Κατά την περίοδον της «Σκλαβιάς» και μετέπειτα μέχρι σήμερον κάμνομεν χρήσιν της λέξεως «Αντίστασις» χωρίς να καθορισθή επακριβώς η σημασία της εννοίας ταύτης. Άλλοι δια να έχουν το μονοπώλιον του αγώνος της αντιστάσεως ενεφανίσθησαν ως ήρωες, ως σωτήρες και ακόμη απελευθερωταί μας. Ούτοι δια να αποκτήσουν τον τίτλον του αγωνιστού και δια να τον εκμεταλλευθούν, διότι ο τίτλος είνε «επάγγελμα προσοδοφόρον » , ήρχισαν να θορυβούν γύρω από την οργάνωσίν των και το όνομά των. Την τελευταίαν στιγμήν ενεφανίσθησαν πάρα ττολλοί διεκδικούντες τον τίτλον του αγωνιστού κατά την Αντίστασιν και μάλιστα ούτοι φωνασκούν ττερισσότερον δια να τύχουν αμοιβής. Επειδή οι πραγματικοί αγωνισταί είνε σεμνοί και αθόρυβοι με πλήρες το συναίσθημα της εκπληρώσεως του καθήκοντος των δεν ζητούν αμοιβήν, ουδέ εττιδεικνύονται. Δημιουργείται όθεν σύγχυσις μεταξύ των πραγματικώς αγωνισθέντων αφ' ενός και των απατεώνων αφ' ετέρου, χωρίς νά είνε δυνατόν να αττοδειχθή ττρος ττου κλίνει η αλήθεια.Τινές εδέχθησαν να είνε έμμισθοι πράκτορες των Άγγλων, οίτινες είνε μεν φίλοι και σύμμαχοι αλλά ξένοι, οίτινες εσχάτως εττεκύρωσαν την καταδίκην των διεκδικήσεων μας (Ελληνική Βόρειος Ήττειρος — Διαρρύθμισις Ελληνο - βουλγαρικών συνόρων) δια να δώσουν την ειρήνην εις τους λαούς των. Και η κατηγορία τούτων δυνατόν να αττοκληθή «Κατηγορία των φιλελλήνων και ουχί των Ελλήνων». Άλλοι εξέδιδον τα λαθραίως και με ξένα χρήματα κυκλοφορούντα «φύλλα της αντιστάσεως». Τινές τούτων εξέδωσαν τας τελευταίας, ημέρας της κατοχής τοιαύτα λαθραία αντίτυπα, πράγμα, όπερ επέτρεψε να αποκαλέσουν εαυτούς ήρωας και να σπεύσουν να δρέψουν τους καρπούς των κόπων των και των θυσιών των.Τέλος άλλοι προσεπάθουν να τονώσουν το εθνικόν φρόνημα δια την άμυναν κατά της διαβρωτικής πολιτικής των εισβολέων και να διατηρούν την εθνικήν ενότητα, ήτις ενότης ήτο θεμελιώδης δια την υττόστασιν, δια την απελευθέρωσιν και δια την ανάπλασιν της κατεστραμμένης Ελλάδος.Ημείς ηκολουθήσαμεν την τετάρτην κατηγοριαν, υπεβοηθήσαμεν την μετάβασιν εθελοντών εις Αίγυτττον και εις τα βουνά της Ελλάδος, εξασφαλίσαντες επιδόματα δια τας οικογενείας των. (Τα ζητήματα ταύτα απεδείχθησαν δια των προσκομισθέντων επισήμων εγγράφων -προς τα όργανα της Ασφαλείας, Νομάρχας, Δημάρχους και Κοινοτάρχας και δια των λόγων μου εις την μεγάλην αίθουσαν του Δημαρχείου, εις το καπνιστήριον του Εθνικού Θεάτρου και εις το κινηματαθέατρον «Πάλλας» προς τους συγκέντρωθέντας εργάτας. Ωσαύτως δια την επιδότησιν των οικογενειών των εθελοντών απεδείχθη εκ των εξετασθέντων μαρτύρων η αλήθεια. Και η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών δύναται να βεβαίωση την επιδότησιν παρά του ΕΟΧΑ. Εκθέτων τα ανωτέρω δεν ζητώ εύσημα, διότι υπεραρκετά έδρεψα κατά τούς πολέμους και περισσότερα κατά τον εν Αλβανία πόλεμον. Τα εκθέτω δια να ιστορήσω πως αντελαμβανόμην το καθήκον μου. Άλλως τε όλοι οι Έλληνες αντέταξαν αντίστασιν. Έκαστος, με τον τρόπον του. Ο καθείς δεν υπετάχθη. Η ψυχή όλων εσφυρηλατείτο δι' αγώνας κατά των κατακτητών. Οι ελάχιστοι που απέβλεπαν να επωφεληθούν εκ του καθολικού αγώνος ζημιούν την Πατρίδα και δημιουργούν απογοητεύσεις των άλλων και διχασμούς.Αι οργανώσεις της Αντιστάσεως που εδημιουργήθησαν περί τα τέλη του 1942, ανερμάτιστοι, ακαθοδήγητοι και αδιαφώτιστοι από την Πολιτικήν Ηγεσίαν, παρεξετράπησαν πολύ συντόμως. Ιδού κατωτέρω πως περιγράφει το λαθραίως κυκλοφορούν φύλλον «Αγωνιζομένη Ελλάς» επίσημον όργανον της αγωνιζομένης Ελλάδος (Έτος Γ' Αθήναι, Σεπτέμβριος — Οκτώβριος 1943) εις άρθρον τιτλοφορούμενον «Ο διχασμος».
Δεν πιστεύομεν να υπάρχη Έλλην, σε οποιαδήποτε πολιτική ή κομματική παράταξι και αν ανήκη, είτε αστός είνε, είτε αγρότης, πλούσιος ή πτωχός, εγγράμματος ή αγράμματος, που να μη βλέπη καθαρά ότι από τριών — τεσσάρων μηνών άρχισε να ξαναζωντανεύη μεταξύ μας η αρρώστεια του πάθους, του μίσους, της διχόνοιας. Της διχόνοιας, που στάθηκε αιτία τόσων εθνικών συμφορών. Στην αρχή άρχισε να διαφαίνεται σαν μια ασυμφωνία, πήρε την μορφή της διαιρέσεως, μπήκε στο στάδιο της διχόνοιας και από εβδομάδων έχομεν τα επακόλουθα της, τον αλληλοσπαραγμό. Στα βουνά σκοτώνονται αξιωματικοί χρησιμώτατοι στον έθνικόν αγώνα, για τον λόγο οτι δεν συμφωνούν με την μιά ή την άλλη μερίδα, στις πόλεις δολοφονούνται νέοι από μέλη αντιθέτων παρατάξεων.... Και πολύ φυσικά η ερώτησις του κοσμάκη «Είνε απελευθερωτικός αγώνας αυτός ή εμφύλιος πόλεμος; Πού θα πάμε έτσι; Δεν βλέπουν αυτοί, που έτυχε να διευθύνουν, τις ποικιλώνυμες αυτές οργανώσεις ότι έτσι η Ελλάδα σέρνεται στον γκρεμό της καταστροφής;»
Δια του ανωτέρω άρθρου αποσαφηνίζονται αι επιδιώξεις του Κομμουνισμού και η έννοια της πραγματικής αντιστάσεως εθνικών οργανώσεων. Ωσαύτως καθορίζεται η ευθύνη των Διευθύνσεων των ποικιλωνύμων οργανώσεων, διότι δεν ηθέλησαν, εξ υπολογισμού, να συνενώσουν εις μίαν μεγάλην οργάνωσιν τα μέλη των και να τας εξαναγκάσουν εις πλήρη πειθαρχίαν, απαραίτητον εις τοιαύτας περιπτώσεις.
Ο λοχαγός Λίντελ Χόρτ ο γνωστότερος των συγχρόνων στρατιωτικών κριτικών και βαθύς μελετητής των διεθνών προβλημάτων εκφράζει την γνώμην (όρα «.Βήμα » της 14.2.47) ότι τα κινήματα Αντιστάσεως που ωργανώθησαν εις τας κατειλημμένας χώρας, υπήρξαν ττερισσότερον επιβλαβή ή ωφέλιμα. Ήτο κεκηρυγμένος υπέρ του ανταρτοπολέμου, αλλά μετέβαλε γνώμην, διότι η περιορισμένη αξία της πολεμικής συμβολής του, εττεσκιάσθη από την κληρονομίαν του εμφυλίου πολέμου που άφησεν ο ανταρτοπόλεμος εις την Ευρώπην.
Η πολιτική των Άγγλων απέβλεπεν εις την ανάγκην να εξασθενήση ο Χίτλερ. Η αντίληψις αυτή ανταπεκρίνετο εις την σκέψιν και ψυχοσύνθεσιν του Τσώρτσιλ, όστις πλην της ενστικτώδους μαχητικότητος και της μανίας να συντρίψη τον Χίτλερ, ήτο θαυμαστής του Λώρενς, του εφευρέτου του ανταρτοπόλεμου. Συνεπώς εάν τις ημφισβήτει την χρησιμότητα τούτου εθεωρείτο έχων έλλειψιν αττοφασιστικότητος ή είνε αντιπατριώτης.
Ανατρέχοντες εις το τταρελθόν βλέπομεν ότι αι άτακτοι δυνάμεις που εξώπλισε το 1870 η Γαλλία εστράφησαν εναντίον της. Ήσαν αττλή ενόχλησις δια τους εισβολείς και ανεπτύχθησαν εις πυρήνα αδελφοκτόνου συγκρούσεως (Κομμούνα). Η δράσις ατάκτου πολέμου της Ισπανίας κατά τον Ιβηρικόν πόλεμο». Ο Ναπολέων συνέτριψε τον ισπανικόν στρατόν , αλλά κατενικήθη υπό των ατάκτων.
Επηκολούθησε επιδημία επαναστάσεων επί 50 χρόνια. Το σοβαρότερον εμπόδιον ήτο ηθικής τάξεως , διότι το ένοπλον κίνημα προσείλκυε πολλά κακά στοιχεία άτινα διέπραξαν κακουργήματα υπό το κάλυμμα του πατριωτισμού .Ο δόκτωρ Τζόνσον παρατηρεί ότι ο "πατριωτισμός είναι το έσχατον καταφύγιον της παλιανθρωπιάς."
Χειροτέραν επίδρασιν είχεν επί της νέας γενεάς , διότι εδιδάχθη να μη υποτάσσηται.Τοιουτοτρόπως έμεινε μία περιφρόνησις προς τον νόμον και προς την τάξιν. Η συνήθεια της βίας αποκτά βαθυτέρας ρίζας εις τον άτακτον παρά εις τον τακτικόν , όστις τα ανάγει όλα εις την συνήθειαν της υπακοής εις την εξουσίαν.
Τα ηρωικώτερα μέλη της Γαλλικής Αντιστάσεως , παραδέχονται σήμερον ότι η στρατιωτική επίδρασις των "ΜΑΚΙ" επεσκιάσθη από την συσσώρευσιν των κακών αποτελεσμάτων του ανταρτοπολέμου και θα ηύχοντο να είχε περιορισθή το κίνημα εις οργάνωσιν παθητικής αντιστάσεως , ως έπραξαν εν Νορβηγία, Ολλανδία και Δανία. (Σημείωσις: Ολίγον κατ΄ολίγον επισφραγίζεται η ορθότης της ακολουθηθείσης πολιτικής μου.)
Εις τας κατεχομένας χώρας η αντίστασις έλαβε δύο μορφάς: α) Παθητική, ήτοι επίμονη άρνησις συνεργασίας με τους κατακτητάς, β) Ενεργός εκστρατεία πράξεων σαμποτάζ, επιδρομών και ενεδρών προς συντριβήν του ηθικού των εχθρικών δυνάμεων.
Τo Ε.Α.Μ. δεχόταν κάθε προσφορά από κάθε ελληνική μεριά. Έτσι χωρίς να το καλοσκεφθή δέχτηκε μέσα του και το κομμουνιστικό κόμμα το οποίον μπήκε... όχι από αγνή πρόθεσιν να εξυπηρετήση τον απελευθερωτικόν αγώνα τόσο, όσο για να μεταχειρισθή την έτοιμη, την ωργανωμένη πια δύναμι για κομματικούς καθαρά σκοπούς.
Κρυμμένος στην αρχή ο κομμουνισμός μέσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.) έκαμνε την δουλειά του περίφημα και ανενόχλητα. Έτσι δουλεύοντας συστηματικά κατώρθωαε να αίχμαλωτίση τελείως το Ε.Α.Μ. μέσα στο οποίον οι άλλες συνεργαζόμενες οργανώσεις έχασαν όχι την αυτοτέλεια , αλλά και αυτή την υπόστασί τους. Ο μουσαφίρης έγινε νοικοκύρης. Δεν αμφισβητούμε ότι μέσα στο Ε.Α.Μ υπάρχουν πολλοί, ίσως 80% που δεν είναι κομμουνιστές . Ότι αυτοί κατά το πλείστον δημοκράτες δεν τους χωρίζει τίποτα από τους άλλους Έλληνας. Ότι αυτοί καθόλου δεν επιδοκιμάζουν την τακτική των δολοφονιών , την πολιτική της βίας, ούτε την προσπάθειαν της με κάθε τρόπο καταλήψεως της αρχής και εγκαθιδρύσεως μιας αιμοσταγούς δικτατορίας.Δυστυχώς, όμως , τόσο καλά έχει γαντζωθή ο κομμουνιστικός πολύπους στο σώμα του Ε.Α.Μ ώστε η μεγάλη πλειοψηφία , αν και διαφωνούσα , να μη μπορή να κάμη τίποτα. Το ΕΑΜ εξοπλίσθηκε για τον απελευθερωτικό αγώνα , τον οποίο από διμήνου χαλάρωσε και στράφηκε με όλες τις δυνάμεις του στην εξυπηρέτησι των επιδιώξεων του κομμουνισμού. Από το άλλο μέρος είνε αι πολυπληθείς εθνικές οργανώσεις . Και λέγοντας εθνικές οργανώσεις , εννοούμε εκείνες μόνο, που έχουν πραγματική μαχητική δύναμι, διότι υπάρχουν και άλλες , που όλη τους η ΔΡΑΣΙΣ συνίσταται στην έκδοσι ΕΝΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ..... (Επιστροφή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου