ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ: ΔΙΑΤΊ ΕΚΑΜΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ 6ης ΜΑΡΤIΟY 1933 ΙV

(Προηγούμενο)
 Και όχι μόνον αυτό αλλά και προ πολλού εντός της Βουλής ο αρχηγός του μεγαλυτέρου Δημοκρατικού κόμματος και δια της στάσεως του εν γένει και δια λόγων εθεώρει ως φυσικόν το ενδεχόμενον αυτό.
Οποία πλάνη των ηγετών του δημοκρατικού κόσμου, οι οποίοι εγκατέλειψαν ούτω απροστράτευτον την Δημοκρατίαν. Είνε πλάνη δια την οποίαν ο ελληνικός λαός δεν θα τους το συγχωρήση ποτέ, η δε ιστορία θα τους κρίνη βαρύτατα.
Θα τους κρίνη και θα τους καταδικάση η Ιστορία, διότι ουδεμία σοβαρά δικαιολογία υφίστατο, ώστε να πεισθούν και να συζητήσουν ακόμη περί δυνατότητος της προσχωρήσεως του βασιλόφρονος κόσμου εις την Δημοκρατίαν μετά τόσα ιστορικά γεγονότα που εχώρισαν αθεραπεύτως τους δυο κόσμους.
Ποίος θα επίστευε εάν σήμερον ανήρχετο εις το βήμα ένας των αρχηγών των Δημοκρατικών κομμάτων π.χ. ο κ. Παπαναστασίου είτε οι άλλοι αρχηγοί — δεν θα το έκαμνον βέβαια — και εδήλωναν ότι δέχονται να επανέλθη εις την Ελλάδα η Βασιλεία; Ουδείς βεβαίως. Πώς όμως ημείς παρεδέχθημεν μίαν τοιαύτην δήλωσιν των αντιπάλων;
Αυτό το όλιγωτερον αφέλεια ασυγχώρητος δύναται να χαρακτηρισθή. Αλλά  αν δεν αρκούν όλα αυτά δια να πεισθούν και οι πλέον δύσπιστοι, δεν έχομεν παρά να παρατάξωμεν σειράν γεγονότος συμβάντος μετα την 5ην Μαρτίου, οπότε η κυβέρνησις της χώρας περιήλθεν εις τας χείρας της αντιπάλου παρατάξεως, παρατάξεως [εχούσης] ελαχίστην πλειοψηφίαν και εν τη Βουλή μόνον και ταύτην ουχί εξ ολοκλήρου ομοιογενή. Η κυβέρνησις αυτή προέβη εις αναριθμήτους πράξεις κάθε άλλο παρά συντελούσας εις τον σεβασμόν και την ενίσχυσιν του δημοκρατικού πολιτεύματος.Και θα αντιτάξουν δι' όλα αυτά πάλιν την 6ην Μαρτίου· ουδείς όμως καλής πίστεως θα το παραδεχθή. Είνε αδύνατον επί τέλους να στηριχθούν εις την 6ην Μαρτίου δια να δικαιολογήσουν τας καταδιώξεις των αξιωματικών και υπαλλήλων των συμμετασχόντων εις το κίνημα, αφού κακοπίστως και ως προς αυτό παρέβησαν συμφωνίας.
Πέραν όμως τούτου τίποτε δεν δικαιολογείται.
Πταίει η  6η Μαρτίου διότι από την υπηρεσίαν της Ασφαλείας της κυβερνήσεως παρεσκευάσθη καί εξετελέσθη το ειδεχθές ανοσιούργημα της Λεωφόρου Κηφισσιάς;

Πταίει η 6η Μαρτίου δια να μεταβληθή η Βουλή εις στίβον ταυρομαχιών καί να καταργηθή η ελευθερία του λόγου;

Πταίει η 6η Μαρτίου διότι ηπείλουν επισήμως ότι θα κατήργουν την Γερουσίαν, θεσμόν εις τον οποίον βασίζεται το δημοκρατικόν πολίτευμα;

Πταίει η 6η Μαρτίου διότι εν πλήρει Δημοκρατία ου μόνον γίνονται ανεκταί οργανώσεις βασιλοφρόνων, άλλα και προστατεύονται παντοιοτρόπως, καθ' ον χρόνον αμυντικαί δημοκρατικαί οργανώσεις θεωρούνται έχθρικαί και απειλούνται δια διαλύσεως;
Πταίει η 6η Μαρτίου αν και των εθνικών εορτών γίνεται εκμετάλλευσις παρά των αυτών οργανώσεων, εις ας παραχωρείται και η μουσική του Στόλου δια να παιανίζη τον Γιόν του Αετού και να χειροκροτούν και παριστάμενοι υπουργοί;
Πταίει η 6η Μαρτίου δια την κατάπτυστον απόφασιν της ακυρώσεως των εκλογών Θεσσαλονίκης και της εκλογικής αφομοιώσεως των Εβραίων δια να επακολουθήσουν πρωτοφανή εκλογικά όργια προς κατάκτησιν των εδρών της Θεσσαλονίκης [14];
Πταίει η 6η Μαρτίου δια τον εξωφρενικόν τεμαχισμών των Δήμων δια την κατάκτησιν και την παντοίαν εκμετάλλευσιν αυτών;
Πταίει η 6η Μαρτίου δια την κομματικήν κατάκτησιν του Στρατού και την διάλυσιν της Αεροπορίας;
Πταίει η 6η Μαρτίου δια τον εξευτελισμόν της Εκκλησιάς με την αναχρονιστικήν ανοχήν των Παλαιοημερολογιτών, δια τας αναισχύντους προσπαθείας προς εκβιασμόν της δικαιοσύνης να καλύψη εγκλήματα και δια την εξάρθρωσιν της παιδείας;
Πταίει η 6η Μαρτίου δια τας ενόχους προς οικονομικήν εξυπηρέτησιν των φίλων συμβάσεις;
Πταίει τέλος η 6η Μαρτίου δια την εκμετάλλευσιν των δημοσίων υπηρεσιών προς εξυπηρέτησιν των ανηθίκων κομματικών των σκοπών και δια την εκφαύλισιν των πάντων;
Είνε λοιπόν αναμφισβήτητον ότι εις τίποτε από αυτά δεν πταίει η 6η Μαρτίου.
Η 6η Μαρτίου αν έβλαψε ως εξελίχθη, έβλαψε μόνον την δημοκρατικήν παράταξιν και ιδία το κόμμα των Φιλελευθέρων, εις του οποίου αρχηγού την επιμονήν οφείλεται η συγκατάθεσις του αρχηγού του κινηματος εκείνου να δώση οικειοθελώς την προταθείσαν λύσιν.
Η 6η Μαρτίου ως εξελίχθη οχι μόνον δεν έβλαψε την εκ των εκλογών εξελθούσαν νικήτριαν παράταξιν, αλλά απετέλεσεν [15] δι αυτήν δώρον μοναδικόν πεσόν εξ ουρανού , επί του οποίου στηριζομένη της παρήχετο η ευκαιρία να αποδείξη τας καλάς της διαθέσεις προς ένα ομαλόν πολιτικόν βίον.^.
Ηδύνατο να διαψεύση κατά τον πασιφανέστερον τρόπον τας δικαιολογίας εκείνων επί των οποίων κυρίως εστηρίχθη το πραξικόπημα τής 6ης Μαρτίου.

Ηδύνατο εξαιρομένη εις εθνικόν ύψος να αποδείξη ως φαντασιοπληξίαν τους ισχυρισμούς μας, να αποκτήση απέραντον ηθικόν κύρος εφ' ολοκλήρου του ελληνικού λαού και παντοδυναμίαν κυβερνητικήν δια να χαρίση την ησυχίαν και την ομαλότητα εις την προ πολλού υπό ερίδων ταρασσομένην χώραν.
Και είχε την ευκολίαν να παρουσιάση έργον έθνικόν, να εκτελέση πράξιν ιστορικήν δια την οποίαν θα επέσυρε την ευγνωμοσύνην ολοκλήρου του Έθνους.
Και θα ήρκει μόνον όπως από της πρώτης στιγμής δείξη την στοργήν της προς το Δημοκρατικόν πολίτευμα και να άρη πάσαν κατ' αυτής υποψίαν των αντιφρονούντων.

Και τότε πρώτοι ημείς θα εχαίρομεν, διότι θα μας εδίδετο η ευκαιρία — και θα το ηυχόμεθα με όλην μας την ψυχήν — όπως δημοσία διακηρύξωμεν την πλάνην μας και να δώσωμεν το παράδειγμα του σεβασμού και της υποταγής εις τα κελεύσματα μιας τοιαύτης κυβερνήσεως αξίας της μεγαλυτέρας τιμής, την οποίαν ημείς τόσον ηδικήσαμεν όχι εκ κακής προθέσεως αλλ' εξ εσφαλμένου υπολογισμού.

Και θα ήτο αύτη η μεγαλυτέρα νίκη της κυβερνήσεως, ενώ ημείς θα απερχώμεθα εις πλήρη αφάνειαν, αφάνειαν όμως ευχάριστον, διότι θα μας ήρκει η ψυχική ικανοποίησις ότι βλέπομεν την πατρίδα μας εν μέσω ομαλού πολιτικού βίου, της οποίας τα τέκνα απηλλαγμένα πλέον των εμφυλίων ερίδων διαθέτωσιν πλέον όλας των τας δυνάμεις δια την ευημερίαν της και την ηθικήν της ανύψωσιν.
Αλλ' αντί όλων αυτών η κυβέρνησις των εκλογών της 5ης Μαρτίου έπραξε παν ό,τι ήτο δυνατόν όχι δια να μας διαψεύση απλώς, αλλά δια να πιστοποιήση κατα τον σαφέστερον τρόπον την ορθότητα των αντιλήψεων μας εκείνων, ένεκεν των οποίων ήχθημεν εις το πραξικόπημα της 6ης Μαρτίου.

Και από της πρώτης στιγμής εφάνη η αναξιότης και αβουλία του αρχηγού της κυβερνώσης παρατάξεως, παραδοθέντος ολοσχερώς εις τας θελήσεις των αλλοφρόνων αδιαλλάκτων, οίτινες τον εξεβίασαν να αθέτηση υποσχέσεις προ ολίγον αναληφθείσας και ου μόνον τούτο, αλλά και να ανεχθή πράξεις εγκληματικάς, πρωτοφανείς στιγματιζούσας αυτόν τον ελληνικόν πολιτισμόν.(Τέλος κεφαλαίου).

 Υποσημειώσεις:

[14] Η επαναληπτική εκλογή της Θεσσαλονίκης έγινε στις 2 Ιουλίου 1933. Πρβ. Βενιζέλος, σ. 210. Η εκλογή χρειάστηκε να επαναληφθεί επειδή στις 23 Μαρτίου 1933 το εκλογοδικείο ακύρωσε την εκλογή των 18 βουλευτών Θεσσαλονίκης και των 2 βουλευτών του εκλογικού συλλόγου των Ισραηλιτών. Ο εκλογικός σύλλογος των Ισραηλιτών συγχωνεύθηκε με την εκλογική περιφέρεια Θεεεσσαλονίκης. Η κυβέρνηση έλπιζε να κερδίσει τις 18 έδρες της αντιπολίτευσης, για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία. Βλ. σχ. Γρ. Δαφνή, ο.π., σ. 227-229.ΚΙΝΗΜΑ 6ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1933