ΜΕΧΜΕΤ ΑΛΗ ΜΠΙΡΑΝΤ: Ο ΣΤΟΛΟΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ

Ο πλωτάρχης Μετίν Σουλούτς, αξιωματικός υπηρεσίας του «Κοτζάτεπε», (ένας από τους νεκρούς), συνομιλούσε με τους γύρω του εξετάζοντας ταυτόχρονα τον ουρανό.
«Μη φοβάστε, εδώ δεν μπορεί να φθάσει ελληνικό αεροπλάνο. Μπορούν να φθάσουν ως την Κρήτη και από εκεί να απογειωθούν και πάλι με κατεύθυνση την Κύπρο. Μέχρι τότε τα ραντάρ θα τα έχουν εντοπίσει».
Από το αναγνωριστικό αεροσκάφος σε μια στιγμή ρώτησαν: «Άρχισε το γλέντι σε σας;»
«Όχι», αποκρίθηκαν.
Γύρω βασίλευε νεκρική σιγή. Τα μάτια όλων ήταν καρφωμένα στη θάλασσα. Περίμεναν.
Ώρα 15.00. Το πρώτο σμήνος πετώντας σε μεγάλο ύψος είχε καταφέρει να εντοπίσει 3 πολεμικά σκάφη.
Στην περιοχή δε φαινόταν καμιά άλλη συγκέντρωοη πλοίων.
Ώρα 15.05. Ο ουρανός ξαφνικά αναστατώθηκε... Μαύρα αεροπλάνα έκαναν την εμφάνιση τους και εφορμώντας κάθετα περνούσαν πάνω από την τουρκική μοίρα και άρχισαν ν' αφήνουν τις ρουκέτες τους.
Οι διαταγές άρχισαν να διαδέχονται η μια την άλλη πάνω στα πλοία. «Ετοιμαστείτε για να ανοίξετε πυρ... Τα πυροβόλα της πρύμνης και της πλώρης να είναι έτοιμα .Είναι ελληνικά αεροσκάφη».
Από το πολεμικό «Τσακμάκ» στάλθηκε στην Αγκυρα το παρακάτω σήμα. «Βρίσκομαι εις σκόπευση, προς 270 μοί­ρες από το ακρωτήριο του Δρέπανου και απόσταση 10 μι­λίων. Υφιστάμεθα αεροπορική επίθεση. Στείλτε ενι­σχύσεις...»
Στην αρχή επιτέθηκαν τέσσερα αεροπλάνα μαζί και οι δύο ρουκέτες που έριξαν αστόχησαν. Η επίθεση γινόταν ταυτόχρονα και στα τρία πλοία. Οι ρουκέτες που έπεφταν στη θάλασσα σήκωναν τεράστιες υδάτινες στήλες. Το «Κοτζάτεπε» δέχτηκε το πρώτο κτύπημα.
Ήταν ένα θανάσιμο πλήγμα. Η ρουκέτα που έριξε το δεύτερο αεροπλάνο κατέστρεψε την αίθουσα επιχειρήσε­ων. Μόλις συνήλθαν από την έκπληξη τους, άρχισαν αμέ­σως να αναρωτιούνται: Τι ήταν πάλι αυτά τα αεροσκάφη;
Δεν μπορούσαν να τα διακρίνουν πολύ καλά. Δεν είναι εύκολο να αναγνωρίζει κανείς τα διακριτικά εθνικότητας των αεριωθουμένων που αναπτύσσουν ταχύτητα 700 χιλιομέτρων την ώρα... Αλλά, ασφαλώς, ήταν από εκείνα που χορηγούσε η Αμερική σε κάθε σύμμαχο χώρα.
Οι πιλότοι του πρώτου σμήνους είχαν υποψιαστεί την όλη κατάσταση. Είχαν διακρίνει τις τουρκικές σημαίες στην πρύμνη των καραβιών. Τα πλοία όμως είχαν ανοίξει πυρ εναντίον των αεροπλάνων.
Αν ήταν τουρκικά πλοία δε θα άνοιγαν πυρ. Διαθέταμε του ίδιου τύπου πολεμικά με την Ελλάδα. Εύκολα θα μπο­ρούσαν να τους εξαπατήσουν. Τους είχαν διηγηθεί ιστο­ρίες όπου στις συχνότητες που συνομιλούσαν Τούρκοι είχαν καταφέρει να διεισδύσουν Έλληνες ή Ελληνοκύ­πριοι που μιλούσαν τουρκικά. Οι εντολές που είχαν πάρει ήταν σαφείς. Δεν μπορούσαν να διακόψουν την επίθεση και να επιστρέψουν. Δεν μπορούσαν να αφήσουν τα πλοία να φθάσουν στην Πάφο και να ξεφύγουν από τα χέρια τους. Η κάθε στιγμή του πολέμου ήταν σημαντική.
Ο διοικητής της μοίρας πλοίαρχος του Επιτελείου Ιρφάν Τινάζ εκείνη τη στιγμή δε βρισκόταν στο πλοίο «Αντάτεπε», είχε περάσει στο «Τσακμάκ». Αμέσως διέταξε τα δυο πλοία «Τσακμάκ» και «Αντάτεπε» να πάρουν κλειστό σχηματισμό και να προχωρήσουν προς βορρά συνεχίζο­ντας τα πυρά ενάντια στα αεροπλάνα. Ήταν ένα μέτρο για να αντιμετωπίσουν το βομβαρδισμό. Τότε τα αεροσκά­φη άρχισαν να στέλνουν βροχή από ρουκέτες.
Η πυρκαγιά που είχε εκδηλωθεί στο «Κοτζάτεπε» είχε αναστατώσει το πλήρωμα. Το «Αντάτεπε» αντιλήφθηκε αμέσως ότι επρόκειτο για τουρκικά αεροσκάφη. Ο κυβερ­νήτης του πλοίου, αντιπλοίαρχος Ριζά Νουρ Οντζού, ζήτησε από τον οπτήρα Μπουρχάν Κουμραλάρ μια πλήρη εξακρίβωση. Ο Κουμραλάρ, αποφάνθηκε: «Είναι τουρκικά αεροπλάνα. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία».
Ειδοποιήθηκε αμέσως η Άγκυρα μέσω τηλεφώνου ότι τα αεροπλάνα που τους επιτέθηκαν ήταν μάλλον τουρ­κικά.