Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

THIERRY MUDRY: Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ OTTO STRASSER

Ο Otto Strasser γεννιέται στις 10 Σεπτεμβρίου 1897 μέσα σε μια οικογένεια Βαβαρών μικροαστών. Ο αδελφός του Gregor (που θα εξελιχθεί σε ένα από τους ηγέτες του ναζιστικού κόμματος και σε σοβαρό ανταγωνιστή του Hitler) είναι ο μεγαλύτερος στην ηλικία κατά πέντε χρόνια .Και ο ένας και ο άλλος μεγάλωσαν σε ένα άνετο οικογενειακό περιβάλλον ο πατέρας , ο Peter, που ενδιαφέρεται για πολιτική οικονομία και ιστορία , εκδίδει με το ψευδώνυμο Paaul Weger ένα έντυπο με τίτλο Das neue Wesen, μέσα από το οποίο εκφράζεται υπέρ ενός χριστιανικού και κοινωνικού σοσιαλισμού. Σύμφωνα με τον Paul Strasser, αδελφό του Gregor και του Otto, “στο έντυπο αυτό βρίσκεται ήδη η κεντρική ιδέα του συνόλου του πολιτιστικού και πολιτικού προγράμματος του Gregor και του Otto, δηλαδή ένας χριστιανοκοινωνικός σοσιαλισμός , που παρουσιάζεται σαν λύση στις αντιφάσεις και τις ανεπάρκειες που γεννιούνται από την καπιταλιστική και διεθνικιστική ασθένεια του φιλελευθερισμού που χαρακτηρίζει την εποχή μας.” ΄Οταν ξεσπά ο Μεγάλος Πόλεμος , ο Otto Strasser διακόπτει τις σπουδές του στο Δίκαιο και στην Οικονομία για να καταταγεί στο στρατό ,στις 2 Αυγούστου 1914 (είναι ο νεαρότερος εθελοντής της Βαυαρίας) . Για τη λαμπρή του διαγωγή στο Μέτωπο θα παρασημοφορηθεί με το Ritterkreuz πρώτης Τάξεως και θα προταθεί για το Militär-Max-Joseph-Orden. Πριν από την αποστρατεία του τον Απρίλιο /Μάιο 1919, συμμετέχει με τον αδελφό του Gregor, μέσα από τις γραμμές του ελεύθερου Σώματος von Epp στην επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Βαυαρίας.
Επιστρέφοντας στην πολιτική ζωή στα 1919 αφιερώνεται και πάλι στις σπουδές του στο Βερολίνο και ιδρύει το “Πανεπιστημιακό Σύνδεσμο των Βετεράνων σοσιαλδημοκρατών”.
Στα 1920, επικεφαλής τριών "προλεταριακών εκατονταρχιών" αμύνεται στην εργατική βερολινέζικη συνοικία Steglitz ενάντια στο πραξικόπημα του Kapp (πραξικόπημα της άκρας δεξιάς.)
Λίγο αργότερα εγκαταλείπει το SPD (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα) όταν αυτό το τελευταίο αρνείται να σεβαστεί τη συμφωνία του Bielefeld που είχε συναφθεί με τους εργάτες του Ruhr (αυτή η συμφωνία προέβλεπε τη μη επέμβαση του στρατού στο Ruhr τη καθυπόταξη των αντεπαναστατικών στοιχείων την απομάκρυνσή τους από τη κρατική μηχανή , την εθνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων) μετακινούμενος συνεπώς στα αριστερά του SPD. Επιστρέφοντας στη Βαυαρία ο Otto Strasser συναντά το Hitler και το στρατηγό Ludendorff με τη μεσολάβηση του αδελφού του, ο οποίος μάλιστα του προτείνει να προσχωρήσει στον Εθνικοσοσιαλισμό , κάτι που ο Otto αρνείται.
Ανταποκριτής του ελβετικού και του ολλανδικού τύπου , ο Otto καλύπτει στις 12 Οκτωβρίου 1920  το συνέδριο του USPD (Σοσιαλδημοκρατικό ανεξάρτητο Κόμμα) στο Halle όπου συναντά το Zinovev. Γράφει στο “Das Gewissen”, το περιοδικό των Moeller van den Bruck και Heinrich von Gleichen, ένα μακροσκελές άρθρο πάνω στη συνάντησή του με το Zinovev. Έτσι γνωρίζει το Moeller van den Bruck ο οποίος και θα τον μυήσει  στις ιδέες του.
Ο Otto Strasser θα εισέλθει λίγο αργότερα στο υπουργείο για τις προμήθειες , πριν εργαστεί από την άνοιξη του 1923 σε μια κοινοπραξία αλκοολούχων.  Ανάμεσα στα 1920 και τα 1925 το πνεύμα του Strasser υφίσταται μια αργή ιδεολογική ωρίμανση  που οφείλεται σε προσωπικές εμπειρίες (εμπειρία του Μετώπου και του εμφυλίου πολέμου , συνάντηση με τους Zinovev και  Moeller, εμπειρία της γραφειοκρατίας και του ιδιωτικού καπιταλισμού) και από διάφορες ιδεολογικές επιρροές.Ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 1923, τη φυλάκιση του Χίτλερ και την απαγόρευση του NSDAP που ακολούθησαν, ο Gregor Strasser ξανασυναντήθηκε με το Στρατηγό Ludendorff και το  völkisch πολιτικό von Graefe επικεφαλής του νεοϊδρυθέντος ναζιστικού κόμματος.Μόλις βγαίνει από τη φυλακή ,  ο Hitler αναδιοργανώνει  το NSDAP (Φεβρουάριος 1925) και αναθέτει στο Gregor Strasser τη διεύθυνση του Κόμματος στη Βόρεια Γερμανία. Ο Otto ύστερα από πρόσκληση του αδελφού του σπεύδει να το συναντήσει. Ο Otto θα είναι ο ιδεολόγος , ο Gregor ο οργανωτής του ναζισμού στη Βόρεια Γερμανία.Στα 1925 ιδρύεται μια "Επιτροπή εργασίας των γερμανικών βορείων και ανατολικών διαμερισμάτων του NSDAP” κάτω από τη διεύθυνση του Gregor Strasser ' με το τρόπο αυτό , τα διαμερίσματα αυτά  εκδηλώνουν τη θέλησή  για αυτονομία (και εσωτερική Δημοκρατία) σε σχέση με το Μόναχο. Επιπλέον το NSDAP του Βορρά παίρνει μια αριστερή κατεύθυνση κάτω από  την επιρροή του Otto Strasser και του Jospeh Goebbels που παρουσιάζουν τις ιδέες τους  σε ένα δεκαπενθήμερο που προορίζεται για τα μέλη του κόμματος , το “National-sozialistische Briefe”.
Από τον Οκτώβριο του 1925  ο Otto δίνει στο NSDAP του Βορρά  ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Ο Χίτλερ αντιδρά  δηλώνοντας απαραβίαστα τα 25 σημεία   του ναζιστικού προγράμματος του 1920 και συγκεντρώνοντας στα χέρια του  όλες τις εκτελεστικές εξουσίες του Κόμματος.
 Στα 1926 ανακαλεί τον  Goebbels , δελεάζει τον  Gregor Strasser προτείνοντάς του τη θέση του υπεύθυνου προπαγάνδας  και στη συνέχεια, εκείνη του υπεύθυνου οργάνωσης του Κόμματος, διαγράφει τέλος ένα ορισμένο αριθμό αριστεριστών (ενδεικτικά τους  Gauleiter της Σιλεσίας ,της Πομερανίας και της Σαξονίας).
Ο Otto Strasser, απομονωμένος και σε πλήρη αντίθεση  με την όλο κι περισσότερο απροκάλυπτα  συντηρητική και καπιταλιστική πολιτική του  Hitler, αποφασίζει τελικά να εγκαταλείψει το  NSDAP στις  4 Ιουλίου 1930. Ιδρύει αμέσως το KGRNS, “Κοινότητα του επαναστατικού εθνικοσοσιαλιστικού αγώνα ”. Όμως λίγο μετά   από το στρασσερικό σχίσμα, δύο γεγονότα  οδηγούν στη περιθωριοποίηση της KGRNS:  πρώτα από όλα η "Δήλωση -πρόγραμμα για την εθνική απελευθέρωση του γερμανικού λαού ” που υιοθετεί το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα.



Το πρόγραμμα εξασκεί πάνω στα εθνικιστικά αντιχιτλερικά στοιχεία μια σημαντική γοητεία που θα τα αποσπάσει από το στρασσερισμό (επιπλέον από το φθινόπωρο του 1930 μια πρώτη "εθνικο-μπολσεβικική κρίση " είχε προκαλέσει την έξοδο από το KGRNS  και την προσχώρησή τους στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, τριών στελεχών : των Korn, Rehm και Lorf); στη συνέχεια , η εκλογική επιτυχία του Ναζιστικού Κόμματος στις εκλογές της 14 Σεπτεμβρίου , πείθουν πολλούς εθνικοσοσιαλιστές για τη δοκιμασμένη επάρκεια της χιτλερικής στρατηγικής. Η KGRNS επιπλέον υπονομεύεται από εσωτερικές αντιπαραθέσεις που τα πλέον ριζοσπαστικά στοιχεία εκδηλώνουν προς τη περισσότερο μετριοπαθή ηγεσία (Otto Strasser, Herbert Blank και ταγματάρχης Buchrucker). Ο Otto Strasser επιχειρεί να βγάλει τη KGRNS από την απομόνωση προσεγγίζοντας στα 1931 τα SA της Βόρειας Γερμανίας που κάτω από την ηγεσία του Walter Stennes, εξεγείρονται ανοικτά εναντίον του Hitler (αλλά αυτή η επαναπροσέγγιση που καθοδηγείται με την συνέναιση του Ehrhardt, του οποίου οι αντιδραστικές τάσεις είναι γνωστές , προκαλεί την έξοδο από το KGRNS των Εθνικομπολσεβίκων).
Τον Οκτώβριο του 1931 ο Otto Strasser ιδρύει το “Μαύρο Μέτωπο”, προορισμένο να συσπειρώσει γύρω από τη KGRNS έναν ορισμένο αριθμό συγγενικών οργανώσεων , όπως η παραστρατιωτική ομάδα “Wehrwolf”, οι“Ομάδες Oberland”, τα πρώην SA του Stennes, ένα μέρος του Αγροτικού Κόμματος, η ομάδα γύρω από το περιοδικό “Die Tat” κλπ.
Στα 1933, αποδεκατισμένη από τη χιτλερική καταδίωξη ,η KGRNS μετακινείται στην Αυστρία και έπειτα στα 1934 , στη Τσεχοσλοβακία. Στη Γερμανία , στρασσερικές παράνομες ομάδες επιζούν μέχρι το 1937, ημερομηνία κατά την οποία εξολοθρεύονται και τα μέλη τους φυλακίζονται ή εκτοπίζονται (ένας από αυτούς, ο Karl-Ernst Naske, διευθύνει σήμερα το “Strasser-Archiv”). Οι ιδέες του Otto Strasser διαφαίνονται από τα προγράμματα που έχει επεξεργαστεί ,τα άρθρα , οι μπροσούρες που ο ίδιος και οι φίλοι του είχαν γράψει.
Ανάμεσα σ΄αυτά τα κείμενα , τα πιο σπουδαία είναι: το πρόγραμμα του 1925 προορισμένο να συμπληρώσει το πρόγραμμα του Ναζιστικού Κόμματος του 1920, τη Διακήρυξη της 4ης Ιουλίου 1930 ("Οι Σοσιαλιστές εγκαταλείπουν το NSDAP”), οι 14 θέσεις της Γερμανικής επανάστασης όπως υιοθετήθηκαν στο πρώτο Συνέδριο της KGRNS τον Οκτώβριο του 1930 , το Μανιφέστο του "Μαύρου Μετώπου" που υιοθετήθηκε στο δεύτερο Συνέδριο της KGRNS τον Οκτώβριο του 1931 και το βιβλίο Οικοδόμηση του Γερμανικού Σοσιαλισμού ,το οποίο πρωτοεκδόθηκε στα 1932. Από τις θέσεις αυτές προκύπτει μια συνεπής ιδεολογία , που βασίζεται σε τρία στοιχεία στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους : Ο εθνικισμός , ο τύπου völkisch ιδεαλισμός" και ο "γερμανικός σοσιαλισμός" .
1)Ο εθνικισμός .Ο Otto Strasser προτείνει τη δημιουργία ενός Παγγερμανικού Κράτους (Ομοσπονδιακό και Δημοκρατικό) “από το Μέμελ στο Στρασβούργο , από το Eupen στη Βιέννη” και την απελευθέρωση του Γερμανικού Έθνους από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και από το Σχέδιο Young .Εύχεται έναν απελευθερωτικό πόλεμο ενάντια στη Δύση (“Χαιρετίζουμε τη Καινούρια Γερμανία ”), τη συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση και μια διεθνή αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη ανάμεσα στα καταπιεσμένα Έθνη.

Η πολύ ενδιαφέρουσα ισπανόφωνη ιστοσελίδα
από την οποία"ξεσήκωσα" το άρθρο





5 σχόλια:

  1. Το άρθρο αποσιωπά την συμμετοχή του Otto Strasser στα freikorps κατά την πάταξη του κομμουνιστικού πραξικοπήματος του Ναυτικού στην Βαυαρία προσπαθώντας να παρουσιάσει τον Otto πιο ''αριστερό'' από οτι ήταν. Επίσης η διαφωνία με τον Hitler ήταν περισσότερο πολιτικής φύσης παρά ιδεολογικής. Με μεγάλη εκτίμηση,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Σπάρτακε. Είναι αλήθεια ότι ο Mudri προσπερνά τα συγκλονιστικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο Μόναχο μετά τη λήξη του Μεγάλου πολέμου (με αποκορύφωμα τη κομμουνιστική εξέγερση και τη αιματηρή καταστολή της) συμπιέζοντάς τα μέσα σε μια απλή πρόταση. Σε ότι έχει να κάνει με τη δράση του Otto Strasser εκείνη τη περίοδο ,έχουμε μια πρώτη πηγή πληροφοριών μέσα από την αφήγηση του ίδιου στο Flight from Terror. (Κεφάλαιο Πρώτο σελ 9-25)
      Για το τρόπο τώρα που ο συγγραφέας επιχειρεί να ερμηνεύσει σε θεωρητικό επίπεδο το κοινωνικοπολιτικό μοντέλο του ¨στρασσερισμού, σημασία δεν έχει το δεξιόστροφο ή το αριστερόστροφο κλειδί ερμηνείας αλλά η πρακτική εφαρμογή του στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μας. Συνεπώς οι τοποθετήσεις όπως καταγράφονται μέσα στο κείμενο είναι για μένα περισσότερο ή λιγότερο γοητευτικές, "υποθέσεις εργασίας" που μένει να επαληθευτούν. Για τις σχέσεις ανάμεσα στους δύο πολιτικούς (Hitler- Strasser) η προσωπική μου άποψη δεν μετρά .Προτιμώ να αναφερθώ σ΄αυτές ξεχωριστά ,κάνοντας χρήση μιας αξιοπρεπούς βιβλιογραφίας.

      Διαγραφή


    2. Spartakos21 Μαρτίου 2013 - 6:16 μ.μ.

      Είναι γνωστό ότι είμαι από τους εθνικοσοσιαλιστές που αντλώ την ορμή μου από τα κείμενα του Gregor Strasser (πχ fight for Germany) περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου επομένως είμαι Στρασσερικός. Αν και o Otto προπολεμικά εξέφραζε επακριβώς τα ιδεώδη του Ε/Σ δυστυχώς μεταπολεμικά, έχει επιχειρηθεί να εμφανιστεί ο Otto Strasser από αριστερός έως νεοδεξιός και σε αυτό έχει συντείνει και η δική του αλλάγή στάσης λόγω της προσωπικής του εμπάθειας με τον Hitler. Θα καταθέσω τη δική μου άποψη ολοκληρωμένα σε επόμενο άρθρο απλά επειδή έχω μελετήσει το 'Flight from Terror' και τα 'Germany tomorrow' και 'Prisoner of Ottawa' του Douglas Reed δε παρατήρησα καμία ουσιαστική ιδεολογική διαφορά μεταξύ του 'Germany tomorrow' του Otto και του 'Mein Kampf' του Hitler εκτός από τη διαφορετικότητα στη γνώμη δύο διαφορετικών προσωπικοτήτων που υπάρχει πάντα. Με τιμή και σεβασμό στο εξαιρετικό σου blog,

      Σπάρτακος

      Διαγραφή
  2. Καμμία αναφορά επίσης στην καταγωγή διαφόρων "περίεργων" επαφών του Στράσσερ, όπως ο ιουδαίος μπολσεβίκος Ζινόβιεφ. Η "αγιοποίηση" των αστών τύπου Στράσσερ δε δούλεψε και δε θα δουλέψει ποτέ μεταξύ των Εθνικοσοσιαλιστών. Προτιμούμε τον Εργάτη - Στρατιώτη - Καλλιτέχνη ΧΙΤΛΕΡ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμιά ζωντανή θρησκεία δεν μπορεί να ξεφύγει από τι αιρέσεις της.

      Διαγραφή