Από τη Μόσχα μέχρι το Μινσκ η απόσταση είναι ακριβώς 680 χιλ. Και μέχρι το Mogilev, όπου ο Στρατηγός Pavlov, ο επικεφαλής Διοικητής του τομέα Bialistok, είχε την έδρα της τακτικής του διοίκησης είναι άλλα 490 χιλ. Μέχρι την ημέρα που ο Jeremenko δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του, όλοι πίστευαν ότι ο Pavlov είχε αυτοκτονήσει με το όπλο του αφού πρώτα καθαιρέθηκε με διαταγή του Στάλιν από τον Στρατάρχη l Kulik. Ανέφεραν επίσης ότι ο ίδιος ο Kulik του είχε βάλει το όπλο πάνω στο γραφείο.
 |
Την άλλη μέρα, (1 Ιουλίου) ο Στρατηγός Δ. Γ. Παβλοφ έφτασε στη Μόσχα. Είχε αλλάξει τόσο στις 8 μέρες του πολέμου, ώστε με δυσκολία τον γνώρισα. Την ίδια μέρα καθαιρέθηκε από τη διοίκηση του μετώπου και σε λίγο προσήχθη στο στρατοδικείο. Μαζί του, με πρόταση του Πολεμικού Συμβουλίου του Δυτικού Μετώπου, δικάστηκαν ο αρχηγός του επιτελείου, στρατηγός Κλιμοφσκίχ , ο αρχηγός της υπηρεσίας διαβιβάσεων, στρατηγός Γκριγκόριεφ, ο αρχηγός του πυροβολικού στρατηγός Κλιτς και άλλοι στρατηγοί του επιτελείου του μετώπου. (Γ.Κ. Ζούκωφ: Αναμνήσεις και στοχασμοί) |
Ο Jeremenko δίνει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας του Pavlov. Εξιστορεί πως έφτασε στο Γενικό Στρατηγείο του Pavlov στις 29 Ιουνίου, νωρίς το πρωί, την ώρα ακριβώς που ο Στρατηγός προγευμάτιζε στη σκηνή του . Ο . Pavlov εξεπλάγη από την επίσκεψη του Jeremenko, και τον υποδέχθηκε με ένα ύφος μάλλον καταθλιπτικό.«Πώς έγινε και ήρθες να μας βρεις σ΄αυτό το παλιότοπο;» Στη συνέχεια πρόσθεσε , δείχνοντας το στρωμένο τραπέζι : « Ελάτε, να φάτε μια μπουκιά και να μου τα πείτε »..
Αλλά σταμάτησε τη φράση του στη μέση. Ένιωθε την ψύχρα που ξεπήδησε από τον Jeremenko. Αυτός δεν άνοιξε το στόμα του. Αντί να του απαντήσει ,έτεινε προς το Pavlov το μπλε φάκελο. Ο Pavlov διάβασε γρήγορα. Στη συνέχεια το πρόσωπό του πήρε μια σταχτιά απόχρωση.
Αλλά σταμάτησε τη φράση του στη μέση. Ένιωθε την ψύχρα που ξεπήδησε από τον Jeremenko. Αυτός δεν άνοιξε το στόμα του. Αντί να του απαντήσει ,έτεινε προς το Pavlov το μπλε φάκελο. Ο Pavlov διάβασε γρήγορα. Στη συνέχεια το πρόσωπό του πήρε μια σταχτιά απόχρωση.
«Κι εγώ, που πάω; » ρώτησε.
«Ο Λαϊκός Κομισάριος διέταξε να μεταβείτε στη Μόσχα. »
Ο Pavlov έγνεψε καταφατικά. Παρ όλα αυτά θέλησε να είναι ευγενής.
«Ο Λαϊκός Κομισάριος διέταξε να μεταβείτε στη Μόσχα. »
Ο Pavlov έγνεψε καταφατικά. Παρ όλα αυτά θέλησε να είναι ευγενής.
«Στ΄αλήθεια δεν θέλετε ένα φλιτζάνι τσάι; »
Ο Jeremenko κούνησε το κεφάλι του.
Ο Jeremenko κούνησε το κεφάλι του.
«Για μένα είναι πιο σημαντικό να ενημερωθώ σχετικά με τη κατάσταση του Μετώπου.»
Ο Pavlov συνειδητοποίησε αμέσως την επίπληξη, και προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
«Η εχθρική επίθεση που εξαπολύθηκε αιφνιδιαστικά , βρήκε τις μονάδες μου απροετοίμαστες. Δεν ήμασταν έτοιμοι να αναλάβουμε δράση. Ένα μεγάλο μέρος των στρατευμάτων βρίσκονταν στα στρατόπεδα και στα πεδία των ασκήσεων . Οι στρατιώτες ζούσαν στη ρουτίνα της ειρηνικής περιόδου. Ο εχθρός μας βρήκε σ΄αυτή τη κατάσταση . Απλά διέσπασε και κατακερμάτισε τις γραμμές μας και κατέλαβε το Bobruisk και το Μινσκ. Κανείς δεν μας προειδοποίησε. Η διαταγή να τεθούν σε επιφυλακή οι μονάδες στα σύνορα έφθασε με υπερβολική καθυστέρηση. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. »
«Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο .»
Αυτή είναι η μεγάλη δικαιολογία. Και ο Jeremenko, που στο υπόλοιπο του βιβλίου δεν είναι καθόλου ευνοϊκός απέναντι στο Pavlov γράφει σχετικά με το θέμα αυτό: «Και είχε δίκιο, τώρα ξέρουμε ότι είναι έτσι. Εάν η διαταγή να τεθούν σε επιφυλακή οι μονάδες των συνόρων είχε φθάσει έγκαιρα το θέμα θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. »
«Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο .»
Αυτή είναι η μεγάλη δικαιολογία. Και ο Jeremenko, που στο υπόλοιπο του βιβλίου δεν είναι καθόλου ευνοϊκός απέναντι στο Pavlov γράφει σχετικά με το θέμα αυτό: «Και είχε δίκιο, τώρα ξέρουμε ότι είναι έτσι. Εάν η διαταγή να τεθούν σε επιφυλακή οι μονάδες των συνόρων είχε φθάσει έγκαιρα το θέμα θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. »
Έτσι, τώρα ερχόμαστε στο κρίσιμο κάτω από την ιστορική άποψη ερώτημα : είναι αλήθεια ότι οι Ρώσοι αιφνιδιάστηκαν από τη γερμανική επίθεση , ότι δεν φαντάζονταν καθόλου αυτά που επρόκειτο να συμβούν , ότι ήσαν πεπεισμένοι απόλυτα για την ειρηνική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ζούσαν.; Ήταν πραγματικά τόσο απροετοίμαστοι; Είναι αλήθεια ότι υποχώρησαν , αν και αριθμητικά ήσαν κατά πολύ ανώτεροι από τους Γερμανούς (μια άποψη διαδεδομένη ακόμη και σήμερα) σύμφωνα με τα προκαθορισμένα σχέδια υποχώρησης μέχρι το Ντον και τον Κάτω Βόλγα για να παρασύρουν τις γερμανικές στρατιές σε μια παγίδα ,να τις κυκλώσουν και να τις καταστρέψουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου