικά με τον Αρχηγό της Αστυνομίας Τρύφωνα , τον αρχηγό Χωροφυλακής Δροσόπουλο , τον υπαρχηγό της Χωροφυλακής Γκισερλή , το Παναγιωτάκο Διοικητή του Α Σώματος ,το Διευθυντή της Αστυνομίας Σπύρου, τους Διοικητές των Ασφαλειών Έβερτ και Ζέζα ......
Ανύποπτος για το τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις πλάτες του, λίγο μετά το μεσημέρι ο Κονδύλης επιβιβάζεται στο εκπαιδευτικό "'Αρης" με προορισμό τις Σπέτσες. Είναι ο επίσημος εκπρόσωπος της Κυβέρνησης για τους εορτασμούς της επετείου της ναυμαχίας της Αρμάτας [3]. Η απουσία του από τη Πρωτεύουσα αυτές τις κρίσιμες στιγμές ,δεν τον κάνει λιγότερο επίφοβο στα μάτια του Περικλή Ράλλη .
Όταν ο κ.Κονδύλης ανεχώρησε το Σάββατον εις Σπέτσας , ο δημοκράτης υπουργος έσπευσε να γνωστοποιήση εις τους δήθεν νομιμόφρονας αξιωματικούς , ότι ο κ. υπουργός των Στρατιωτικών ανεχώρησεν εις Σπέτσας επίτηδες αφήσας ενταύθα τους ιδικούς του Ρέππαν, Τσολάκογλου και Δεμέστιχαν να κάμουν το πραξικόπημα. [4]
Το νησί σημαιοστολισμένο υποδέχεται πλήθος επισκεπτών και τα ιστορικά κανόνια της επανάστασης χαιρετίζουν με κανονιοβολισμούς την άφιξη του Αντιπρόεδρου της Κυβέρνησης.




Εξαιρετικώς μεγαλοπρεπές θέαμα παρουσίαζεν η προκυμαία. Ήτο διακοσμημένη με γιρλάντες εκ φοινικοδένδρων και σμύρτην και με σημαίες, αι οποίαι είχον γίνει κατ' απομίμησιν των σημαιών της Επαναστάσεως .Είχε σταλή εξ Αθηνών τμήμα του Προτύπου Τάγματος Ευζώνων και η μουσική της Φρουράς Αθηνών. Με το αντιτορπιλλικόν "Κίχλη" αφίχθησαν εις την νήσον πολλοί αξιωματικοί , με το εκπαιδευτικόν δε "Αρης" αφίχθη και ο Κονδύλης.[5]

Οι δημοσιογράφοι που ακολουθούν το Κονδύλη από την Αθήνα επιμένουν.
Τί έχει να πει ένας έμπειρος γνώστης τον πραγμάτων σχετικά με το φημολογούμενο πραξικόπημα;
Ο Κονδύλης δηλώνει και διαβεβαιώνει "ουδέν πραξικόπημα πρόκειται να εκδηλωθή".
Αναφερόμενος εις τας φήμας περί πραξικοπήματος, εχαρακτήρησε ταύτας ως δυσφημιστικάς του στρατεύματος . Ο στρατός , είπε, πειθαρχεί εις την νόμιμον Κυβέρνησιν, εφ΄όσον αύτη διερμηνεύει την θέλησιν του κυριάρχου λαού και ουδέποτε θα εξέλθη της νομιμότητος, την στιγμήν που η εθνική συνέλευσις εμμένει εις τας γνωστάς πατριωτικάς αποφάσεις της. Το διαρεύσαν εικοσιτετράωρον απέδειξεν ως αβασίμους τους φόβους της αντιπολιτεύσεως, ότι η απομάκρυνσίς μου εξ Αθηνών θα επιτρέψη την εκδήλωσιν του πραξικοπήματος. Τοιαύται ανησυχίαι εξεδηλώθησαν και εξ άλλης πλευράς και απήντησα: "Εμού κυβερνώντος ούτε εχθροί, ούτε φίλοι είνε ικανοί να πραξικοπηματίσουν, διότι θα αντιμετωπίσουν τον γρόνθον του Κράτους. Όταν κυβερνώ, εννοώ να κυβερνώ, αξιών σιδηράν πειθαρχίαν όλων εις τας νομίμους εξουσίας του Έθνους." [6]
.................................................................................................
Υποσημειώσεις.
[5.1]
[5.2] Εφημερίδα "Ακρόπολις"
[5.3]
[5.4] Εφημερίδα "Ο Τύπος" ,Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935.
[5.5]
[5.6] Εφημερίδα "Ο Τύπος" ,Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου

(Επιστροφή)


Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1935 (9)


9. Το έκτακτο Υπουργικό συμβούλιο.
Στο πολιτικό του γραφείο στη Βουλή ο Τσαλδάρης συνειδητοποιεί επιτέλους ότι οι πρωτοβουλίες Ράλλη-Παναγιωτάκου αντί να ισχυροποιήσουν τη Κυβέρνηση και να θωρακίσουν τς αντιστάσεις της , στη πραγματικότητα έχουν οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο . Με ένα αντιπρόεδρο υπό παραίτηση , με τους φιλοβασιλικούς βουλευτές να εκβιάζουν ανοικτά πλέον την άμεση ανάγκη της Παλινόρθωσης, με το στρατός να βρίσκεται στους δρόμους δίχως ενιαία ηγεσία , η όποια συνοχή της Κυβέρνησης κρέμεται από μία κλωστή.  Για το ξεπέρασμα της κρίσης η "θυσία" Παναγιωτάκου είναι περισσότερο από απαραίτητη. Χρειάζεται όμως να τηρηθούν τα προσχήματα και ευαίσθητες ισορροπίες.
Ο Τσαλδάρης από τη μια πρέπει να ικανοποιήσει το πληγωμένο φιλότιμο του Κονδύλη και από την άλλη οφείλει να μη "τσαλακώσει" περισσότερο από όσο χρειάζεται τον Παναγιωτάκο , ο οποίος μαζί με το βουλευτή αδελφό του, σέρνουν πίσω τους μια περιζήτητη εκλογική προίκα, τους Λάκωνες του Πειραιά..
Η τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τον υπουργό των στρατιωτικών δίνει τις πρώτες ενδείξεις της αναμενόμενης συναίνεσης, Έχοντας κατά τα φαινόμενα  διασφαλιστεί η συμμετοχή του Κονδύλη στο υπουργικό συμβούλιο ο Τσαλδάρης έχει όλο το χρόνο  να προετοιμάσει το  έδαφος για την όσο γίνεται περισσότερο διακριτική αποπομπή του Παναγιωτάκου. Ο  Γεννάδης αναλαμβάνει τις προκαταρκτικές λεπτομέρειες.  Στο πλευρό του Τσαλδάρη ο Περικλής Ράλλης βλέπει τα σχέδιά του να ανατρέπονται ένα ένα από τα γεγονότα , αλλά παρ΄όλα αυτά δεν καταθέτει τα όπλα. Ίσως να ελπίζει ακόμα  σε κάποιο θαύμα. Ακόμη και τώρα  δεν παύει να προκαλεί.

Την στιγμήν εκείνην ο υπουργός των Εσωτερικών εξελθών της αιθούσης του υπουργικού συμβουλίου , ενώπιον του συγκεντρωμένου κόσμου και διαφόρων αξιωματικών της χωροφυλακής και της αστυνομίας και χωροφυλάκων ηκούσθη λέγων προς κλητήρας της Βουλής: Ειδοποίησε τον κ. Αρχηγόν της Επαναστάσεως , τον κ. Κονδύλην , να έλθη εις το υπουργικόν συμβούλιον". [1]
Στο υπουργείο των Στρατιωτικών η επιμονή του Τσαλδάρη να έχει στο πλευρό του το Κονδύλη στη διάρκεια , του κρίσιμου πραγματικά υπουργικού συμβουλίου, φαντάζει σα μια καλοστημένη παγίδα. Η Βουλή είναι κυκλωμένη από τους πραιτωριανούς του Περικλή Ράλλη , που αν διαταχθούν να το βγάλουν από τη μέση , θα το κάνουν δίχως το παραμικρό ενδοιασμό. Ο στρατός είναι ακόμα στους δρόμους, για την ώρα οι οποίες αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα περιορίζονται ακόμα στις φραστικές προκλήσεις , αλλά κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τι θα συμβεί αν κάποιος θερμόαιμος , θελημένα ή αθέλητα επιχειρήσει να τραβήξει τα πράγματα στα άκρα. Στη περίπτωση αυτή που η κατασταση θα βγει εκτός ελέγχου , ο υπουργός θα μπορέσει να διαχειριστεί τη κρίση αν θα είναι όμηρος πρακτικά, στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου; Ο Κονδύλης δεν πείθεται
Με το έγγραφο της παραίτησης στη τσέπη, για κάθε ενδεχόμενο, διασχίζει τη μικρή απόσταση που το χωρίζει από τη Βουλή και έχειμια πρώτη συνάντηση με το Πρωθυπουργό. Ο Τσαλδάρης δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει δεκτή τη παραίτηση του Υπουργού , μιλά για παρεξήγηση την οποία σκοπεύει να διευθετήσει εντός ελαχίστου χρονικού διαστήματος. Τον ενημερώνει ότι έχει καλέσει τον Παναγιωτακο ώστε σε πρώτο πρόσωπο να δοθούν όλες τις απαραίτητες εξηγήσεις..
Άμα τη ενάρξει του υπουργικού συμβουλίου ο υπουργός των Στρατιωτικών κ. Γ Κονδύλης εκθέσας δι΄ολίγων τα ως ανωτέρω γεγονότα, των οποίων ήρως ήτο εκ του εμφανούς τουλάχιστον ο αντιστράτηγος κ. Παναγιωτάκος , εδήλωσεν ότι εφ' όσον ο εν λόγω αντιστράτηγος στασιάσας έχει εγκατασταθή εις το Α Σώμα Στρατού, δηλών ότι εκτελεί διαταγάς του κ.πρωθυπουργού ,αυτός είνε υποχρεωμένος να υποβάλη την παραίτησίν του , διότι δεν δύναται να ανεχθή όπως είνε μεν υπουργός,λαμβάνουν δε οι Σωματάρχαι διαταγάς παρά του κ. πρωθυπουργού . Τούτο είπεν ο κ. Γ. Κονδύλης , σημαίνει ότι ο πρόεδρος της κυβερνήσεως έπαυσε να τον περιβάλλη δια της εμπιστοσύνης του και συνεπώς θεωρεί υποχρέωσίν του να παραιτηθή.[2]
Ο Πρωθυπουργός ψυχολογικά προετοιμασμένος παραδέχεται ότι πριν από οποιαδήποτε άλλη συζήτηση , πρέπει να διευθετηθεί το ¨επί προσωπικού " πρόβλημα του υπουργού του. Για το λόγο αυτό προσκαλεί το Κονδύλη να  συνεχίσουν τη συζήτηση μόνοι, σε παρακείμενη αίθουσα.Την ίδια ώρα πάνω ο Παναγιωτάκος ενημερωμένος μέσες άκρες από το Γεννάδη κατευθύνεται προς τη Βουλή για να συναντήσει το Πρωθυπουργό .[3] .
Το ρολόι δείχνει  λίγο μετά τις 10. Ο Τσαλδάρης και ο  Κονδύλης εξακολουθούν να συζητούν απομονωμένοι σε διπλανή αίθουσα το "περί προσωπικού" ζήτημα του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης , στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου το κλίμα είναι βαρύ η αμοιβαία  καχυποψία διάχυτη. Ξαφνικά ένας χείμαρρος από φωνές και κραυγές  που συνεχώς μεγαλώνει, αναστατώνει τη γαλήνη του πρώτου ορόφου. Μια ομάδα βουλευτών εμφανίζεται μπροστά στο προθάλαμο του  Πρωθυπουργικού γραφείου . Μπροστά βαδίζει χειρονομώντας και φωνάζοντας ο Τζον Θεοτόκης, πρωτοκλασάτο στέλεχος του Λαϊκού κόμματος. Απαιτεί να δει το Πρωθυπουργό . Η αντίδραση επικεντρώνεται πρωταρχικά στο πρόσωπο του  υπουργού των Εσωτερικών Ράλλη. Αφορμή για αυτό  το ξέσπασμα είναι η αποκάλυψη του περιεχομένου της απογευματινής  συνάντησης του Ράλλη με τους συνδικαλιστές. Ο Λιβιεράτος[4] που πληροφορείται πρώτος την είδηση,  σπεύδει να ενημερώσει τη Λέσχη των Βασιλοφρόνων και από εκεί όλα ακολουθούν το δρόμο τους.
Μπροστά σ΄αυτό  το ποτάμι της αγανάκτησης προτάσσει τα στήθη του  ο Δημόπουλος , Γενικός Γραμματέας της Βουλής .Με τις πλάτες στηριγμένες πάνω  στη κλειστή πόρτα της αίθουσας όπου συνεδριάζει το Υπουργικό  Συμβούλιο δίνει μια άνιση μάχη. Οι εξαγριωμένοι βουλευτές τον παραμερίζουν δίχως πολλές ευγένειες και  το ανθρώπινο ποτάμι εισβάλλει μέσα στην αίθουσα.  
Την εσπέραν  διαρκούντος του υπουργικού Συμβουλίου, 25μελής επιτροπή βασιλοφρόνων πληρεξουσίων με επί κεφαλής τους κ.κ Τζων Θεοτόκην, Γιαννόπουλον ,Μοσχούλαν , Λιβιεράτον,Παπαθανάσην κ.α μετέβησαν εις την Βουλήν και ηξίωσαν να εμφανισθούν αμέσως ενώπιον του κ.Πρωθυπουργού . Επειδή όμως ο γενικός γραμματεύς της Βουλής κ Ι.Δημόπουλος επεχείρησε να τους απαγορεύση την είσοδον , εις εκ των πληρεξουσίων τον απώθησεν , ενώ οι άλλοι πληρεξούσιοι απώθησαν τους φρουρούντας προ της αιθούσης του υπουργικού Συμβουλίου χωροφύλακας , συγχρόνως δε παρεβίασαν την θύραν της αιθούσης εις ην και εισήλθον.[5] 
Οι βουλευτές εντοπίζουν το Ράλλη και στρέφονται απειλητικά εναντίον του.-Να φύγεις αμέσως.....
-Δεν μπορείς να είσαι υπουργός.....
-Επρόδωσες τον λαόν.....
-Δεν επιτρέπεται να έχεις γνώμην περί της τύχης του Έθνους.
Πανικόβλητος ο Ράλλης αποσύρεται σε μια γωνιά της αίθουσας χωρίς να αρθρώνει λόγο.
-Εισαι ανάξιος υπουργός του φωνάζει καταπρόσωπα ο Σλήμαν.
-Γιατι τα λέτε όλα αυτά ψελίζει ο Ράλλης. Ο υπουργός των εσωτερικών δεν εκδηλώθηκε ακόμα.
Ειδοποιημένος από τους ψυχραιμότερους , και σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν τα χειρότερα, ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να δράσει πυροσβεστικά.
-Τι συμβαίνει;Τι θέλετε ρωτά ταραγμένος ο Τσαλδάρης.

 Η επιτροπή εζήτησε παρά του κ. Πρωθυπουργού πληροφορίας περί των λόγων , οίτινες ώθησαν τον κ.Παναγιωτάκον εις τας ενεργηθείσας μετακινήσεις τμημάτων στρατού , εκ των οποίων προεκλήθησαν ανησυχίαι εις την κοινήν γνώμην. Η επιτροπή εζήτησεν , όπως απομακρυνθή εκ της διοικήσεως του Α Σώματος Στρατού ο κ.Παναγιωτάκος. Ετόνισαν εν συνεχεία, ότι τα σημειωθέντα γεγονότα μειώνουν το κύρος της Εθνοσυνελεύσεως παρεκάλεσαν δε τον κ.Τσαλδάρην να εκδηλωθή κατά το δημοψήφισμα υπέρ της Βασιλείας, ίνα ολόκληρον το λαϊκόν κόμμα αναλάβη τον αγώνα υπέρ της αποκαταστάσεως του βασιλικού θεσμού. Ο κ . Πρωθυπουργός απήντησεν, ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχιών και ότι αι μετακινήσεις εγένοντο εκ παρεξηγήσεως , δε δύναται δε να δοθή εις αυτάς άλλη σημασία. Εν συνεχεία ο κ. Πρωθυπουργός εδήλωσεν ότι τας επί του πολιτειακού αποφάσεις του θα τας εξαγγείλη εντός της σήμερον δι ανακοινωθέντος του προς τον Λαόν. Ο κ.Πρωθυπουργός αφήκε σαφώς να εννοηθή προς την επιτροπήν , ότι ως αρχηγός του Λαϊκού κόμματος, θα εκδηλώσητην προτίμησίν του υπέρ της βασιλείας.[6] .

Υποσημειώσεις:
[9.   1] Ο ΤΥΠΟΣ Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935
[9.  2] Ο Παναγιωτάκος εξακολουθούσε να παραμένει στα γραφεία του Α Σώματος Στρατού , περιμένοντας τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, Ο Γεννάδης , λοχαγός του πυροβολικού που ασκούσε χρέη υπασπιστού του Πρωθυπουργού ανεχώρησε με κατεύθυνση το Α Σώμα Στρατού γύρω στις 10.30 (Ελεύθερος άνθρωπος Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου
[9.  3] ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ Τρίτη19 Σεπτεμβρίου 1935
9.   4]
[9.  5] ΠΡΩΙΑ Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935
[9. 6]ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1935 Σχετικό και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ 10 Σεπτεμβρίου 1935.