Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΒΟΛΑ: H ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ


Στα 1950 στο Fontain le Port , o  γνωστός συγγραφεύς Άρθουρ  Καίσλερ έ­γραφε ένα Βιβλίο με τίτλοι "The age of longing , βάζοντας στην αρχή να προηγηθούν oι παρακάτω λέξεις:
" Τα εξιστορούμενα γεγονότα δεν έχουν ακόμη συμβεί. Παρ'  όλα αυ­τά δεν πρόκειται για μια φανταστική αφήγησι ενός μακρινού    παρ­ελθόντος ' σπρώχνει απλώς το παρόν παραπέρα κατά ένα ακόμη βήμα."
Το περιεχόμενο του μυθιστορήματος έχει σχέσι με την πολιτική, πνευ­ματική και ψυχολογική κατάστασι που θα είχε στο μεταξύ διαμορφωθεί στις "δυτικές χώρες" και κατά κύριο λόγο στη Γαλλία,  μπροστά στην απειλή μι­ας Ρωσίας που υποτίθεται ότι θα είχε εξαπλώσει περισσότερο την κυριαρ­χία της με μια σειρά αιφνιδιαστικών επιθέσεων και που στο μεταξύ ,      θα είχε αντικαταστήσει το όνομα της "Ενώσεως Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών με εκείνο της "Ομοσπονδίας των λαών εραστών της  ελευθερίας".
Επειδή λίγο πολύ βρισκόμαστε στα πρόθυρα της λήξεως της φανταστι­κής αυτής. ημερομηνίας -1955- μια σύγκρισι των καταστάσεων αυτών με την πραγματικότητα! θα είχε ενδιαφέρον.
Τα φανταστικά αυτά γεγονότα διαδραματίζονται· στο Παρίσι μέσα στο ευρωπαϊκό κλίμα του ψυχρού πολέμου που απειλεί από στιγμή σε στιγμή να το παρασύρη στην καταστροφή. -
Περιγράφονται διάφοροι τύποι και βίοι Γάλλων καθώς και προσφύγων εκ του Σιδηρού Παραπετάσματος . Δίχως να επεκταθούμε περισσότερο μ: αυ­τά, η κεντρική ιστορία αφορά μια κοπέλα την Hydie κόρη ενός αμερικανού Συνταγματάρχη που έχει σταλεί στην Ευρώπη για την "επιχείρησι Κι­βωτός" που προβλέπει την συμπλήρωσι ενός καταλόγου ατόμων προς διάσωσι από την πρώτη κιόλας ημέρα της Σοβιετικής εισβολής. Η Hydie γίνεται ερωμένη ενός κομμουνιστού λειτουργού, του Φέντια  Νικίτιν. Όμως στο τέ­λος προσπαθεί να τον δολοφονήση.
Το περίγραμμα αυτής της καταστάσεως για τους προαναφερόμενους "δυ­τικούς" χώρους είναι ένα κλίμα μιας ολοκληρωτικής ασυνταξίας που έχει την ρίζα του στην έλλειψι ζωντανών ιδανικών, στην πλήρη ανικανότητα τους τόσο για εσωτερική, όσο  και για εξωτερική αντίστασι. Η  Hydie δεν δίδεται στον Φέντια επειδή ο· τελευταίος διαθέτει ειδικά φυσικά προσόν­τα αλλά γιατί νομίζει πως ανακαλύπτει σ' αυτόν μια εσωτερική ζωτικότη­τα που λείπει απ' όλους τους άλλους. Ο Φέντια  διαθέτει μια πίστι όσο   κι αν αυτή είναι βάρβαρη·. Στο περιβάλλον της οι άλλοι δεν διαθέτουν καμιά.
Μας  παρουσιάζεται πραγματικά ο τύπος του απλού φιλελευθέρου πολυμαθούς  διανοουμένου στο πρόσωπο του παραλυτικού monsieur Anatole. Συναντούμε τον Lontief αναγνωρισμένο ήρωα της Σοβιετικής κουλτούρας που αφού πρώτα διάλεξε τον δρόμο της ελευθερίας νοιώθει τόσο άδειος ώστε είναι ανίκανος να τελειώσει το βιβλίο που σχεδιάζει από καιρό, περιοριζόμενος να παρακολουθεί νούμερα, σε καμπαρέ του Παρισιού. Έχουμε  τον Μπόρις, έναν Πολωνό εξόριστο, που η έμμονη ιδέα του να βρη τρόπο να εξ­οντώση τον αόρατο πλέον "πατέρα του λάου" τον οδηγεί στην τρέλα.
Συν­αντούμε Γάλλους πού ασχολούνται με την επινόηση  "δικαιολογιών" για το μετά.
Ο Dupemont ένας πορνογράφος συγγραφέας είναι της γνώμης ότι     η πορνογραφική παραγωγή    μπορεί να συνεχίση το έργο της  ανενόχλητη, αυτή τη φορά  κάτω από  το πρόσχημα της "καταγγελίας ενάντια στην αστική διαφθορά".      Ο δραμματουργός . Νοβαρίν έχει σχεδιάσει ένα έργο με θέμα τον Ερρίκο VIII της  Αγγλίας  μέσα στο οποίο η  προλεταριακή θέσι ταυτίζεται  με τις  Γαλλικές πατριωτικές αναμνήσεις.
Άλλοι έχουν ήδη φροντίσει να αποκτήσουν πλαστές ταυτότητες. Α­πό την Αμερικανική πλευρά, στον πατέρα της Hydie που επιμελείται την  επιχείρησι "Κιβωτός"  αντιπαρατίθεται ο Τζέκινς που έχει  σαν αποστολή  να  προχώρηση σε μια προσεκτική ερευνά πάνω  στον ερωτισμό των γυναικών στην Γαλλία με βάσι τις διάφορες γεωγραφικές περιοχές και τα κοινωνικά στρώματα.  Παρόμοιες πληροφορίες, πρέπει να χρησιμεύσουν στα Αμερικανικά στρατεύματα  όταν μετά την υποχώρησί τους στην γραμμή των Πυρηναίων θα ξαναγυρίσουν για να "απελευθερώσουν" τις περιοχές που είχαν δεχθεί την εισβολή. Μ' αυτόν τον τρόπο θα αποφεύγονταν  όλα τα επεισόδια που συνέβησαν κατά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η δε συγκέντρωσις των ερωτικών πληροφοριών θα αποτελούσε χρήσιμο παράγοντα για την "Ευ­ρωπαϊκή ολοκλήρωση"
Η κρίσις συνειδήσεως της  Αμερικανίδος εντοπίζεται την στιγμή που ανακαλύπτει ότι ο Σοβιετικός εραστής της έχει  έλθει στην Γαλλία με σκοπό να συμπλήρωση τον κατάλογο όλων εκείνων των πολιτών που    πρέπει να εξοντωθούν αμέσως μετά την Ρωσική κατοχή ώστε το Έθνος  να    αποστεοποιηθή,  να γίνη ένας εξαρθρωμένος οργανισμός, ένα είδος πηκτοειδούς μαλακίου έτοιμο προς χώνεψι (Επιχείρησις Κόμπρα) (!)·
Η Hydie πηγαίνει να καταγγείλη τον Φέντια όμως ο  Commanche    ανώ­τερος υπάλληλος του  Υπουργείου Εσωτερικών και εκπρόσωπος της " Αντί­στασης" ομολογεί απερίφραστα πως τα ξέρει όλα αλλά δεν μπορεί  να κάνη τίποτα γιατί ένας απρόσεκτος χειρισμός του θέματος θα μπορούσε να προκαλέση ένα επικίνδυνο διπλωματικό επεισόδιο.
Απελπισμένη  η Hydie αποφασίζει να κάνη μια συμβολική πράξι παρό­μοια με εκείνη της Σαρλόττ Κορντέυ· (2).για να ταράξη την απραξία και να σημάνη συναγερμό, θα προσπαθήση να σκοτώση τον εραστή της. Όμως δεν το κατορθώνει' απλώς τον τραυματίζει. Τόσο από την αμερικανική όσο και  από την Ρωσική το θέμα αποσιωπείται και παρουσιάζεται σαν μια απλή ερωτική ιστορία.
Η Hydie και ο πατέρας της  επιστρέφουν στην Αμερική.
Αν και ο Καίσλερ δεν είναι, Κομμουνιστής φαίνεται πως έχει ειδικευθεί στην παρουσίασι του φαινομένου που χαρακτηρίζεται από την πλήρη έλλειψη  μιας ιδέας ή μιας πίστεως μέσα στον "δυτικό" κόσμο.
'Σ'  ένα  άλλο .-του- μυθιστόρημα "Arrival and departure " (3) είχε εφ­αρμόσει τo ίδιο σχήμα πάνω σ' ένα άτομο που αφού πρώτα κατορθώνει να ξεφύγη από τον Μπολσεβικισμό αναχωρεί για μια αποστολή εναντίον  των Γερμανών κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.(Η αναφορά είναι ξεκάθαρη).
Όμως  το άτομο αυτό δεν είναι σε θέσι να αντιπαράθεση τίποτα σ' αυτόν που υπερασπίζεται τον φυλετικό μύθο του  Εθνικοσοσιαλισμού.
 Μια ,χαρακτηριστική  φράσι:  "Σήμερα είναι πολυτέλεια να είμαστε ή­ρωες ακόμη και όταν έχουμε το  δίκαιο με το μέρος μας".
Το ίδιο κενό είχε επισημάνει  και ο  Καίσλερ πάνω στον απειλούμενο από τους  Σοβιετικούς  Ευρωπαϊκό κόσμο.
Ο Commanche ο παλιός "αντιστασιακός" γνωρίζει μόνον τον τρόπο "να πεθάνη με αξιοπρέπεια" μέχρι να φθάσουν οι πέρα του Ατλαντικού    "απελευθερωτές".
"Αξιοπρεπής χειρονομία",- "Πρόκλησι στο πεπρωμένο" είναι φράσεις καθαρού ρομαντισμού. Είμαστε στα 1955 . Η ατμόσφαιρα της αναμονής με τις σχεδόν κοσμογονικές διαστάσεις της έχει  εκτονωθεί αρκετά φθάνοντας στο πρόσφατο ειδύλλιο της Γενεύης. Όμως η εσωτερική κατάστασι παραμέ­νει αμετάβλητη. Ο ίδιος ο Commanche παρομοιάζει την Ευρώπη μ' έναν ε­θελοντή αιμοδότη που στο τέλος πεθαίνει από αναιμία.
"Είμαστε  φυσικά και πνευματικά αποστεωμένοι" δεν έχουμε να προσφέρουμε τίποτε άλλο στο πνεύμα  παρά μόνον στις αισθήσεις."
Αυτή είναι λίγο ή πολύ η αλήθεια και όχι φυσικά μόνο για την Γαλλία όπου ο αισθητικισμός(4) της και ο διανοουμενισμός της χαρακτηρίζονται από έναν στον υπέρτατο όριό του φιληδονισμό, σημεία κλειδιά μιας κατα­στάσεως που έχει γεννήσει η τελευταία Ευρώπη  προχωρώντας από την λογοτεχνία στην ζωγραφική και από την μουσική στον κινηματογράφο δίχως φυσικά να γίνη  αναφορά στις Ιδεολογίες εκείνες  που σε τελευταία ανάλυσι στράφηκαν εναντίον της.                        
Χρειάζεται μ ι ά  κ α ι ν ο υ ρ γ  ι  α   α π ο κ ά  λ υ ψ ι ς. Αυτή είναι μια SUI GENESIS πίστι, μια Ιδέα με διεθνή χαρα­κτήρα. Πρέπει να γίνη αντιληπτό πως κάτι τέτοιο αποτελεί βασική προϋπόθεσι για έναν θετικό και όχι απλώς- παθητικό αντιμπολσεβικισμό · Στρα­τιωτικές συμφωνίες, άπλες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, παραδοσιακά κατά­λοιπα,  δεν είναι πλέον αρκετά. 
Στο βιβλίο έχει δοθεί μια ψυχαναλυτική αναλογία. Η Hydie από μι­κρή είχε κλείσει τα μάτια στην πραγματικότητα του σεξ, διώχνοντας το από την συνείδησι για να αναπαυθή  στον ύπνο μιας εφήμερης αθωότητος.
"Οι λαοί της Ευρώπης κάνουν ακριβώς το ίδιο". 
Πάνω τους δρα  ένας μηχανισμός απωθήσεως των γεγονότων. ..ένα. καθεστώς Φροϋδικής  λογοκρισί­ας περισσότερο αποτελεσματική από οποιανδήποτε ολοκληρωτική λογοκρισία  εμποδίζει κάθε δυσάρεστη πληροφορία να φθάση στην συνείδησι του   πολι­τικά άρρωστου.
Αυτή η παθολογική  κατάστασι που υπάρχει στην Ευρώπη του Ι955 εί­ναι περισσότερο αισθητή :στην Ιταλία: μας αποπροσανατολίζει. Η φάρσα του κομμουνιστικο-κυβερνητικού αγώνα συμβάλλει στον προαναφερόμενο αποπροσανατολισμό.
O  "ερχομός του κομήτη" δεν είναι και ούτε ίσως θα :υπάρξη γνώρι­σμα του αύριο.  Αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν εκδηλωθεί  σοβαρές  ανησυχίες και   ο καιρό αυτός  πρέπει να αξιοποιηθή  για να προετοιμάση μια πραγμα­τική αφύπνησι, για να δώση ζωή στην απόλυτη εκείνη ιδέα που είναι προυπόθεσις  του σωστού  αντιμπολσεβικισμού

Υποσημειώσεις.

I) Η παγία αυτή τακτική των κομμουνιστών έγινε   ιδιαίτερα αισθητή μετά το τέλος του  Β Παγκοσμίου Πολέμου όταν στο  όνομα της "αποναζιστικοποιήσεως "   έπεισαν την Δύσι να στραγγαλίση  με τα ίδια της τα χέρια τα μεγαλύτερα ονόματα της Ευρωπαϊκής διανόησης,  ρίχνοντας στη φωτιά και στην περιφρόνησι  οτιδήποτε μπο­ρούσε να αντιταχθή  στην εισβολή των βαρβαρικών ιδεών.(Σ.Μ)
2) Marie-Anne-Charlotte Corday.(1768-1793) Γαλλίδα ευγενής  που δολοφόνησε στις 13  Ιουνίου 1793 τον Marat εκδικούμενη με τον τρόπο αυτό το καθεστώς της τρο­μοκρατίας που είχε επιβληθεί .Για την πράξη της αυτή  κατεδικάσθη σε θάνατο και εκτελέστηκε στην Γκιλοτίνα   4 ημέρες αργότερα. (Σ .Μ.)
3) Ελληνικός τίτλος Σταυροφορία δίχως σταυρό. (Σ.Μ)
4) αισθητικισμός=βλέπει τον κόσμο ως αισθητικό φαινόμενο παραμερίζοντας κάθε άλλο στοιχείο, ήτοι το ωφελιμιστικό, το επιστημονικό, το θρησκευτικό κ.λ.π

Από το περιοδικό "η φωνή του Λαού"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου