M. BARDECHE : Ο ΕΣΘΟΝΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

1. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ  ΕΣΘΟΝΙΑ

Όπως στη Λετονία, η βάση που γέννησε  έναν αυτόνομο φασισμό αποτελείτο από πρώην αντιμπολσεβίκους πολεμιστές. Πραγματικά στα 1919, οι Εσθονοί  είχαν πολεμήσει σκληρά εναντίον των κομμουνιστικών στρατευμάτων που προσπαθούσαν να καταλάβουν τη Χώρα τους.

Κάτω από τη διοίκηση του στρατηγού Laidoner , τα ελεύθερα σώματα που  οργανώθηκαν βιαστικά , είχαν απωθήσει τους Ρώσους  και είχαν σώσει την ανεξαρτησία που πρόσφατα είχαν κατακτήσει. Δυνάμεις Εσθονών είχαν στη συνέχεια υποστηρίξει τους Λετονούς στον αγώνα τους ενάντια στους Γερμανολευκορώσους  του φον Γκολτς υποστηριζόμενοι αυτή τη φορά ,από ένα φινλανδικό σώμα εθελοντών , τους οποίους  από φυλετική άποψη θεωρούσαν   αδέλφια τους.

Μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας τους , εγκάρδιοι δεσμοί ένωναν  το Ελσίνσκι με το Ταλίν (Πρωτεύουσα της Εσθονίας)ενώ κατέστη ενεργή μια αμυντική στρατιωτική συμμαχία με τη Λετονία . Με εξαίρεση αυτή τη τελευταία χώρα, το γερμανικό στοιχείο  δεν ήταν πολυάριθμο και με επιρροή  στην Εσθονία και εδώ ο αριθμός των Εβραίων ήταν αμελητέος.

Το αγροτικό πρόβλημα  δεν φαινόταν ανησυχητικό  και η οικονομική κατάσταση της χώρας  ήταν σχετικά ανθηρή. Ο προσανατολισμός της πολιτικής και εμπορικής της ζωής ήταν στραμμένη ξεκάθαρα προς τις σκανδιναβικές χώρες και τη Μεγάλη Βρετανία.

Όλα αυτά λοιπόν,  με ομαλές συνθήκες   όφειλαν να οδηγήσουν σε μια αρκετά ταχεία προσαρμογή στους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας  αν δεν λαμβάνονταν  υπόψη  τα προβλήματα που έθετε η απειλητική γειτονία  της Σοβιετικής Ένωσης.

Ανέκαθεν  υπήρχε ο φόβος ότι επιβουλευόταν την ελευθερία της Εσθονίας με σκοπό να αποκτήσει  ξανά μια ευρεία πρόσβαση  στη Βαλτική, κάτι που αποτελούσε σταθερή επιδίωξη της ρωσικής πολιτικής όλων των καθεστώτων.

Εξ αιτίας αυτής της απειλής , και για να αντιμετωπισθεί  ένας επικίνδυνος ελιγμός της εσωτερικής αντίδρασης , παλαιοί πολεμιστές του 1919  και νεαροί εθνικιστές είχαν παραμείνει συσπειρωμένοι  στο "Σύνδεσμο μαχητών   των Ελευθέρων Σωμάτων (WABSE) που εμψύχωνε ο εθνικός ήρωας , στρατηγός Laidoner. Μια αιματηρή εξέγερση των  μπολσεβίκων στο Ταλίν, απέδειξε ότι εκείνος ο κίνδυνος  κάθε άλλο.παρά ανύπαρκτος ήταν.

Κάτω από αυτή τη Διοίκηση , ο  WABSE υπήρξε αρχικά  ένα κίνημα πρωταρχικά  εθνικιστικό και συντηρητικό με μια όψη ξεκάθαρα παραστρατιωτική.

Οι οπαδοί του σχημάτιζαν  ένα είδος πολιτοφυλακής , έτοιμη να ενισχύσει το στρατό σε περίπτωση ρωσικής εισβολής ή κομμουνιστικού πραξικοπήματος, δίχως να ανακατεύονται υπερβολικά στα πολιτικά προβλήματα. Ενώ ο WABSE θα παραμείνει μια ομάδα σχετικά μετριοπαθής , ένας ορισμένος αριθμός των βαθμοφόρων του , πολύ πιο εξτρεμιστές, οργάνωνε ένα σχηματισμό ξεκάθαρα Φασιστικό: το "Εθνικό μέτωπο εργασίας."

Το Εθνικό Μέτωπο είχε τεθεί κάτω από τη Διοίκηση ενός γνωστού στρατιωτικού  πρώην υπαρχηγού του Laidoner στη διάρκεια  του πολέμου της ανεξαρτησίας, του στρατηγού Larka. Ο αρχηγός της Νεολαίας του Μετώπου ήταν  ο φοιτητής Αrtur Sirk,  ιδεολόγος  και οργανωτής του κινήματος, που έφερε σε πέρας μια άρτιας εργασίας διείσδυσης ταραχοποιών στοιχείων  μεσα στο WABSE.

Jüri Uluots(1890-1945)

Την ώρα που το Μέτωπο επιχειρούσε μια σκληρή μάχη ενάντια στο Πρόεδρο Päts και πάνω από όλα ενάντια στους αντιπροέδρους Κarl Selter και Jüri Ulüots, τους οποίους κατηγορούσε για υπερβολικό ενδοτισμό απέναντι στη Μόσχα, τα στελέχη του εξασφάλιζαν διευθυντικές θέσεις στα πλαίσια του WABSE.

Τελικά με την εκτόπιση του Laidoner, o στρατηγός Larka , κατέστη ο μοναδικός αρχηγός της ισχυρής παραστρατιωτικής οργάνωσης. Ο Artur Sirk την προίκισε με μια ιδεολογία φασιστικού τύπου που απέβλεπε σε ένα Συντεχνιακό Κράτος , σε μια συμμαχία τόσο με το λετονικό Σταυρό του Κεραυνού όσο και με τη Φινλαδία καθώς επίσης και σε μια πολιτική προσέγγισης με τη Γερμανία (αρχή κάνοντας από το 1933)

Ο Sirk και o Larka έτρεφε την ελπίδα ότι το καινούριο 3ο Ράιχ θα αναλάμβανε πολύ σύντομα μια σταυροφορία εναντίον του Μπολσεβικισμού και επιθυμούσαν σ΄αυτή, να συμμετάσχει ενεργά και η Εσθονία. Αντίθετα οι Laidoner και Päts που θα έκαναν οτιδήποτε για να αποφύγουν τον κίνδυνο σύγκρουσης , δεν μπορούσαν να κάνουν άλλο, πέρα από το να αντιμετωπίσουν αμετάκλητα εχθρικά, τα σχέδια του WABSE.

Το WABSE πραγματοποιούσε στο εσωτερικό , μια σκληρή μάχη ενάντια στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα το οποίο κατηγορούσε ότι ήταν υπερβολικά ανεκτικό στις κομμουνιστικές επιρροές και επίσης για το γεγονός, ότι είχε δημιουργήσει ένα Αντιφασιστικό Μέτωπο που στρεφόταν εναντίον του.

Οι βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα σε φασίστες ακτιβιστές και στρατευμένους σοσιαλιστές δεν άργησαν να ανησυχήσουν τον Päts που παρ΄όλα αυτά είδε στις συγκρούσεις αυτές, ένα εξαιρετικό μέσον να υλοποιήσει τα όνειρά του για προσωπική εξουσία. Αφού διόρισε το Laidoner αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του Στρατού , ο Päts στις 12 Μαρτίου 1934 , με τη συμπαράστασή του , έκανε πραξικόπημα , εξαγγέλλοντας τη διάλυση της Κυβέρνησης και των πολιτικών Κομμάτων ,συμπεριλαμβανομένου και του WABSE

Ο Στρατηγός Larka αρνούμενος να να δεχθεί τη διάλυση του WABSE προετοίμασε αμέσως ένα άλλο πραξικόπημα αυτή τη φορά ενάντια στο καθεστώς Päts παρά το γεγονός ότι αυτό το τελευταίο είχε πολλαπλασιάσει τις αντικομμουνιστικές δηλώσεις και είχε εξαγγείλει τη δημιουργία ενός αυταρχικού Κράτους.

Τον Δεκέμβριο του 1935 , οι στρατευμένοι του WABSE επετέθησαν σε δημόσια κτήρια του Ταλίν , και προσπάθησαν να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο και τη Ραδιοφωνία.

Η επιχείρηση είχε προετοιμαστεί με τρόπο αρκετά πρόχειρο και η αδυναμία αυτή συνέβαλε αποφασιστικά στο να καταστήσει περισσότερο δύσκολη την αποστολή των εξεγερμένων.
Όμως η προσωπική φρουρά του Päts απωθεί τις πρώτες επιθέσεις επιτρέποντας στο Laidoner να κινητοποιήσει τις μονάδες στρατού και της αστυνομίας που παρέμεναν πιστές. Μετά από κάποιες συμπλοκές , οι σχηματισμοί του στρατηγού Larka κυκλωμένες και με κίνδυνο να καταστραφούν , υποχρεώνονται να παραδοθούν και να συνθηκολογήσουν.Το αποτυχημένο πραξικόπημα είχε προκαλέσει ελάχιστα θύματα..
Στο κόμμα ασκήθηκε τότε μια σκληρή καταπίεση , ενώ αρκετοί από τους αρχηγούς του αναχώρησαν για τη Γερμανία και την Φινλανδία.

Στα 1936 ο Päts ψηφίζει ένα καινούριο Σύνταγμα και επανεκλέγεται θριαμβευτικά συνεχίζοντας μια εξωτερική πολιτική λίγο ή πολύ καιροσκοπική.

Στο εσωτερικό της Εσθονίας , το WABSE διαλυμένο και υπό διωγμό από την αποτελεσματικότατη αστυνομία του Päts, αρνιόταν παρ' όλα αυτά να καταθέσει τα όπλα. Στις τάξεις του Στρατού σχηματίζονταν δραστήριοι σχηματισμοί φασιστικών πυρήνων που προετοίμαζαν τη πτώση του Päts . Αξιωματικοί όπως ο συνταγματάρχης Victor Koern , ο αντισυνταγματάρχης Alfons Rebane και ο ταγματάρχη Hans Hirvelaan , προσχωρούσαν στις Φασιστικές στρατιωτικές εστίες αποφασισμένοι να πάρουν τη ρεβάνς για το αποτυχημένο πραξικόπημα του 1935.

Άλλες ομάδες κάτω από τη διεύθυνση του Hjalmar Mäes προσπάθησαν με μεγαλύτερη η μικρότερη επιτυχία να εμφυτεύσουν ταραχοποιά στοιχεία σε πολιτικούς και Κυβερνητικούς τομείς της χώρας και ειδικά στις δυνάμεις της αστυνομίας του καθεστώτος.

 

ΙΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Σ.Σ.Δ

(Συνέχεια)