ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ Α ΤΟΜΑΣ:ΚΡΗΤΗ 1941 Η ΜΑΧΗ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ Α ΤΟΜΑΣ:

ΚΡΗΤΗ 1941

Η ΜΑΧΗ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

ΣΠΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΦΛΙΠΕΡ 1973

Την άνοιξι του 1941 η Βρεταννική τύχη στον Δεύ­τερο Παγκόσμιο Πόλεμο πλησίαζε στο ναδίρ της. Νι­κητής στις εκστρατείες, που ξεπερνούσαν ακόμη και τα επιτεύγματα του Ναπολέοντος, ενάμισυ σχεδόν αιώ­να παλιότερα, ο Χίτλερ στεκόταν σαν κολοσσός, αδια­φιλονίκητος κατακτητής της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ακόμη και εκείνες οι χώρες, που εξακολουθούσαν να μένουν έξω από την στρατιωτική του κατάκτησι, βρι­σκόντουσαν κάτω από την επιρροή του Χίτλερ και ζούσαν σε μια ανήσυχη κατάστασι σχέσεων με τον δι­κτάτορα.

Έθνη έπεφταν σαν άδειες μποτίλιες. Στα ανήσυχα χρόνια του τέλους της δεκαετίας του «τριάντα», το Σάαρ, η Αυστρία και η Τσεχοσλοβακία είχαν υποκύψει στους Γερμανούς εισβολείς χωρίς αντίστασι. Η Πολω­νία, τον Σεπτέμβριο του 1939, ήταν η πρώτη χώρα που πρόβαλε ωργανωμένη στρατιωτική αντίστασι στην επίθεσι του Χίτλερ και η θαρραλέα της δράσι ωδήγησε τον κόσμο στον πόλεμο.

Με τον πατροπαράδοτο πατριωτισμό τους οι  Πολω­νοί πολέμησαν σκυλίσια για να υπερασπισθούν  το χώμα της  πατρίδος τους, άλλά τα βομβαρδιστικά Στούκας και οι θωρακισμένες μεραρχίες των πάντσερ σύντριψαν την αντίστασι με μια βίαιη, συνταρακτική επίδειξι υ­περοπλίας.

Λίγους μήνες αργότερα, τα γερμανικά άρματα μάχης μούγκριζαν καί βογγούσαν περνώντας από τους δρό­μους της Δανίας, ενώ συγχρόνως οι Νορβηγοί πολεμού­σαν για να ανατρέψουν τους Γερμανούς εισβολείς. Η εκστρατεία όμως αυτή, που τελικά αντιμετωπίσθηκε μερικές μέρες, έφθασε στο κορύφωμα της, όταν απο­σύρθηκε η μικρή Βρεταννική δύναμι,που είχε μεταφερθή βιαστικά στην Σκανδιναβία για να ενισχύση τις Νορβηγικές δυνάμεις. Ήταν Η πρώτη μεγάλη, ένο­πλη, Βρεταννική σύγκρουσι με τους Γερμανούς από το 1918. Και υπήρξε μια ήττα, που την ζήσαμε στο ψύ­χος της Νορβηγικής ανοίξεως.

Πιό νότια, μέσα σε λίγες βδομάδες έπειτα από τη Νορβηγική νίκη, η Βέρμαχτ έκανε την επίδειξι της δυνάμεως με μια άλλη άγρια κίνησι, καθώς άλλες θω­ρακισμένες μεραρχίες της κινήθηκαν κεραυνοβόλα μέ­σα στην Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γαλλία. Καθώς η κρύα άνοιξι του 1940 παραχωρούσε τη θέσι της στις αρχές του καλοκαιριού, οι μέρες γινόντουσαν πιό ζε­στές και πιό στεγνές. Η αντίστασι που πρόβαλαν οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί ήταν άγρια αλλά βραχύχρο­νη και οι δυνάμεις τους είχαν εξουδετερωθή, πριν α­κόμη ολόκληρο το βάρος της Γερμανικής πολεμικής μηχανής ορμήση εναντίον των Γαλλικών Στρατιών και του μικρότερου Βρεταννικού Εκστρατευτικού Σώματος, που αναδιπλώθηκαν προς τα πίσω σαν λείψανα ναυα­γίου και σκουπιδόξυλα μπρος σ' ένα προωθητικό, τεράστιο κύμα. Το Βρεταννικό Εκστρατευτικό Σώμα άνοι­γε το δρόμο του ανάμεσα σε χείμαρρους από πρόσφυ­γες προς τη θάλασσα και τη σωτηρία. Η Γαλλία κατέρρεε. Το Βρεταννικό Εκστρατευτικό Σώμα γλύτωσε από μιά επαίσχυντη παράδοσι στις ακρογιαλιές της Δουνκέρκης με ένα θαύμα, που κράτησε εννιά μέρες και που πραγματοποιήθηκε χάρις στη δράσι του Βρε­ταννικού Ναυτικού.

Ο ναζιστικός αγκυλωτός σταυρός κυμάτιζε με αυτοπεποίθησι πάνω από τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και ο Χίτλερ αποσπούσε την εκδίκησί του από τους Γάλλους μέσα σε ένα σιδηροδρομικό βαγόνι, στο δάσος της Κομπιένης.

Η Αγγλία, το επόμενο θύμα στον κατάλογο των κατακτήσεων του Χίτλερ, απλωνόταν γυμνή και θλιβερά απροετοίμαστη για να αντιμετώπιση την απειλητική  έπίθεσι. Ο στρατός της, είναι αλήθεια, δεν αποτε­λούσε αντίπαλο για την ισχύ της Βέρμαχτ. Είχε απομακρυνθή τρέχοντας από την προελαύνουσα πλημμύ­ρα του Γερμανικού μιλιταρισμού, προβάλοντας μόνο σποραδική αντίστασι, ως την στιγμή που σχηματίσθηκε η περίμετρος γύρω από την Δουνκέρκη και η έντασι της Βρεταννικής αντιστάσεως εκεί, έδωσε την ευκαι­ρία σε 350.000 συμμάχους στρατιώτες να περάσουν το Στενό της Μάγχης προς τη σωτηρία. 

. Η Βρεταννία όμως διέθετε αριθμό από θετικές αξίες. Όχι μικρό­τερη ανάμεσα τους, ήταν ο Ουίνστων Σ. Τσώρτσιλ, που μόλις τότε είχε διορισθή πρωθυπουργός.

Πήρε στα χέρια του την εξουσία, τη στιγμή που ό­λα φαινόντουσαν χαμένα και η εξόφθαλμη παντοδυνα­μία των Γερμανών έκανε τις απόπειρες αμύνης των Βρεταννών να φαίνωνται παράδοξα μηδαμινές. Ο Τσώρτσιλ όμως διέθετε την αξιόλογη ικανότητα να ξαναχαρίση το βρυχηθμό του στον φαινομενικά κοιμισμέ­νο Βρεταννικό λέοντα. Με μια ευγλωττία σπανίας λαμπρότητος, ξεσήκωσε το έθνος και έβγαλε στην επι­φάνεια ένα υπερήφανο αγωνιστικό πνεύμα.

Ο Χίτλερ ετοιμάσθηκε για μια απόβασι στη νότια ακτή της Αγγλίας, αλλά δεν επέτυχε να αποκτήση υπεροχή στον αέρα. Η Διοίκησι Μάχης Καταδιωκτι­κών της ΡΑΦ έδινε μάχες με τα βομβαρδιστικά της Λουφτβάφφε, απεμάκρυνε την εισβολή και κέρδισε τη Μάχη της Βρεταννίας.

Μια άλλη αξία ασύγκριτης σημασίας ήταν η κυριαρχία του Βασιλικού Ναυτικού στη θάλασσα.

Ακόμη και αν η Λουφτβάφφε κατώρθωνε να αποκτήση την κυριαρχία των ουρανών επάνω από το στε­νό της Μάγχης και έδινε έτσι την δυνατότητα στην αρμάδα των αποβατικών σκαφών να ξεκινήσουν από τη Βουλώνη, το Βασιλικό Ναυτικό φρουρούσε περιμένον­τας, όπως τόσες φορές στην ιστορία του' οι στολίσκοι των αντιτορπιλλικών του και οι μοίρες των καταδιω­κτικών του ήταν κινητοποιημένες και έτοιμες να παρεμποδίσουν την απόπειρα εισβολής  πριν ακόμη τα αποβατικά πλευρίσουν τις Αγγλικές ακτές.