Τήν 11/24 Ιουνίου 1920 ο Ελληνικός στρατός, ο προελάσας από Σάρδεων και Οδεμησίου, είχε καταλάβη την ωραίαν πόλιν του Αττάλου Φιλαδέλφειαν. Οι Τούρκοι υπό διοικητήν τον Συνταγματάρχην Ασσήρ- μπεη ετράπησαν εις άτακτον φυγήν, εγκαταλείψαντες εις χείρας μας άφθονον υλικόν πολέμου και πολλούς αιχμαλώτους. Ολίγας ώρας μετά την ύψωσιν της Ελληνικής σημαίας εις την απελευθερωθείσαν πόλιν ο τηλεγραφητής του σταθμού, τουρκομαθής Έλλην από την Ανατολήν, εκαλείτο επειγόντως εις το τηλέφωνον. Η πρόσκλησις έκαμεν εντύπωσιν, διότι το καταστραφέν τηλεφωνικόν σύρμα της νεοκαταληφθείσης υπό των Ελλήνων ζώνης δεν είχεν ακόμη αποκατασταθεί. Ήτο δυνατόν άρα γε το τηλεφώνημα να προήρχετο από τον εχθρόν ;
Με δικαίαν περιέργειαν λαμβάνει το ακουστικόν κέρας και ακούει έκπληκτος κάποιαν συνδιάλεξιν Τουρκικήν γενομένην εις σταθμόν πέραν της Φιλαδελφείας, δηλαδή εντός της Τουρκικής ζώνης... Ώστε η τηλεφωνική γραμμή με το εσωτερικόν δεν είχε καταστραφή.
Ο τηλεφωνητής μας , πριν δώση οιανδήποτε απάντησιν , ειδοποίησε τάχιστα τον εκεί πλησίον ευρεθέντα συνταγματάρχην Π ο οποίος τον διέταξε να ερωτήση ποιος ήτο ο τηλεφώνων, πόθεν και τί εζήτει.
Η έκπληξις ήτο πολύ μεγάλη όταν εγνώσθη ότι τηλεφωνών ότι ο Τούρκος Συνταγματάρχης, διοικητής του Μετώπου Φιλαδελφείας, Ασσήρ-μπέης, ζητών να ομιλήση με την Φιλαδέλφειαν από τον σταθμόν του χωρίου Γκιουνέκιοϊ, όπου επήρε την αναπνοήν του φεύγων την Ελληνικήν καταδίωξιν. Από εκεί ήθελε να βεβαιωθή τηλεφωνικώς αν η Φιλαδέλφεια κατελήφθη από τους Έλληνας, ή μήπως εξηκολούθει η ηρωϊκή των Τούρκων αντίστασις. Δέον να σημειωθή ότι την ερώτησιν ταύτην διετάχθη να κάμη ο τηλεφωνητής του Γκιουνέκιοϊ, Έλλην τουρκομαθής ονόματι Μιχαήλ Φραγκόγλου, ο οποίος καίτοι διέτρεχε τον βέβαιον κίνδυνον να φονευθή επί τόπου από τον Ασσήρ μπεη, δεν εδίστασε, επωφελούμενος ολιγολέπτου εξόδου του Τούρκου Συνταγματάρχου από τον θάλαμον, να θέση ενήμερον τον εν Φιλαδελφεία συναδέλφον του ποίος ήτο ό ζητών τας πληροφορίας...
Ο 'Ελλην Συνταγματάρχης ευρέθη προ ευκαιρίας ανελπίστου, της οποίας έπρεπε να επωφεληθή με στρατηγικήν ψυχραιμίαν και ετοιμότητα.
Χωρίς να φορέση σαρίκι ή φέσι και χωρίς την επέμβασιν κανενός ιμάμη ή χότζα μεταβάλλεται αυθωρεί εις... Ισμαήλ-Χακί-μπέην, αρχηγόν κάποιας τουρκικής μονάδος, συλληφθέντα αιχμάλωτον και ως τοιούτος αναλαμβάνει να συνδιαλεχθή με τον Ασσήρ μπεη του Γκιουνέκιοϊ διά του στόματος του τουρκομαθούς τηλεφωνητού μας της Φιλαδελφείας.
-Αλλό! αλλό! Γκιουνέκιοϊ...
-Αλλό .. Φιλαδέλφεια, απαντά το Γκιουνέκιοϊ με την βραχνήν, την μόλις ακουομένην φωνήν του πεπαλαιωμένου τηλεφώνου του...
-Εδώ Φιλαδέλφεια... Σας ερωτά ο Ισμαήλ-Χακί μπέης τί θέλετε;
-Να μας πληροφορήσης τί συμβαίνει αυτού, οι Έλληνες που ευρίσκονται ; Εδώ ο Ασσήρ-μπέης ανησυχεί...
-Σουκίουρ Αλλάχ (Δόξα τω Θεώ) ο Ελληνικός στρατός δεν κατώρθωσεν ακόμη να μπη στη Φιλαδέλφεια ! Διέκοψε την προέλασίν του εις τα πρόθυρα της πόλεως και φαίνεται ότι αναμένει ενισχύσεις. Με το παρντόν κύριε συνταγματάρχα Ασσήρ μπέη, αλλά δεν ήτο φρόνιμον να φυγαδευθούν εις το εσωτερικόν όλαι αι αμαξοστοιχίαι μας και να μην έχωμεν αυτήν την στιγμήν μέσον να σώσωμεν τα πολύτιμα πυρομαχικά μας τά οποία κινδυνεύουν να περιπέσουν εις τα χέρια των γκιαούριδων. Έχομεν εξ άλλου τόσας οικογενείας στρατιωτικών μας που πρέπει να σταλούν εις το εσωτερικόν . Εκτός τούτου θα ήτο έργον προνοίας να σταλούν εις το εσωτερικόν και οι προύχοντες Έλληνες της Φιλαδελφείας , ίνα κρατηθούν ως όμηροι. Διστυχώς δεν διαθέτωμεν ούτε τραίνα, ούτε βωδάμαξες...
-Μα δεν είνε δύσκολον να σας αποστείλω μίαν αμαξοστοιχίαν, δια να γίνουν όσα μου τηλεφωνείτε, απαντά με ανακούφισιν ο Τούρκος συνταγματάρχης.
-Το γοργόν και χάριν έχει, του λέγει ο Ισμαήλ Χακί-μπέης. Φροντίσατε μόνον, μπέη μου, η ατμάμαξα να είνε εις αρίστην κατάστασιν, δηλαδή να είνε η καλλιτέρα από όσας έχετε αυτού και τα βαγγόνια όσο το δυνατόν περισσότερα ...
-«Πεκ-εΐ-εφέντιμ», απαντά το Γκιουνέκιοϊ. Η αμαξοστοιχία θα αναχωρήση αμέσως· Παρακαλείσθε να μας κρατήτε ενημέρους των συμβαινόντων είς τήν Φιλαδέλφειαν. Ο μεγαλοδύναμος Αλλάχ και ο Προφήτης δεν θα αφήσουν την Φιλαδέλφειαν μας να πέση εις τα χέρια των «απίστων»!!
Δυο ώρας μετά την ιστορικήν αυτήν τηλεφωνικήν συνδιάλεξιν κατέφθανε από την Τουρκικήν ζώνην εις την Ελληνικήν Φιλαδέλφειαν μία μεγάλη ασθμαίνουσα και συρίζουσα αμαξοστοιχία ανεκτιμήτου αξίας δια τας ανάγκας του Ελληνικού στρατού την οποίαν υπεδέχοντο με ουρανομήκεις ζητωκραυγάς οι παρά τον σταθμόν φαντάροι και τσολιάδες...Δυστυχώς δεν ήταν μέσα και ο... Ασσήρ-μπέης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου