Μία δυσμενή επίπτωση που είχε η Ιταλική επίθεση στην
Ελλάδα για το Βρεττανικό σενάριο (εκ των πραγμάτων όμως μη απευκτέα),ήταν η
συγκέντρωση του συνόλου
των στρατιωτικών δυνάμεών
μας στο Αλβανικό μέτωπο!Το σχεδόν ανύπαρκτο δίκτυο συγκοινωνιών σε συνδυασμό με το κακοτράχαλο του εδάφους και τις άγριες καιρικές συνθήκες της περιόδου, τις αγκίστρωσαν εκεί, δεδομένου μάλιστα και των περιορισμένων μέσων μεταφοράς του στρατού μας («μουλαροκίνητος» στο σύνολο του). Η περίπτωση μετακινήσεως δυνάμεων, υπό την έννοια βεβαίως μιας ευρείας, στρατηγικής αναδιάταξης έπρεπε να σχεδιασθεί και εκτελεσθεί έγκαιρα! (1) Την κατάσταση αυτή δέσμευσης των δυνάμεών μας εκεί, στη κρίσιμη περίοδο του Μαρτίου, θα επιβαρύνει η εαρινή επίθεση του Μουσολίνι στις 9 Μαρτίου 1941, που θα διαρκέσει μέχρι τις 25 του ίδιου μήνα (2). Τη μέρα δηλ. που θα προσχωρεί , ως Βρεττανική «αντικίνηση», η Γιουγκοσλαβία στον Άξονα! Ήταν ένα ισχυρό, στρατιωτικό επιχείρημα για τη συγκράτηση των εκεί δυνάμεων μας (3), καθ΄ον χρόνο αφικνούνται (από 7 Μαρτίου 1941) οι Βρεττανικές ενισχύσεις, στη βάση της συμφωνίας (4) για άμυνα στη γραμμή Ολύμπου–Βερμίου, σε συντονισμό με τις προς τούτο συμφωνηθείσες Ελληνικές δυνάμεις (12η και 20η Μεραρχίες)!!
Ο Παπάγος όμως κωλυσιεργεί για την έκδοση διαταγής μεταφοράς των Δυνάμεων μας, παρά τη συμφωνία!! Στο «έργο» του θα τον συνδράμει και ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων, που περιέρχεται τις μονάδες και προτρέπει τους Αξιωματικούς να μην υπακούσουν σε διαταγή σύμπτυξης της νικηφόρας Στρατιάς Ηπείρου (Ο Σπυρίδων θα γίνει αργότερα, επί Αμερικανοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος)!
Σχεδόν αλλόφρονες οι στρατηγοί, που θα αντιμετωπίσουν τη γερμανική «σφύρα», Κωττούλας (Τμ. Στρ. Κεντρ. Μακεδονίας, ΤΣΚΜ) και Μπακόπουλος (Τμ. Στρ. Ανατ. Μακεδονίας, ΤΣΑΜ), του ζητούν να κάνει επιτέλους κάτι! Ή να τους ενισχύσει ή να τους μεταφέρει στη, συμφωνηθείσα με τους Βρεττανούς, γραμμή άμυνας (Βέρμιο για μας). Τον βεβαιώνει μάλιστα ο Μπακόπουλος ότι προλαβαίνει, ως ο πιο απομακρυσμένος απ΄ την υπόψη γραμμή άμυνας.
Οι «κωλυσιεργίες» όμως έχουν ένα τέλος! Στη στρατιωτική σύσκεψη της 26 Μαρτίου 1941 στην Αθήνα, ο προεδρεύων Παπάγος πιέζεται ανοικτά από Κωττούλα και Μπακόπουλο, παρουσία του στρατηγού Ουίλσον, Διοικητή των Βρεττανικών δυνάμεων ενισχύσεως, για την έκδοση διαταγής μεταφοράς των δυνάμεών τους και συνένωσής τους, για από κοινού άμυνα με τους Βρετανούς (στην υπόψη γραμμή). Ο Παπάγος δείχνει να υποχωρεί και ζητάει να ενημερώσει τον, σε παρακείμενο χώρο, Γεώργιο.
Επιστρέφει όμως σύντομα (;) για να ανακοινώσει στους κατάπληκτους στρατηγούς … ότι επίκειται πραξικόπημα στη Γιουγκοσλαβία! Επομένως, τα περί μεταφοράς δυνάμεων και τα «ρέστα» «πάνε περίπατο»! «Άπαντες στις θέσεις όπου βρίσκεσθε». Επέρχεται η Χιτλερική λαίλαπα! Στις 27 Μαρτίου 1941, την επομένη δηλαδή, εκδηλώνεται πράγματι το πραξικόπημα Σίμοβιτς (5). Αμέσως ο «πατριώτης» αυτός, καταγγέλλει τη Συνθήκη εισδοχής της χώρας του στον Άξονα, κάνοντας ό,τι μπορεί για να εφελκύσει αυτόματα τη Γερμανική επίθεση σ΄ αυτήν!
Παύλος και Τσβέτκοβιτς εγκαταλείπουν το «σκάφος» και ο πρώτος φιλοξενείται στην Ελλάδα! (6)
Ένας απόλυτος Αμερικανικός αιφνιδιασμός, που εξαγριώνει το Χίτλερ (7) και «παγώνει» τους Βρεττανούς με το Γεώργιό τους !
Η απόφαση του Χίτλερ για ταυτόχρονη, ακαριαία και συντριπτική επίθεση σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία είναι γεγονός πλέον, που ακινητοποιεί της δυνάμεις μας!Η Δυτική Μακεδονία (Κοιλάδα Αλιάκμονα, Υψιπ. Κοζάνης) σε λίγο θα βρίσκεται στο έλεος των δυνάμεων μιας σιδηρόφρακτης, Γερμανικής στρατιάς, που διαλύει εντός 24ωρου τη Γιουγκοσλαβική άμυνα (7 Απριλίου 1941).
Κοντολογίς, οι δυνάμεις αυτές θα περάσουν από ώρα σε ώρα, απ΄ τις «πλάτες» των αμυνομένων δυνάμεών μας, στο Βέρμιο. Προ αυτής της άμεσης απειλής διαχωρισμού των δυνάμεών μας, ο Παπάγος διατάσσει στις 7 Απριλίου 1941 επίθεση στο κέντρο της Ιταλικής διατάξεως (!), ώστε κάθε ιδέα εξεύρεσης διαθέσιμων δυνάμεων (μη εμπεπλεγμένων) την κρίσιμη αυτή ώρα, να εκλείψει…. Φοβερό ε;!!! Απ’ την άλλη πλευρά, στο Μπέλες, το ΤΣΑΜ με τις ισχνές δυνάμεις του να σφυροκοπούνται ανηλεώς από το πρωί της 6 Απριλίου 1941, αναμένει το «μοιραίο», με τη διαταγή του Παπάγου της 8 Απριλίου (!) για άμυνα… μέχρις εσχάτων επί της τοποθεσίας(!) και σε αδυναμία συνέχισης του αγώνα συνθηκολόγηση με κατάθεση των όπλων επί τόπου (!!) Τι αποκαλυπτική διαταγή κι αυτή! Ούτε διμοιρία να μη διαρρεύσει, για κατά βούληση αγώνα στα βουνά της πατρίδας μας … (μπας και δυσκολευτεί στο έργο του ο κατακτητής…). Στις 9 Απριλίου 1941, το ΤΣΑΜ πράγματι συνθηκολογεί κατά τα διαταχθέντα
…!Εν τω μεταξύ όμως οι Βρεττανικές δυνάμεις συμπτύσσονται κανονικά (!) με αγώνα επιβραδύνσεως από το ύψος του Αμυνταίου, ενώ μέσα στα πόδια τους γίνεται ένα φοβερό
«αλαλούμ», μετακινουμένων ελληνικών μονάδων, «αποκοπεισών» στο Βέρμιο, προς Μέτσοβο, για να συνενωθούν εκεί με τις συμπτυσσόμενες δυνάμεις του Τ.Σ.Δ.Μ (Τσολάκογλου). Στο «πανηγύρι» αυτό της «ξεφτίλας», η Κεντρική Διοίκηση (ΓΕΣ) απουσιάζει… λόγω διακοπής των επικοινωνιών της με τους σχηματισμούς της! Καμία όμως έγκαιρη ενέργεια δεν σημειώνεται από μέρους της για την αποκατάστασή τους, ως όφειλε!!
Είμαστε λοιπόν εμπρός σε μία προδοσία (8), καλυπτόμενης απ΄ τον «κουρνιαχτό» μιας άνευ προηγουμένου «αναμπουμπούλας» των δυνάμεών μας στο χώρο, όπου οι Βρεττανικές δυνάμεις ενισχύσεως δίνουν σκληρό, επιβραδυντικό αγώνα!
Εκεί βέβαια που η «τρίχα σηκώνεται κάγκελο» είναι, όταν «ακούς»¨ τον Αρχιστράτηγό σου, να προτρέπει το σύμμαχο Διοικητή (Ουίλσον), κάπου στη Λαμία (16 Απριλίου 1941), «να τα
μαζεύει και να του δίνει το γρηγορότερο», καθ’ ην στιγμήν ο τελευταίος, ο ξένος, του ζητάει συντονισμό δράσης με τις ελληνικές δυνάμεις, για να κρατήσει, όσο γίνεται περισσότερο (9).
Φοβερό αλλά εξόχως αποκαλυπτικό για το ρόλο του Αρχιστρατήγου μας!
Τελικά η Ελλάδα «έπεσε» ολόκληρη! Το Βρεττανικό σενάριο κατέρρευσε, επιτρέποντας την ακώλυτη εφαρμογή του Αμερικάνικου,… δια του Γερμανικού ολετήρα!
(1) Μια τέτοια σοβαρή σχεδίαση δε θα βγει ποτέ από τα συρτάρια του ΓΕΣ, αν υπήρξε…
(2) Στις 6 Δεκεμβρίου 1940, οι Ιταλοί (πρέσβης Αλφιέρι)ζητούν από τον Ρίμπεντροπ να κινήσει τις Γερμανικές δυνάμεις νοτίως του Δούναβη, για τη συγκράτηση των δυνάμεών μας στη Μακεδονία, ενόψει της εαρινής επίθεσης που ετοιμάζεται. Ο Ρίμπεντροπ αρνείται προσδοκώντας μια διευθέτηση του Αλβανικού, με μεσολάβηση της Γερμανίας, επ’ ωφελεία
φυσικά του μεγάλου σχεδίου (Βαρβαρόσα). Στις 8 Δεκεμβρίου 1940, ο Χίτλερ ζητάει συνάντηση με το Μουσολίνι! Ο τελευταίος αρνείται… Ο Χίτλερ αντιλαμβάνεται καθαρά πού το πάει ο … συνέταιρός του και στις 13 Δεκεμβρίου 1940 εκδίδει προκ. διαταγή για κατάληψη του Β. Αιγαίου (σχέδιο Μαρίτα), ενώ στις 18 Δεκεμβρίου 1940 εκδίδει προκ. διαταγή για το σχέδιο Βαρβαρόσα! Την 1 Ιανουαρίου 1941, τα γερμανικά στρατεύματα διέρχονται το Δούναβη και στις 7 Ιανουαρίου 1941 η Βουλγαρία εισέρχεται στον Άξονα, ενώ την ίδια μέρα ο Φράνκο απορρίπτει πρόταση του Φον Κανάρη για διέλευση γερμανικών στρατευμάτων από την Ισπανία, για κατάληψη του Γιβραλτάρ!
(3) Στη συνάντηση Χίτλερ-Μουσολίνι στις 18-20 Ιανουαρίου ΄41 (ημέρες κατά τις οποίες ο Μεταξάς θα «συναντήσει» το θάνατο!), που μέχρι τότε την απέφευγε με κάθε τρόπο ο τελευταίος, ο Μουσολίνι… αποποιείται τη γερμανική βοήθεια για το μέτωπο στην Αλβανία και τη δέχεται ευχαρίστως για Β. Αφρική!! Προφανώς μέχρι εκείνη τη στιγμή νιώθει γαντζωμένος στο Βρεττανικό σενάριο! Στις 9 Μαρτίου, όμως, θα περάσει και στο Αμερικάνικο, εκών - άκων!
(4) Συμφωνία Ελλάδος – Βρεττανίας της 4 Μαρτίου 1941 στην Αθήνα.
Στις 17 Φεβρουαρίου 1941 με το Σύμφωνο Φιλίας Βουλγαρίας – Τουρκίας προσδιορίζεται το πλαίσιο δράσης των Γερμανικών δυνάμεων στα Βαλκάνια και η Τουρκία στηρίζεται στην ουδετερότητά της! Ταυτόχρονα (στις 17 Φεβρουαρίου 1941), γίνεται βολιδοσκόπηση της Ελλάδας για ειρηνικό διακανονισμό με την Ιταλία, με παρεμβολή Γερμανικών δυνάμεων στο
Αλβανικό μέτωπο. Η απάντηση Κορυζή στις 19 Φεβρουαρίου 1941 «ΠΟΛΕΜΟΥΜΕ», έρχεται να κλείσει τη Βρεττανική… πόρτα! Στη συνέχεια θα σημειωθούν ανάλογες βολιδοσκοπήσεις που θα μείνουν αναπάντητες.Σημειώνεται τέλος (για την εμπέδωση του Βρεττανικού σεναρίου), ότι στις 4 Μαρτίου 1941 ο Ρίμπεντροπ πληροφορεί το Ντούτσε ότι η Ελλάδα μπορεί να καμφθεί διπλωματικά, χωρίς νέες επιχειρήσεις. Ο Ντούτσε γίνεται έξαλλος .. για να επιχειρήσει στις 9 Μαρτίου 1941!
(6) Είναι κι αυτό μια ένδειξη συντονισμού των δύο βασιλείων, στο ίδιο σενάριο.
(7) Το «εξαγρίωμα» του Χίτλερ έγκειται στο γεγονός της προσαρμογής του σχεδίου Βαρβαρόσα στα δεδομένα του Βρεττανικού σεναρίου στα Βαλκάνια, και τώρα όλα έρχονται «τούμπα»…..
(8) Έννοια σχετική, εξαρτάται από ποια σκοπιά (εξουσίας) βλέπει κανείς τα πράγματα… Στην περίπτωση όμως του κάθε αγωνιζόμενου λαού για τις αξίες του, παύει η σχετικότητα εμπρός στο αίμα του!!
(9) Προφανώς ο Ουίλσον, κάποια στρατιωτική προϋπόθεση διαπραγμάτευσης στον ελληνικό χώρο προσπαθούσε να εξασφαλίσει στη δύσκολη αυτή τροπή πραγμάτων για τους Βρεττανούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου